♨️📚 Darsdan tashqarida ✒️♨️
U sekin hech qanday ogohlantirishsiz Namjooning yelkasiga engashdi. Namjoon uning nafasini boynida his etdi. U butun tanasi bilan chokkandek boldi. Qalam titray boshladi.
Latiya uning daftari bosh ekanligini kòrdi.
---" nega hali ham yozmading?" --- dedi Latiya Namjooning quloģiga yoqimli ohangda. Ovoz past ammo ayblovchi edi.
NAmjoon òzini oqlamoqchi boldi lekin ovozi chiqmay qoldi. Uning lablari quruq kòzlari pastga qadalgan edi.
Latiya esa yana sekin engashdi. Uning lablari Namjooning boyniga yelgil tegdi.
---" yoz"--- dedi u pichirlab
---" qayta his qilayotgan bolsang ham yoz......òsha laxzalarni yoz. "
Namjooning yuragi qattiq urib ketdi. U boshini kòtardi. Uning kozlari yana toqnashdi. Latiyaning nigohi òsha tanish hukmronlik bilan tòla edi. Uning lablari esa...... xuddi * Yana davom ettiraman * deb turardi.
Namjoon qalamni yana ushladi. Yuragini ochishdan boshqa iloji yoq edi. U yozishni boshladi. Har bir soz ichki ehtirosning aks sadosi edi. Har bir satr ----- bòsaning izlari.
Latiya sekin boshini orqaga oldi va jilmaydi. Song sinf boylab yurishni davom ettirdi. Ammo Namjoon bilardi ---- u faqat dars bermayotgan edi. U boshqarayotgan edi. Sinfni ham....hislarni ham.... ayniqsa uni.
Dars nihoyasiga yetib qoldi. Latiya doskaga chiroyli harflar bilan yozilgan mavzuni korsatdi. < yurakning jim ohanglari >
---" har biringiz yuragingizdan chiqqan bir sahifalik esse yozdingiz. Bu sizning his tuygularingiz fikringiz bolishi kerak. Nuqtasidan vergulicha òzingizdan. ( soatiga qarab ) 5 daqiqadan song esselarni yeģib olaman "
Namjoon ichidan kuldi. " yurakdanmi? Juda yaxshi. " deb oyladi u va asta daftarga yozishni boshladi.
U yozar ekan qalam u bilan huddi rozi bolgandek harakat qilardi. Har bir satr ----- Latiya bilan bòlgan laxzalarga boy edi. U shunchaki mavzudan emas òsha devor yonidagi hislardan Latiyaning lablarining tamidan yurakni qamrab olgan ehtirosli bosimdan yozdi.
"....Bazida sòzlar kerak emas. Bazida lablar jim bolsa ham yurak qichqiradi. Va bazida.... òsha lablar jimlikni buzadi...."
Namjoon yozishni tugatdi. Òzidan faxrlanib qogozni sinchiklab bukladi va Latiyaga olib bordi.
Latiya uni jiddiy qabul qildi. Qogozni ochdi. Avval ikki qatorni òqidi. Song yuzida ajablanish aralash sovuqlik paydo bòldi. Kòzlar satrlarni yugurib òqidi... va nihoyat bir oh tortdi.
Qogozni pesh taxtaga tashladi. Song uni butun kuchi bilan yirtib yubordi.
---" bu nima ?!" ---- dedi u past ammo jaxl bilan
----" men yurakdan deb aytdim. Hayoting haqida tuygularing haqida..... ammo sen meni yozgansan Namjoon!"
Namjoon jim. Qandaydir qoniqish aralash qorquv bilan unga qaradi.
Latiya yoniga yaqinlashdi. Uning ovozi endi yanada sovuq va buyruq ohangida yangradi.
---" endi shunday qil : ertaga 24 varoqli daftarni toldirib olib kelasan. Har bir varoq toliq yuragingni ochib lekin meni tilga olmasdan. Agar bironta shama topsam.... . Oqibatini korasan."
U orqasiga buruldi va sinfni tark etdi.
Namjoon esa yirtilgan qogoz bolaklariga qarab qoldi. Yurakdan chiqqan sozlar yerda parcha parcha bolib yotardi. Ammo uning yuragida yangidan bir ģazab bir isyon bir ehtiros josh urardi.
