money4

(สล็อต)เกลียดอาหารปรุงด้วยน้ำส้ม 2

ฝันร้ายของผมยังดำเนินต่อไป ความวุ่นวายบ้าบอแฝงความครั่นคร้ามแห่งวิกลจริต ความบ้าบิ่นของฆาตกรรมที่ไม่สามารถล่วงรู้ความหมายได้...หลังจากนั้นผมยังต้องเผชิญกับประสบการณ์สยองขวัญอีก แต่สิ่งหนึ่งที่สยดสยองที่สุดคือความเจ็บปวดทรมานก่อนเจ้าอาวาสโคเซ็นสิ้นใจ

ตอนเจ้าอาวาสโคเซ็นอาเจียนออกมาเป็นเลือด หมอชูเฮยืนขึ้นทันทีแล้วพลันตั้งสติได้ “หมอซูเนะ ช่วยหน่อย...” หมอชูเฮเรียกคุณลุงซูเนะ ผมมองไปทางคุณลุงซูเนะตามเสียงนั้น จนกระทั่งบัดนี้ผมยังจำใบหน้าของคุณลุงซูเนะได้ไม่มีวันลืม คุณลุงนั่งอยู่ทำท่าลุกขึ้นแล้วชะโงกตัวข้ามสำรับอาหาร เหงื่อโชกหน้าผาก ลูกตาเกือบถลนออกมาจากเบ้า มือขวาบนตักสั่นรุนแรงกำถ้วยเหล้าไว้แน่น มีเสียงถ้วยแตกดังขึ้นในกำมือนั้นเอง

คุณลุงซูเนะถูกหมอชูเฮเรียกจึงตกใจรู้สึกตัว คุณลุงดึงผ้าเช็ดหน้าออกมาซับเหงื่อบนหน้าผาก และเพิ่งรู้ตัวว่ามีเลือดไหลออกจากฝ่ามือของตัวเอง คุณลุงรีบใช้ผ้าเช็ดหน้าผูกและยืนขึ้นตามที่หมอชูเฮเรียก (สล็อต)หัวเข่าสั่นกึกกัก หมอชูเฮจ้องมองอาการนั้นด้วยใบหน้าฉงนสงสัย แต่สุดท้ายหมอชูเฮก็เริ่มลงมือตรวจเจ้าอาวาสโคเซ็นอย่างชำนาญ

“ใครก็ได้ รบกวนหน่อย กระเป๋าผมอยู่ที่ประตูบ้าน...” พอสิ้นเสียงมิโกะก็ยืนขึ้น หมอชูเฮฉีดยาไปสองสามเข็ม แต่ท้ายสุดก็ส่ายหัวอย่างสิ้นหวัง “ไม่ได้ ไม่รอดแล้ว”… “คุณหมอ แล้วสาเหตุการตายล่ะ...” ผู้ใหญ่บ้านถามด้วยเสียงขาดห้วง

“เฮ้อ ถ้าไม่ลองชันสูตรดูคงบอกไม่ได้แน่นอน แต่อาจเกิดเรื่องแบบคุณซายะก็ได้ คุณหมอซูเนะ คุณคิดว่าอย่างไรครับ”

คุณลุงซูเนะตาโพลงอย่างเสียขวัญราวกับไม่ได้ยินเสียงหมอชูเฮพูด ทุกคนรอบมองอากัปกริยาดังกล่าวด้วยความสงสัย ตอนนั้นเองมีคนมากระทุ้งที่กลางหลังผมอย่างแรง “เขานั่นแหละ ! เขาเป็นคนใส่ยาพิษ !” ผมสะดุ้งหันขวับไปมองทันที พระเอเซ็นแห่งวัดมาโรทำท่าน่ากลัวชี้นิ้วมาที่ปลายจมูกของผม

