Aytilmagan haqiqat
Yuzimda vayronagarchilik bilan orqaga qaytdim. Men kechikdim, uning parvozi allaqachon jo'nab ketgan.
Men jahl bilan yonidagi ustunni tepdim....Atrofdagilar menga aqldan ozgandek qarashdi. Bir qo‘limni belimga qo‘yib, bir qo‘lim bilan peshonamni ishqaladim. Men uni to'xtatishim kerakligini oldindan tushunmaganimdan afsuslandim.
Og‘ir xo‘rsindim va tez yurib mashinamni qo‘ygan joyga bordim. Va o'sha joyga yetib borgach, hafsalam pir bo'lib ko'zlarimni yumdim... mashinam yo'q edi.
Men uni shoshqaloqlik tufayli noqonuniy ravishda to'xtatdim va endi uni tortib olgan bo'lishlari mumkin.
Atrofga qarasam, ustunga yopishtirilgan qog‘ozni ko‘rdim. Men uni olib unda raqamni ko'rdim.
Shu raqamni haydovchimga jo‘natib, mashinamni olib, jarimani to‘lashini so‘rab xabar jo‘natganimni yodda tutishini aytdim va xo‘rsinib qog‘ozni cho‘ntagimda saqladim.
Bugun, albatta, juda yomon kun bo'ldi.
O‘ylab, qarorlarimga pushaymon bo‘lib, o'zim bilmagan yo‘l tomon yurdim.
Agar men biroz donoroq bo'lganimda ... Soyun hozir men bilan bo'lishi mumkin edi.
Yo'lda men bir parkga duch keldim va u yerda bir oz o'tirishga qaror qildim. Men skameykalardan biriga o‘tirib, osmonga qaradim.
"Nega biz uchun bunchalik muammo va to'siqlar bor?...Endi ikkalamiz bir-birimizni yaxshi ko'ramiz va oramizda hech kim bo'lmasa... nega biz haligacha alohidamiz?"
Bu yerda o'tirib hamma narsani eslayotganimga bir necha daqiqa bo'ldi..... yonimda kimdir o'tirganini his qildim. Men yon tomonga o'girildim va odamni ko'rib hayron bo'ldim.
"Salom" - dedi u quyonday tishlarini ko'rsatib.
Tae - "Bu yerda nima qilyapsan?"— sovuqqonlik bilan so‘radim undan
Jungkook - "Men shuni sendan so'ramoqchi edim.. bu yerda nima qilyapsan?"
Men yana old tomonga burilib, bir soniya turdim va keyin dedim.
Tae - "Soyun ketdi...... yana!" U ongli ravishda ko'zlarini pirpiratdi.
Jungkook - "Sen hali ham unga tan olmadingmi?"— so‘radi u butunlay hayratda.
U yuzini kaftiga qadadi - "Sen aqldan ozganmisan yoki senga kutish tuyg'usi yoqadimi....... nega haligacha tan olmading?"- dedi u biroz jahl bilan.
Men pastga va qo'llarimga qaradim.
Tae - "Birovning yillarini yo'q qilganim uchun men aybdorman...va bu aybim qalbimdagini aytishimga va baxtli bo'lishga imkon bermayapti!"
U sarosimaga tushdi, lekin keyin asta-sekin yuzida so'nib borayotgan chalkashlik belgilari paydo bo'ldi.
U qo‘lini yelkamga qo‘ydi. - "Bilaman... ayb haqiqatan ham juda yomon... Men ham buni boshdan kechirdim, sen hech qachon noto'g'ri bo'lmaganingni va u bilan qo'pol xato qilganimni tushunganimda...... va bu men tufayli uning do'stligi buzildi va u ketdi.... Men ham o'zimni aybdor his qildim!"
Men pastga qarab uni tinglardim.
Jungkook - "Menga va uning aybidan o'tishim qiyin edi....lekin men bunga majbur bo'ldim..nafaqat o'zim uchun... balki sevib qolganim uchun ham..... Jennie hamma narsada seni aybladimi?"
Jungkook - "Shunday ekan..sen ham o'zingni ayblamasliging kerak.... chunki bu qilayotgan ishing nafaqat seni, balki Soyunni ham qiynayapti..."
Men pastki labimni tishlab, biroz bosh irg'ab oldim
Shu paytgacha ushlab turgan qutini menga berdi. Men unga qaradim, muzqaymoq ekan.
