Millionerning turmush o‘rtog‘i
— Seona, qolishingni so‘radim.
Jungkookning chuqur ovozi jim xonada jaranglab, yo'lda to'xtab qoldim. U mendan nimani xohlaydi? Men e'tiborimni unga qaratdim, chunki sarosimaga tushib qoldim.
Boshqa tomondan, Stellaning nigohi men va Jungkookda edi, u tezda ko'zlarini bizdan olib, kabinadan shoshilib chiqdi.
Men uning ketishini ko'z qiri bilan kuzatdim. Men qandaydir tarzda muammolar paydo bo'lishini his qilyapman. Nega men xohlamagan kunlarda ham u bilan yuzma-yuz turishim kerak?
- Xo'sh, - u jimlikni buzdi va e'tiborimni unga qaratdim. Uning o'tkir nigohlari meni bezovta qildi, lekin men o'z ifodamni saqlab qoldim. Bu qarash nima, janob?
Men indamay uning keyingi harakatini kutib turdim, lekin uning jimjitligi saqlanib qoldi. Uni diqqat bilan kuzatib qoshlarim chimirildi. U mening gapirishimni va unga javob berishimni kutayotganga o'xshardi. Lekin asl savol shundaki, u mendan qaysi savolning javobini kutayapti?
Ajablanib, boshimni sekin egdim. U meni u gapiradigan gaplarini oldindan biladi deb o‘ylayaptimi? Bu tushuncha bema'ni ko'rinadi. Uning kotibi janob Li qanday qilib uning ehtiyojlarini oldindan bila olgani haqida o'ylay olmadim. Hech bir oddiy odam buni hech qachon tushuna olmaydi yoki ehtimol bu shunchaki diqqat bilan kuzatish masalasidir.
Lekin yana men uning kotibi ham emasmanki, uning ko'z orqali so'zlarini tushunishim uchun.
Bu o‘ylarni silkitib, sukunatni buzishga qaror qildim. — Sizga qanday yordam bera olaman? Suhbatni yanada aniqroq mavzularga yo‘naltirishga umid qilib, so‘radim. Agar u mening yordamimni xohlasa, bu ish bilan bog'liq bo'lishi kerak va men uni tezda yakunlab, imkon qadar tezroq u yerdan ketishni xohlayman.
Biroq, uning savoli meni hayratda qoldirdi. — Aytadigan gaping yo‘qmi? — deb so‘radi u meni battar sarosimaga solib. Yuzimdagi chalkashlik yanada chuqurlashdi, u mendan nima qilishimni kutayotganini bilmay qoldim.
Nima uni bunchalik uzoq davom ettiryapti? Anchadan beri u menga e'tibor bermay yurganini payqadim. Bu bo‘sa uchunmi yoki u menga tegishni yomon ko'rgani uchunmi? Uning o'sha kuni qanday munosabatda bo'lgani menda bir nechta javobsiz savollarni tug‘dirdi.
Lekin nima bo'lishidan qat'iy nazar, u meni ataylab mensimaydimi yoki bu mening fikrlarimmi, chunki men ulardan qutulolmayman.
— Kechirasiz? u menga xijolat bilan qaradi va bu mening noroziligimni yanada kuchaytirdi.
— Nima deyapsiz, men nima deyishim kerak?
Bu ayol buni ataylab qilyaptimi? Unga nima haqida gapirayotganimni tushunmaslik shunchalik qiyinmi? Ertalab ofisga ketishdan tortib yotoqxonasida kechki ovqatgacha mendan qochish uchun hamma narsani qildi.
— Janob, agar gaplashadigan muhim gapingiz bo‘lmasa, menga ruxsat bering — dedi-da, orqasiga o‘girilib, eshik tomon yura boshladi.
U eshikni orqasidan yopganida, men bir muddat yopiq eshikka qarab qoldim. Men qo'limni stoldan ko'tarib, uni qoshlarim tomon sekin yo'naltirdim va qoshlarim orasiga yumshoq tegib qo‘ydim.
