Aytilmagan haqiqat
U ko'zoynagini qutiga qaytarib olib, gazetani yig'di... o'rnidan turdi.
Men va abeodji parkda yoki ochiq maydonda sayrga chiqamiz.
Men va abeodji yaqin atrofdagi ochiq yashil maydonga yetib keldik... va biz tasodifiy narsalar haqida gaplashib yurardik.
Soyun - "Demak, siz bu haqda hech qachon bilmagansiz?"
Janob Kim - "Yo'q.. men qayerdan bilaman ... o'sha paytda bizda texnologiyalar yo'q edi ..." Men bosh irg‘adim
Janob Kim- "Oh, qara, Soyuniee..... bu daraxtda juda ko'p pishgan anjir bor!"
Men u ko‘rsatgan tomonga o‘girilib qarasam, anjir daraxti juda ko‘p pishgan anjir o‘sib chiqqan.
Janob Kim - "Yoshligimizda.. yangi mevalar olish uchun shunday daraxtlarga chiqardik!"— dedi u daraxtga qarab.
Soyun - "Abeoji sizga olib beraman!"
U ko'zlarini katta qildi - "Nima? Yo'q... bu xavfli... jarohat olishing mumkin...!"
Soyun - "Men jarohat olmayman abeoji..faqat ko'ring....Tezda siz uchun olib beraman!"— dedim oyoq kiyimimni yechib
Men uni boshqa eshitmadim va daraxtga qarab ketdim.....va daraxtga oyoqlarimni o'rab, tepaga chiqa boshladim. Men oldinga intilishda davom etdim.
Janob Kim - "Ehtiyot bo'l!"— dedi u xavotir bilan menga yerdan qarab.
Men shoxlar yordamida yuqoriga chiqishda davom etaman. - "Yaxshi, nihoyat!"
Mevalar joylashgan joyga yetganimda o‘zimcha g‘o‘ldiradim. Anjirni uzib, yerga tashladim.
Janob Kim- "Bo'ldi..Soyun...hozir tush!"
Soyun - "Kutib turing...abeoji...bularni olaman!"
Men qo‘limdan sal uzoqroqda joylashgan bir dasta anjirni ko‘rsatib, ushlash uchun qo‘limni cho‘zdim.
Oyog‘im sirg‘alib ketdi, mana, hozir yerni o‘pyapman. - "Owww!"
Janob Kim - "Soyun......Ey Xudo!... kel, o‘rningdan tur....yaxshimisan?....Men senga chiqma, dedim!”
U menga turishga yordam berdi. Men balanddan yiqilganim yo‘q, shuning uchun ko‘p jarohat olmadim, lekin o‘zimni burchagim burishib, yelkalarim tirnalgandek his qilyapman.
Janob Kim - "Qayering jabrlandi?"
Soyun - "Hech qayerim..abeoji...men yaxshiman!"
Janob Kim - "Kel, uyga qaytaylik!"
Soyun - "Yaxshi... mayli... lekin avvaliga shuncha mehnatim tufayli olgan anjirlarni yig'ib olaylik."
U anjir yig‘ishga bordi, men esa o‘rnimdan turib... to‘g‘ri yurishga qo‘limdan kelgancha harakat qildim.... Men unga oyog‘imni jarohatlaganimni ko‘rsatishni xohlamadim.
Biz uyga yetib keldik.....va men Jennie zalda o'tirganini ko'rdim.
Jennie - "Oh..sizlar qaytdingizmi?....Men sizlarni ko'rgani keldim!" Men unga qarab tabassum qildim.
Jennie - "Soyun.. nima bo'ldi..yaxshimisan?"
Boshimni qimirlatib, keyin xonam tomon yurdim. Men xonamga kirib, kiyimimni bo'sh futbolkaga almashtirdim... chunki yaralarimga malham surtishim kerak edi.
