money5
ล่องไพร ภาค 2 ตอนที่ 53 เกมสล็อตออนไลน์
ข้าพเจ้าแนะให้ลีกอและดร.สมิท ตะโกนเรียกไลสงและไมราอยู่ ก่อนทุก 5 นาที เพื่อเป็นที่หมายซึ่งข้าพเจ้าจะเข้าถึงได้ ครั้นแล้วก็ส่งไรเฟิลคู่มือให้ตาเกิ้น มีแต่ปืนสั้นเท่านั้นติดกายสำหรับป้องกันตัวในกรณีที่เผชิญอันตรายอย่างช่วยไม่ได้ เอาผ้าเช็ดหน้าขนหนูชุบน้ำผูกหน้าปิดจมูกแล้วก็คว้าไฟฉายวิ่งปราดเข้าไปในปากคูหานั้น
ไอร้อนของควันกลุ่มหนึ่งพลุ่งออกมาจากข้างในปะทะหน้าข้าพเจ้าเต็มที่ ชั่วอึดใจหนึ่งเต็ม ๆ ข้าพเจ้าต้องหลับตาเมื่อลืมขึ้นก็มองไม่เห็นอะไร นอกจากควันและควันทั่วไปนัยน์ตาของข้าพเจ้าแสบจมูกก็แทบจะหายใจไม่ได้เคราะห์ดีที่มีผ้าขนหนูชุบน้ำพันไว้ มิฉะนั้นก็คงจะสำลัก สักครู่ใหญ่ ๆ ต่อมาจึงได้ยินเสียงลีกอและต่อมาก็ดร.สมิท ครั้นแล้วจึงได้ยินเสียงหัวเราะของไลสงและเสียงขานรับแผ่ว ๆ ของไมราปรากฏมาจากคูหาชั้นใน ข้าพเจ้าตะเกียกตะกายมะงุมมะงาหลาฝ่าหมอกควันเข้าไปทางนั้นรู้สึกว่าทางขรุขระและแคบเข้าทุกที ในที่สุดก็ถึงช่องหนึ่งซึ่งแม้จะตะแคงตัวแล้วก็ต้องกระเสือกระสนอยู่นานจึงผ่านเข้าไปได้ ไอร้อนปะทะหน้าข้าพเจ้าแรงกล้ากว่าในคูหาแรกและแสงสุกเรืองเหมือนประกายฟอสฟอรัสก็ปรากฏอยู่ทั่วไป เกมสล็อตออนไลน์
อย่างไรก็ดี, ภายหลังที่พยายามหลบบ่อและหลุมซึ่งควันเหล่านั้นพลุ่งเป็นกลุ่ม ๆ ขึ้นมาอยู่ครู่ใหญ่ ๆ ก็ถึงฟากคูหาตรงกันข้ามซึ่งรู้สึกว่ามีทางลมพัดเข้ามาจากหลืบหนึ่งหลืบใดและควันกำมะถันค่อยจางลง ข้าพเจ้ายืนงงอยู่พักใหญ่ ๆ เงี่ยหูฟังเสียงตะโกนเรียกจากข้างนอกและเสียงหัวเราะตอบจากข้างในก็ไม่รู้ว่ามันดังมาจากทิศไหน ภายในถ้ำดูจะก้องไปด้วยเสียงหัวเราะของไลสงและเสียงพึมพำของไมรา เสียงครืดครีดปรากฏขึ้นมาอีกครั้งหนึ่งถ้ำทั้งถ้ำไหวสะเทือนจนรู้สึกเหมือนมันจะทลายลง ข้าพเจ้าสุดที่จะอดใจต่อไปได้จึงเปิดไฟฉายกราดไปรอบ ๆ ตัว ทันใดนั้นเองถ้ำทั้งถ้ำก็สว่างราวกับกลางวันด้วยประกายสะท้อนจากหินย้อยและฟอสฟอรัสที่เกาะติดอยู่ตามผนังถ้ำท่ามกลางความตะลึงลานตานั้น ข้าพเจ้าได้ยินไมราร้องขึ้นสุด เสียงว่า “คุณสาก!”