Bu ayol mening so'zlarimni oddiy qabul qiladi.
— Qiziq, unga nima bo‘ldi? Lift tomon yo‘l olarkanman, past ohangda ming‘irladim.
Bu odam jumboq. Faqat u nima istayotganini va bu hiyla-nayrang so'zlari bilan nimani nazarda tutmoqchi ekanligini biladi.
Lekin hozir.... Men uning so'zlari ustida o'ylashni to'xtata olmayapman. U tasodifan men unga e'tibor bermayotganimni payqadimi? Men uzoq o‘ylanib qoldim. Yo'q, yo'q, umuman mumkin emas, va agar shunday qilgan taqdirda ham unga ahamiyat beradimi?
“Hammaga xayrli ish”, deb maqtadi savdo bo'limi boshlig'i janob Min mamnuniyat uyg'otadigan iliq tabassum bilan. Uning so'zlari gavjum ofis yo'laklarida aks-sado berdi, u nafis o'girilib, yig'ilish tomon yo'naldi.
Hamma hamkasblarim yana oʻz vazifalarini bajarishga kirishib, boʻlimga qaytishni boshlashdi. Lekin men janob Minning ketishiga maftun boʻlib, oʻz joyimda qoldim. Ko‘zimdan g‘oyib bo‘lguncha uni kuzatib turdim.
"U juda xushmuomala", deb ohista pichirladim, yanoqlarim biroz qizardi. Xarizmatik boshliq Kalix Min o'zining chiroyli xulq-atvoriga juda mos keladigan ismni olgan. Unga bo'lgan yashirin muhabbatim anchadan beri saqlanib qolgan edi. U o'z bo'limidagi xonimlar orasida juda mashhur, lekin meni unga eng ko'p jalb qilgani uning shirin va xotirjam xarakteri - aynan mening tipim.
O‘ylarimga adashib, uzoqdan unga hayron bo‘lib qarab turdim. To‘satdan “Uni sevasanmi?” degan xayolimni bir ovoz buzdi. Men hayollarimdan chiqishni xohlamay unga keskin "Ha-" deb javob bera boshladim. Qo‘rqib, boshimni yon tomonga burdim, faqat janob Lini orqamda turganini ko‘rdim.
U bo‘yimga mos kelish uchun yaqinroq engashib, yelkamdan qiziq nigoh bilan meni kuzatdi. U bu yerda nima qilyapti?!
"Men sizning didingiz yomon ekanini bilardim..."
Nima? U o'zini kim deb o'ylaydi?!
"Janob Li, avval menga qilgan ishlaringiz uchun juda minnatdorman, lekin siz hozir chegarani kesib o'tyapman deb o'ylamaysizmi?" — deb so‘radim va undan bir qadam uzoqlashdim.
Ammo bunga javoban men undan faqat bir oz masxara oldim. U boshqa tarafga qaradi. "Bilasizmi? To'g'ri aytdingiz. Bu mening ishim emas." Va u shunchaki orqasiga o'girilib ketganini aytdi.
Qoshlarim chimirgancha indamay joyimda qoldim va uning ketishini kuzatdim. Uning xatti-harakatlari va ayniqsa, so'zlari meni hayratda qoldirdi. U birinchi navbatda mening hayotimga nimaga aralashishi kerak? Bu qanday qilib erkak va ayollar orasida juda mashhur men hali ham hayronman. U chiroyli, lekin juda ham chiroyli emas.
Qaytishda kofe ichishga qaror qildim. Endi faqat kofe ongimni tinchlantirishga yordam beradi. Men ofis kabinetlarida yangi tayyorlanggan qahvaning jozibali hidi tomon yurdim. Navbatdagi hamkasblarga qo‘shilib, qahvaxonaga yetib keldim.