Avval to‘pig‘imga issiq bandajni o‘rab oldim..... keyin oynaga yaqin yurdim...Ko‘ylagimning ikki-uch tugmalarini ochdim.. yelkalarimning hammasi tirnalganini ko‘rdim.
Men ularga bir oz malham surtishga harakat qildim.
Xonamga kirib tom ma'noda qichqirgan Taeni tinglab sarosimaga tushdim. Tugmalari ochilgan ko‘ylagim tufayli tezda o‘zimni yopdim.
Soyun - "Menga hech narsa bo'lmadi... ket!"
U uzoqlashmadi, ko'zlari tirnalgan yelkalarimga qaradi. - "Oh, hamma joying tirnalgan ... sen shunday jarohat olish uchun qanday mashg'ulotlarni o'tkazding!" - dedi u qo'limdan malhamni tortib
Tae - "Orqaga o'giril...malham suraman!
Soyun - "Yo'q.. Men buni o'zim qila olaman ..."
Men birdan uning malham surtayotganini o'ylab asabiylashdim.
Tae - "Kel... Soyun... Men sening orqangni bundan ham yalang'ochroq ko'rdim... nimaga bunchalik uyalasan?"— deb beparvo qichqirdi.
Men unga yalt etib qaradim... Qanday qilib u bunday gaplarni ochiq aytyapti va u deyarli baqirib yuboryapti.
Soyun - "Jim bo'l!.... Nimalar deyapsan...kimdir noto'g'ri tushunadi.....!"– dedim g‘ijirlagan tishlarim orasidan.
Tae - "Xo'p, uzr... endi o'gir... Men yordam beraman!"— dedi u endi ovozini pasaytirib.
Men ishdan uyga qaytdim... va uyga kirganimda... hayron qoldim.
Soyun - "Yo xudoyim!!!..Onnie!"
Men tezda yugurib bordim va Jisoo onnieni quchoqladim, keyin esa Taoni quchoqladim.
Soyun - "Ikkalangiz qandaysiz?"
Tao -"Ajoyib!"- dedi u jilmayib
Soyun - "Ajoyib!.....Men tezda yangilanib, qaytib kelaman."
Men zinapoyaga qaytib keldim... O'zimni tozalaganimdan so‘ng, Abeoji, Tae, Jennie Tao va Onnie o‘tirib gaplashayotganini ko‘rdim.
Men borib o'tirdim. - "Asal oyingiz qanday o'tdi?"— deb so'radim unnie va Tao dan.
Jisoo - "Ajoyib.... Biz Singapurni yaxshi ko'rardik!"— dedi u hayajonlanib.
Biz ko'p narsalar haqida gaplashdik va nima uchun har soniya o'tgan sayin yuragimdagi siqilish kuchayib borayotganini bilmayman.
Jisoo - "Aytgancha.... Men ikkalangiz ham tez orada shunday turmush qurishga qaror qilishingizni kutmagandim!" U Tae va Jenniega dedi.
Janob Kim - "Ular unashtirilgan bo'lsa, kechikishning nima keragi bor!... Men ham tez orada bobo bo'lishni xohlayman... qizim va o'g'limning bolalari bilan o'ynashim uchun!"- dedi va kula boshladi. Ular ikkalasi ham bir oz uyalishdi.
Men o'rnimdan turdim. - "Abeoji.... Men qaytib kelaman!"— dedim va u yerdan, bog‘ tomon yo‘l oldim.
Men skameykaga o'tirdim. - "Nega men rashk qilayapman... u erda go'zal oilani ko'rib!........ Men hech qachon bunday yolg'izlik va yetimlikni his qilmaganman..... Atrofimda juda ko'p odamlar bor edi, lekin men yolg'iz edim......" Ko'z yoshlarimni artib osmonga qaradim.
Soyun - "Men bilan ko'proq vaqtingiz bo'lsa edi appa.....Men ham nevaralaringiz bilan o'ynash baxtini sizga sovg'a qilsam edi.."
