Aytilmagan haqiqat
Men pastga qaradim, Jennie menga barcha voqealarni aytib berardi va ko'z yoshlarim vaqti-vaqti bilan quyilib turardi.
Rostini aytsam, bu mening xatoim emas edi... chunki men hech qachon hech narsani bilmaganman..... Men Tae Jennieni yaxshi ko'radi deb o'ylardim va men ularni yaxshi do'st bo'lishlarini chin dildan qo'llab-quvvatlardim.
Men Jungkookni sevib qolganim bu meni xatoim emas edi....va bilamanki, bu haqiqiy sevgi edi... Jungkook sevishgan yoki boshqa narsa emas...Men uni chindan ham sevardim...va u ham...lekin u o'ta ishonchsiz va ega bo'lgan...balki u Taening ko'zlarida men hech qachon ko'ra olmagan muhabbatni ko'rgani uchundir.
Lekin u menga ishonmadi....va agar hozir mendan ajrashganimizdan afsusdamanmi deb so'rasa...demak javobim albatta yo'q....u hayotimga saboq bo'ldi..men bundan saboq olib, davom etdim.
Bu mening xatoim emas edi, lekin men haligacha aybdorman va afsusdaman...Jennie uchun..chunki uning ko'z yoshlari va yuragi ezilishiga men o'zim bilmagan holda sababchiman.....Men Taedan ham afsusdaman, chunki.....u meni juda uzoq vaqt davomida chin dildan sevdi va men unga evaziga bergan narsalarim jarohat va og'riq edi.
Taega bo'lgan sevgimni tushunganimga ikki oy bo'ldi va bularning barchasi uni Jennie bilan ko'rish yoki uning his-tuyg'ularimni unutganini ko'rish meni juda xafa qildi...shuning uchun bu yillar davomida uni qanchalik og'riqli va alamli qilganini tasavvur ham qila olmayman.
Va baribir, u menga turmushga chiqishni taklif qilganida ham, men uni rad etdim va u meni sevishini so'radim.
Bundan keyin yuzimni ko'rishni xohlaydimi, bilmayman ham....Bilmay turib, ko'nglini son-sanoqsiz sindirdim.
Oldimdagi ayolga shuni aytishim mumkin edi..sakkiz yillik umrini men bilmagan holda barbod qilganman.
U faqat ma’yus jilmayib qo‘ydi. - "Nega afsusdasan?......hech kimning xatosi emas edi, shuningdek, bu hammaning xatosi edi....U hali ham seni sevishini bilardim..."
U xo'rsinib davom etdi- "U menga g'amxo'rlik qildi, u meni hurmat qilardi, lekin u meni hech qachon sevmasdi va men buni bilardim .... lekin men u meni sevishga harakat qilmoqda deb o'yladim ... men u sendan kechishga harakat qilmoqda deb o'yladim ........ Meni sindirgan narsa u seni hech qachon unutishga yoki sendan kechishga harakat qilmagani edi."
Men uning yuqoriga tikilib turgan yosh ko'zlariga qaradim.
Jennie - "Ammo endi men buni yaxshi deb o'ylayman...bu foydasiz munosabatlar tugagani yaxshi.....Men bu sakkiz yilimni unga bag'ishladim....lekin endi men o'zim uchun yashamoqchiman." Men bosh irg‘adim. Bir lahzalik sukunat cho'kdi, lekin keyin u davom etdi
Jennie - "Nima qaror qilishingni bilmayman, lekin senga eng yaxshi tilaklarimni tilayman!"— dedi u sekin
Men lablarimni tishlab, uning so‘zlarini qayta o'ylashga urinib, atrofga qaradim. Lekin bir narsa e'tiborimni tortdi.
Soyun - "Jennie!" U menga qaradi va men chamadon tomon ishora qildim.
Jennie - "Men ketaman!"— dedi beparvolik bilan.
Jennie - "Men Koreyada faqat Tae tufayli qolgandim... ota-onam Amerikada yashaydi... va uch oy oldin menga Amerikadagi bir brenddan ularning dizayneri bo'lib ishlash taklifi keldi..... men o'zimga e'tibor qaratishni xohlayotganimni aytdim.... shuning uchun men Koreyani tark etaman!" — dedi u. Men bosh irg'ab qo'ydim, chunki qo'limdan kelgani shu edi... Men unga nima qilishi va nima qilmasligini ayta olmayman.
Soyun - "Tae biladimi?"— so‘radim ehtiyotkorlik bilan.
Hammomdan yuvinib, kiyinib chiqdim. Tashqaridan men yangi va toza ko'rinaman, lekin ichkaridan men hali ham xuddi shunday, singan edim.
