ʟᴏᴠᴇ ɪs ᴘᴀɪɴғᴜʟ
Pov_avtor: Sevgi va nafrat ôrtasida kichik parda bor xolos..
Ohir oqibat 3-kun oxirida Yuna eshikni taqillatdi
Yuna: k-kim bor...?
X: labbay xonim?
Yuna: s-suv...
Bir xizmatchi tez borib oshxonadan suv va ovqat olib keldi, biri esa Jungkookgaxabar berdi, va nihoyat taslim boʻldi...
Yuna Biroz ovqat yedi va negadir koʻngli aynib hech tinchlik bermasdi... Qanchadan beri bu qamoqda yashayotganini hatto eslay ham olmaydi.... ammo shu uyga kelganidan beri bu yerda anchagina azoblandi ...oʻzi yuzi soʻlib holsiz boʻlib qolgandi, endi bu ham kamlik qilgandek qoʻshildi... Jungkook bugun tashqariga zarur ish bilan chiqib ketti.
Lily: x-xonim bir narsa aytsam maylimi?
Yuna:Ha
L :balki test qilib koʻrarmiz...
Yuna: Test ?
L: ha ...homiladorlik testi... Sizdagi belgilar shunga oʻxshayapti... Bilib qoʻyganimiz yaxshida...
Yuna biroz oʻylandi va albatta qoʻrqardi ham shu yoshda yana oʻsha mahluqdan homilador boʻlishi... Yoʻq yoʻq mumkin emas! Ammo Lily qoʻyarga qoʻymay uni bunga koʻndirdi.
Pov/ ushbu xizmatkor qiz Yuna kelganidan beri unga achinib doim yonida unga dalda boʻlishga harakat qildi va uni quchib ovutgan ham u boʻldi. Va bu Jungkook olib kelgan doʻstining qizi u uyda deyarli ish qilmaydi faqat Yunaga qaraydi...
Yuna testni koʻrdiyu koʻzlari katta katta boʻlib ketti boʻlishi mumkim emas!
Yuna:, F-faqat b-bu emas !
L: xonim... B-bu qoʻrqadigan emas quvanagadigan yangilikku ... Endi siqilish emas, xursand boʻlishingiz oʻzingizga gʻamxoʻrlik qilishingiz kerak...
Kechga yaqin Jungkook uyga kirib keldi ne koʻz bilan koʻrsinki Yuna endigina oshxonadan qoʻlida stakanda sharbat bilan chiqardi, uni oʻz xohishi bilan majburlashlarsiz nimadir isteʼmol qilganidan xursand boʻlsa, uni egniga qarashi bilan jahldan aqldan ozayozdi, negaki Yuna tungi koʻylak ustidan yupun harir halat kiyib olgandi, tez uni yoniga katta qadamlar bilan borib bilagidan shu qadar qattiq tuttiki Yuna ogʻriqdam baqira yozdi...
Yuna: Bu nima qilganingiz ?!! *Ogʻriqdan koʻzlarini chirt yumgancha, qoʻlidan sharbat toʻla stakan yerga tushib chil-chil boʻldi*
Jk: Men senga birinchi kundanoq aytgandim ! Seni tanangni mendan boshqasi koʻrmaydi yopiq kiyinasam degandim ! Ammo sen hozir qanday ahvoldasan a ?! Yana men uyda emasligimdaya ?! Sen yetarli dars olmabsan... Senga kamarim zarbi yetishmabdi chogʻi
*Uni zarb bilan polga tashladi sal qolsa shisha siniqlar ustiga tushardi*
Endi kamarini boʻshatgancha uni urmoqchi boʻlib turganda, yurak yutib oʻsha Hizmatchi qiz Lily yerda hujanak boʻlib qornini himoya qilgancha yotgan Yunani qattiq quchib, Jungkookning yuziga qaramay gapira boshladi
Lily: K-Kechiring janob Jungkook ammo unday qila olmaysiz...
Yuna unga yalt etib qaragancha yoʻq degan ishorani qilardi ammo hozir Jkni toʻxtatmasa bolaga zarar yetishi aniq
JK: Tez bu ishingni izohla yoʻqsa shu yerni oʻzida tering shilinadi *asabdan kamarni qoʻlida tarang tutgan Jungkook bu qiz kimligiga ham etibor uni javobini kutardi*
L: X-xonim Homilador ekanlar
Yuna unsiz yigʻlay boshladi... Endi kech ! Endi hech narsa qila olmaydi, endi amakisi uni qutqargani kelsayu imkon tugʻilsa ham keta qolmaydi... Jk Endi uni hech qachon qoʻyib yubormaydi!
Jk.pov: N-nima? Hozir nimani eshitdim...
? Men ota boʻlaman... Va manashu laʼnati gʻazab tufayli oʻz bolamni oʻldiray dedim ....
