𝘈𝘨𝘦 𝘎𝘢𝘱 / 𝘑𝘑𝘒
Nihoyat kutilga kun keldi - Manchaening 18 yoshga to'ladigan kun.
Manchae 18 yoshga toʻlayotgani uchun hayajoni kuchli edi. Manchae xonasidan chiqib, zinadan pastga tushdi, akasi Yoongi allaqachon oshxonada nonushta tayyorlayotgan edi.
-Tug'ilgan kuning bilan, singiljonim - dedi singlisiga kulimsirab.
-Rahmat, aka! Manchae stol ustida likopchadagi tostdan bir bo‘lak tishlab javob berdi.
-Men nihoyat 18 yoshga kirganimga ishona olasizmi? O'zimni juda katta bo'lgandek his qilyabman!
-Sen nechi yoshda bo'lishingdan qat'iy nazar baribir mening singlimsan. Lekin endi mashina haydashing mumkin.
Ota-onasi ham koʻtarinki kayfiyat bilan, oshxonada ularga qo'shilishdi.
-Tug'ilgan kuning bilan, azizim, - dedi onasi uni quchoqlab.
— Sen hozirdan boshlab rasman voyaga yetding.
-Rahmat, oyi, dedi Manchae onasini quchoqlab.
-Men 18 yoshda ekanligimga ishonmayman!— deb hayojon bilan gapirdi, yana qoʻlidagi tostdan katta tishlab.
-Kechagina velosiped haydashni o'rganayotgandig . Endi hammangiz katta bo'ldingiz.
Onasi bosh chayqadi, ko‘zlari oldiga biroz yosh toʻplandi.
-Vaqt tez o'tmoqda, shunday emasmi? U kechagina tug'ilganga o'xshaydi va biz uni birinchi marta quchog'imizga olgandik. Jungkok uning yuzini ko'rish uchun uni koʻtarib turgan hammaning oyog'ini tepganini aytmasa ham bo'ladi, deb kuldi u.
-Kookie akam qayerda? Men undan tug'ilgan kun tilaklarimni olmadim! - deb so'radi u.
-Jungkook allaqachon ishga jo'nab ketdi. Men uni ish kiyimlarini kiyib, ofisiga ketayotganini terastadan ko'rdim."
U hech bo'lmaganda Google kompaniyasiga ketishdan oldin "Tug'ilgan kuning bilan" desa bo'lmasmidi!!!
U telefonini qulfdan chiqardi, do'stlaridan ko'p xabarlarni ko'rdi, lekin Jungkookdan hech qanday xabar yo'q.
U uyga qaytsin..... Google xodimini bosh direktori ham qoʻlimdan qutqara olmaydi.
Manchae o‘z xonasiga qaytdi, oyoqlari og‘ir va sekin bosayotgan edi. Yoongi singlisini xonasiga kerishidan oldin xo'rsindi.
Manchae karavotida derazaga tikilib o'tirdi va tug'ilgan kunida barchadan olgan samimiy tilaklariga qaramay, o'zini bir oz yolgʻiz va tushkun his qildi. Akasi Yoongi singlisini kayfiyatini payqab, yoniga o'tirdi.
— Nima bo‘ldi, Manchae— deb soʻradi u.
Manchae yelka qisdi va yolg'on gapirdi: "Bilmayman, hamma narsa boshqacha"
-Tushundim. Tug'ilgan kunlar ba'zida shunday bo'lishi mumkin, ayniqsa yoshing ulg'aygan sari. Lekin bu ayni paytda o'tgan yillar haqida o'ylash va kelajakka umid qilish vaqti.
Manchae kulgili tarzda ko'zlarini yumdi:
-Bu meni oʻylarim. Tug'ilgan kuningga nima hohlaysan?"
Manchae o'z talabini aytish uchun og'zini ochmoqchi bo'lganida, Yoongi qo'lini ko'tarib dedi:
Manchaening shodlikdan porlayotgan ko'zlari endi achchiqlanib akasiga qaradi.