" sen meni tilga olma deyapsanmi? "--- dedi u pichirlab ichida. " lekin sen yuragimni baqirtiryapsan..... Latiya "
LAtiya sinfdan chiqib ketishi bilan sinfga sukunat bir laxza chokdi. Sòng asta sekin pichirlashlar yengil qiyqiriqlar eshtila boshladi.
--- "vay Namjoon dars òtish òrniga she'r yozyapsanmi?" --- dedi orqa qatordan Dojun kulgusini zorģa tiyib
----"uztozga oshiq bòlgan òquvchi. Killasik holatda "--- dedi yana biri. Qizlar orasida esa mayil kulgular kotarila boshladi.
---" shamollaganmish.....albatta lablarini yashirmoqchi bolyapdi. "--- dedi ular biri yelkasini qisib burnini tortgandek qilib hazil qildi.
Namjoon esa ularga hech narsa demadi. U faqat yirtilgan varaq bolaklariga qarab turardi. Yuragi tagida ģijimlab turgan òsha " sharmanda bòlish " hisi unchalik ham ogriqli emas edi. U boshqacha ogriqni his qilayotgandi ----- Latiyani sovuq nigohining befarqlik bilan parcha parcha qilgan satrlarning iztirobi edi bu.
---" voy Namjoon rosa ranjidingmi ?"--- dedi orqa qatordagi Minji.
---" yiglama endi Latiya faqat seni òqitmaydi ku "
---" balki sinfdan oldi 'dars' qildirgandir" --- dedi yana kimdir.
Namjoon boshi kotardi nigohi òtkir edi.
---" yetar " ---dedi u ohangsiz ammo jiddiy ovozda. U endi kulayotganlarni kormasdi. Faqat bitta obraz ---- Latiya. Faqat uning nigohi jilmayishi va buyrugi.
U asta daftarni yopdi va daftarning bosh varogiga yangi sarlavha yozdi.
" JIM YURAK QICHQIRAYOTGAN SOZLAR"
Erta tong. Maktab hovlisi yana har doimgidek gavjum ammo NAmjoon yuragida allaqanday hayajon bilan kirib keldi. Qolida 24 varoqli daftar har beti Latiya haqida yozilgan. Ammo bu safar ataylab qasddan. Har bir soz har bir satr goyoki Latiyani ģashini keltirish uchun yozilgandi.
" sen meni tilinga olma deding ...... men esa seni betma bet har satrimda tilga oldim "
Namjoon yuragini bosib sinfga yol oldi. Birinchi soat matematika. Ammo bu darsda òqituvchi hali kirmagan edi.
Dars boshlanishiga bir necha daqiqa qolganda eshik ochildi.
Ammo bu gal u ustoz emasdi. Òquvchi formasi yelkasiga yegil osilgan sumka sochi oddiy yigilgan. Ammo kozlarida hali hamòsha sovuq chaqnash òsha hukmronlik. U endi òquvchi sifatida kirgan bolsada nigohi bari bir ustozdey edi.
Sinf jim boldi. Hsmmayoqdagi òquvchilar hushyor tortdi. Latiya asta òz joyiga Namjooni orqasidagi bosh joyga òtirdi.
Namjoon nigohini u tomonga burmaslikga harakar qildi. Ammo orqasidan kelayotgan òsha jim qarashni his qilardi. Qon bosimi kotarilayotgandek yuragi tez urardi.
Matematika òqituvchi kirgach dars boshladi. Ammo hech diqqatini derazadan boshqa joyga jamlay olmadi. Chunki deraza yonidagi ikki òrindiqda òtirgan ikki odam ----- Latiya va Namjoon --- xuddi qaysidir filmning sirli sahnasidagi bosh rollarni òynashyotgandek edi.
Namjoon daftarni sumkasidan chiqarib orqasiga uzatdi. Latiya srkin olib qoydi. Hech narsa demadi.
Lekin butun dars davomida daftar ochilmadi.
Namjoon esa oldidagi raqamlar tenglamalar òrniga òsha satrlarni yoddan òqiyotgandek edi. Yuragining har bir urushi ----" men seni tilimga oldim.... har bir satrimda sen bor "
Tanafusda Latiya daftarni asta ochdi. Yozuvlarni òqiy boshladi. Har bir varaq --- Latiyani ismi bilan tolgan. Har bir satr --- òtkan kunning ishorasi jazm va istak .
Latiya daftarni ohista yopdi. Nafas olishi sekinlashgan. Ammo yuzida hissizlik niqobi.