Shu payt eshikdan Tae va Janob Min kirib kelishdi...
Lily Yunani turgʻazib divanga olib borgancha uni ahvolini tekshirardi, Jungkookning qoʻlidagi kamar allaqachon yerda yotgan va eshik tomon oʻgirilganda U yerda Yunaning amakisi Janob Min va Tae kirib kelardi...
Yuna.pov/endi hayotim qanday oʻtishi mana shu meni zoʻrlagan mahluqdan farzandim boʻlishiyu endi undan istasam ham qutila olmasligimni oʻylarkanman eshikdan amakim kirib kelardi... Muzlab qoldim... Tez oʻrnimdan turdim va yugurib amakimni quchdim...
Janob Min bu ahvolda jiyanini koʻrib ichida nimadir uzilgandek boʻldi darhol kastyumini yechib Yuriga kiygazdi va uni qattiq quchib gap boshladi
: Kechir Qizalogʻim.... Seni vaqtida qutqara olmadim...
Jungkook tez ularga yaqinlashdi va odatiy sovuq va bosiq ohangda gapira boshladi...
Jk: Hush kelibsiz qaynotajon... Ayni yangilik ustiga keldingiz... *Amakisining bagʻrida piqqillab yigʻlayotgan Yunaga qarab* Siz yaqinda bobo boʻlasiz...
Janob Min butunlay hayratda qoldi, tanasi muzladi, 10 kun... 10 kun ichida jiyanini boshiga nimalar tushdi...?
Yuna: Amaki.... Amaki men... Men atay qilmadim... Rost aytyapman... Men.. meni unga kuchim yetmadi... Toʻxtatmoqchi boʻldim ammo... Ammo kuchsizlik qildim amaki.... Kechiring... *Qiz amakisini boshini egdim deb oʻylab battar yigʻlardi*
Janob Min: Boʻldi qizim seni olib ketaman... Hammasi yaxshi boʻladi... *Uni koʻtarib uydan olib chiqib keta boshladi*
Jk uni toʻxtatib Yunani undan olmoqchi boʻldi ammo Tae uni yoʻlini toʻsdi.
Tar : Yunani bu uyga albatta kelin sifatida olib kelamiz uni hozir ketishiga qoʻyib ber... Avval esa Qilganlaringni tushuntirishing kerak...
Jungkook qanchalik buni istamasa ham, Yunani oʻziga kelishi kerakligini bilgani uchun uni vaqtinchalik qoʻyib yubordi...
Tae: Jungkook... JUNGKOOK bu nima qilganing ?! Bir qizni arang Bu nimasi a ?!
Jk: Hyung Jk bilan oʻsha qiz voqeasi 1 yil oldin edi, Yuri 16 emas 17 yoshda, men avvaliga yaxshilik bilan Janob Minni oldiga bordim, jiyanini qoʻlini soʻradm. Ammo rozi bolmadi
Tae: Sen ham u dek ahmoq boʻlib qolgansan ! Qizni nima ahvolga solding ? U Homilador deganing nimasi?!
Jk: Men uni sevib qoldim. Nima qilay meni sevishim shunday ekan... Unga uylanaman ertagayoq amakisi bilan gaplashaman.. hal qilaman...
Tae qattiq asabiylashsada yaqin doʻsti, ham birodar ukasiga ortiq qarshilik qilmadi, u ham uyiga ketti, ertaga ertalabdan Janob Min ni uyiga borib u bilan gaplashishga kelishdi
Yuna.pov/ uyimga keldim... Oʻsha men bor yoʻgʻi bir kecha tunagan xonamga kirdim... Uyga kelgunimizcha amakim ham men ham jim edik.... Amakim Jungkook degan mahluqni kimligini bilardi... Bilmagan taqdirda ham ahvolim barini aytib turardi....uyga kirishimiz bilan xizmatchilar meni oʻz xonamga olib kirishdi, 10 daqiqalardan soʻng doktorlar kelib meni tekshirib oʻsha soʻngi bor Jungkook ablahning kamaridan qolgan koʻkarish va yaralar bilan shugʻullanishardi... Men jim edim... Chunki holim yoʻq kunlab suv va ovqatsiz kuchdan qolgandim, shundoq ham nozik va kichik jussam yana ham soʻlib qolgandi goʻyo....
Shifokor ishini tugatgach: Sogʻayib keting yosh xonim
Men jim edim ularni eshitdim ammo javob qaytargim ham yoʻq edi, qoʻlimga tomchi dori ulab tashqariga chiqib ketishdi, aftidan bu quvvat uchun vitamin ukollar boʻlsa kerak... Xonamda shiftga termulgancha jim yotardim... Har daqiqada eshikka qoʻrquv bilan qarardim....