-Hursand boʻlishing kerak, akang uzoq vaqtdan keyin uyga qaytdi, buni qadriga yet, agar u seni xafa qilgan bo'lsa, o'zingni ovuta olmaysanmi? Yoongi unga qaradi.
Manchae karavotga kerakli narsalar ro'yxatini yoyib, har birini hayajon bilan oshkor qildi.
- Gucci sumkasi, Louis Vuitton poyafzallari va Rolex soati. Men ularni tug'ilgan kunim uchun sovgʻa qilishingizni juda xohlayman."
-Va yana Louis Vuttion sumkasini ham xohlayman, u juda chiroyli va har qanday kiyimga juda mos keladi. Cartier aksesurlari shunchaki ajoyib, ular menda ajoyib ko'rinadi. Chanel parfyumeriyasi mening sevimli iforim."
Yoongi ro'yxatni ko'zdan kechirdi va hayajon bilan bosh chayqadi.
-Sen eng qimmat narsalarni qanday tanlashni bilasan? Senga butun boshli Orol sovgʻa qilsamchi?
-Siz qila olasizmi? Nega yo'q! - dedi u porlayaotgan ko'zlari bilan.
Yoongining yuzi, bosh suyag emojidek oqarib ketdi.
-Men hazillashdim, akangni nima deb o'ylaysan. Google bosh direktorimi?- deb tanbeh berdi Yoongi.
-Yoʻq Google kompaniyasining bosh direktori emas, lekin u eng mashhur modellardan biri. U, albatta, bularni sotib olishi mumkin.
Yoongi qoshini ko'targancha ro'yxatga ko'z tashladi.
-Sen o'g'irlik qilishni yoki biror yomon ish boshlashni rejalashtirmaganingga ishonching komilmi? Bu narxlar judda katta.
-Men ssiz bularni kiyganingizni ko'rganman. Singlisi akasiga ko'zlarini qisib qo'ydi.
-Demak, sen mendan o'rganyapsan, oh." - dedi u.
-Yaxshi, bu roʻxatning barchasini menjerimga yuboraman. Kechqurun barchasi qoʻligda boʻladi, dedi u telefonini chiqarib, ro'yxatining suratga olgancha, uni menejeri Jungga yuborib matn ham qoʻshi qoʻydi.
📨Bularni tezroq ota-onamning uyiga bubora olsanmi iltimos.
📨Azizm darvoqe bular kim uchun. Qimmat narsalarni sotib olishda faqatgina menda imtiyoz bor deb o'ylagandim?, deb javob berdi Jung Dia.
Yoongining sevgilisi juda hazilkash va begʻubor edi.
Yoongi sevgilisining xabaridan ko'zlarini yumdi, lekin baribir unga mehr bilan javob berdi va Manchaenning xonasidan chiqib ketdi, qo'lida telefon va endi Dia bilan mashg'ul.
Manchae uchun kun ogʻir o'tdi, hatto oʻzi tanimydigan qarindoshlari qo'ng'iroq qilib, uni tug'ilgan kuni bilan tabriklashdi. Uning ijtimoiy tarmoqlari xabarlar va bildirishnomalar bilan to'lib-toshgan, bu esa uni biroz ragʻbatlantirdi.
Kechga yaqin Manchae eshikning ohista taqillaganini eshitdi.
Qiziqib, u kirish eshiga bordi va uni ochganida, chiroyli o'ralgan qutini koʻrdi va unga "Sen uchun" deb yozilgan yozuv bor edi.
Manchae qutini ehtiyotkorlik bilan ochib, yuqori darajadagi hashamatli brendning ajoyib, gulli, yaltiroq oq gulli libosga koʻzi tushdi.
U shunday chiroyli ko'ylak endi uniki ekanligiga ishonishga jur'at eta olmay nafas oldi. Bu uning bir necha oydan beri olishni istagan koʻylagi, endi unga tegishli ekanligiga ishonolmasdi.
Manchae chuqur nafas oldi. Sovgʻani akasi Yoongiga ko'rsatishga tayyor edi, koʻylakni u uchun akasi sotib olgan deb oʻyladi. U xursand bo'lib chiyillardi.
