𝑹𝑰𝑽𝑨𝑳 𝑯𝑨𝑼𝑵𝑻 / 𝑱𝑱𝑲

𝐶ℎ𝑎𝑝𝑡𝑒𝑟 𝑒𝑖𝑔ℎ𝑡

♡

Men mehmonxonamdagi stulda, to'g'ri Zuha yotgan karavotning qarshisida o'tiraman. U mashgʻulotdan so'ng hushidan ketdi, chunki bu sport turi buzuq. Stul tutqichiga suyanib, so'nggi bir necha soat ichida sodir bo'lgan voqealar haqida o'ylayman.

Mening kichkina Renardim shu qadar ayyor va jozibaliki, u ustidan nazoratimni yo'qotishim uchun ayyor aqlini qanday va qayerda ishlatishni biladi. U asablarimga, terimga qanday kirishni biladi. Men hech qachon normal holatda bo'lishim yoki uni rad etishimning iloji yo'q, chunki u hech qachon bunday bo'lishiga yo'l qo'ymaydi.

Oldinroq uning sog'lig'ini inobatga olgan holda u bilan aloqa qilishni istamasdim, bu muammo bo'lishi mumkin deb o'ylagan edim, chunki uning ichiga kirganimda, men hech qachon yumshoq bo'lolmayman. U meni o'zimni nazorat qila olmaydigan darajaga olib keladi. Ammo u o‘jar, shu qadar qaysarki, u meni vasvasaga solish, ustidan nazoratimni yo‘qotish uchun aql bovar qilmaydigan o‘yinni o‘ynashi mumkin. Va uning qo'zg'atuvchi usuli, albatta, meni haraktga keltirdi. Uni ostimda yo'q qildim. Va taxmin qiling, nima? Bu unga yoqdi. Qiynoq usularimning har bir unga bu yoqardi. Chunki u osonlikcha qabul qilishni yoqtiradiganlardan emas. U ega bo'lishni xohlaydi, u belgilanishini, da'vo qilinishini va mamnuniyat bilan u faqat mendan xohlagan barcha toifalarni xohlaydi. Mening qorong'u tomonimdan qo'rqish uning ichki o'zini yondiradi, mening iblis tabiatim uni tirik his qildiradi, men buni his qila olaman. Xudo, u mutlaqo men uchun yaratilgan. Faqat men uchun.

Va endi men uning tanasiga ruhiga to'liq da'vo qilganimdan so'ng, tanam uning ta'mini to'liq oldi, orqaga qaytish bo'lmaydi. Hech qachon. Nima bo'lishidan qat'iy nazar, men uni o'zim bilan birga saqlayman.

Uning yalang'och uxlab yotgan qiyofasi men tomon oyoqlarini ochganda biroz harakatlanadi. Uni bunday ko'rish meni ikkinchi bosqichga olib keladi, lekin nima qilishim mumkin? Undan ko‘zimni uzolmayman. Uning ochiq oyoqlari va sonlariga qarab, men uni avvalroq tozalagan bo'lsam ham, uning sonlarida kichik qon dog'lari borligini ko'rdim.

Sekin yana karavotga sudralib chiqib, qo'llarimni uning oyoqlariga suraman, u mening teginishimni his qilib, yumshoq nola qiladi. Uxlayotganida unga ko'pikli vanna tayyorlab qo'ydim, lekin u uyg'onmayapti, ho'l ro'molchani olib, lablarini bir-biridan ajratib, uyqusida sekin shivirlayotagnida ichki sonlaridagi qon dog'larini sekin arta boshlayman. Uni to'liq tozalab, ho'l ro'molchani tashlab, men yana qo'llarimni uning ichki sonlariga suraman va qo'llarimni sekin uning nozik qismiga olib boraman. Men unga ohista tegaman, u ko'zlarini katta ochib, yuzimga qarab, sekin nola qiladi,

- Jungkook, nima qilyapsan?

Men unga qarab gapirar ekanman, barmoqlarim bilan sekin teginaman,

-Bu menga yoqadi. Meni ismim bilan chaqirganingda, Jungkook. Men buni yaxshi koʻraman.

Sekin uning nozik qismini silayman, nafasi tezlashganda juda yumshoq silayman. Keyin u menga gapiradi:

- Unday qilma. Bu juda og'riqli. Menimcha, men hozir hech narsani olmayman.

