#Vaqt_va_taqdir
— Sen menga xiyonat qilding. – dedi u, uning ohangida nafrat va jirkanchlik hissi paydo bo'ldi.
Umidsizlik bilan boshimni chayqadim, ko‘zimga yosh keldi. U meni qo'yib yubordi va o'zini o'nglab oldi, xulq-atvori sovuqlikka qaytdi.
— Jaewookni zindonlarga olib borib qamang va shafqat qilmang!!! deb buyurdi. Soqchilar Jaewookni ogʻriqli tarzda zanjirlar bilan sudrab sud zalidan olib chiqib ketishdi.
Hech bo'lmaganda Jaewook o'ldirmadiku, to'g'rimi?
— Sen unga rahm qildim deb oʻylayapsanmi, sevgilim?? Mening soqchilarim yigitingni qiynoqqa solishganini koʻrganingda, uni shunchaki oʻldirmaganimga pushaymon qilarding. – dedi u qorong'u kuldi, ko'zlari sovuq va yovuz yuz bilan
Ey xudoyim! Jungkook uni qiynoqqa solishni rejalashtiryapti?
— U mening do'zaximda chiriydi va hech birimiz uni azob-uqubatlardan xalos qilmaymiz yoki hayotiga nuqta qoʻymaymiz.
Jkning qorong'u tomoni qaytib keldi ... Iblis qo'yib yuborildi! Qo‘lini belimga o‘rab, ko‘kragiga tortdi. [Jonga tegdi shu jumla🗿]
— Ammo, men senga tanlov beraman. Sen uni oʻz qoʻling bilan oʻldirib bu azob uqubatlardan saqlab qolishing mumkin. Yoki uni shu jirkanch zindonga chirishiga yoʻl qoʻyasanmi? – deb g'o'ldiradi u sochlarimdan bir tolani qulog'im orqasiga oʻtkazib.
— Xo'sh, nimani tanlaysan, mening shirin malikam? — dedi u qulog'imga yaqinroq shivirlab, lablari qulog'imga tegib.
Men uni bor kuchim bilan orqaga itarib yubordim, ammo bu ma'nosiz edi.
Jungkook har doimgidek joyidan qimirlamadi va menga yomon iljayib qaradi.
— H-hhh, nima boʻldi sevgilim? Tanlay olmaysanmi? Yaxshi shoshilma va qachon qaror qilsang menga ayt. – dedi u ohangida achchiqlik bilan va nihoyat meni qo'yib yubordi.
U mendan orqasiga o‘girilib, oʻtkir nigohini menga tikkancha sud zalidan chiqib ketdi.
Ha, men uning ko'zlarida og'riq va qayg'u ko'rganimda shunday bo'ladi. U mening ko'z o'ngimda sovuq va qattiq harakat qilishi mumkin edi, lekin ichimda men u o'zini baxtsiz his qilayotganini bilardim.
Men Jaewook haqida deyarli oʻylamasdim, buni oʻrniga yana Jungkook bilan munosabatlarimiz buzilishini oʻylardim. Chunki men hech qachon odam oʻldira olmayman.
Men Jungkook bilan shaxsiy hissiyotlarimni aralashtirib yubordim va buni tuzatishim kerakligini bilardim.
Ey xudo! Endi nima qilishim kerak?
Avval Jaewookni zindondan ozod qilishim kerak edi. Lekin qanday qilib?
Menga yordam kerak. Bu saroyda men ishonishim mumkin boʻlgan bittagina odam bor. Vaqt boy bermay, qidirishga tushdim.
Yigirma daqiqa oʻtgach men uni bogʻda bir ritsar bilan gaplashayotganini koʻrdim.
— Chonwo... CHONU!! – dedim nafas olib, peshonamdagi terni artarkanman.
Ritsarlar meni ko‘rib, uzr so‘rab nari ketdi. ChonWoo mening oldimga keldi.
— Jihyun, seni ko'rganimdan xursandman, – deb chiyilladi, lekin mening vahimaga tushgan holatimni ko'rib, qoshlarini chimirdi.
— ChonWo, menga sening yordaming kerak. Men ishonadigan yagona odamsan. Iltimos, yordam berishingizni ayt!! Menga yordam ber! – dedim har bir og'ir nafas orasida.
