July 28

ROGORI SAXE AKVS GMERTS?

ადამიანმა, რომელმაც ვერ იპოვა თავისი საზღვრები, არ იცის სად იწყება და მთავრდება მისი ინტერესები. ასეთი ადამიანის მანიპულირება ადვილია, რადგან შეიძლება მას სხვა ადამიანების ინტერესები დაეკისროს.

საზღვრები არის პიროვნული სიმწიფისა და ჯანმრთელობის საფუძველი. ქრისტიანობაში არის ასეთი დოგმატი - სამების შესახებ. მისი არსი იმაში მდგომარეობს, რომ იგი აცხადებს მრავალფეროვნებას და პიროვნულ მახასიათებლებს ღვთაების შიგნით.

ღმერთის ერთი ბუნება (ანალოგიის დახატვა შესაძლებელია ერთ არაცნობიერთან) და სამი ჰიპოსტასი-პიროვნება, საკუთარი პიროვნული მახასიათებლებით. ეს დოგმა მხოლოდ ღმერთს კი არ ეხება, არამედ ადამიანსაც.

ადამიანის სიმწიფე და სისრულე იწყება მაშინ, როდესაც ის გააცნობიერებს თავის არაცნობიერ ჩართულობას კაცობრიობასთან (ერთი ბუნება), მაგრამ ასევე აღმოაჩენს საკუთარ უნიკალურ იდენტობას. ჩვენს საზოგადოებას აკლია პიროვნება-ჰიპოსტაზები, მიუხედავად იმისა, რომ არაცნობიერი ჩვენში ძალიან ძლიერია.

ჩვენი ქვეყანა ბევრისგან სწორედ ამით განსხვავდება: დომინანტური არაცნობიერი მხარე, სადაც არ არის მკაფიო საზღვრები ინდივიდებს შორის. არის მასა, მაგრამ არა ინდივიდები.

არის თუ არა საზოგადოება უფრო მნიშვნელოვანი ვიდრე პიროვნება? თუ ეს არის თავისუფალი და დასრულებული ადამიანების საზოგადოება, მაშინ კი, მაგრამ თუ ეს არის არაცნობიერი მასების საზოგადოება, მაშინ ამ ფონზე ინდივიდი უფრო მნიშვნელოვანია.

მას შეუძლია დაუპირისპირდეს საკუთარი თავი გაუცნობიერებელ ველურობას და უმეცრებას.
არაცნობიერ საზოგადოებას, როგორც წესი, არ სჯერა ბევრი პიროვნების, ის თავისთვის ირჩევს ერთ პიროვნებას – ლიდერს, რომელიც შეიძლება იყოს საკუთარი თავი.

მასში ყველა მოლოდინი და ყველა პრინციპია ასახული. მაგრამ ეს არის ტომის ცხოვრება. ტომში არ არსებობს პიროვნებები, მხოლოდ ერთი არაცნობიერია, რომელიც გამოხატავს საკუთარ თავს ლიდერში. ასეთ საზოგადოებას შეუძლია ჰარმონიულად იცხოვროს, თუ ის მიწასთან ახლოსაა და ის იწყებს ნგრევას, როგორც კი მასში მოსავალი იზრდება.

იმ თხოვნებს შორის, რომლითაც ადამიანები ჩემთან მოდიან, თხოვნა, იპოვონ საკუთარი თავი და საკუთარი ცხოვრება, ალბათ ყველაზე შესამჩნევია. ადამიანს სურს თავად გადაწყვიტოს რა და როგორ გააკეთოს. სურს გაიგოს პრინციპები, რათა მართოს საკუთარი თავი და არა იყოს კონტროლირებადი.

სამწუხაროდ, არაცნობიერი მასა არ უწყობს ხელს ამგვარ დიფერენციაციას, მათ შორის არც დედობრივი მახრჩობელა და არც მამობრივი დამთრგუნველი სცენარები. მიუხედავად ამისა, დროა ყველა გაიზარდოს. ადამიანს, როგორც ღმერთს, უნდა ჰქონდეს სახე და ეს სახე ყველასთვის ერთნაირი არ უნდა იყოს.