money3

สำเนาเค้าหน้า 1(slot)

เคนตะอิจิต้องรู้มานานแล้วแน่นอนว่าคุณลุงซูเนะกลายเป็นศพเย็นชืด ไม่เช่นนั้นคงไม่ยืนกรานให้เข้าไปสำรวจอุโมงค์ต่อไปอย่างมั่นอกมั่นใจมาก แม้ว่าพวกเด็กหนุ่มจะออกค้นหาเป็นการใหญ่แล้วถึงสามวัน

พอผมคิดได้ดังนั้นแล้วอดละอายใจไม่ได้ ผมมักพูดเกทับเขาราวกับรู้ดีไปหมดแต่เรื่องพวกนั้นเคนตะอิจิรู้หมดแล้วและเข้าใจไปเสียทุกอย่าง เขารู้ทุกเรื่องคำนวณทุกอย่างเที่ยงตรง คงพินิจพิเคราะห์ไว้แล้วว่าคุณลุงซูเนะตายไปแล้วและศพต้องอยู่ในอุโมงค์ลึกนี้ คิดได้อย่างนี้แล้วไม่เพียงแต่จะรู้สึกละอายเท่านั้น แต่ผมยังต้องเปลี่ยนสายตาที่มองเขาไปด้วย

เคนตะอิจิ...ชายผู้ดูไม่มีบุคลิกโดดเด่น ผมยุ่งรุงรัง พูดติดอ่างคนนี้อาจเป็นยอดอัจฉริยะซึ่งต่างกับลักษณะภายนอกโดยสิ้นเชิง... จากการพบศพคุณลุงซูเนะสถานการณ์จึงผกผันไปกันใหญ่ คุณลุงซูเนะนี่แหละเป็นผู้ต้องสงสัยที่มีความเป็นไปได้มากที่สุดแม้จะด้วยเหตุผลใดก็ตาม คุณลุงซูเนะเป็นผู้เขียนเรื่องแปลกประหลาดลงในหน้ากระดาษสมุดจดบันทึกประจำวันและเมื่อเรื่องแดงขึ้นมาก็หลบหนีไป ไม่ว่าใครต้องมองว่าเขาเป็นบุคคลน่าสงสัยที่สุด...

แต่ว่าเรื่องกลับพลิกผันไปสะแล้ว ถ้าได้เห็นศพเน่าเปื่อยของคุณลุงซูเนะ กระทั่งคนธรรมดาอย่างผมยังรู้ได้ทันทีว่าตายมาแล้วไม่ใช่แค่สามสี่วัน และผลการตรวจอย่างละเอียดของแพทย์ก็พบว่า ศพของคุณลุงซูเนะเสียชีวิตมาแล้วอย่างน้อยสองสัปดาห์ ซึ่งแปลว่าคุณลุงซูเนะเสียชีวิตหลังจากหายตัวไปได้ไม่นาน หากคำนวณเวลาตอนคุณย่าอุเมะถูกฆ่าตาย คุณลุงซูเนะตายไปก่อนหน้านั้นถึงสิบวัน เรื่องนี้จึงทำให้รู้ว่าคุณลุงซูเนะไม่ใช่ฆาตกร แต่กลับกลายเป็นหนึ่งในเหยื่อด้วยฝีมือฆาตกรคนเดียวกัน

ส่วนสาเหตุการตายของคุณลุงซูเนะก็คือยาพิษอีกเช่นกัน ยาพิษ(slot)ที่นำไปใช้ฆ่าคนมากมายถูกนำมาใช้กับคุณลุงซูเนะด้วย แล้วคุณลุงซูเนะกินยาพิษเข้าไปได้อย่างไรกัน... ห่อเปลือกไม้ไผ่ที่พบด้วยกันกับศพอธิบายเรื่องนี้ได้อย่างดี ห่อเปลือกไม้ไผ่นี้เหลือข้าวปั้นแข็งอยู่สองก้อน ทั้งสองก้อนมียาพิษปนอยู่ ยาพิษถูกใส่ลงไปในข้าวปั้นแล้วใครเป็นคนส่งข้าวปั้นนั้นล่ะ

คุณป้าให้การถึงเรื่องนั้นไว้ดังนี้ ไม่มีใครรู้ว่าคุณลุงซูเนะออกจากบ้านจึงไม่ได้เตรียมข้าวกล่องไว้และคุณลุงซูเนะก็เป็นคนที่ทำอะไรไม่เป็นจึงไม่คิดว่าท่านจะเป็นคนทำข้าวปั้นเองด้วย หากจะลองสมมุติว่าคุณลุงซูเนะแอบทำข้าวปั้นออกจากบ้านไป คนที่บ้านก็ต้องมีใครเห็นบ้างแน่นอน