Biroq, u mehmonxonga yaqinlashib, - Yoongiga rahmat demoqchi bo'lganida, uni qorong'ulik kutib oldi.
Manchae qotib qoldi, uning yuragi qo'rquv va qiziqishdan qattiq urardi, nega bunchalik qorongʻu ekanligini tushunolmagandi.
Keyin birdan yorug'lik taralib, chiroqlar yana yonib, xonani iliq nur bilan yoritdi. Manchae hayratdan ko'zlarini pirpiratdi, ko'zlari keskin o'zgarishga moslashdi.
Mana ular — Jungkook va Yoongi xonaning o'rtasida qo'llarida gitara bilan tabassum qilishardi.
- Tug'ilgan kuning bilan, Konfetcham, - dedi Jungkook bo'g'iq ovozida.
Yuragi ko'kragida gursillab urayotganida, u unga yaramas tabassum bilan qarab qo'ydi:
-Kechirasan, avvalroq kelolmadim. Men buni tayyorlash bilan band edim. Uning so'zlari o'ynoqi kinoya bilan o'ralgan edi, lekin Jungkookning unga tikilib, ko'zlari iliqlik va mehr bilan porladi.
Yoongi va Jungkook unga gitara chalib shirin tug'ilgan kun qo'shig'ini kuylay boshlashganida, Manchae uning uzr so'rashidan jilmayib qoʻydi.
Mirae, Haneul, Jaehva va Minjun tort bilan chiqqanlarida xona ulkan baxt bilan to'lib ketdi. Bu ko‘zga tashlanyotgan manzara, haqiqiy san’at asari edi.
Tort chiroqlar ostida porlab turgan har xil rang va shakldagi fondan konfetlar bilan qoplangan. Manchaening ko'zlari hayratdan katta bo'lib porladi.
-Eommam va Mira eomma sen uchun tort tayyorladi, Jungkook esa shirinliklarni tayyorladi. Yoongi izoh berib kulib yubordi.
-Hoy Nimaga kulyapsan! Unga qara, bizning kichkina konfetimiz katta boʻldi! Men uning bolaligni sog'indim. Jungkook o'zini himoya qildi.
-Men faqat sizni konfetingizman, boshqalarniki emas. Manchae yonida turgan Jungkookdan boshqa hech kim eshita olmagan holda
nafasi ostida g'o'ldiradi.
-Nima..., deb so'radi u, lekin Manchae uning gapini kesib,
Shamlarni o'chirb, so'ng va tilak bildirgandan so'ng, Manchae toʻrtni kesib, hamma uchun bo'laklarga ajratdi. U oilasiga xizmat qilayotganda kulib, hazillashdi va o'zining eng muhim kunida ularning borligi uchun minnatdorchilik bildirdi.
Hamma bir bo'lak tortdan zavqlangandan so'ng, sovg'alar vaqti keldi.
Ota-onasidan u bejirim olmos zanjir oldi.
-Oh, bu juda chiroyli!" — deb baxt bilan ularni mahkam quchoqladi.
Mancahening ko'zlari aksiga hayajonlanib o'girildi.
— Menga nima bermoqchisiz? — hayajon bilan so‘radi u.
- Xo'sh, buning uchun asosiy eshikni tekshirib ko'rishing kerak, - dedi u ko'zlarida o'ynoqilik bilan.
Manchae hayajondan yuragi tez urib tashqariga otildi, ostonada qog'oz yotganini ko'rdi. U uni qo‘liga olib, sarosimaga tushib, kulgi bilan xatni o‘qib chiqdi.
"Seni sovgʻalaring og'irligi bo'yicha emas, narxi bo'yicha juda og'ir. Yarim qismini akang to'laydi, qolgan yarmini oʻzing bo'lib-bo'lib to'laysan! Baxtli qarzdor singlim”, Manchae eslatmani o'qib chiqdi.
U akasining unga o'yin qilganini tushunib, kulib yubordi. Hamma narsaga hazil qo‘shish unga xos edi. U hamon kulib bosh chayqadi va yana ichkariga kirdi va akasining qulog'ini onasi keskin tortib olganini ko'rdi.
