November 12

𝘈𝘨𝘦 𝘎𝘢𝘱 / 𝘑𝘑𝘒

𝐶ℎ𝑎𝑝𝑡𝑒𝑟 𝑡ℎ𝑟𝑒𝑒

" Jungkook. Menimcha, sen Manchae bilan vaqt o'tkazishni to'xtatishingiz kerak. Aslida uni ko'rishni, vaqt o'tkazishni, hazillashishni va hatto u bilan gaplashishni bas qil."

Jungkook oyising so'zlarini eshitib to'xtab qoldi.

Negadir bu so‘zlar uning yuragida beqaror tuyg‘u uyg‘otdi va bu unga ta’sir qilmasdan qolmadi.

U onasining davom etishini va unga sabab berishini kutdi, chunki toʻsatdan juda katta narsani so'rash uchun sabab kerak.

Onasi undan hayotining ko'p qismini tashkil qilgan muhim narsadan voz kechishni so'radi. U sabab topishi kerak.

"Bilaman, sen Manchaeni qattiq yaxshi koʻrasan, lekin ikkingizning yosh farqini bilasan. Sen hozir voyaga yetgansan, deyarli 20 yoshdasan, bakalavriatni tugatyapsan... u endigina 10 yoshda, voyaga etmagan.

Jungkook qoshlarini chimirdi: "Lekin eomma, Manchae mening kichkintoyim. Men uni yaxshi koʻraman va men uning doimo yaxshi ekanligini koʻrmoqchiman. Ilgari hech kim yosh farqiga ahamiyat qilmagan. To'satdan nima oʻzgardi?" u e'tiroz bildirdi.

Mira oʻgʻlining his-tuyg'ularini tushunib, bosh irg'adi. "Bilaman, Jungkook. Sen unga shunchalik mehr koʻrsatganing ajoyib. Lekin ba'zi narsalar bolalikda qolishi kerak. Yosh ulg'aygani sayin Manche bilan munosabating tabiiy ravishda o'zgaradi. Sen turli mas'uliyat va ustuvorliklarga ega bo'lasan."

Jungkook qimirlamay onasiga qarab qoldi

"Ha, men mas'uliyatli odam bo'lishim va kelajagim uchun harakat qilishim kerakligini bilaman lekin bu meni Konfetimga nima aloqasi bor?", - deb so'radi u.

"Birinchidan, uni bunday chaqirma. Jungkook meni eshit, buni qanday tushuntirishni bilmayman, lekin do'stlik odatda bir xil yoshdagi odamlar orasida bo'lishi kerak. Hatto yosh farqi kichik bo'lsa ham, bunday bo'lmasligi kerak. kattalar va 10 yoshli bola o'rtasida katta tafovut bor."

Jungkook hayron bo'lib yuziga qaradi.

Mira xo'rsinib qo'ydi: "Menga aytchi, Jungkook, sen o'smirlik yoshidasan, hozir 20 ga kirding, qancha qiz do'sting bor?"

"Yo'q."

Mira yana xo'rsindi: "Yigit doʻstlaring bormi?"

"Yo'q."

"Qancha doʻstlar davrasida bo'lding? Do'stlaring bilan tashqarida qancha vaqt o'tkazdingiz? Hop bularni qoʻya turayllik. Kollej davomida qancha do'st orttirding?", - deb so'radi Mira.

Endi Jungkook savol ustida o'ylab ko'rganida, u nima bo'lganini tushundi.

U atigi bir nechta tasodifiy uchrashuvlarda bo'lgan, buni ham Yoongi uni oʻzi bilan olib borgandagina, lekin qizlarning hech biri uning qiz do'sti bo'lishlarini so'rashi uchun uning e’tiborini tortmagan.

Uning bor-yo'g'i bir-ikkita do'stlari bor edi, ular bilan suhbatlashardi, bu juda kam.

"Oʻgʻlim, menimcha, siz ikkingizning ham orangizda bir oz masofa yaratish vaqti keldi. U tez orada yoshi bo'yicha o'sib boradi va dunyo tushunchalarini tushunadi. Undan kattaroq erkak har doim u bilan birga bo'lishi mumkin emas. Bolaligingda hammasi yaxshi edi... Lekin bu bolalikni faqat o'tmishingda qolishi kerak."

