𝘈𝘨𝘦 𝘎𝘢𝘱 / 𝘑𝘑𝘒
Ertasi kuni ertalab Manchae tushkun kayfiyat bilan uyg'ondi. U Jungkookni boshqa ko'rishni xohlamasligiga qaror qildi. Bu bolalarcha oʻy edi, u buni bilardi, lekin nimadir uni o'ziga o'zi shu qarorni qabul qilishga undadi. Atrofdagilarga e’tibor bermay, o‘z xayollari bilan ovora boʻldi.
Kech tushmoqda,Manchae xonasining derazasida o'tirarkan, u Jungkookning mashinasi yaqinlashayotganini kutar va qo'rquv aralash kuzatardi. U uning yuzini ko'rmaslikka oʻziga va'da bergan edi, lekin uning bir qismi hali ham uning oldiga kelishiga umid qildi, ehtimol u ilgari talab qilgan sovg'a bilan.
U unga o'z munosabatini ko'rsatishni, uni kapitan Amerikaning eng zo'r ekanligi haqida gapirishga majbur qilishni tasavvur qildi, shunchaki jahlini chiqazish uchun.
Biroq, Jungkook bir qiz bilan mashinadan tushganida uning umidlari puchga chiqdi. Manchae Jungkookning qizga qarab jilmayishini, qo'lini ushlab, yuzidan o'pishini ko'rdi, ular birga uyi tomon yurishdi.
Manchae karavotiga o'tirdi va kichik qizaloqning ichidagi dunyosi asta sekin qulay boshladi, xayolida Jungkookning so'zlarini takrorladi. “Mina, seni o'psam maylimi?” kichik qizaliq Jungkookning ovoziga taqlid qildi, ovozi ogʻriqli edi. "Borib, uni o'pib, tupurgisni yeb ko'r… yomon odam"
Xo‘rsinib, chiroqni o‘chirdi va yuzini yostiqqa ko‘mib yotdi.
Yarim soatdan so'ng barcha boʻlgan hodisalardan bexabar Jungkook Mancahega sovgʻasini tashlamoqchi bo'lib Minlarning uyiga keldi. Biroq, Manchar allaqachon uxlab yotganini tushundi va uni Haneul sovg'ani berishdan voz kechdirib tashlab ketishga koʻndirdi.
Ertasi kuni ertalab Manchar uyg'onib. Maktabga tayyorlanib, nonushta stoliga bordi, onasi Haneul allaqachon nonushta tayyorlayotgan edi.
- Xayrli tong, azizim, - javob qildi Haneul iliq jilmayib.
Asena bosh irg'ab, o'ziga bir stakan sharbat quydi.
— Menimcha Ha.
"Bugun maktabga hammasi tayyormi,?" - deb so'radi Haneul nonushatni tamomlab.
-Ha, oyi. Hamma narsa tayyor. Sumkamga barcha narsalarni yig'ib soldim va formamni ham toʻgʻri kiydim - deb javob berdi u onasiga kiyimini ko'rsatib, bosh irg'adi.
Haneul bir zum to'xtab qoldi va Manchaening o'ychan qiyofada qarab:
-Aytgancha, Jungkook kecha keldi, lekin allaqachon uxlab yotgan eding. U senga Jejudan nimanidir olib kelibti. U oshxona peshtaxtasida.
Manchae oyisidan bu soʻzlarni eshtishi bilan oshxona peshtaxtasi tomon yugurdi, u ishtiyoq bilan qutini ushlab, uni ochishga kirishdi va sovg'a o'ramini sabrsizlik bilan yirtib tashladiki, u har tomonga sochilib ketdi. Uning onasi Haneul qizining ishtiyoqidan kulgisini tiya olmay, hayajon bilan tomosha qildi.
Nihoyat, Manchae qutini ochdi va ichidan Jeju konfetlarining katta assortimentlarni koʻrdi. Qutiga yopishtirilgan qog‘ozni qo‘liga olarkan, ko‘zlari quvonganidan katta bo‘ldi. Unda “Mening eng shirin konfetim uchun konfetlar – Kookie” deb yozilgan edi.
Manchae xursand bo'lib chiyilladi, uning yuzi katta tabassum egallab oldi. U qutini ko‘ksiga koʻtarib quchoqlagnida, uni baxtning iliq nurini qamrab oldi.