Keyin pastga qaradim va yana yig'lab yubordim. Ammo keyin men yelkamga qo'l tegdi va men bir zumda yig'lashni to'xtatdim va tezda ko'z yoshlarimni artdi.
Men orqamga qaradim va u yerda turgan Xvang xonimni ko'rdim. U menga qarab shirin tabassum qildi va yonimga o'tirdi.
Xvang xonim - "Appangizni sog'indingizmi?"
Men bosh irg‘adim. - "Men o'zimni juda yolg'iz his qilyapman.... Men yashash uchun hech kimim yo'qdek his qilaman." Men hirqiroq ovozimda gapirdim.
U ma’yus jilmayib qo‘ydi.- "Bilasizmi.....O'g'lim 7 yoshida erimdan ayrildim..." - dedi u xotirjam ohangda meni o'ziga qaratishga majbur qilib.
Xvang xonim - " O'shanda men ham xuddi shunday yolg'izlikni his qilganman.... lekin o'g'lim uchun yashashim kerak edi...Lekin....uch yil oldin....Men avtohalokatda o'g'limni, kelinimni va nabiramni yo'qotganman....va
Shunga o'xshash yolg'izlikni yana bir bor his qildim..... endi yonimda hech kim yo'q edi......lekin baribir yashashni o'yladim.....o'zim uchun......menda shunday go'zal hayot bor....Men behuda sarflashni istamayman......Endi bu dunyoda ko'rish yoki duch keladigan hech narsam qolmadi...... lekin baribir o'zim uchun yashashni xohlayman.......boshqa tarafdan azizim....siz hali ko'p narsaga erishasiz o'zingiz uchun va bir kun o'zingiz uchun o'z oilangizni boshlaysiz........ va keyin yashash uchun ko'p sabablarni topasiz."
Uning hikoyasini tinglash meni juda hayajonga soldi, lekin ayni paytda juda xotirjam edi.....uning so'zlari oddiy, lekin juda ma'noli edi.....Men uning so'zlariga bosh irg'ab qo'ydim.
Xvang xonim - "Siz Taehyungni yaxshi ko'rasizmi?" Asablarimda to'satdan zarba bo'lganini his qildim....
Xvang xonim - "Sizning Taehyungga nisbatan his-tuyg'ularingiz bormi?" U menga qarab so'radi.
Men pastga qaradim. - "Bu muhim emas!"— deb sekin g‘o‘ldiradim.
Sochlarimni mehr bilan siladi. - " Men aytmoqchi bo'lganim shuki... hayot kutilmagan voqealarga to'la..... biz bundan keyin nima bo'lishini bilmaymiz..... biz hech qachon tayyor bo'la olmaymiz.... lekin vaziyat qanday bo'lishidan qat'iy nazar... kuchli bo'l!" — dedi va meni chuqur o‘ylar ichida qoldirib, joydan chiqib ketdi.
Men ishxonamdan qaytdim va mehmonxonada jurnal o'qib o'tirganimda Taehyung keldi.
Shu kunlarda u o'z ishxonasi, shuningdek, to'yga tayyorgarlik bilan band.......u yana bir oz g'alati... u men bilan uyda juda ko'p vaqt o'tkazadi....ya'ni, qachon uyda bo'lsa..u mening yonimda....xuddi o'sha avvalgi yopishib qolgan Tae kabi.
Tae - "Hey.....Soyun...men muzqaymoq sotib oldim!" Baxtli tabassum qildim.
Muzqaymoqlar hammaning kayfiyatini ko'taradi, shunday emasmi?
Tae - "Bu appa va missis Xvang uchun..buni ularga ber..Men kiyimimni almashtiraman, keyin bog'da o'zimiznikini yeymiz!"- dedi u xursand bo'lib xonasiga ketdi
Biz bog'da o'tirib, muzqaymoqlarimizni yedik.
Soyun - "Xo'sh.... turmush qurayotganingni bilganingdan keyin o'zingni qanday his qilasan?"
