money4

(สล็อตเกมส์ออนไลน์)ชาพิษ 2

รสชาติแปลกเหมือนลิ้นถูกทิ่มแทง...ยิ่งไปกว่านั้นตอนผมมองไป ยังเห็นสายตาไม่ธรรมดาของคุณย่าอุเมะกับคุณย่าทาเคะส่งให้กัน...ผมรู้สึกขนลุกซู่สั่นกลัวไปทั่วหลัง เหงื่อเย็นผุดออกมาจากรูขุมขนทั่วกาย ปีศาจวางยาพิษ...? คุณย่าที่้เหมือนลิงทั้งสองนี้เป็นปีศาจวางยาพิษหรือนี่...

“เป็นอะไรหรือทาซึยะ ทำไมทำหน้าตาแปลก ๆ แบบนั้นล่ะ เอ้า อีกอึกเดียวก็หมดแล้ว ฮ่า ฮ่า ฮ่า หลานนี่แปลกจัง ทำไมต้องทำหน้าตกอกตกใจด้วยเล่า ไม่ได้ใส่ยาพิษหรอก เอ้า ดื่มให้หมดรวดเดียวเลย”

ปีศาจวางยาพิษจะพาซื่อขนาดนี้หรือ คุณย่าทั้งสองย่นปากที่เหมือนถุงใส่เหรียญ จ้องมองมือทั้งสองของผมซึ่งกำลังถือถ้วยชาอย่างน่าสนุกแต่มีแววคล้ายกังวลใจ เหงื่อเย็นเฉียบไหลลงมาเป็นทางจากหน้าผากของผม เบื้องหน้ามืดสนิท มทอสองข้างที่ถือถ้วยชาสั่นเทา

“เป็นอะไรไปล่ะ เอ้า ดื่มรวดเดียวให้หมดแล้วกลับไปนอนพักเสีย ดึกมากแล้วนะ”

“ใช่ วันนี้คงจะเหนื่อยแย่ ดื่มชาให้หมดซะ ลืมเรื่องทุกอย่างแล้วนอน ไม่มีอะไรสบายเท่ากับการนอนแล้ว” ผมทำอะไรไม่ถูก จะบ้วนเอาชาที่อมอยู่ในปากออกมาก็ไม่ได้ ไม่สิ บ้วนออกมาไม่ได้หรอก ชาบางส่วนลงคอไปแล้ว ในเมื่อดื่มไปแล้ว จำต้องดื่มให้หมด... เอาล่ะ จะเป็นอย่างไรก็ช่าง ความปลงกับชีวิตได้(สล็อตเกมส์ออนไลน์)ผลักดันให้ผมกล้าดื่มชาประหลาดจนหมดรวดเดียว ร่างผมสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว ความเสียวสันหลังและความหมดหวังที่ไม่สามารถจะบรรยายได้...

“อ้า ดื่มแล้ว ดื่มแล้ว ฮ่า ฮ่า ฮ่า เก่งจัง” คุณย่าอุเมะกับคุณย่าทาเคมองหน้ากันแล้วยิ้ม ทั้งสองย่นคอดีใจราวกับเด็ก ผมรู้สึกเสียวสันหลังอีกครั้งพลางก้มลงจ้องทะลุเข้าไปในร่างกายตัวเอง ตอนนี้ในท้องเจ็บปวดขึ้นมาแล้วหรือ ตอนนี้เลือดอุ่นทะลักขึ้นมาถึงหน้าอกแล้วหรือ...ทั้งร่างผมเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อเหนียว “ดีแล้ว ทาซึยะ กลับไปได้แล้วล่ะ”

“ใช่ ๆ อุเมะพูดถูก กลับไปที่ห้องพักผ่อนเสียนะ นอนหลับให้สนิทเลย” ผมวางมือบนเสื่อตาตามิโค้งคำนับแล้วโซเซยืนขึ้น รู้สึกประหนึ่งรอบข้างหมุนติ้ว ตาพร่ามัว พอออกมาถึงระเบียง พี่ฮารุรออยู่อย่างเป็นห่วง

“ทาซึยะ คุณย่าเรียกไปทำไมหรือ” … “เปล่าครับ ไม่มีอะไร ท่านเรียกไปดื่มชาถ้วยหนึ่งครับ”

“ดื่มชา...?” พี่ขมวดคิ้วอย่างฉงนใจ และคงเริ่มสังเกตสีหน้าผม “อ้าว ทาซึยะ เธอเป็นอะไรหรือเปล่า หน้าซีดเชียว”

“เปล่าครับ ไม่เป็นไร ผมเหนื่อยนิดหน่อย คืนนี้ถ้าได้หลับสนิทก็คงจะดีขึ้น ราตรีสวัสดิ์ครับพี่” ผมปัดมือพี่ที่เอื้อมมาเกาะออกแล้วเดินโซเซกลับห้อง(สล็อตเกมส์ออนไลน์) ชิมะปูที่นอนไว้ให้แล้วในเรือนรับรอง ผมรู้สึกโคลงเคลงคล้ายเมาเหล้ารุนแรง ผมเปลี่ยนเสื้อเป็นชุดนอน ดับไฟ ทิ้งตัวลงบนที่นอน

ตอนเด็กผมเคยดูละครเรื่อง ‘ปราสาทป้องกันเก้าด่าน’ ตัวละครชื่อซาโตะ... ซาคิโยะมีเหตุสุดวิสัยต้องดื่มเหล้าทั้ง ๆ ที่รู้ว่ามีพิษ เขาหมกตัวอยู่ในป้อมปราการเป็นเวลาสามปี คอยเฝ้าดูไฟแห่งชีวิตที่ค่อย ๆ หรี่ลงตามเวลา แม้ยังเป็นเด็กแต่ผมก็รู้สึกถึงความน่ากลัวและเศร้าสลดใจอย่างบอกไม่ถูก

ความรู้สึกในคืนนี้ของผมก็เป็นเช่นนั้น ผมรวบรวมประสาทรับรู้ทุกแห่งทั่วร่างเพื่อเฝ้าดูอาการผิดปกติที่อาจเกิดขึ้นในร่างกาย ด้วยความรู้สึกหดหู่เกินบรรยายและไร้ทางแก้ ผมปิดตาอยู่ในความมืด วาดภาพนองเลือดพิสดารไปต่าง ๆ นานาบนหลังเปลือกตา แต่ก็ไม่มีอาการผิดปกติภายในร่างกาย ไม่สิ ก่อนที่ร่างผมจะเจ็บปวดน่าสยดสยอง จิตใจอันอ่อนล้าของผมเริ่มทนต่อความตื่นตระหนกไม่ไหว จึงเผลอหลับไป ผมหลับสนิทไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ ไม่นานผมก็ตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกคล้ายมีบางสิ่งแปลกปลอมอยู่ในห้อง ผมไม่รู้เลยว่านั่นเป็นเวลาใดใน(สล็อตเกมส์ออนไลน์)ช่วงกลางดึก

ตั้งแต่วัยเด็กผมมีนิสัยแปลก ไม่สิ ไม่ใช่นิสัยหรอก คงต้องบอกว่าเป็นโรคถึงจะถูก เวลาเหนื่อยล้ามาก ๆ หรือยามต้องใช้ความคิดมากเกินไปเช่นช่วงสอบ ตอนกลางคืนเมื่อเข้านอนและใกล้หลับสนิท ผมจะพลันตื่นขึ้นมา ซึ่งความจริงแล้วไม่ได้ตื่นหรอก เพียงแต่ประสาทรับรู้ตื่นอยู่ครึ่งหนึ่ง ทว่าประสาทควบคุมการเคลื่อนไหวยังหลับสนิทอยู่

ความสยองขวัญและโดดเดี่ยวในสภาพเช่นนั้น หากไม่ใช่คนมีประสบการณ์เดียวกันคงไม่เข้าใจ ประสาทรับรู้ของผมตื่นอยู่ ผมยังรับรู้ราง ๆ ว่ามีบางอย่างรอบตัวและกำลังเกิดอะไรขึ้น แต่ทว่าประสาทเคลื่อนไหวได้หยุดนิ่งไปโดยสมบูรณ์แล้ว มือเท้าขยับได้เพียงเล็กน้อย อีกทั้งยังพูดไม่ได้ด้วย แค่จะส่งเสียงโคนลิ้นก็แข็ง ไม่สามารถเปล่งเสียงออกมาเป็นคำได้ดังตั้งใจ นั่นก็คือตกอยู่ในสภาพผีอำโดยสมบูรณ์

คืนนั้นผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาและตกอยู่ในสภาพนั้นพอดี ผมสังหรณ์ถึงสิ่งแปลก ๆ ในห้อง... ตัวผมรู้สึกได้ว่านอกจากผมยังมีคนอื่นอยู่ (สล็อตเกมส์ออนไลน์)ผมรู้สึกอย่างชัดเจนถึงการเคลื่อนไหวของอากาศจากบุคคลนั้นหรือลมหายใจที่เขาพยายามสะกดไว้ ไม่สิ ก่อนหน้านั้นผมรู้สึกได้ชัดเจนภายใต้เปลือกตาที่ปิดอยู่ว่ามีแสงไฟแปลก ๆ สาดส่องบางเบาในห้องนอนซึ่งผมปิดไฟก่อนนอนแล้ว แต่ร่างกายผมขยับเขยื้อนไม่ได้ แน่นิ่งอยู่กับที่ ประสาทควบคุมการเคลื่อนไหวทั้งตัวเกิดไม่ทำงาน ผมจึงตกอยู่ในสภาพผีอำโดยสมบูรณ์

ด้วยความกลัวเกินบรรยาย เหงื่อราวกับน้ำร้อนผุดออกมาทั่วร่าง นึกจะส่งเสียงร้องกลับลิ้นแข็งพูดไม่ออก จะขยับแขนขาลุกขึ้นมาจากที่นอนยังขยับไม่ได้ เหมือนทั้งร่างถูกทากาวติดอยู่กับที่นอน เพียงแค่จะเลิกเปลือกตาขึ้น เปลือกตาบนและร่างก็กลับติดสนิทแนบแน่นประหนึ่งทากาวไว้ เมื่อมองจากภายนอก สภาพนี้คงใกกล้เคียงกับตายไปแล้ว

อ่านเพิ่มเติมได้ที https://moneyslotxo.cc/