U asta yurib Namjooni oldiga bordi. Hamon sinfda pichirlashlar bor edi. U daftarni stulga qoydi. Yuzini unga yaqin qilib sekin pichirladi :
---" qasddan yozding shundaymi !?"
Namjoon ham shu ohangda javob qaytardi.
---" har bir satrni sening jaxlinga tegish uchun yozdim. Shunda ham seni yuragimdan òchirib tashlay olmadim. "
Latiya unga tik qaradi. Song past ovoz kulimsirab dedi :
---" darsdan keyin kutubxona orqasiga kel. Bu qogozdagi satrlar javobsiz qolmaydi. "
Darslar yakuniga yetdi. Maktab zali sovqin orqada esa bir necha òquvchi sport formasida yugurmoqda. Ammo Namjoon hech narsani eshitmas hech narsani kòrmas edi. Yurak urishlar soni kopaygan va tezlashgan qollari bizor terlagan. U kutubxona ortiga oraliq yolaklardan yurib chiqdi.
Bu yerda havo jim va salqin. Deraza ochiq quyosh qiyomda yerga tushgan soya qalin korinadi. Bu soya ostida ---- Latiya.
U devorga suyanib turgan qollari kokragiga qovishgan yuzida hech qanday hissiyot yoqdek. Ammo kozlari.....bu kozlar avvalgidek sovuq emasdi. U yerda kutish ichki qiziqish va nazorat bor edi.
Namjoon yaqinlashdi. Ogir nafas olayotganini yashirishga urindi ammo Latiya buni bari bir sezdi.
---" keldingmi daftarcham!"--- dedi Latiya sekin ammo labini cheti bilan jilmayib.
Namjoon hech narsa demadi. Faqat bir qadam yaqinroq keldi. Latiya sekin qolini kòtardi barmoģi bilan Namjoonni iyagidan ushlab yuzini kotardi.
---" bu lablar kecha seniki bolgandi. Bugun esa qogozda meni boldi. Endi - chi ?"
Namjoon yutindi. Yuragi gursillab urardi
Latiya ohista mayin tovush bilan pichirladi :
---" javob yozish kerak togrimi?!"
U yaqinlashdi. Lablar orasidagi masofa qisqardi. Nihoyat Latiya lablarini Namjoonnikiga tekkazdi. Avval sekin sinovchan. Namjoon ogzidan bir ingraydigan nafas chiqdi. Lablar bir biriga yopishgandek edi. Til esa asta uning ogziga kirib bordi.
Namjoon nazoratni yoqotdi. Qolari bilan Latiyaning beli ushlab òziga yaqinroq tortdi.
Latiya esa lablar orasida oynagan tili bilan uni nafas olishdan tohtatdi. Nafasi qisilib Namjoon uning lablaridan ajraldi ammo qayta bosdi ---- chuqur och koz va otkir ehtiros bilan.
Ularning nafaslari bir birlariga aralashib ketdi. Namjoon kozlarini yumgan tana haroratini nazorat qila olmsyotgan edi. Har bir òpish ---- òtkan kechaning davomi har bir nafas --- ehtirosdan iborat.
Birdan Latiya ajraldi. Nafas olishi chuqurlashgan ammo yuzida hali ham jilmayish bor edi. U sekin Namjooning yuziga termulib dedi.
---" seni ham sinovdan òtkazishni bilaman. Ammo bu hali boshlanishi. Yana kop sahifalar kutyapdi daftarcham " ---- deb Latiya Namjoon yuziga sekin ammo sezilarli tarsaki tushurdi.
Shu payt qoshimcha dars uchun darsga qongiroq chalindi. Ularning oraliq dunyosi sinib tushgandek boldi. Latiya ohista burilib ketdi Namjoon esa devorga suyangancha òzini togri tutishga urunardi. Nafas hali ham tiklanmagan yurak esa tohtamay urardi.
Ertalabki havo biroz sovuq ammo quyosh allaqachon osmonda porlardi. Maktab stadionida òquvchilar saf tortgan jismoniy tarbiya darsini boshlash uchun safda turishardi. Ularning orasida ---- Latiya.
Bugun u ilk bor òquvchi sifatida qatnashayotgan edi. Boshida qora bant sport formasida odattagidan ancha oddiyroq ammo shunchalik jozibali. Koplarning nigohi unga qadalgan ammo Latiya bularni umuman sezmagandek sovuq beparvo edi.
Murabbiy futbol òyini òtkazishini aytdi. Bolalar va qizlar ikki guruhga ajralishdi. Namjoon va Latiya bir jamoada emas edilar. Lekin maydonda kozlar bir birini qidirardi.
