𝘈𝘨𝘦 𝘎𝘢𝘱 / 𝘑𝘑𝘒
Jeon xonadonida odatiy shanba tongi edi, Mira va Jaehva ertangi kunga tayyorgarlik ko'rishdi. Oshxonada nonushta tayyorlar ekan, Jaehva Jungkookning yo'qligini sezmay qola olmadi.
"Jungkook qayerda” – so‘radi Jaehva uy atrofiga qarab. "Uni maktabdan dam olish kuni emasmi. Hali uxlayaptimi?"
Mira boshini chayqagancha, xo'rsinib qo'ydi. "Yo'q, u uxlamayapti", deb javob berdi, ovozida bezovtalik bor edi. "U o'sha yerda", dedi u qo'shnisining uyiga ishora qilib.
Jaehva tushunmay xotiniga qaradi. "Nima demoqchisan. U Minning uyidami?" — so‘radi hayron bo‘lib.
Mira erining yuz ifodasini ko'rib kulib yubordi. "Yo'q, u ularning uyida emas, aniqrog'i. U Manchaening beshigi yonida. U shunchalik unga oʻrganib qolganki, xuddi uning soyasidek", - deb gapirganda lablarida tabassum paydo bo'ldi.
Jaehva xotining mayin kulgusidan, tabassum qildi. "Ah, tushundim. U Manchae bilan birga," dedi tushunib bosh irg'ab.
"Ammo nega Jungkook har doimgidek shanba kuni parkga olib borishimni so'ramayapti?" — o‘g‘lining e’tibori chalg‘iyotganiga qiziquvchanlik bilan so‘radi Jaehva.
Mira yelkalarini qisdi, ko'zlarida birdan chaqnash paydo bo'ldi. "Hozir oʻgʻlimizning kun tartibi band ekanligini hisobga olib 24 soatu 7 kun boradigan joyiga ketishga qaror qildi", dedi ovozidagi o'ynoqi ohangda.
Jaehva Jungkookning singlisiga bo'lgan mehr va sadoqatidan bosh chayqab kuldi. "Menimcha, h biz Jungkookni Haneulning o'g'li desak ham bo'ladi", deb hazil qildi, kulgiga qo'shilib.
Ayni dam, boshqa xonadon,
Manchaening xonasida tartibsizlik hukm surar, kichik qizaloq yig'lab, qichqirar, Jungkook esa o'zi yaratgan tartibsiz holatdan qutilishga urinardi.
Bir necha kun oldin, Jungkook oyisining oldida bolalarcha jahl qilib, undan do'konda ko'rgan qush uyi o'yinini sotib olishini iltimos qilgani esiga tushdi.
Uya qurish va ichiga kichkina qush haykalchalarini qo'yishni o'z ichiga olgan bu o'yin Jungkokni hayratda qoldirdi. U Miradan uni sotib olishini iltimos qilgan edi, lekin oyisi o'yinchoqlari borligini aytib, rozi boʻlmagandi.
Lekin Jungkook o'jar. U doʻkonda oʻzini polga tashlab, tepib, qichqirib, o'yinni olishni talab qildi. "Men buni xohlayman, eomma! Men qush uyasi o'yinini xohlayman!" — deb qichqirib, hatto ko‘z yoshlar ham chiqargandi.
Mira oʻgʻlini koʻndirishga urindi, unga o'yin kerak emasligini aytdi, lekin Jungkook juda qaysar edi. "Yo'q, yo'q, yo'q! Menga kerak, eomma! Iltimos!" — deb yig‘lagandi.
Harhasha va yalinishlardan so'ng, Mira nihoyat taslim bo'ldi. "Mayli, oʻgʻlim senga o'yinchoqni olib beraman", deb onasi oʻgʻlining talablariga ko'ndi.
Endi esa, Jungkook Manchaening xonasida qilgan tartibsizlikdan qutulishga urinarkan, o‘sha lahzani o‘ylab ko‘rmasdan iloji yo‘q edi.
Qizaloqning yig'lashini to'xtatish uchun Jungkook eng kuchli qurolini ishlatdi, bu har qanday vaziyatga qaramay ish beradigan usul Baby Shark.
Jungkook qo'shiq aytishni boshladi!
Baby shark, doo doo doo doo doo doo
Baby shark, doo doo doo doo doo doo
Baby shark, doo doo doo doo doo doo
Baby shark! 🎵
Jungkook xona bo'ylab raqsga tushdi, qo'shiqqa mos keladigan yuzlar va harakatlar qildi. Manchaening yig'lashi sekin pasaydi, ko'zlari Jungkookning harakatlaridan hayron bo'ldi.
Mommy shark, doo doo doo doo doo doo
Mommy shark, doo doo doo doo doo doo
Mommy shark, doo doo doo doo doo doo
Mommy shark!
