money5

ล่องไพร ภาค 3 ป่าช้าช้าง ตอนที่ 49 เกมสล็อตออนไลน์

“ทั้งสองคนมาแล้วพะยูวิราก็คอยอยู่ที่นี่ มีนายของป่าและนายของไม้เป็นพยานการแข่งขันจะต้องดำเนินต่อไป ใครชนะพะยูวิราเป็นของคนนั้น”

บรรดากะเหรี่ยงทั้งหลายร้องขึ้นพร้อมกันว่า“ทั้งสองคนมาแล้วพะยูวิราก็คอยอยู่ที่นี่...ลงมือกันได้ใครชนะพะยูวิราเป็นของคนนั้น”เกมสล็อตออนไลน์

ข้าพเจ้าเห็นตาเกิ้นมองดูเมาวาอีกส่ายหน้าไปมาอย่างสงสารแล้วก็เดินตรงไปที่โคนต้นยางซึ่งแกจะต้องขึ้นแล้วก็คอยอยู่ ข้าพเจ้าเห็นเมาวาผู้โงนเงนอยู่ด้วยเท้าทั้งสองถ่มน้ำลายปรี๊ดตามหลังแกไปแล้วก็หันกลับไปที่ยางต้นซึ่งเขาจะต้องปืน ตาโมริหันมาที่ข้าพเจ้าพลางบอกว่า “เป็นคนให้สัญญาณทีเถอะนาย...”

ข้าพเจ้าชักปืนสั้นออกจากซองร้องบอกให้ทั้งสองฝ่ายเข้าใจความหมายแล้วก็ลั่นปืนไปบนฟ้า ขณะนั้นเองเสียงหัวเราะของพะยูวิราก็ดังขึ้นท่ามกลางเสียงเฮฮาของกะเหรี่ยงทั้งหลาย เมื่อเห็นเมาวาพยายามตอกทอยลูกแรกเท่าไร ๆ ก็ไม่ถูกขณะที่ตาเกินไต่ขึ้นไปอยู่บนลูกที่ห้าแล้วก็หยุดตอกตาโมริเห็นเช่นนั้นก็ร้องตะโกนลั่น

“หยุดทำไม?... อ้ายลูกเขยขึ้นต่อไปใครชนะพะยูวิราเป็นของคนนั้น”

ตาเกิ้นได้ฟังจึงหันกลับไปหางานที่รอแกอยู่ตรงหน้าซ้ายจับลูกทอยขวาถือขวานเข่าทั้งคู่แนบอยู่กับยางต้นนั้นอย่างแช่มช้าแต่แน่นอน ชั่วเวลาไม่ช้าไม่นาน แกก็ถึงคาคบล่างนั่งหอบอยู่ครู่หนึ่งจึงไต่ออกไปที่กิ่งในที่สูงและแสงสลัวเช่นนั้น ลักษณะอาการของแกมิได้ต่างกว่าลิงต่อมาก็นั่งลงใช้มือปาดฝูงผึ้งที่เกาะอยู่เต็มรั้งแล้วก็โกยน้ำหวานและตัวอ่อนของมันใส่ถังโยงเชือกลงมาข้างล่างท่ามกลางเสียงโห่ร้องด้วยความตื่นเต้นยินดีของบรรดากะเหรี่ยงทั้งหลาย

ตลอดเวลาเหล่านั้นความพยายามของเมาวามิได้ก้าวหน้าไปไกลเกินโคนต้นและลูกทอย 3 ดอกแรกเลยมันพยายามตะเกียกตะกายปืนขึ้นไปนั่งโอนเอนอยู่เพื่อตอกดอกที่สี่แต่ทุกทีที่เงื้อขวานขึ้นก็พลัดตกลงมาสบถสาบานยุ่งอยู่คนเดียวจนกระทั่งตาเกิ้นไต่ลงมาถึงพื้นดินและเดินไปหาตบที่ไหล่เบา ๆ พลางบอกว่า เกมสล็อตออนไลน์

“กลับไปบ้านและนอนเสียดีกว่าอ้ายหลานชาย ใคร ๆ กำลังจะกลับไปหาลาบหาแกงที่คอยอยู่ทุกคน”

เมาวา “ตาแก่อย่ามาล่อให้ข้าหลงกลไปตอกทอยของแกข้าจะตอกของข้า” ตาเกิ้น “ฟังข้าดีกว่าอ้ายหลานชาย เพียงต้นเดียวข้าเสียกำลังไปมากแล้วที่เหลืออยู่น่ะสำหรับพะยูวิราคืนนี้”

เมาวา “พะยูวิราเป็นของข้า! พะยูวิราไม่ชอบคนแก่!”