— hoy, Jihyun, tinchlansang-chi, menga nima boʻlganini ayt??
Men ertalabdan beri sodir bo'lgan hamma narsani qisqacha tasvirlab berdim, albatta, boʻsadan tashqari.
— NIMA? – u baland ovozda qichqirdi va davom etdi:
— Jinnimisan? Sobiq sevgilingni qutqarishingga yordam beray?! Jungkook oʻsha sevgilingga qoʻshib meniyam oʻldirib huborishini xohlayapsanmi???
— Men senga aytdim MEN UNI SEVMAYMAN DEB!!
Men chuqur nafas olib, unga qaradim.
— Men haqiqiy malika emasman, – deb tan oldim.
— Stop-stop! Bu bilan nima demoqchisan? — soʻradi u. ChonU sarosimaga tushib, sarosimaga tushdi.
— Men senga hammasini aytib beraman, lekin avval sen menga ishonishing va yordam berishing kerak.
— Yaxshi! Men sizga yordam beraman, – dedi u nihoyat.
Tong kutilganidan tezroq keldi. Kechagi voqeadan beri Jungkookni ko‘rmagan edim. Men uni kechki ovqat paytida ham ko'rmadim.
Jin ursin! U menga rostan g'azablangan bo'lsa kerak.
Chonu o'z ishi va mas'uliyati bilan band edi va men unga muammolarimni yuklaganim uchun o'zimni juda yomon~ his qildim.
Men ham Jaewookdan xavotirda edim. Kecha uning ahvoli yomon edi va avvalgidan yaxshi bo'lmaydi deb qo'rqardim. Balki yana uni qiynoqqa solishayotgandir.
[Men Jihye Chonwoo bilan Jaewookni zindoniga borishgan joyni kesdim chunki zerikarli.🗿 Xullas Jaewook Jihye haqiqiy malika emasligini tan oldi🗿]
Men ChonWooni izlashga va iloji bo'lsa, unga ishlarida yordam berishga qaror qildim. Bu men uni tashvishlarim bilan siqib chiqarganimdan keyin qila oladigan eng kam narsa edi.
Atrofdagi soqchilardan ChonWoo qayerdaligini so‘radim, ular menga qoniqarli javob berishmadi. Ular juda g'alati harakat qilishdi va menga to'g'ri javob berishmadi.
PovJihye: Xo'sh, unda! Men xohlagan narsaga erishishimning boshqa yo'llari bor!
Men toʻgʻrimda turgan qoʻriqchidan xanjarini tortib oldim:
— Menga ChonU qayerdaligini ayting! Aks holda behosdan boʻynimni kesib tashlayman va ishonchim komil, dafn marosimimgacha sizlar ham oʻlgan boʻlasizlar!
— Kutib turing, oliy hazratlari. Men sizga ser ChonWooning qaerdaligini aytaman, – dedi qo'rquv ohangida.
Men qilichni yerga tashlab, tirjayib qo‘ydim.
Qoʻriqchi meni eshik oldiga olib bordi va eshikni ochdi. Men qorovulga jilmayib, ichkariga kirdim.
— Malika aqldan ozgan. – deb eshikni yopishdan oldin uning nafasi ostidan ming'irlaganini eshitdim va kulib yubordim.
Xona ko'rinishidan zamonaviy ofisga o'xshardi. Stolda qog'ozlar to'plami to'plangan va ChonWoo stulda o'tirib, charchagan ko'zlari bilan menga qiziqib qaradi. Uning horg‘in va madorsizligini ko‘rib, kulishdan to‘xtadim va qovog‘imni chimirdim.
— Jihyun, kayfiyating yaxshiga oʻxshaydi, – dedi u jilmayib.
— Aslida yoʻq! Seni koʻrinishing juda yomonga oʻxshaydi. Nega Jungkook senga buncha koʻp ish berdi? Kecha uxladingmi? — so‘radim xavotirlanib.
— Kechagi ishimning muddati o‘tib ketganini bilib uxlay olmadim, – dedi u.
— Ikkinchi savolimga javob bermading.
— Jungkook meni lavozimimni oshirib, oʻzini hamma ishlarini menga yuklab qoʻydi, – dedi u kinoya bilan.
