Απαραίτητες Ανοιξιάτικες Εργασίες Καθαρισμού

Δυστυχώς, κάθε άνθρωπος είναι «σπίτι» για κάποιο παράσιτο. Οι κάτοικοι του σώματός μας μπορεί να κυμαίνονται από μύκητες, ιούς, βακτήρια, πρωτόζωα έως και μεγαλύτερους ή ακόμα και τεράστιους παρασιτικούς οργανισμούς — ασκαρίδες, ταινίες, λάμβλιες, οπιστόρχεις, εχινοκόκκους κ.λπ., που μερικές φορές μπορούν να συνυπάρχουν σε ένα «ευνοϊκό περιβάλλον» (όξινος οργανισμός).

Δυστυχώς, οι γιατροί σπάνια μιλούν για αυτό. Η επίσημη ιατρική μπορεί να ανιχνεύσει την παρουσία παρασίτων μόνο στο 10% των περιπτώσεων. Τα φάρμακα δεν λύνουν το πρόβλημα ή έχουν βραχυπρόθεσμο αποτέλεσμα. Επιπλέον, καταστρέφουν το ανοσοποιητικό σύστημα, βλάπτουν το ήπαρ και τα νεφρά, ενώ οι παρασιτικοί οργανισμοί προσαρμόζονται και μπορεί να καταστρέψουν οποιονδήποτε ιστό ή όργανο.

Όταν το ανοσοποιητικό σύστημα είναι αδύναμο και το σώμα όξινο, οι παρασιτικοί οργανισμοί έχουν ιδανικές συνθήκες για ανάπτυξη. Όσο πιο αδύναμο είναι το ανοσοποιητικό, τόσο περισσότερα είδη παρασίτων μπορεί να βρεθούν.

Τα παράσιτα είναι «γευσιγνώστες». Επιλέγουν πρώτα τα πιο πολύτιμα και αναγκαία θρεπτικά συστατικά από την τροφή μας. Κάθε φορά που τρώμε, τα ταΐζουμε. Και μας «ευχαριστούν» απλόχερα, δηλητηριάζοντας το σώμα με τις τοξίνες τους και προκαλώντας σοβαρές ή και απειλητικές για τη ζωή παθήσεις.

Σύμφωνα με τον ΠΟΥ (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας), το 90-95% του παγκόσμιου πληθυσμού είναι μολυσμένο από διάφορα παράσιτα, γεγονός που οδηγεί στον πρόωρο θάνατο 15-16 εκατομμυρίων ανθρώπων ετησίως. Σχεδόν όλες οι ασθένειες (όπως βρογχίτιδα, ιγμορίτιδα, αρθρίτιδα, καρκίνος, άσθμα, αλλεργίες, διαβήτης, έλκος στομάχου και σύνδρομο χρόνιας κόπωσης) είναι εκδηλώσεις χρόνιας δηλητηρίασης από παρασιτικές λοιμώξεις.

Πώς μπορούμε να μολυνθούμε;

Υψηλές συγκεντρώσεις παρασίτων υπάρχουν στο χοιρινό κρέας και τα προϊόντα του. Επίσης στο βοδινό, στο κοτόπουλο και ακόμα και στο ψάρι. Όμως, τα παράσιτα μπορεί να υπάρχουν και στα φρούτα και τα λαχανικά.

Κατοικίδια

Τα κατοικίδια είναι γλυκά πλάσματα, αλλά δεν πρέπει να ζουν στο ίδιο σπίτι με εμάς — ιδιαίτερα όταν υπάρχουν μικρά παιδιά. Το ανοσοποιητικό τους δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί πλήρως. Τα κατοικίδια φιλοξενούν πολλούς τύπους παρασίτων. Τα αυγά τους μεταδίδονται με τα περιττώματα, κολλάνε στο τρίχωμα και στις πατούσες και μπορούν να μεταδοθούν μέσω του αέρα σε απόσταση έως και 5 μέτρων από την αναπνοή του ζώου!

