𝑹𝑰𝑽𝑨𝑳 𝑯𝑨𝑼𝑵𝑻 / 𝑱𝑱𝑲
Yarim tunda uyg'onib, Jungkookning yonida yotganimni ko'rdim. Notanish xonada xira yorug'lik taralib, yarim qorong'ulik tebranardi. Jungkook yonimda uxlab yotibdi, yuzi yon tomonga, xonaning narigi tomoniga qaragan. Lekin men aslida qayerdaman? Tez orada notanish xona tanish bo'lib koʻrindi, chunki men Lusiferim tomonidan o'g'irlab ketilganimni va hozir Jungkook meni olib kelgan saroyda ekanligimni eslayman. Endi men butunlay hushimdan ketgunimcha, u meni qanday qilib birinchi martadagidek aloqa qilganini eslayman, lekin to'g'ri vaqtda to'xtab, hushumdan ketmasimdan oldin barcha harakatlarni chekladi. U meni cho'miltirdi, birga ovqatlanayotganimizda ovqatlantirdi va keyin ikkalamiz uxladik.
To'satdan xonaning yopiq eshigi ochilib, xonaga kimdir kirib kelayotganini ko'rdim. Men xonaga kirgan figuraga qarayman. Shakl to'shakdan bir oz uzoqda turibdi, men uning kimligini bilishga harakat qilaman.
Yo'q! Yo'q, bu mening otam! U bizni allaqachon topdimi? U qanday qildi? Yo'q, yo'q, u meni topish uchun Jiminga yomonlik qildimi? Yo'q, bunday bo'lishi mumkin emas. Otam qo'lida qurol ushlab, Jungkok tomon yo'naltirmoqda.
Jungkook qattiq uxlab yotibdi, hatto yumshoq xurrak otmoqda. Men uni silkitaman, uyg'onishi uchun va vaziyatga qarash uchun uni qattiqriq silkitaman.
-Janob Jeon uyg'on, Janob Jeon uyg'on, bizda muammo bor. Uyg'on.
Lekin u uyg'onmaydi, hatto hech narsaga javob ham bermaydi. Taehyung qayerda? Uning boshqa qo'riqchilari qayerda? Otam kelayotganini ko‘rmadilarmi? Nega uni to'xtatmadilar?
Otam menga qaradi, hali ham qurolini Jungkook tomon yo'naltirdi. Menimcha, u hozir tetikni bosadi! Men jang qilishim kerak, Jungkookni qutqarishim kerak.
Men karavotdan turib, otam tomon yuguraman. Ammo men unga yaqinlashmoqchi bo'lganimda u qurolni boshimga qaratdi. Men qadamlarim toʻxtaydu, otam gapirayotganda qurol boshimga qaratildi.
- Sen mening qizimsan, mening dushmanim emas. Mening dushmanim seni dushmaning Zuha. Jungkook bizning dushmanimiz.
Men uning qoʻlidan bir urunish bilan to'pponchani tortib olaman.
- Qurolni menga qaratishni xayolingga ham keltirma Zuha. Onang ham, Jimin ham mening qoʻlimda.
U menga onam karavotda yotgan, Jimin esa karavot yonidagi stulga bog'langan videoni ko'rsatadi. Onam hamon komada, Jimin esa hushidan ketganga o'xshaydi. U o'limgacha kaltaklangan va stolga zo'rg'a osilgan holatda oʻtirardi. Ikki kishi o'sha erda turib, qurolni boshiga qaratib turibtu. Biri onamga, biri Jiminga.
- Agar noto'g'ri harakat qilsang, ular o'lishadi. Endi qurolni ushlab, dushmanimizga qarat va uni shu yerda hayotini tugat. Dushmanimizni o'ldir. Jeonni o'ldir. Bu seni vazifangiz. Uni yo'q qil.
- Yo'q, qilmayman. Men qila olmayman, men hech qachon qilmayman.
Oʻq ovozi eshtildi, faqat mobil ekrandqn. Jiminning qo'llariga o'q uzilganini ko'rib, ekranga qarayman.
- Qurolni Jungkookga qarat, Zuha.
- Iltimos, buni qilmang ota, iltimos.
Yana bir oʻq ovozi, onamning oyog'iga.
Men qattiq yig‘ladim, ko‘zimdan yosh dumalab, qurolni unga qarataman.
Jungkook qimirlamaydi, uyqudan uyg'onmaydi. U bu yerda nima bo‘layotganini bilmaydi. Unga o‘xshagan sezgir odam bu yerda qanday dahshatli voqea sodir bo‘layotganiga sezmaganiga tushunaolmayman.
Men yig'layapman, baland ovozda yig'layapman, otam menga baqirmoqda,
- Tetikni bos. Tetikni tort va uni o'ldir.
- Yo'q, qilmayman, qilolmayman.
- Aks holda amakivachchang bilan onang birga oʻladi.
Men baland ovozda qichqirayotganimda Jiminning oyog'iga yana o'q uzildi, ular tetikni bosmoqchi bo'lganlarida qurolni boshiga ko'rsatayotganini ko'rib qoldim.