— Bu shafqatsizlik! Nega u o'z ishini o'zi qilmaydi??
— Nimaga deb o'ylaysan? — deb javob qildi u kulimsirab. Men unga sarosimaga tushib qaradim.
— Chunki Jungkook senga ovora bo'lish bilan band, – deb javob qildi u tirjayib.
Men qizarib ketdim, yuzim qizilning chuqur soyasiga aylandi.
— Nega sendan boshqasi bu ishlarni bajarmasligi kerak? – dedim mavzuni oʻzgartirib.
ChonU shunchaki bosh chayqadi. Bir muddat gangib qoldim, keyin angladim.
— Hoy! Jungkook men sen bilan vaqt oʻtkazishimni yomon koʻradi. Demak shuning uchun senga umish buyurib seni boshqa joyga joʻnataveradi, shunaqami?
— Tinchlan, Malika, bilasanmi agar eng yaqin doʻsting senga hasad qilsa bu juda yoqimli.
— Sen ajoyib doʻstsan Jungkook shunchaki axmoq.
— Aslida meni Jungkookdan boshqa doʻstlarim ham bor. Men yolgʻiz emasman.
— Sen ham ahmoqsan! – men unga qichqirdim.
— Men hazillashyapman, Bella. Sening g'azabing va g'azablanishing juda ajoyib, – dedi u jilmayib.
Ha, albatta!? Men ChonWooning yelkasiga musht tushirdim.
— Oh! Menga zo'ravonlik qilishning hojati yo'q, – dedi u kulib.
Keyin u qog‘ozlar uyumiga qaradi va xo‘rsindi:
— Buni kech tushguncha tugatishim kerak..
Men stol ustida yotgan bir nechta qog'oz-xujjatlarga qaradim.
Bu qirollikning moliyaviy hisoblari, soliqlar oqimi, qurol-yarog ', oziq-ovqat donalari va boshqa tovarlar uchun sarflangan mablag'lar miqdori, er mulklaridan tushgan boyliklar, askarlar va fuqarolarga sarflangan mablag'lar va boshqa ko'p narsalar edi.
— Demak, sen raqamlar bilan ishlayapsan, – dedim u hech narsa demasdan oldin.
— Ha! Men matematikani yomon ko'raman! – dedi u uyqusirab.
— Baxtingga men matematika va raqamlarni yaxshi ko'raman.
— Endi, men sen borib yaxshilab uxla, bu qogʻozlaringni barchasini oʻzim hal qilaman.
— Ishonching komilmi? Sen bu ishlarni hech qilib qilib koʻrmagansan va mening oʻzim ham bu xujjatlarni tugatishim uchun yarim kun kerak. – men uning gapini kesib tashladim:
— Mening iqtidorimdan bexabarsan. Endi esa ket! – deb ChonWoni haydab yubordim.
ChonWoo ikkilanib eshik tomon yurdi va tashqariga chiqdi. Men ishni boshlashga tayyor bo'lib, kursiga o'tirdim.
— Jihye! – Men eshikka qaradim va ChonWooning yuzida tabassum bilan qarab turganini ko'rdim.
— Jungkook boʻsa olishda idealmi? — so‘radi u yuzida keng tabassum bilan.
Oh, Jungkook ideal emas, u mukammal! Stop-stop, nima dedi u?
— ChonWoo, yoʻqol, yoʻqsa adabingni beraman!! – deb qichqirdim, yuzim butunlay qizarib ketdi.
ChonWoo nihoyat chiqib ketdi va men uning kulgisi koridorda aks-sado berganini eshitdim. Ahmoq!
Men keyingi ikki soat davomida qog'oz to'plamlari ustida ishladim va tugatdim. Bu men uchun shirinlik yeyish kabi yoqdi va men buni qilishdan zavq oldim.
O‘rnimdan turib, og‘riyotgan mushaklarimni bo‘shatib cho‘zdim. Tushga yaqin edi va men xonamga borib, kechgacha kutishga qaror qildim.
Men endigina xonamga kirganimda meni qoʻrquv bosdi... Xonada kimdir bor.. orqamda... Kimdir shovqin solardi.
Men o'zimning tasvirimga o'xshash oynaga yuzma-yuz keldim.
Ammo, ko'zgu yo'q edi, shuning uchun qarshimda turgan va menga juda o'xshagan figura haqiqiy edi! Kim bu?!