Hozir kelib qolsachi?? Meni olib ketsachi ? Amakingni oʻldiraman degandi shunday qilsa nima boʻladi...?
Shifokorlar homilador ekanimni tasdiqlashdi... Tamom hammasi tugadi... 17 yoshimda qizligimdan, ozodligimdan, baxtimdan borimdan ayrildim.... Yigʻlardim tong otguncha mijja qoqmadim... Har qanday vaqtda Jungkook kelib meni olib ketishi haqidagi oʻylar men yeb bitirdi!
--Minlar qoʻrgʻoni, tong--
Vazmin va xotirjam qadamlar bilan Jungkook qoʻrgʻonga kirib kelardi, bu vaqtda Janob Min Yunani arang xonasidan olib chiqqan va nonushtaga nimadir yedirishga urinardi...
Jungkook: Hayrli tong qaynotajon~
Yuna: S-sen..?
Jungkook: Iya boʻlajak rafiqam yana odobsiz boʻlib qolibdimi? Hm? *Yuzida oʻsha sovuqlik bilan tabassum qilgancha dedi*
Janob Min: Sen bu yerda nima qilyapsan? Jeon ! Men otang yaqin doʻstim boʻlgani uchun oʻzimni bosib barini otang bilan hal qilmoqchi edim ammo oʻzing shu yerda ekansan jiyanimga qilganlaring badalini hozirni oʻzida toʻlaysan! *janob Min Yunani chetroqqa surib toʻpponchani olarkan uni Tae toʻxtatdi*
Tae: Janob Min Sunmin! Keling barini yaxshilik bilan katta insonlardek hal qilaylik xato ustiga qilingan xato hech kimga baxt olib kelmaydi!
Yuna: A-Amaki.... *Yuna yigʻlagancha amakisini qoʻlidan tutib uni toʻxtdi, sababi Jungkook ning emas Amakisini hayotidan xavotirda edi...*
Jungkook lab uchida jilmaygancha :- balki oʻtirib suhbatlasharmiz *boshlaqalarning javobini kutmay stol atrofidan joy oldi, Yunani roʻparasiga oʻtirgandi*
Tae: Janob Lee bilaman Jungkook katta xato qildi, uni kechira olmaslingizni ham bilaman ammo yaxshilab oʻylab koʻrishimiz kerak, negaki bu qilingan xato badalini hali tugʻilmagan goʻdak toʻlashi judayam beshavqatlik emasmi?
Yuna koʻz yoshlarini arang ushlab turgancha boshini yerdan olmasdi uni qoʻlini Janob Min hammasi yaxshi degandek silab ovutardi, Jungkook esa Yunadan koʻz uzmay jim oʻtirardi.
J.M: Nima qil deysan Janob Kim?! Bu holatda nima qilishimni kutyapsizlar ?! Jiyanimni oling bu sizga deb buyumdek berib yuboraymi ? Akamdan qolgan yagona yodgorligimni a ?! Men Jungkook yonimga kelib uni qoʻlini soʻragandayoq oʻz javobimni aytganman! Unga Yunani bermayman!
Tae: Janob Min --
JK: Bermasangiz yana tortib olaman! *Qattiq va gʻazabli ovozda Taeni gapini boʻlib, gap boshladi* Bir martta qilgan boshqa qila olmaydi deb oʻylamang Janob Min! Sizga oʻylash uchun imkon beraman, yoki hozirni oʻzida Yunani menga berasiz va ertaga toʻyga tashrif buyurib bizni duo qilasiz, huddi mehribon amakidek, yoki men uni tortib olaman, ammo keyin qoʻlingizda na suyukli jiyaningiz va na mol-mulkingiz boʻladi, nega ? Chunki kompaniyamiz sizga kiritgan barcha sarmoyasini foizi bilan qaytarasiz! Va siz haqingizda bazi bir "maqtovli" gaplar politsiyaga yetib boradi.
Janob Min bu gaplardan soʻng jim boʻlib qoldi, u oʻylayotgani aniq....
:M-men ketishga roziman
Tae va Janob Min Yunaga hayrat koʻzi bilan qarashdi
Yuri.pov/ uyimga keldim... Oʻsha men bor yoʻgʻi bir kecha tunagan xonamga kirdim... Uyga kelgunimizcha amakim ham men ham jim edik.... Amakim Taehyung degan mahluqni kimligini bilardi... Bilmagan taqdirda ham ahvolim barini aytib turardi....uyga kirishimiz bilan xizmatchilar meni oʻz xonamga olib kirishdi, 10 daqiqalardan soʻng doktorlar kelib meni tekshirib oʻsha soʻngi bor Taehyung ablahning kamaridan qolgan koʻkarish va yaralar bilan shugʻullanishardi... Men jim edim... Chunki holim yoʻq kunlab suv va ovqatsiz kuchdan qolgandim, shundoq ham nozik va kichik jussam yana ham soʻlib qolgandi goʻyo....
