money5

ล่องไพร ภาค 2 ตอนที่ 23 เกมสล็อตออนไลน์

ไมรา สมิท แสดงบทบาทนางพญาของหล่อนได้อย่างสนิทแนบเนียนอีกครั้งหนึ่ง ขณะที่จะปล่อยชาวเขาอะสะลูทั้ง 10 ไป หล่อนให้คนพวกนั้นได้เห็นอภินิหารของลูกระเบิดมือเล็ก ๆ ซึ่งสามารถตัดกิ่งไม้และทำลายก้อนหินใหญ่น้อยแตกกระจัดกระจาย หล่อนให้เขาได้ยินเสียงจากสวรรค์และนรกโดยเครื่องอัดเทปเครื่องนั้น กิริยาท่าที่อันเต็มไปด้วยความองอาจและน้ำเสียงของหล่อนในการให้โอวาทเขาทำให้พวกเราแม้กระทั่ง ดร.สมิทผู้เป็นสามีต่างนิ่งอึ้งด้วยความอัศจรรย์ไปตาม ๆ กันและทันใดที่คนพวกนั้นลนลานลับตาไปเขาก็แสดงความรู้สึกของเขาออกมา

“อย่าว่าแต่คนป่าพวกนี้เลย ถึงฉันเองก็เห็นเธอเป็นนางพญาผิวขาวของเขาไปแล้ว”

ไมราหัวเราะ “จำเป็นเหลือเกินทอมที่ฉันจะต้องแสดงอย่างนั้นเพื่อความปลอดภัยร่วมกันของพวกเราต่อไป อะสะลูเป็นชาวเขาที่ดุร้ายไม่ต่างกว่าพวกนาคาจิรี แต่ได้เห็นฤทธิ์ของฉันเสียครั้งหนึ่งและเชื่อว่าฉันเป็นนางพญาผิวขาวของพวกนาคาเช่นนั้นบางทีเขาก็ไม่รบกวนเราอีกต่อไปไม่หัวดื้อหัวรั้นอย่างหัวหน้าพวกจิรีคนนั้น”

ดร.สมิท “เธอว่าฉันจะแตะต้องเธอไม่ได้อีกต่อไปจนกว่าเราจะพ้นจากแดนนาคามันคงจะกินเวลานานและทรมานพอใช้” เกมสล็อตออนไลน์

ไมรา “แต่เธอก็จะต้องสะกดอกสะกดใจเพื่อเห็นแก่งานของเราที่รออยู่ข้างหน้า พวกนาคาเชื่อกันว่านางพญาผิวขาวของเขาเป็นพรหมจารีแต่เวลาไม่มีไลสงและนาคาคนใดอยู่ใกล้เธอจะจูบฉันบ้างก็ได้ทอม”

ตามคำชี้แจงของหล่อน ไลสงขอให้พวกเราเร่งออกเดินทางโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ เพื่อให้ถึงหมู่บ้านเซียมิทันก่อนพลบและคืนวันเพ็ญรุ่งขึ้น ซึ่งเป็นคืนประกอบพิธีเซ่นไหว้วิญญาณบรรพบุรุษประจำปีและนาคาเผ่าเชียมิทั้งหลายจะไปประชุมพร้อมกัน เพราะฉะนั้นเองทันใดที่รื้อแค้มป์เก็บสัมภาระทั้งหลายแหล่เสร็จ เราก็ออกเดินทางต่อไปในเช้าวันนั้นโดยมีไสลงเป็นคนนำทาง

ข้าพเจ้าสังเกตเห็นได้ว่าภูมิประเทศที่เราผ่านไปเริ่มชันขึ้นจากหุบเขาใหญ่ไปสู่เนินสูงและยอดดอยซึ่งโปร่งขึ้นเป็นลำดับ บางแห่งปกคลุมไปด้วยป่าสักสลับด้วยป่าสน บางแห่งก็โล้นเป็นทุ่งโล่งแลสุดสายตา อากาศที่อับชื้นและแฉะเมื่ออยู่ข้างล่างแห้งและหายใจสะดวกยิ่งขึ้น เมื่อสูงขึ้นไปในราวตอนบ่ายวันนั้นเองหลังจากผ่านป่าโปร่งมาแล้วหลายป่า ข้ามคอยมาแล้วหลายดอย ไลสงก็พาเราเข้าไปสู่หุบเขาแห่งหนึ่งซึ่งร่มเย็นเต็มไปด้วยไม้ผลดอกงามตระการตาน่าอัศจรรย์ใจ ทุบทั้ง หุบเหมือนจะเป็นดงมะไฟและมะปริงยักษ์ แม้เราจะรู้ล่วงหน้ามาจากพ่อเฒ่าหัวหน้าบ้านเผโบมาและไลสงแล้วถึงขนาดของมันเมื่อประสบแก่ตาเข้าจริงก็ยังอดตะลึงงันจังงังไปไม่ได้ ดร.สมิทเองถึงกับหยุดชะงัก ยกมือขึ้นปิดปากเพื่อป้องเสียงที่จะอุทานออกมาแต่ก็หักห้ามไว้ไม่ได้ เกมสล็อตออนไลน์

“ไมก็อด! มะไฟอะไรออกลูกเป็นส้มโอ มะปริงก็โตเท่าขนุน ดู! คุณสาก นั่นดอกอะไรเหมือนกระดัง?”

