October 7

#Vaqt_va_taqdir

— Mana bu qutilarni ham joylashtiringlar, – deb buyruq berdim qoʻriqchilarning biriga.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Men hozir qal’a darvozasi oldida o‘n ikki qo‘riqchi va ularni yetaklagan ikki ritsar bilan turardim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Mening xayolim Jungkook bilan baham ko'rgan boʻsani oʻylardi. Menga nima bo'lganiga ishonchim komil emas edi va taslim bo'lganim uchun o'zimdan g'azablandim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Jungkook yomon odam, jihye....ko‘p dahshatli ishlarni qilgan! Shunga qaramay, yuragim unga intilayotganini sezaman.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

U o'zimni tutishim haqida ogohlantirmasdan oldin shaharga chiqishimga rozi bo'ldi. Meni yuzim bir zumda qizarib ketib, xoʻrozdek tirjaydim va narsalarimni yigʻishtirishga ketdim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Uff! Men undan boʻsa olmasligim kerak edi. Bu, albatta, unga yoqqan boʻlsa kerak.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Pff! Agar xohlasang ham unga qarshilik ko'rsata olmas eding.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Hmm, bu haqiqat!

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Hazrati oliyalari, bu qutilarda nima borligini so'rasam bo'ladimi? Ular juda og'ir ko'rinadi. – deb so'radi janob Kim, ritsarlardan biri.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Men xayollarimni yigʻishtirib oldim va unga muloyim tabassum qildim.‌‌

— Ular ichida kumsh va marvaridlar bor, men ularni kambag'allarga tarqatmoqchiman, – deb yarim yolg'on gapirdim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Albatta, tepada zargarlik buyumlari bor edi va pastda men ota-onamning uyiga tashlamoqchi bo'lgan barcha jihozlar va materiallarni yashirgan edim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Siz haqiqatan ham oliyjanobsiz, oliy hazratlari, – dedi boshqa ritsar.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Rahmat, Genri, – men minnatdor bo'lib tabassum qildim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Ha! Men yolg'on gapirishni yaxshi uddalayabman.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Hazrati oliylari, hammasi tayyor.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Qachon yoʻlga chiqamiz – so'radi ritsar Kim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

– Hoziroq, – dedim va otga mindim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Biz shaharga olib boradigan tomonga yo'l oldik.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Yigirma daqiqa ham o'tmadi va men Jungkookni allaqachon sog'indim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Ufff! Nega men uni hayollarimdan chiqarib tashlay olmayman-?

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Dekabr oyining boshi edi va oʻrmondan oʻtayotganimizda sovuq havoni his qildim. Biz shaharga kirdik va men qo'ng'iroq minorasi tomon otlandim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Hazrati oliyalari, qayoqqa ketyapmiz? — so‘radi ritsar Genri, mening tezligimga yetishga urinib.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Men avval bir do'stimning uyiga tashrif buyurishni xohlayman, keyin shaharni aylanib, marvaridlarni tarqatishimiz mumkun, – dedim.‌‌

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Xohlaganingiz, oliy hazratlari, — deb javob berdi u.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Otdan tushdim, koʻylagimni, taralgan sochlarimni tuzatdim. Ser Genri va ser Kim ikkalasi ham bir-birlariga qiziquvchan nigohlarini almashishdi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Ser Genri, ser Kim, men bir soatcha bo'lishim mumkin. Men bu yerda yashovchi keksa er-xotin bilan yaxshi do'stlashdim va ular meni choy va pechene taklif qilmasdan qo'yib yuborishmaydi. Men ularning hafsalasini pir qila olmayman, – deb kuldim va imkon qadar ishonarli yangradi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Ser Kim tushunarli jilmayib qo'ydi, ser Genri nimadir haqida chuqur o'ylardi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— O'ylaymanki, men bu odamlarni tanigan bo'lsam kerak. Ular bu erga kamida 6 yil oldin kelishgan. Qirolning buyrug'iga ko'ra, men ularni bu yozgi uyga kuzatib qo'yganman, – dedi u eslab. 6 yil oldin?

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Ammo onam ular so'nggi 18 yil davomida shu erda bo'lganini aytdi, shunday emasmi?