— Rahmat, Kookie! — deb puchirladi uning ovozi quvonchga to‘ldi.
Haneul qizining hayajonida jilmaydi, uni shunday baxtli ko'rib xursand bo'ldi.
Kech tusharkan, eshik taqilladi. Haneul ochib qarasa, Jungkook qarshisisa Jejudan olib kelgan esdalik sovg‘alari bilan turganini ko‘rdi.
"Haneul Eomma," Jungkook tabassum bilan gaprib, sovgʻani uzatdi.
— Bularni siz uchun Jejudan oldim.
Haneul iliq jilmayib sumkani oldi.
Manchae zinadan shivirlab tusharkan, onasi va Jungkook o'rtasidagi suhbatni eshitib toʻxtadi.
Ular o'tirishganida, Haneul Jungkookga savol berishga qarshilik qilolmadi.
-Jungkook, sen sayohatdan olib kelgan Mina qanday qiz? U yangi sevgilingmi?"
Jungkook qo'llarini sochlariga surib, yonoqlari biroz pushti rangga aylandi.
-U shunchaki do'stim. Men hamma narsadan oldin oilam u bilan uchrashishini xohlardim."
Haneul qoshini ko'tardi, ko'zlari qiziqish bilan chaqnadi.
- Bilaman, sen mas'uliyatli yigitsan.
Oying tanlovingni ma'qullashiga ishonching komilmi?"
Jungkook boshini qimirlatib qo'ydi, hali ham uyatchan ko'rinardi.
-Ha, shunga o'xshash narsa. Men uni sayohat paytidayoq yoqtira boshladim. U juda yoqimli. U o'zini aqlli, etuk, yaxshi fikrlaydigan va tartibli odamdek his qiladi. Uning hamma narsadagi ravshanligi aniq koʻrinib turadi, u meni hayratda qoldirdi, u o'z yoshiga juda yetuk ko'rinadi."
"U necha yoshda?", deb so'radi u.
Jungkook biroz qizarib ketdi: "U 23 yoshda."
"Men bizning Jungkookie yoshi katta qizlarni sevishini bilmagandim!- deb xursand bo'ldi Haneul.
Jungkook yana ham qizarib ketdi:
-Men yaqinda bildim, ehtimol.... Men yoshi katta ayollarni yoki yetuk qizlarni yaxshi ko'raman. Bolalarcha bo'lganlar, xarid qilishni yoqtiradigan qizlar bosh og'rig'i. Men sherigim kim bo'lishidan qat'iy nazar, hayotga nisbatan sodda bo'lishini istardim.
-Chuqur fikrlar va toʻgʻri qaror Jungkook, Haneul uning gaplarini tasdiqladi,
Ularning suhbatini indamay tinglayotgan Manchae pastga tushdi.
"Azizim! Uy ishi bo'ldimi?", deb so'radi Haneul, Manchae esa ijobiy javob berdi.
Haneul Jungkook tomon o'girildi va unga iliq tabassum qildi.
-Bugun pishirgan olma pirogini tatib ko'rishni istaysanmi, men sinab ko'rgan yangi retsept.
Jungkookning ko'zlari chaqnab ketdi.
-Albatta, bu ajoyib! Tatib ko'rmoqchiman.
Haneul pirog olib ketmoqchi bo'lganida, Manchaega o'girildi.
Haneul ko'zdan g'oyib bo'lgandan so'ng, Jungkook o'girildi va kinoya bilan pichirladi:
—Qalpogʻimga qichishtiruvchi kukun qo'yganing uchun rahmat".
Mancahening ko'zlari hayratdan katta bo'ldi. U haqiqatan ham unga shunday hazil qilgan edi, lekin u buni hozir aytib o'tisshi u yoqda tursin, buni bilib olishini kutmagan edi. U kulgini bosmoqchi bo'ldi, lekin ohista kulib yubordi.
- Nima haqida gapirayotganingizni bilmayman, - javob qildi qizlaloq begunoh ko'rinishga urinib.
-Men ikki soat dushda o'tirdim, bu narsalarni yoʻqotish uchun. Butun tanam hali hamon qichiydi".
