Rich prince
- "Mikyong!" - deb baqirdi janob Kang.
- Uyga bor, kech bo'ldi. Hali ertaga o'qiwga boriwing kerak.
- Yo'q men borolmayman. Tez orada o'qiwm va kvartiram uchun pul to'lawim kerak, lekin pulim yo'q
- Bor iw vaqtingni sanab beraman, - deb javob qildi, u jilmayib.
- Janob, raxmat, - dedim xursandchiligidan va ta'zim qildim
" Jabob Kang menga uyga qaytiwimni aytganlarida, men juda xursand bo'ldim. Men har kuni iwlardim va wuning uchun ham bu men uchun qiyin edi. Men dam oliw kunlarida ham iwlawga majburman.
Albatta men dam oliw kunlari Mina biln biror bir kafeda o'tiriwni xohlayman, lekin men yawawim uchun iwlawim kerak. Shunday qilib, dam oliw kunlarini ham restoranda o'tkazaman.
Mening iw joyim haqida gapiradigan bo'lsak. Men After kafesida ofitsiant bolib ishlayman. Aslida men bu yerda 14 yoshimdan ish boshlaganman. 18 yoshga to'lgunimcha farrosh bo'ldim, 18 yoshimdan ofitsiantlikka ko'tarildim. Bu yerdagi maosh yomon emas, bu mening o'qiwim va kvartiram uchun to'lashim uchun yetarli. Albatta, kiyimdan tejashga to'g'ri keladi. Lekin biror bir narsa menga yoqsa ammo men uni sotib olomasligim Minaga yoqmaydi. Shuning uchun u menga tez-tez kiyim sotib olib beradi.
Xullas, gapira bowladim, tezroq uyimga qaytiwim kerak.
Kiyinib kafedan chiqqanimda, ko'chada yomg'ir yog'ayotganini va men o'zim bilan soyabon olmaganimni angladim. *Jin ursin.
Shu payt kafedan bir yigit chiqdi va menda soyabon yo'qligini, kiraverishdagi ustidagi soyabon ustidan chiqaolmayotganmni ko'rdi.
- Hey qiz, soyaboningiz yo'qmi , menikini oling, - jilmayib soyabonini uzatdi.
- Yo'q wart emas, o'zingiz qanday borasiz? - dedim birozgina sochimni qulog'im orqasiga olib.
- Men bora olaman, mana, mening mawinam, - deb javob berdi va shoshib, qimmatbaho chet el mawinasi tomon yugurdi: "Xo'w, soyabonni oling va boring. Aytgancha, mening ismim Seok-jin.
- Meniki Mikyong, tanishganimdan xursandman, - dedim va ta'zim qildim
- Menga telefon raqamingizni bermaysizmi? - dedi va menga ko'z qisib qo'ydi.
"Biz raqamlar aliwdik va yoqimli suhbatlashdik. Jin juda mehribon odam bo'lib chiqdi. U katta kompaniyada iwlaydi. U kompaniyaning direktori ekan. Men ham unga o'zm haqimda aytib berdim. Ota-onam, xolam haqida va oddiy hayot uchun pulm yetmasligi haqida.
- Ohh... Senga rahmim keldi. Xoxlasang seni o'zimga kotiba qilib olaman. Men shunchaki bu ishga odam qidiryabman. Va men bu kafedan ko'ra ko'proq to'layman, - dedi Jin o'ylanib.
- Nega yo'q? Qani, agar xohlasang menikiga ko'chib o'tishing ham mumkin. Sen shunda ijara uchun ham oziq-ovqat uchun ham pul to'lamasliging mumkin.
-Jin... biz hali bir-birimizni yaxwi bilmaymiz. Men buni qabul qila olmayman.
- Xo'sh, o'ylab ko'rib menga yozing, sen menga yoqding va sen bilan ishlash yoqimli. Aytgancha, biz gaplashayotganimizda yomg'ir ham tugabdi.
- Ha, ha, - deb javob berdim yon tomonga qarab.
- Ha, nega yo'q, - dedim va biz uning mashinasiga bordik. Mashinasiga o'tirgach u menga manzilni aytishib berishimni so'radi va manzilni xaritaga joylashtirdi. Jin juda xayron bo'ldi.
-Bu Seulning eng qashshoq va xavfli hududi. Hammasi wunchalik yomonmi? - deb so'radi u menga qarab.
- Qaror qabul qilindi. Ertaga sen menikiga ko'chib o'tasan. Nechchida darsing tugaydi?
- To'rtta, - deb javob berdim men.
- Unda men seni ertaga universitetdan olib ketaman va narsalaringni ham olamiz.
- Menga kelganingni kimdir ko'rsa-chi? Ular buni noto'g'ri tushunishadi.
- Ular qanday tuwuniwlarini sen hech qachon bila olmaysan. Sen va men do'stmiz. Biz endi do'stmizmi?
- Albatta, Jinnie, - deb yoqimli yuz bilan javob berdim men.
" Biz u bilan butun yo'l bo'yi suhbatlashdik. Biz tom ma'noda hamma narsa haqida suhbatlashdik. Uning yonida men o'zimni juda qulay his qildim va hamma narsani unutdim.
Biz bir-birimizni taniganimizga bir kundan kamroq vaqt bo'lsa-da, men u bilan aloqani uzishni xohlamayman. Bu qanchalik g'alati tuyulmasin, men u bilan yashashga umuman qarshi emasman. Men hatto ish joyimni o'zgartirish haqida o'ylayabman. Haqiqatdan ham, uning aytganlariga qaraganda u kompaniya juda katta va ko'p maosh berishadi.
Uyimga kelganimizda ham suhbatni davom ettirayotgan edik. Biz shunchaki xayrlashishni istamayotgandek edik. Ammo juda kech va men uxlawni juda xohlardim.
- Jin, men uxlamoqchiman. Keling ertaga meni universitetga olib borguningizcha suhbatni davom ettiramiz.
- Ha, albatta. Uyga bor, rostdan ham biz ko'p ushlanib qoldik. Xayr - dedi va quchoqlab xayrlashdi.
- Xayr, - dedim men ham uy tomon o'girilgancha.
- Birinchi uyga kir, keyin men ketaman, - deb javob berdi u
- Yaxwi, Xayr, - dedim. Jinga qo'l silkib uyga yugurib kettim.
Tarjimon: #Soyeon
Channel: @Wattpad_fanfic_life