"Bu yerda ishlab orzular ro'yobga chiqqanga o'xshaydi. Birinchidan, biz ishlayotgan JEON KORXONASI, keyin esa bu kompaniyada bizni chiroyli erkaklar qurshab olgandek, uni yanada ertakga aylantiradi."
"Biz o'zimizga boy va chiroyli yigitlar topish uchun emas, balki ishlash uchun keldik."
"Oh, Mia, endi kayfiyatni buzuvchi bo'lma. Lekin bu haqiqat ekanligini hammamiz bilamiz. Ayniqsa, janob Jeon va janob Li haqida gap ketganda. Bosh direktor va uning kotibi juda qizg'in."
Ro‘paramda turgan ayol hamkasblar o‘z suhbatlaridan zavqlanayotganini eshitdim. Ular janob Jeon haqida gapirganda, men roziman, lekin janob Li? U ko'proq kulgili odamga o'xshaydi ...
Men o‘zim yoqtirgan aralashmaning tugmachasini bosmoqchi bo‘lganimda, labimdan “Jinni” so‘zi chiqib ketdi. Oradan bir necha soniya o‘tgach, yonimdagi birovdan ham xuddi shunday so‘z yangradi. Qo'rqib, ko'zimni ko'tarib, Seonaning ko'zlariga duch keldim, u ham xuddi hayratda qolgandek tuyuldi. Biz bir lahzada hayron bo'lib qoldik.
Vaziyatdan ikkalamizning yuzimizda ham noqulay tabassum paydo bo'lgandi.
Sukunatni buzib, u gapirdi: "Uh... nimadir dedingizmi?" Men javob tariqasida boshimni tez silkib qo‘ydim. Qaytib, men savol berdim: "Sizchi?" U ham boshini silkitib qo‘ydi.
Men qo‘limda bir piyola issiq qora kofe bilan stolimga qaytdim. Bir necha daqiqa oldin sodir bo'lgan voqea haqiqatan ham g'alati, qo'rqinchliroq edi. Bir daqiqa Ella men aytgan so‘zimdan hayron bo‘ldi. Men o'sha ayol hamkasblar Jungkook va janob Li haqida gapirayotganini eshitdim. Va xayolimdan o'tgan birinchi fikr: "Janob Li ko'proq Jungkookga o'xshaydi? O'sha muz kubmi? Qanday hazil. U jinni".
Lekin... Men uning "Jinni" deganini eshitdimmi yoki noto'g'ri eshitdimmi? Va agar men uni to'g'ri eshitgan bo'lsam ham, u kimni jinni deb atagan ...?
— Seona, Nora xonim sizdan darhol uning kabinasida bo'lishingizni so‘radi.
O‘ylarimni to‘satdan kelgan ovoz buzdi. Men yuqoriga qaradim va Lila menga xabar berganidan keyin stolim yonidan o'tib ketayotganini ko'rdim.
Oh, ha, men buni butunlay unutganman. Nora xonim qaytib keldi, bo‘lim boshlig‘imiz va yana bir qancha xodimlar bilan bir oyga xizmat safariga ketgandi. Qiziq, u ishda menga qiyinchilik tug'dirish uchun yana qanday yangi usullarni o'ylab topgan bo'lishi mumkin. Labimdan Og'ir xo'rsinib qo‘ydim.
— Ularni bir haftada tugatishimni xohlaysizmi? Nora o‘z shaxsiy kompyuterida ishlayotganini ko‘rib so‘radim. Ko‘p o‘tmay u yozishni to‘xtatdi va e’tiborini yana menga qaratdi. — Sizda bu borada muammo bormi?
Ha desam, meni qo'yib yuborasizmi?
"Yo'q, men ularni bajaraman", deb orqaga o'girildim va uning kabinasidan chiqib ketdim.
Kompyuter ekranimning xira nuri tartibsiz ish stoliga nur sochdi. Telefonim jiringlab, e'tiborimni telefon ekraniga qaratdim.