Bilaman, bu mavzu meni xafa qiladi... lekin baribir uni tanladim.
U muzqaymoq yeyishni to'xtatdi va xo'rsindi - "Huddi har qanday kuyov his qilgani kabi!"
Tae -"Hmm!" U biroz bosh irg'adi
Bir necha soniya sukutdan keyin biz yana tasodifiy narsalar haqida gaplasha boshladik.
Soyun - "Jennie sen borligingdan baxtiyor!" — dedim beixtiyor
Lekin keyin men nima qilganimni tushundim va darhol unga qaradim ... u menga qaradi.
Tae - "Uning omadi yo'q....Aslida men unga loyiq emasman.....u mendan ko'ra ko'proq va yaxshiroq....insonga loyiq!"- dedi u pastga qarab.
Va bu yerda mening singan yuragim yana yorilib ketadi.
Tae va Jennie to'ylari yaqinlashgani sari... Men hamma narsadan ko'proq kayfiyatim tushadi va asabiylashaman.
Hali 2 hafta qoldi...lekin men uchun bu ertaga sodir bo'ladigandek tuyuladi..... Va eng yomoni Tae meni uyda yolg'iz qoldirmayapti..
Men bir joyda tinch o'tirolmayman va yig'lay olmayman..... u har doim bir joyda mening yonimda!
Mana u yana keladi. Men ko'zlarimni yumdim. - "Nima?"
Tae -"Kel, kino ko'ramiz!" – dedi u hayajon bilan qo‘lidagi popkorn solingan qopni silkitarkan.
Soyun - "Yo'q, men uxlamoqchiman!"— dedim qiziqmay, ko‘rpamni yoyib!
Tae - "Ertaga ofisimiz yo'q.... shuning uchun kech uxlaymiz... hozir kel!" Men tomon kelayotib aytdi.
Soyun - "Ha.. lekin kayfiyatim yo'q."— dedim telefonimda nimanidir tekshirayotib
Tae -"Yah!!.. Kel..bu qiziqarli bo'ladi!"— dedi u meni karavotdan sudrab olib.
Bilaman, u to'xtamaydi.... chunki u o'tgan kunlarda aynan shunday qilyapti... men hech narsa qilishni rad etsam ham... u meni majbur qilmoqda.
Soyun - "Yaxshi, yaxshi... mehmonxonada tomosha qilaylik!"
Tae - "Uh!...Yo'q... bu yerda tomosha qilaylik... sening xonang juda shinam..." - dedi va meni xonamdagi divanga tortdi.
U menga popkornni berib, film tanlashni boshladi.
Tae - "Har qanday kinoni afzal ko'rasanmi?"— soʻradi u ekranga qarab
Men uning yon yuziga qarab, uning xususiyatlariga qoyil qoldim ..... u juda ajoyib..... nega men uni sevib qolganimda buni payqadim.
Yoki men uni sevganim uchunmi.... men uni yanada jonli deb bilaman.
U birdan men tomonga o'girilganida xayolparast o'ylar ichida edim.
U juda yaxshi edi, lekin men uning ko'zlari nimadir demoqchi bo'lganini his qildim .... Men ularni o'qiy olmayapman ... lekin ular nimanidir ifodalashdi.
Men tushundimki, biz shu kunlarda juda jim, lekin unchalik jim bo'lmagan ko'z bilan aloqa qilganmiz!
Bir muddat bir-birimizga qarab turdik, lekin keyin gapladim - "Nega bunday qilyapsan?"
Soyun - "Bu turmush qurmagan hayotingdagi bir nechta maxsus kunlar... ular qaytib kelmaydi... keyin ularni qiz do'sting bilan o'tkazish o'rniga... nega ularni men bilan behuda o'tkazyapsan?" U biroz kulib yubordi va ko'z aloqasini uzdi.