- Buni qilmang. Buni qilma ota. Iltimos.
- Yoki sen tetkini tortasan, yoki mening odamlarim ularga oʻq uzishadi. Uni ot Zuha, Jungkookni ot, ot...
Davomli bosim, nochorlik, otamning manipulyatsiyasi, chorasizlik, hamma narsa, hamma narsa juda tez sodir bo'ladi va oʻq ovozi ...
- Jungkook ...................
To'shakda qon, qon va yana qon.
U meni qadrlagan o'sha to'shakda, bir-birimizga tegishli ekanligimizni aytgan o'sha to'shakda, bir necha daqiqa oldin yana birga qolishga va'da bergan o'sha to'shakda. Men nima qildim? Men uni otimmi? men...
Qon, qon, shuncha qon, juda koʻp qon...
Kichkina Renard to'satdan uyqusida baqira boshladi, men uning ko'zlaridan yosh oqayotganini sezdim. U uyqusida titraydi, yig'laydi va og'zidan eshitgan eng yomon og'riqli ohangda mening ismimni chaqiradi. Balki u meni ham o'z ichiga olgan dahshatli tush ko'rayotgandir.
- Kichkina Renard, kichkina Renard, ko'zingni och, hoy, men shu yerdaman, ko'zingni och.
Men uning yelkasini ohista silkitaman, barmoqlarimni boshiga olib boraman. Men uning boshini, yuzini silayman,
- Kichkina Renard, uyg'on, menga qara. Men shu yerdaman. Menga go'zal ko'zlarignu koʻrsat, menga qara, menga qara ...
U ko'zlarini katta ochadi, dahshat butun ko'zlarini qamrab oladi, yuzimga diqqat bilan qaraydi.
- Jungkook, Jungkook... Otam, otam bizni topdi, men nima qildim? Yo'q, men nima qildim? Men seni otdim, seni o'z qo'lim bilan otganman.
- Yo'q, qilmading. Hech kim kelmadi, bizni hech kim topmadi. Men shu yerdaman. Sen meni otmading, hech narsa qilmading.
U mening tanamni qoʻllari bilan qidira boshlaydi, qo'llari hamma joyda yalang'och ko'ksimda va orqamda, yelkamda, yuzimda yuradi.
- Yaxshimisan? Yaxshimisan janob Jeon? Ey Xudo, sen yaxshisan. Men o'yladim, o'yladim ...
- Hammasi joyida. Men yaxshiman. Men sen bilan shu yerdaman. Vahima qilishni bas qil. Nafas ol, nafas ol Kichkina Renard. Nafasingni ushlab turma. Men shu yerdaman, yaxshimi?
Uning tartibsiz nafas olishi asta-sekin normal holatga keladi. Men uning ko'z yoshlarini artaman, u meni mahkam ushlab turganda yuzining ho'l joylaridan o'paman. Bir necha daqiqa o'tadi, u mening qo'llarim orasida to'liq xotirjam bo'ladi. Men sekin sochlarini silab sekin so'rayapman
- Ha. Yomon tush. Bu shunchaki dahshatli tush edi. Xudoga shukur.
- Yo'q, men bu haqda gaplashmoqchi emasman. Iltimos.
- Mayli, mayli. Agar bu haqda muhokama qilishni istamasang kerak emas. Lekin yaxshimisan?
- Ha, hozir yaxshiman. Menga tasali berganing uchun rahmat.
U meni mahkam quchoqlaydi, qo'llari bo'ynimdan o'raladi, yuzi ko'ksimga ko'miladi. U meni xuddi kichkina koala daraxtini quchoqlagandek, quchoqlaydi . Men qulay holatda yotdim va uni o'zimga yanada yaqinroq tortdi, u mening ustimda va men uning ostida.
U ko'ksimdan o'padi, gapirganda oyoqlari oyoqlarimni silaydi,
- Yaxshi ekanligingdan xursandman. Ertaga Jimin bilan bog'lanishim kerak, u yaxshi yoki yo'qligini so'rayman. Faqat, menda telefon yo'q.
- Xop. Men sen telefon sotib olaman. Bu haqda tashvishlanma.
U gapirayotganda barmog‘ini qorin bo‘shlig‘imga suradi,
- Mayli, rejang nima haqida ekanligini gaplashmadik. Aytmoqchimanki, men haligacha qayerda ekanligimiz haqida hech narsa bilmayman, ilgarioq bu joyni ko'ra olmadim. Men faqat o'rmon yoki boshqa narsalarni ko'rdim? Va biz bu erda qancha qolamiz? Ishlaring haqida nima deyish mumkin? Otam ham mening qaytishimni kutib o‘tirmaydi. U, albatta, meni izlab aqldan ozadi. Xo'sh, seni aniq rejang qanday?