Onasining so'zlarini eshitgan Jungkookning yuragida og'riq paydo bo'ldi.

"Yaxshi, oyi." - dedi u o'rnidan turib, xonasiga borishdan oldin.

Onasi undan xavotirlandi: "Menimcha hozir ko'chaga chiqishing kerak. Men Minani do'konga ketayotganimda ko'rib qoldim. U seni so'rayotgan edi".

Jungkook oyisining so'zlariga e'tibor bermadi.

Mina uni hech qachon qiziqtirmagan.

Yoki, aslida, boshqa hech bir qiz uni yetarlicha qiziqtirmaydi.

Boshqa tomonda esa, to'shagini ho'llagani uchun tanbehiga duchor bo'lganidan so'ng, Haneul Manchae xonada yolg'iz qoldirdi.

Asena karavotida oyoqlarini chalishtirib o‘tirar, ko‘zlari planshet ekraniga tikilib o‘tirar ekan, u o‘zining sevimli kdramasini tomosha qilar, uni har doim bunday narsalarni ko‘rishdan to‘xtatib turadigan onasining ko‘zlaridan yashirincha qochardi.

Ekrandagi qahramonlar ehtirosli boʻsa bilan mashg'ul bo'lishdi va Manchaening ko'zlari qiziqish bilan ochilib ketdi. U ilgari hech qachon bunday narsalarni ko'rmagan va mehr-muhabbatning namoyon bo'lishi bilan qiziqdi.

Sahna tugagandan so'ng, Asena planshet ekranini oʻchirib, uni chetga surib qo'ydi. U googleni ochib, javob izlay boshladi.

"Nima uchun odamlar o'pishadi?" u qidiruv satriga yozdi.

U bir nechta havolalarni bosdi va o'pish tushunchasini tushunishga harakat qilib, diqqat bilan o'qidi.

U topilgan narsaga ko'ra, o'pish - sevib qolgan odamlar qiladigan narsa. Manchae chuqur o'yga cho'mgancha qoshlarini chimirdi. Agar o'pish sevgi belgisi bo'lsa, bu uning oila a'zolarini ham o'pishi kerakligini anglatadimi?

U o‘ziga yaqin odamlarni eslab oʻtdi: “Eomma, Appa, Yoongi, Kookie...”

Haneul o'zini bildirmagan holda eshik oldida turib Manchaeni mulohazalarini tinglardi.

"Endi qanday muammolar haqida oʻylayabsan?", - deb so'radi Haneul qiziga qarab mayin masxara nigohi bilan.

Planshetini yashirishni deyarli unutgan Manchae beixtiyor oyisiga savol berdi: "Oyi, sizni o'psam bo'lmaydimi, dadam, Yoongi, Kookie va boshqalar?"

Haneul bundan bo'g'ilib qoldi. — Azizim, nima deyapsan?

"Ha, mana bu yerga qarang." u planshetini oyisiga qaratdi, "Men hammani shunday o'psam bo'lmaydimi? Google siz sevgan insonlaringizni o'pishingiz mumkinligini aytadi."

“Birinchidan, sen planshetdan ruxsatisiz foydalanganing va men senga koʻrmaslikkni aytgan kdramalarni tomosha qilganing uchun 3 haftaga jazolanasan.

"Sening savolinga javob esa, azizim, o'pish - bu bir-birini sevadigan odamlar uchun mehr ko'rsatishning o'ziga xos usuli. Bu juftliklar oshiq bo'lganlarida qiladigan narsadir."

Asena Haneulga qaradi, ko'zlari qiziqish bilan katta katta ochildi. "Lekin men barchangizni yaxshi ko'raman” tushunolmay so‘radi u.

Haneul ohista kulib yubordi va Mancharning yuziga tushub turgan sochlarini oldi. "Sen bizni yaxshi ko'rasab, biz ham seni yaxshi ko'ramiz. Lekin sen ko'rgan o'pish Eomma va Appa kabi birga hayotlarni o'tkazishga qaror qilgan odamlar uchundir. Bu ular uchun o'z sevgilarini o'ziga xos tarzda ko'rsatishning bir usuli. "

Manchae bir zum bu haqda o'ylanib qoldi, uning qoshlari chimirildi. — Xo‘sh, men Eommam bilan Appani abadiy oʻpamanmi? — so‘radi u ovozida chalkashlik bilan.