Manchae endi kulishdan o'zini tutolmasdi. -
-Kechirasiz, lekin o'sha kuni siz Eommaning kompyuterini tuzatishga kelganingizda kiyimimni suv bilan ho'llaganingiz uchun to'lov bo'ldi!"
Jungkook ko'zlarini katta qildi, u buni bilishini kutmagan edi. U g‘o‘ldiradi:
-Sen aqlli bo‘lib ketyapsan, tushundim, aqlingni noto‘g‘ri joyda ishlatibsan, o‘qishingda ham qo‘llasang yaxshi boʻlardi,
-Va siz o'pishda emas, balki kompyuterni tuzatishda aqlliligingizdan foydalansangiz yaxshi bo'ladi- dedi Manchaening so'zlari Jungkookni shoshiltirib qo'ydi.
Ko'zlari katta-katta katta bo'lib yosh qizga qaradi:
-Bo'sa? Bularning hammasini qayerdan bilasan, qo'llarini beliga tutib, yoqimli nigoh bilan so'radi.
-Men hamma narsani bilaman, deb koʻtmoqchi boʻlganida
-Toʻxta, konfet uni osongina to'xtatib, yo'lini to'sib qo'ydi.
-Seningcha, o‘pish nimani anglatadi? deb gapirar ekan, uning ko‘z darajasiga mos kelish uchun tizzalari cho‘kkaladi.
-Labingni boshqa birovga qo'yganingda, bu o'pish. Nima deb o'ylaysan.
-Lekin men ahmoq emasman. Men bu narsalarni bilaman".
Jungkook ko'zlarini katta qildi.
U bor-yo'g'i 2 kun yoʻq boʻldi va endi yana Konfetining shijoatiga qaytdi!
-Endi yo'limdan qoching, janob!- dedi u.
Hali ham hech narsaga tushunmagan Jungkook tikilib turardi, Manchae xo'rsinib qo'ydi:
Uning lablarida shaytoncha jilmayish paydo bo'ldi, Manchae uni hayolidan chiqarish uchun yonoqlarini tishlamoqchi bo'ldi.
— Tug'ilganimda yonoqlarimni konfet deb o'ylagan edingiz. Eomma menga hamma narsani aytib bergan. Sizga yonoqlarimni tishlash qanday tuyulishini ko'rsataman.
Manchae oldinga intilib, uning yonog'ini nishonga olganida, o'ylariga berilib ketgan Jungkook to'satdan qimirladi va oʻz maqsadiga erisha olmagan qizlaloq Jungkookning bo'ynini qattiq tishladi.
— Ayshh, deb baqirdi Jungkok, uning tishlarining o'tkir og'rig'ini terisini yondirdi. U beixtiyor bo‘yniga qo‘l cho‘zdi, qoning chaqishini his qildi.
U qo'lini sekin olganida, tish izlari qolganini ko'rdi va tezda ko'karish paydo bo'lishini bildi.
Jungkook bo'ynidagi tisha izini yumshatish uchun muzlatgichdan muz olib bosdi.
Bir necha daqiqadan so'ng Jungkook soatini tekshirkanida, Mina bilan uchrashuvga kech qolganini tushundi. U tezda kurtkasini oldi va ular kino ko'rishi kerak bo'lgan markaziy savdo markaziga yugurdi.
Jungkook gavjum savdo markazi bo'ylab shoshilib, kinoteatrga yo'l olarkan, odamlar o'rtasida kesib chiqdi. U soatini yana bir bor tekshirib ko'rdi va nafasi ostida so'kindi. U kechikdi va Mina rozi bo'lmasligini bilardi.
Nihoyat uchrashuv joyiga yetib borgach, Minani sabr bilan kutayotganini payqadi. Jungkook uni ko'rganida jilmayib qo'ydi va Jungkook uni kutayotgani uchun o'zini aybdor his qildi.
-Mina, kechikganim uchun juda afsusdaman, dedi Jungkook unga yaqinlasharkan.
— Uyda shunday narsa bor edi, keyin...
Mina qo'lini ko'tarib, uning gapini kulib kesib tashladi.
- Jungkook. Tushundim. Hayotda bo'lib turadi", dedi u, tabassumi bilan uni xotirjam qildi.