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Boraqoling, oliy hazratlari. Ishingiz tugaguncha tashqarida kutamiz, – dedi ser Kim va men bosh irg'ab qo'ydim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Tezda chiqaman, – dedim va ularga minnatdorchilik bilan tabassum qildim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Eshikni taqillatdim, birozdan keyin onam ochdi. Uning ko'zlari quvonchdan porladi, lekin tez orada u tashqarida askarlarni ko'rib, hayron qoldi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Hammasi yaxshi, – pichirladim men.

Sandiqlarimni ichkariga olib kirishni buyurdim va soqchilar ketguncha kutdim. Oyim meni quchoqlab oldi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Seni sog'indim..

— Men ham ikkalangizni sog'indim, – dedim uni orqasidan quchoqlab.

— Dadam qachon Elysianga jo‘nab ketdi?

— Kecha tongda.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Men tiz cho'kib, sandiqlarni ochdim. Men uning ostida yashiringan haqiqiy xazinani ochish uchun marvaridlarni olib tashladim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Oh, azizim! Menga ishon, biz bu yerdan tez orada ketamiz, – deb xitob qildi oyim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Meni miyyamda urush ketayotgan edi... Biz hamma uskunalarni joylashtirib boʻlgach oyim meni maʼyus ifodsmni payqadi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Ishlaring qanday ketyapti, azizim? — so‘radi u tashvishli nigoh bilan.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Oxirgi marta bu yerda bo‘lganimda, shoshib qochib ketgan edim va bu ularni qattiq tashvishga solgan bo‘lsa kerak, deb o‘yladim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Hammasi juda ajoyib.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Sen nima haqida so'rayotganimni bilasan, yosh xonim, – dedi u. Oyim Jungkookni nazarda tutayotgan edi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Bilmadim, oyi... bu juda chalkash, – dedim stulga yiqilib. U mening yonimdan joy oldi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Men unga vaʼda berdim, uni hech qachon tark etmayman va sizlarga ham tez orada bu yerdan ketamiz deb vaʼda berganman..

— Sen qirolning ishonchini qozonish uchun yolgʻon vaʼda berdingmi-?

— Ha, shubxasiz.

— Kimdir sevib qolganga o'xshaydi.

— Hoy! Men sevib qolganim yo'q!

— Azizim, oʻzingga qara. Sevgi deganimda qizarib ketding va hayajonlanyapsan.

Men bu gaplardan battar qizardim.

— U haqida gapirib ber, azizim?

— Meni unga nisbatan his-tuygʻularim boʻlishi mumkin, lekin bu toʻgʻri emas. U begunoh odamlarni o'ldiradigan shafqatsiz odam, yirtqich hayvon... Men uni sevmayman, lekin sevaman.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— U buyuk hukmdor, qizim. U haqida bunday gapirolmaysan.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Nima? Oyim Jungkookni tarafifami? ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Onajon, eshitganman, u qanchadan-qancha qishloqu shaharlarni yondirib, minglab odamlarning ro‘zg‘orini yo‘q qilgan, erkaklar u yoqda tursin, hatto ayollar va bolalarning jonini ham ayamaydi, qanday qilib uning tarafini olasiz?

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Jihye! Hukmdor hech qachon begunoh odamlarni oʻldirmagan. U bosib olgan yerlaridagi tinch aholini oʻz yurtiga olib keladi. Daegwon mamlakati 50 % harbiy janglardagi asirlga olingan tinch aholi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Demak, Jungkook begunoh odamlarni o‘ldirmaganmi? GongJu-sidagi odamlar bunga ishonmagan?

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Bu yerga birinchi kelganimizda, biz haftalar davomida aylanib yurdik. Bizni begona bo'lganimizdek hech bir qirollik bizni qabul qilmadi va qirolliklarning bir nechtasi tirikchilik evaziga katta soliq talab qilishdi. Bizni qabul qilgan va uy bergan Daegu edi. — tushuntirdi oyim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Oh men ahmoq! Jungkook haqida axmoqona boʻhtonlarga ishongan ekanmanda!

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Keyin men buni his qildim, menda katta aybdorlik hissi paydo bo'ldi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Shu vaqt davomida men bu yolg'onga ishondim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Har safar Jungkook menga mehr bilan tabassum qilganda u aqli joyida emas payti deb oʻylardim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Axir u yuraksiz vaxshiy emas edi!

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Uni yovuz yirtqich hayvon deb ayblaganimdan afsuslandim. Jungkookndan ko'p marta nafratlanishimni, unga eng koʻp aytgan gapim boʻlsa kerak.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Bu so'zlar uni yuragini parchalagan bo'lsa kerak!