Manchaening begʻuborligidan Haneulning yuragi erib ketdi. Qizini mahkam quchoqlab, o‘zi tushunadigan tarzda tushuntirishga urindi. "Azizim, biz abadiy bo'lmaymiz. Ota-onalar qariydi, bolalar esa ulg'ayishadi. Katta bo'lganingda, sen bilan birga bo'ladigan yigit boʻladi, xuddi Appa Eommo bilan qolgandek. Biz atrofingda abadiy bo'lmaymiz."

Manchaening ko'zlari hayratdan ochildi.
-Yoongi akam ham kimnidir topadimi? — so‘radi u ovozida qiziqish uyg‘onib.

Haneul jilmayib, bosh chayqadi. "Ha, Yoongi ham oʻz sevgan odamni topadi. Hamma sevadigan odamni topadi", dedi u ishonch bilan.

"Jungkook akam-chi? U ham birovni topadimi?"

Haneul Jungkookning Mancharga bo'lgan munosabati bu suhbatni biroz qiyinlashtirishi mumkinligini bilar ekan, bir lahza ikkilanib qoldi. Lekin u iliq jilmayib: "Ha, Jungkook ham boshqalar kabi sevgan odamni topadi" dedi.

Uning so‘zlari qizchaga yoqmadi.

Manchanening yuzi burushdi va u qo'llarini bir bitiga bog'ladi.

"Ammo Jungkook akam abadiy men bilan bo'lishini xohlayman", deb o'yladi u.

“U mendan boshqa birovni seva olmaydi. U men bilan doim va abadiy birga bo'laman deb va'da bergandi.'', deb o'ylardi, uning o'zi sevadigan boshqa odamni topishi uning yuragini og'ritdi.

«Men uning boshqa hech kimni sevishini xohlamayman», deb o'yladi u ko'zlari yoshga to'ldi. "Men u va'da qilganidek, doim yonimda bo'lishini istayman".
-x-

[1 haftadan keyin]

Kollejning Jejuga boʻlgan sayohati haqida Seul Milliy Universiteti talabalari orasida keng tarqalgan gap edi. Jeju oroli o'zining go'zal manzaralari va go'zal plyajlari bilan ko'pchilikning orzusi edi. Jungkook do'stlari bilan orolni o'rganish umididan juda xursand edi.

Bundan tashqari, u bir hafta davomida yarata boshlagan Manchae bilan masofani yaratish uchun bu uning chalg'itishiga ishonchi komil edi.

Sayohat uch kunga mo'ljallangan bo'lib, unda talabalar turli sayyohlik joylariga, jumladan, ajoyib sharsharalar, mashhur Xallasan tog'i va plyajlarga borishadi. Shuningdek, mahalliy oshxonalarda turli taomlar tatib koʻrish va Jejuning boy tarixi va madaniyatini o'rganish kabi tajribalar bo'ladi.

Sayohatga ketayotgan talabalar orasida Jungkookning parralel guruhdoshi Mina ham bor edi, u Jungkookga unchalik yoqmasdi.

Ammo shunga qaramay, u hayajonlandi.

Jungkook kiyimlarini yig'ib jomadoniga yaxshilab joylaganida, Manchae karavotida o'tirib,uni kuzatib qoldi.

Jungkook uyida doimo u bilan birga bo'lishni to'xtatgandan so'ng, u "Mira Eomma" si tomon yo'l olar, u bilan gaplashib juda yaxshi vaqt oʻtkazar lekin Jungkookning unga e'tibor bermasligi uni hafa qilardi.

"Siz men bilan hafta davomida o'ynamadingiz", dedi u qo'llarini bog'lab. — Meni mensimay qoldingiz, endi ketyapsiz.