Jungkook Konfetchasi uchun joʻshqiblik bilan qo'shiq kuylashda va raqsga tushishda davom etdi. Manchaening yig'lashi kulgiga aylandi, uning mitti qo'llari musiqa bilan birga qarsak chalardi.
Yig'layotgan chaqaloq kulib, ayni damda unutilgan o'yinchoq chetga uloqtirildi. Haneul xona kirdi, qo'lida chaqaloq ovqati, u qizini ovqatlantirishga tayyor.
Biroq Manchaening boshqa rejalari bor edi. Ko‘zlari chaqnab, ichkaridan kulgisi paydo bo‘lib, kichkina oyoqlari bilan onasining urinishlaridan bosh tortib qochib ketdi.
Jungkook, har doim himoyachi bo'lgan katta bola, birdan o'zini jiddiy tutishi bilan oldinga qadam tashladi. "Menga ruxsat bering, Haneul eomma", dedi u ovozida yillar davomida tajribaga ega bo'lgan odamning ohangi bor edi.
Ha, Jungkook Manchaening onasini u bolaligidanoq Haneul eomma deb chaqiradi.
Tez va kattalardek harakati bilan u xuddi jangga tayyorgarlik ko'rayotgandek, Haneul va Manchaening o'rtasida joylashdi.
Ammo to'satdan, kutilmagan burilishda Jungkookning jiddiy koʻrinishi erib ketdi, o'rniga o'ynoqi tabassum paydo bo'ldi. U ortiga o'girildi raqsga tusha boshladi.
Xonaning ichi kuchik qizaloqning kulgi ovoziga toʻldi. Manchae akasining g'alati harakatlarining yuqumli energiyasiga berilib, qattiq kulardi.
Bechora qizaloq! Uning titroq oyoqlari yangi shakllangan 2 yoshli tanasini ushlab turolmadi!
Kulgi sekinlashganda, Jungkook Haneuldan bolalar ovqati solingan idishni oldi, Jungkookning harakatlari endi yumshoq va g'amxo'r. U Manchaening oldiga o'tirdi, qizaloqni ovqatlantirganda kulguli yuzlar va o'ynoqi tovushlarni chiqardi va oddiy ish bo'lishi mumkin bo'lgan narsalar ularning orasida sof quvonch lahzalarino koʻrsatardi.
Mira esa Jungkook va Manchaening polda birga o'ynayotganini ko'rish uchun o'z vaqtida yetib keldi. Manchae Jungkookning qornida edi, uning mitti qo'llari uning qornini baraban kabi urardi, Jungkook esa u bilan birga kulardi.
“Ikkingiz juda hursand koʻrinasiz” – deb so‘radi Mira, ko‘z oldidagi manzaradan jilmayib.
Jungkook boshini ko'tardi, onasini ko'rib yuzi yorishib ketdi. "Eomma! Qarang, u qornimda baraban chalyapti!" — deb gapirdi ko‘zlari hayajondan porlab.
Mira bolalari o'rtasidagi o'ynoqi muloqotga qarab kuldi. "Juda zo'r, Jungkook. Ikkovingiz ham xursandsizlar", dedi u Haneulning yoniga o'tirib.
Bir lahzalik sukutdan so‘ng u ohista gapirdi, uning ovozi uzr so‘raganlik ohangi bor. "Haneul, men sen bilan Jungkook haqida gaplashmoqchi edim. Men u doimo Manchae bilan bo'lganidan xavotirdaman va bu sen va Yoongi uchun ortiqcha bo'lishi mumkinligidan, yoki muammo tug'dirishidan qoʻrqaman."
Haneul Miraga tushungan ko'zlari bilan qaradi. "Mira, kechirim so'rashing shart emas. Jungkook men uchun o'g'limdek. Bilasanmi, u menga nima deb murojaat qiladi?"
Mira Haneulga qaradi, "Haneul Eomma." Haneul ohista javob berdi.
"U mening biologik farzandim bo'lmasligi mumkin, lekin u menikidan kam emas. Uni bu yerda bo'lish hech qachon ortiqchalik qilmaydi. Aslida, bu quvonch".
Mirae Haneulning qo'lini siqdi va Mirada yengillik hissi paydo bo'ldi. "Men ba'zida Jungkookning borligi seni hohishlaringni buzishi yoki Yoongiga soya solib qo'yishi mumkinligidan xavotirdaman", deb tan oldi u xavotirga to'la ovozida.
Haneul boshini chayqadi, yuzida taskin beruvchi tabassum paydo bo'ldi. "Bu haqda tashvishlanishning hojati yo'q, Mira. Yoongi ikki bola orasida tinchroq bo'lishi mumkin, lekin u ancha aqilli va yetukroq. U Jungkokni xuddi Manchaeni yaxshi koʻrgandek, yaxshi ko'radi. Jungkook va Yoongi amalda birga o'sgan va endi Manchae ham ikkisi orasida oʻzini yaxshi his qiladi."