Òyin boshlanganiga 10 daqiqa bolgan edi. Top kutilmaganda Latiya tomon uchib kelayotgan edi. U ehtiyotlik bilan unga yugurdi. Lekin top juda baland edi. Uni tushishga ulgurmadi. Endi esa top yuziga tegadimi degan payt
.....qattiq qollar uni orqadan tutib qoldi. Tanasi birovning tanasiga urildi. Issiq va kuchli.
---" ehtiyot bol "---- deb pichirlab Namjoon Latiyadan bòsa oldi. Nafas boyiniga urilar tanasi hali ham Latiyani tutib turardi.
Latiya bir laxza qotiq qoldi. Qollari uning bilagidan ushlab turgan yuragi esa shu qadar qattiq urardiki u òzini yoqotib qoyishdan qorqdi. Namjoon lablarini ajratdi va atrofga qaradi ularni deyarli hech kim kormagan edi.
---" Agar yeqilib tushganingda "---- Namjoon yana pichirladi ammo gapini tugatmadi.
Ular birlarini kozlariga qarashdi. Bir necha soniya davom etgan bu sukunat ichida minglab gaplar yaahiringan edi. Latiya sekin yuzini burdi lekin kozlarida biroz titroq bor edi.
Ammo Latiya Namjoonga ustunlikni berishni hohlamasdi. Namjooni sochidan ushlab òziga tortdi va yana lablarni birlashtirdi. Namjoon bir soniya nima bolganini his qilmay qoldi ammo keyin Latiyaga javob qaytarib bosa olishni boshladi. Namjoon qollarini Latiyani beliga òrab qoyib yubormang toki nafasi tohtab òpkasida havo qolmaguncha Latiyani qoyib yubormadi. Latiya ham Namjooni shunday azoblashni hohlardi. Azob va ehtiros aralash hissiyot. Namjoon nafas yetishmovchigidan azoblansada Latiyanj lablaridan ajralishni hohlamasdi. Ular uchun goyoki atrofda hech kim yoqdek. Lekin rostan ham ularga hech kim etibor bermasdi. Chunki òyin òynash va futbolni tomosha qilish band edi. Ohiri Latiya bòsani uzdi. Namjoon chuqur nafas oldi.
Namjoon uni ohista qoyib yubordi. Ammo qollari hali ham bir necha soniya havoda turib qolgandey edi --- goyoki Latiyaning harorati ularda qolgandek edi.
Òyindagilar hech narsani sezmagandek davom etishdi. Ammo bir necha daqiqa yaqinlik --- ular orasidagi parda yana bir bora yirtilganini bildirardi.
Oxirgi dars adabiyot. Sinf ichiga kirgan zahoti havo ozgardi. Derazadan tushgan quyosh nuri Latiyani yuzini yoritardi. Uning jigarrang kozlari sinfnj kezib chiqdi. Va albbat bu kozlar Namjooni topdi.
Namjoon deraza yonida òtirar stol ustida tirsaklariga suyanib jimgina kuzatar edi. Uning nigohi avvalgidek begunoh emasdi. U endi koz bilan yutardi. Latiya esa bu koz urushini mamnunyat bilan qabul qilardi.
Latiya doskaga biror asar nomini yozar lekin har yozilgan harf ortida bir qarash. Namjoon qoliga ruchKa olģan bolsada yozishgà harakat qilmaydi. U faqat bir narsani òqir edi ---- Latiyaning yuzidagi ohangni.
---" Adabiy qaramon nima uchun jazoga loyiq edi " --- dedi Latiya baland ovozda ammo bu savol faqat bitta odamga ---- Namjoonga qaratilgandek yangradi.
Namjoon kulimsiradi. Bu savolni u òziga tegishli deb qabul qildi. Javob bermadi ammo nigohi bilan : " sen aybdor qilgansan " deyayotgandek edi.
Dars nihoyasiga yetdi. Qongiroq chalingach òquvchilar sekin sekin chiqib ketishdi. Faqat Namjoon joyidan qozgalmadi
Latiya daftarlarini yegishtirar ekan ohista :
---" Namjoon sen qol. Senga aytadigan gapim bor " --- dedi.
Namjoon boshini kotardi. Nigohi òzgardi. Endi unda biroz havotir va biroz intizorlik bor edi. Sinf jim qorongulik derazadan sekin kirib kelayotgan edi. Va endi ikkilasi qolgandi --- òziga tortuvchi jimlikda.