ตาเกิ้น “เออน่านั่นมันเรื่องของข้ากับพะยูวิรา ไม่ใช่เรื่องของเอ็ง พรุ่งนี้ค่อยถามเขาดีกว่าว่าพะยูวิราชอบใครแน่”

ตาโมริ “ตาเกิ้นชนะพะยูวิราเป็นของตาเกิ้นแล้วอ้ายเมาวา”

ชั่วขณะหนึ่งเมาวายืนตะลึงอยู่กับที่ทั้งขวานและลูกทอยที่ถือหลุดจากมือหล่นลงกับพื้นดินเหมือนจะเพิ่งได้สำนึกว่าอะไรเป็นอะไร ครั้นแล้วก็ก้มลงหยิบคบไต้กิริยาเปลี่ยนไปเป็นดุร้ายขึ้นมาทันทีร้องเสียงแหลมว่า

“ตาแก่ขี้โกง!...พะยูวิราเป็นของข้า! ตาโมริหักหลัง!” เกมสล็อตออนไลน์

ตาโมริ “ตึงตังไปทำไมเมาวาถามนายของป่า นายของไม้ที่ยืนเป็นพยานอยู่ที่นี่ดีกว่าว่าใครชนะ” เมาวาร้องตาแดง “ตาแก่ขี้โกง ตาโมริขี้โกง! พะยูวิราขี้โกง!” เสียงหัวเราะก๊กของหญิงสาวทำให้กะเหรี่ยงหนุ่มหันกลับไปหาหล่อนโดยเร็วอย่างโกรธแค้นขี้ไต้ก็ร่วงพรูเป็นประกายไปโดยรอบ เจ้าพนักงานป่าไม้คนหนึ่งร้องเตือนว่า

“ระวังหน่อยเมาวา! มันติดอะไรเข้าป่าทั้งป่าจะวอดหมู่บ้านทั้งหมู่บ้านจะไม่มีเหลือ!”

เมาวาพูดอย่างเสียสติ “ช่างหัวมันปะไรนายไม่ใช่ป่าของเรา เจ้านายเป็นเจ้าของจะต้องกลัวอะไร?”

เจ้าพนักงาน “เปล่าเลยเมาวาทุกคนเป็นเจ้าของป่านี้ ไม่แต่บริษัทที่ได้รับสัมปทาน ไม่แต่พวกฉันซึ่งออกมาทำงานตามหน้าที่มันเป็นของทุกคนที่นี่ด้วยไม่ว่าจะเป็นกะเหรี่ยงหรือไทย เป็นเจ้าของป่านี้แผ่นดินนี้ด้วยกันสำหรับจะได้อาศัยร่มเงาของมันหรือทำมาหากินต่อไป เพียงไฟป่าปีหนึ่ง ๆ ก็ผลาญไม้ไปสักเท่าไรต่อเท่าไร ขออย่าให้มันเกิดจากฝีมือของพวกเราอีกเลย” เกมสล็อตออนไลน์

เมาวาเงยหน้าขึ้นหัวเราะอย่างท้าทายกิริยายิ่งเปลี่ยนไปเหมือนคนบ้าเป็นการสุดวิสัยที่เราจะพูดให้มันเข้าใจได้ มันกวัดแกว่งคบไต้ควงนั้นรวดเร็วยิ่งขึ้น มองหน้าพะยูวิราผู้ที่หัวเราะกิ๊กมองดูตาเกิ้นผู้ไม่แสดงกิริยาผิดแปลกอะไรและตาโมริผู้ยืนตีหน้าตายแล้วก็หันมาหาพวกเราร้องว่า

“ทุกคนเป็นศัตรูของเมาวาไม่มีหน้าไหนเป็นมิตรเลย ตาแก่ขี้โกง ตาโมริขี้โกง พะยูวิราขี้โกง โกง โกงทั้งนั้น!”

ข้าพเจ้า “เราเข้าใจผิดเมาวาฟังฉันก่อน...”

ไฟมรณะ

แต่เมาวาหันหลังกลับวิ่งแหวกฝูงชาวบ้านออกไปเสียแล้วเราแลเห็นคบไต้ในมือของมันกวัดแกว่งไปเหนือป่าหญ้าคาชั่วขณะหนึ่งดูเหมือนมันจะบ่ายหน้าไปทางหมู่บ้าน ครั้นแล้วก็วกขึ้นทางเชิงเขา ข้าพเจ้ากำลังจะร้องเตือนให้ตาโมริรีบติดตามไปก็พอดีแสงไฟลุกโพลงขึ้นในท้ายไร่กล้วยกองหนึ่งแล้วต่อมาก็อีกกองหนึ่งและอีกกองหนึ่ง

อ่านเพิ่มเติมได้ที https://moneyslotxo.cc/