Ular birga kinoteatr tomon yurganlarida Jungkook bo'shashganini his qildi. U mayda-chuyda gaplarni aytmoqchi bo'ldi, lekin xayoli yana bo'ynidagi belgiga qaytdi. U Mina buni qachindur ko'rishini bilar edi va shu daqiqadan qo'rqardi.
Ular chipta sotib olish uchun navbatda turganlarida, Mina nihoyat ko‘karganini payqadi. Uning ko‘zlari hayratdan katta-katta ochilib, sekin teginish uchun qo‘l uzatdi.
- Manchae u meni do'stim, men bilgan 10 yoshli bola - u shoʻxlik qilib yonoqimni tishlamoqchi boʻldi, lekin buning o'rniga bo'ynimni tishladi", deb tushuntirdi Jungkook.
Mina qoshini ko'tardi, ishonchi komil emasdi. "
-Buni 10 yoshli bola qilganmi?" — ishonmay so‘radi u.
Jungkook buni qanday tushuntirishni bilmay, qizarib ketdi.
— Yo‘q, yo‘q, umuman bunaqa emas! — deb shosha-pisha aniqlik kiritdi.
-Bu shunchaki o'ynoqi harakat edi, u Bola.
-Bu shunchaki o'ynoqi tasodif edi, qasam ichaman."
Mina qoshini ko'tardi, ishonchi komil emas. - -Bilmayman, Jungkook, - dedi u sekin.
-Qanday qilib u yuzingni mo'ljallab turgan bo'lsa, bo'yningni bunchalik keskin tishlab oladi?
Jungkook buni Minaga tushuntirishi biroz uzoqqa cho'zilganini anglab yrtib, noqulay o'rnidan turdi.
-U.. u ba'zan bir oz qo'pol bo'ladi," u duduqlanib soʻzlar topmoqchi bo'ldi,
-Va shunchaki u hazilkash ..."
Mina unga shubha bilan qarashda davom etdi va Jungkook Minani aytayotaganlarini ishonishda qiynalayotganini tushunib turardi.
Shunga qaramay, Mina keyin jim bo'lib qoldi.
Keyinroq, Jungkook uyiga yetib borgach, bo'yinidagi izi uyda yana bir vahimaga olib kelishini bilmas edi.
Jungkook Mina bilan uchrashganidan keyin ham yengil, ham charchagan holda ko'cha eshigidan uyga kirib bordi. Oyoq kiyimini tepib, mehmonxonaga yo‘l olganida, divanda o‘tirib kitob o‘qiyotgan onasi Mira uni kutib oldi.
— Jungkook, oqshom qanday o‘tdi? — deb so‘radi Mira kitobidan boshini ko‘tarib, bo‘ynidagi ko‘karishni payqab.
-Bo'yningga nima bo'ldi? Mina va sen allaqachon bu narsalarni qilishga bunchalik yaqinsiz deb o'ylamagan edim."
Jungkook onasining bu taxminiga kulishdan oʻzini toʻxtat olmadi.
-Qo'shni qiz bilan kichik bir voqea sodir bo'ldi. So'nggi paytlarda u mening hayotimni buzyabti,
Mira qoshni ko'tardi, qiziqib qoldi.
—Nima demoqchisan? — so‘radi u kitobini bir chetga surib, butun e’tiborini unga qaratib.
Jungkook afsus bilan kuldi va yonidagi divanga oʻtirdi.
-Xo'sh, o'zingiz bilasiz, u har doim buzuqlik qiladi va muammo tug'diradi, deb tushuntirdi u ko'zlarini yumib.
-Bugun u o'ynoqi tarzda yonog'imni tishlamoqchi bo'ldi, lekin uning o'rniga bo'ynimni tishladi. Bu jiddiy narsa emas, faqat bir oz ko'karish".
Mira xo'rsinib, yengil tortdi, lekin baribir biroz xavotirda.
— Hech qanday jiddiy narsa yo‘qligidan xursandman, dedi ayol uning yelkasini qoqib.
-Ammo sen Manchae bilan bir muddat masofani saqlashga harakat qilishing kerak.
Onasining haqligini bilgan Jungkook bosh irg'adi.
Biroq, u o'z xonasiga qarab yurganida, oxonasidan chiqib kelayotgan otasiga toʻqnash keld
"O'G'LIMNING BO'YINDA IZLAR BOR?!", dedi hayrat bilan.