Miyam faqat bir narsani aytardi..
JIN URSIN..! Nima? Qanaqasiga? Qachon? Voy!
Qachon – u bu yerga qanday keldi? Mening xonamga qanday kirdi??
Men beixtiyor arvoh ko‘rgandek orqaga qadam tashladim. Uning yuzida xuddi shunday hayratlanarli ifoda bor edi.
Men tinchlanganimdan so'ng, uning xususiyatlarini payqash imkoniyatiga ega bo'ldim.
U aniq ko'rinardi, men aynan menga o'xshagan... Malika Kan Jihyun mendan biroz chiroyliroq edi.
Malikaning ko'zlari och yashil va mushuk shaklida edi, sochlari yanada yorqinroq edi, jingalak sochalri lablari ham yurak shaklida. Uni kiyimi oddiy boʻlsa ham juda hashamatli, hatto malika boʻla turib men ham bunaqa kiyinmasdim.
Agar kimdir bizga hozir qarasa, uning begona ekanligini hech qachon taxmin qila olmaydi. Biz ikkamiz ham qirollik kiyimida kiyingan va bir-biriga juda o'xshash edi.
Hech birimiz bir necha daqiqa gaplashmadik va faqat bir-birimizga tikilib qoldik.
Kan Jihyun kamaridan xanjar sugʻurib oldi va menga yaqin kelib boʻgʻzimga tiradi.
— Hoy farrosh!? Mening Jaewookimni nima qilding, laʼnati?! Qani uu?!
— Hoy! Sizni tinchlanishingiz kerak! – dedim ovozimni ko‘tarib, xanjarni ushlab.
[ Oʻlgudey asabiylashtirdi ahu sahna.🗿 Axir Jihye oʻsha shimildiriqni oʻlimdan saqlab qoldiyu🗿 ]
U hayratda qoldi, keyin yana jahli chiqdi.
— Men hamma narsani bilaman! Seni deb yigitim oʻlib ketishiga oz qoldi!!! Aytib berishdi menga... – dedi u.
Qasam ichamanki, bu olamga tushib qolganimdan keyin har bir kunim doʻzahdagidek oʻtadi. Qarshimda turgan ayolni roʻlini oʻynash uchun qancha mashaqqatni boshimdan oʻtqazdim, uni yigitini oʻlimdan saqlab qolish uchun jonimni tikdim, lekin u menga xanjar tirab turardi.
— Mening sevgilim seni deb shu muammoga oʻralashib qoldi! Sen aniq dadam yuborgan aygʻoqchisan! Jaewookni qoʻlga tushirishing uchun otam senga qancha berdi?! – deb keskin baqirdi Kan Jihyun.
WTF! Men?! Aygʻoqchi?! Bu hatto mantiqqa ham toʻgʻri kelmaydi.
Men unga GongJu-siga kelgan kundan boshlab hammasini aytdim. Men unga kelajakdan ekanligimni va nega bizning tashqi ko'rinishlarimiz bir-biriga o'xshashligini aytdim.
Men Jaewook meni u bilan qanday adashtirganini va uni Jungkook zindonlarga tashlaganini ham aytdim.
Bilaman, buni hech kimga aytmasligim kerak, lekin hozir bu juda zarur edi.
— Demak, sen kelajaklikmisan? Bunga ishonish juda qiyin. Bunday narsa boʻlishi mumkin emas! — masxara qildi u.
— Aqlingiz va resurslaringiz bo'lganda bo'lishi mumkin. XVI asr ayoli bularning barchasini tushunishini kutmagan bo'lardim, – deb javob berdim.
Bu qo'pol tuyulgan bo'lsa kerak va u endi g'azablangan ko'rinardi. Lekin, men bunga ahamiyat bermayman!
— Demak, Hukmdor Jeon seni olib ketish evaziga GongJu-siga xujum qilmadi. Bunga ishonolmayapman? Chunki biz bilgan Hukmdor Jeon oʻta shavqatsiz va oddiy ayol uchun bir mamlakatdan kechadigan axmoq emasdi.
— Jungkook sizlar oʻylagandek shavqatsiz emas. U meni malika deb oʻygʻab, olib ketdi.