- Lekin sen men tomonimdan xafa qilinishnu yaxshi ko'rasan, shunday emasmi? Sen qiynoqlarimni yaxshi ko'rasan. Seni yana barmog'im bilan, keyin tilim bilan va yana a’zom bilan to'ldirsam-chi? Og'riq senga yoqmaydimi?

Uning yuzi oqarib ketdi, sof dahshat uning yuzining qolgan nurini yutib yuboradi.

Qo'limni uning oyoqlari orasidan olib, o'rniga ko'kragiga qo'yganimda uning ahvolidan kulaman.

- Xavotir olma, og'rig'ingni davolamay sen bilan boshqa aloqa qilmayman. Bizda hali butun tun bor.

Bir qo'lim bilan ko'kraklarini birma-bir bosib lablaridan o'paman. Men o'pish orasida gapirayotganimda u meni o'padi,

- Menimcha, hech qachon sendan to'ymayman. Sendan qancha olsam ham, men har doim ko'proq narsani xohlayman, sendan ko'proq va ko'proq narsani xohlayman.

Men uning bo'ynidan o'parkanman, uning ko'kragini kaftim ostida ishqalayman, yoniga o'tirib, u menga gapirganda,

- Men qancha vaqt uxladim?

- Hm, ikki soat.

- Nima shuncha uzoqmi? Bu vaqt ichida nima qilarding?

- O'zingni qanchalik yaxshi his qilayotganingni,

va yana ichingga kirishi uchun qancha vaqt ketishini o'ylab aqldan ozayotgan edim. Lekin bu mening ahvolimga yordam bermadi va menimcha, yomonlashtirdi? Sen juda chiroylisan, bilasabmi?

Men uni quchog'imga olib, sekin karavotdan tushar ekanman, u mening so'zlarimdan qizarib ketadi. U sekin gapirar ekan, ko‘zlarini katta ochadi,

- Nima qilyapsan? Meni qayerga olib ketyapsan?

- Seni yana qiynashimdan oldin og'rig'ingni kamaytirmoqchiman qilish.

Uxlayotganida men unga vanna tayyorlab qo'ygandim. Chunki bu qiz haqida gap ketganda, men uni nafaqat yo'q qilmoqchiman, balki bo'laklarga bo'lib tashlamoqchiman, balki uning singan qismiga mos kelishi uchun bo'laklarni qayta tartibga solmoqchiman. Menimcha, u butun hayotim davomida o'zim bilmagan holda qidirgan jumboqning etishmayotgan qismiga o'xshaydi.

Men uni yotoqxonamning yuvinish xonasiga olib boraman va uni vannaga qo'yaman, unga ko'pikli vanna tayyorladim.
Uni vannaga qoʻyib, uning yonidagi hammom polida o'tirdim, sekin uning orqasini silab, unga ohista xabar yubordim.

U chuqur jigarrang sirena ko'zlari bilan yuzimga shunchalik maftunkorona qaraydiki, go'yo ichidagi noma'lum tuyg'ulardan yig'lab yuboradigandek. Men uning ifodasini o'qiyman, u menga qanchalik sehrlanganini aytib beradi. Men o'z ifodamni normal ko'rsata olmasam ham, lekin uning ifodalarini mukammal o'qiyman. Uning yuzini, his-tuyg'ularini, ifodalarini men kabi boshqa kimdir o'qiy oladimi, bilmayman, lekin men buni tushunganimdan xursandman. Men buni qanday olishimni bilmayman! Ehtimol, uning yuzi har doim ichkaridan nimani his qilayotganini ko'rsatgandir? Yoki so'nggi ikki yil davomida butun dunyoni ortda qoldirib uni ko'rgani borganimda uning yuz ifodalarini ko'rib, o'rganishga ko'p vaqt sarflaganim uchundir. Ikki yil oldin u borligimni ham bilmagan paytdan beri unga qanchalik qattiq qaram boʻlib qolganimni hali bilmaydi. Va menimcha, uning bu haqda bilishini ham xohlamayman, hech bo'lmaganda hozir emas, chunki unga xabar berish to'g'ri emas.
U meni bir necha kun kuzatgan stalkerim bo'lsa, men ikki yil davomida kuzatgan dahshatli stalker bo'lganman.

