Birinchi raqs
Qalbimdagi sovuq olov – yonib turadi, lekin isitmaydi. U ko'ngilning eng chuqur tubida yashirinib, har lahzada o'z qudratini his qildiradi, ammo uni hech kim sezmaydi...
-Janob yangi kelgan qizga ishondingizmi? - qop qorong'u xonada faqatgina stol lampasining yorug'ligi tushib o'z kreslosida oyoqlarini stolga uzatib hotirjam ammo biroz chunarsiz holatda o'tirgan boshlig'iga gapirish yoki gapirmaslik o'rtasida rasa o'ylab oxir oqibat o'zida bir jasorat to'plab so'radi
-Albatta yo'q qachon ko'rgansan bir marotaba ko'rgan insonimga ishonch bildirganimni - biroz ortada skunat cho'kandan so'ng oyoqlarini stoldan tushirib qarshisidagi deraza tomonga kreslo bilan birga aylanib qorong'u Seoul ko'chalariga biroz tikilib gapini davom ettirdi
-Unga topshiriq beraman ko'ramiz qay darajada mahoratli va mana shu topshiriq unga ishonishim yoki ishonmasligimni aniqlab beradi- deya yordamchisi tomon ayyorona jilmayib o'girildi