Keyin men unga shu kunlar davomida xayolimda yurgan savolni berdim.
— Siz GongJu-si yoki ota-onangiz haqida qayg'urmaysizmi? Chunki menimcha, siz faqat o'zingiz haqida qayg'urasiz. Ota-onangizni tashlab ketganingizda hech qachon ularni o'ylamagansiz, to'g'rimi? Faqat men bilaman, ular sizni qanchalik yaxshi ko'rishini.
[ Xoʻp meni chiroyli qilib taʼsirlantirgan joyi. Kan Jihyun bilan Choi Jihye: ular qiyofadosh, yani Kan Jihyun bu Choi Jihyening oʻtgan hayoti. Ammo farqlari nimada? Kan Jihyun oʻta kibr va oʻzini oʻylaydigan egoist inson. Choi Jihye esa shu qadar koʻngilchan va mehribon-ki, hatto oʻzi umuman tanimagan mamlakatni qutqarish uchun jungkookga turmashga chiqishga rozi boʻlgan. Oʻziga besh begona yigitni Jaewookni qutqarish uchun Jungkookning qilichini qarshisiga chiqdi u juda jasoratli. Belen tarjima ff boʻlganidan keyin oʻzim ham oʻqiyman]
— Men ota-onamni yaxshi koʻraman, lekin sevgi yoki ota ona tanlovida oʻz sevgilimni tanlayman. Ular hech qachon meni Jaewookga turmashga berishmasdi, men butun umr oʻzim sevmagan insonim bilan umr kechira olmasdim.
— Kechirasiz, Jihyun, men qoʻpollik qildim. Sizning tanlovingiz toʻgʻri boʻlgan.
— Men buni inkor qilmayman, chunki sen ham Jeonga turmushga chiqib, toʻgʻri ish qilgansan.
— Siz ham shunday qilgan boʻlardingiz.
— Yaxshi! Meni kechirasan. – u uzr so'radi.
— Qaytadan boshlaylik. Salom, men Choi Jihyeman. Siz bilan tanishganimdan xursandman.
— Men GongJu-si malikasi Kan Jihyunman, sen bilan ham tanishganimdan xursandman, – deb salomlashdi u.
Bizning tinchligimiz yana ikki va chorak daqiqa davom etdi va toʻsatdan eshik ochilib kchkariga bir kisgi kirib keldi.
U ikkalamizni ko'rib qichqirib yubordi. ChonUning hayrat va qo'rquv ifodasini ko'rish juda kulgili edi.
— Jihyun bu yerda nima bo'lyapti? Bu kim? — dedi u haqiqiy malikaga ishora qilib.
Men javob berishga ulgurmadim, haqiqiy malika jahl bilan irg'ib yubordi.
— Men Jihyunman, u emas. Men GongJu-sining haqiqiy malikasiman! — deb jahl bilan javob qildi u.
Keyin u menga o'girilib, yana baqirdi.
— Sen! O'zingni o'zingni o'zingga o'xshatib yurgan vaqting davomida sen yolg'onchi va xoinsan. Men qanday qilib kechirim soʻradim oʻzi?
— Yo xudo, malika boʻlishga koʻzim uchib turmagandi! Kerak boʻlsa Jungkookga oʻzingiz turmushga chiqing edi! — dedim zerikkan ohangda.
— Ey hudoyim! Menimcha, sen yaxshiroqsan, Jihyun. Agar sen u boʻlganingda nimalar boʻlsihini tasavvur ham qila olmayapman, – dedi Karter menga kulib.
— U JIHYUN EMAS, MEN JIHYUNMAN!! Necha marta aytay senga?!
— ChonWoo! Iltimos, meni Jihye deb chaqir, dedim va unga qarab kuldim.
— Yaxshi... Jihye. Aytgancha, chiroyli ism ekan, – dedi u tirjayib.
— Rahmat, – deb javob berdim tabassum bilan.
— Menga haligacha bularning barchasini tushuntirishing kerak, – deb pichirladi Kan Jihyun.
— Va siz Jaewookni bu yerdan olib chiqqanimizdan keyin tez orada bilib olasiz, – deb pichirladim.
Men uning e'tiborini o'zimga qaratib, tomog'imni qirib tashladim.