Men uni karavotga ag'dardim. Gapirayotganimda uning yuziga qarayman,
- Mening rejam oddiy. Men onangni topib, otangdan ozod qilgunimcha shu yerda qolamiz. Ungacha shu yerda qolamiz. Meni ishlarimga kelsak, men ularni shu yerdan, masofadan qila olaman va Taehyung jismonan hamma narsani hal qilish uchun u yerda bo'ladi. Sen bilan ta'tilda bo'laman, deb ayta olamani? Ha, hech kim yashamaydigan o'rmon o'rtasida mening shaxsiy chiroyli o'yinchog'im bilan ajoyib ta'til. Men aytishim mumkinki bu haajonli boʻladi.
- Janob Jeon buni jiddiy masala deb qabul qilmayapsanmi. Yo'q, demoqchimanki, onamni qanday topasan?
- Men jiddiyman, Renard. Seni uyingda mening odamlarim bor. Ular aziz otang ustidan ayg‘oqchilik qilishyapti.
- Nima? Qancha vaqtdan buyon? Va agar sen meni uyimga josus qoʻygan bo'lsang, kimdir, boshqa mafiyalar, jumladan otam nomidan ham josuslik qilishi mumkin.
- Bir necha hafta oldin otangning boshqa qo'riqchilari oʻlgani uchun otangning uyiga qo'riqchilar qo'shilganini eslaysanmi? Bu mening ishim edi. Men o‘sha qoʻriqchilarni o‘ldirib, odamlarimni otagning hududiga qo‘shdim. Meni qoʻriqchilarimga kelsak, ularning barchasi sodiq.
Men ularni ko'p jihatdan sinab ko'rdim. Shunday ekan, tashvishlanma. Kecha seni o'g'irlaganimda, uyning orqa tomonida qo'riqchilar yo'qligini eslaysanmi? Men senga Jimin ularni taqsimlaganini aytdim, lekin u buni yolg'iz o'zi qila olmasdi, to'g'rimi? Men odamlarimni Jimin bilmagan narsada yordam berishga majbur qildim. Va agar Jimin birinchi bo'lib menga qo'ng'iroq qilib, senj majburiy nikohing haqida xabar bergan bo'lmasa ham, meni odamlarim baribir xabar berishlari mumkin edi. Shunday qilib, men seni qanday qilib boʻlmasin o'g'irlashning yo'lini topgan bo'lardim. Ammo shuni aytishim kerakki, Jimin buni ancha osonlashtirdi.
- Demak, josuslaring onamning qaerdaligini bilishadimi? Unda nega o'tgan kuni onamning qaerdaligini va u bilan sodir bo'lgan voqeani so'raganingfa menga aytmading.
Men sekin xo'rsinib, unga gapirganda nafasim to'xtab qoladi,
- Yo'q, ular bu haqda hali bilishmaydi. Chunki men ularni turli sabablarga ko'ra yuborganim uchun shu paytgacha bu masalaga e'tibor berishni buyurmaganman. Qara, men yaxshi odam emasman, kichkina Renard, bu haqda bilasan. Men ilgari hech kimga ahamiyat bermasdim. Sen mening hayotimga kirding. Men hali ham sendan boshqa hech kimga ahamiyat bermayman. Shuning uchun, avvalo, men seni onang haqidagi haqiqatga qiziqmagan edim, lekin men ularga endi sen tufayli onang haqida bilishni buyurdim. Chunki otang onangni senga qarshi ishlatib, seni noto'g'ri yo'lda ishlatib, senga men yoqtirmaydigan og'riqlarni beryapti. Men bu ishlarning barchasini sen uchun qilyapman.
- Oh! Sen faqat men haqimda qayg'urasan, deb xushomad qilishim kerakmi?
- Nega menga qayg'urasan janob Jeon?
Men uning savoliga to'xtab, uning aniq haqiqatni bilish istagini yashirayotgan qiziquvchan yuziga qarayman. U nima uchun unga g'amxo'rlik qilayotganimni bilmoqchi. U nima uchun men kabi shaytonni bilishni istaydi, u hech qachon hech kimga g'amxo'rlik qilmagan, unga mening g'amxo'r tabiatimning katta qismini bergan.
Men bosh barmog'imni uning yuziga ohista qo'yaman va uning javobni xohlayotgan chuqur sirenaga qiziquvchan ko'zlariga qarab javob berdim:
- Chunki sen meni tirik his qildirasan Kichkina Renard. Sen meni ilgari hech qachon hayotda yashamagandek his qildirsan.
U javoban nimadir deyish uchun lablarini qimirlatishni unutib, hayron bo‘lib menga qaradi. Men javob berar ekanman, uning peshonasidan ohista o'p qo'yaman:
- Shuning uchun hech narsa haqida ko'p o'ylama. Tez orada onangni olib kelaman, deb va'da beraman. Ungacha men bilan shu yerda yasha. Buni ta'tiling deb o'yla yoki kechagi nikohingning, asal oyi sifatida tasavvur qil.
U nihoyat og'zini ochdi va u gapirayotganda mening so'zlarim bilan o'zini tutib olgan ichki his-tuyg'ularini yashirish uchun kinoya qilmoqchi bo'ldi:
- Lekin men turmushga chiqmadim. Demak, bu mening asal oyim emas.