-Yoongi! Singligning tug'ilgan kunida qanday qilib qarzdor qilishing mumkin? Bu kulgili emas!" – deb urshdi oyisi, ohangini biroz oshirib.
Yoongi soxta og'riqdan qimirladi, lekin keyin kulib yubordi.
-Tinchlaning, eomma! Bu shunchaki hazil", deb oʻzini jabirdida koʻrsatib, oyisini tinchlantirishga urindi.
-Uning sovg'alari aslida xonasida!
Manchae qo'llarini beliga qo'yib, yuziga o'ynoqi qovog'ini solib, Jungkookning oldiga bordi.
-Xo'sh, siz menga sovg'a olib keldingizmi yoki unutdingizmi? — deb masxara qildi u qoshini ko‘tarib.
Jungkook javob berishga ulgurmasidan Yoongi yon tomondan gapirdi.
— Hoy, hozir kiygan ko‘ylaging uning sovg‘asi! deb aytdi u egnidagi gulli ko‘ylakka ishora qilib.
Jungkook gapirishdan oldin unga qarab jilmayib qo'ydi:
-Mening sovgʻam ekanligini sezmadingmi?
Manchae hayron bo'lib qaradi va boshini chayqadi:
-Yo'q, koʻrmadim. Jungkook jilmayib qo'ydi,
Jungkook tez harakat bilan uni ortiga burdi. Jungkook qo'llari ko'tarilib, uning bo'yniga yo'l topdi. Uning barmoqlari uning ensasiga tegib turganini his qilib, tanasi alangaga aylandi.
U barmoqlarini yoqa ichiga bir oz botirib olganini his qilganda, u nafasini ushlab turdi, keyin kiyim markasining yorlig'i oldida to'xtadi.
— Kiyishdan oldin narxni ham koʻrsatishingizni bilardim. Uning haziliga hamma kuladi:
-Mana, seni sovg'ang Konfetim.
Hamma kulib yubordi, Manchae ko‘ylagining narxini olib tashlashni unutib, sovg‘ani butunlay sezmaganidan zavqlandi.
Jungkook qo'lidagi nozik kumush zanjirni ushlab unga yaqinlashdi. U ohista barmogʻini uning bo'yniga qo'ydi, barmoqlari uning terisiga engil suruldi.
Manchaening tanasida yengil titroqni sezdi, terisiga sovuq metall tegani uchun emqlas balki Jungkookning barmogʻlarining iliqligidan. U bo'yinga qaradi, bu goʻzal zanjir murakkab detallarga ega, Manchae oʻzgacha his-tuyg'ularning his qildi. Jungkookning teginishi yumshoq, ammo qat'iy edi, uning qo'llari bo'ying zanjirni taqish uchun mohirlik bilan moslashtirdi.
Zanjirni joyiga taqanidan so'ng, Jungkook ko'zlari uning ko'zidan uzmay, orqaga qadam tashladi.
— Boʻldi, dedi lablarida tabassum o‘ynab, ohista. Manchae indamay qoldi, bu ishora uni hayratga soldi. U bo'yiniga tegish uchun qo'lini cho'zib zanjirga tegizdi.
— Rahmat, dedi u nihoyat, ovozi zo'rg'a eshtildi. Jungkook ko'zlaridagi iliqlik bilan jilmayib qo'ydi.
— Tug‘ilgan kuning bilan, kichkintoy Konfetim, dedi u ovoziga samimiylik toʻlib.
Soat 22:00 bo'lganida, Manchaening tug'ilgan kuni kechasining jonli ritmi sekinlasha boshladi, kulgi va suhbatning so'nggi notalari tunga o'tib ketdi. Uning ota-onasi quvonchli bayramga sherik bo'lib, uning peshonasidan yumshoq o'pish bilan xayrli tun tilashdi.
U barcha mehmonlarga xayrli tun tilab, erinchoqlik bilan xonasiga qaytdi. U eshikni bir oz ochiq qoldirdi, eshikning qattiq o'jar dastagi bilan shug'ullanish uchun juda charchagandi.