Jungkook - "Yuraging og'riyotganda bu yaxshi... uni qiz do'stim uchun sotib olgandim, lekin u tez orada eriydi.. shuning uchun uni olishing mumkin!"
Rahmat,....bu g'alati......chunki biz bir-birimiz bilan tinch-totuv gaplasha oladigan darajada yaxshi munosabatlarga ega bo'lmaganmiz.. va mana men uning muzqaymoqlarini qabul qilyapman.
Tae - "Nima uchun qiz do'stingning yuragi og'riyapti?"— so‘radim bir qoshiq muzqaymoq olib.
Jungkook - "Bu bachadon og'rig'iga ham yaxshi!" Va men kuldim.
Ammo keyin uning yuz ifodasi birdan o'zgarib ketdi - "Oh!...bachadon og'rig'i...kechiksam, meni o'ldiradi...ketishim kerak!" -dedi u vahimali ohangda.
Men uni chaqirganimda, u ketayotgan edi va ortiga o'girildi.
Tae - "Hey, meni avtobus bekatiga tashlab qo'ya olasanmi?" Men so'radim. U darhol bosh irg'adi. Men hamon qo‘limda muzqaymoq bilan unga ergashdim.
Jungkook - "Aytgancha, nima qilmoqchi bo'lsang ham.. buni tez bajar... chunki u kechib davom etishni juda yaxshi biladi!"- dedi u xavfsizlik kamarini taqib.
Yolg'on gapirmayman... yuragimni biroz titratdi.
Tae - "Bu haqda qayerdan bilasan?"
Jungkook - "Ya'ni u mendan ketdi..... va u davom etishni yaxshi biladi!" - dedi u kulgili ohangda.
Tae - "Rahmat!"— dedim uning mashinasidan tushib.
U jilmayib, bosh irg‘adi - "U qaytib kelishi bilan unga tan ol."
Tae - "Xavotir olma...men... seni ham to'yimizga taklif qilaman!"
U kuldi va qo'l silkitdi. Men tabassum qildim va u haydab ketdi.
Men Amerikaga qaytganimga ikki oy bo'ldi... va men qaytmadim. Men xohlardim ... lekin nimadir meni to'xtatdi.
Men Tae bilan bog'landimmi?
Yo'q.
Men qila olmadim.
U yerda bo'lganimda yuzimni ko'rishni istamasdi, ketayotganimda ham bezovta qilmadi...shuning uchun u albatta telefonimni ko'tarmasdi...shuning uchun unga qo'ng'iroq qilmadim.
Lekin men do'stlarim, onnie va abeoji bilan bog'landim.
Va har doim ulardan Taeni so'raganimda ... ular yaxshi deb javob berishardi.
Bu javob meni xursand qilishi kerak edi va bu meni xursand qildi..lekin tubdan yuragimni teshdi.
Chunki men u yerda bo'lganimda u yaxshi emas edi, lekin men ketganimda u yaxshi ... bu mening borligim unga yaxshi emasligini anglatadi. Mensiz u yaxshi..shuning uchun men haligacha qaytmadim.
Bularning hammasini karavotimga yotib o'ylardim. Men bo'ynimni yon tomonga burib, soatga qaradim. Ko‘zlarim ochilib ketdi.
Soyun - "Yo'q, yo'q, yo'q, yo'q ... shit*..." Men tezda o'rnimdan turdim va hammomga yugurdim..
Ko'zim oldimdagi konveyerda edi va men kutayotgandim.....va o'sha paytda men tanish sumkani ko'rdim. U menga yaqinlashganda, men uni ko'tarib, tashqariga chiqdim.
Amerikada "budongsan" filialini ochish uchun menga ikki oy kerak bo'ldi ... va men bu filialga qarashim va nihoyat Soyunni o'zimniki qilishim kerak.
Bu yerda bo'lish uchun menga Soyundan tashqari sabab kerak edi. Men shunchaki kelib-keta olmayman..Men shu yerda qolishim kerak...lekin ishimni ortda qoldirish maqsadga muvofiq emas.
Shunday qilib, men bu vaqtni oldim, bundan tashqari, bu ikki oy menga hamma narsani qayta ko'rib chiqish, fikrlarimni yetuklash, o'ziga ishonch va aybdorlikdan o'tish uchun vaqt berdi.
