money5

ล่องไพร ภาค 2 ตอนที่ 27 เกมสล็อตออนไลน์

สมิท “โอ, ไมเดีย ไมรา ถ้ามันเป็นไปได้เธอก็จะไปเป็นนางพญาของเสือสมิงเท่า ๆ กับพวกชาวเขาเซียมินั่นเอง ฉันจะทนดูอยู่ได้อย่างไร? ไมก็อด! เธอกลายเป็นเสือสมิงตัวเมียไปอีกคนฉันคงขาดใจตาย”

ไมราได้ฟังก็หัวเราะ หล่อนฉุดมือสามีให้ลุกขึ้นยืนพลางบอกว่า เกมสล็อตออนไลน์

“เข้านอนเสียดีกว่า ทอม, เหลือเวลาอีกกว่าชั่วโมงจึงจะสว่างพักเอากำลังไว้เธอจะได้เป็นเสือสมิงตัวผู้ที่แข็งแรงต่อไป”

ในที่สุดรุ่งอรุณของวันใหม่ก็มาถึงพร้อมด้วยอากาศอันเย็นยะเยือกและหมอกซึ่งลงหนัก จนกระทั่งเวลาผ่านไปอีกชั่วโมงเต็ม ๆ มันจึงค่อยจางและมีแสงสว่างพอที่ข้าพเจ้ากับตาเกิ้นจะออกติดตามรอยเลือดของกะเหรี่ยงลูกหาบผู้เคราะห์ร้ายต่อไป

จากปากด่านบนตลิ่งเหนือลำธารนั้น รอยเลือดซึ่งยังไม่แห้งสนิทดีหยดเรี่ยราดอยู่ตามพื้นดินและใบไม้แห้งหลายแห่งมันนองเป็นแอ่งเหมือนเจ้าเสือร้ายจะหยุดสดับตรับฟังอะไรและหลายแห่งเราก็ต้องเสียเวลาค้นหากันอยู่นานเหมือนมันก้าวกระโดดไปในยามตกใจ แต่ทุกแห่งไม่ปรากฎรอยเท้าของมันเลยจนนิดเดียว รอยเลือดเหล่านี้ปรากฏชัดอยู่ตามทางด่านสักครู่ก็เลี้ยวเข้าทางลัดลงไปสู่ลำห้วยอีกแห่งหนึ่งแล้วจึงวกขวาผ่านป่าละเมาะที่ดาดาษไปด้วยพุ่มไม้โปร่งตรงไปสู่ป่าทึบตรงหน้า ขณะนั้นเองตาเกิ้นซึ่งเดินนำก็วิ่งเหย่าเข้าไปที่ชายป่าตรงนั้นพร้อมด้วยปืนที่เตรียมพร้อมสำหรับจะยิงได้ทันที เหมือนมีอะไรสะดุดสายตาของแก ครั้นแล้วก็หยุดร้องเรียกข้าพเจ้าจนเสียงหลง

“เร็วเข้านาย! หัวกะโหลกกะซี่โครงอ้ายชิลองอยู่นี่เอง!”

แม้จะเป็นความคาดหมายและคะเนการณ์ล่วงหน้าของเรามาแล้วว่าจะพบกะเหรี่ยงลูกหาบผู้เคราะห์ร้ายในสภาพนี้ แต่ทันทีที่ประสบเข้าจริง เห็นศีรษะพร้อมด้วยใบหน้าที่ถูกแทะและร่างซึ่งเกือบจะเหลือแต่ซี่โครง ข้าพเจ้าก็อดสมเพชเวทนาไม่ได้ ตาเกิ้นเองดูไม่ค่อยสนใจใยดีอะไรกับซากศพนั้นมากนัก แกเคยเห็นความตายมามากและมรณะสำหรับแกเป็นของธรรมดา ตราบใดที่มันไม่ย่างกรายเข้ามาใกล้หรือเกี่ยวกับตัวแกเอง แกคุกเข่าลงคลานไปรอบ ๆ ศพนั้น พิจารณาดูตามพื้นดินเหมือนสุนัขบลัดฮาวน์ดมกลิ่นคนร้ายที่มันติดตาม สักครู่ก็ลุกขึ้นนั่งยอง ๆ มองดูหน้าข้าพเจ้าเขม็ง ขณะที่ส่งสิ่งหนึ่งในมือให้ เสียงที่พูดแม้จะเบาเพียงใดก็อดตื่นเต้นไม่ได้

“เห็นไหมนายว่าอะไร? เขี้ยวเสือที่แขวนอยู่ที่คอไลสงรวมกับเขี้ยวหมูป่าและลูกปัดทำไมถึงพลัดมาอยู่ที่นี่ได้? พ่อเฒ่ากะลูกสาวของแกและอ้ายพวกนั้นทุกคนจะไม่มีใครยอมไปด้วยเลย ถ้ารู้อย่างเรารู้อยู่เดี๋ยวนี้”

ข้าพเจ้า “นี่ตกลงตาเกิ้นก็เชื่ออย่างคนอื่น ๆ ทั่วไปว่าในโลกนี้มีเสือสมิงที่กลายเป็นคนได้หรือคนกลายเป็นเสือไปก็ตาม” เกมสล็อตออนไลน์