U Jungkook sovg'a qilgan libosga qoyil qolgancha oynaga bordi. Bir daqiqadan so'ng sovg'aga bo'lgan qiziqishi yanada ortdi, u ortidagi tugmalatiga qo'l cho'zish uchun boshini orqaga burgan holda oynaga qaradi.
Biroq, uning qo'li tugmalarga zo'rg'a etib bordi, ammo charchoq bu oddiy vazifani bajarishiga yoʻl qoʻymadi.
U ko'ylakni orqadan tortib oldi va o'jar tugmalar bilan kurashayotgancha beixtiyor eshik tomon qaytdi.
Eshikdan bir juft qo'l paydo bo'lib, qo'lini mahkam ushlab, uni yana ichkariga itardi.
Mushakli qo'l lablarini mahkam qisib qo'yganini his qilganda, u og'zida tartibsiz bo'lgan nafasini chiqardi. Ko‘zlari hayratdan katta-katta bo‘ldi, u endigina uni cho‘chitgan Jungkookning yaramas ko‘zlariga duch keldi.
Jungkook sekin uning og'zidan qo'lini olib pichirladi:
-Shh, bu men. Senga syurprizim bor.U barmog'ini lablariga olib, unga jim turishga ishora qildi.
Uning qo'llari hamon Manchaeni qo'llarini orqasidan ushlab turardi, orqasi eshikka bosildi, ularning orasidagi masofa juda kichik edi.
-Ammo...deb uning gapini bo'ldi Jungkookga pichirlab,
-Shhh! Shunchaki jim turishni aytdim!
U bosh irg'adi, lekin u yo'lak bo'ylab, Yoongining ovozni payqab qoldi.
Agar Yoongi Manchani shu vaqtda uydan yashirincha chiqib ketayotganini ko'rsa, u o'lik go'sht aylanadi.
-Nima, deb pichirladi Jungkook hafsalasi pir bo'lib.
Jungkook Yoongidan o'z hayoti uchun qo'rqib ketdi va shu soatda Manchaedan hech qanday savolni eshitishga vaqti yo'q edi, bu uning fikricha, ahmoqona bo'ladi.
Mqnchae xo'rsinib, orqasiga o'girilishdan oldin unga qarab qo'ydi.
Manchae ortiga o'girilib, yarim tugmalari ochilgan ko'ylagini ko'rsatganida Jungkookning ko'zlari hayratdan katta bo'ldi. Uning ko'zlari kutilmagan manzaradan yonoqlari xira qizarib ketdi.
Bir zum nima qilishni bilmay, joyida qotib qoldi. U
Manchaening shaxsiy hayotiga aralashganidan biroz xijolat bo'lib, tezda ko'zini olib qochdi.
Manchae hafsalasi pir bo'lib, o'ziga-o'zi g'o'ldiradi:
-Men shoshib qoldim, shuning uchun mening ko'ylagim yarimi qadalgan".
Jungkook beixtiyor uning gapini to'xtatib qo'ygani uchun biroz qizarib ketdi.
-Qani, tugmalarni oxrigacha qada, dedi u.
-Sizningcha men nima qilyabman, menga tugmalarni qadashda yordam bering.
Tanadagi ochiq qismni ko'rganida, uning sharmandaligi har soniyada kuchaydi.
Jungkook barmoqlari bilan tugmalarga ohista teginganida, Manchae uning nafasi terisiga urulganini his qilib, tanasu titrab ketdi. Sekin, ataylab harakat qilib, uni yuqoriga ko'tara boshladi.
Aynan o'sha paytda u ahvolini tushundi.
Uning orqasida Jeon Jungkook turar, orqasi to'liq unga qaragan va ochiq ko'ylagining tugmalari uning qo'lida edi....
Uning teginishi yumshoq, ammo qat'iy edi va u yalang terisidagi tebranish va notekis tushayotgan issiq nafasini his qildi.