Haneulning so'zlarini eshitgan Miraning ko'zlarida yosh keldi. "Rahmat, Haneul. Jungkookni qabul qilganing va uni o'zingnikidek sevganing uchun sendan juda minnatdorman", dedi uning ovozida his-tuyg'ular barq urardi.
Haneul qo'lini uzatib, Miraning qo'lini qo'liga oldi. "Bu yerda hammamiz bir oilamiz, Mira. Yoongi Jungkookni o'zining ukasidek ko'radi va u yonida bo'lishini yaxshi ko'radi. Albatta, u juda shoʻx va qaysar, lekin Jungkook hammamiz uchun baxt va agar Jungkook bo'lsa, men unga ishonaman, hatto yopiq ko'zlari bilan." — dedi u ovozi mayin, ammo qat'iy edi.
Mira va Haneul chuqur o'ychan suhbatga kirishganlarida, birdan ularning e'tiborini Jungkookning "Oh, oh!" degan ingrash ovozi tortdi.
Ular o'girilib qarasa, Manchae Jungkookning tepasida o'tirgan, uning mitti qo'llari Jungkookning sochlari va qulog'idan ushlab olganini ko'rishdi.
Tez javob berib, Mirae va Haneul ularni ajratishga shoshilishdi.
"Yo'q, Manchae bolam! Jungkookga bunaqa ozor berma!", - dedi Haneul Mira ikki bolalarni ajratdi. Haneul Manchae qo'liga ohista shapaloq urdi, unga tanbeh berganida, ko'zlari yoshga to'ldi.
Uning qayg'uga tushganini sezgan Jungkook orqasiga sakrab ot holatida o'tirdi va uni tinchlantirish uchun unga ot minishni taklif qildi.
"Mana, men shu yerdaman kichkina Konfetcham. Hechqisi yo'q", dedi Jungkook, ovozi tinchlanar ekan, u ohista oldinga va orqaga silkitardi. Manchaening ko'zlaridagi yoshlari to'xtadi, u o'ynoqi muhitda zavqlanib, kulgi ovozi xonani to'ldirdi.
Mira va Haneul jilmayib, Jungkook va Manchae o'rtasidagi aloqani qanchalik kuchliligni bildi. Vaqti-vaqti bilan buzg'unchiliklar olib kelishiga qaramay, ularning bir-biriga bo'lgan sevgisiga shubha yoʻq edi .
Manchae bolalar bogʻchasini tugatib (bu yerda pochemuchka na’zarda tutilgan) maktabga borishining birinchi kunida 15 yoshda bo'lgan Jungkook hammadan ham koʻra koʻproq hayajonda edi. U Minlar ostonasida turib, u bilan bir xil maktab avtobusiga chiqishni kutardi. Manchae, 5 yoshida, bogʻchaga borishdan emas balki Jungkook bilan borishdan hayajonlanardi.
“Hoy, Kichkintoy, maktabning birinchi kuniga tayyormisan? Jungkookning yuzida keng tabassum paydo bo'lib, sochlarini tarash bilan so'radi.
"Hayajonlanmayman! Kookie men bilan bo'ladi! Men baxtliman!"
Uning so'zlaridan Jungkookning ko'zlari yonib ketdi. "Men ham, Konfetchan! Bu juda qiziqarli bo'ladi. Biz avtobusda birga o'tirib, hatto o'yin o'ynashimiz mumkin", dedi u hayajonini yashirmay.
Eshikdan Mira Jungkookning ishtiyoqidan zavqlanib qarab turardi. U birinchi marta maktabga o'z vaqtida borishga chin dildan tayyorligini ko'rib, o'zicha kuldi.
Haneul yon tomonda turib mashinasiga yaqinlashib Jungkookga qaradi: "Jungkook, iltimos, men uchun Manchaega g'amxo'rlik qila olasanmi" — soʻradi Haneul, ohangidagi iltimos bilan. "Darslar tugaganidan keyin u avtobusga y joylashishiga yordam ber. Bu tanaffus vaqtinga toʻri keladi."
Jungkook boshini qimirlatib, masxara va jiddiylik bilan ko'zlarini katta qildi, uning ifodasida mubolag'a bor edi. "Xavotir olmang, Haneul eomma. Men unga hech qanday zarar yetmasligiga va avtobusga chiqishiga yordam beraman. Menga ishonishingiz mumkin", dedi u tabassum bilan xayrlashib.