U menga qaraydi, gapirar ekan, shahvoniy og'riqli lablari bilan ohista jilmayadi,

- Sen ham menga qo'shilishing mumkin. Aytmoqchimanki, sen ham cho'milishing kerak, toʻgʻrimi?

- Hmm sen haqsan.

Sochiqni belimdan olib, to'g'ridan-to'g'ri unga qarama-qarshi tomonga o'tirganimda vannaga tushaman. Men uning oyoqlarini sekin silaganimdek, oyoqlarini o'zimniki ustiga qo'yaman.

U menga maftunkor ko'zlari bilan qaraydi va ohista gapiradi,

- Senga savollarim bor.

Men javob berar ekanman, qoshimni koʻtaraman.

- Yanami?

U og'ir kayfiyatda gapirarkan, men tomon bosh irg'aydi,

- Ha. Yana. Meni nimanidir qiziqtiryapti. Sen haqingda mish-mishlar eshitganman. Oldindan aloqa qilmaysan, hech qachon. Lekin men bilan qilganingda, orqadan qilmading. Hatto bir marta ham. Bu mish-mishlar soxta ekanligini anglatadimi yoki bu degani ...

- Renard men haqimda qancha mish-mish eshitgansan?

- Unchalik koʻp emas. Faqat bir nechta. Lekin gap bunda emas. Meni savolimga jabob ayt.

- Nega? Sen o'zingni men uchun alohida his qilmoqchimisan yoki orqangdan aloqa qilishimni xohlaysanmi?

- Aytasanmi? Shuningdek, o'zimni alohida his qilishim uchun hech narsa bilishim yoki qilishim shart emas. Nima bo'lishidan qat'iy nazar, men har doim kimgadir alohida bo'lib qolaman.

Uning so'zlariga tabassum qilmaslikka harakat qilaman, lekin lablarimda kichik tabassum paydo bo'lgani uchun muvaffaqiyatsizlikka uchrayman. Men qo'llarimni yuqoriga qarab uning oyoqlariga siljitaman, tilimni ichki yonog'imga bosganimda deyarli sonlariga yetib boraman.

- Aytishim kerakki, kichkina Renard, siz eshitgan mish-mishlar haqiqatdan ham ishonchli manbadan olingan bo'lishi mumkin. Nega sen bilan orqagdan aloqa qilmadim degan mavzuga kelsak, chunki bu birinchi marta edi va qizligingni bunday yoʻl bilan olish unchalik yaxshi bo'lmaydi. Lekin tashvishlanma. Birinchi marta rajadan tashqarida bo'lgani uchun, endi oldinda yana ko'p qiynoqlar bo'ladi.

Bundan keyin nima xohlasam boʻladu, va sen meni hech qachon to'xtata olmaysan. Seni hushidan ketguningcha, yurish qobiliyating yo'qolguncha va mendan butunlay vayron bo'lmaguningcha seni qiymayman. Har safar va'da beraman. Har safar.

Ko'zlarimdan ko'zlarini olgancha, uning yonoqlari so'zlarimdan qizarib ketganini ko'raman.

- Keyin janob Jeon, agar mish-mishlar rost bo'lsa, bu seninh birinchi o'pishing bo'lganimni anglatadimi?

Bu yana oʻsha savol. U mening birinchi boʻsami yoki yo'qmi, deb juda qiziqadi. U men uchun qanchalik o'ziga xos ekanligini tushunishi kerakligini tushunaman.

- Ha desamchi, kichkina Renard? Keyin nima?

- To'g'ri javob bermayapsan. Nega hamma natsaga jumboq qilmasdan oddiy javob bera olmaysan?

Men uning yuzi g'azabdan qizil rangga aylanganini ko'raman.

Men uning oyoqlarini mahkam ushlayman, tanasini to'satdan o'zimga qaratib, suv ostida tizzamga oʻtkazaman. U keskin harakatdan nafas oladi, nimadir deyish uchun lablarini ayirgancha, oyoqlari belimning ikki tomonida.

-Jon janob nima qilyapsan? Avval ogʻriqlarimni davolayman, deganding.