Jungkook unga qaradi, yuzida ma'yus tabassum paydo bo'ldi. "Kechirasan. Men sayohatga tayyorgarlik ko'rish bilan band edim", deb tushuntirdi u, o'zini uzoqlashish sababni yashirishga kirishdi.

Manchaening ifodasi makkorona tabassum bilan biroz ko'tarildi, u hali ham to'shakda kutib turgan, sumkaga solib qo'yishga tayyor turgan ko'k qalpoqchasi ostiga qadoqlangan qichituvchi kukunni soldi.

“Siz buni unutdingiz”, dedi u ovozi past boʻlib.

Jungkook uning qo'lidan qalpoqchani olib, uzr so'rashdan oldin "Kechirasan. Va'da beraman, qaytib kelganimdan keyin sen bilan birga vaqt oʻtkazaman" dedi u samimiyatsiz.

Manchae bosh chayqadi, lablarida kichik tabassum o'ynadi. "Yaxshi, lekin menga Jejudan sovg'a olib kelsangiz yaxshi bo'ladi", dedi qanday hazil qilganini juda yaxshi bilar edi.

“Bir hafta oldin ustimdan suv quyib, Eommadan tanbeh olishimga sabab boʻlganingizni hech qachon bilmayman deb o'ylaganmidingiz? Kookie shisha suv idishning qopqog'ini yopishni unutdingiz. Siz xonaga Eommaning noutbukini tuzatish uchun kelganingizni bilaman.”

Jungkook ketishi uchun narsalarni yig'ishtirib bo'lgach, Manchae charchagan va uxlamoqchi ekanini bahona qilib xonadan chiqarishga urindi.

Qizaloq uning to'satdan o'zgargan xulq-atvorini ko'rib, pufakdek puflagan yonoqlari bo'rtib chiqib ketdi.
-x-

[Keyingi kun]

Birinchi kuni guruh Janubiy Koreyadagi eng baland tog' bo'lgan Hallasan tog'iga tashrif buyurdi. Ular pastdagi orolning hayratlanarli manzaralarini tomosha qilib, cho'qqiga chiqishdi. Shundan so'ng ular an'anaviy Jeju qishlog'iga tashrif buyurib, orolning boy tarixi va madaniyati bilan tanishdilar.

Ikkinchi kun Jejuning go'zal plyajlarini o'rganish bilan o'tdi. Ular Quyosh chiqishi cho'qqisi deb ham ataladigan Seongsan Ilchulbongga tashrif buyurishdi va u erda okean ustida quyosh chiqishini tomosha qilishdi. Shuningdek, ular YuNESKOning Butunjahon merosi ro‘yxatiga kiritilgan mashhur Manjanggul g‘origa tashrif buyurib, kunning ikkinchi yarmini qumli sohillarda dam olib, oftobdan huzr olishdi.

Umuman olganda, sayohat ajoyib bo'ldi va Jungkook o'z do'stlari bilan Jejuni kashf qilish imkoniyatidan hursand edi. Ammo sayohati nihoyasiga yetar ekan, u uyiga, ....ga bo‘lgan qo‘msash tuyg‘usini his qila olmay olmadi.

Jungkook qirg'oq bo'yida o'tirganida, qirg'oqqa urilayotgan to'lqinlarning ovozi havoni to'ldirdi. Bu tun tinch muhit edi, osmon yulduzlar bilan qoplangan, oy esa suv ustida mayin nur sochar edi.

Mina qo‘lida ichimlik ko‘tarib, uning yoniga kelganida hayoliga choʻmganidan birdan cho‘chib ketdi. U Jungkookga iliq tabassum qildi va uning yoniga o'tirdi. "Jungkook. Men senga qo'shilsam maylimi?" — so‘radi u, ovozi mayin boʻlib.

Jungkook bir zum qotib qoldi, Minaning niyatidan bexabar edi. Jungkook doimo suhbatdoshi, xushchaqchaq fe'l-atvori bilan uni biroz qo'rqitadi deb bilgan. Ammo u hozir sherik bo'lishni xohladi, unga juda muhtoj edi, Jungkook esa boshini qimirlatdi.

"Albatta, Mina. O'tir," deb javob berdi unga joy bo'shatib.