Haneul Jungkookning chexarasiga qarab kulgudab o'zini tutmadi. "Rahmat, Jungkook. Men senga tayanishimni bilardim", dedi u va Minjunning ishxonasiga ketishdan oldin uning sochlarini mehr bilan silab qoʻydi.
Jungkook Manchaega o'girildi, uning ko'zlarida yaramas chaqnash paydo bo'ldi. "Bugun men senga mas'ulman shekilli. O'zingni yaxshi tutsang yaxshi bo'ladi", deb masxara qildi.
Tanaffus paytida, Jungkook Haneul eommasi unga aytgan ishga kirishdi.
U o'rta maktab tomonidagi qoidalarini chetlab o'tib, maktabining Kichiklar uchun ajratilgan tomoniga yetib bordi. Maktab maktabgacha ta'limdan tortib to o'rta maktabgacha bo'lgan o'quvchilarni qamrab oladigan darajada keng edi.
Biroq, qoidalar tufayli maktabgacha yoshdagi bolalar va kattalr binosi alohida.
Demak, Jungkook qoidalarni buzmasdan u tomonga yetib borishi deyarli mumkin emas edi.
Qo‘riqchilar akbatta hushyor edilar va noto‘g‘ri harakat uning rejasini xavf ostiga qo‘yadi.
U o'z harakatlarini aniqlik bilan belgilab, qulay daqiqani kutdi. Qo'riqchi orqasiga burilganda, Jungkook nazorat punkti yonidan sirg'alib o'tdi.
Atrof tiniq ekanini ko'rib, Jungkook maktabgacha ta'lim muassasasiga kirish uchun oldinga yurdi.
U maktabgacha ta'lim bo'limiga yaqinlashganda, uning yurak simlarini tortadigan zaif ovozni eshitdi. Bu Manchaening ovozi edi, deyarli yig'lash arafasida edi. Qadamlarini tezlashtirganicha yuragi qattiq urdu, xayoli tashvishga tushdi.
Sinf xonasiga yetib borgach, Manchaeni yolg'iz turganini ko'rdi, uning ko'zlari yoshga to'lgandi. Jungkookning yuragi ogʻriq bilan urdi.
Jungkook borib Manchaeni yoniga tiz cho'kdi, ko'zlari tashvishga to'ldi. “Nega yig'layapsan, Konfetcham”— muloyimlik bilan so‘radi u.
Manchae burnini chimirdi, tushuntirishga urinarkan, ovozi hiqilab chiqardi. "Darslar tugagnida... Men bordim... Bir shisha idishga suv to'ldirdum... lekin... hammasi... qoldi..." - deyishga muvaffaq bo'ldi u yig'i orasidan.
Jungkook uning ahvolini tushunib, ko'z yoshlarini ohista artdi. — Hechqisi yo‘q, shirin Konfetim, yig‘lama, o‘qituvchingni topamiz, xo‘pmi? — dedi uni tinchlantirib.
Jungkook uning mitti qo'lini qo'liga olib, Manchae bir guruh o'qituvchilar to'planganini ko'rgan tomonga olib bordi. Uning yoniga tiz cho‘kib pichirladi: “Bugun qaysi o‘qituvchi bilan uchrashganingni ko‘rsata olasanmi?”.
Manchae bosh irg'adi, ko'z yoshlari to'kila boshladi. U o‘qituvchiga ishora qilib, “U...” dedi.
Jungkook uning jasoratidan faxrlanib jilmayib qo'ydi. "Yaxshi Manchae. Endi uning oldiga borib, nima bo'lganini aytib ber. Men shu yerda bo'laman... Lekin unga men haqimda aytma, bo'lmasa, Kooking muammoga duch keladi", dedi u muloyimlik bilan soʻng uni o'qituvchi tomon itardi.
Devor orqasiga yashiringan Jungkook Mancheni o'qituvchiga yaqinlashib, vaziyatni tushuntirayotganini kuzatib turdi. O'qituvchi darhol uni yupatdi va o'z joyiga xavfsiz joylashishini ta'minlash uchun uni maktab avtobusiga kuzatib qo'ydi.
Avtobus harakatlana boshlaganida, Jungkook yengillik tuyg'usini his qildi. U Haneulga bergan va'dasini bajardi va Manchae xavfsiz va yaxshi boʻlganini bilib xotirjam boʻldi.
Avtobusning ko'zdan g'oyib bo'lganini ko'rgan Jungkook tanaffus vaqtida yashirincha chiqish bir martalik narsa emasligini bilardi...
Maktab vaqtida u kichkintoyining ahvolini tekshirishi, suv filtri yonida bir necha daqiqa uning kuni haqida gaplashish uchun qo'riqlashni o'tkazib yubormagan bir kuni ham o'tmadi...
Ajablanarlisi, Manchae ham har kuni suv filtriga borardi.... Kookie kelishini bilib.... Har doim.