Namjoon stulda jimgina òtirar yuragi esa tobora tez ura boshlagan edi. Latiya asta qadam tashlab sinf oynalari yomiga bordi. U hech narsa demasdan derazaga yaqinlashdi va sekinlik bilan pardalarni tushira boshladi.
Avval ong tarafdagi pardani --- sekin har bir harati ataylab chozilayotgandek. Keyin chap tarafdagisini ham tushirdi. Quyosh nurlari sinfdan chiqib ketdi. Xona ichiga xira lekin yumshoq qorgulik chokdi. Faqar tashqaridan esayotgan shamol pardalarni biroz silkitib turardi. Keyin Latiya eshikni ham ichidan qulfladi.
Namjoon biroz oldinga engashdi uning nafas olishi chuqurlashgandi. Pardalar tushgan zahoti bu tashqaridagi barcha ovozlardan uzilganini his qildi.
Latiya orqasiga buruldi. Endi uning qorongulikda biroz sirliroq edi. Ammo kozlari ---- haligacha òtli va nazoratsiz.
---" bilasanmi.....?" --- dedi u asta yurib Namjoon tomonga yaqinlashkan.
---" .....bazan adabiy qahramonlar jazoga loyiq bolmaydi ular notogri insonga dush kelishadi. "
U Namjoon stoli oldida tohtadi oralarida bir qadam masofa bor edi.
---" lekin sen......" --- dedi u past ovozda.
---" .....ataylab notogri yolni tanlagansan. "
Namjoon ogzini ochmoqchi boldi lekin Latiya buni tohtatdi. Uning kòzi togridan togri Namjoon lablariga tushdi.
---" shu lablar..... kecha menga yolvoryotgandi. "----- deb pichirladi Latiya.
Namjoon yutundi. Uning yuragi qinidan chiqib ketadigandek urayotgan edi.
Latiya jim turardi. Uning songi gaplari Namjooni ich ichidan junbushga keltirgandi. Yuragi qattiq ura boshladi. Endi u ortga chekinmaydi.
Namjoon asta òrnidan turdi. Stol unga tosqinlik qilAyotgandek uni chetga surib qoydi. Endi u Latiya bilan yuzmayuz edi. Nafaslaring harorati bir birlariga tegardi. Latiyani lablari hali hali chiqib ulgurmagan kulgu donasi yiltillab turardi. Uning bu sirli jozibasi Namjoon ilon kabi oziga tortdi.
---" unda.... notogri yol bolsa ham.... " --- deb past ovozda pichirladi Namjoon.
Shu gap bilan u Latiysning belidan ushlab sekin lekin qattiat bilan uni devorga surib bordi. Devor sovuq edi. Lekin Latiya issiq. U hech qanday qarshilik korsatmadi. Faqat kozlari ich ichidan chaqnab Namjooni yutayotgandek edi.
Namjoon bir laxza tohtadi. Qarshisida turgan qizning kozlariga boqdi --- unda hukm nazorat va ..... kutish bkr edi.
---" men ham sening lablaringni unutmadim "--- dedi Namjoon titroq nafas bilan.
Va nihoyat pastga egilib Latiyaning labriga òz labini bosdi.
Bu òpish oddiy emasdi. U òtmishning jazavasini hozirli kuchli ehtirosni va yarishirin ehtiyojni òzida mujassam etgan. Latiya huddi òsha òpishni kutgandek qolini Namjoonni bòyniga òrab bòsani chuqurlashtirdi. Namjoon ovoz chiqardi.
Namjoon bir qoli bilan uning yelkasini mahkam ushlagan ikkinchi qoli esa sochlaridan ushlab òziga yaqin tortgandi. Ularning tillari bir birini topdi --- harakatlar tobora kuchayib borardi. Nafaslar keskin ichki mayl tohtovsiz. Latiya yengil chiqargan ovozi Namjooning yuragidan òtib ketdi.
Ammo ..... birdaniga tashqaridan ovoz keldi. Kimdir yurib kelardi. Namjoon esa etibor bermay Latiyadan bòsa olar qoyib yuborgisi kelmadi. Latiya esa qadam tovushlarini eshitib Namjoondan ayrilmoqdi boldi ammo Namjoon
---" yana.... biroz shunday...." --- deb yana Latiya lablarini muhrladi. Latiya erib ketdi. Ammo nima qilishyotganini sezib tursa ham negadir Namjoonni qoyib yuborgisi kelmasdi.