ลักษณะของมันกึ่งชงโคกึ่งกรรณิการ์ เพียงแต่สีเท่านั้นแปลกกว่าดอกไม้ใด ๆ ที่เคยเห็นกันมาแล้ว กลีบเหลืองจัดจนเกือบจะเป็นสีขมิ้น ปากและไส้เกสรแสดเข้มราวกับสีเพลิงความสวยสดงดงามของมันอาจสะดุดตาเตือนใจอย่างอธิบายความรู้สึกไม่ถูกแต่ทุกคนก็สนใจในอันตรายของมันมากกว่า ดร.สมิทเลี่ยงเข้ามาใกล้ข้าพเจ้าพลางกระซิบว่า

“ถามบาบูนหน่อยคุณสาก คนแก่ว่าดอกไม้อย่างนี้กินสัตว์และคนอย่างที่ฉันโดนมาแล้วหรือไม่?”

ไมรา สมิท ได้ฟังก็หัวเราะและเสียงใสตอบแทนว่า “ไลสงเขาเรียกทานตะวันป่าไม่เป็นอันตรายแก่ใคร”

ดร.สมิท “เธอกับไลสงไปยืนใกล้ ๆ มันหน่อยฉันจะถ่ายรูปไว้เป็นหลักฐานทุกคนที่บ้านจะได้เห็นว่าขนาดของมันใหญ่โตเพียงใด เสียดายเหลือเกินที่ฟิล์มสีหมดเสียแล้วเหลือแต่ขาวดำ”

ข้าพเจ้าได้ยินเสียงพึมพำอยู่ข้างหลังหันไปเจอะตาเกิ้นกับพ่อเฒ่าหัวหน้าบ้านเผโบมายืนสนทนากันอยู่ด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความกังวลและไม่สบายใจจึงถามว่า “พ่อเฒ่าว่าอะไรรึ ตาเกิ้น?”

ตาเกิ้น “พ่อเฒ่าว่าเมื่อพ่อเฒ่ามากับพ่อของพ่อเฒ่ามะไฟกะมะปริงลูกโตกว่านี้ ดอกทานตะวันป่าที่เห็นก็ใหญ่กว่าหลายเท่า” เกมสล็อตออนไลน์

ข้าพเจ้ารู้ดีว่าเรื่องที่แกสนทนากันสำคัญกว่านั้นจึงคะยั้นคะยอซักตาเกิ้นต่อไป

“นอกจากมะปริง มะไฟ กับดอกทานตะวันป่า พ่อเฒ่าว่าอะไรอีก ตาเกิ้น?”

สีหน้าและน้ำเสียงของตาเกิ้นเต็มไปด้วยความอึดอัดขณะที่แกตอบว่า

“พ่อเฒ่าว่าเหลือระยะทางอีกวันเดียวก็จะถึงหมู่บ้านพวกเซียมิบนยอดดอยลึกลับโน่นแต่ยิ่งใกล้เข้าไปพ่อเฒ่ายิ่งไม่สบายใจ”

“เพราะอะไร?”

“เพราะเมื่อไปถึงแล้ว พวกเซียมิคงจะเอาตัวแหม่มไว้เป็นนางพญาของเขาต่อไป ไม่ยอมให้กลับแน่ ทีนี้พวกเราจะทำอย่างไร?” เกมสล็อตออนไลน์

ข้าพเจ้าได้ฟังก็หัวเราะ “ถ้าเป็นความเต็มใจของแหม่มไมราที่จะเป็นนางพญาพวกคนป่าอยู่ที่นี่และหมอสมิทยินดีด้วยถึงอย่างไรเราก็คงหาทางกลับกันเองจนได้ แต่เรื่องนั้นเอาไว้คิดกันเมื่อไปถึงบ้านเมืองพวกเซียมิแล้วดีกว่า”

ตาเกิ้น “พ่อเฒ่าว่าอีกว่าพวกอะสะลูที่แหม่มปล่อยไปนั่นแหละจะพาพวกจิรีติดตามไปรังควานเราถึงที่โน่น”

ข้าพเจ้า “นั่นก็เป็นปัญหาเอาไว้คิดแก้ไขกันเมื่อมันเกิดขึ้นแล้ว มีอะไรอีกที่พ่อเฒ่าข้องใจ?”

ตาเกิ้น “พ่อเฒ่าว่า งั้นเมื่อไรเราจะกินข้าวกัน?”

อ่านเพิ่มเติมได้ที https://moneyslotxo.cc/