Devor orqasiga yashirinishdan oldin atigi 5 daqiqa bo'lsa ham, u bilan suhbatlashardi va har kuni uning maktab avtobusida joylashishini kuzatardi.
U uning yonida edi...... Har doim. Va abadiy.
.
.
.
.
Jungkook va Manchaening “Qasoskorlar” filmini tomosha qilish uchun guvoh bo‘lish mumkin bo‘lgan yana bir kun.
Manchae, hozir 7 yoshda, Marvelning ashaddiy muxlisi , buning hammasi Jungkookning fantasikaga bo'lgan ishtiyoqi tufayli. Film davom etar ekan, ular o‘zlarining sevimli Marvel qahramonlari va ularning harakatlarini muhokama qilmasdan iloji yo‘q edi.
Jungkook jilmayib qo'ydi. "Men doim Temir odamning muxlisi bo'lganman. U aqlli, zukko va texnikasi juda zo'r", dedi u Temir odam paydo bo'lganda ekranga ishora qilib.
Bu Manchaeni jahlini chiqarish uchun mukammal retsept!
Jungkookning izohi Manchaening xijolatli g'azablanishiga olib keldi.
"Men sizga aytgandim, Kapitan Amerika eng yaxshi qasoskor! U kuchli, jasur va har doim to'g'ri ish qiladi!" — deb ishonch bilan gapirdi u, kapitan Amerikaning qahramonliklari ko‘rsatilgan ekranga ishora qilib.
Jungkook boshini chayqab kuldi. -“ Hechqisi yo'q, Temir odam ancha yaxshiroq”
Manchae qo'llarini koʻtardi, yuzida qat'iy nigoh bor edi. "Ammo Kapitan Amerikaning qalqoni bor! Va u juda kuchli, u har qanday odamni, hatto Thanosni ham yiqitishi mumkin!" - javob qaytardi.
Jungkook yaqinroq egildi, uning ko'zlarida qat'iy chaqnadu. "Temir odam ucha oladigan, raketa otadigan va hatto koinotga ucha oladigan kostyum yasadi! Kapitan Amerika buni qila olmaydi!" - deya javob qaytardi u ularning do'stona bahsidan zavqlanib.
Ularning ovozi kuchayib, har biri bir-biridan o‘zib ketishga urinardi.
Va keyin Manchae Jungkookga taslim bo'lish uchun qaysi quroldan foydalanishni aniq bildi.
7 yoshli qizaloq jilmayib qoʻydi.
Chunki u Jungkookning uzun sochlarini qanchalik yaxshi koʻrishini bilar edi.
Oh, u uni shunchalik yaxshi ko'rardiki, sochlariga tegishlarini va ayniqsa tortishlarini yoqtirmasdi!
Manchae uni qiynoqqa soladigan darajada shafqatsiz bo'larmidi?
Kapitan Amerikaning ustunligini isbotlashga qaror qilgan Manchae Jungkookning sochlariga dadil hujum qildi, uning mitti qo'llari bor kuchi bilan ushlab tortdi.
"Oh! Manchae og'riyapti!" - deb baqirdi Jungkook, bosh terisini silarkan, ko'zlari soxta hayratdan katta qildi.
Manchae, tinmay, yoqimli, ammo qat'iyatli ifoda bilan sochlarini ushlab olgandi. — “Ayting Jungkook! Kapitan Amerika eng yaxshi qasoskor, deb ayting! — deb so'radi u ovozida o'ynoqi ustunlik bilan.
Jungkook bilan Manchae o'rtasidagi bahs avjiga chiqqanida, yaqinlashib kelayotgan qadam tovushi koridorda aks-sado berib, Haneulning kelayotganini bildirardi.
Jungkook ham, Manchae ham bir vaqtning o'zida baqirishdi.
Ular bir-birining oldida jasur va qatiyatli harakat qilishlari mumkin. Uning sochlari to'kila boshlaydi va u kal bo'ladi.
Jungkook uni qitiqlashi mumkin.
Ammo ular Haneul eomma yoki Mira eomma ularning urishishni ko'rishi mumkinmi?
Ikkovi buni qanday yakunlanishini o‘ylashni xohlamaydi.
Xoh 7 yoshli qiz bo'lsin, xoh 17 yoshli o'g'il bo'lsin, ikkalasi ham onalarining jazolaridan qattiq qo'rqishardi.
Jungkook va Manchae tortishuvlari o'rtasida qolib ketishlarini anglab, vahima ichidan ko'zlari katta-katta ochildi.
Yashin tezligida ikkalasi ham yonma-yon o‘tirib, bir-birini mahkam quchoqlagancha divanga o‘tirdi, yuraklari tez urardi.