U boshini chayqadi. - "Men ularni isrof qilmayman .... Men ulardan yaxshiroq foydalanyapman!" Uning so‘zlarini eshitib yuragim siqildi.
"Jennie bilan o'tkazgandan ko'ra men bilan vaqt o'tkazish yaxshiroqmi?"
Men o‘zimni bu fikrdan kulayotganimni his qildim.
Tae - "Umrimning qolgan qismini u bilan birga bo'lishim kerak....lekin men sen bilan yana qachon uchrashishimni bilmayman..shuning uchun men sen bilan bir oz vaqt o'tkazmoqchi edim..sen ketishingdan oldin!"
Va bu erda mening tabassum yana so'ndi.
"Albatta.... nima deb o'ylagan eding Soyun?"
Soyun - "O-ok..Kel filmni ko'ramiz."— dedim ekranga qarab.
U kino qo'ydi va boshini yelkamga qo'ydi.... huddi u ilgari qilganidek, biz har doim film/drama tomosha qilganimizda u shunday qiladi.
"Uyda hech kim yo'q edi ... shuning uchun men Soyunning xonasini tekshirish uchun keldim ... agar u shu yerda bo'lsa!"
Men hamma narsani qorong'i ko'rdim, lekin men bu yoqimli ayol ovozini eshitdim
Men o'zimga juda yaqin bo'lgan yana bir chuqur ovozni eshitdim. Va men ko'zlarimni ochib o'zimni Tae bilan uxlayotganimni ko'rdim.
Va men Jennie qarshimizda turganini ko'rdim....Tae ham uyg'ongan edi.
Men tezda o'rnimdan turdim, orqasidan Tae ham.
Men nimadir demoqchi bolib og'zimni ochdim, lekin aytolmadim. Men Jenniega keyin Taega qaradim...va gapirdim
Soyun - "A-aslida...biz kino ko'rayotgan edik va uxlab qoldik....Menimcha!"
Taega qarab turgan Jenniega aytdim...va ovozimni eshitib menga o'girildi....U bosh irg‘ab, ikkilanib jilmayib qo‘ydi.
Jennie - "Men pastda kutaman... Tae.... biz to'y libosi xarid qilishimiz kerak!" — dedi va xonadan chiqib ketdi.
Keyin men va Tae qoldik va u ham chiqib ketdi.
Soyun - "Umid qilamanki, Jennie hech narsani noto'g'ri tushunmaydi!"
Hammomdan chiqib, ko'zgu oldida sochimni quritib, o'zim bilan gaplashardim.
Soyun - "Bugun ofis yo'q!.....bugungi reja nima.....xonada o'tirib ko'p o'ylash....yoki biroz yig'lab olish ha..."
Men bugungi kun tartibimga bosh irg'ab, keyin sochimni taradim.
Nonushta qilib, o‘z jadvalim bo‘yicha ishlarni bajarib, xonamda o‘tirdim.
Ammo keyin menga qo'ng'iroq qilishdi.
- "Salom Jin!"– dedim tabassum bilan.
- "Men zo'rman.... AQShga qaytdingmi?"
- "Shuning uchun..... bugun birga o'tirsakchi?"
- "Oh, ha, albatta.... Bugun baribir qiladigan ishim yo'q!"
- "Ajoyib, men seni olib ketaman...... Janob Kimning uyidamisan?"
Soyun - "Yaxshi, nihoyat nimadir qilish kerak... tayyorlanaylik!"— dedim karavotdan turib
Jennie - "Tae...... bizning to'y liboslarimiz uchun nimanidir o'yladingmi?"
U Taedan Jennie butiki tomon ketayotganda so'radi.
Tae - "Men bilmayman..bu narsalar haqida Jennie!.. O'zingga yoqqanini qil!"
Tae va Jennie butikka yetib kelishdi.
Jennie - "Min-su.... men yasagan uchta namunali dizaynni chiqaring va to'y liboslari uchun qilingan bitta dizaynni ham chiqaring!"