- Ha, demak, birinchi navbatda turmush qurishimiz kerakmi?
- Nima? Hazil qilyapsanmi? Bunday hazil qilma, men qo'rqaman.
U nihoyat qo'llariga qaraganida, barmog'ida uzuk borligini tushundi. Shu paytgacha u dahshatli tushdan qoʻrqib, shunchalik berilib ketganki, barmog'iga uzuk taqilganini ham sezmagandu. Men uni uxlab yotganida taqdim, chunki men uning reaksiyasini, uyg'onganidan keyin ajablangan yuzini ko'rmoqchi edim.
Ha, men uning barmog'iga uzuk taqdim, chunki men unga uylabaman va buni qilishimga hech narsa to'sqinlik qila olmaydi. Agar men uni shunday dunyoda, bu tartibsiz mafiya qirolligida hech qanday jirkanch muammolarga duch kelmasdan mukammal va ziyonsiz ushlab turishni istasam, uni rasman, qonuniy ravishda o'zimga malika qilishim kerak. Toki hech kim menikiga, mulkimga ko‘z tikmasin.
Garchi turmush qurish boshqa muammolarni ham olib keladi, chunki har doim shunday dunyoda biror narsaga bog'lanib qolish o'z qabrini qazishni anglatadi va mening barcha raqiblarim men bog'langan narsaning orqasidan borishadi, lekin boshqa hech narsa menga qiziq emas. Endi men ham qirol o'z malikasisiz hech kim emas deb o'ylayman.
Qirolicha Lordni hech qachon kuchsizlantirmaydi, aksincha u Lordga kuch qo'shadi, uzoq umr ko'radi, unga tegishli bo'lgan hamma narsani himoya qilish uchun qattiqroq kurashadi.
U hayotimga kelguniga qadar men uchun malika kerak bo'ladi deb o'ylamagan edim. Bilmayman, agar menda malika bo'lsa, u bo'lishini qachon angladim. Ikki yil oldin uni birinchi marta ko'rganimda va unga ergashganimda tushundimmi yoki yo'qligini bilmayman. Yoki butun ikki yil davomida har bir oyda uni uzoqdan yashirincha kuzatib, uni men sig'inishni yaxshi ko'radigan eng go'zal shaxsga aylantirib qo'ygandirman. Yoki bu men unga yaqindan duch kelganimda yoki unga da'vo qilgan birinchi kunimda sodir bo'lgandir! Yoki uning ta'mini tatib ko'rgandan keyingi birinchi kun yoki uning ichiga kirgan birinchi kun. Qachonligini bilmayman, lekin men uni qonuniy ravishda, qonun bo'yicha endi mening malikam bo'lishini xohlayotganimga aminman. Men u mening ikkinchi yarmim bo'lishini xohlayman, chunki men uni abadiy saqlayman.
Mening kichkina Renardim- tirikligimning asosiy sababi va u mening hamma narsa uchun ko'proq kurashishim uchun kuch bo'ladi.
Zuha ko'zlarini katta-katta ochadi, uning ifodasi xuddi hayratlanarli gaprishni yodidan chiqazgan, soqovga o'xshaydi. U gapirayotganda uzukga diqqat bilan qaraydi,
- Qachon taqding? Sen haqiqatan ham menga uylanmoqchimisan? Bunga ishonching komilmi?
- Ha. Men senga uylanmoqchiman, zero hech kim seni mendan tortib olishni xayoliga keltirmasin. Hatto otang ham, italyan mafiyasi Luka yoki boshqa kimdir. Nega? Menga turmushga chiqmoqchi emasmisan?
Men avval uzukga diqqat bilan qarayman, keyin uning yuziga diqqat bilan qarayman. Men uning ifodasini yoki ko'zlaridagi uchqunni topishga harakat qilaman, chunki u qonuniy ravishda butun umrimiz davomida uniki bo'lishimni xohlaydi. Men bu haqda qattiq o'ylayman. Chunki bu mening butun hayotim masalasidir. Ishonchim komil, u mening obsesyonim, mening giyohvandligim, lekin nikoh bundan ham ko'proq narsani o'z ichiga oladi. Nikohda ishonch, sevgi, hurmat va bir-biri bilan yaxshi muloqot mavjud. Nikoh nafaqat birovning tanasi va o'ziga xosligi, balki ruhlari o'rtasidagi bog'lanishdir. Imon va hurmat haqida gapirsak? Men unga ishonaman deb o'ylayman va u ham menga ishonadi? Va keyin hurmat va yaxshi muloqot keladi. Bizda hozirgacha bular bor va menimcha, kelajakda ham shunday bo'ladi?