Shifokor ishini tugatgach: Sogʻayib keting yosh xonim
Men jim edim ularni eshitdim ammo javob qaytargim ham yoʻq edi, qoʻlimga tomchi dori ulab tashqariga chiqib ketishdi, aftidan bu quvvat uchun vitamin ukollar boʻlsa kerak... Xonamda shiftga termulgancha jim yotardim... Har daqiqada eshikka qoʻrquv bilan qarardim....
Hozir kelib qolsachi?? Meni olib ketsachi ? Amakingni oʻldiraman degandi shunday qilsa nima boʻladi...?
Shifokorlar homilador ekanimni tasdiqlashdi... Tamom hammasi tugadi... 17 yoshimda qizligimdan, ozodligimdan, baxtimdan borimdan ayrildim.... Yigʻlardim tong otguncha mijja qoqmadim... Har qanday vaqtda Taehyung kelib meni olib ketishi haqidagi oʻylar men yeb bitirdi!
--Lee lar qoʻrgʻoni, tong--
Vazmin va xotirjam qadamlar bilan Taehyung qoʻrgʻonga kirib kelardi, bu vaqtda Janob Lee Yurini arang xonasidan olib chiqqan va nonushtaga nimadir yedirishga urinardi...
Taehyung: Hayrli tong qaynotajon~
Yuri: S-sen..?
Taehyung: Iya boʻlajak rafiqam yana odobsiz boʻlib qolibdimi? Hm? *Yuzida oʻsha sovuqlik bilan tabassum qilgancha dedi*
Janob Lee: Sen bu yerda nima qilyapsan? Kim! Men otang yaqin doʻstim boʻlgani uchun oʻzimni bosib barini otang bilan hal qilmoqchi edim ammo oʻzing shu yerda ekansan jiyanimga qilganlaring badalini hozirni oʻzida toʻlaysan! *janob Lee Yurini chetroqqa surib toʻpponchani olarkan uni Suga toʻxtatdi*
Suga: Janob Lee Sunmin! Keling barini yaxshilik bilan katta insonlardek hal qilaylik xato ustiga qilingan xato hech kimga baxt olib kelmaydi!
Yuri: A-Amaki.... *Yuri yigʻlagancha amakisini qoʻlidan tutib uni toʻxtdi, sababi Taehyungning emas Amakisini hayotidan xavotirda edi...*
Taehyung lab uchida jilmaygancha :- balki oʻtirib suhbatlasharmiz *boshlaqalarning javobini kutmay stol atrofidan joy oldi, Yurini roʻparasiga oʻtirgandi*
Suga: Janob Lee bilaman Tae katta xato qildi, uni kechira olmaslingizni ham bilaman ammo yaxshilab oʻylab koʻrishimiz kerak, negaki bu qilingan xato badalini hali tugʻilmagan goʻdak toʻlashi judayam beshavqatlik emasmi?
Yuri koʻz yoshlarini arang ushlab turgancha boshini yerdan olmasdi uni qoʻlini Janob Lee hammasi yaxshi degandek silab ovutardi, Taehyung esa Yuridan koʻz uzmay jim oʻtirardi.
J.L: Nima qil deysan Janob Min?! Bu holatda nima qilishimni kutyapsizlar ?! Jiyanimni oling bu sizga deb buyumdek berib yuboraymi ? Akamdan qolgan yagona yodgorligimni a ?! Men Taehyung yonimga kelib uni qoʻlini soʻragandayoq oʻz javobimni aytganman! Unga Yurini bermayman!
Suga: Janob Lee --
Taehyung: Bermasangiz yana tortib olaman! *Qattiq va gʻazabli ovozda Sugani gapini boʻlib, gap boshladi* Bir martta qilgan boshqa qila olmaydi deb oʻylamang Janob Lee! Sizga oʻylash uchun imkon beraman, yoki hozirni oʻzida Yurini menga berasiz va ertaga toʻyga tashrif buyurib bizni duo qilasiz, huddi mehribon amakidek, yoki men uni tortib olaman, ammo keyin qoʻlingizda na suyukli jiyaningiz va na mol-mulkingiz boʻladi, nega ? Chunki kompaniyamiz sizga kiritgan barcha sarmoyasini foizi bilan qaytarasiz! Va siz haqingizda bazi bir "maqtovli" gaplar politsiyaga yetib boradi.
Janob Lee bu gaplardan soʻng jim boʻlib qoldi, u oʻylayotgani aniq....
:M-men ketishga roziman
Suga va Janob Lee Yuriga hayrat koʻzi bilan qarashdi