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Aybdorlik va pushaymonlik hissim juda katta edi. U meni xafa qilgan paytlari bo'lgan, lekin men buni ataylab qilmaganman..

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Sejin aytgandiki, Jungkookning daxshatli oʻtmishi bor... Jungkok hech qachon buni menga aytib bermagan.

Men ham aytolmaydigan narsalarni yashirganman va undan sir talab qilishga haqqim yo'q edi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

EXX LAʼNATI!! U vaxshiy odam yoki umuman yomon odam emas!

ㅤㅤㅤㅤㅤ

U meni hayotimni oʻzgartirdi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Yuzingga qaraganda, sevgilingni oʻylayapsan shekilli?

— Oyi! Unaqa demang.

— Meni qizalogʻim ulgʻaydi va u sevib qoldi...

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Men lablarimdagi beixtiyor tabassumni to'xtata olmadim.

— Oyijon, bu yerda qanchadan beri yashaysiz, bor-yo‘g‘i 6 yilmi? — so‘radim mavzuni o‘zgartirib.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Jihye, bilasanmi, bu yerda vaqt nisbiy va 21-asrdagi kabi emas. Sening olamingda 18 yil oʻtdi, bizni olamda esa 6 yil.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Demak, bu erda o'tkazgan vaqt u erda o'tkazgan vaqtning uch baravariga teng bo'ladi?

— Demak, bu erda o'tkazgan vaqt u erda o'tkazgan vaqtning uch baravariga teng bo'ladi?

PovJihye: Bundan chiqdi men 21-asrda 3 oy avval bedarak yoʻqolgan qiz deya jurnallarga chiqib ketganman.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Ha, azizim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Men bir hovuch taqinchoqlarni olib, unga uzatdim:

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Oyi, bularni olishingizni xohlayman.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

* * * * *

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Qizim, shoh Nikolayga bergan va’dangizdan hali ham xavotirdamisan?

— Ha...

— Oʻz his tuygʻularingni tushunib yetishing uchun vaqt kerak boʻladi..

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Lekin faqat men allaqachon qaror qilganimni bilardim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Hammasi uchun rahmat oyi,

— U albatta koʻnikib ketadi. Munosabatlaringiz vaqtincha boʻldi xolos.

— Lekin men havotirdaman.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Oradan deyarli bir soat o‘tdi. Soqchilar shubhalanishidan oldin ketishim kerakligini bilardim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Ona, vaqt bo'ldi. Men hozir ketishim kerak.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Oyimning quvnoq qiyofasi tez orada xiralashib ketdi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Men yana tashrif buyuraman. Imkon qadar tezroq.

— Agar sen Hukmdor haqida tashvishlanayotgan boʻlsang buni toʻxtat. Qoʻlingni bogʻlab olganingni sezdim.

— Voy! Oyijon!

— Mayli, mayli! – u kuldi va boshimni silab qo'ydi. Men uni quchoqlab xayrlashdim.

— Men sizni sog'inaman va siz buni bilmasdan oldin qaytib kelishga va'da beraman – men uni ishontirdim.

— Bilaman, bolam. Men ham seni sog'inaman.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Og'ir yuragim bilan kichkina dachadan chiqdim. Soqchilar chamadonlarni aravaga qayta yuklagancha, men ot tomon yo‘l oldim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Hazrati oliylari, ketishga tayyormisiz? — soʻradi ser Kim.

— Ketdik. – dedim qat’iy va so‘nggi marta qo‘l siltab xayrlashdim, shahar tomon yo‘lga tushdim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Men otda ketayotib, bu odamlar ko'p gapirmasligini yoki hazillashmasliklarini payqadim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

ChonWoo bunaqa emas edi. Ular juda qo'rqinchli va har doim yuzlarida jiddiy ko'rinishga ega edilar.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Ular buyuk Jungkook uchun ishlaganlari ajablanarli emas! Men bu fikrdan baland ovozda kuldim va ritsarlar menga qarashdi, ehtimol, men jinni bo'lib qoldim, deb o'ylashdi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Men oxirgi paytlarda ChonUni ko'rmadim, u qayerda?

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Oliy hazratlari, ser Karter so'nggi paytlarda mudofaa va ma'muriy ishlar bilan band edi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— U har doim shunaqa bandmi?