Va endi men va Soyun o'rtasidagi hamma narsani tartibga solishga tayyorman.
Hech qanday ayb, na avvalgi voqealar... oramizda endi hech narsa bo'lmasligi kerak.
Biz allaqachon juda ko'p vaqtni yo'qotdik..va endi biz nihoyat birga bo'lishimiz mumkin..Men hech narsa yoki hech kimning oramizga kirishiga yo'l qo'ymayman.
Shu oylarda u men bilan bog'lanmadi... va men nima uchun ekanligini tushunaman Lekin u men haqimda hammadan so'raganini ham bilaman.
Men aeroportdan chiqdim. Va telefonimni tekshirdim.
Jennie Soyunni manzilini yozgan xabarini ko'rib jilmayib qo'ydim. Ha, Jennie Amerikada ekan..u Soyun bilan aloqada bo'lgan.
Va men u bilan aloqada bo'lib turdim, biz SMS yozardik va suhbatlashardik va bu menga aybimni unutishga yordam bergan yana bir sabab bo'ldi.
Soyunning ish vaqti edi... demak u uyda bo'lsa kerak.
Men taksiga o'tirib, Soyunni manzili tomon yo'l oldim. Men derazadan tashqariga qaradim. Yuragim asabiylik va hayajondan tez urardi.
Men kutardim..u meni ko'rgandan keyin qanday munosabatda bo'lishini.. oramizda bo'ladigan suhbat..men unga nima deyman, u nima deydi..Bularning hammasini tasavvur qilardim. Va bu meni hayratda qoldirdi.
Men telefonimni chiqarib, fon rasmimni ko'rdim. Go'zal qizning go'zal surati, sevgilim Soyun.
Uning suratini ochiqchasiga ekran foni sifatida saqlashim mumkin bo'lgan bu tuyg'u.. hech kim meni qo'lga olishidan yoki mening sirim oshkor bo'lishidan qo'rqmasdan juda xotirjamman.
Nihoyat Soyunning binosiga yetib keldim...yurak urishim esa nazoratsiz edi. Men ichkariga kirib lift tomon yurdim.
Liftga yetib borganimda...Liftda bir er-xotin va bolani ko'rdim..va bir soniya qiz Soyunga o'xshardi.. Lekin men shubhalarimni aniqlay olmay lift eshigi yopilib, ularni menga ko'rinmas qilib qo'ydi. Soyun deb o'ylab yelka qisib bosh chayqadim. Keyin boshqa liftga chiqdim.
Uni yana ko‘rish uchun xuddi shunday asabiylik va hayajon bilan ichkariga kirdim. Men pastga qaragancha o'zimga jilmayib turardim va lift tig'lanib, kerakli qavatda ochildi.
Men chiqdim va Soyunning № 1-xonadoniga qarab yurdim. Jennie tomonidan berilganidek. Men uning kvartirasiga yetib keldim... va chuqur nafas oldim... yuragim yana tez urdi.
Va men u eshikni ochganda aytadigan jumlani tuzatmoqchi edim. Men qo‘ng‘iroqni bosdim. Va bir zumda eshik ochildi.
Nafasim og'irlashdi, nimadir demoqchi bo'lib og'zimni ochdim... Lekin men u yerda hech kim yo'qligini ko'rdim. Qoshlarimni chimirdim, Shu payt qulog‘imga shirin chaqaloq ovozi keldi.
Men pastga qaradim va u yerda ajdahodek ko'zlari bilan menga qarab turgan yoqimli bolani ko'rdim. U koreys ko'rinardi. Lekin men sarosimaga tushdim.
Men Jennie yuborgan xabarni yana bir bor tekshirdim va u bir xil kvartira raqami edi.
— Siz kimsiz?... Kim bilan uchrashmoqchisiz?
U bola ingliz tilida biroz egilib gapirdi. Men hali ham dovdirab qoldim.
Tae - "Men-men.....Li Soyun?" aytishga muvaffaq bo'ldim.
U yuzini “oh” qilib, ko‘zlarini katta-katta ochdi... so‘ng qo‘llari bilan kutib turing, deb ishora qildi va tez yugurib kirdi. Men biroz ikkilanib turdim, lekin uning ortidan kirdim.