Manchae uning nafasida his qilgan bezovtalik va notekislikni anglay olmadi. Jungkookning atrofida asabiylashayotganini bilish uning yonoqlarini qizarishiga olib keldi.
Koʻylakning tepasiga yetib borgach, barmoqlari bir zum qolib ketdi va Manchaening yuragi tez urdi.
Uning patdek yumshoq barmoqlari uning ochiq ko'ylagining yuqori qismiga tegdi.
Uning barmog'i qizning zanjiriga orqa tomonidan pat kabi tegindi. Qo‘llari beixtiyor o‘sha yerda qolib, zanfirni pastga tortib, biroz to‘g‘rilab qoʻydi.
U orqaga qadam qo'yganida, u unga yuzlandi va ularning ko'zlari bu sukunatda his-tuyg'ular bilan almashindi.
- Rahmat, - pichirladi u, ovozi nafasdan zo'rg'a chiqb. Jungkookning nigohi yumshab, unga ohista jilmayib qo'ydi.
-Arzimaydi, deb javob qildi u ovozi zo'rg'a pichirlab.
Manchaening ko'zlari katta-katta ochildi va Jungkook ham o'zini eshitib, nima deganini tushunib, kattalashib ketdi:
-Yo'q, men senga har doim yordam berishmni nazarda..."
Manchae Jungkookning so'zlariga kulishdan o'zini tuta olmadi va uning xijolatli soʻzlarini yoqimli deb bilri. Jungkook yonoqlari biroz pushti rangga bo'yalib, jozibasiga ko'proq koʻrk qo'shdi.
Jungkook o‘ziga kelishiga ulgurmay, suhbatni o‘zgartirdi.
-Biz yashirincha chiqishimiz kerak, deb pichirladi u.
Manchaening ko'zlari hayratdan katta bo'ldi.
-Nega? — deb shivirladi u, qiziquvchanligi kuchayib.
— Esingdami, bir necha oy oldin seni men bilan birinchi ichishga olib chiqishga va'da bergandim? — deb eslatdi u ko‘zlari hayajondan chaqnab.
Manchaening yuzi uni tushungandan soʻng yorishdi.
-Oh, ha! Esimda! Lekin hozir juda kech, hamma uxlab yotibdi. Ular sezmaydilarmi?" — so‘radi u ovozida xavotir borligi sezilib.
Jungkook ishonch bilan bosh chayqadi.
-Xavotir olmang. Biz ketganimizni hech kim sezmaguncha qaytib kelamiz, dedi u o'ziga ishongan ohangda.
Manchae bir zum ikkilanib turdi, lekin Jungkook bilan tungi sarguzasht haqida o'ylab juda vasvasaga tushdi. U tabassum bilan bosh irg‘adi.
— Mayli, qilaylik! — deb shivirladi u, ichida hayajon ko'tarildi.
Jungkook jilmayib qo'ydi, ko'zlari buzuqlikdan chaqnadi.
Ular tungi salqin havoga chiqishganida, Manchae oy nuri ostida yaltirab turgan Jungkookning Mercedes Benz mashinasini ko'rib kulib yubordi.
-Mashinangiz menga yoqadi, bu juda qimmat- deb masxara qildi u, uni o'ynoqilik bilan.
-Google sizga yaxshi pul to'lasa kerak.
Jungkook kuldi va unga yo'lovchi eshigini ochdi.
-Yomon emas. Lekin, odam ba'zida o'zini hursand qilishi kerak, - deb javob qildi u, ovozida g'urur szilib va unga mashinaga oʻtrishiga ishora qildi.
Mamchae mashinaga o'tirgancha o'ynab ko'zlarini yumdi.
-Xo'sh, men shikoyat qilmayman. Chiroyli mashinada tekin yurishga roziman", deb kinoya qildi u shinam o'rindiqqa o'tirib.
Jungkook kulib haydovchi o'rindig'iga o'tirdi.
-Kamarni qada, maroqli sayohat bo‘ladi, dedi u shovqin bilan dvigatelni ishga tushirib.
Ular yuqori darajadagi barga etib kelganlarida, Jungkook uni kirish eshigiga olib bordi va bir qator odamlarning navbatiga qoʻshilishdi.