“โยมนั่นเอง! โยมเป็นคนวางยาพิษ โยมฆ่าตาตัวเองตาย จากนั้นก็ฆ่าพี่ชาย และคราวนี้โยมตั้งใจฆ่าอาตมาด้วย แต่พลาด ทำให้เจ้าอาวาสโคเซ็นต้องมาตายแทน! ” เส้นเลือดตรงหน้าผากพระเอเซ็นปูดขึ้นราวไส้เดือน ดวงตาใต้แว่นชี้ขึ้น มีเลือดวิ่งผ่านเป็นประกาย เพียงชั่วครู่ความเงียบอันเยือกเย็นก็ถาโถมเข้ามาทั่วห้อง เวลานั้นมีใครคนหนึ่งเดินเข้ามาตรงข้างหลังผม ดันผมให้ถอยห่างแล้ว(สล็อต)ตัวเองออกไปยืนอยู่ข้างหน้าแทน เธอคือพี่ฮารุนั่นเอง

“อ้าน ท่านเอเซ็น พูดอะไรแบบนั้นคะ” เสียงพี่สั่นด้วยความโกรธ “น้องทาซึยะจะไปใส่ยาพิษท่านทำไมกัน ระหว่างท่านกับน้องทาซึยะมีอะไรเกี่ยวข้องกันหรือคะ” พระเอเซ็นท่าทางหวาดกลัวเหมือนนึกอะไรขึ้นได้แล้วรีบมองไปรอบ ๆ เมื่อเห็นสายตาทุกคู่จ้องมองมาที่ตัวเองก็ยิ่งตกใจมากขึ้น พระเอเซ็นใช้แขนเสื้อปาดหน้าผากอย่างตื่นตระหนก

“เอ้อ เรื่องนั้น... ขอโทษด้วย”

“ไม่ใช่จะขอโทษกันง่าย ๆ นะคะ ท่านเอเซ็น ฉันถามหน่อย ทำไมน้องทาซึยะจะต้องฆ่าท่าน ทำไมต้องวางยาพิษท่านด้วย”

พี่หายใจหอบรุนแรงพลางเค้นถามพระเอเซ็น พระเอเซ็นยิ่งตื่นตระหนกมากขึ้นไปอีก “เอ้อ ไม่มีอะไรแล้ว อาตมาเจอเรื่องน่ากลัวเกินไปเลยควบคุมอารมณ์ไม่อยู่...พลั้งปาก พูดจาเพ้อเจ้อ ขอให้ลืมเสียเถอะ”

“ถึงจะควบคุมอารมณืไม่อยู่ก็จริง แต่ก็ยังมีเรื่องที่สมควรพูดกับไม่สมควรพูดนะคะ ท่านเอเซ็นพูดให้ชัดเจนกว่านี้สิ ท่านกับน้องทาซึยะเกี่ยวข้องกันอย่างไร...” “พี่ครับ พอเถอะ ถ้าตื่นตกใจเกินไปมันจะไม่ดีต่อสุขภาพนะครับ”

“แต่มันเจ็บใจนี่...” พี่เอาแขนเสื้อแตะหน้า ร้องไห้สะอึกสะอื้น อย่างไรก็ตามทำไมพระเอเซ็นถึงตะโกนร้องเช่นนั้นเล่า ถึงจะบอกว่าคุมอารมณ์ไม่อยู่ก็ตาม ก็ไม่น่าพลั้งปากพูดในสิ่งไม่ได้คิด ตอนรู้ว่าเจ้าอาวาสโคเซ็นโดนวางยา ท่านคงนึกสงสัยในใจทันทีว่าโดนวางยา(สล็อต)สลับกับตัวเองแน่ แต่ทำไมถึงคิดเช่นนั้น... พระเอเซ็นบอกว่า “โยมฆ่าตาตัวเอง จากนั้นก็ฆ่าพี่ชาย และคราวนี้ตั้งใจฆ่าอาตมาด้วย...” ทำไมพระเอเซ็นถึงว่าตนจะตกเป็นเหยื่อต่อจากคุณตาและพี่ซายะด้วยเล่า ไม่เข้าใจ ผมไม่เข้าใจ ทุกอย่างล้วนดูเป็นปริศนาไปหมด