Men karavot tomon yurdim va karavotning yon tomoniga orqamni suyagancha yerga o'tirdim. Shiftga qaradim va og'ir nafas oldim
Soyun ketganidan keyin olti yil o'tdi va men hali ham Jennie bilan uchrashaman.
Soyun ketgandan keyin..Men xafa bo'ldim yana Jenniega endi buni qilolmayman dedim...Men u bilan birga bo'lolmayman, xayolimda hamma narsa Soyun bo'lsa.
"Tae men bilaman......sen uni shuncha yillardan beri sevib kelyapsan..davom etish oson emas....sen vaqtingni olishing mumkin...men yordam beraman.. lekin iltimos men bilan bo'l...men sen bilan bo'lishni xohlayman...men senga yordam berishni xohlayman...Men seni juda yaxshi ko'raman Tae!"
Bu vaqtda men xudbin bo'lib qoldim...Menda endi "bu" yaqin odamim yo'q edi va Jennie men bilan qolishga tayyor edi...va men uni itarib yuborishga kuchim yo'q edi..Men ham kimgadir tayanishni xohlardim.
Men uni baxtli qilish uchun qo'limdan kelgancha harakat qildim....Yigit qilishi kerak bo'lgan hamma narsani sinab ko'rdim... chunki u men uchun muhim... u mening yuragim haqida hamma narsani bilgan yagona odam edi....
Va men u mening taqdirim ekanligini tan oldim.. lekin men unga Soyunga qaraganimdek qaray olmadim... balki menga ko'proq vaqt kerakdir.
Tae - "Andog'ning yangiligi nima?"— deb so‘radim kotibamdan faylni o‘qib.
Kotib - "Prezident... biz "Andog" bilan davom etmoqdamiz.... biz Y.G. kompaniyasidan xat oldik... ular "Andog" bo'yicha bizga yordam berish uchun eng yaxshi muzokarachilardan birini yuborishmoqda... uning ismi Miss Li Soyun!"
Men ismni eshitib, harakatlarimni to'xtatdim. Ism aytilganidan yuragim to‘satdan qimirlaganini his qildim.
"Li Soyun?....bu mening Soyunimmi?....... muzokarachi? asosiy biznes, Y.G... kompaniya AQShni anglatadi"
Kotib: "Hammasi yaxshimi prezident?"
Uning ovozi bilan o'ylarimdan chiqdim. - "Ha, ketishingiz mumkin!"
"O'ylashni bas qil, bu tasodif bo'lishi mumkin .... bundan tashqari, u yoki boshqasi farqi yo'q..... bu muhim emas!"
Shubhalarimni yo'qotish uchun uning profilini so'rashim mumkin edi... lekin men buni tanladim... chunki men o'zimni tushunishga harakat qilardim, hatto u bo'lsa ham... bu muhim emas.
Men majlislar zalida miss Li Soyunni kutayotgandim.
Yolg'on aytmayman...yuragim tez urib ketdi....yuragimning yarmi uni bo'lishini, yarmi esa uni bo'lishini xohlamasdi. Men uni kutib pastga qarab turardim.
Shu payt men oyoqlarning tik-tok ovozini eshitdim
"U emas..u hech qachon poshnali tufli kiymaydi!"
Men unga qarash uchun yuqoriga qaradim. U menga qaramagan edi... lekin kiyinish uslubi, soch turmagi hamma narsa u emasligini ko'rsatdi.
Soyun - "Kechirasiz... biroz kechikdim!"
Tinchlangan yuragim yana tez ura boshladi. U ortiga o‘girildi va ha, bu o‘zi edi... u butunlay boshqacha ko‘rindi... Yetukroq, xonimdek va go‘zalroq edi.
U menga qaragancha bir soniya qotib qoldi..ko‘zlari katta-katta ochilib, yuzi arvoh ko‘rgandek bo‘ldi.
"Albatta.. u meni bu yerda kutmagan edi... chunki u hech qachon nima qilayotganimni tekshirib o'tirmagan!"
Men yuzimdagi mushakni qimirlatishga jur'at eta olmadim va unga eng sovuq ko'rinishni berdim. Lekin ichkaridan..yuragim unga yugurib, uni juda qattiq quchoqlab olgisi keldi.
Uchrashuv davomida men unga sovuq nigoh bilan qaradim..harakatlarini ko'zdan kechirardim.
Mening ongik meni masxara qildi.
Men jahl bilan kabinamga kirdim... va eshikni qarsillatib yopdim. Men jag'imni qisib, devorga mushtladim.