Avvaliga ular jim o'tirishdi, birinchi bo'lib Jungkook sokinlikni buzdi: "Sen siyosatshunoslik yo'nalishida o'qiysan, to'g'rimi? Tasvvuringdagi dunyo qanday?"

"Bu qiziq. Sen har kuni hukumat faoliyati va jahon siyosati haqida ko'p ma'lumotga ega bo'lasan, yaqinda vazirlar mahkamasidagi siyosiy janjal haqida eshitingizmi?", - deb so'radi Mina.

Jungkook, kompyuter bo'yicha mutaxassis, u nima haqida gapirayotganini deyarli bilmas edi, lekin g'alati, u Minani eshitishga qiziqdi.

“Asosan, yuqori martabali amaldorlar yirik korporatsiyadan pora olayotgan paytda qo‘lga olindi,” deb boshladi Mina hayajondan ko‘zlari katta-katta boʻlib. "Bu siyosiy sahnada katta shov-shuvga sabab bo'lmoqda va odamlar uning iste'fosini talab qilmoqda".

"Voy... Bu juda myrakkab." dedi Jungkook.

Mina Jungkookning qiziqishini o'ziga tortganidan hayajonlanib bosh irg'adi. "To'g'ri! Va bundan ham hayratlanarlisi shundaki, bu birinchi marta sodir bo'layotgani yo'q. Bu kabi korruptsiya mojarolari, afsuski, hukumatimizda tez-tez uchrab turadi."

U janjalning murakkab tafsilotlarini tushuntirib berdi, siyosiy oqibatlar va jamoatchilikning munosabatini o'rganib chiqdi. Jungkook, kompyuter yoʻnalishida bo'lishiga qaramay, o'zini Mina dunyosiga jalb qilganini, uning ishtiyoqi va bilimidan hayratda qolganini ko'rdi.

Mina gapini davom ettirarkan, uning so'zlari ogʻzidan oson tarzda sirgʻalib chiqardi, Jungkook unga qoyil qolishdan tiyila olmadi. U har doim Mina bilan suhbat biroz qiyin deb bilardi, lekin endi u buni mutlaqi boshqacha ekanligini ko'rdi. Uning g'ayrati koʻp va bilimli edi.

Sohilda charaqlab turgan quyosh oʻz oʻrnini oyga boʻshatib berdi. Jungkook va Minaning suhbati soatlab davom etgandi, lekin ikkisi ham vaqt o'tganini payqamadi.

Mehmonxonaga qaytib ketishayotganda, Jungkook va Mina jonli suhbatlarini davom ettirishdi, Mina hamon janjal tafsilotlarini ishtiyoq bilan tushuntirib berar. Jungkook uning mavzuga bo'lgan ishtiyoqi bilan uning har bir so'ziga oshiq bo'lardi.

"Demak, bu janjal hukumatga uzoq muddatli ta'sir ko'rsatadi deb o'ylaysanmi?" - so'radi Jungkook, Minaning fikri bilan chin dildan qiziqib.

Mehmonxonaga yetib kelishganida, Jungkook ularning suhbati tez orada tugashini istamasligini tushundi.

-Sen bilan gaplashish juda zo'r bo'ldi, Mina, - dedi u qizga iliq jilmayib.

Mina tabassumini qaytardi.

-Sen bilan ham, Jungkook. Siyosat haqida gapirayotganimni tinglaganing uchun tashakkur."

Jungkook kulib yubordi.

— Hazil qilyapsanmi, seni kun bo‘yi gapingni tinglashim mumkin edi.

-Kel, suhbatni davom ettiramiz. Kel, boshqa narsalar haqida gaplashamiz, mening xonamda uchrashamiz? Biz kechki ovqat paytida restoranga borib, suhbatimizni yakunlay olishimiz ham mumkin?"

Ular o'z xonalarida dam olish uchun yo'llarini ajratishdan oldin, Mina "Bu taklif menga yoqdi", deb javob berdi.

Jungkook qizil ko'ylagini yechib, yalang gavdasini ko'rsatdi va Manchae bergan ko'k qalpoqchani oldi. Kiymoqchi bo'lganida birdan telefon jiringladi. U qo'ng'iroq qiluvchining raqamiga qaradi va bu Haneul eomma ekanligini ko'rdi.