Tae divanga o'tirganda u buyurtma berdi. Ko'p o'tmay barcha to'rtta dizayn olindi va Jennie ularni Taening oldiga qo'ydi.
Jennie - "Tae, qara, bu to'rtta dizayn menga to'y libosim uchun juda yoqdi.... Xo'sh, qaysi biri eng yaxshisi deb o'ylaysan?"— dedi u va faylni uning oldida ushlab turib.
Tae faylga qaradi va keyin yana Jenniega qaradi.
Tae - "Jennie! bu sening tajribang.... O'zing yaxshi bilasan!"
Jennie qovog'ini chimirib, chuqur nafas oldi va qattiq va g'azablangan ovozda dedi. - "Ha..bu mening tajribam, lekin bularning barchasi bizning to'yimiz....demak, sen hech qanday hissa qo'shishni xohlamaysanmi?"
Tae uning ohangidan biroz hayratda qoldi. U bir soniya Jenniega qaradi va keyin yana dizaynlarga qaradi.
Tae - "Umm.....sen go'zal Jennie!...bularning har biri senga yarashadi....hammasi yaxshi!" U bu javob uni qoniqtiradi degan umidda.
Jennie chuqur nafas oldi va faylni yopdi. - "Yaxshi, rahmat... Men o'zim qaror qilaman....... Min-su faylni saqlab qo'ying!"
U buyurtma berdi va sumkasini oldi. - "Qaytamiz!"
U sovuq ohangda dedi... Tae biroz sarosimaga tushdi... lekin u uning tufayli jahli chiqqanini tushundi.
Ular mashina tomon ketayotgan edi, Tae esa sovuq yuz kiygan Jenniega qarab turardi.
Tae - "Umm..Jennie!.. Bir joyga borib tushlik qilaylikmi?"
U uning kayfiyatini ko'tarish uchun so'radi.
U to'xtadi, keyin bir oz o'yladi va Tae tomon o'girildi...biroz jilmayib dedi - "Uyimga boraylik.... Bizga nimadir tayyorlayman?"
Tae uning kayfiyati biroz ko'tarilganidan xursand bo'lib rozi bo'ldi. - "Yaxshi!"
Soyun - "U sizdan ko'ra og'irroq mashq qiladimi? – hayron bo‘lib so‘radim
Men va Jin xarid qilganimizdan keyin qahvaxonada o'tirdik...Jin esa menga o'zi yoqtirgan qiz haqida gapiryapti..sport zalida tanishgan..lekin u unga yaqinlashishdan qo'rqadi...chunki u sport zalida professional va hatto undan ko'ra og'ir yuklarni ko'taradi.
Soyun - "Siz uni ayol sifatida yoqtirasizmi... yoki shunchaki undan hayratda qolasizmi?"
Jin - "Men uni birinchi ko'rganimdan beri yaxshi ko'rardim... o'sha paytda u hech qanday og'ir mashq qilmasdi.. u endigina isinayotgan edi.... demak, bu maftunkor emas!"
Men bosh irg‘adim - "Jin u bilan hech bo'lmaganda gaplashishingiz kerak..Undan sport zalidagi narsalar haqida so'rang....yoki u qabul qiladigan qo'shimchalar kabi...Men unga siz bilan gaplashishi uchun qulay bo'lishini aytmoqchiman..."
Soyun - "Mana, agar u bilan gaplashsangiz, u sizga soqovlik qiladi degani emas... to'g'rimi?..... shuning uchun shunchaki kichik bir suhbatni boshlang... unga o'zingizni his ettiring, chunki sizda gaplashadigan umumiy mavzular ko'p... lekin uni g'azablantirmang yoki bezovta qilmang!"
Jin biroz o'ylanib turib bosh irg'adi. Men uning yelkasiga qoqdim.
Soyun - "Siz buni qila olasiz... axir siz butun dunyo bo'ylab kelishgansiz, buni bilasiz!"
