money4

การเดินทางปริศนา 2 (สล็อต)

เนื่องจากปัญหาเกี่ยวข้องกับความลับระหว่างสามีภรรยา ตราบใดที่คู่สนทนาไม่เปิดประเด็นก่อนก็ไม่สามารถซักไซ้ไล่เลียงได้ ท่าทางมิเนะโกะยังลังเลที่จะเล่าต่อพอควร เห็นดังนั้นเคนตะอิจิจึงเปลี่ยนเรื่อง “จริงสิ เห็นว่าคุณพ่อของคุณไม่ได้ทิ้งจดหมายลาตายไว้ใช่ไหม เรื่องนั้นคุณแม่ท่านว่าอย่างไรบ้าง...”

“เปล่าค่ะ ท่านทิ้งจดหมายลาตายไว้” มิเนะโกะตัดบทชัดเจน เคนตะอิจิตกใจ

“แต่ถ้าผมจำไม่ผิด คิดว่าในหนังสือพิมพ์ลงทำนองว่าไม่มีจดหมายลาตายนี้ครับ...”

“เราค้นพบหลังเกิดเหตุนานพอสมควรค่ะ ถึงตอนนั้นผู้คนเลิกสนใจคดีของคุณพ่อไปกันหมดแล้ว พวกดิฉันจึงเก็บเป็นความลับของครอบครัว ไม่แพร่งพรายออกไปภายนอก มาตอนนี้จะลุกขึ้นป่าวประกาศให้ตกเป็นหัวข้อซุบซิบนินทาของสังคมก็ใช่ที่” มิเนะโกะหยิบจดหมายซองหนึ่งจากกระเป๋าถือ ก่อนดันมาทางเคนตะอิจิ เมื่อเขาลองหยิบขึ้นมาก็เห็นมีข้อความจ่าหน้าซองว่า ถึงมิเนะโกะ และด้านหลังลงชื่อ ซูบากิ ฮิเดะสุเกะ ทั้งหมดถูกเขียนด้วยลายมือสวยงามลักษณะแฝงความเป็นผู้หญิงอยู่บ้าง แน่นอนว่ามันถูกเปิดแล้ว “พบที่ไหนกันครับ... "

“สอดอยู่ในหนังสือของดิฉันค่ะ เพราะไม่ทราบมาก่อนว่าคุณพ่อจะทำอย่างนี้ เมื่อฤดูใบไม้ผลิที่ผ่านมา ตอนจัดรอบ ๆ โต๊ะดิฉันจึงเก็บพวกหนังสือที่ไม่ต้องการหรืออ่านจบแล้วเข้าคลังหนังสือในโรงเก็บของไปหมด ครั้นพอถึงฤดูร้อนเมื่อจะเอาออกมาตากแดดป้องกันแมงกิน (สล็อต) มันก็ร่วงออกมาจากหนังสือ"

“ขอผมดูหน่อยได้ไหม”

“เชิญค่ะ" ข้อความในจดหมายมีดังนี้ มิเนะโกะ: ลูกรัก

จงอย่าตำหนิพ่อเลย พ่อทนถูกดูหมิ่นเหยียดหยามและความไร้ศักดิ์ศรีเกียรติยศมากกว่านี้ต่อไปไม่ไหวแล้ว หากเรื่องนี้ถูกเปิดโปง ชื่อเสียงของตระกูลซูบากิอันเก่าแก่คงจะตกต่ำจมลงใต้ดินโคลนไปสิ้น โอ ปีศาจมันจะมาเป่าขลุ่ย(สล็อต) พ่อไม่สามารถมีชีวิตอยู่จนถึงวันนั้นได้ มิเนะโกะลูกรัก ขอจงยกโทษให้พ่อด้วยเถิด...จดหมายไม่มีลายเซ็นกำกับ “คุณแน่ใจว่าเป็นลายมือของคุณพ่อนะครับ”

“ไม่ผิดแน่นอนค่ะ”

“แต่ที่ว่าการดูหมิ่นเหยียดหยามเอย ความไร้ศักดิ์ศรีเกียรติยศเอย หมายความว่าอะไรกัน เพราะถ้าพูดถึงการพ้นจากตำแหน่งขุนนาง นี่ไม่ใช่เรื่องทางบ้านคุณคนเดียว แต่เป็นปัญหาของชนชั้นพวกคุณทั้งหมด ไม่เห็นกระทบทชื่อเสียงของตระกูลตรงไหน...”

“เปล่า ไม่ใช่อย่างนั้นหรอกค่ะ” มิเนะโกะอธิบายด้วยสุ่มเสียงแข็งกร้าว “นั่นเป็นเหตุหนึ่งซึ่งทำให้คุณพ่อกลัดกลุ้มก็จริง แต่สิ่งที่กล่าวในจดหมายไม่ใช่เรื่องนั้นหรอกค่ะ”

“ถ้างั้น หมายความว่า..."

