Лясное ўратаванне ад спёкі
Пакуль тэмпература на вуліцы ўдзень пераскоквае за 30 градусаў (ды і ўвечары не дужа апускаецца), самы лепшы спосаб схавацца ад гэтай гарадской спякоты - гэта пакатацца цяністымі лясамі, якіх на захад ад Баранавічаў хапае
01. Даўно і добра знаёмы мосцік праз Мышанку, быў у маіх артыкулах тут ужо не аднойчы
02. Пясочкі
03. Добрая яшчэ ў мінулым годзе дарога зарастае
04. Пераязджаю асфальтавую дарогу са Светлага на Лесіна
05. Добрая грунтовая дарога да лясных лецішчаў
06.
07. Такой дарогай каціў і каціў бы не адзін дзясятак кіламетраў
08. Тут павярнуў назад - і ўпэўнены, што правільна зрабіў. Але яшчэ ў мінулым годзе летам тут была добрая дарога
09. Альтэрнатыўная дарога таксама хутка стала ледзь бачнай сцежкай праз высокую траву, але яна хаця б існавала
10. Так падабаўшаяся мне мінулым летам дарога паціху памерае - а ўсё таму, што амаль на самым пачатку яна перакрытая паваленым дрэвам
11. Выязджаў левай дарогай, правая (вядучая прама са Светлага) дарога жывая - прыйдзецца катацца ёй, хоць яна мне і менш падабалася
12. На ўсіх мапах пазначана, што ў гэтай нізіне павінна цекчы рэчка Навасадка, але ніякай рэчкі, як бачыце, тут няма
13. Нарэшце, трошкі адкрытай прасторы, на якой ад мяне часова (да наступнага лесу) адсталі хмаркі мух і аваднёў, дагэтуль у лесе добра матываваўшых мяне каціць наперад і не прыпыняцца
14.
15. Лес
16. Жвір
17. Яшчэ адзін лясок
18.
19. Шлях зачынены
20. Некалькі асфальтавых кіламетраў пад наглядам Луны на самым фінішы
21. Фініш у Лясной. Адсюль - вечаровай электрычкай на Баранавічы
22. Захад сонца быў прыгожы