Men oddiy bildirishnomalarni kutib, qulflangan ekranga qaradim, lekin buning o'rniga Jungkookdan kelgan bir qator xabarlar e'tiborimni tortdi. Ekranga bosganimda, kutilmagan matnlar paydo bo‘ldi.
"Bu senga yoqdimi?" Men xabarni o‘qib hayratda qoldim. Uning so'zlari ortida qanday ma'no borligini o'ylar ekanman, qoshlarim chimirildi.
U nima haqida gapirdi va bunday qanday savol? Men nimadan zavqlanishim mumkin? E'tiborimni boshqa xabar paydo bo'lishiga qaratdim. — Nega javob bermayapsan? so'radi, so'zlarda sezilib turgan shoshilinchlik hissi bilan.
Men Jungkookning xabarlari to'satdan kelishi bilan ekranga tikilib qoldim. Men uning jumboqli so'rovlarini tushunishga harakat qildim. U yaxshimi? Bunda men bilmaydigan yashirin gap bormi?
Lekin kuting - nega men unga yozishim kerak?
3-qoidada shunday deyilgan: "Faqat favqulodda vaziyatlarda bir-birlari bilan bog‘lanish". va men bu yerda hech qanday favqulodda vaziyatni ko'rmayapman, go'yo u juda erkin. Ammo u dangasa bo'lsa ham, hech kim uni so'roq qilmaydi, lekin men shundayman, shuning uchun vaqtimni behuda sarflashni to'xtatib, ishga qaytishim kerak.
Oldimdagi ishga diqqatimni qaratib, telefonni yon tomonga suraman.
Bu orada:[Jungkookning kabinasi]:
Jungkook uyali telefon ekraniga tikilarkan, lablaridan istehzo chiqdi. "Bu ayol meni tom ma'noda tashlab ketdi ...?" — deb g‘o‘ldiradi u bir oz achchiq ohangda telefonini mahkam ushlagancha. U buni ikkinchi marta qildi. Qancha urinmayin bu ayolni boshimdan chiqara olmadim. Uning menga e'tibor bermasligini o'ylash meni eng ko'p bezovta qilardi.
— Janob, bundan keyin sizda konferentsiya bor...
"Nima uchun ayol sizni mensimasligi mumkin? Buning ortida qanday sabablar bo'lishi mumkin?" Jungkook birdan unga Jungkookning jadvalini o'qib berish bilan band bo'lgan Axelning gapini bo'lib, uni qo'lidagi fayldan boshini ko'tarib, unga tikilishga majbur qildi.
— Ayolmi? — deb so‘radi Axel, Jungkookning to‘satdan bergan savolidan hayron bo‘lib. Ikkovi ham bir muddat bir-biriga o‘ng‘aysiz tikilib qolishdi. "Ah.. balki u sizdan g'azablangandir yoki sizning xatti-harakatlaringizdan norozi bo'lishi mumkin? Sabablar turlicha bo'lishi mumkin", deb javob berdi Axel va qandaydir tarzda yaxshi javob berishga harakat qildi.
"Oh..Tushundim.." Jungkook tomog'ini qirib, o'zini tutishga urinib qaradi. Ammo tez orada yana bir savol tug'ildi: "Agar sen undan bu haqda so'roq qilmoqchi bo'lganingda u sening matnlaringni e'tiborsiz qoldirsa-chi?"
"Keyin, u shunchaki SMS yozayotganingiz va yuzma-yuz kechirim so'ramasligingizdan g'azablangan", deb javob berdi Axel va yana nima deyishni bilishga urinib, bir-biriga tikilib qoldi. Bu noqulay bo'lib borardi.
Menda uning kitobi borligi uchun u mendan jahli chiqdimi? Shu sababmi? Jungkook hayron bo‘lib qoldi. Qanday bo'lmasin, men buni keyin Yuzma-yuz gapiraman.