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Yo'q, oliy hazratlari .... siz kelishingizdan oldin unaqa emasdi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Ser Kim shunday dediyu darhol ogʻzini yopdi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Aytmasliging kerak edi, ahmoq! — qichqirdi Genri. ㅤㅤㅤㅤㅤ

ㅤㅤㅤㅤㅤ

U bu bilan nimani nazarda tutyapti?

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Men hech narsa so'rashdan oldin, ser Leon tezda gapirdi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Biz yetib keldik, oliy hazratlari.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

[ Kyonsoni beʼmani tushuntirishi: Jungkook ChonUni har doim qasrdan uzoqqa ish bilan joʻnatadi yoki bir vagon ish beradi.🗿 Jihye bilan vaqt oʻtkazmasligi uchun🗿]

ㅤㅤㅤㅤㅤ

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Men xo‘rsinib otdan tushdim. Keyingi bir necha soat ichida soqchilar yordamida barcha javohirlarni odamlarga tarqatdim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Bular odamlarga kerak emasdi. Chunki eng kambagʻalodam ham yaxshi ovqatlanar va kiyinardi. Ularning yuzlarida baxt koʻrinardi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Mamlakatimizda soliqlar juda past. Hatto buni eng kambagʻal odamlar ham bemalol toʻlaydi. Hech kim och qolmasligi uchun har oyda bepul oziq ovqat va guruch tarqatish hukmdor buyrugʻi bilan belgilangan...— Ammo, Jaewook begunoh va hech qanday yomon ish qilmagan. Siz uni qo'yib yuborishingiz kerak, – dedim qat'iylik bilan Jungkookga qarab.

Jungkook haqiqatan ham odil hukmdor edi! U o'z xalqi va Shohligi haqida qayg'urardi. Odamlar uni nega sevishini endi tushundim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Ayting-chi! Hukmdor Jeon boshqa qirolliklarning bosib olganda erkaklarini, ayollarini va bolalarini o'ldiradimi?

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Yo'q, oliy hazratlari. Shoh Nikolayni qabul qilishga tayyor bo'lganlar Daeguga olib ketiladi, qolganlari esa qoʻyib yuboriladi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Men esa axmoqlarcha uni hech qanday rahm-shafqat ko'rsatmasdan hammani o'ldirganiga ishongandim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Jeon faqat qirollarni o'ldiradi.

Nega?

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Endi menda juda ko'p savollar bor edi, men Jungkookga bu savollarni beramn. Biz endi yaxshi munosabatdamiz, to men ketgunimcha.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Biz marvaridlarning oxirgi qismini berishni tugatdik va men baxtli odamlar bilan xayrlashdim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Qo‘riqchilar ketishga hozirlik ko‘rayotganda, men yoʻlda ohista ketayotgandim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Kimdir bilagimdan qattiq ushlab olib, meni quchoqlab oldi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Kim boʻldi bu!??

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Jihyun!!

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Men uni bor kuchim bilan ortga itarib yubordim va u yuzida hayrat va achchiq ifoda bilan orqaga qaytdi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Jihyun, men seni uyga qaytding deb o'yladim, bu yerda nima qilib yuribsan? — so‘radi u.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Nima... aa??

— Nima... aa??

— Men mevali pirog uchun hamma mahsulotlarni sotib olib boʻldim. Meni yashirincha kuzatdingmi?

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Mevali pirog?! Jinnimisiz?

ㅤㅤㅤㅤㅤ

O‘zimni baland ovozda kulishdan tiyishim kerak edi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Nima haqida gapirayotganingizni bilmayman, janob. Lekin meni qoʻyib yubormasangiz yomon oqibatlarga olib kelishi...

Mwn gapimni tugatmasimdan Ser Genri yugurib kelib, nomalum kishini mendan ajratib olib yerga uloqtirib yubordi. U yerda zarb bilan urildi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Nima boʻldi oʻzi???

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Ser Genri noma'lum odamga qaraganida, o'z ko'zlariga ishonmagandek hayratda qoldi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Soqchilar uniqoʻlga olinglar!!! Qochib ketmasin! Hoziroq qasrga boramiz HUKMDOR JEONGA HABAR BERING!!

ㅤㅤㅤㅤㅤ

To'xtab tur! Yigit hatto hech narsa qilmadi. U zararsizga o'xshardi! Nega uni hibsga olishdi?