Jin - "Ha... bu mutlaqo to'g'ri... u mening chiroyli yuzimga qarshi tura olmaydi!" U yuzini qadab dedi va men kulib yubordim.
Jin bilan vaqt o'tkazgandan so'ng....kech bo'ldi..do'konga, ovqatlanishga, o'yin o'ynashga va yana ko'p narsalarga bordik.....Men shu kunlar davomida olib yurgan stressim yengillashgandek his qildim.....Jin, albatta, ajoyib yigit.
Hozir uyga qaytayapman.... Jin meni tashlab qo'yishni talab qildi, lekin men o'zim qaytishim mumkinligini aytdim, shuning uchun taksida keldim....
Men barcha xaridlarimni olib, taksidan tushdim....
Men barcha sumkalarimni bir qo'limga o'tkazdim va boshqa qo'lim bilan telefonimni sumkamdan topishga harakat qildim. Men telefonni oldim, u Rose edi.
- "Men bir do'stim bilan uchrashishga borgandim...hozirgina qaytib keldim.. uyga piyoda!"
- "Soyun... sen bu to'yda qatnashmoqchimisan?"
Men uning savolini ikkinchi marta eshitdim. Bilaman, u mening his-tuyg'ularimni biladi, lekin men hali ham beparvo harakat qilishga harakat qildim.
Men yana yura boshladim. - "Albatta... nega bormayman?"
- "Soyun....harakat qilishni bas qil.... Barcha haqiqatni bilaman....Men buni sendan juda ko'p marta koʻryapman.... agar xohlamasang...bu toʻyda qatnashma....Senga qanchalik qiyin boʻlishini bilaman....bahona ayt.. shoshilinch nimadir paydo boʻldi..yoki biror narsa deb va ket!"
Uning ovozidan u men uchun qanchalik qayg‘urayotganini sezdim. Endi o'zimni befoyda ko'rsatishdan foyda yo'q!
Men tabassum qildim - "Men yaxshiman Rose..... boshida men ham shunday deb o'yladim...lekin men bu to'yda qatnashishim va davom etishim uchun o'zimga jonli sabab berishim kerak deb o'ylayman...bu qanchalik og'ir bo'lmasin....men ko'proq davom etishni xohlardim!"
Bir muddat sukunat cho'kdi, lekin keyin u gapirdi. - "Yaxshi, agar shunday bo'lsa!... Ehtiyot bo'l... Keyinroq gaplashamiz!"
Yana bir necha qadam yurib uyga yetib keldim. Eshik allaqachon ochiq edi..bu men uchun biroz hayratlanarli bo'ldi.
Men ichkariga kirdim.. eshikni orqamdan qulflab. Uy o'zgacha jim va g'alati tuyuldi.. Bu yerda ko'p odam yashamaydigandek, demoqchiman.
Mehmonxona tomon yurdim. Va men abeodji, Xvang xonim va Jisoo onnini yashash xonasida o'tirganini ko'rdim.
Men tabassum qildim va onni tomon yurmoqchi bo'ldim, lekin ularning yuzlari va muhitini tushundim.... bu umuman yaxshi emas edi.
Hammaning yuzida qovog'i chimirilib turardi ...abeodji qo'llarini bir biriga bog'lab polga qaragancha o'tirardi.
Hech kim gapirmasdi..... bu juda g'alati tuyuldi ... aniq bir narsa noto'g'ri edi.
Hamma menga qaradi. - "Nima bo'ldi?"— so‘radim ehtiyotkorlik bilan.
Abeodji yana polga qaradi. Men sumkalarni qo‘yib, ular tomon yura boshladim. - "Muammo bormi?"
Jisoo onnie tomog'ini qirib, abeodjiga qaradi, keyin yana menga qaradi. - "Jennie bu nikohdan bosh tortdi!"
Wattpaddan tarjima qilindi.
Muallif: PayalSharma671