Bola - "Oyi...Soyun..Oyi.. kimdir siz uchun eshik oldida."- deb qichqirdi
Lekin bolaning onam deganini eshitib, joyimda qotib qoldim. Keyin yana bir erkak chuqur ovozini eshitdim.
- Soyun onang yuvinish xonasida...kim bu yerda? - deb so'radi erkak.
Shu payt men noqulaylikni his qildim.
Bola - "Dada.. kimdir eshik oldida Soyun onamni so'rayapti!"
Tomog‘im qurib qolganini his qildim...
"Oyi?.Dada?...bu mening Soyunimning kvartirasimi yoki-"
Shu payt ko‘zimga baland bo‘yli, kelishgan va koreys bo‘lishi mumkin bo‘lgan yigit tushdi. Men unga qaradim va hech narsa gapira olmadim.
Erkak - "Ismingizni bilsam maylimi?"
Aytish uchun og'zimni ochdim -"Kim Ta-"
Lekin tanish shirin ovoz meni uzib yubordi va yuragim urib ketdi.
Soyun - "Namjoon nima bo'ldi..kim..."
Men hozir Namjoon ekanligini bilgan bu odamning orqasida turganini ko'rdim. U ham menga qarab qotib qoldi. Ko'zlarim Soyundan Namjoonga va bolaga o'girildi va yuragim yonayotganini his qildim.
Bola - "Ona... bu odam sizni so'rayapti...!" - dedi bola Soyunga qarab qotib qolgan holatini buzdi.
Va bu men uchun yetarli edi ...
Men bu yerga uni ko'rish uchun kelgandim va uning eshigini onasini chaqiradigan bola ochgan va uning uyida bir odam bor, uni bola ota deb ataydi ... vaziyat haqida nima deb o'ylashim mumkin. Ortimga o'girilib, yuragim ezilib uning uyidan chiqib ketdim.
Bu juda aql bovar qilmaydigan edi, lekin bu vaziyatdan yana qanday ma'noni olishim mumkin. Orqadan Soyun ismimni chaqirayotganini eshitdim..lekin orqaga qaytmadim.
"Shuning uchunmi u har doim bu yerga qaytishni xohlardi?"
Soyun - "Tae..iltimos, to'xta!" U qichqirdi
Va mening qadamlarim o'z-o'zidan to'xtadi. U tezda men tomon yugurdi va meni o'girdi. Qizil ko‘zlarim bilan unga qaradim.
Uning yuzini ko'rishni... ovozini eshitishni qanchalik xohlardim!
Men juda hayajonlandim... lekin endi bu yerga kelganimdan afsusdaman va yana yuragimni ezdim.
Soyun - "Tae, boshqa biror narsani o'ylamasdan oldin... meni tingla!"— dedi u qattiq, lekin baribir iltijo bilan.
Men uning so‘zlariga e’tibor bermadim...hayolimda o‘sha bolaning onasini va o‘sha odamni, dadasini chaqirishi edi.
Tae - "Shuning uchunmi... sen mening taklifimni rad etding.. shuning uchunmi menga turmushga chiqishni xohlamading?"— dedim sekin unga vayrona nigoh bilan qarab.
Tae - "Shuning uchun bu yerda olti yil qolishga muvaffaq bo'ldingmi?" Men yana uning bir ko'ziga, keyin ikkinchi ko'ziga qarab so'radim.
Tae - "Shuning uchunmi qaytib kelmading?" Men unga baqirmadim, jahl bilan so‘ramadim... Shunchaki boladek tushkun ovoz bilan so‘radim.
U qo‘llarimdan mahkam ushlab oldi. - "Tae...."
Tae - "U sening yigitingmi.... yoki sen unga turmushga chiqqanmisan?... nega menga u mening do'stim deb yolg'on gapirding?"
Men unga umuman quloq solmadim. Uning yuzi ko'zimda, o'sha bolaning ovozi esa xayolimda edi.
Ko'zimdan bir tomchi yosh tushdi..
Tae - "Lekin nega meni sevishingni ko'rsatding... nega bunday qilishing kerak edi.... nega mening umidlarimni bunchalik puchga chiqarding... va nega har doim yuragimni..."
Men so'zlarimni yakunlay olmadim, chunki bo'ynimda qo'llar va labimda yumshoq lablarni his qildim.