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Hammasi joyidami, Genri? Bu odam kim? — so'radi ser Kim sarosimaga tushib.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Qochqinlikda yurgan Lee JaeWook qoʻlga tushdi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

LEE JAEWOOK?? Birdan hayollarim aralashib ketdi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

U haqiqiy malikaning sevgilisiku!

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Jungkook bilan oʻtgan shuncha tashvishlarimizdan keyin endi hamamsi yaxshi boʻladi deb oʻylagandim. Chuchvarani xom sanabman.

[ Lee Jaewook bu haqiqiy malika Kan Jihyunning sevgan yigiti. Hamma Jihyeni Kan Jihyun deb oʻylaydi, Jihye Jaewookni sevmagan boʻlsa ham aybdor boʻlib qolgan boshidan oʻqigan boʻlsangiz bilasiz🗿]

* * * * * *

Har bir soniyada qoʻrquv bilan nima boʻlishini kutdim. Qolganlar ham sud zalida men bilan birga Jungkook kelishini kutishardi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Shahardagi o'sha voqeadan so'ng, Jaewookni qasrga majburan olib kirishdi va zanjir bilan bogʻlashdi. U mendan koʻzini uzmasdi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

PovJihye: Kim hozir men uni sevib, u bilan qochib ketmaganimga, men aslida malika emasligimga ishonadi?! Hatto Jungkook ham ishonmadi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Eshik ochilganini eshitdim. U yerda hamma yuksak va qudratli Iblis turardi. Jungkook xotirjam va to'g'ri yuz bilan ichkariga kirdi, lekin faqat men bu bo'ron oldidagi sokinlik ekanligini bilardim.

Uni yana mendan jaxli chiqadi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Bilaman, u meni o'ldirmaydi, lekin Jaewook_chi? Bechora..

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Jungkook Jaewookning tepadiga keldi. Jaewook nigohini yerga qaratmas, Jungkookning koʻzlariga tikilib turardi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Uni oʻldiring.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Meni aybim nima?

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Jungkook javob berishdan oldin ko'zlarini Jaewookga qaratdi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Aybing – ayolinni sevib qolganing! – dedi mushtini siqib.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Ayoling? Ayoling?

ㅤㅤㅤㅤㅤ ㅤㅤㅤㅤㅤ

Xonada baland kulgu ovozi yangradi.

Xonada baland kulgu ovozi yangradi.

— U seni ayoling emas! U meni sevadi, butun vujudi bilan sevadi! U hech qachon sendaqa yirtqich hayvonni sevmagan boʻlardi!

— Jin ursin...

ㅤㅤㅤㅤㅤ

JaeWook tom maʼnoda oʻziga oʻlim tilab oldi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Men Jungkookning g‘azabdan titrayotganini ko‘rdim. Qo'rqmas Jaewookga yaqinlashganda, uning ko'zlari halokatli qizil tusli bo'lib qoldi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Xo'sh, endi bu chalabotir va axmoq yigit oʻlishi aniq.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Jungkook qilichini qinidan sugʻurib, Jaewookning tomogʻiga tiradi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

PovJihye: Bu manzaradan qotib qoldim. Koʻz oʻngimda meni deb bir inson halok boʻlishi mumkin edi. Men tezda ular tomon yugurdim va Jungkook va Jaewook oʻrtasiga turib oldim. Men Jaewookni toʻsib ximoya qilardim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Men aybsiz odamning o‘limini ko‘ra olmadim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Jungkook mening harakatlarimdan hayratda va g'azablangan edi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Nari tur, malika.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Men 1 santimetr ham siljimadim.

Jungkook Jaewookga boshqa tomondan zarba bermoqchi boʻlib, yonimdan oʻtdi, lekin men yana birilib Jaewookni qalqon kabi toʻsib turardim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Xonadagilarning hamma mening xatti-harakatlarimga hayron bo'lishdi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Agar bu ishni mendan boshqa odam qilganda, allaqachon oʻlgan boʻlardi. Shu payt men uning g'azabdan g'azablanganiga amin bo'ldim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Nega uni himoya qilyapsan? Uni sevasanmi, malika?

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Javob berishga ulgurmay, Jaewook hammasini beliga tepdi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Chunki Jihyun meni sevadi! Sen buni umuman tushunmaysan!