Όσο πιο μικρό το παράσιτο, τόσο πιο επικίνδυνο. Η τοξοπλάσμωση από γάτες μπορεί να προκαλέσει αναπηρία, επιληψία ή σχιζοφρένεια, αφού επηρεάζει τον εγκέφαλο και τα νευρικά κύτταρα.

Η τοξοπλάσμωση μπορεί επίσης να προκαλέσει στειρότητα ή ακόμη και θάνατο του εμβρύου. Αν το παιδί επιβιώσει, μπορεί να έχει βλάβες στο νευρικό σύστημα, στα μάτια ή άλλα όργανα.

Απόσπασμα από το δημοφιλές βιβλίο της Άννας Λουίζας «Μάντεψε ποιος έρχεται για δείπνο»:
«Ο άνθρωπος μολύνεται από την ταινία του χοίρου τρώγοντας ανεπαρκώς μαγειρεμένο χοιρινό, καπνιστά λουκάνικα και κρέας. Τα αυγά αναπτύσσονται στο σώμα μας, μετακινούνται μέσω αίματος και λέμφου, διεισδύουν σε μύες, όργανα, καρδιά και εγκέφαλο, όπου συνεχίζουν τον κύκλο τους, καταστρέφοντας ιστούς και βλεννογόνους, κάποιοι μάλιστα τρέφονται με το αίμα μας».

Πώς να καταλάβουμε αν έχουμε παράσιτα;

Υπάρχουν αμέτρητα συμπτώματα, αλλά τα πιο συχνά είναι:

• Δυσκοιλιότητα: μεγάλοι παρασιτικοί οργανισμοί φράζουν τους χοληφόρους πόρους και τα έντερα.
• Διάρροια: ορισμένα πρωτόζωα εκκρίνουν ορμονικά μόρια που προκαλούν αυξημένη αποβολή NaCl.
• Αέρια και φούσκωμα: φλεγμονή από παράσιτα στο λεπτό έντερο.
• Σύνδρομο «νευρικού» στομάχου: η παρουσία παρασίτων στις εντερικές τοιχώματα.
• Πόνοι σε αρθρώσεις και μυς: παράσιτα μπορεί να εγκαθίστανται σε αρθρώσεις ή μυϊκούς ιστούς.
• Αναιμία: παράσιτα προσκολλώνται στο έντερο και απορροφούν αίμα (π.χ. ασκαρίδα πίνει 40 ml αίματος την ημέρα!).
• Αλλεργίες: φλεγμονή των εντέρων που επιτρέπει σε τοξίνες να εισέλθουν στην κυκλοφορία.
• Δερματικά προβλήματα: κνίδωση, εξανθήματα, εκζέματα, θηλώματα, δερματίτιδα, έλκη.
• Κοκκιώματα: φλεγμονές γύρω από αυγά παρασίτων (συχνά στο παχύ έντερο, ήπαρ, πνεύμονες, μήτρα).
• Νευρικότητα: τοξίνες παρασίτων επηρεάζουν το νευρικό σύστημα.
• Αϋπνία: αφυπνίσεις μεταξύ 2:00–3:00 π.μ., όταν το ήπαρ είναι ενεργό.
• Τρίξιμο των δοντιών: αντανακλαστικό της νευρικής αντίδρασης (ειδικά στα παιδιά).
• Χρόνια κόπωση: αδυναμία, κατάθλιψη, απώλεια συγκέντρωσης.
• Αδύναμο ανοσοποιητικό: συνεχής διέγερση του ανοσοποιητικού από την παρουσία παρασίτων.
• Άλλα συμπτώματα: ανεξήγητη απώλεια ή αύξηση βάρους, συνεχής πείνα, κακή αναπνοή, διαβήτης, επιληψία, ημικρανίες, καρδιοπάθειες.