اتر چیست؟
اتریوم اولین بار در سال ۲۰۱۳ توسط موسس آن، ویتالیک بوترین معرفی شد (جالب است بدانید ویتالیک در آن زمان تنها ۱۸ – ۱۹ سال سن داشت). جذب سرمایه برای این پروژه در سال ۲۰۱۴ انجام شد و کار روی زیرساخت شبکه تا سال ۲۰۱۵ ادامه داشت. در اولین رودمپ اتریوم؛ تعداد کل کوین های اتر ۱۰۰ میلیون اعلام شده بود که بعد از گذشت مدتی با توجه به روند شبکه؛ تولید کوین های اتر ادامه پیدا کرد و در سال ۲۰۲۰ و در زمان انتشار این مقاله به ۱۱۶ میلیون رسیده است. لازم است بدانید در حال حاضر پروتکل اجماع اتریوم بر مبنای PoW یا همان گواه اثبات کار است (یعنی روند استخراج اتریوم مانند بیت کوین است) اما قرار است به زودی به پروتکل PoS نقل مکان کند. در این حالت گذار؛ اتریوم تغییرات بنیادی زیادی روی شبکه ایجاد خواهد کرد که یکی از آنها ثابت شدن کارمزد تراکنش و احتمالا ثابت شدن تعداد کل کوین های موجود خواهد بود.
این پروژه در ژانویه سال ۲۰۱۴ به طور عمومی معرفی شد و تیم اصلی آن را ویتالیک بوترین، میهای آلیسی، آنتونی دیلوریو، چارلز هاسکینسون، جو لوبین و گوین وود تشکیل میدادند. بوترین پروژه اتریوم را در کنفرانسی مربوط به بیت کوین در شهر میامی هم معرفی کرد و چند ماه بعد، تیم پروژه تصمیم گرفت با راهاندازی یک crowdsale (روشی برای جمعآوری سرمایه مورد نیاز یک پروژه کریپتویی که طی آن توکنهای پروژه پیش فروش میشوند) و فروش توکنهای اتر، بودجه مورد نیاز برای توسعه پروژه را جمعآوری کند.
ارز دیجیتال یا کوین اتر چیست؟
تمام شبکههای بلاکچینی یک ارز دیجیتال بومی مخصوص به خود دارند و درباره بلاک چین اتریوم، این ارز دیجیتال، رمزارز اتر است. نماد این رمزارز، ETH است و هرموقع به دنبال قیمت لحظهای اتریوم بودید، باید این نماد را جستجو کنید. عدهای به هنگام صحبت کردن درباره این رمزارز، به اشتباه آن را اتریوم مینامند؛ اما باید بدانید اتریوم نام شبکه است و اتر نام رمزارز بومی این شبکه. برای اینکه یک تراکنش در شبکه اتریوم انجام شود، باید مقدار مشخصی ارز دیجیتال اتر به عنوان ابزار پرداخت (کارمزد) بپردازیم. درواقع کارمزد تمام تراکنشهای روی شبکه اتریوم و برنامههای غیرمتمرکز مبتنی بر این شبکه، توسط رمزارز اتر پرداخت میشود. به بیان دیگر، اتر تنها یک رمزارز نیست؛ بلکه به نوعی سوخت برنامههای غیرمتمرکز مبتنی بر اتریوم است. اگر کسی بخواهد تغییری روی برنامههایی که روی شبکه هستند ایجاد کند، باید ابتدا کارمزد آن را پرداخت کند تا اعضای شبکه انگیزه کافی برای پردازش کردن درخواست او را داشته باشند.
کارمزد تراکنشهای شبکه به طور خودکار و بر مبنای میزان «گس» مورد نیاز برای انجام آن تراکنش، محاسبه میشوند. درواقع میزان سوخت مورد نیاز، بر اساس مقدار قدرت محاسباتی مورد نیاز برای انجام آن تراکنش تعیین میشود.