"Salom Haneul eomma", deb javob berdi u lablarini tabassum yuqurtirib.

-Qalaysiz aka

-Men eommadan yashirinib sizga qo'ng'iroq qilyabman", deb pichirladi Manchae, uning ovozi buzuqlik bilan to'lgan edi.

Jungkookning tabassumi so'ndi.

- Manchae oyingdan yashirmasliging kerakligini bilasan. Oyingning aytganlarini bajarishing kerak.

Manchaening ovozi biroz qayg'uli chiqdi.

-Men shunchaki siz bilan gaplashmoqchi edim, sizni sog'indim.

Jungkook uni urshgani uchun o'zini aybdor his qilib xo'rsindi.

-Men ham seni sog'indim, Konfet. Lekin oyingni eshitishing kerak, xo'pmi? Hozir uxlayotgan bo'lishing kerak. Shunday ekan, yaxshi qiz bo'lib, yot, xo'pmi - deb buyruq berdi u.

"Yaxshi." deb g'o'ldiradi Asena.

Jungkook qo'ng'iroq uzilmaganidan bexabar telefonni cho'ntagiga soldi va Manchae Jungkook qo'ng'iroqni uzmaganini tushunib, nimadir deyishiga umid qilib qo'ng'iroqda qoldi.

"Kookie hali ham qo'ng'iroqdq ...? U biror ish qilish uchun ketganmi? U kelib men bilan gaplashadi. , deb o'yladi u va telefonni yostig'iga yaqin tutib, sabr bilan Jungkokni kutardi.

Shu payt u qalpoqchani kiyib ulgurmay, eshik taqillaganini eshitdi.

"Egnimga ham kiya olmadim va u allaqachon shu yerda", dedi Jungkook o'ziga o'zi.

Telefon ortidan, Manchar uni eshitib, u unga gapiryapti deb o'yladi: "Kookie men bergan ko'k qalpoqchani kiymoqchimi? Hehehehe. Hozir qiziqarli bo'ladi va u qalpoqni kiyadi va keyin. Men bilan gaplashyabtimi?

Biroq, Jungkook hali uski qismiga kiyim kiyishga ham ulgurmagan ammo Minaning sabrsizligi tugab, eshikni ochishiga sabab bo'ldi va uning xonasiga to'liq kiyinib tayyor boʻlgan Mina kirib keldi.

Mina Jungkookning xonasiga kirgach, uning koʻzi Jungkookning yalang tanasiga tushdi. Qiz qizarib ketdi va kutilmagan manzaradan xijolat bo'lib, tezda ko'zlarini olib qochdi.

Uning munosabatini payqagan Jungkook jilmayishdan o'zini tuta olmadi.

Jungkook Minani belidan ushlab, uning noz-karashmasiga uyatchan munosabatini sezmay qolmadi. Uning yonoqlari qizarib ketdi va u uning nigohlaridan qochdi, bu esa uni ko'proq masxara qilishni xohlardi.

"Kookie qalpoqchani kiyish uchun qancha vaqt ketadi? U kelib menga xayrli tun tilay olmaydimi? Yoki kut. U qalpoqcha kiyganmi, endi uning hech qayeri qichimayaptimi?', Manchae xavotirda.

- Qizarib ketyapsan, Mina, - dedi Jungkook, lablarida o'ynoqi jilmayish o'ynadi. – Yigitlarni ko‘ylagisiz ko‘rishga o‘rganmaganmisan?

Minaning yonoqlari yanada qizarib ketdi va u orasini bir oz masofani saqlashga urinib, uning ko'kragiga engil itarib yubordi. "Jungkook, meni masxara qilishni bas qil," dedi u ovozi biroz qaltirab.

"Kooki qiz bola bilanmi?", deb o'yladi Manchae.

Jungkook unga qilgan ta'siridan zavqlanib kuldi. U yaqinroq engashib, lablari deyarli uning lablariga tegardi. "Men yordam bera olmayman, Mina. Sen qizarib ketganingda juda yoqimli bo'lib qolarkansan."