- Men allaqachon qildim. Yetadi va endi,

Uning sonini yuqoriga ko'tarib, uning kirish joyini a’zomga moslayman n, allaqachon juda taranglashgan, chunki u mening oldimda shunday o'tirgandi. Bir marta bosish bilan men yana uning ichidaman.

U to'satdan siqilishdan va butun uzunligimdan titraydi, u nola qiladi,

- U, sig'maydi. Siz juda kattasan. Menga ruxsat ber, iltimos.

Men uning ortidan mahkam ushlayman, sekin uning ostidan ichkariga tiqilaman. U qo'llarini yelkamga qo'yib, boshi havoda orqaga tushganda tirnoqlarini terimga botiradi.

- O'zimni to'lgandek his qilyapman...

Men uning tanasini o'zimga yaqinroq tortib, terimizning har bir santimetrini bog'laganimda u nola qiladi. Uning ko'kraklari qattiq ko'ksimga bosilgan, boshi endi bo'ynimga qo'yilgan, u orqamdan mahkam ushlab turganda, tirnoqlari terimda izlar qoldiradi.

U ingrab, nafas olayotganda, yana uning ichiga itarib yubordim.

- Kichkina Renard men uchun qanchalik alohida ekanligingizni bilmoqchisan, toʻgʻrimi? OK, men senga aytaman. Ha, ha, sen mening birinchi o'pishimsan va men sendan oldin hech kimni o'pmaganman. Chunki hech kim meni sen kabi his qilolmaydi. Hech kim qilmagan.

*Thrust * *Thurst * * Thurst *

- Ha, sen men nafaqat aloqa qilgan, balki sajda qilgan yagona ayolsan. Sen men tatib ko'rgan, to'liq ovqatlangan va old tomondan aloqa qilgan birinchi qizsan. Bundan buyon men buni qilish uchun jismoniy qobiliyatim bor ekan, men aloqa qiladigan yagona ayol bo'lasan, chunki sen allaqachon men uchun boshqa barcha ayollar yoʻlimk to'sib qo'ygansan. Ha umrimda bir qiz bilan ikki marta yotmagan bo'lsam seni ichinga qayta va qayta kiraman.

* Thurst * * Thurst * * Thurst *

- Va bonus ma'lumot. Se men hech qanday prezervativsiz aloqada boʻlgan birinchi qizsan. Chunki oramizda to‘siq bo‘lishi menga yoqmasdi. Chunki men seni kelishim bilan belgilamoqchi edim va men shunday qildim va shunday qilaman.

U gapirayotganda bizning harakatimiz ritmi bilan yig'laydi,

- Agar men homladorlikni nazorat qilmagan bo'lsam-chi? Sen bu haqda mendan so'ramading.

- Nima deb o'ylaysan, men g'amxo'rlik qilmaymanmi?

* Thurst * *Turst ** Thurst *

Ertami-kechmi, sen meni merosxo'rimni, bolamni ko'tarib yuradigan ayol bo'lasan.

Men uning ichida shunchalik tez harakatlanamanki, yana gapirayotganimda yaxshi his qilish uchun uni ham belidan foydalanaman.

- Agar sen homilador boʻlishni nazorat qilmasangda, men bolani qabul qilib, ikkingizga g'amxo'rlik qilardim. Lekin allaqachon buning chorasini koʻrganingni bilardim.

U javob berarkan, baland ovozda yig'laydi:

-Qayerdan bilding? Jungkook meni ham ta'qib qildingmi?

- Qildim. Kichkina Renard uchun.

Men uni xushmuomalalik bilan harakatga keltiraman. Men uning ichiga tezroq, tezroq va tezroq itarib yuboraman, chunki u bilan o'zimni boshqarolmayman.

♡

♡

Men hozir uning yotoqxonasidagi karavotda dam olaman. Tanam uning cho'milish xalati bilan o'ralgan. Ikki marta uni juda ko'p iste'mol qilganimdan keyin butun vujudim juda sezgir. Ammo agar bu juda ko'p bo'lgan bo'lsa va mening tanam sezgir bo'lsa, ammo u yana menga tegsa men uni inkor etmayman!

Jungkook hozir men bilan emas. U menga ovqat tayyorlab berishini aytdi, keyin men og'riq qoldiruvchi dori ichishim mumkinligini aytdi, chunki u menga nima qilganini biladi.