Jungkookning yana bir boʻynidagi izlar ular oʻylagandek yangi sevgilisi emas, balki uning qadrdon Konfetining sovg'asi ekanligini tushuntirishga sarflandi.
Kunlar o'tishi bilan Manchae Jungkookning oʻzining yonida boʻlishni istab yangi va ijodiy yo'llarini topdi va bu ishlarni aynan Jungkook boshqa do'stlari bilan birga bo'lganida qildi.
-Jungkook! Manchaening ovozi telefonda aks-sado berdi, uning ohangida buzg'unchilik sezilib turardi.
Jungkook xo'rsinib, Manchaening iltimoslari ko'pincha kulgili, ammo muammoli vaziyatlarga olib kelishini juda yaxshi bilar edi.
-Men shokolad istayman, dedi u ovozida bolalarcha qat'iyat bilan.
— Ularni olib kelmasangiz, kollej binosi orqasida chekkan vaqtingizni eommaga aytib beraman.
Jungkookning ko'zlari ishonmay katta bo'ldi. -
-Oh, men qilgan boʻlradim, deb javob berdi Manchae, uning ohangi unga qarshi chiqishga jur'at etdi
. — Xo'sh, kelasizmi yoki kelmaysizmi?
Jungkok nafasi ostida so'kinib, Manchaening injiqliklariga qarshi turish ko'pincha arziydiganidan ko'ra qiyinroq ekanini bilib, istamay rozi bo'ldi. Vaziyatning bema'niligi haqida o'z-o'zidan kulgili ming'irlab, do'kon tomon yo'l oldi.
- Chekanimni bilib qo'lga tushmaslik uchun shokolad sotib oldim, - deb g'o'ldiradi u ishonmay bosh chayqab. "Faqat Manchae shunga o'xshash narsani o'ylab topishi mumkin."
"Jungkook, men McDonald's yeyshini xohlayman", dedi u, uning iltimosi tungi soat 2 ning eng noqulay soatlarida.
-Va shunchaki har qanday buyurtma emas, mening sevimli taomim.
Jungkook Manchaening talablari har doim sanoqli bo'lishini bilib ingrab yubordi.
-Konfetcha soat 2 bo'ldi! Men shunchaki..."
"Yoki bo'lmasa," dedi u, ohangi pastroq, tahdidli shivirlab,
-men eommaga o'sha soju idishlarini xonangizga yashirgan vaqtingiz haqida aytib beraman.
U eng yaqin McDonald'sga borar ekan, Jungkook Manchaening uni doimo oyoqqa turg'izish qobiliyatidan bosh chayqab qo'ya olmadi.
-U mening o‘limim bo‘ladi”, deb g‘o‘ldiradi u o‘z-o‘zidan, u qanchalik g‘azablansa ham, boshqa yo‘l bilan bo‘lmasligini bilib.
Manchae Jungkookning xonasiga ko'zlaridagi yaramas oʻynoqilik bilan kirdi.
-Jungkook aka, menga yordamingiz kerak, dedi u lablarida ayyor tabassum o'ynab.
Jungkook kitobidan boshini ko'tarib unga qaradi.
-Yangi ko'ylak sotib olish uchun meni savdo markaziga olib borishingiz kerak. Agar yo'q desangiz, eommaga uning sevimli divaniga sharbat to'kib yuborgan vaqtingni aytib beraman", - deya tahdid qildi u ishonchli ovoz berishga urinib.
Jungkook boʻlgan voqeani eslab kulib yubordi.
-Yaxshi urinish, Manchae. Endi bularni toʻxtat. Albatta, men seni olib boraman, chunki sen mening sevimli konfetimsan."
Manchar ulg'aygan sari uning Jungkook bilan do'stligi yanada qiziqarli va ajralamas bo'lib borardi. 15 yoshida u energiyaga to'la va har doim sarguzashtlarga tayyor edi. Hozir 25 yoshda bo'lgan Jungkook uning dunyosining bir qismi bo'lishni yaxshi ko'rardi.
Manchae ota-onasi ma'qullamagan narsalarda, masalan, kech qolish yoki ziyofatlarga borishda Jungkookdan yordam so'rar edi. Jungkook uning jinoyatchi sherigidek edi, har doim uning qochishlariga qo'shilishga tayyor edi.