Men yurak ezadigan dunyomdan chiqdim va ko'zlarini yumib o'payotgan qizga ongli ravishda qaradim.
Nima qilishimni bilmasdim...lekin qarshilik qilolmadim...Qo'llarimni o'rab, ko'z yoshlarim oqqancha javob tariqasida o'pdim....uning o'pishi sevgim bilan birga mening dardimni ko'rsatdi.
Uning lablarining sekin harakatlanishi yuragimni hayajondan urib ketishiga sabab boldi...lekin men qo'rqib ketdim, chunki bu o'pish ortidagi ma'noni bilmasdim, agar bu oxirgi bo'lsa-chi.....bu bizning hikoyamizga qandaydir yopilish bo'lsa-chi.
Nihoyat, nafasimiz to'xtaganida, u o'pichni buzdi. Ikkimiz ham og‘ir nafas oldik.
Men uni hamon ushlab turardim va u qo'llarini bo'ynimdan qo'llarimga siljitdi.
Soyun - "Biror narsa aytishdan oldin..avval meni tingla....men tugatguncha hech narsa dema."- dedi u bu safar qat'iy
Men shunchaki unga qarab turardim. Umid qilamanki, uning so‘zlari yana yuragimni ezmaydi.
Soyun - "Hamma ko'rgan va eshitganlaring tushunmovchilik......Men senga yolg'on gapirmadim...namjoon shunchaki mening do'stim va mening xo'jayinim... o'sha sen ko'rgan bola uning bolasi..meniki emas."
U hech ikkilanmasdan va duduqlanmasdan qat'iy aytdi... bu uning yolg'on gapirmasligini aniq ko'rsatdi. Biroz yengil tortdim, lekin savollarim bor edi.
Tae - "Lekin u seni chaqirdi..." U menga jahl bilan qaradi va men jim bo'ldim.
Soyun - "Ha..u meni onam deb chaqiradi...lekin "faqat chaqiradi"...Men uning onasi emasman...u do'stim Rachaelni ham onam deb chaqiradi....uning haqiqiy onasi endi yo'q va u bola ona degan ma'noni ham bilmaydi!"
Men uning aytganlarini qayta o'yladim va asta-sekin hamma narsa xayolimga tushdi
U yuzimni ushladi va bosh barmog'i bilan bir necha qurigan ko'z yoshlarimni artdi.
Soyun - "Uning onasining ismi Da-rae...u mening kollejdagi do'stim edi.... lekin biz uni tug'ish paytida yo'qotib qo'ydik..... va shuning uchun Dajoon meni va Rachaelni onam deb chaqiradi.. chunki u hech qachon haqiqiy onasini ko'rmagan..."
Hozir o'zimni ahmoqdek his qilardim.
"Qanday qilib bunchalik taxmin qila olaman... Unga tushuntirishga imkon bermasdan ketayotganimda nima deb o'yladim.... Men uning gapirishiga ham ruxsat bermadim. Men qanchalik ahmoqman, agar bu o'pish bo'lmasa ... "
To'satdan o'pishning eslatishi meni qizarib yubordi va yuragim tez urdi. Men unga qaradim, u yuzim qizarib ketganini payqadi va kulib yubordi.
Soyun - "Endi.....bu yerga nima uchun kelganingni bilsam bo'ladimi?" - dedi u kinoya bilan.
Men tabassum qildim va tezda uning qo'llarini mendan olib, tiz cho'kdim. U ko‘zlarini katta-katta ochgan holda menga hayrat bilan qaradi. - "Tae-"
Tae - "Men uzoq kutmoqchi emasman.. biz allaqachon juda ko'p kutganmiz .... Men buni hozir aytmoqchiman!"
Men uning qo'llarini ushlab oldim.
Tae - "Soyun......sen yagona qizsan, yuragimni gurkitib yuborgan..birinchi muhabbatimsan, sen meni yig'lashga qodir etgan yagona qizsan.....sen men 11 yil kutgan yagona qizsan...sen hayotimda abadiy istagan yagona qizsan....Soyun...men seni judayam sevaman, lekin hatto so'zlar bilan ham his-tuyg'ularimni yetkaza olmayman ... shuning uchun .... sen nihoyat mening sevgilim bo'lasanmi?"— so‘radim unga asabiy qarab.
Men juda katta va chuqur nutq so'zlashni o'ylagandim, lekin bu vaziyat va asabiylik tufayli..Hammasini unutib qo'ydim.. va yuragim nima desa, aytdim..