-Bu joy so'nggi 10 yil davomida mening eng sevimli joyim, deb tushuntirdi Jungkook, zamonaviy dizayn va yuqori darajadagi muhitga ishora qilib.
Ular sabr-toqat bilan navbat kutib, oldindagi oqshom haqida hayajon bilan suhbatlashishdi.
Ular navbatda turishganda, Manchae yaqin atrofda to‘xtab turgan hashamatli mashinalar qatoriga e’tibor bera olmay qolamdi — Tesla, BMW va hatto Ferrari. U masxara ohangda Jungkookni turtib qo'ydi.
-Xo'sh, qachon Tesla olasiz?, hazillashdi u.
-Tesla? Yo'q, men yaxshi lekin men Mersedezning dvigatelning shovqinini afzal ko'raman. Qolaversa, Tesla juda jim, sendan bir dyuym uzoqda bo'lmaguncha uning kelganini ham eshitmaysan!
Nihoyat ularning navbati kelganida, kiraverishdagi tansoqchi Manchaega shubha bilan qaradi va uning yoshini taxmin qildi.
-Toʻxtang, kichik xonim. Bu joy kattalar uchun, dedi u ochiq-oydin ko'zlarini tepaga va pastga qarab.
Uning qo'polligidan hayratga tushgan Manchae tushuntirishga harakat qildi.
-18 yoshdaman, guvohnomam bor, — dedi u hamyoniga qo‘l cho‘zib.
Tansoqchi uning qo‘lidan guvohnomani oldi va uni istehzo bilan ko‘zdan kechirdi.
-Soxta guvohnomalar sen bu yerga kiritmaydi. Yoshing yetganingda qaytib kel, dedi u befarqlik bilan uni uzoqlashtirib.
Vaziyatni payqagan Jungkook gapga aralashdi.
-U men bilan. Uni ichkariga kirit, dedi u qat'iy ohangda.
-Kechirasiz, janob, lekin...” degan soqchining gapini bar ichidan chiqib kelayotgan boshqa bir odam to‘polonni eshitib to‘xtatdi.
— Janob Jungkook! — deb gapirdi boshqaruvchi odimlab ularning yoniga keldi.
-Anchadan beri ko'rmaysiz. Qanaqasiz?
Jungkook tabassum qildi, yengil tortdi.
-Bu yosh xonim bilan bir kekgandik, lekin menimcha, bu erdagi tansoqchilar uning yoshi soxta deb bilib muammoga duch kelishdi.
Menejerning ko'zlari Manchaega, keyin yana Jungkookga qaradi.
-Albatta, bu yerda sizni har doim kutib olishadi. Men hamma narsani hal qilaman, deb ishontirdi u, so'ng qattiq ohangda qo'riqchiga o'girildi.
-Sen oʻzingni kim deb o'ylaysan? Bu janob Jeon, bizning elita mijozlarimizdan biri. Unga hurmat ko'rsat!"
-Bu yoqqa janob!, menejer ularni ichkariga olib kirdi, Manchae esa Jungkookning yuziga qarab qoʻydi.
-Aytdim-ku, ish maoshim yetarlicha shahar bo‘ylab men xohlagancha zavqlanishim uchun.
-Mana, janob, sizning stolingiz. Siz va uhm uchun nima olsam bo'ladi .... Qiz do'stingiz?", deb so'radi u.
Jungkook hayratda qolgan boshqaruvchiga qaradi.
-Nega meni uning qiz do'sti deb o'ylaysiz?, Manchae kuldi.
Jungkook Manchaening ko'ziga tushmaslik uchun o'tirgan joyida bir oz orqaga egildi va menejerning oldida qo'llari bilan kres belgisini qildi.
Menejer unga qarab, asabiy kuldi:
-Oh - uh, kechirasiz xonim, men shunchaki taxmin qildim. Men adashgan koʻrinaman.
-Ha, u do'stim, - deb javob qildi Jungkook o'zini tutib.