Jungkook ko'proq o'z hayoti va maqsadlariga e'tibor qarata boshladi, lekin u hali ham Manchae uchun vaqt topardi. Ular avvalgidek 24 soati 7 ku birga bo'lishmagan boʻlsa ham, lekin baribir birga boʻlishardi.
Manchae ham o'sib, mustaqil bo'la boshlagan. U Jungkook har doim ham u bilan bo'lolmasligini tushundi, shuning uchun u o'z manfaatlarini o'rganishni va yangi do'stlar orttirishni boshladi.
Ha, siz to'g'ri taxmin qildingiz, ularning rishtalari har doimgidek kuchli edi.
Hozir Manchae 17 yoshida. Haneul va Mira juda muhim narsani muhokama qilishardi.
Mira va Haneul do'stlarining to'ylarining 20 yilligi munosabati bilan xarid qilish rejalarini muhokama qilishayotganda Manchae va Jungkook mehmon xonasida oʻtirishar. Manchae jurnal varaqlayotgan edi, Jungkook esa telefoni bilan band edi.
-Demak, biz ularning yubileyi uchun o'zgacha narsalarni olishimiz kerak", dedi Mira Haneulga qarab.
-Ha, biz ularga eslab qoladigan narsalarni olishimiz kerak.
Manchae Jungkookga pichirladi:
-Ehtimol, ular o'zlari rejalashtirgan narsadan butunlay boshqacha narsani sotib olishar.
— Ha, bu toʻgʻri. Esingdami, ular oxirgi marta xarid qilishgani?
-Ular faqat oziq-ovqat sotib olishlarini aytishdi va do'konning yarmini olib qaytishdi, deb kuldi Asena.
-Ular, nima sotib olish haqida soatlab bahslashasilar," deb qo'shimcha qildi Jungkook onalarining ovoziga taqlid qilib,
-Buni olsak bo'ladimi? Yoki bunmi?"
-Va keyin ular fikr so'rash uchun bir-birlariga million marta murojat qilishadi
-Va keyin ula qaror qabul qilishadi, faqat oxirgi daqiqada fikrlarini o'zgartiradilar.
Mira yumshoq mato ko'ylakni ko'tarib, Haneulga ko'rsatdi.
-Nima deb o'ylaysan? Yubileyda buni kiyishim kerakmi?
Bu orada Jungkook Manchae tomon egilib, o'ynoqi sharhlar qildi.
-Uch daqiqa ichida Haneul eomma eommamni qora kiyim kiyishga ishontiradi, chunki u uni butunlay chiroyli ekanligini aytadi.
Mancahe onasi nima qilishini bilgan holda kulgusini yengdi. Mira uning taklifini inobatga olib, Xaneulga qaradi.
- Bilasanmi, sen haqsan, - dedi Mira yumshoq matoli ko'ylakni joyiga qo'yib.
-Men qora rangni tanlayman deb o'ylayman. Bu vaziyatga mos keladi.
Oradan roppa-rosa 3 daqiqa o'tgach, Jungkooking taxmini toʻgʻri chiqdi.
Jungkook jilmayib, Manchaega tushunarli nigoh tashladi.
Manchae engashib, ko'zlari buzuqlikdan porladi.
-Tayyor turing, 3 soniyadan so'ng ular bizga xarid qilishlarini aytishadi", deb pichirladi u qo'lini ko'tarib, ortga hisoblashni boshlash uchun. Bir...
Jungkook uning nima niyatida ekanini bilgan holda quvnoq qarab turdi.
-Ular harakat qilishmoqchi, dedi u jilmayib.
“Ikki...” Manchae kulgisini zo‘rg‘a bosib davom etdi.
-Mana, deb qo'shimcha qildi Jungkook, ovozi zo'rg'a chigdi, lekin ohangi kutish bilan to'lgan.
"Uch.." deb pichirladi Manchae, lekin u gapini tugatmasdan Mira va Haneul ular tomon burilib, xarid qilish rejalarini aytishdi.
-Biz harid qilgani boramiz. Siz sezmasingizdan qaytib kelamiz, biz kelaganimizcha nimanidir boshlamang.
