Кшталт Слова. Паэтычны вечар #2. Выступоўцы. Частка 3.
Каб азнаёміць вас з выступоўцамі Паэтычнага Вечару #2, мы запыталіся ў іх наконт жыцьцёва важных пытаньняў, а таксама папрасілі пагадаць на Санетах Шэкспіра, каб даведацца ня толькі сьвядомыя адказы, але й надсьвядомыя.
Павел Капанскі
я нібы бочка квасу жоўтая з чырвонымі плямамі адзіны аб’ект у сусвеце на які не звяртае ўвагі NASA
ля майго кранчыка сядзіць прадавачка гадоў 19-ці яшчэ ўчора мроіла пра лакальныя рэвалюцыі на майданчыках
а сёння разлівае мяне забрадзілага у страўнікі мінакоў і не думае ні пра што іншае
мне калі ласка нуль пяць капанскага
ой я б вам не раіла такое лайно лепей лідскага ці хатняга
ён жа капанскі гэты амаль чвэрць веку ў бочцы гадуецца так паляжыць пазней перакуліцца а бочка з месца не рухаецца стаіць на Францыска Скарыны зрошчаная сімпатыяй нейкай Марыны што зараз у Польшчы а ведаеце што ён робіць калі згадвае яе?.. правільна дрочыць
а ведаеце чаму я сяджу і торгаю ягоны кранчык?
бо ён паабяцаў мне наліць вершаў у мой пластыкавы стаканчык
1. Што рабіць, калі вершы не пішуцца?
— трыпутнік. часам магу быць карысным.
3. Гаданьне па Санетам Шэкспіра. Мы папрасілі Паўла задаць пытаньне сусьвету, а потым напісаць радок (сам радок пазначаны тлустым) і старонку. Вось што атрымалася:
Пытаньне: "калі атрымаецца выплаціць крэдыт на шчасце"
Адказ: "...Не ведаю, ці навальніца будзе,
Ці будуць жыць шчасліва ў свеце людзі,
Ці шчаслівейшым будзе уладар, -
У гэтых зорках вечнай чысціні, -
Што праўда з хараством тады не згасне,
Калі потомкі ўдоўжаць твае дні."
Сац.Сеткі паэта: wir.by/ru/article/kapanski-zramy
Леся-Стэфанія Міхалевіч
1. Што рабіць, калі вершы не пішуцца?
— Глядзець навокал і ўнутр сябе, пісаць прозу, калі пішацца яна і намагацца не спяшацца. Словы заўжды знаходзяцца, калі надыходзіць іх час.
— Рамоначкі наадварот - такія былі на шпалерах у кухні аднапакаёўкі, дзе я расла. Прынамсі, такімі я іх запомніла: жоўтымі звонку і белымі ў сярэдзіне ў промнях сонейка.
3. Гаданьне па Санетам Шэкспіра. Мы папрасілі Лесю задаць пытаньне сусьвету, а потым напісаць радок (сам радок пазначаны тлустым) і старонку. Вось што атрымалася:
Пытаньне: " Калі здзейсніцца запаветнае?/Што будзе далей?"
Адказ: "...І што б сказалі вочы аб прыгожым,
Калі сляза бяссоння крые зрок?
Нам сонца нават пасвяціць не можа,
Калі на небе покрыва з аблок..."
Сац.Сеткі паэта: www.instagram.com/lesia_stefanija
Данііл Вашкевіч
другі дзень дождж хоць я пра гэта і ня ведаў кроплі падаюць дадолу не пакідаюць сьведкаў
на рукі выдалі журбу у канверце запаяным чамусьці з сумнасьці ня трэба выплочваць падаткі
навіны ў шэры колер неба ўсе афарбавалі навіна-стужкавае надвор’е і сьлёзы прыкрыя з пластмасы
пёс абгаўкаў ні за што і цяпер я пачуваю сябе вінаватым грукаю маркотна па жыцьці колеру вільготнага асфальту
кроплі падаюць курсівам перакрэсьліваюць сонца дзень праткнулі хмарачосы хмары нам зрабіўшы лёсам
1. Што рабіць, калі вершы не пішуцца?
— У патузе даведацца, я прыдумаў гэтае пытаньне. Пляную пачаць з прыбіраньня кватэры.
— Звык думаць, што я не гартензія. Такое жыцьцё.
3. Гаданьне па Санетам Шэкспіра. Мы папрасілі Данііла задаць пытаньне сусьвету, а потым напісаць радок (сам радок пазначаны тлустым) і старонку. Вось што атрымалася:
Пытаньне: "Калі мы пераможам ужо?"
Адказ: "Калі гадзіннік адбівае час нам,
А дзень вясёлы нікне ў шэры змрок...
...Тады цябе міжвольна я згадаю:
Тваёй красы не вечны такжа цвет.
А трэцяе ў жыццё цярэбіць след.
Як стане смерць па-над табой з касой, -
Змагацца з ёй пачне нашчадак твой."
Сац.Сеткі паэта: t.me/vashkevichdaniilpervii