Boshimni yostiqqa qo'yaman, uning oldinroq aytgan so'zlari butun hayotim davomida eshitgan eng yoqimli ohang kabi miyamda jiringlaydi. U men uning birinchi boʻsasi va u shunday munosabatda bo'lgan birinchi qiz ekanligimni tan oldi. O'ylaymanki, hozir o'zimni to'liq g'olibdek his qilyapman.

Jungkook oldimda ovqat solingan patnis bilan paydo bo'ldi. U mening oldimga o'tiradi va qoshiqni ovqat bilan to'ldirganda likopchani karavotga va oldimga qo'ydi. Og'zimni ochaman va yeyman. U meni ovqatlantirmoqda, ovqatni qayta-qayta og'zimga solmoqda, u ovqat yemayotganini payqadim. Men unga ham ovqatlanishni aytaman. Uning menga nisbatan shirin xulq-atvorini yoqtirmayman. Nega uning menga nisbatan yaxshi va yoqimli bo'lishi meni kamsitgandek boʻladi? Toʻxtang, bu menga uning g'azablangan psixopat tipidagi tomonini yoqtirishimni anglatadimi? Men javobni o'ylayman, lekin javob ijobiy emas. Chunki men uning aqldan ozgan psixopat tomoni bilan qulayroqman. Turli yo'llar bilan, ehtimol? Ey Xudo, men aqildan ozgan yuz foiz kasalman. Shubhasiz.

Ovqatlanib, dorilarni qabul qilib bo'lgach, o'zimni yana yolg'iz his qildim, chunki Jungkook idish-tovoq yuvish va boshqa mayda ishlarni qilish kerakligini aytdi, u hech qanday ishni ortga surishmi yoqtirmaydi. Aytishim mumkinki, bu odam juda tez yoki injiq. U o'z kvartirasidagi hamma narsani juda toza va tartibda saqlaydi.

Men telefonimni olib, otamning uyiga qaytganimdan keyin bajarishim kerak bo'lgan kutilayotgan ishlarni ko'rib chiqayotganimda allaqachon o'ttiz daqiqa o'tadi. Jin Ursin, men boshqa bu uyga qaytishni xohlamayman! Agar iloji bo'lsa, men Jungkookdan u bilan qolishimga ruxsat berishini iltimos qilardim. O'ylaymanki, agar men undan har qanday holatda ham so'rasam, u ham rad etmaydi, lekin qila olmayman. Onam hali ham uning asiri, otam tufayli komada o'limi bilan kurashmoqda. U hatto onam bilan uchrashishga ruxsat bermadi. Bir oy oldin u meni Koreyaga qaytarganida, u mening ishim va harakatlarim bilan uni qoniqtirsam, onam bilan uchrashishimga ruxsat berishini aytdi. Ammo ish haligacha hal qilinmagan. U mening xatti-harakatlarimdan mamnun emas va u qachondir rozi bo'ladimi yoki yo'qligini bilmayman.

Birdan, Jimin akamdam xabat oldim,

📨:Jimini aka: Malika! Mafiya
Qirol Lyutsifer Jeon tuyuldi u go'shakni olganida juda g'azablangandi menga telefon orqali qilgan tahdidlari. U senga biror narsa qilmadimi ?
Yaxshimisan?

📨:Menda hammasi yaxshi.
Tashvishlanishiz shart emas aka.

📨:Jimin aka: Lekin malika
u senj urdi, toʻgʻrimi?

📨:Xo'sh, (uyatli kulgich🤭):

📨:Jimin aka: Men sen uchun yomon his qilyapman.
Seni birinchi bu ishing men bilganimdek dahshatli bo'lgan boʻlishi mumkin u haqidagi mish-mishlar.U parvo qilmaydi sheriklarining qoniqishiga,buni eslayman.

📨:Siz menga achinyapsizmi yoki masxara qilyapsizmi aka? Nima bo'lishidan qat'iy nazar
lekin aytishim kerakki, bunday emas edi
umuman dahshatli va u buni qilmadi
meni umuman qoniqtirmadi.
Bu aslida "ajoyib" edi.

📨:Jimin aka: Goʻyo shunday desang
ishonaman! Aytgancha, etarlicha kattami?
Aytmoqchimanki, men shunday deb o'ylayman ...