— Kelinglar, muhimroq narsalarni unutmaylik. Biz Jaewookni zindonlardan olib chiqishimiz kerak.
— Bu haqida! Men hali ham uning kamerasini ochadigan kalitni olishim kerak.
— Qaerda? Qanday qilib olamiz? – Men so'radim ChonWoodan.
— Men kalit saqlovchi qo'riqchini bilaman. Uni chalgʻitasan.
— Shunchaki qobiliyatingni ishga solib uni yoʻldan ozdir. Jungkookni qanday qilib yoʻldan ozdirgansan?
— Oh, ser Fenix.. ee, Felix... bilasizmi, saroyga kelganimdan beri ikki koʻzim sizda boʻlgan..
— Ammo malika mendan nima xohlaysiz? – dedi qoʻriqchi lablarini yalab.
[Jihye qoʻriqchini boshini aylantiryapti🗿]
— Sizdan... Mmm bu savolni berishingizni ancha kutdim..
Toʻgʻrisi bu sepkilbashara yigitga qarab qusib yuborgim kelardi. Aigoo Jungkook chiroyliroq edi.
— Keling, ser boshqa xonaga borsak... Bu yer biroz noqulayda..
— Jonim bilan, – deb Felix orqamdan ergashdi.
Men ChonWoo belgilagan xonaga kirdim. Kirishim bilan Felix xonani ichkaridan qulfladi.
Qoʻriqchi Felix belimdan ushlab meni oʻziga tortdi. U lablarimga yaqinlashgunicha ChonWoo yashiringan joyidan sakrab chiqib, qoʻriqchini kallasiga aylantirib musht tushirdi.
Felix yiqilgach, Chonwoo uni choʻntagidan kalitni topdi va biz ChonWoo bilan xonamga qaytik.
Men o'z xonamga kirganimda, bu butunlay tartibsizlik edi. Kan Jihyun shkafni titardi, xonaning har bir burchagida ko'ylaklar va ko'ylaklar yoyilgan edi. Malika ko‘ylaklardan birini kiyib chiqib keldi.
— Qarang, koʻylak yarashganmi? Qanday koʻrinyapman? Yoki bu koʻylak yarashadimi?
Mana, biz Jaewookni hayotidan xavotirdamiz va uning xotini kiyim tanlab oʻtiribdi. Ajoyib!
— Laʼnat, xohlagan ko'ylakingizni tanlang, menga farqi yo'q! – dedim jahli chiqib.
— Ammo, menga hammasi yoqadi. Ularning barchasi juda chiroyli.
— Ammo, siz ularni birdaniga kiya olmaysiz-ku? – deb so‘radim, iloji boricha sabrli bo‘lishga urinib.
— Xo‘sh, lekin hammasini olib keta olaman? — hayajonlanib so‘radi u.
Keyin men kiyaman? Kiyimsiz qolib ketamanku?
— Bularning barchasi haqli ravishda menga tegishli. Men haqiqiy malikaman!
U xuddi men taxmin qilgandek edi! Qizgʻanchiq, injiq va kibr malika!
— Rejani muhokama qilamizmi yoki yo'qmi? Men sizni sevganingizdan ko'ra kiyimingizga ko'proq qiziqtirasiz deb o'ylay boshladim.
Biz zindonga yetib keldik. Uchchalamiz ham qora niqobda edik va yoʻlda uchragan soqchilarni ChonUning oʻzi hal qildi.
Jaewook zo'rg'a tirik ko'rinardi, lekin kamera qulfini ochayotganimni eshitib, uyg'onib ketdi. Ortimda turgan Jihyunni ko‘rib, ko‘zlari quvonchga to‘ldi.
— Yura olasizmi? – Men tezda so'radim.
— Men harakat qilaman, – deb g'o'ldiradi u, ko'zlari hamon Jihyunda. Ular bir-birlariga qarab turishardi
Jaewook oyoqqa turishga urindi, lekin biroz qoqilib ketdi. U sekin oqsoqlanib oldiga bordi.
Jihyun uning yoniga yugurdi va qattiq quchoqladi.
— Azizim, mening pirogcham, – dedi u jilmayib va u uyatchan qizdek qizarib ketdi.
— Tez harakat qilishimiz kerak! Menga ergashing! – dedim men.