Haneul xonaga kirgach, uning nigohi divanda o'tirgan, qo'llarini bir biriga o'rab olgan Jungkook va Manchaega tushdi. U qoshini ko'tardi, lablarida tabassum o'ynadi.
"Temir odam ham eng zo'r", dedi Manchae ovozi biroz titrab.
Jungkook vaziyatning diqi nafasligini his qilib, gapirishdan oldin chuqur nafas oldi. "Kapitan Amerika ham eng zo'r", dedi u qat'iy, garchi ovozida noaniqlik bor edi.
Haneulning tabassumi kengayib, ikkalasiga qaradi. "Ofarin, ikkingiz. Bir oy davomida Netflix filimlarni koʻrmaslik tahdidi orqali mo''jizalar yaratayotganga o'xshaysiz", - dedi u ohangi yengil, lekin zavq bilinardi.
Jungkook bilan Manchae qo‘lga tushmaslikka muvaffaq bo‘lganliklariga shukr qilib, yengil nafas olishdi.
Haneul xonadan chiqib ketishi bilan
muammo yuzaga keldi.
"TEMIR ODAM - ENG ZO'R!" - Jeon Jungkook.
"KAPIAN AMERIKA ENG YAXSHI.", - Min Asena.
Ayni paytda, agar Yoongi bu yerda bo'lganida, u Grootni eng yaxshisi deb aytishni afzal ko'rardi.
Ertasi kuni Jungkook bilan Manchae o'rtasidagi sevimli Qasoskorlar haqidagi baxs hali ham to'xtamasdi. Ikkalasi ham mag'lubiyatni tan olishni istamay, o'z tanlovlarini o'jarlik bilan ustun qoʻyishdi. Biroq, bu kunga rejalashtirilgan yana bir voqea bor edi, bu ularning rishtalarini boshqacha tarzda sinab ko'riladi.
Manchae bugun nihoyat qulog'ini teshdi. Bu uning uchun katta qadam edi va Jungkook bu qanchalik og'riqli bo'lishini bila turib, o'zini aybdor his qildi. U o'zining qulog'ini teshganini va qanchalar ogʻriganini esladi va Manchaening xuddi shu og'riqni yolg'iz o'zi boshdan kechirishini istamasdi.
Jungkook asabiylashib lablarini tishlab, Manchae bilan birga uchrashuvga hamrohlik qilish kerakmi, deb o'yladi.
"Aysh Kapitan Amerika g'alaba qozondi." ingrab yubordi u sumkasini olib, yaqin atrofdagi pirsing do'koniga bordi
Jungkook pirsing do'konining tashqarisida turganida, u ichkaridan Manchaening yig'lashini eshitdi.
Jungkook tovushga boshqa chiday olmay, xuddi shovqinni to‘smoqchi bo‘lgandek, quloqlarini keskin yopdi va ko‘zlarini mahkam yumdi. "Eomma!" - deb baland ovozda baqirdi qildi u yaqinda turgan Haneulga o'girilib.
Haneul Jungkookning ovozidan zavqlanib qoshini ko'tardi. "Ha? Jungkook. Shu yerdamisan. Yoʻq hech narsa. Ahmoqona savol. Albatta o'g'lim shu yerda. Nima bo'ldi, Jungkook?" — so‘radi u.
U juda baland ovozda yig'layapti, eomma! Qulog'larim og'riyapti! Qasam qilamanki, u hatto Doraemon shousidagi Gianni ham ovozini oryda qoldiradi" Jungkook shikoyat qildi, ovozi bo'rttirilgan baland edi.
Haneul Jungkookning xijolatiga kulib qo'ydi. "Shundaymi? Borib, uni tinchlantirsangchi. Darvoqe, u quloq teshish uchun yig'layotgani yo'q. Haqiqiy og'riq boshqa joyda. Borib so'ra, u shu orada men to'lovlarni amalga oshiramanmi?"
Jungkook boshini qimirlatib qo'ydi, hamon quloqlarini berkitib, Manchae boʻlgan yerga bordi, bo'g'zidan yig'lardi, ko'z yoshlari yo'q edi.
"Mening nordon Konfetim. Bu burningni artish uchun, agar juda xunuk ko'rinsang, Kapitan Amerika senga uylanmaydi", dedi u keskin ohangda va unga ro'molcha taklif qildi.
Manchae ko'zlarini pirpiratdi, lekin roʻmolchani baland ovoz bilan hiqilagancha oldi.
U burnini pufladi va ko'z yoshlari sekinlashdi, yig'lash ovozi nihoyat to'xtagandek, Jungkook qo'llarini quloqlaridan oldi.
Manchaeni kayfiyatni ko'tarishga qaror qilgan Jungkook qo'lini sumkasiga solib, kichkina Kapitan Amerika o'yinchog'ini chiqarib, yoqimli tabassum bilan unga uzatdi.