Jungkook menyuga ko'z tashladi, keyin Manchaega qaradi, u ajoyib muhitdan biroz hayratda qolgandek tuyuldi.
-Men och emasman, hech narsa buyurtma qilmayman. Bugun faqat ichaman. Takliflar, keltiring Kookie?
Bu taxallusni eshitgan direktorning quloqlari ko‘tarildi.
-Iltimos, biz sizning eng zo'r “Dom Perignon” ikki stakan ichamiz, dedi u o'zini ishonchli ko'rsatishga urinib.
Menejer buyurtmani qayd qilib, bosh irg'adi.
-Ajoyib tanlov, janob. Tez orada uni stolingizga olib kelaman, deb javob berdi u buyruqni xodimlarga etkazish uchun ketishdan oldin.
Manchae uning ko'zlarida qiziqish uchqunlari paydo bo'lib, egildi.
-Rahbarni shaxsan taniysizmi? Siz unga juda ta'sir qilganga o'xshaysiz.
Jungkook kulib yubordi, uning ko'zlarida yaramas chaqnash paydo bo'ldi.
-Xo'sh, shaxsan emas. Lekin men bu yerda bir necha marta bo'lganman va aytaylik, men unutilmas taassurot qoldirganman, dedi u qizning e'tiborini chalg'itishga urinib.
Qiziq, Manchae yaqinroq egilib, ko'proq eshitishni xohladi.
-Oh, rostdan ham? Bu haqda gapirib bering, dedi u hikoya qilishga intilgan holda.
-Bir paytlar men bu yerda do'stlarim bilan bo'lgan edim. Biz hammamiz mast edik va barning narigi tomonida bir qizni ko'rdim. Men uni juda chiroyli deb o'yladim, shuning uchun u bilan gaplashishga jasorat to'pladim.
Diqqat bilan tinglagan Mancgaening ko‘zlari qiziqishdan katta bo‘ldi.
-Men unga bir nechta ichimlik sotib oldim va biz juda yaxshi suhbatlashdik. Ammo keyin u mendan uni esladimmi, deb so'radi, - davom etdi Jungkook, yuziga qo'rqinchli tabassum tarqaldi.
-Ma'lum bo'lishicha, u otamning uzoq amakivachchalaridan birining qizi bo'lib, uning bobosi va buvisi taxminan 50 yil oldin xorijda yashagan. Demak, u texnik jihatdan amakivachchamning amakivachchasi edi.
-Jin ursin, biz bir oz qon qarindoshligimiz borligini bilganimdan keyin juda xafa bo'ldim. Jungkook kuldi.
-Nima uchun.....? Oilangiz kabi yangi do'stingiz borligini bilib, xursand bo'lishingiz kerak emasmi?, dedi u.
Jungkook vaziyatni qanday hal qilishni bilmay tilini tishladi.
Qanday tushuntirsin, barga ba'zan o'z hihishlari yoki bir kecha-kunduzlik erkalashlari uchun kelgan-u, lekin o'sha kuni qizning kimligini bilganida butunlay kayfiyati rarsvo boʻlgandi.
U vaziyatni hal qilishga urinib ko'rdi:
-Chunki men unga bir nechta ichimliklar sotib oldim va u buni oshkor qilmadi, chunki u bepul ichimliklardan zavqlanayotganini aytdi! Agar u oshkor qilganida, men unga hisobni bo'lishimni aytgan bo'lardim.
-Lekin nega siz notanishlar uchun ichimlik sotib olasiz?, Manchae dovdirab qoldi.
Jungkook javob berishga ulgurmasidan, menejer 2 stakan bilan qimmatbaho shampan vinosi bilan qaytib keldi va ularga quydi.
-Janob. Xonim. Ichimliklaringizdan rohatlaning.- deb chiqib ketdi.
-Kel, hozir birinchi ichimligingizdan zavqlanaylik, u asabiy kulib kuldi va stakanni unga berib, uniki bilan chertdi.
-Birinchi marta! u tatib ko'rdi va darhol tomog'ida bir oz yonish hissi paydo bo'ldi, unga bir oz gilos tamni berdi.