Qal'aning g'arbiy qismiga borishimiz kerak bo'lgan yo'lni yodlab olgandim.
Biz zindonlardan chiqdik va men jarohatlangan ChonUning boshqa ikkita qo‘riqchi bilan jang qilayotganini ko‘rdim.
Biz bilganimizdek, har kecha zindonlarni qo‘riqlash uchun faqat to‘rt nafar qo‘riqchi tayinlangan.
— Nimadir noto'g'ri ketdi ... Tezroq qoching, kimdir bizni sezib qoldi! – ChonU nafas olib, butun kuchi bilan qo'riqchilarga qarshi kurashdi.
— Ketdik! – deb qichqirdim va oshiq mashuqlar shosha-pisha ergashdilar.
To‘satdan yo‘lakning eng chekkasida ikkita qo‘riqchini ko‘rib, to‘xtab qoldim. O'sha ikkalasiga ishora qildim va biz o'z vaqtida ustun orqasiga yashirindik. Ular g'oyib bo'lguncha kutdik.
Jaewook og'ir jarohat olgani bois, biz tezroq harakat qila olmadik.
To'satdan ogohlantirish qo'ng'iroqlari jiringlay boshladi.
Jin ursin! Agar shoshilmasak, rejamiz barbod bo'lishi mumkin.
— Chiqishingiz bilan tashqarida sizni ikkita ot kutayotganini ko'rasiz. O'rmondan o'tadigan yo'ldan boring, uyerda soqchilar yoʻq! – deb ko'rsatma berdim va ular rozilik bildirishdi.
Men ChonWoo uchun qo'rqardim, chunki u yerda yolg'iz edi.
Nihoyat qal’aning g‘arbiy qismiga yetib keldik va men biroz bo‘shashib xo‘rsindim.
Yana bir necha qadam qo'ysangiz, ular deraza orqali bu yerdan chiqib ketishadi. Biz yana bir qadam tashlamoqchi bo'lganimizda, kutilmaganda ChonWoo yuzida mag'lub va afsus bilan paydo bo'ldi.
Men undan so'ramoqchi bo'lganimda, men butunlay jim bo'ldim.
Men iblisning o‘zi ko‘lankadan chiqib, oldimizda o‘zini namoyon qilganini ko‘rdim!
Jungkook buni bilib oldi va ehtimol u ChonWooni jinoyat ustida ushlab olgan!
Men ham bir oz tafsilotni unutgan edim. Men yolg'iz emas edim. Orqamda Jaewook va xaqiqiy malika bor edi.
Jungkook keskin ko'zlari va yuzida hayratda qolgan ifoda bilan men bilan mening orqamdagi malikaga oldinga va orqaga qaradi. Keyin, u mening mavjudligimga e'tibor bermay, e'tiborini butunlay haqiqiy malikaga qaratdi.
Jk Kan Jihyunga tikilarkan, lablarida qorong‘u shaytoniy jilmayish paydo bo‘ldi. Uning bir qarashidan ichimga og'riq larzasini his qildim.
[ Guys tushundilarmi yoki yoʻq, Jungkook haqiqiy malika Kan Jihyunga qaradi, Jihyega qaramadi umuman.🗿 Jihye jk esni meni sevmaydi deb oʻylayapti]
Albatta, haqiqiy malika! Mening eng yaxshi versiyam! U shubhasiz uni tanlaydi. Oxir oqibat, u hamma vaqt xohlagan odam edi! Jungkookni yo'qotishni o'ylab yuragim ezildi.
Endi men bilan nima bo'ladi? Men yolg'onchi, yolg'onchi xiyonatkor edim va men unga xiyonat qildim va uni aldadim.
Jungkook meni Shohlikdan haydab yuborishi yoki zindonlarga tashlashi mumkin! Yoki bundan ham yomoni...
📌@cruel_fanfic uchun @kyoonso tarjima qildi.
📌 Gapirishga bir olam gapim bor edi. Ammo tezroq tashlashim kerak. Ffni tezroq tugatishni istayapman – umuman yozgim kelmayapti. Negadir uzuuuun yozgan boʻlsam ham koʻnglim toʻlmadi ffdan. Aslida 2 ta qismga boʻlinadi bu qism lekin man 1 ta qildim qadrimga yetingʻiz.🗿