Taqdirimni o'zgartir
Men shu yilda barini qoldirib yangidan boshlamoqchiman. Ammo bir seni emas.
Har kunigi kabi oddiy bir kun erta tong dasturxon tepasida har kun muhokama qilinadigan gaplar bugun ham yoddan chiqmadi. Haneul doimgidek bir so'z demasdan tinchgina nonushta qilardi. To'satdan otasidan kelgan savol uni gangitib qo'ydi
-O'qishlaring yaxshimi? - be'tibor ammo ovozi yo'g'on holda . Haneul bu savolga "yaxshi" deb aytishi kerakdek go'yo. Agar aksini aytsa butun uyni Haneulni boshiga tushuradigandek.
-Ha yaxshi - shu ikki dona so'z og'zidan zo'rg'a titiroq aralash chiqdi.
Yana xonaga skunat cho'ndi faqatgina pichoq va sanchqini likopchaga urulishidan chiqayotgan ovoz eshtilardi xolos. Bu ovoz Haneul uchun huddi soatli boomba kabi edi. Kutilmaganda aytilgan onasining gapiga ota bola birdan qarashdi.
-Haneulni payshanba va shanba kunlari dekabrdan bo'sh bo'lar ekan qo'shimcha to'garaklarga berish kerak. - Haneul bu gapni eshitishi bilan onasiga qovog'ini uyib qaradi.
-Haneul bir kun ham bo'sh bo'lmasin bunga e'tiboringni qarat- qatiy gapirdi Haneulni ko'ziga yosh to'lib kelarkan tezda xonasiga chiqishni o'ylardi
-Men to'ydim- keskin o'rnidan turib pichoq va sanchqini stolga qattiq qo'ydi bundan chiqan ovoz xonani larzaga keltirdi. Haneul zinalardan tez tez chiqarkan otasining ovozi uni joyida to'xtatdi
-sumkangni olib chiq bugun maktabga tashlab qo'yaman - hissiz bir tekkis ohangda. Qiz biroz turgan joyida qotib turdi so'ngra zinalardan yuqoriga ko'tarilib ko'rinmay ketdi.