📨:Men aytmayman. Shunday ekan, fantaziyalaringizni o'zingizda saqlang.
Bu yigit meniki.

📨:Jimin aka: Jeonga bo'lgan qiziqamanmi? Yoʻq hech qachon sodir bo'lmaydi.
Men o'sha odamdan nafratlanaman va bundan tashqari dushmanim hisoblanadi.

📨: Hmm siz uchun yaxshi.

📨:Jimin aka: Men uchun yaxshi va
sen uchun ham yaxshi bo'lardi
agar undan uzoqlashsang, u xavfli shayton odam.

📨: Men qila olmadim. Va men qila olmayman.

Jimin akamga oxirgi matnni jo'natib, yana yonimda Jungkook borligini his qildim.

U qaytib keldi va endi yonimda o'tirib, telefonimni ko'zdan kechirmoqda.

-Janob Jeon nega telefonimni qarayabsan? Sen mening shaxsiy hayotimga tajovuz qilyapsan. Sen homladorlikni nazorat qilish rejam haqida ma'lumot olish orqali buni allaqachon bir marta qilgansan. Sen bu haqda qanday bilding?

U menga qarab gapirarkan, yuzimga jilmayib qo'yadi,

- Meni oʻz yo'llarim bor. Nega kichkina Renard? Faqat sen boshqalarni ta'qib qilish orqali shaxsiy hayotiga tajovuz qilishga ruxsat bormi?

- Mayli hechqisi yo'q. Men faqat seni qiziqtirdim va senga qiziqdim. Shunung uchun.

- Ammo menga bir narsani ayt, kichkina Renard. Nega shuncha vaqt davomida bokira eding? Aytmoqchimanki, agar xohlasang, har qanday odamni, har qanday odamni oʻzinga jalb qilishinh mumkin edi. Unda nega?

- Nega yo'q? Agar xohlasam, men bokira bo'lib qololmasdim? Va har qanday erkak mavzusiga kelsak, ha men qila olardim, lekin qilmadim. Chunki men hech kimga qiziqmasdim va uni maxsus voqea uchun saqlagan edim. Men bu maxsus odam bilan alohida va unutilmas bo'lishini xohlardim. Bo'ldi shu.

U past, chuqur va boʻgʻiq ohangda gapirar ekan, yuzini jagʻimga yaqinlashtirdi.

- Hmmm, o'shanda men bilan alohida bo'lganmi?

Men o'zimni yana asabiylashayotganimni his qildim. U yonimda bo'lsa, nafas ololmayman. Men u bilan o'zimni ushlab turolmayman. Hech qachon.

U mening orqamda o'tiradi, mening orqam uning ko'ksiga bosilgan. U yana qattiq.

U cho'milish xalatining tugunini yechayotganda orqamdan qo'lini ko'ksimga olib, oldingi qismimni yana yalang'och holatga keltiradi U menga qarab gapirarkan, ko‘kraklarimni orqamdan ohista bosadi,

- Hmm. Endi men seni gunohing ortidagi to'liq voqeani xohlayman. Xolangni o'ldirish va ko'mish.

Men nolani bosishga harakat qilaman, lekin javob bermayapman,

- Ummm, keyinroq aytsam maylimi? Bu qandaydir, men qotillik voqeasi haqida gapira olmayman, sen...

"Tarsaki"

Men zavqimdan sal qichqirganimda ko'krak uchimga qattiq shapaloq tushdi. U menga yana shapaloq uradi, ular ko'proq narsani xohlashdan og'riyapti.

Ammo keyin u birdan to'xtaydi. U qo'llarini ko'kragimdan olib, gapirayotganda bir qo'li bilan meni bo'g'adi,

- Bu senga yoqadimi, Renard? Yana hujum qilmoqchimisan? Lekin men to'xtataman. Menga kichik Renardning qilgan gunohni ayt. Yoki senga zavq tuygʻusni bermayman.

Ey xudo, u meni qiynamasdan qiynamoqchi. Bu juda zerikarli, juda tartibsiz. Chunki men uning hammasini bajarishini xohlayman. Buning uchun nima desa shuni qilaman. Men unga har qanday iqrorni, har qanday gunohni beraman.