"Nega u menga avvalgidek ta'sir qiladi?...menga nima bo'ldi?........ unutma Taehyung..u bizni hech narsani nazarda tutmagandek tashlab ketdi.... ikkilanma....senda Jennie bor...u sening taqdiring!"
Soyun bilan birinchi marta uchrashganimga bir necha kun bo'ldi... va o'shandan beri men unga juda sovuq yelka ko'taryapman... u menga yaqinlashmoqchi... men bilan bog'lanmoqchi.. va men bilan gaplashmoqchi... lekin men har bir urinishdan qochib ketyapman.
Men uning nima qilayotganini yoqtirmayman... chunki u hozir men uchun muhim emas...
Buni men o'zimga aytyapman ... lekin men chuqur bilaman.. Menga uning menga juda ko'p e'tibor qaratayotgani va e'tiborimni qanday xohlayotgani yoqadi. Unga e'tibor bermayotgandek bo'lsam ham... Men u haqida o'ylayman va uni yashirincha kuzataman.
Hozirda....Men uni janob Seokjinga juda yaqin ko'raman.....ya'ni uni har ko'rganimda u u bilan birga, u hatto har kuni u bilan tushlik qiladi.
"Nega u unga shunchalik yaqin, ular shunchaki professionallarga o'xshamaydilar....... u uni o'ziga do'st qilganmi?... lekin ular bir necha kun oldin uchrashishgan."
Men o‘rindiqqa o‘tirib, chuqur o‘ylarkanman, iyagimni ishqalardim.
"Kutib tur...lekin nega men uchun bu muhim..u kimga yaqin va kimga emas...... u haqida o'ylama." Men o'zimga aytdim va ishimni qila boshladim.
"Andog'ning atrofi" yig'ilishi oshkor bo'lganidan keyin
Yig'ilish endigina tugadi..va yolg'on gapirmayman ..Soyunga juda qoyil qoldim...u har doim iste'dodli edi..va men u hali ham shunday ekanligidan xursandman....uning ishi shunchalik ta'sirli ediki, uni maqtashdan o'zimni tiya olmadim....va uning yuzida ko'rgan tabassum..iltifotim tufayli...shunchaki yuragim urib ketdi...
Men yig'ilish xonasidan chiqdim..lekin unga qaradim... nega?..bilmayman.
Va men ko'rdim..u Seokjinni chaqirmoqchi edi....balki yana tushlik qilish uchun. Lekin u uni chaqirmasdan oldin..Men uni chaqirdim.
Seokjin men tomonga o'girildi. Yaqin atrofdagi stoldan tasodifiy fayl oldim...Bilaman, bu uning bo'limiga tegishli..shuning uchun bu yerda.
Tae - "Bu muhim fayl... Men uni zudlik bilan to'g'irlashni xohlayman.. shuning uchun uni tushlikdan oldin yakunlang."
U menga sarosimaga tushib qaradi, chunki fayllarni tuzatish uning ishi emas... lekin baribir bosh irg'adi. Va men u yerdan uzoqlashdim.
"Endi..u bilan qanday qilib tushlik qiladi!"— deb o‘yladim ichimdan jilmayib.
Ammo keyin men bir narsani angladim ... va men o'zimni g'azablantirdim.
"Nega men bunday qilyapman?..nega men o'zimni ularning yaqinligiga hasad qilgandek tutyapman?"
Men bugungi kun jadvalimni tugatgandan so'ng kompaniyamdan ketdim. Men tanish ovozlarni eshitdim, atrofga qaradim va oldimdagi manzara meni hayratda qoldirdi va shu bilan birga yuragimni og'ritib yubordi.
Endi... men o'zimni Soyun men uchun hech narsani anglatmasligiga ishontirishni to'xtatdim... u juda ko'p narsani anglatishini bilganimda... men hatto kimni aldayapman.
Men yig'layotganini va "o'sha Jungkookni" yana u bilan birga bo'lishini so'raganini ko'rdim.
"U hali uni sevadimi?" Tushunganimdan tomog‘im qurib qolganini his qildim.
"Bu haromning nimasi bunchalik o'ziga xos!"
Men uning uni qaytarishni qanchalik xohlayotganini ko'rdim va bu badbashara u ham buni xohlamaganga o'xshaydi.
Men jag'imni qisdim va ular tomon yurdim.. uni undan uzoqlashtirdim. Men uni to'xtash joyiga sudrab olib bordim... va unga jahl bilan so'kishlar qildim.
Lekin buning evaziga u shunchaki jilmayib turardi.