ยังไม่ทันขาดเสียงของหล่อนก็มีเสียงร้องแหลมด้วยความตกใจจนฟังไม่ได้ศัพท์ก้องตามมาขณะนั้นเองหินขนาดใหญ่พอที่จะศีรษะข้าพเจ้าให้แหลกเหลวก้อนหนึ่งตกเฉียดบ่าข้าพเจ้าไป เกมสล็อตออนไลน์
“ดับไฟเสีย! คุณสาก เขาจะฆ่าคุณตาย” ไมราร้องเสียงหลง “แหม่มอยู่ไหน มิสซิสไมรา?” ข้าพเจ้าถาม
ไมรา “ทางขวามือของคุณบนเพิงหินนี้ ระวังให้ดี! อย่าพูดอีกต่อไป เสียงของคุณจะนำความตายมาสู่”
เสียงร้องแหลมดังขึ้นอีกสลับกับเสียงดิ้นของไมรา ต่อมาเสียงนั้นก็ค่อยห่างออกไปความเป็นห่วงในสวัสดิภาพของไมรา ทำให้ข้าพเจ้าหมดความกลัวอีกต่อไปก้าวออกไปกลางถ้ำแล้วก็ฉายไฟกราดไปทางทิศที่เมื่อตะกี้ได้ยินเสียงหล่อนร้องเรียกมาแสงนั้นส่องเขาไปในเวิ่งผาที่ว่างเปล่า เมื่อข้าพเจ้าปีนขึ้นไปดูพบแต่ร่องรอยซึ่งแสดงว่าไมราถูกพาตัว จากไปใหม่ ๆ รอยโลหิตของใครก็ตามที่หยดอยู่ตามพื้นหินเป็นอย่างเดียวที่แสดงว่า ไมราถูกฉุดคร่าไปทางไหน
จากเวิ่งผานั้นมีหลืบเขาแคบ ๆ ที่ลมพัดเข้ามานำออกไปสู่ที่ใดที่หนึ่งซึ่งคงจะเป็นข้างนอก ข้าพเจ้าก็คลานตามไปช้า ๆ นาน ๆ ก็เปิดไฟฉายกราดดูรอยเลือดเหล่านั้นเสียที่หนึ่งประมาณชั่วโมงกว่า ๆ ต่อมาก็รู้สึกว่าลมเย็นปะทะหน้าเต็มแรงและหลืบผานั้นไปสิ้นสุดที่ชานเขาแห่งหนึ่งซึ่งมองออกไปเห็นดาวเต็มฟ้าและต่ำลงมามืดทะมึนไปด้วยความว่างเปล่า
อีกครั้งหนึ่งเสียงเหมือนฟ้าร้องดังสะท้านมาจากในภูเขาลูกที่ข้าพเจ้าผ่านมาแล้ว คราวนี้หินก้อนใหญ่น้อยพลอยร่วงพรูมาด้วยจากตอนบนจนบอกไม่ถูกว่าอวสานจะมาถึงตนเมื่อใดและอีกครั้งหนึ่งข้าพเจ้าได้ยินเสียงไมราดังมาจากความมืดข้างหน้าว่า เกมสล็อตออนไลน์
ไมรา “คุณสาก! คุณอยู่ที่ไหนอย่าเพิ่งตามมาใกล้ฉันในเวลานี้ไม่มีประโยชน์อะไรเขามีแต่จะพาฉันไกลออกไปทุกทีรออยู่ที่นั่นแหละจนกว่าจะสว่างและแลเห็นตัวกัน”
อีกไม่ต่ำกว่า 3-4 ชั่วโมงจึงจะรุ่งแจ้งระหว่างเวลาเหล่านั้นไม่มีใครบอกได้ว่าระยะระเบิดสุดท้ายของภูเขาไฟจะมาถึงเมื่อใด ถึงกระนั้นข้าพเจ้าก็ไม่มีทางเลือกได้นอกจากปฏิบัติตามคำแนะนำของไมรา มันเป็น 3-4 ชั่วโมงที่ทารุณโหดร้ายสำหรับความรู้สึกของข้าพเจ้ายิ่งกว่าการเผชิญภัยอันตรายใด ๆ ในชีวิต ประเดี๋ยวได้ยินเสียงครืนสนั่นเหมือนภูเขายอดด้วนลูกนั้นเริ่มระเบิดขึ้นแล้ว ประเดี๋ยวชานเขาที่เราอาศัยอยู่ไหวสะท้านราวกับจะทลายลงไปเสียให้ได้
แต่ทุกสิ่งทุกอย่างมีที่สิ้นสุดของมันเพราะฉะนั้น ลงท้ายแสงเงินแสงทองก็ส่องเรื่อขึ้นที่ขอบฟ้าต่อมาอีกไม่ช้าไม่นานภูมิประเทศแถบนั้นก็ปรากฏชัดขึ้นแก่สายตาของข้าพเจ้าไม่ว่าจะมองไปทางไหนจะพบแต่ยอดเขาสูง ๆ ต่ำ ๆ เตียนโล่งไปด้วยต้นไม้ใบหญ้า แม้กระนั้นข้าพเจ้าก็แลไม่เห็นวี่แววของไมรากับไลสงแต่อย่างใด รอยเลือดที่แห้งกรังนำข้าพเจ้าไปสู่เพิงผาอีกแห่งหนึ่งซึ่งเป็นที่พักของหล่อนและเขาชั่วคราวเมื่อคืนนี้และก็คงจะพาหล่อนออกเดินทางต่อไปทันทีที่รุ่งสว่าง เกมสล็อตออนไลน์
อย่างไรก็ดี ความหวังของข้าพเจ้าสูงขึ้นทุกทีขณะที่สังเกตเห็นหยดโลหิตเหล่านั้นสดขึ้นทุกขณะแสดงว่าฝ่ายหนีเริ่มอ่อนกำลังลงและการเดินทางยิ่งชันขึ้นเป็นลำดับอีกลูกเขาหนึ่งต่อมาขณะที่ข้าพเจ้าเลี้ยวอ้อมชายผาแห่งหนึ่งนั่นเองก็ได้ยินเสียงไมราร้องเรียกข้าพเจ้าจนเสียงหลงว่า “คุณสาก! ฉันอยู่ที่นี่!”
อ่านเพิ่มเติมได้ที https://moneyslotxo.cc/