"Mana, mening qaysar Konfetim. Men roziman, Kapitan Amerika eng yaxshi qasoskor", dedi u o'ynoqi, ammo sovuq ohangda. "Ammo menga e'tibor bermaslikni va baland ovozda yig'lashni bas qilishga va'da bersangina."
Manchae o'yinchoqqa qaradi, keyin ko'zlari yoshga to'lgan Jungkookga qaradi. U indamay yig‘lab yubordi
"Hoy! hoy! hoy! Kichkintoy! nima bo'ldi?" - deb so'radi Jungkook vahima uning ovoziga o'rmalardi. U unga qo‘l cho‘zdi, lekin u qattiqroq yig‘lab, yuz o‘girdi.
Manchae burnini tortdi va ko'z yoshlarini artdi, sumkasiga qo'l cho'zgancha ko'zlari hamon yosh edi. U kichkinagina "Temir odam" o'yinchog'ini chiqarib, uni Jungkook tomon uzatdi, qiyofasi jiddiy edi.
"Temir odam eng zo'r," dedi u mayin, deyarli chaqaloqqa o'xshagan ovozda, "lekin menga qo'pollik qilmasangiz."
Uning so'zlaridan Jungkookning yuragi mehir bilan urdi uning qo‘lidan “Temir odam” o‘yinchog‘ini olib, ohista ushladi. “Kechirasan Konfetcham”— dedi samimiy. — senga qo‘pollik qilmasligim kerak edi, sen meni kichkintoyimsan, senga doim mehribon bo‘lishim kerak edi.
Manchae bosh chayqadi, lablarida kichik tabassum o'ynadi. U qo'llarini Jungkokning pastki sonidan qayerga qadar o'rab oldi va uni mahkam quchoqladi. "Rahmat sizga kookie", dedi u.
Endi Temir Odam eng zo'rmi yoki Kapitan Amerikami, muhim emas.
Albatta, ular o'zlarining chuqur rishtalari uchun o'jarliklarini chetga surishalari ham mumkin.
Jungkook erta tongda yashirincha kirib kelganida, bu Min xonadonida tartibsiz manzara edi.
Soat soat 6 edi va ko'pchilik hali ham uxlayotgan bo'lsada, Jungkook Min oilasi uchun kutilmagan sovg'a tayyorladi.
“Xayrli tong, janob Min” Kollejdagi sumkasini yelkasiga osgancha uyga kirgach, Jungkook quvnoq salom berdi. — “Umid qilamanki, erta kelishimga qarshi emassiz”.
Janob Min Jungkokni erta ko'rganidan hayron bo'lib gazetasidan boshini ko'tardi. "Jungkook, seni bu soatda nima bu yerga olib keldi?" — so‘radi u gazetasini chetga surib.
Jungkook jilmayib qo'ydi. "Kollejim boshlanishiga bir necha soat vaqtim bor, shuning uchun Haneul eommaga noutbukidagi xatoliklatiga bilan yordam berishni o'yladim. Haneul eomma hali turmadimi?"
Janob Min boshini chayqab kuldi. "U hamon uxlayapti. Uning tunlari qanaqaligini bilasan", deb javob berdi u va Haneul uxlab yotgan yotoqxona tomon ishora qilib, "Lekin sen borib uni uyg'otishing mumkin. Ishonchim komilki, u xursand bo'ladi."
Jungkook tushungandek bosh chayqadi. "Unda men borib ularni uyg'otaman", dedi u yotoqxona tomon yo'l olib.
Xonaga kirganda, u Haneulni uxlab yotgan holda ko'rdi. Jungkook ohista uni uyg'otdi va pichirladi: "Haneul Eomma, men sizga noutbukda yordam berish uchun keldim. Unda xatoliklar bo edir."
Haneul ko'zlarini ochdi, Jungkookning erta tashrifidan koʻzlarni hayratda pirpiratdi, lekin uning so'zlarini eshitib, unga tabassum qildi: "Rahmat, Jungkook. Sen juda mehribonsan, meni noutbukim Manchaeni xonasida, uning ish stolida. U erda tun bo'yi ishladim, borib olib keling. — dedi ayol o‘rnidan turib.
U uyqusini buzmaslik uchun jimgina uning xonasiga yo'l oldi. Jungkook Mancheni tinch uxlayotganini koʻrib, noutbukni olishdan oldin unga jilmayib qo'ydi.
Noutbukni ochib, Jungkook xatolarni tuzatish uchun ishlay boshladi.
"Oh, zararli dastur." aniqladi.
Antivirus dasturi va qo'lda kod tekshiruvi amalga oshirildi.
Shubhali fayllar olib tashlandi...
Yakuniy skanerlash, davom etmoqda...
Laptop keyingi daqiqada yopildi, xato allaqachon tuzatildi.