Minaning nafasi tomog'iga tiqilib, ular orasidagi yaqinlikdan yuragi gursillab turganini his qildi. U Jungkookning ko'zlariga qaradi va ulardagi shahvatni ko'rdi va unga bo'lgan jozibasini inkor eta olmadi.

Jungkookning o'ynoqi ifodasi yumshab, Minaning yuzini qo'llari bilan sekin siladi.

-Mina, seni o'psam maylimi? — ohista so‘radi u.

Qo'ng'iroq nargi liniyasidagi qizlaqning esa yuzini qayg'u qoplagandi.

Minaning yuragi tez urib, tuyg‘ularning shiddatini his qildi. U Jungkookni o'pish ularning orasidagi hamma narsani o'zgartirishini bilardi, lekin unga bo'lgan his-tuyg'ularini ham inkor eta olmasdi. U sekin bosh irg'adi, ko'zlari unikidan uzoqlashmaydi.

Jungkook engashib ular orasidagi masofani yopdi va ularning lablari yumshoq va mayin o'pishda uchrashdi.
.
.
.
.
.

Manchae karavotida yotar, ko'z yoshlari yonoqlaridan oqib yostiqqa tushardi, yuragi g'amginlikdan og'rirdi. U boshqa birovni o'payotganini bilib, Jungkook haqida o'ylashni to'xtata olmadi. Bolalar tili bilan aytganda:

“Men unga hazil qilmoqchi edim, lekin u mening tuzog‘imga tushmadi”, deb o‘ylardi.

— U boshqa birovni o‘pyapti. Bu uning boshqa birovni sevishini anglatadimi?

Bu fikrlar uni hafa qildi. U har doim Jungkookni o'ziga tegishli deb o'ylardi, uni masxara qilish va o'ynash uchun uniki deb o'ylardi. Ammo endi uning boshqa birovni o'payotganini ko'rib, xafa bo'ldi.

Manchaeni gavdasini koʻtarib karavotiga o'tirdi, onasining so'zlari xayolida aks-sado berdi. "Sen faqat sevgan va umringning qolgan qismini birga o'tkazishni xohlaganlaringan odamingni o'pasan."

Kichik qizaloqning yuragida qo'rquv va tashvish egallab oldi. U xayollarida shunday deb o‘ylardi: “Bu Jungkook meni tashlab ketadi deganimi? U butun umrini o'sha qiz bilan o'tkazmoqchimi?"

Manchae o'sha oqshom ko'zlaridagi yosh, yuragidagi ogʻriq bilan uyquga ketdi . U nima uchun Jungkook boshqa birovni o'payotganini tushuna olmadi va bu fikr uni juda yoman his qildirdi.

𝐽𝑢𝑛𝑔𝑘𝑜𝑜𝑘

𝑀𝑎𝑛𝑐ℎ𝑎𝑒

𝐵𝑢 𝑚𝑒𝑛𝑔𝑎 𝑡𝑒𝑔𝑖𝑠ℎ𝑙𝑖 𝑓𝑎𝑛𝑓𝑖𝑐 𝑒𝑚𝑎𝑠.

𝐹𝑎𝑛𝑓𝑖𝑐𝑛𝑖 𝑊𝑎𝑡𝑡𝑝𝑎𝑑 𝑖𝑙𝑜𝑣𝑎𝑠𝑖𝑑𝑎𝑛 𝑜𝑙𝑖𝑏 𝑡𝑎𝑟𝑗𝑖𝑚𝑎 𝑞𝑖𝑙𝑦𝑎𝑏𝑚𝑎𝑛, 𝑖𝑚𝑙𝑜 𝑥𝑎𝑡𝑜𝑙𝑎𝑟𝑖 𝑢𝑐ℎ𝑢𝑛 𝑢𝑧𝑢𝑟 𝑠𝑜'𝑟𝑎𝑦𝑚𝑎𝑛.

𝐹𝑖𝑘𝑟𝑙𝑎𝑟𝑖𝑛𝑔𝑖𝑧𝑛𝑖 𝑦𝑜𝑧𝑖𝑠ℎ𝑛𝑖 𝑢𝑛𝑢𝑡𝑚𝑎𝑛𝑔♡