Ammo Sevgi haqida gapirganda! Men uni sevamanmi? U meni sevadimi? Bu vaqtda sevgi nimani anglatadi? Unga bo'lgan his-tuyg'ularimni aniqlay olamanmi? U qila oladimi? O'ylaymanki, hozircha javob unchalik ijobiy emas. Bizning bir-birimizga bo'lgan his-tuyg'ularimiz, meni unga bo'lgan his-tuyg'ularim va uni menga bo'lgan his-tuyg'ulari - hammasi birdan boshimda minglab savol belgilarini qo'zg'atdi.
Ammo keyin birdan nimadir esimga tushdi. Men bir marta qaerdadir o'qiganman, shunday degan edi:
"Ruhlar bir-biriga jalb qilinadi."
Boshida unga qanday munosabatda bo'lganimni va his-tuyg'ular bilan qanchalik uzoqqa kelganimni bilmayman. Bilmayman, u mening ehtirosimmi, mening sevgimmi yoki mening istagimmi. Ammo, agar qalblarimiz bir-birimizga tortilmaganida, shu qadar uzoqqa kelgan bo'larmidik? Bilaman, vaqt qisqa, biz shu qadar qisqa vaqt ichida yetib keldik, lekin qalblarimiz bir-birimizga jalb qilinmasa, bu haqiqatda sodir bo'larmidi?
Demak, hozir men uchun qaror. Hozir men uchun u uyimdek his qiladigan odam, u menga, men uni uyi ekanligimni va hayotda tirik yashashiga sabab ekanligini aytdi va men ham unga nisbatan xuddi shu tuygʻularni his qilaman. Shunday ekan, men tavakkal qilib, shunday odamga “ha” demaymanmi? Do'zaxni boshqaradigan, lekin men uchun jannatdek tuyuladigan odammga?
- Kichkina Renard? Nega javob bermayapsan? Menga turmushga chiqmaysanmi?
Men uning iforiga to'lgan havoni ichimga tortib, chuqur nafas olaman. Men o'z fikrimni belgilayapman. O'ylaymanki, men tavakkal qilaman va unga "ha" deb aytaman. Bu xavfga, o'z hayotim badal sifatida tikaman. Agar men g'alaba qozonmasam, natijada hayotimni yo'qotaman. Va oxir-oqibat, agar biror narsa noto'g'ri bo'lsa, agar nikoh muvaffaqiyatsiz bo'lsa, men mamnuniyat bilan hayotimni buzaman.
- Ha. qilaman. Men senga turmushga chiqaman.
U menga tabassum qiladi, gapirganda ko'zlarida uchqunlar paydo bo'ladi,
- Unda yaxshi. Chunki sen ha demaganingda va menga turmushga chiqishni istamaganingda ham men senga uylanardim. Bu yerda tanloving yo‘q. Senga uzuk yoqdimi?
Qanday mag'rur! Nega u mendan javobimni so'radi? Men javob berayotganda uning so'zlariga kulmaslikka harakat qilaman:
- Ha, juda chiroyli. Bu dunyodagi eng noyob olmos, to'g'rimi? Qachon sotib olding va qachon taqding?
- Kecha sotib oldim. Va uxlayotganingda barmog'inga qo'ydim.
- Mos kelgan! Qanday qilib mukammal o'lchamni olishga muvaffaq bo'lding?
- Men tananging har bir dyuymini, har bir egri chizig'ini allaqachon bilaman. Qaysi mato, qaysi poyabzal, qaysi ichki kiyim va bezaklar tanangga mos kelishini allaqachon bilaman. Endi ayt, ertaga menga turmushga chiqmoqchimisan?
Uning birinchi so‘zlaridan qizarib ketaman, so‘ng oxirgi gapiga e’tibor qarataman. U ertaga uylanmoqchimi? Xo'sh, men allaqachon "ha" deb aytdim, nikoh ertaga bo'ladimi, buning ahamiyati yo'q edi. Lekin menimcha, onam yonimda bo'lmasa, men unga turmushga chiqa olmayman. Onam har doim meni kelinlik libosida koʻrishni va turmush oʻrtogʻim bilan tanishishni istardi. Onam har doim qo'rqardi, agar men uning eridek odamga turmushga chiqsam-chi! O'smirligimdda onamga, agar hayotimga yigit kishi kirib kelsa, birinchi bo'lib onam bilan uchrashtirishga va'da bergandim. Shunday ekan, va’dani bajarish uchun onam u bilan uchrashishini kutishim kerak.
Men onam komada ekanligini bilsam ham, uni topganimda komada bo'lar, lekin baribir uning birinchi bo'lib Jungkook bilan uchrashishini xohlayman. Ishonchim komilki, onam meni va Jungkookni aqli raso bo'lmasa ham tushunadi.
- Janob Jeon iltimos qilsam bo'ladimi? Aytmoqchimanki, men senga turmushga chiqmoqchiman, lekin buni onamning roziligi bilan qilmoqchiman. Men birinchi bo'lib u bilan uchrashishingni xohlayman, men sen bilan qasamyod qilganimda onam bo'lishini xohlayman. Iltimos, buni qila olamizmi?
U nimadir haqida o‘ylarkan, bir muddat jim turadi. Keyin u boshini qimirlatib, menga aytadi:
- Xop. Onang qaytib kelganidan keyin turmush quramiz.