20 yoshli yigitning texnik mahorati anchayin kuchli. U kollejda kompyuter fanlari bo'yicha tahsil olayotgan edi, lekin magistrning o'zi qanday darajaga edi?
Kompyuter haqida gap ketganda, u daho edi.
"Katta narsa tuzatildi va ishim tugadi. Qiziqarli zararli dastur bo'lishini xohlardim, lekin bu yana bir oddiy dastur edi." u esnadi.
U uchun Manchae hazil qilishdan ko'ra qiziqroq nima bo'lishi mumkin? Mutlaqo hech narsa.
Bola ko'zlarini uning tungi stolida turgan shisha suvga qaratmagunga qadar vahshiy xayolini o'tkazdi.
Ehtiyotkorlik bilan bir shisha suvni ochdi va Manchaening to'shagiga quydi, uning kiyimlari va choyshablarini ho'llanganligiga ishonch e’tibor qaratdi.
Manchae buni sezmasligiga ham tirishdi. U hazilidan qanoatlanib, eshikni orqasidan yopgancha, oyoq uchida xonadan chiqib ketdi.
Mehmonxonaga yo'l olgan Jungkook Haneulni allaqachon uyg'oq va qogʻozlar bilan ishlayotganini ko'rdi. "Haneul Eomma, men sizning noutbukingizni tuzatdim", deb g'urur bilan aytdi.
Haneul hayron bo‘lib boshini ko‘tardi. "Allaqachon, juda tez. Rahmat, Jungkook", dedi uni yordamidan minnatdor bo'lib.
Jungkook jilmayib bosh irg'adi. "Muammo yo'q, Haneul eomma. Men sizga har doim yordam berishdan xursandman", deb javob berdi Jungkook Haneul bilan xayrlashib, uyiga qayti.
Jungkook uyiga qaytishi bilan yuziga ahmoqona tabassum tarqaldi va Manchaega qilgan hazilidan o'zini tuta olmadi. Mira uning ifodasini payqab qoshini ko'tardi, qiziqib.
"Jungkook, nima sababdan bunchalik tabassum qilyabsan” so‘radi u o‘qigan kitobini qo‘yib.
Jungkook hayajonini jilovlay olmay kulib yubordi. "Eomma, men Manchaega qilgan haziliga ishonmaysiz", deb javob berdi, ko'zlaridagi yaramas chaqnoqlik bil .
Mira kuldi. "Aytib berasanmi", dedi u va Jungkookning hikoyasini tinglash uchun qulay oʻtirdi.
"Hozirgina Haneul Eommaning noutbukini koʻrisg uchun bordim va Manchae uxlab yotganini ko'rdim...." Jungkook tabassumi kengayib, boshladi: "Men unga bir shisha suv quydim. U uxlab yotganida to'shak va kiyim-kechak hoʻlanadi”.
U kulib yubordi va Mira jim turardi.
"Eomma! Endi siz Xaneul Eomma unga qanday tanbeh eshitish va u uyg'onganida uning xijolat bo'lgan yuzini ko'rish ajoyib bo'ladi." Jungkook qornini changallagancha kuldi.
Biroq, Mira kulishdan yiroqda edi. Aksincha, uning ifodalari keskin va o'ychan edi.
U xo'rsinib Jungkookga jiddiy qaradi.
Ehtimol, bu og'riqli bo'ladi, lekin u buni qilishi kerak. Yuragidagi ogʻriqni ushlab gapirdi.
"Jungkook. Menimcha, sen Manchae bilan vaqt o'tkazishni to'xtatishingiz kerak. Aslida uni ko'rishni, vaqt o'tkazishni, hazillashishni va hatto u bilan gaplashishni bas qil."
𝐵𝑢 𝑚𝑒𝑛𝑔𝑎 𝑡𝑒𝑔𝑖𝑠ℎ𝑙𝑖 𝑓𝑎𝑛𝑓𝑖𝑐 𝑒𝑚𝑎𝑠.
𝐹𝑎𝑛𝑓𝑖𝑐𝑛𝑖 𝑊𝑎𝑡𝑡𝑝𝑎𝑑 𝑖𝑙𝑜𝑣𝑎𝑠𝑖𝑑𝑎𝑛 𝑜𝑙𝑖𝑏 𝑡𝑎𝑟𝑗𝑖𝑚𝑎 𝑞𝑖𝑙𝑦𝑎𝑏𝑚𝑎𝑛, 𝑖𝑚𝑙𝑜 𝑥𝑎𝑡𝑜𝑙𝑎𝑟𝑖 𝑢𝑐ℎ𝑢𝑛 𝑢𝑧𝑢𝑟 𝑠𝑜'𝑟𝑎𝑦𝑚𝑎𝑛.