“คุณพ่อ คุณพ่อ.." เหงื่อน่ากลัวซึมพราวเป็นประกายบนหน้าผากของมิเนะโกะ เธอพ่นลมหายใจร้อนแรงดุจถูกบางสิ่งเข้าสิง “เมื่อฤดูใบไม้ผลิที่ผ่านมาคุณพ่อเคยถูกตำรวจสอบสวนอย่างจริงจังในฐานะผู้ต้องสงสัยคดีเท็นกินโดค่ะ"

เคนตะอิจิใจหายวาบ ใช้มือสองข้างคว้าขอบโต๊ะ รู้สึกดังถูกทุบหัวด้วยค้อนเหล็กจริง ๆ เคนตะอิจิหอบหายใจกระแอมไล่เสมหะ ตะลีตะลานพยายามจะพูดบางอย่าง ทว่าก่อนหน้านั้นถ้อยคำสาปส่งทิ่มแทงพรั่งพรูจากริมฝีปากของมิเนะโกะ

“ความจริงภาพสเกตคนร้ายคดีเท็นกินโดซึ่งถูกแก้ไขหลายครั้งเหมือนคุณพ่อราวไม่ผิดเพี้ยน ช่างโชคร้ายเหลือเกิน แต่ แต่นั่นไม่ใช่เหตุที่ตำรวจเริ่มจับตามองคุณพ่อ ความจริงมีใครสักคนแอบไปแจ้งตำรวจค่ะ ดิฉันไม่ทราบว่าเป็นใคร รู้แค่ว่าต้องเป็นคนในบ้านแน่นอน ไม่ต้องสงสัยว่าคือใครคนหนึ่งของตระกูลซูบากิ ชิงกู และทะมะมุชิ สามครอบครัวที่อาศัยร่วมชายคาคฤหาสน์ เดียวกัน" วินาทีนั้นเคนตะอิจิเห็นใบหน้าของมิเนะโกะดูประหนึ่งแม่มดน่าขยะแขยง ทั้งเงาหมองหม่นก็กลายเป็นเปลวไฟดำมืดลุกโหมขึ้นมา

ซูบากิ ชิชะกุถูกผู้เกี่ยวข้องสอบสวนอย่างเข้มงวดในฐานะผู้ต้องสงสัย คดีเท็นกินโดไม่มีอะไรทำให้เคนตะอิจิ โคสุเกะตกอกตกใจได้เท่าความจริงนี้อีกแล้ว ไม่ว่าจะมีเบื้องหน้าเบื้องหลังอย่างไรก็ตาม ช่างเหลือเชื่อที่ชนชั้นขุนนางต้องมาถูกสงสัยในคดีสุดแสนอำมหิตจนทนดูไม่ได้นั้น(สล็อต) เขาวาดภาพชะตากรรมโหดร้ายของชนชั้นผู้ใกล้ล่มสลายไว้ในสมอง และอดรู้สึกว่าก้นบึงของท้องหนักอึ้งราวกับกินตะกั่วไม่ได้

“เออ งั้นหรือ..." เคนตะอิจิ โคสุเกะกลืนน้ำลายในปากลงคอดังเอื้อก “ผมเพิ่งได้ยินเรื่องนี้เป็นครั้งแรก ถ้าเรื่องในตอนนั้นละก็ผมจำได้ดี แต่หนังสือพิมพ์ไม่ได้เขียนอย่างที่คุณว่าสักบรรทัดเดียว"

“ค่ะ แม้ผู้เกี่ยวข้องเองคงเกรงใจสถานภาพของคุณพ่ออยู่ จึงกรุณาดำเนินเรื่องอย่างเป็นความลับ คุณพ่อถูกเรียกไปสำนักงานตำรวจกรุงโตเกียวสองสามครั้ง และถูกพาไปเผชิญหน้ากับเหล่าผู้เคราะห์ร้ายของคดีเท็นกินโดที่รอดชีวิต ไม่เพียงเท่านั้น พวกดิฉันยังถูกสอบปากคำอย่างเข้มงวดเกี่ยวกับพฤติกรรมของคุณพ่อในวันเกิดเหตุด้วย"

“เข้าใจละ การสืบพยานเพื่ออ้างที่อยู่ของผู้ต้องสงสัยสินะครับ แต่นั่นเมื่อไรกัน”

“นั่นแหละค่ะคือปัญหา พวกเราไม่มีใครรู้ว่าวันที่ 15 มกราคม ท่านไปอยู่ที่ไหนและทำอะไร ไม่ค่ะ จนบัดนี้ยังไม่ทราบเลย"เคนตะอิจิสะดุ้งมองหน้ามิเนะโกะอีกหน เธอทำเสียงสั่นด้วยโทสะ

“ตอนคนจากสำนักงานฯ มาถามเรื่องนี้ ดิฉันเอาบันทึกประจำวันส่วนตัวออกมาให้ดูทันที ในนั้นระบุว่าคุณพ่อออกจากบ้านเมื่อเช้าวันที่ 14 มกราคม บอกว่าจะไปบ่อน้ำร้อนอาชิโนะยุในเมืองฮาโกเนะ ช่วงดังกล่าวคุณพ่อแต่งเพลงสำหรับเป่าฟลุตอยู่(สล็อต) ท่านบอกจะไปพักที่อาชิโนะยุสักสองสามวันเพื่อรวบรวมความคิด จากนั้นท่านกลับมาในคืนวันที่ 17 พวกดิฉันย่อมต้องเชื่อแต่ว่าท่านไปพักที่นั่นมา แต่ปรากฏว่าสำนักงานฯสืบพบว่าคุณพ่อไม่ได้ไปอาชิโนะยุเลย”

มิเนะโกะขยำผ้าเช็ดหน้าจนยับยู่ยี่ “มิหนำซ้ำตอนแรกดูเหมือนท่านดื้อดึงไม่ยอมเล่าการกระทำในช่วงนั้น ทำให้เจ้าพนักงานเชื่อถือท่านน้อยลง จนดูเหมือนท่านตกที่นั่งลำบากมากอยู่พักหนึ่ง"

อ่านเพิ่มเติมได้ที https://moneyslotxo.cc/