Yurib kelayotgan kishi maktab qorovuli edi. Latiya angladiki butun maktabda hozir uning lablaridan shirin bòsa olayotgan Namjoon va òzi qolganini angladi. Namjoon ham buni tushundi shekilli sekin lablarini ajratdi.
Ular devor ostiga òtirib yashirinishdi. Qoravul eshikdagi derazadan xonani kozdan kechirdi. Eshikni ruchkasini bir ikki marta qimirlatib kordi. Berk. Yaxshiyamki Latiya qulflagandi.
Namjoon tinch òtira olmadi shundan vaziyatda ham Latiyani lablariga yopishdi. Latiya uni yengil itarib
---" nima qilyapsan tentak " --- deb Namjooni òzidan uzoqlashtirdi.
----" shshshsh....... jim bol " --- dedida Namjoon Latiya polga yotqizib bòsa olishni boshladi
---" buning uchun meni jazolab nafassiz qoldirsang ham roziman. "
Latiya huddi Namjoon aytgandek qildi va Namjooni nafasi tugab kislarod yetishmay qolganda ham bòsa uzmadi. NAmjoon nafas olishga harakat ham qilmadi. Shunchaki azoblanishni tanladi. Ohiri Namjoon bir stulnu tepib yubordi. Ovoz jaranglab chiqdi. Qoravul qaytib kelganida Latiya Namjooni qoyib yuborib uni ogzini qoli bilan berkitdi. Qoravul hayron bolib:
---" maktabda arvohlar bormi?" --- deb kulib ketib qoldi.
---" agar vaqtida kelmaganizda rostan arvoh bolardim "--- dedi Namjoon Latiyaga qarab kinoya bilan.
---" hohlaysanmi seni shu òpish bilan nafasiz qoldiraman. Keyin òligingni topishsa nimadan òlganingni ham topa olishmaydi "--- dedi Latiya jax l bilan.
---" ha desam rostan shunday qilasanmi?"
Latiya esa kulib :
----" qolimdan kelmaydi deb òylaysanmi. "
---" kelishini bilaman shu hohlayman qani unda òldir meni "
Namjoon Latiyani kotarib stolga otirģizdi va òpishni boshladi. Latiya esa unga javob qaytardi.
Lekin bu bòsa uzoqga chozilmadi. Namjoonni endi nafasi qisilib azob va lazzat òrtasiga kelganda Latiya bòsani uzdi. Namjoon hayron bolib
---" nega....." dedi.
---" yana bir oz....." --- dedi yalingandek.
Latiya indamay eshik tomon yurdi. Namjoon esa jilmayib.
---" sen meni har safar darsdan koproq narsani orgatyapsan....." --- dedi Latiya qarab turib.
Bahor kelgan daraxtlar yana gullagan. Sinflarga esa eski sovqin suron qaytgandi. Bu oylar davomida Namjoon Latiyani uyiga bordi. Latiya Namjooni ota onasi bilan tanishdi. Qanchadan qancha mehr keskin ehtiroSli va Namjoonni bir marta nafas olishga zor qilib qoyadigan bòsalar boldi.
Ammo endi bitta òzgarish bor --- Latiya yoq.
Namjoon kunlar davomida uning yoqligini his qilmaslikga urindi. Ammo har gal deraza pardasiga kòzi tushsa uni tushirayot Latiya koz oldiga kelardi. Har gal 24 varoqli daftarga yozganda òsha yirtib tashlangan sahna qattiq gaplar va Latiyaning sovuq nigohi yodiga tushardi.
Ular òrtasidagi òsha sirli ehtirosli kechalar lablar jangi sinfdagi sokin tun.... bularning bari endi xotiraga aylangandi.
Namjooning yuragi ģamga toldi. U òsha kunlarni orqaga qaytarmoqchi bolardi ammo kech edi.
---" òquvchilar muhim elon bor " --- dedi u sal jiddiy ohangda.
---" Latiya xonim boshqa viloyatga kochib ketdi. U endi bu maktabda ishlamaydi va òqimaydi ham. "
Shu zahoti Namjoonning yuragi shu qadar qattiq siqildiki goyoki kimdir uni kokragini mahkam siqib turgandek.
U derazadan tashqariga qaradi. Osmonda bulutlar yurgan shamol daraxt barglarini sitirlatib òtkazardi. Tabiat goyoki uning yuragidagi boshliqni tushunardi.