"Aqldan ozganmi?...Bu gaplarim unga hazil bo'lib tuyuladi..u o'ziga yoqqanini qiladi..shuning uchun unga hech narsa aytishga hojat yo'q!"
Tae - "Hech narsani tushundingmi yoki yo'qmi, bilmayman... lekin menda boshqa vaqt yo'q!"
Abeodji olamdan o'tdi va ko'p narsa o'zgardi.....buni ko'rish men uchun chidab bo'lmas edi....u jozibasini, aurasini yo'qotdi, bunga chidab bo'lmasdi... Uni eski holiga qaytarish uchun qo'limdan kelgancha harakat qildim.
Va men muvaffaqiyatga erishdim, deb o'ylayman ... Men va u yana "do'st"miz....ha..do'stlar...
"Nima?...albatta sen shunchaki do'st bo'lasan..senda Jennie bor...demak nimani kutyapsan!" Mening ongim menga tanbeh berdi.
Garchi oramizda hamma narsa yaxshi bo'lsa ham.. lekin hali ham nimadir noto'g'ri edi..ba'zida men uning xafa bo'lganini sezaman ... u o'zini sindirib tashlagandek his qiladi va uni nimadir yeb borardi.
Ba'zida u menga oddiy bo'lmagan narsa bilan qarayotgandek tuyuladi ...
"Aldashni bas qil..bunday narsa emas..u abeodjini yo'qotgan bo'lsa kerak..shuning uchun...u g'amgin ko'rinadi...bu sen o'ylagandek emas....Jenniega e'tibor qarat!"
Biz bu yerda Jejudamiz... va aniqrog‘i, piyoda sayr qilmoqdamiz.
Men Soyun bilan uning qo'llarini ushlab yurardim... va bu meni nimani his qilganimni tasvirlab bo'lmaydi.. Garchi yuzim oddiy ko'rinishga ega bo'lsa-da, lekin yuragim ahmoqdek kulib turardi.
Shu payt biz qattiq qichqiriqni eshitdik. Men esa orqaga o‘girildim, faqat Jennie yerda og‘riqli nigoh bilan yotganini ko‘rdim. Va keyin men nima qilayotganimni angladim.
"Yo Xudo!..Qanday qilib uni unutaman?"
Men tezda uning oldiga yugurdim va uning tuflisini yechdim va uning terisini teshayotgan tikanni va qon oqib chiqayotganini ko'rdim. Men o'zimni juda aybdor his qildim.
"Qanday qilib men buni qila olaman?.. Qanday qilib men unga e'tibor bermayman .... qanday qilib men juda xudbin bo'laman ... u piyoda yurishni yoqtirmaydi ... lekin u hali ham men bilan bo'lishni xohlagani uchun bu yerga keldi va men unga e'tibor bermadim va Soyun bilan vaqtimni zavqlantirdim!"
Men o'zimdan juda aybdor edim va o'zimdan g'azablandim....Jenniega shunday munosabatda bo'lganim uchun....U mening beparvoligim tufayli yaralanganini his qildim... Va bu jahlda..Soyunga baqirdim..
Soyunning yuzi keyingi soniyada afsuslantirdi, lekin men buni ko'rsatmadim.
"Ah!... nega jahl bilan narsalarni aralashtirib yuborasan!"
O'ylarim bilan band edim..telefonim jiringladi va xabar kelganini payqadim.
Ko'rishni istamagan bo'lsam ham... lekin baribir qo'limni cho'zdim va telefonimni oldim. Bu Jenniedan kelgan xabar edi men uni tezda ochdim.
Umm...Tae bilaman, kimdir senga aytmay ketsa, yomon ko'rasan...shuning uchun men senga shuni aytyapman....Men Amerikaga ko'chib ketyapman....onam-dadam meni doim u yerda bo'lishimni xohlardi...Bilasanmi...Sen bilan gaplashayotgan brendim ham..ular menga yana uch oy oldin taklif yuborishgan edi....Koreyada boshqa bo'lishim uchun hech qanday sabab yo'q ..shuning uchun ha....mening kelajak parvozim yaxshi bo'ladi deb o'ylayman.... ehtiyot bo'l va umid qilamanki, biz aloqada bo'lamiz.
Men uning xabarini ko'rib hayratda qoldim. - "U ketyaptimi?"
Men tezda vaqtni tekshirdim..soat 14:29 edi..u aeroportga parvozdan ikki soat oldin yetib borishi kerak...demak u hozir aeroportga jo‘nab ketishi kerak.