"Umid qilamanki, bu yetarli darajada yaxshi edi!"
Soyunning ko'zlari yoshga to'ldi, u lablarini qisib, shiddat bilan bosh irg'adi.
Soyun - "Men ham seni sevaman Tae.. va men vanihoyat sening yoningda bo'lishni istardim!"
U meni eng baxtli odam qilishini aytdi... Men katta tabassum qildim, o'rnimdan turdim va tezda uni quchoqladim.
U ko'z yoshlarini hidladi va dedi - "Men ham seni sevaman!"
Shu payt biz qarsak chalishlarini eshitdik va quchoqlashni buzdik.
Biz ovoz kelayotgan tomonga qaradik va Jennie, Namjoon va o'sha bola qarsak chalayotganini ko'rdik. Bola nega qarsak chalayotganini bilmay sarosimaga tushdi, lekin u hamon ularga qo'shildi.
Soyun ularga kuldi va men unga qaradim. Uning tabassumi men uchun juda qadrli.
Soyun va Taening nihoyat uchrashishini ko'rish juda ajoyib. Ular juda ko'p azob chekishdi ... va ular baxtli va birga bo'lishga loyiq edilar. Men ular uchun xursandman.
Men Taedan kechdimmi?
Bilmadim
Lekin, albatta, mening yuragimni tezlashtiradigan yana kimdir bor.
Da-Joon - "Hey miss zerikarli"..nega qarsak chalayapmiz?
Tabassumim tushib, ko'zimni bu bolaga qaratdim.
Bolami?..Yo'q u bola emas..u shayton...Yonimda qanaqa odam borligini bilmayman...lekin u meni umuman yoqtirmaydi.
Jennie - "Meni "miss zerikarli" deb chaqirishni to'xtatasanmi?"
Da-Joon - "Unda sizga o'xshagan zerikarli odamni nima deyishimiz kerak?"– dedi qoshlarini ko‘tarib.
Va men uni tarbiyalab qo'ymoqchi edim, Namjoon biz tomon kelayotganini ko'rdim. Men tezda Da-joonga tabassum qildim va uning yoniga cho'kkaladim.
Jennie - "Omo...sen juda yoqimtoysan Da-joon..yaxshi..meni o'zing xohlagandek chaqirishing mumkin!"— dedim yonoqlarini ohista chimchilab. U mening o‘zgargan xatti-harakatimdan sarosimaga tushib, qoshlarini chimirdi.
Namjoon - "Da-joon.. kattalarni hurmat qilishingni senga necha marta aytdim.. sen yana uning ismini to'g'ri aytmadingmi?" U chiroyli dadasiga qaradi va dedi.
Namjoon - "Endi to'xta..va undan kechirim so'ra!"
Namjon - "Da-joon kechirim so'ra dedim!"— dedi unga qattiqqo‘llik bilan. Da-joon afsus bilan so'ndi
Jennie - "Yaxshi, Namjoon-shi.. u bola, muammo yo'q!"- dedim shirin tabassum bilan. Da-joon menga jahl bilan qaradi.
Namjon - "Jennie tushunganing uchun rahmat!"- dedi u menga jilmayib. Sochlarimni qulog‘im orqasiga ohista ilib qo‘ygancha bosh irg‘ab qo‘ydim.
Keyin Namjoon Soyun va Tae tomon o'girildi. - "Soyun.. yigitingni taklif qilmaysanmi?"- dedi u kulib.
Da-joon hamon menga qarab turardi. Men unga Jennie-1 Da-joon-0 deb ishora qildim. U jahl bilan otasining orqasidan ichkariga kirdi. Va men kuldim
Rostini aytsam..Men bu bolani yoki boshqa narsani yomon ko'rmayman...lekin u men bilan urishishni yaxshi ko'radi va men birga o'ynayman.
Tae - "Salom Jennie!"- dedi Tae ikkalasi ham menga yaqinlasharkan.
Jennie - "Salom!" Men uni yonboshlab quchoqladim.
Soyun - "Jennie kir.... kechki ovqatga tayyorlanayotgan edik!" U shirin tabassum bilan dedi va men bosh irg'ab qo'ydim.
Wattpaddan tarjima qilindi.
Muallif: PayalSharma671