November 26, 2020

money5

ล่องไพร ภาค 3 ป่าช้าช้าง ตอนที่ 9 เกมสล็อตออนไลน์

ข้าพเจ้ามอบสายสุณีให้ดิเรกคู่หมั้นและบิดาของหล่อนแก้ไข ตนเองวิ่งไปที่ฝั่งลำธารซึ่งสายสุณีทิ้งขันน้ำและไฟฉายควงหนึ่งไว้ฉายไฟกราดดูรอบ ๆ บริเวณก็ไม่ปรากฏร่องรอยอะไรถึงจะลุยลำธารตื้น ๆ สายนั้นไปสำรวจดูตามชายหาดของฝั่งตรงกันข้ามก็ได้ผลเช่นเดียวกัน จึงได้ย้อนกลับมาที่สายสุณีก็พอดีหล่อนได้สติกำลังเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้บิดาของหล่อนและคู่หมั้นฟังด้วยเสียงซึ่งยังสั่นสีหน้าก็ซีด

“ดิฉันตื่นขึ้นมารู้สึกหิวน้ำเปิดตามกระติกดูก็หาสักหยดไม่ได้จึงหยิบขันกะไฟฉายลงไปที่ห้วยกำลังก้มลงตักดื่มนั่นเองค่ะรู้สึกสังหรณ์ในใจเหมือนมีสายตาคู่หนึ่งจ้องดูอยู่ข้างหลังเขม็ง ขั้นแรกก็คิดว่าอุปาทานทำให้นึกสังหรณ์ไปเอง จนกระทั่งได้ยินเสียงกิ่งไม้หักและได้กลิ่นสาบอย่างแรงลอยมาตามลมหันกลับไปเงยหน้าขึ้นดูถึงได้เห็น...”

“เห็นอะไรกันลูก? เห็นอะไร?” นายกำจรซักสายสุณีเสียงสั่น “อ้ายลิงยักษ์ตัวนั้นน่ะเจ้าจ่าฝูงที่คุณศักดิ์ขังกรงไว้ใต้ถุนบ้านจองอูขิ่นนั่งอยู่บนคาคบต้นมะไฟ”

ดิเรก “สายสุณี! เป็นความจริงหรือนี่? หรือสายตาเธอฝาดไป?” เกมสล็อตออนไลน์

“ดิฉันจำได้ดีไม่ผิดแน่” สายสุณีร้องเสียงหลง “ตั้งแต่เห็นมันครั้งแรกที่ลอกาทินเขี้ยวที่น่ากลัวคู่นั้นแล้วก็นัยน์ตาที่ชวนขยะแขยงทั้งคู่”

“คุณรู้ได้อย่างไรว่าเป็นตัวอ้ายจ่าฝูง...ไม่ใช่ตัวอื่น?” ข้าพเจ้าขัดสายสุณี “ดิฉันยืนยันว่าใช่แน่คุณศักดิ์เพราะปลาสเตอร์ที่คุณปิดแผลที่ศีรษะมันไว้ยังเห็นได้ขาวโพลนจากแสงไฟฉาย”

ข้าพเจ้าวิ่งหวนกลับไปที่บริเวณเก่าริมห้วยอีกฉายไฟกราคดูที่มะไฟต้นนั้นและยอดไม้ใกล้เคียงกันก็ไม่ปรากฏวี่แววอะไรแต่ผลมะไฟที่เกลื่อนกลาดอยู่ตามโคนต้นและกิ่งหนึ่งซึ่งหักอยู่ใหม่ ๆ ยืนยันข้อเท็จจริงที่สายสุณีได้เล่าให้เราฟัง ข้าพเจ้าบอกความรู้สึกของตนเองไม่ถูกเลยขณะที่เดินกลับมาสมทบกันที่แค้มป์อีกครั้ง ความคลางแคลงว่ามันจะ ไม่ใช่พญาลิงตัวนั้นเป็นอันหมดไปเมื่อสายสุณียืนยันอย่างแข็งแรงปัญหาที่เหลืออยู่ก็เพียงความระแวงถึงเจตนาของมันในการที่ติดตามเรามา เกมสล็อตออนไลน์

ข้าพเจ้าไม่สู้จะเข้าใจในนิสัยและธรรมชาติของสัตว์ประเภทนี้นักแต่ก็คิดว่าอย่างสัตว์ที่เต็มไปด้วยสัญชาตญาณของป่าดงพงไพรทั่วไปอาจจะมีความอาฆาตมาดร้ายต่อผู้ที่กระทำให้มันได้รับความเจ็บปวดและทนทุกข์ทรมาน เพราะฉะนั้นจึงได้ติดตามมาความรู้สึกนั้นทำให้ข้าพเจ้าไม่สบายใจเลย หวาดระแวงไปทุกเสียงที่ได้ยินทุกกลิ่นที่ลอยมาตามลมจนกระทั่งไม่เป็นอันหลับอันนอนกันต่อไปผลัดกันอยู่ยามตามไฟจนกระทั่งถึงเวรตาเกิ้นซึ่งต่อจากข้าพเจ้า กะเหรี่ยงเฒ่าลุกขึ้นได้ก็พึมพำด้วยความงัวเงียว่า