Men unga tabassum qilaman va gaorishdan oldin uning lablarini tishladim:
Jungkook lablarini lablarimga bosib, meni yeb, tili bilan belgilab, har doim unga tegishli ekanligimni tushuntiradi. U meni erim ekanligiga va nima bo'lishidan qat'iy nazar menga uylanishiga ishontirgandek o'padi. Men uni xuddi shu va'da, xuddi shu istak bilan o'paman.
Meni uzoq vaqt o'pib, ko'zlaridagi ulkan qora tuynukni ko'rganimdan so'ng, u nihoyat menga nimadir gapirish uchun meni qo'yib yubordi.
- Bo'lib o'tgan yoki sodir bo'ladigan hamma voqeadan asabiylashmayapsanmi, kichkina Renard ahvoling joydami? Bunda senga yordam beraman? Ularni hal qilishda senga yordam beraman. xop? Shu yerda qol. Men qaytib kelaman.
To'g'ri, men bundan oldin ham siqilib, og'rigandim. Lekin u allaqachon meni cho'miltirdi, ovqatlantirdi va yetarlicha dam berdi. Xo'sh, u yana nima qilmoqchi?
Karavotga o‘tirganimda boshimdan savollar o‘tadi. Bir necha daqiqadan so'ng u qo'lida nimadirni ushlab oldimga qaytib keldi. Men u ushlab turgan narsasiga diqqat bilan qaradim, uning qo'lida katta muz boʻlagini ko'rdim.
- Ular muzmi? Nima uchun? Oh, ularni suv bilan aralashtirib, ichish kerakmi? OK, menimcha, tetiklantiruvchi bo'lardi! Menga ularni ber.
Pastki lablarini tili bilan yalab, so‘zlarimga kulib qo‘yadi.
- Siz hamma narsani tez qabul qilishni yaxshi ko'rasanmi, kichkina Renard? Har doim juda qiziq ...
Men uni quti bilan karavotda sudralayotganini ko'raman, u sekin menga qarab gapiradi,
- Endi koylakni tanangdan yech. Yo‘q, menga savol berma, bir og‘iz so‘z ham gapirma. Men uchun yalang'och bo'l. Hoziroq.
U menga nimadir qilishni buyursa, men doim asabiylashaman va itoatkor bo'laman.
Men nima uchun bunday bo'lib qolganimni bilmayman, lekin men shunday qilaman.
Men koʻylakni sekin tanamdan yechib, uning oldida yalang'och tanamni ko'rsatib, uni yerga tashlayman.
U buyruq beradi va men itoatkor kuchukcha kabi uning buyrug'iga amal qilaman. Men uning og'ziga muz boʻlagino olib, qutini yonimga qo'ygancha tishlari yordamida muz boʻlagni ushlab turaginini ko'rganimda yotaman. U mening ustimdan emaklab o'tdi, tepada turadi, men uning og'zida muz boʻlagi sekin eriy boshlaganini ko'rdim. Og'zini bo'ynimga olib borarkan, muzdan erigan suv tomchilari asta-sekin tanamga tushadi. U og'zini bo'ynimga qo'yib, sovuq muzni terimga tegizdi, men sovuq hisdan titrayapman. Mening og'zim keng ochiladi, u og'zini terimdagi muz bilan birga harakatga keltirar ekan. Ko'p o'tmay muz butunlay eriydi, chunki men uning sovuq tili yelkamning terisini yalayotganini his qildim.
U yana bir boʻlak og'ziga oladi, chunki u og'zi bilan yelkamdan ko'ksimgacha muz bilan o'ynashni boshlaydi. Bu safar muz avvalgisiga qaraganda tezroq eriydi, chunki mening tanam avvalgidan ham koʻra harorati ko'tarildi. U yana og'zida muz boʻlagi, bir qo'liga yana bir boʻlak oladi. U og'zini muz bilan birga mening chap koʻksumga olib boradi, qo'llari muz bilan birga o'ng tomonga o'tadi. U og'zi va qo'li bilan dumaloq harakatlar bilan ikki ko'krak qafasmdagi muz boʻlaklaruni asta-sekin ishqalaydi, men chuqur nolalar bilan nafas olaman. Nafas olishim tezlashganda ko'ksim yuqoriga va pastga ko'tariladi.
Bu safar muz eriganida, Jungkook oyog'im orasiga o'tirarkan, qo'liga yana bir boʻlakni olib, ularni bir-biridan ajratdi. U mening yuzimga qaraydi, u asta-sekin muzni oyoq barmog'imdan oyoqlarimning yuqori qismiga, keyin esa sonlarimga siljita boshladi.
U muz boʻlakini ikki oyog'imning terisigacha, sonlarimgacha o'ynab, qayta-qayta oladi.
- Bu dam boʻla oladi, shunday emasmi?Shunchaki bo'shashtiradi, bu seni qoningni tezlashtiradi, tanangizning haroratini oshiradi.