- Xop. To'xtama, iltimos. Men senga aytyapman. Shunday qilib, xolamni o'ldirish zarurati o'n olti yoshimda xayolimga keldi.

- Hmm yaxshi qiz. Aytishda davom et.

U ko‘kraklarimni bir-biriga bog‘lab, qattiq uchlarini qattiq chimchilab qo‘ydi, men zavqdan tovush chiqarganimda:

- Xullas, xolam doim otamga turmushga chiqishmi va mafiya malikasi bo'lishni xohlardi. Otam onamni xotini sifatida yoqtirmasa ham, lekin obro'si tufayli onam tirikligida boshqa ayolga uylanmasdi. Shunday qilib, xolam onamga juda hasad qildi va uni otamning hayotidan haydab chiqarmoqchi edi. Onam oddiy ayol edi, oyimning hech qanday mafiya ishlariga aloqasi yo'q edi, lekin u eridan olgan narsasi xizmatkorlik yoki fohisha boʻlish edi. Xolam esa onamni aybdor qilish uchun har doim biror narsa qilishni xohlardi, onam hech qachon yomon ishlar qilmagan. Onamni bolaligimda qilmagan ishlari uchun ayblardi, Keyi biroz katta bo'lib mamlakatni tark etganimdan so'ng, u ko'p marta onamni o'ldirmoqchi bo'ldi, lekin muvaffaqiyatsizlikka uchradi. Bir kuni u onamni zaharladi va shu sababli u deyarli o'lishiga oz qoldi.

U ularni oʻynashda davom etarkan, men bularning barchasini qanday gapirishga muvaffaq bo'lganimni bilmayman. Men yana gapira boshlaganimda balandroq nola qilaman,

- Xolanning ishlari haqida xabar topgach, bir qarorga keldim. U uchun mukammal reja tuzdim. Men uni manipulyatsiya qilish orqali taklif qildim va mafiya olamiga qiziqmaganim uchun unga mafiyalik vazifalarimning bir qismini berishimni aytdim.

Qudratga chanqoq ayol men o'qiyotgan mamlakatga kelganida, mening so'zlarim bilan…

Uning bir qo'li hozir mening oyoqlarim orasida va yana baland ovozda nola, sekin kichik bosim bilan barmoqlarini harakatlantiradi. Og'ir baxtdan ko'zlarimni o'girganimda bu juda kuchli, juda yoqimli.

- Keyin nima bo'lganini ayt, aks holda men kichkina Renardni to'xtataman.

- Yo'q iltimos. To'xtama. Iltimos...

Men gapirishga harakat qilaman, qayta gapira olmayman,

- D….Demak, men unga hech kimsiz, qo'riqchisiz kelishini aytdim, chunki bu juda muhim shaxsiy uchrashuv bo'lshi haqida ogohlantirdim. Unga bu haqda hech kimga aytmaslikni aytdim, bu mafiya siyosati haqida edi. U yolg'iz keldi. Men unga ovqat berdim va u ovqatdan keyin hushidan ketdi. Keyin men uning boshiga bir necha marta og'ir narsa bilan urdim, uning boshi juda koʻp qon oqdi. Keyin uning qo'lini oshxona pichog'i bilan kesib tashladim, chunki u doimo onamga tarsaki tushirardi. Va keyin men uning qabrini hovldan qazdim, uning jonsiz qonli jasadini Amerikadagi uyimning hovlisiga ko'mdim. Va bu mening o'shandan beri qilgan birinchi va oxirgi qotilligim.

Men uning teginishidan baland ovozda yig'layotganimda, u ikki barmog'ini ichimga birlashtirdi. U orqamdan gapirayotganda barmoqlarini ichimga siljitadi,

- Sen katta gunohkor kichkina Renardsan. Lekin sen Lyutsiferning juda yaxshi qizisan. Menga o'ldirish uslubing juda yoqdi, kichkina Renard. Sen bu Lyutsifer uchun juda yaxshi qizsan.

Men uning psixopat ekanligini bilaman. Buni oʻzimga qayta-qayta eslatishim shart emas, lekin hozir men ham shunday deb o'ylayman. Chunki uning o‘sha maqtovli so‘zlari meni shu qadar hayratga soldiki, o‘zimni dunyodagi eng yaxshi odamdek his qildim.