Men tezda o'rnimdan turdim, mashinamning kalitlarini oldim va uydan chiqdim va aeroport tomon otlandim.
Men Jennieni uyidan bir soat oldin chiqdim..hozir o'z uyimdaman...Men Taening uyiga bormadim.. chunki menga yolg'iz qolish uchun vaqt kerak..har bir narsani o'ylash va qayta ishlash uchun.
Men abeoji nima deyishni o'ylashim kerak..Endi nima qilishni o'ylashim kerak..Tae bilan qanday yuzlashishni o'ylashim kerak..u bilan nimanidir gaplashish kerak.... Shunday qilib, men hamma narsani o'ylash uchun keldim.
Men aeroportga yetib keldim va tezda mashinamni to'xtatdim. Bu yerga yetib kelishim uchun yigirma besh daqiqa vaqt ketdi.
Men tezda Jenniega qo'ng'iroq qildim.
- "Qayerda, aeroportda?" — so‘radim atrofga qarab.
- "Bu bilan nima demoqchisan... Men birinchi kirishdaman!"
- "O'sha yerda qol?...Men boraman."
Men qo'ng'iroqni uzib, birinchi kirish tomon yugurdim. Va u yerda men Jennieni ko'rdim.
Jennie - "Tae.. bu yerda nima qilyapsan?"
Tae - "Bularning hammasi nima?.. nega birdaniga?"– deb so‘radim hansirab, qo‘llarimni belimga tutib.
U xo'rsinib qo'ydi - "Onam..dadam m-.."
Tae - "Ular seni oldin ham xohlashardi!"
Tae - "Senda ham bu taklif bor edi!" Men uni yana kesib tashladim. U menga jahl bilan qaradi.
Jennie - "Ha..Menda oldin ham ketishim uchun shunday sabablar bor edi..lekin qolishim uchun bundan ham kattaroq sabab bor edi...va bu sen eding....lekin endi menda bunday sabab yo'q...demak nega bu yerda qolishim kerak?" Uning ohangidan ko'zlarim chimirib ketdi.... chunki u to'g'ri gapirdi. Men pastga qaradim... Nima deyishni bilmayman. Men og'zimni yutib, tepaga qaradim.
Jennie-"Yo'q Tae....bu yolg'iz sening xatoing emas edi..bu meniki ham edi...hamma haqiqatni bilganimdan keyin ham...men seni men bilan bo'lishga majbur qildim.."
Tae "Sen meni majburlamading..."
Jennie - "Men bilvosita qildim ...." Men yana hech narsa deya olmay pastga qaradim.
Jennie - "Mening senga hech qanday ginam yo'q... sen bilan o'tkazgan vaqtim men uchun abadiy go'zal xotira bo'lib qoladi... va men seni sevib qolganimdan haligacha afsuslanmayman... va men haligacha hayotimga kirib, menga sevgi nima ekanligini o'rgatganingdan xursandman.... shuning uchun afsuslanma!" — dedi u yonoqlarimni silab. Men unga qaradim
Tae - "Rahmat Jennie..har doim yonimda bo'lganing uchun...muammolarimni va meni tushunganing uchun....Men har doim kerak bo'lganda meni qo'llab-quvvatlaganing uchun sendan minnatdor bo'laman.....Men senga sen xohlagan sevgini bera olmadim..lekin menga ishon, seni inson sifatida yaxshi ko'raman..men senga qayg'uraman...men doim shunday qilganman.." U kichkina tabassum bilan bosh irg'adi
Jennie - "Men hozir ketishim kerak..xayr!"
Men ho‘ng‘irlab, bosh irg‘ab qo‘ydim - "Xayr... Ehtiyot bo'l!"
Mashinamni haydab uyga qaytayotgan edim...Jennie bilan gaplashganimdan keyin o‘zimni yengil his qildim... Ammo ayb hali ham o'sha yerda edi.
Men uning uchun juda muhim bo'lganim... bu mamlakatda qolishga hech qanday sabab yo'q bo'lgani.. bu fakt meni yeb yubordi.
Men o'zimga savol berardim nega bunchalik sof begunoh yurakni sindirdim..buning aybidan qutula olarmikanman deb o'zimga savol berardim. Qimmatli yurakni sindirib, birovning sakkiz yillik umrini barbod qilganimni bilib, baxtli yashay olarmidim. Jennie bu mening xatoim emasligini aytsa-da, lekin bu mening xatoim.
U sevgidan ko'r edi...lekin men uni itarib yuborishim mumkin edi...Men kamroq xudbin bo'lishim mumkin edi...
Wattpaddan tarjima qilindi.
Muallif: PayalSharma671