Men ajralgan lablarim bilan unga qarab sekin nola qilganimda, u meni so'zlari bilan masxara qiladi. Endi qutida faqat bitta boʻlak qoldi, chunki u qolganlarini tanamga ishqalab tugatdi.
Jungkook butun o'yin davomida tanasida boʻlgan ich kiyimni yechib oldi. U mening oyog'imni yelkasiga qo'yadi, chunki u mening kirishim oldida taranglashgan a’zosini ko'rsatadi. Keyin u qo'lida qolgan kubni oladi va uni tezda mening ichimga suradi.
- Ohh, oh, iltimos, Jungkook...
Sovuq rohat meni xirillashga majbur qiladi, chunki u birdan kirishimdagi muz kubini itarib yubordi va bir soniya ichida u bir o'tishda qattiq ichimga urildi va erib ketayotgan a’zo bilan ichimga chuqur kirib borayotgan muzni itarib yuboradi.
Men aqldan ozgan eyforiyadan yig'layman.
- Aaaahh, Jungkook... Aaahhh...
U mening ichimga qattiqroq kiradi, oyoqlarimning etini mahkam ushlagancha, terimga tirnoqlarini botirar ekan.
-Har doim meni qabul qilishga tayyormisan? Men uchun har doim shunday tayyor, lekin keyin moslashish uchun kurashasan.
Nega bilmayman, lekin ha, ba'zi sabablarga ko'ra u taranglashganda, men bilan muloyim boʻlmas ham, uni yaxshi ko'raman.
- To'g'ri, senj Xudoying bu ering.
To'satdan u o'rnini o'zgartiradi, chunki u mening oyoqlarimni yelkasidan olib, ularni havoda koʻtardi.
- Oyoqlaringni qo'llaring bilan ushla.
Men uning aytganini qilaman, chunki u yana ichimga bostirib kirdi. Bu gal uning yarim tanasi tepamda turibdi, u ikki qo'li bilan meni bo'g'ib qo'ydi.
- Mening o'yinchog'im, xotinim ...
U meni qattiq bo'g'gancha tezligini oshirib boraveradi.
- Oh, xotinimni haqoratlarni juda yaxshi ko'rganiga qara...
Og'zidan xotinim degan so'zni eshitib o'zimni bo'shatib yig'laganimda yana yuzimga nimadir uruladi uradi. Men hali uning xotini emasligimni bilaman, lekin bu juda yaxshi tuyuladi, uning meni xotinim deb ataganini eshitish meni aqldan ozdiradi.
- Yaxshi qiz. Sen men uchun yaxshi xotin bo'lasan.
U mening ichimni qattiqroq kirmoqda, ko'zlari qora orzulardan qorayadi, u menga gapirganda,
- Meni “erim” deb chaqir Kichkina Renard. Iltimos, meni erim deb chaqir.
To'g'ri eshitdimmi? U menga "iltimos" dedi! U meni “erim” deyishimni iltimos qilyapti!
- Oh, Jungkook, mening, erim...
Tez orada u mening ichimga kirib, boshanadi. Xo'sh, bu men u bilan birga boʻlgan paytdan buyon uning eng tez kelgan vaqti edi. Qiziq, nega u hozir tez keldi! Men uni “erim” deb ataganim uchunmi? Men uni “erim” deb atasam, u ham xuddi meni xotinim deb atagandek, o'zini aqldan ozgandek his qiladimi? Biz hali turmush qurmaganmiz. U, albatta, yaxshi umur yoʻldosh bo'ladi.
U boshini ko'ksimga qo'yib, tepamga yotib, tez nafas olarkan, nihoyat, oyoqlarimni karavotga tushiradi. Keyin u yuzimga qaradi, lablarimni peshdi:
-Sen mening XOTINIM bo'lasan. meniki...
~~~~
Tun nihoyat o'tdi, chunki o'sha raunddan keyin Jungkook yana ikki marta ichimga kirdi. O'sha ikki marta u meni juda ko'p turli pozitsiyalarga keltirdi va tishlab, tana a'zolarimni izlari bilan belgilab, meni vayron qildi.
Hozir ertalab soat o'n, men xonaning o'rtasida turib, u bilan dush qabul qilgandan so'ng o'zimni sochiq bilan o'radim.
Jungkook ham shu yerda, ho'l sochlari bilan, u menga dush olishimga yordam berdi va u ham yuvindi.
Boshini sochiq bilan artib, men bilan gaplashayotganda men tomonga qaraydi,
- Menga kerakli narsalaring ro'yxatini ber, jumladan bo'yanish uchyn, terini parvarish qilish mahsulotlari va boshqalar. Ularning barchasi bugun kechqurun shu yerda bo'ladi. Va liboslaring ham. Seni bu yerga olib kelishdan oldin men allaqachon ko'ylaklar va bo'yanish mahsulotlarini tayyorlaganman. Ularni koʻrmoqchi boʻlsang u yerdagi xonaga krishing mumkin.
U meni kecha sezmagan eshik qarshisiga olib boradi. Yoki men bu eshik emas, balki oddiy devor deb o'yladim.