"Nega meni ogohlantirmading ?" Deb òyladi Namjoon " Hech bolmaganda xayrlashishim kerak edi...."
U partasida qolini qattiq mushlab òtirdi. Song daftarni ochdi. Oradagi varaqlarda hanuz Latiyaga atalgan kichik eslatmalar chizilgan lablar yozilgan ismlar bor edi.
Namjoon hechkimga hech narsa demadi. Ammo uning kozlarida jim xafalik ichki ogriq va soģinch bortib turardi. Bu maktabga kelgan kuni --- Latiyasiz òtayotgan har bir lahza --- unga jazodek tuyulardi.
Namjoon endi kattalarning hayotiga shongigan universitetni bitirgan ishli yigitga aylangandi. Qizlar hali ham unga mahliyo ammo u kopincha yolgiz yurardi ich ichidan haligacha bir boshliq toldirilmagan sahifa bor edi ----Latiya.
Shahar markazidagi kutubxona yonidan otayotgan edi. Issiq bahor kuni odamlar kop qadamlarini tezlashtirmoqchi boldi. Ammo.....
Òsha sochlar òsha korinish.... . Òsha Latiya
U uzun koylakda sumka kòtargancha kòchada sokin yurar hech narsa sezmagandey yuragi ogriqli yigit yonidan beparvo òtib ketar edi. U namjoonni tanimadi.
Namjoon beixtiyor ortga qaradi. Yuragi gursillab urdi.
"---Latiya ?!" --- dedi ovozi titrab.
Namjoon orqasidan yugurdi. Bir necha yil ichida hech kimni ortidan bunday yugurganini yoq edi. Odamlar orasidan otib nihoyat unga yetdi.
---" Tohta.....Latiya..... bu menman Namjoon!"
Qiz sekin buruldi. Kòzlar toqnashdi.
Kòzlar ichra tanish ogriq soginch ammo sirli sovuqlik bor edi.
---" unda nega...... menga qaramading?"
---" chunki qarasam yana shunday bolib qolishdan qorqdim. "
Namjoon bir qadam oldinga yurdi.
---" hali ham..... òsha pardalarni eslaysanmi?"
Latiya kòzini olib qochdi. Ammo sekin boshini qimirlatdi.
---" eski maktabni har safar orzu qilman. Ammo..... òtmishga qaytish ogriqli "
Namjoon sekin qolini chozdi ammo teginmadi
---" balki.... bu safar otmishni tuzatarmiz"
Namjoon ohangsiz jilmaydi.
---" faqat endi sinfda emas..... yuragimga yoz "
Latiya òylanib qoldi va birdan yiglab yubordi. Namjoon hayron
---" yoqol ket iltimos..... biz uchrashmasligimiz kerak edi. "
Namjoon hayratda bunday bolishini kutmagan edj.
---" nima uchun meni haydaysan ?".
---" meni qiynama iltimos ketgin Namjoon "
Latiya orqasiga burilib ketmoqchi edi hamki Namjoon uni bilagidan ushlab òziga tortdi. Latiya nima bolayotganni bilmay sarosimaga tushdi. Namjoon esa òylab ham òtirmay kocha tola odam bolishiga qaramay Latiyadan bòsa oldi.
---" huddi avvalgidek nafasga muhtoj qilasanmi meni? "
Namjoon shunday deb Latiyadan yana bòsa oldi. Latiya qarshilik qildi. Ammo kuchi yetmasdi.
---" Namjoon nima qilyapsan!!!!"
Namjoon esa lablarini uzib tiz chokdi va chontagidan uzuk oldi. Yolni ortasida Latiyaga sevgi izhor qildi. Odamlar buni rasmga tushurishar vedio olishardi.
---" seni sevaman Latiya. Iltimos menga turmushga chiq. Meniki bolishingni hohlayman umrimni ohirgacha. Meni Latiyam bol. "
Latiya esa jim. Atrofdagilar unga rozi bol deb baqirishardi. Latiya buni qanchalik hohlasa ham rozi bololmasdi. Atrofdilar uni javobini kutishar Namjoon esa unga umid bilan qarab turardi. Latiya bu umidga tola kozlargani xafa qilishni hohlamasdi va qanday xafa qilsin. Biroq taqdir ularni òyin qildi. Latiya oylab qoldi
---" qani bola qol Latiya senj kutyapman. Meniki bolasanmi?"
