Oq ilon lanati yohud muzli uyqu
Jimin bu safar hech narsani kòrmasdi. U butunlay hushini yoqotdi. Faqat chuqur zulmat sovuq va ogriq bor edi.
Jiminda yana hayot alomatlari uygondi.
U sekin sekin kòzlarini ochdi.
Boshida òtkir ògriq butun tanasi qattiq holsizlikdagi edi.
U xira nur ostida begona shiftga tikildi.
Shift past va kulrang edi. U hozirgi holatini anglashga harakat qildi: yotgan sovuq nimadir yumshoq matoga òralgan edi.
Yon tomonda kimdir unga qarab turardi.
Jimin asta boshini burdi.
Uning yonida ---- u qiz turardi.
U hamon qizil rangli uzun sochlari va qon rangidagi kozlari bilan Jimin tomon tikilib qarab turardi.
---" uygonding kichik ilomcham. Endi sen faqat meni ixtiyorimdasan. "
Qiz jilmaydi.
Ammo bu jilmayishda na raxm na mehr bor edi.
Faqat shavqatsiz hukmronlik va sovuq niyat aks etgan edi.
Jimining yuragi na muzlab qoldi. U qochmoqchi boldi harakat qildi ---- lekin tanasi hamli ham iloncha holatida edi.
Qiz esa jilmaygancha unga yaqinlashdi. Uning barmoqlari Jimining oppoq sovuq dumiga tegdi.
Qiz asta pichiradi:
---" seni hali kop azoblar kutmoqda Jimin. "
Jiming kozlari xiralashdi. U òzini yengib bòlmas kuchsiz ojiz mavjudodga aylanganini his qildi. Va bu holatda qutilish umidi yoqligi mutlaqo anglab ichidan asta ingrab yubordi.
Qiz sokinlik bilan Jimini qoliga oldi.
Uning nozik ammo sovuq qollari Jiming kichik zaif tanasi boylab sirģalab òtdi.
Birdan qizning kaftidan yana qizil nur taraldi.
Jimining tanasi asta sekin òzgarishni boshladi.
Oppoq iloncha bolib yotgan tanasi chozilib yana inson shakliga kira boshladi. Dum qattiq silkinib inson oyoqlariga aynala boshladi.
Suyaklari girchilladi goyo ichidan buzilib qayta yigilyotgandek edi.
Jimining tishlarini ģirchillatdi ammo qichqirishga jurat etmadi.
Nihoyat u òzini ingichka zaif ammo inson oyoqlarini kordi.
Qiz uni yaqindan kuzatib turdi song qoniqish bilan bosh irģab Jiminni ustiga choyshabni yopib qoydi.
---" endi yana chiroyli bolding" ---- dedi u jarangsiz tovushda.
Jiminda quvonch emas qorquv uygondi.
Qiz uning yoniga kichik kumush kosachani olib keldi.
Kosacha ichida qoramtir xira bug chiqayotgan suyuqlik bor edi.
Qiz jilmayin kosachani Jiminga uzatdi:
---" ich iloncham senga kuch beradi "
Jimin boshini chayqashga urindi lekin qiz barmoQlari bilan uning iyagini mahkam ushlab ogzini ochishga majbur qildi.
Jimin holsiz edi qarshilik korsata olmadi.
Qiz kosadagi qoramtir damlamani uning ògziga quyib yubordi.
Damalani tami achiq qattiq va yoqimsiz edi.
Jimining kozlari keng ochildi. U darrov yotalib nafas ololmay qoldi.
Gòya butun ichki organlari yonayotgandek edi.
Qorin boshligi tomirlar har bir hujayrasi alangalanib ayovsiz azob berayotgan edi.
Jimindan òtkir ingroq chiqa boshladi.
---" ahhhhhhn....... bu nima edi"
U koksini ushlAb egildi.
Ogriq shu qadar kuchli ediki yotgan joyida titray boshladi.
Kozlaridan yosh tokilib chiqdi ammo u yiglay olmadi ---- nafas ham ololmasdi.
Qiz esa jim qarab turardi.
Uning kozlarida hech qanday rahm yoq edi.
Faqat sovuq kuzatish va yengil qoniqish bor edi.
Jiminni butun tanasi siltanib tolgonib ketdi.
Tili quruqlashdi lablari kokarib yuzi oqarib ketdi.
U faqat bir necha bor shunday ingradi:
---" iltimos......
Bas qiling......