"Yaxshi maslahat, aslida mening do'stim mendan bu haqda so'ragan edi ... men shunchaki.. so'radim ..."
Jungkook kursidan turib, cho'ntagiga qo'l telefonini tashladi va ular orasidagi noqulay sukunatni buzdi. "Konferentsiyani bekor qil. Mening muhim ishlarim bor." Shosha-pisha kabinadan chiqib ketdi.
Axel o'z o'rnida qoldi, u Jungkook chiqib ketayotganini kuzatdi. "U, albatta, o'zi haqida gapirgan edi.."
Stolda ishimga berilib o'tirarkanman. To‘satdan xonani g‘ala-g‘ovur tovushlar diqqatimni tortdi. Mening bo'limdagi hamkasblarim shosha-pisha qabulxona tomon yo'l olishdi.
Hayron bo‘lib, o‘zimcha “Bu yerda nima bo‘lyapti?” deb g‘o‘ldiradim. To'satdan hamkasblarimning keskin harakatining sababini tushunolmay qoldi.
Men sarosimaga tushib qolganimda, Ella qadam bosib menga yaqinlashdi. U qo‘limdan mahkam ushlab, kursimdan turishga undadi. “Seona, ketaylik”, dedi u, uning shoshqaloqligi yuz ifodasida aks etgan.
Nima uchun shoshqaloqlik? Zilzila yoki boshqa narsa bo'ladimi?
Men hayron bo‘lib, “To‘xtang, qayoqqa ketyapmiz?” deb so‘radim. Ellaning ko‘zlari mening ko‘zimga to‘qnashdi va u tushunarli tabassum bilan tushuntirdi: “Janob Jeon bizning bo‘limimizga tashrif buyuradi. Bizning bo‘lim boshlig‘i Choi xonim barchamizdan uni kutib olish uchun yig‘ilishimizni so‘radi. Ketdik!!”
Ella meni gavjum ofisda olib borar ekan, nega Jungkook kutilmaganda bizning ish joyimizga shunday qisqa vaqt ichida tashrif buyurganiga hayron bo'ldim. Ertalabdan beri unda nimadir noto'g'ri bo'lgan.
Shunga qaramay, men Ella bilan borishga rozi bo‘ldim. Chunki biz qabulxonada yig'ilgan hamkasblar olomoniga qo'shilib, bosh direktorimizni kutib olishga tayyorgarlik ko'rardik.
Moliya bo'limiga olib boradigan yo'lga yaqinlashganimda, marmar pol qadamlarimni aks-sado qilib, qabulxonaga kirdim. Biroq, qabulxonaning har ikki tomonida kutib olish yo'lagini tashkil etuvchi xodimlarning sinchkovlik bilan joylashtirilgan qatorini ko'rganimda, ko'zlarim chiziq oxirida turgan Seonaga qarab qoldi. U ko'zlarini olib qochishdan oldin bizning nigohlarimiz qisqa muddatga qadaldi.
"Janob Jeon, nima uchun bu yerdasiz? Siz menga xabar bergan bo'lardingiz va men sizni iliq kutib olgan bo'lardim", deb so'radi bo'lim boshlig'i Choi xonim nihoyat e'tiborimni unga qaratdim.
"Yaxshi. Men uzoq vaqt qolmayman. Hammangiz ishga qaytishingiz mumkin", dedim va Choi xonimni hayratda qoldirib. — Kechirasiz, siz bo'limga tashrif buyurganingiz yo'qmi?
Uning so'roviga javob bermaslikni tanlab, men chiziq oxirida turgan Seona tomon yo'l oldim. Uning yonida turib, men Min xonimga qaradim va gapirdim: "Men u bilan gaplashmoqchiman. Hammangiz borishingiz mumkin."
Wattpaddan tarjima qilindi.
Muallif: @𝒕𝒕𝒂𝒆𝒒𝒊𝒐𝒓