Yana bir qo'li ularni qisib qo'yganda u barmoqlari harakatini ichimga mahkamladi. Ko'p o'tmay, qornimda orgazm paydo bo'layotganini his qilyapman, chunki u meni yana o'zi uchun kelishim uchun qilgan ishni davom ettirmoqda. U meni necha marta kelishga majbur qilganini bilmayman va yana necha marta kelishini bilmayman. Shu sababli ertaga kasal bo'lib qolishimdan qo'rqaman. Odamlar kuniga bir necha marta orgazm bo'lishlari uchun kasal bo'lishadimi? Men buni bilmayman.

Jungkook nihoyat tanamdagi xalatni butunlay yechib tashladi. Keyin tanasini yopib turgan yagina shortini ham echib tashlaydi.

- Sen avvalroq vannada so'ragan narsangga erishding. Renard tiz cho'k. Bu seni gunohingning jazosi bo'ladi.

Men uning aytganini qilaman.

U yana ichimga kirdi, bu safar ortimdan to'liq ichimda, men baland ovozda nola qilaman,

- Oh, xudo, xudo, Jungkook...

Men baland ovozda yig'lab, uning ismini baqirib yuborganimda, u tezda ichimga kiradi.

- Ha, baby.

U qo'lini sochlarimga olib, boshimni yumshoq matrasga itarib, agressiv tarzda sochlarimdan ushlab oldi.

- Xolangni o'ldirganingiz uchun jazong shu. Senga jazo yoqadimi?

- Ha, ha.

Men sezgirman va hozircha bu mening chegaram edi. Agar u meni shunday aloqa qilishda davom etsa, men hushidan ketaman, qasam ichaman. Shuning uchun men unga qaraganimda yosh ko'zlarim bilan qarayman,

- Boshqa yo'q, iltimos. Men ortiq chiday olmayman.

- Lekin men tugatmadim. Men uchun nima qilgan bo'larding?

O'ylaymanki, u nimani aytmoqchi yoki meni tushunishga harakat qilayotganini tushunaman.

- Mayli, men sen uchun chidashim kerakmi?

Gapirayotganda yuzimga jilmayib qo'yadi,

- Juda yaxshi qiz. Topshiriqni juda yaxshi tushunding.
Yana qancha chidashim kerak, vaqt hisobni yoʻqotdim va nihoyat u toʻxtadi.

Jungkook meni o'ziga yaqinroq tortdi, qo'llariga yotqizdi, avval og'zimdan, keyin esa peshonasidan o'pdi. Va u meni qo'llari bilan mahkam ushlab, tanasiga shunchalik yaqinroq turishga majbur qildi, u meni hech qachon qo'yib yubormaydi deb o'ylayman ...

♡

𝐽𝑒𝑜𝑛 𝐽𝑢𝑛𝑔𝑘𝑜𝑜𝑘

𝑃𝑎𝑟𝑘 𝑍𝑢ℎ𝑎

​​𝐵𝑢 𝑚𝑒𝑛𝑔𝑎 𝑡𝑒𝑔𝑖𝑠ℎ𝑙𝑖 𝑓𝑎𝑛𝑓𝑖𝑐 𝑒𝑚𝑎𝑠.
𝐹𝑎𝑛𝑓𝑖𝑐𝑛𝑖 𝑊𝑎𝑡𝑡𝑝𝑎𝑑 𝑖𝑙𝑜𝑣𝑎𝑠𝑖𝑑𝑎𝑛 𝑜𝑙𝑖𝑏 𝑡𝑎𝑟𝑗𝑖𝑚𝑎 𝑞𝑖𝑙𝑦𝑎𝑏𝑚𝑎𝑛, 𝑖𝑚𝑙𝑜 𝑥𝑎𝑡𝑜𝑙𝑎𝑟𝑖 𝑢𝑐ℎ𝑢𝑛 𝑢𝑧𝑢𝑟 𝑠𝑜'𝑟𝑎𝑦𝑚𝑎𝑛.
𝐹𝑖𝑘𝑟𝑙𝑎𝑟𝑖𝑛𝑔𝑖𝑧𝑛𝑖 𝑦𝑜𝑧𝑖𝑠ℎ𝑛𝑖 𝑢𝑛𝑢𝑡𝑚𝑎𝑛𝑔♡