Ogriyapdi...... "
Qiz asta past egildi va pichirladi :
---" sen endi meni mulkimsan. Ogriq ---- sening yangi hayotingning boshlanishi. "
Keyin u Jimining muzdek sovuq peshonasidan siladi huddi unga mehr korsatayotgandek.
Ammo bu mehr emasdi ---- bu faqat hukmronlik ishorasi edi.
Jiminini esa kuchi qolmadi. U asta kozlarini yumdi ichi doimiy yonishga chiday olmay hushini yoqotdi.
Jimin asta sekin kozini ochdi.
Òzini tanidi ---- bu uning eski muzdek va xira xonasi edi.
U asta harakat qildi.... lekin tanasida bir galati ogirlikni his etdi.
Jimin boshini pastga egdi va daxshat bilan kordi:
Oyoqlari yana yoq edi.
Belidan pastda yana oppoq siliq ilon dumi chayqalib yotardi.
Kozlaridan òzi òzi yosh sizib chiqdi.
---" yana....." pichirladi zor bilan
---" nega yana.....?"
U umidsizlarcha xonaning nargi burchagiga sudralib bordi.
Qochishga va hech bolmasa yashirinishga harakat qildi.
Xonaning eshigi sharaqlab ochildi.
Ichkariga uning otasi ogir qadamlar bilan kirib keldi. Uning yuzida faqat ģazab va jirkanish bor edi.
QiroldA Jimin uchun ozgina raxm ham qolmagandi.
Otasi xonaning ortasida tohtab sovuq nigok bilan Jiminga tikildi.
---" SEN.... " --- deb ģoldiradi u sovuq va ogir ovozda.
---" SEN.... bizni sulolamizga sharmandalik olib kelding .
Qochishga urinding.
Shartnomani buzishga jurat etding!"
Jiminning yuragi mahimadan muzlab qoldi. U boshini chayqadi yiglab gapira boshladi.
---" yoq.... men....men qochmoqchi emas edim.... men faqat ---- faqat.... qorqdim...."
U sekinJiminga yaqinlashdi. Ogir zabardas qadamlar xonani larzaga keltirdi.
Qiroldan ģazabning sovuq shamoli taraldi.
Birdan hech qAnday ogohlantirishsiz u oyoqlari bilan Jiminning nozik dumi bosdi.
Jimindan daxshatli ingroq chiqib xonadan aks sado berdi.
---" ayyyyyyy....... otaaaaaaaa"
Ogriq bir zumda tanasida tarqaldi. U tanasini qimirlata olmadi ----- qattiq ezilgan harakat qila olmasdi.
---" iltimos.... ota....meni kechiring..... boshqa qochmayman.....iltimos"
Qirolda esa na raxm na kechurim bor edi.
Jimining dumidagi suyaklar ģirchillab ezilib ketayotgandek edi.
U ozod bolishga harakat qildi lekin faqat koproq azob his qildi.
Otani ovozi xonani larzaga keltirdi:
---" sen bizning oilani sharmandaligisan! Seni hatto qurbonlik sifatida ham qabul qilishmaydi MAXLUQ!!!. "
Jiminning kozlaridan yoshlari seldek oqib tushdi.
U hech qachon bunday ogriqni his qilmagan edi.
Otasini bosimi shunchalik kuchli ediki goya butun vujudi qulab ezilayotgandek edi.
U faqat bitta sozni pichirlashga kuch topdi:
---" kechiring...... kechiring....."
Otasini yuzida sovuq tabbasum paydo boldi.
U endi oyoqlarini olib Jiming dumi bir joyidan qattiq bosdi.
Jimin òz azobini yuta olmay ovozni yoqotdi.
Faqat noaniq ingrayotgan edi.
Nihoyat qiroldan charchagan xorsinish chiqdi.
U Jimini yelgil tepib yubordi goya u faqat axlatdek.
---" seni ertaga Latiya topshiramiz " --- dedi u sovuq ovozda.
---" sen biz uchun endi bir qurbonliksan. Mamlakat uchun òzingni qurbon qil ògilginam ( kesatib)".
Qiroldan faqat qattiq qadam tovushlari eshtildi va u xonani tark etdi.
Xona yana jim boldi.
Faqat Jimining ogriqdan chiqayotgan nozik ingrashlari xona devorlarida aks sado berardi.
U ilon simon tanasini qattiq quchdi nafas olib yutundi. Kozlarida esa birgina his qoldi: