October 9, 2020

money3

ภูเขายูคิงามิ 1 (slot)

"ผมจะขอรายงานเฉพาะผลสรุปสำคัญด้วยภาษาง่ายๆ สาเหตุการตายคือถูกรัดคอ อาวุธที่ใช้เป็นเชือกเส้นเล็ก เวลาเสียชีวิต ตั้งแต่สี่ทุ่มถึงห้าทุ่มเมื่อคืนนี้ หลังจากนั้นประมาณหนึ่งชั่วโมง ศพถูกนำไปแช่น้ำกลับหัวที่ทะเลสาบครับ"

"ขอบใจ อ้อ คุณโยชิ จุดดำบนกระดุม ผลเป็นอย่างไร" "ครับ เป็นเลือดคนครับ เลือดกรุ๊ปโอ"

"อ้อ งั้นหรือ ขอบคุณครับ" เคนตะหันไปทางฟูจิพนักงานพิสูจน์หลักฐาน

"เชิญคุณฟูจิครับ ตาคุณแล้ว ผลครับ..." พนักงานพิสูจน์หลักฐานฟูจินั่งกระสับกระส่ายอยู่ครู่ใหญ่ เขาหยิบม้วนกระดาษหนึ่งม้วนกับกระดาษสองแผ่นมาจากกระเป๋าผับ นิ้วสั่นเทาด้วยความตื่นเต้น

"แปลกมากครับสารวัตร สารวัตรคงจำได้ว่าเคยมีการพิมพ์มือคุณคิโย แล้วครั้งหนึ่ง ซึ่งคืออันนี้ครับ ลงวันที่1พฤศจิกายนไว้ที่นี่ รอยพิมพ์นี้เหมือนกับม้วนกระดาษที่ได้จากคุณทนาย แต่ว่ารอยนิ้วมือวันนี้ซึ่งพิมพ์มาจากศพ...ไม่เหมือนกับรอยพิมพ์มือทั้งสองอันก่อนครับ" ทันใดนั้นเองเสียงพึมพำดังจากปากทุกคนฟังคล้ายเสียงฟางเสียดสียามต้องลมกระโชก สารวัตรกระโจนขึ้นจากเก้าอี้ ทนายกลั้นหายใจเบิ่งตาโต "เป็นไปไม่ได้! เป็นไปไม่ได้! ถ้าอย่างนั้นคนถูกฆ่าเมื่อคืนก็ไม่ใช่คุณคิโยสิ..." "ครับ ถ้าดูจากรอยนิ้วมือนี้..." "แต่...แต่ตอนพิมพ์มือวันก่อน..." ตอนนั้นเคนตะเอ่ยแทรกเสียงเบา

"สารวัตรครับ ตอนนั้นเป็นคิโยตัวจริงแน่ สำหรับผมเรื่องนี้ถือเป็นจุดบอดใหญ่ รอยพิมพ์มือซึ่งตรงกันถือเป็นการพิสูจน์ตัวจริง แต่ผมไม่เคยนึกฝันมาก่อนว่าจะมีการใช้หน้ากากสับเปลี่ยนตัวจริงตัวปลอมได้แนบเนียนขนาดนี้" เคนตะเดินไปทางทามะ "คุณทามะ คุณรู้เรื่องนี้อยู่แล้วสินะ" ทามะเงียบ หน้าแดงเล็กน้อยพลางจ้องตากลับ เธอยืนขึ้นโค้งคำนับทุกคนก่อนจะเดินออกจากห้องไปเงียบๆ

วันนี้แสงสว่างเริ่มส่องให้เห็นทางคลี่คลายคดีฆาตกรรมตระกูลฮานามิอันซับซ้อนเป็นครั้งแรก ในวันอันน่าจดจำนี้เคนตะตื่นเช้าอย่างสดชื่น ความคิดของเขาซึ่งคล้ายท้องฟ้าวันเมฆครึ้มมาตลอด บัดนี้ถึงวันฟ้าใส(slot) หลังจากนี้ไปปัญหาคลี่คลายได้รวดเร็ว เมื่อวานเคนตะใช้เวลาทั้งวันรื้อถอดโครงสืบสวนในหัวเสียใหม่ แกนของปริศนาซับซ้อนทั้งหมดเสร็จสิ้นแล้ว เหลือเพียงตามหาคิโยตัวจริงเท่านั้น คราวนี้ตำรวจน่าจะทำสำเร็จ เพราะรู้แล้วว่าคนที่จะตามหาคือคิโย แถมยังมีรูปถ่ายของคิโยด้วย เคนตะไม่ได้หลับสนิทมานาน วันนั้นเขาตื่นนอนราวแปดโมงเช้า แล้วอาบน้ำอุ่น ขณะกำลังพักผ่อนหลังอาหารเช้าก็มีโทรศัพท์เข้ามา เจ้าของโทรศัพท์เป็นสารวัตรทาจินั่นเอง

"คุณเคนตะ คุณเคนตะนะครับ" เสียงสารวัตรร้อนรนด้วยความตื่นเต้น เคนตะเลิกคิ้ว เกิดอะไรขึ้นอีกหรือ ไม่น่าจะเกิดอะไรขึ้นอีกแล้วนี่

"ครับ ใช่ ผมเคนตะ สารวัตรหรือครับ เกิดอะไรขึ้น" "คุณคิโยปรากฏตัวแล้วครับ เมื่อคืนนี้ บ้านฮานามิ"

"อะไรนะครับ! คุณคิโย บ้านฮานามิ... แล้วมีใครเป็นอะไรหรือเปล่าครับ"

"ครับ เป็นครับ แต่โชคดีไม่สำเร็จ คุณเคนตะครับ มาสถานีตำรวจตอนนี้เลยได้ไหม เราจะออกไล่ตามคุณคิโยกัน" "

เคนตะสั่งให้คนเรียกรถถีบรับจ้าง สวมเสื้อคลุมไม่มีแขนทับเสื้อนอกชุดกิมิโนแล้วรีบออกจากที่พัก หิมะหยุดตกตั้งแต่กลางคืน วันนี้แดดออกอากาศดี ผ้าห่มสีขาวโพลนคลุมน้ำแข็งในทะเลสาบ บ้านเมืองตามแถบชายฝั่ง รวมทั้งภูเขาไกลออกไป เกล็ดหิมะบางใสละลายอย่างรวดเร็วจนได้ยินเสียงหิมะหยดละลายตามบ้านเรือนสองฟากถนน เมื่อลงจากรถถีบรับจ้างหน้าสถานีตำรวจ เคนตะเห็นรถยนต์บรรทุกอุปกรณ์เล่นสกีเต็มหลังรถสามคันจอดอยู่ ตำรวจหลายสิบนายวิ่งไปมาท่าทางวุ่นวาย เคนตะกระโจนพรวดเข้าในห้องสารวัตร สารวัตรกับทนายอยู่ในชุดสกีสวมหมวกสกียืนคุยกันอยู่ สารวัตรหันมาเห็นเคนตะแล้วเลิกคิ้ว

"คุณเคนตะ (slot) ชุดคุณชุดนี้สงสัยจะลำบาก...ไม่มีชุดสากลหรือครับ"

"สารวัตร จะทำอะไรกันแน่ครับ อย่าบอกนะว่าจะทิ้งคดีไว้ก่อนแล้วออกไปเล่นสกีกัน"

"อย่าพูดบ้าๆสิครับ มีรายงานแจ้งมาว่าคุณคิโยหนีไปทางภูเขายูคิ เพราะฉะนั้นเราต้องออกตามตัวเขาเดี๋ยวนี้เลย"

"คุณคิโยหนีไปทางภูเขายูคิ..." เคนตะตกใจตาค้าง

"สารวัตรครับ คุณคิโยคงจะไม่คิดฆ่าตัวตายหรอกนะ..."

"เรื่องนั้นมีความเป็นไปได้สูง เราถึงต้องจับตัวเขาให้เร็วที่สุด แต่ชุดนี้ของคุณสงสัยจะลำบากนะครับ"

เคนตะหัวเราะ "สารวัตรอย่าดูถูกนะครับ ผมเกิดที่โทโฮ คุ้นกับสกีมากกว่ารองเท้าเกี๊ยะเสียอีก แค่ถลกขากิมิโนก็เล่นสกีได้แล้ว แต่ติดตรงไม่มีอุปกรณ์นี่สิ..."

"อุปกรณ์เตรียมไว้แล้วครับ ถ้าอย่างนั้นเราไปกันเลยไหม"

ตำรวจนายหนึ่งรีบร้อนเข้ามากระซิบบางอย่างกับสารวัตร สารวัตรพยักหน้าแรงๆ

"เอาล่ะ ออกเดินทางเลย" รถยนต์สองคันหน้ามีทั้งตำรวจในและนอกเครื่องแบบเต็มคันรถ สารวัตรทาจิ (slot) เคนตะ และทนายนั่งคันหลังสุดโดยมีตำรวจนายหนึ่งเป็นคนขับ รถยนต์แล่นออกไปบนถนนซึ่งเปียกลื่นด้วยหิมะที่กำลังละลาย

"สุงิยามะ รถจะไปได้ถึงแค่ไหน" สารวัตรถามตำรวจคนขับ

"หิมะอย่างนี้คงไปได้ไม่เท่าไหร่หรอกครับ น่าจะประมาณขั้นที่ 8 ถนนลื่นเอาการอยู่"

"ถ้าไปได้ถึงขั้นที่ 8 ก็สบายสิ ไม่คิดเลยว่าอายุป่านนี้แล้วจะต้องมาเล่นสกีอีก ปกติแค่ปีนเขาก็ลำบากจะแย่แล้ว"

อ่านเพิ่มเติมได้ที https://moneyslotxo.cc/