Haneul rozilik bildirgan holda bosh irg'adi.
-Ha, va biz tashqarida bo'lganimizda, iltimos, uyni ag'darib yubormaslikka harakat qiling.
Jungkook o'ynab qosh ko'tardi.
-Bilasizmi, oyi, men hozir 25 yoshdaman. Kichkintoyni bir oz vaqt ushlab turaman deb o'ylayman."
Manchae yaramas tarzda jilmayib qo'ydi.
-Meni ushlab turasiz? Iltimos, men hozir deyarli katta odamman. Men sizni boshqaraman, Jungkook.
Mira kulib yubordi, Manchaening yelkasiga ohista qoqib qo'ydi.
-U ko'p muammo keltirib chiqasmasligiga oʻzing koʻz quloq boʻl. Va Jungkook, uni ko'p mazax qilmaslikka harakat qil. Esingizda bo'lsin, siz bu erda katta odamsiz endi.
Jungkook o'zini haqorat qilingandek koʻrsatib, qo'lini yuragiga qo'ydi.
-Menmi? Uni mazax qilamanmi? Hech qachon, onam. Men mas'uliyatli odamman...."
Manchae o'ynab ko'zlarini yumdi.
-Albatta, Jungkook akam, nima desa ham. O'zimizni yaxshi tutishga va’da beramiz,. Ikkingizga ham maroqli xarid qilishingizni tilayman!
Onalari ko'zdan g'oyib bo'lgach, Jungkook harakatga tushdi.
Mancahae biroz egilib Jungkookning soju stakaniga qiziqish bilan qaradi.
Jungkook boshini chayqab kuldi.
— Kechirasan, Konfetcha, sen voyaga etmaysan.
— Lekin birgina qultum? Manchae unga chiroyli koʻzlari orqali moʻltirab qarab, yolvordi.
"Siropingni ich", deb javob beradi u.
-Siz shafqatsizsiz! Shunchaki bir qultum kookie! Yoki men eommaga uning divaniga sharbat to'kib yuborganingiz yoki 6 yil oldin kollej binosi orqasida chekayotganingiz haqida aytib beraman!- deb yana yolvordi u.
Jungkook kulib, sochlarini taraydi.
-Yaxshi urinish, lekin qoidalar - bu qoidalar. Spirtli ichimliklar ichish huquqiga ega bo'lish uchun 18 yoshga to'lguningcha yana bir necha oy kutishing kerak.
Manchae keskin xo'rsindi, lekin bosh irg'adi. -
-Yaxshi, kutaman. Lekin 18 yoshga toʻlganimda birinchi men bilam ichishga va'da beryasiz, to'g'rimi?
-Albatta! Buning uchun menga ishonishing mumkin." — dedi u quvnoq ohangda, qadahini tost bilan ko‘tarib.
-Ammo shu paytgacha hech qanday aldovlar, hiyla-nayrang yo'q.
𝐵𝑢 𝑚𝑒𝑛𝑔𝑎 𝑡𝑒𝑔𝑖𝑠ℎ𝑙𝑖 𝑓𝑎𝑛𝑓𝑖𝑐 𝑒𝑚𝑎𝑠.
𝐹𝑎𝑛𝑓𝑖𝑐𝑛𝑖 𝑊𝑎𝑡𝑡𝑝𝑎𝑑 𝑖𝑙𝑜𝑣𝑎𝑠𝑖𝑑𝑎𝑛 𝑜𝑙𝑖𝑏 𝑡𝑎𝑟𝑗𝑖𝑚𝑎 𝑞𝑖𝑙𝑦𝑎𝑏𝑚𝑎𝑛, 𝑖𝑚𝑙𝑜 𝑥𝑎𝑡𝑜𝑙𝑎𝑟𝑖 𝑢𝑐ℎ𝑢𝑛 𝑢𝑧𝑢𝑟 𝑠𝑜'𝑟𝑎𝑦𝑚𝑎𝑛.
𝐹𝑖𝑘𝑟𝑙𝑎𝑟𝑖𝑛𝑔𝑖𝑧𝑛𝑖 𝑦𝑜𝑧𝑖𝑠ℎ𝑛𝑖 𝑢𝑛𝑢𝑡𝑚𝑎𝑛𝑔♡