ตาเกิ้น “เมื่อคืนไม่ได้สังเกตตาของไลสงหรอกหรือนาย? ตอนกระทบแสงไฟฉายนะเป็นประกายเขียวปัดจนต้องกระพริบตั้งแต่เกิดมาตาเกิ้นยังไม่เคยเห็นตาคนมีแสงสว่างอย่างนั้นมันไม่ใช่ตาคนแล้วก็ไม่ใช่ตาเนื้อ เสืออย่างเดียวมีตาอย่างนี้”

ข้าพเจ้ารู้สึกเย็นไขสันหลังวาบทันทีเมื่อนึกถึงความจริงข้อนั้นขึ้นมาได้ เหตุผลและประจักษ์หลักฐานทุกอย่างล้วนแต่บ่งไปในทางระบุตัวไลสงเป็นผู้ประกอบการฆาตกรรมรายนี้ทั้งนั้น แต่เหตุผลและหลักฐานก็ยังไม่สามารถจะมาลบล้างความเชื่อของข้าพเจ้าได้ อย่างไรก็ดีเมื่อไม่มีทางที่จะคัดค้านหรือขัดแย้งความมั่นใจของตาเกิ้น วิธีเดียวที่ข้าพเจ้าจะ ทำได้ก็คือขอร้องอย่าให้แกเพิ่งกระทำการใด ๆ ลงไปที่จะเป็นอุปสรรคแก่การเดินทางของเราต่อไป จนกว่าจะถึงหมู่บ้านเซียมิ ข้าพเจ้าชี้ให้เห็นว่าหน้าที่ของเราอยู่ในการนำ ดร.สมิทและภรรยาไปจนกว่าจะถึงหมู่บ้านนั้น ตลอดจนการอารักขาให้เขาปลอดภัยจนกว่าจะกลับไปถึงต้นทางอีกครั้งหนึ่ง พลางเสริมว่า

“ตาเกิ้นบอกให้ใคร ๆ รู้ความจริงข้อนั้นการเดินทางของหมอสมิทกับแหม่มไมราก็จะหยุดชะงักอยู่แค่นี้เอง บางทีทุกคนจะไม่ได้กลับบ้านด้วยซ้ำไป” เกมสล็อตออนไลน์

ตาเกิ้น “แต่ถ้าตาเกิ้นไม่บอกให้ใครรู้ กว่าจะได้กลับจากหมู่บ้านเซียมิทุกคนก็จะเหลือแต่หัวกะโหลกกะโครงกระดูกอย่างอ้ายชิลองนี่เท่านั้น”

ข้าพเจ้า “ฉันจะหาทางป้องกันเองไม่ให้เกิดเหตุการณ์อย่างนี้อีกได้ ในขณะเดียวกันฉันจะต้องคอยระมัดระวังอย่าให้ไลสงคลาดสายตาจนอึดใจเดียว”

เรา 2 คนช่วยกันฝังศพลูกหาบผู้เคราะห์ร้ายอย่างดีที่สุดจะดีได้แล้วก็นำข่าวกลับมารายงานแก่พวกที่แค้มป์โดยไม่แย้มพรายให้ใคร ๆ รู้รายละเอียดและข้อเท็จจริงของสิ่งที่เราพบเลย แม้กระนั้นสีหน้าของ ไมรา สมิท ก็ยังดูไม่เสบย หล่อนเลี่ยงมาหาข้าพเจ้าขณะที่เราเก็บแค้มป์เตรียมออกเดินทาง ภายหลังที่ยืนยันและปลอบโยนลูกหาบพวกนั้นว่ามรณะของชิลองเกิดจากการกระทำของเสือร้าย ซึ่งข้าพเจ้าจะพยายามหาทางป้องกันมิให้เกิดขึ้นอีกต่อไปแล้วถามอย่างอดข้องใจไม่ได้ว่า

“คุณสากจะทำอย่างไรต่อไปกับไลสง?” เกมสล็อตออนไลน์

ข้าพเจ้า “ไม่ทำอะไร นอกจากให้นำทางต่อไป ทำไมแหม่มจึงถาม

ไมรา “เพราะฉันพยายามคิดใคร่ครวญทุกสิ่งทุกอย่างแล้ว เห็นเป็นการเสี่ยงอันตรายเต็มที่ไป ถ้าคุณสากเห็นว่าจะมีภัยแก่ใครอีกต่อไปเราจะไปกันเองโดยไม่มีไลสงหรือกลับแค่นี้ก็ได้”

ข้าพเจ้า “ประตูชัยอยู่แค่มือเอื้อมแล้ว แหม่มกะหมอจะต้องเดินทางต่อไปให้ถึงจนได้ถึงจะเหลือชีวิตฉันเป็นคนสุดท้ายก็จะขอพาแหม่มกะหมอไปให้ถึงหมู่บ้านเซียมิและพากันกลับจนกระทั่งถึงบ้าน เราผ่านอันตรายร้อยแปดมาได้ ทำไมจะมาท้อใจเพราะอีกชีวิตหนึ่งสูญเสีย ไปเท่านั้น”

อ่านเพิ่มเติมได้ที https://moneyslotxo.cc/