“ตาเกิ้นเคยเป็นแต่พรานคราวนี้เหมือนเป็นทหารเจ้ากรุงลงกาต้องคอยเฝ้าสีดาไม่ให้ลิงเข้ามาลักไปได้แต่นายเชื่อว่ามันเป็นอ้ายลิงตัวนั้น”

“เมื่อคุณสายสุณียืนยันฉันก็ต้องเชื่อตาเกิ้น” ข้าพเจ้าบอก

ตาเกิ้น “แปลกเหลือเกินลิงตัวนี้ชอบผู้หญิงเหมือนตาเกิ้น” แกพึมพำอะไรของแกต่อไปโดยข้าพเจ้าจับใจความไม่ ได้ถนัดเพราะความง่วงงัวเงียเข้าครอบงำชั่วเวลาไม่ช้าไม่นานก็หลับสนิทรวดเดียวสว่างโดยไม่มีอะไรรบกวนอีกเลย พร้อม ๆ กับแสงสว่างของวันใหม่ ข้าพเจ้าย้อนกลับไปสำรวจบริเวณที่เกิดเหตุอีกครั้ง คราวนี้ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนแต่แสดงว่า ตลอดคืนลิงตัวนั้นคอยเฝ้าเราอยู่ที่นั่นกิ่งไม้หลายกิ่งถูกมันหักรองรับที่นั่งตามโคนต้นมะไฟและมะปรางเกลื่อน ไปด้วยมูลที่มันถ่ายไว้ใหม่ ๆ กำลังที่ข้าพเจ้าตรวจร่องรอยต่าง ๆ อยู่เพื่อให้แน่ใจนั่นเองก็พอดีได้ยินเสียงตาเกิ้นตะโกนเรียกมาจากแค้มป์ว่า “กลับมาเถอะนาย ได้เรื่องอ้ายลิงยักษ์ตัวนั้นแล้ว” เกมสล็อตออนไลน์

เมื่อข้าพเจ้ากลับมาถึงแค้มป์ก็ได้รับความประหลาดใจที่เราเห็นชายชาวบ้านลอกาทิน 2 คน ซึ่งจองอูขิ่นสั่งให้อยู่เฝ้าบ้านกำลังอยู่ที่นั่นกิริยาท่าทางของเขาเต็มไปด้วยความเหน็ดเหนื่อยสีหน้าก็เต็มไปด้วยความกังวล จองอูขิ่นเงยหน้าขึ้นมองดูข้าพเจ้าทันทีขณะที่ย่างเข้าไปใกล้

“ลิงตัวนั้นหักกรงหนีไปได้เสียแล้วละนาย” เขารายงาน

“ฉันเข้าใจเพราะตลอดคืนมันมาเฝ้าดูเราอยู่ตามต้นไม้เหล่านั้น ประหลาดใจก็แต่ว่ากรงที่ต่อรึมั่นคงแข็งแรงยังกะอะไรดีทำไมมันจึงแหกหนีออกมาได้”

จองอูขิ่น “อ้ายพะเลโบนั่นเองนายก่อเรื่อง...” “ทำไม?” ข้าพเจ้าซัก เกมสล็อตออนไลน์

จองอูขิ่น “อ้าย 2 คนนี้เล่าว่าหลังจากเราออกจากลอกาทินมาแล้ว เช้าวานนี้เมียของมันกลับไปได้เนื้อตัวเต็มไปด้วยรอยขีดข่วนหน้าตาเต็มไปด้วยความตกใจจนพูดไม่ออกอยากจะรู้อะไรต้องใช้ภาษาใบ้กัน ชั้นแรกอ้ายพะเลโบก็ดีใจที่มันได้พบเมียมันแต่ยังไม่ทันข้ามวันมันจะคิดขึ้นมาอย่างไรหรือเป็นบ้าไปไม่รู้ละคว้ามีดอีโต้ได้ก็เชือดคอเมียเป็นผีไปแล้ว ต่อมาก็พยายามจะเข้าไปฆ่าอ้ายจ่าฝูงตัวนั้นอีก เห็นไม่สำเร็จก็ขนหญ้าคาเข้าไปกองไว้รอบกรงแล้วจุดไฟบ้านช่องของจองอูขิ่นไหม้เป็นจุณไปหมด ลิงตัวนั้นทนอยู่ไม่ได้ก็ทลายกรงออกมาจับพะเลโบฉีกแข้งขาโยนทิ้งแล้วหนีเข้าป่าไปอ้าย 2 คนนี้จึงเดินทางทั้งกลางวันและกลางคืนตามมาบอกให้จองอูขิ่นรู้”

อ่านเพิ่มเติมได้ที https://moneyslotxo.cc/