คุณป้าย้ำเช่นนั้นแต่คงคิดว่ายังไม่พอ จึงเสริมด้วยใบหน้าแดงก่ำว่าบ้านของตัวท่านเองมีสมาชิกในครอบครัวมากอย่างที่รู้กันจึงมักเดือดร้อนเรื่องปากท้องไม่พอกิน หลายปีที่ผ่านมานี้ไม่ได้หุงข้าวขาวแล้ว ข้าวปั้นนั้นถือได้ว่าเป็นข้าวทองทีเดียว...ถ้าดูจากเรื่องนี้แล้ว หลังจากคุณลุงซูเนะออกจากบ้านไป คุณลุงไปรับข้าวปั้นในห่อเปลือกไม้ไผ่จากใครคนหนึ่ง ช่างเป็นเรื่องที่น่าสะพรึงกลัวอะไร(slot)เช่นนั้น คุณลุงซูเนะหดหัวกลัวสั่นอยู่ในถ้ำหินปูน (ไม่รู้ทำไมคุณลุงซูเนะถึงได้เป็นอย่างนั้น แต่ท่านตกอยู่ในสถานการณ์เดือดร้อน คงกลัว วิตกกังวล)

จังหวะนั้นเองบุคคลลึกลับกลับปรากฏตัวขึ้นเงียบ ๆ แกล้งยื่นข้าวปั้นห่อด้วยเปลือกไม้ไผ่ให้ไปอย่างใจดี คุณลุงซูเนะผู้ไม่รู้กัดกินข้าวปั้นด้วยความหิว ก้อนที่หนึ่ง ก้อนที่สอง ก้อนที่สาม ก้อนที่สี่ ก้อนที่ห้า... และจากนั้นก็เหมือนเดิม ทรมาน ร้องตะโกน อาเจียนเป็นเลือด กระตุกไปทั่วร่างจนชักตาย อาการชักจะค่อย ๆ แผ่วลงจนหมดแรง สุดท้ายก็สิ้นลมไปต่อหน้าต่อตาฆาตกรผู้คอยเฝ้ามองอย่างเลือดเย็นราวกับงู

น่ากลัว สยดสยอง เรื่องนี้จะต้องดำเนินต่อไปอีกถึงเมื่อไหร่กัน เหตุวุ่นวายนองเลือดสยองขวัญนี้จะสิ้นสุดเมื่อไหร่ พอแล้ว หยุดเสียทีเถิด เอาชีวิตสีเทาแบบเมื่อก่อนคืนผมมา ผมจะขาดใจตายอยู่แล้ว... แต่มันเป็นไปไม่ได้ ยัง ผมยังไม่สามารถปลีกออกไปจากเหตุชุลมุนวุ่นวายบ้าบออย่างนี้ไปได้ และหนทางข้างหน้ายังมีเรื่องสยดสยองยิ่ง ๆ ขึ้นไปอีกรออยู่

ข้อแรก คุณลุงซูเนะถูกฆ่าตายย่อมทำให้ผมตกอยู่ในสถานภาพน่าสงสัยยิ่งขึ้นไปอีก การที่คุณลุงซูเนะมีชีวิตอยู่ถือเป็นเกราะป้องกันความปลอดภัยเดียวสำหรับผม แต่ตอนนี้เกราะป้องกัน(slot)ภัยได้โบยบินจากไปเรียบร้อยแล้ว นอกจากนี้ยิ่งสงสัยในตัวคุณลุงซูเนะมากเพียงไร ก็ยิ่งน่าสงสารเห็นใจคุณลุงซูเนะมากเท่านั้น แล้วผมจะยิ่งถูกสงสัยและเคียดแค้นมากขึ้นไปอีก

“ระวังตัวไว้นะ ทาซึยะ” วันหนึ่งผมได้รับคำเตือนอันไม่คาดคิดจากพี่ผู้มีสีหน้าซีดเซียว

“ชิมะบอกว่ามีคนเขียนเรื่องเธอเอาไปแปะตรงหน้าที่ทำการหมู่บ้าน เขียนบอกว่าฆาตกรรมทั้งหมดล้วนเป็นฝีมือเธอแล้วเอาไปแปะหน้าที่ทำการหมู่บ้าน”

ท้องผมเขม็งเกร็งขณะที่ความโกรธยากจะบรรยายพุ่งพล่านขึ้นมาทันที “พี่ครับ มันจะเอายังไงกับผมหรือครับ”

“เปล่า ไม่ได้เขียนถึงขนาดนั้น เพียงแต่บอกว่าฆาตกรเป็นเธอแน่ หลักฐานก็คือหลังจากเธอมาถึงที่นี่ได้เกิดคดีทั้งหมดขึ้น ถ้าเธอยังอยู่ในหมู่บ้านนี้ เหตุวุ่นวายนองเลือดจะไม่มีวันจบสิ้น... ได้ยินว่าเขียนไว้แบบนั้นนะ”

พี่หัวใจไม่ดีอยู่แล้ว เมื่อได้พูดเพียงเท่านี้ก็หอบแทบขาดใจตลอดเวลา ปกติเธอไม่แข็งแรงเป็นทุนเดิม เมื่อมีเหตุร้ายมากระทบกระเทือนติดต่อ(slot)กันอีกทั้งยังนึกกังวลเป็นห่วงผม หัวใจเธอยิ่งแย่ลงไปอีก ผมรู้สึกเห็นใจมากและพยายามสุดความสามารถไม่ให้พี่เป็นห่วง แต่เมื่อเป็นแบบนี้แล้วผมเลยกระเถิบตัวไปข้างหน้าอย่างลืมตัว

อ่านเพิ่มเติมได้ที https://moneyslotxo.cc/