Latiya birdan " Ha " deb yubordi. Namjoon unga uzukni taqib kotarib aylantirdi. Toplangan odamlar qarsak chalishdi ammo Latiya hursand emasdi. Hamma tarqaldi. Namjoon esa Latiyani mashinasiga olib borarkan juda shod edj.
---" shunday deyishing seni birga ha deyish menga nimalarga teng bilasanmi haligi..... haligi juda katta narsa"
Latiya ogriqli jilmaydi. Namjoon Latiyani mashinaga òtirģizarkan tinmay gapirardi. Hursandligudan uchib ketishga tayyor edi. Mashina roliga òtirdi va haydashni boshladi. Latiya jim qolidagi uzukni uyoqdan buyoqga asabiy òynardi bir Namjooni quvnoq kozlariga qaraydi bir uzukga
---" bilasanmi Latiya sen bilan baxtli yashaymiz. Katta uyimiz boladi. Farzandlarimiz boladi. 1ta ògil 1 ta qiz.... yoq 2ta ogil bolsin"
Latiya unga tikilib kozlaridan yosh chiqardi.
---" balki farzandlarimiz bolmas"
---" nega bunday deysan axir boladi albatta " ---- yolga qarab kichkina bolalarni korsa jilmayib.
Latiya esa songin edi qolidagu uzukni yechib
Namjoon birinchi anglamay qoldi yoki eshitmay qoldi.
---" Anavuni qara ( bir qizchani korsati ) qanaqa chiroyli qizaloq bizda ham boladi meni Latiyam"
---" Namjoon eshitsangchi axir "
---" Nimani? Ozinga kerakni sozni eshitib boldim yoki yana nimadir demoqchisan meni sevishingni aytasanmi"
Namjoon birdan tormizni bosib yubordi. Latiya qorqib ketdi.
---" nima deding òlyapsan bu nima degani"
Latiya qolidagi uzukga qarab
---" bosh miyya saratoniga chalinganman 4 yil oldin shuning uchun osha maktabdan sendan ketdim. Davolandim ammo foydasi yoq Namjoon eshitypsanmi foydasi yoq òlaman men. Doktorlar 4 yil yashaysan degandi. Mana otdi shu vaqtida sen meni unutasan deb oylagandim. Ammo ayni òlimimni kutib kun sanayotganimda sen uchrataman deb oylamagandim. "
Latiya uzukni Namjoonga berib:
----" buni ol va boshqa qiz ber. "
Latiya mashinadan tushdi. Namjoon esa uzukni ushlab qoldi. Ammo endi Latiyani yoqotishni istamasdi. Namjoon ham mashinadan tushdi va Latiyani orqasidan yurib qoliga uzukni taqib
---" menga farqi yoq sen menikisan tamom. Bizni òlim ham ayra olmaydi eshityapsanmi Latiyam"
---" Namjoon iltimos meni qiynamagin"
---" unda sen ham meni qiynama "
---" meni sababim bor senda yoq"
---" hech qanday 'ammo' yoq sen mekini bolasan. "
5 kundan song ular nikohdan òtishdi. Namjoon toy ziyofati berdi. Õz dostlarini chaqirdi. Ota onasini ham aytdi. Ular uzoqda bolishgani uchun kelisholmadi. Ammo farzandlariga uzoq umr va baxt tilashdi. Ziyofatda Latiya juda chiroyli bolib ketgan edi. Namjoon u bilan vals tusharkan
---" bu tush bolsa uygonishni hohlamayman"
---" qaniydi tush bolsa Namjoon "
Namjoon shunday deyishi bilan Latiyaning burnidan qon oqib oppoq koynakda qirmizi dog qoldirdi. Namjoon unga havotirli qaradi. Latiya holsiz yeqildi. Namjoon uni ushlab qoldi. Latiya ohirgi kuchini toplab birinchi va ohirgi bor sevishini aytdi.
Keyin hushidan ketdi. Yurak urishdan tohtadi. Nafas olmay qoldi. Namjoon esa ovozsiz Latiyani quchoqlab yiglardi.
Uning koz yoshlari Latiyani oppoq koylagidagi qirmizi dogga tushib oqib tushardi. Namjoon bilardi Latiyani òlishini ammo bu ish aynan toyi kuni bolishini kutmagandi.
Namjoon past ovozda huddi Latiya eshitayotgandek pichirladi.
---" sen bilan abadiy yashaysan mening Latiyam. Mening adabiyot ustozim"