การวางยาฆ่าเจ้าอาวาสโคเซ็นทำให้หมู่บ้านเก้าหลุมศพตกอยู่ในวังวนอันสยดสยองอีกครั้ง ซึ่งเป็นธรรมดา เพราะเหยื่อผู้เคราะห์ร้ายที่ผ่านมา ไม่ว่าจะเป็นคุณตาหรือพี่ซายะต่างก็มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับบ้านทาจิทั้งนั้น ทว่าเหยื่อคราวนี้กลับเป็นเจ้าอาวาสแห่งวัดเร็นโค ซึ่งไม่มีความสัมพันธ์ใด ๆ เลย นอกจากการเป็นเจ้าอาวาสแห่งวัดประจำตระกูลทาจิ การเข้าใจความหมายการฆาตกรรมคดีที่หนึ่งกับสองว่ายากแล้ว คงต้องพูดว่าคดีที่สามนี้เป็นการฆาตกรรมที่ไร้ความหมายมากกว่า ฆาตกรพอใจจะฆ่าคนโดยไม่แบ่งว่าใครเป็นใคร มันเป็นปิศาจวางยาหรืออย่างไรกัน

ตำรวจประจำหมู่บ้านรุดมาทันทีตามการแจ้งข่าวด่วน หลังจากนั้นตกดึก มีเจ้าหน้าที่ตำรวจซึ่งนำโดยหมวดโซคาวะผู้นี้ มีประสบการณ์มากจนได้ชื่อว่าเป็นแร็กคูนเฒ่าแห่งแผนกสืบสวนประจำจังหวัด เขารับผิดชอบคดีการตายอย่างประหลาดของพี่ซายะ จึงมาหมู่บ้านนี้ทุกวันโดยประจำการอยู่ที่เมือง N ไม่ใช่เรื่องแปลกหรอกที่หมวดโซคาวะจะรุดมาถึงที่นี่ แต่ที่แปลกก็คือมีเคนตะอิจิ ชายผู้ติดอ่างคนนั้นร่วมอยู่ด้วย และที่แปลกกว่า(สล็อต)อีกก็คือ เคนตะอิจิดูจะได้รับความไว้วางใจมากพอสมควร แม้แต่หมวดโซคาวะยังพูดจาค่อนข้างสุภาพต่อชายผู้นี้ด้วย

เอาล่ะ ผลจากการสืบสวนพบว่า พิษที่ใช้ฆ่าเจ้าอาวาสโคเซ็นผสมอยู่ในอาหารปรุงด้วยน้ำส้ม ส่วนเรื่องเวลาวางยานั้น พอสรุปได้ว่า ภัตตาหารสองสำรับพร้อมอาหารเลี้ยงรับรองเกือบยี่สิบที่ยกเว้นน้ำซุปนั้น ถูกเตรียมขณะที่ทุกคนประกอบพิธีสวดในห้องเสื่อตาตามิ โดยสำรับถูกวางเรียงอยู่ในห้องครัวสักพัก และคนที่เข้าออกห้องครัวไม่ได้มีแค่พวกผู้หญิง ยังมีผู้ชายที่เข้ามาขอน้ำเย็น ขอยืมแก้วน้ำอีกด้วย ดังนั้นทุกคนจึงมีโอกาสวางยาลงในสำรับภัตตาหารของเจ้าอาวาสโคเซ็น แต่ที่ไม่รู้ก็คือ ฆาตกรรู้ได้อย่างไรว่าสำรับภัตตาหารนั้นจะถูกถวายให้เจ้าอาวาสโคเซ็น

อ่านเพิ่มเติมได้ที https://moneyslotxo.cc/