عملیات متحرک هوایی
عملیات حمله هوایی یا هلیبرن، از روشهای عملیات متحرک هوایی توسط نیروهای زمینی است و به جابجایی و ترابری نیروهای رزمی از طریق هواگردهای عمودپرواز همچون بالگرد اطلاق میشود، که جهت پیاده کردن نیروها و تجهیزات رزمی در عمق خاک دشمن، با هدف تصرف و نگهداشت زمینهایی انجام میشود، که امکان درگیری مستقیم با نیروهای دشمن در آنجا وجود داشته باشد. هلیبرن یکی از تاکتیکهای آفندی و از اصول اولیه جنگهای نامتقارن میباشد و در این نوع عملیات نیروهای عملکننده به پشتیبانی هوایی نزدیک که توسط هلیکوپترهای جنگنده یا هواگردهای بالثابت صورت میگیرد وابسته میباشند.
منظور از عملیات هلی بُرن Heliborne Operations چیست؟
۱ – عبور از موانع طبیعی و مصنوعی همانند رودخانههای غیر قابل عبور، تونلهای تخریب شده، پلهای منحصر به فرد تخریب شده.
۲ – عبور از مقاومتهای مستحکم و نفوذ ناپذیر پدافند کننده.
۳ – تخریب روحی نیروهای پدافند کننده در خط.
۴ – عمق دادن به عملیات آفند با سرعت بالا.
۵ – تخریب بیش از حد جبهه پدافندی طرف مقابل.
۶ - تصرف یک عارضه حساس یا تأسیسات حیاتی همانند فرودگاه، پاسگاه فرماندهی و ...
موارد استفاده از نیروهای هلی بُرن در آفند و پدافند
۱ – شرکت در عملیاتهای آفندی: هجوم، شناسایی و تأمین، عملیات ویژه، فرماندهی و کنترل، تغییر مواضع توپخانه، عملیات هلی برن، جنگ شهری، عملیات پشتیبانی آتش، عملیات پوششی.
۲ – شرکت در عملیات پدافندی: عملیات تأخیری، تقویت مواضع تأخیری و پدافندی.
۳ – مأموریتهای متفرقه: حمل و نقل، تخلیه و نجات، جابجایی نیرو، تجدید مهمات و تدارکات و پشتیبانی تدارکاتی نیرو.
مشخصات عملیات هلی بُرن چیست؟
۱ – سرعت عمل در اجرای عملیات.
۲ – تحرک سریع.
۳ – قابلیت مانور در مناطق وسیع.
۴ – غافلگیری.
۵ – قابلیت انعطاف.
۶ – واکنش سریع.
۷ – قدرتی میباشد که در دست فرمانده نیروی زمینی میباشد.
۸ – امکان ایجاد ارتباط و مخابرات قوی با وجود سیستم مخابراتی قوی و مؤثر.
۹ – زمانبندی دقیق (باید تمام مراحل عملیات طبق جدول زمانبندی انجام داد).
۱۰ – مدت زمان کل عملیات کم میباشد.