U eshikni ochadi va bu eshikning narigi tomonidagi butun bir boshli garderob ekanligini tushunib yetdim.
Men u yerga kirib, uning kiyimlari va mening kiyimlarimning ajoyib tarzda joylashtirilgan turli qismlariga qarayman. Uning yana ikki xil poyafzal qismi bor, men uning oyoq kiyimlarini bir qismida, ikkinchisida esa mening poyabzalarim qoʻyilganini ko'rishim mumkin.
Va u ko'ylaklarni olib keltirganini aytdi? Faqat ba'zi liboslar emas! U yerda 50 dan ortiq liboslar, son-sanoqsiz ichki kiyimlar va tungi kiyimlar osilgan! Va u bugun kechqurun ko'proq olib kelishini aytdi? Bundan tashqari, u butun kosmetika do'konini sotib olgan bo'lishi mumkin, chunki men butunlay bu yerda turli brendlarning bo'yanish kolleksiyasilarni ko'rishim mumkin! Ehtiyotkorlik bilan va diqqat bilan qarasam, har bir ko'ylakda ular bilan mos poyabzal bor. Va u yerda osilgan ko'ylaklarga qarasam, ularning barchasi mening turim va hatto menga juda mos kelishini payqadim.
- Sen aqldan ozganmisan janob Jeon? Nima qilding. Menga boshqa kiyim yoki mahsulotlar kerak emas. Bularning hammasi menga yetarli.
- Kichkina Renard! Bilasanmi, bular etarli emas. Bilaman, sen kiyinishni va moda hissiyotingni dunyoga ko'rsatishni yoqtirasan. Shunday qilib, menga yana nima kerakligi haqida keyinroq ro'yxat ber. Endi tayyorlan va nonushtaga tushaylik.
- Sen meni erkalatib yuboryabsan janob Jeon.
- Axir sen mening xotinimsan. Mafiya Lordi Yosh Jeonning rafiqasi. Xo'sh, nega men senj hursand qilmasligim kerak?
Men jozibali ichki kiyimlar to'plamini va shaftoli rangidagi chiroyli ko'ylakni olganimda unga tabassum qilaman. Men ularni kiyaman, u ham tayyor bo'lganda yumshoq bo'yanaman, oddiy oq ko'ylak va qora shim kiyadi.
Tayyorlanib, nihoyat, atrofni ko'rish uchun balkonga boraman. Shisha deraza ortidan bu joyning naqadar go'zalligini ko'rdim, chunki uy o'rmon o'rtasida joylashgandi. Men balkonda turib, atrofga qaraganim uchun bu yerdan ko'rinadigan manzara foydali va tinchlantiruvchi. Bu yerdagi havo toza va bug' bilan namlangan. Men qandaydir tovushni eshitib, balkonda xotirjam turibman. Bu oqayotgan suvning ovozi.
Balkonda menga Jungkook ham qo'shilib, menga qarab gapiradi:
- Kichkina Renard manzarasi senga yoqadimi?
- Ha. Bu juda chiroyli. Lekin uzoqdan kelayotgan ovoz nima? O'rmonda sharshara bormi?
- Ha. Bu yerda sharshara bor. Bu yerdan unchalik uzoq emas. Koʻrmoqchimisan.
- Ha. Koʻrmoqchiman. Men butun oʻrmoni o'rganmoqchiman, chunki kecha hech narsani ko'rmadim, chunki allaqachon qorong'i edi va men uxlab qolgan edim.
- Xop. Nonushtadan keyin, atrofni aylanib chiqamiz. Endi borib ovqatlanaylik. Qornim ochdi.
𝐵𝑢 𝑚𝑒𝑛𝑔𝑎 𝑡𝑒𝑔𝑖𝑠ℎ𝑙𝑖 𝑓𝑎𝑛𝑓𝑖𝑐 𝑒𝑚𝑎𝑠.
𝐹𝑎𝑛𝑓𝑖𝑐𝑛𝑖 𝑊𝑎𝑡𝑡𝑝𝑎𝑑 𝑖𝑙𝑜𝑣𝑎𝑠𝑖𝑑𝑎𝑛 𝑜𝑙𝑖𝑏 𝑡𝑎𝑟𝑗𝑖𝑚𝑎 𝑞𝑖𝑙𝑦𝑎𝑏𝑚𝑎𝑛, 𝑖𝑚𝑙𝑜 𝑥𝑎𝑡𝑜𝑙𝑎𝑟𝑖 𝑢𝑐ℎ𝑢𝑛 𝑢𝑧𝑢𝑟 𝑠𝑜'𝑟𝑎𝑦𝑚𝑎𝑛.
𝐹𝑖𝑘𝑟𝑙𝑎𝑟𝑖𝑛𝑔𝑖𝑧𝑛𝑖 𝑦𝑜𝑧𝑖𝑠ℎ𝑛𝑖 𝑢𝑛𝑢𝑡𝑚𝑎𝑛𝑔♡