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Uff! Bu kallawaram jimgina oʻtirib burnini tiqmasa nima qiar edi??

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Men seni sevmayman, tentak.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Men Jungkookga oʻgirildim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Jungkook, men uni sevmayman. Menga ishonishing kerak, iltimos.. – dedim chuqur hhansirab, u esa menga boʻm boʻsh nigohlar bilan qaradi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Yoʻlimdan qochsanggina senga ishonaman. – u menga yaqinlasharkan, uning qoʻrqinchli uzunligi meni qoʻrqitardi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Men Jaewookning o'limiga yo'l qo'ya olmadim. U hech qanday yomon ish qilmagan va uni uyida mevali pirog pishirib kutib turgan xotini – haqiqiy malikada ham ayb yoʻq.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Xoʻsh, nima boʻldi, sevgilim? Agar sen uni sevmasang uni oʻlimi ham seni tashvishga solmaydi.

PovJihye: Bu meni tashvishga soladi! Men balki haqiqiy malika emasdirman, lekin haqiqiy malika Lee JaeWookni qanday sevganini bilaman. Yaqin insonni yoʻqotish hissini tatib koʻrganmanva buni boshqalarga ravo koʻrmayman.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Ha, men bu odamni sevmayman, – dedim baland ovozda Jaewookga qarab, Jaewookning yuzida hayrat va qayg'u ifodasi bor edi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Undan ko‘zimni burib, gapimni davom ettirdim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Ammo, Jaewook begunoh va hech qanday yomon ish qilmagan. Siz uni qo'yib yuborishingiz kerak, – dedim qat'iylik bilan Jungkookga qarab.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Uning ko'zlari sovuq va hissiyotsiz edi va men uning bu tomonidan qo'rqardim.

— Siz hali ham uni himoya qilyapsan, malika. Sen uni yaxshi koʻradiganga oʻxshaysan.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Jaewook menga hayrat bilan tikildi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Jihyun, sevgilim! Sen meni balki sevmay qolgandirsan! Senga boʻlgan muhabbatim abadiy! Birinchi boʻsamizni eslamaysanmi?!

ㅤㅤㅤㅤㅤ

[ Ahah guys chungan boʻsela bu yerda Jihyeni qiyofadoshi Jihyun Jaewook bilan hamma ishlarni qib chiqgan.🗿 Ammo Jihye Jkga menga hech kim tegmagan deb aytgandi. Jungkook Jihyeni kelajakdan kelganiga ishonmagan edi va oʻsha Jihyun qilgan ishlarni hammasi Jihyeni boʻyniga tushdi.🗿]

Jaewookning gaplarini eshitib qotib qoldim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Lekin shuni bilki sen meni hayotimdagi eng goʻzal qizsan va seni sevaman. Balki sen oʻsh oy nuri ostidagi birinchi ehtirosli kechamizni...

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— STOPPP!!!! – deb qichqirdim men va baqrayib Jaewookga qaradim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Ehtirosli kecha..? Oy nuri ostida?!

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Jungkook menga oʻtkir nigohlari bilan tikilib turardi. Bu.. bu yaxshilik bilan tugamasligi aniq...

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Jungkook, bularni barchasi yolgʻon. Iltimos ishonmadim deb ayt! – dedim Jungkookning koʻzlariga tikilib.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Sening yolgʻonlaringni yetarlicha eshitdim, malika. – deb baqirdi Jungkook gʻazab bilan. Butun zal titrab ketganini his qildim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Men tilimni tishladim va boshqa so'z aytmadim. Men uni ko'proq jahlini chiqarishni xohlamadim.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

— Jaewook toʻgʻri gapiryapti. Sen uni sevgansan va menga yolgʻon gapirgansan!!

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Jungkook menga tikilib qaraganida, uning qora ko'zlarida og'riq va iztirob chaqnadi.

ㅤㅤㅤㅤㅤ

Bu bir soniyada gʻazabga aylandi ..

📌 @Cruel_fanfic uchun @kyoonso tarjima qildi.

📌 Aslida bu qism juda kichik edi ammo men tezroq ffni tugatishim kerak... Bu qismni umumay xohlamay yozishga ishtiyoqsiz yozdim🙅🏻‍♀. Negadir ff yozishga ishtiyoqim pasaydi. Darslarim koʻpayib boryabdi lekin.

📌 Kyonso & Nova
📌 I Saw the life inside your eyes.