Koʻk atirgul
Yoongi tezda olov qirolligiga yoʻl oldi. U Jiminni taxt xonasiga kirib bordi. Ammo Jiminni koʻzlari odatiy emas edi. Jiminni odatiy koʻzlarida magʻrurlik, ayyorlik aks etardi, ammo hozirgisida achinish va oʻzini ayblash hissi bor edi
Yg: xonadagi narsalarni koʻrdingmi?
Yg: demak hammasini bilasan, shundaymi? Mast boʻlganimda hammasini aytdim toʻgʻrimi?
Jm: ammo biz bir-birimizga mos emasmiz! Siz muz men esa olovman. Biz hech qachon birga boʻlolmaymiz! Bu mumkin emas
Yg: nega mumkin emas? Men seni sevaman, ozor bermayman, hammadan himoya qilaman
Jm: siz meni oʻzingizdan himoya qiling!
Yoongini yuragiga xuddi kimdir nayza sanchgandek boʻldi. Axir u Jimin uchun koʻp ishlarni qilardi. Ammo unga eng katta dushman Yoongini oʻzi edi. Olovni nozik tomoni bu suvda. Muz esa erisha suvga aylanadi. Ular bir-biriga teginishsa ikkisi ham kuchsizlanadi. Bu hammaga ayon! Ammo Yoongi buni umuman oʻylamagan. Har kecha Jimin bilan baxtli boʻlishni oʻylagan, lekin Jimin undan zarar koʻradimi yoʻqmi buni oʻylamagan. Chunki baxtdan sarmast boʻlganida bu hayolini bir burchagiga ham kelmagan. Yoongini koʻzlari yoshlandi
Yg: meni aybim nima? Muz qiroli ekanligimmi?
Jimin birovlarni koʻngliga ozor berishni istamas edi, ammo hozir bunga birozgina majbur. Jimin koʻzlarini pastga qaratdi
Jm: bunda sizning ham, mening ham aybimiz yoʻq! Bu taqdirning xoxushi. Bizni bunga kuchimiz yetmaydi. Taqdir, oʻlim, vaqt bizni birga qilmadi. Biz bir-birmiz uchun yaralmaganmiz. Siz oʻzga olamsiz men esa boshqa bir olamman. Balki keyingi hayotimizda birga boʻlarmiz ammo bu hayotimizda birga boʻlolmaymiz
Jiminning bu gaplari Yoongiga oʻqdek tegar edi. U har kecha Jiminni boʻynini orqasidan oʻpar edi. Chunki Jiminni boʻyni juda ham mayin edi. Bazan zasos ham qolar edi ammo u kiyimni ichida bilinmas edi
Yoongi shu bilan ketdi. Oradan 2 yil oʻtib Jimin uylandi. Bu gapni eshitgan Yoongi oʻzini oʻldirdi! Qirolni avlodi yoʻqligi uchun Muzlik qirolligi oʻz nihayasiga yetdi