Aytilmagan haqiqat
Soyun - "Ah!...Bu kiyimga nima bo'ldi??" - dedim ko'ylakdan va o'zimdan hafsalasi pir bo'lib.
Soyun - "Avval sinab ko'rgandim.....bu juda muammosiz o'tdi....endi nima bo'ldi?.......2 kunda semirib ketdimmi!......ey Xudo!...zip qayerda?"
Men ko'ylagimning zipiga yetmoqchi bo'ldim va unda qiynalardim!
Soyun - "Ah!...Qo'lim!!" Shunchalik egilganim uchun siqilgandek bo'lgan qo'limni ushlab turdim.
Soyun - "Men zipni tortadigan narsa topishim kerak!" Men tortmalardan nimadir topa boshladim.
"Soyun....hali tayyor emasmisan?" Men tashqaridan chuqur ovozni eshitdim.
Ko‘zlarimni yumib, izlashda davom etdim. - "Jim bo'l!"
Men unga baqirdim....hammom ichidan.
Tae - "Soyun..kech qolamiz shoshil!"
Men hech narsa topolmadim va baland ovozda nafas chiqardim. - "TAE!!!"
Tae - "Nima?...nega?...nima bo'ldi?"
Soyun - "Savol berishni bas qil... uni chaqir... Menga u kerak!"– dedim qo‘limni peshonamga qo‘yib charchagancha
Tae - "Lekin u allaqachon nunaga yordam berish uchun ketgan!"
Tae - "...faqat men, appa va sen....va biz ham tezda ketishimiz kerak......nima bo'ldi?"
Peshonamni ishqaladim.- "Yaxshi... hammomga kir!" - dedim sekin.
Tae - "Nima?.....tashqariga chiqib nima bo'lganini aytib berasanmi?"
Soyun - "Tae.... men allaqachon jahlim chiqib ketdi.... tez kir!"– dedim qattiqqo‘llik bilan
Va keyingi daqiqada eshik tutqichi ochildi va men orqamni eshik tomon burdim. Tae sekin ichkariga kirdi, menga qaradi, vahima ichida va yana chiqdi - "Eey Xudo!..... birinchi navbatda kiyimingni to'g'ri kiy!" Tashqaridan belim ochilgan holda meni ko‘rib baqirib yubordi
Soyun - "Sababi shu.. Kirishing uchun menga keraksan!" Men unga ohista aytdim.
U yana ichkariga kirib, ko‘zgu orqali yuzimga qaradi.
Balog'at yoshidan keyin u meni birinchi marta shunday ko'rishi edi. Shunday qilib, bu ikkalamiz uchun juda noqulay edi.
Lekin men shunchaki noqulay emas edim... ichimdan terlab ketdim.. tanam qizib ketgan edi.
U mening orqamga yaqinlashdi... unga qaradi, keyin yana yuzimga qaradi... Men hali ham unga qaramadim.
U qo'lini zip tomon siljitdi... va men uning qo'lining issiqligini yalang'och orqamda his qildim, bu esa yuragimni irg'itdi.
Tae - "Yuqoriga... yoki... pastga?"
Men darrov oyna orqali unga qaradim.... u menga begunoh qarab turardi.
"U soqovmi yoki o'zini shunday ko'rsatyaptimi....bu gapni boshqa qizga aytsa... u bilan noz qarashma qilyapti deb o'ylardi."
Soyun - "Shubhasiz yuqoriga." – dedim unga “aniq emasmi” nigohi bilan qarab.
U bosh irg'ab qo'ydi va keyin qo'llari ko'ylagimning fermuarini tortib olishga harakat qildi, shu bilan birga uning qo'li mening orqamga tegdi... Umid qilamanki, u terlab ketganimni payqamadi.
Tae "B-bajarildi!"- dedi va tezda hammomdan chiqib ketdi. Men tomog'imni tozaladim..so'nggi teginishni his qildim.
Tezda kelinning xonasi tomon bordim.
Men uning do'stlari va bo'yanishiga yordam berayotgan qizga bir oz ta'zim qildim
Soyun - "Hammasi yaxshi ketyapdimi Onnie?" U bosh irg‘adi
Soyun - "Yaxshi... Jennie qayerda?"
Xvasa - "U Tzuyu chaqirganidek tashqariga chiqdi!"
Soyun - "Oh... mayli..... biror narsa kerak bo'lsa menga qo'ng'iroq qiling!"- dedim va u yerdan uzoqlashdim.
Mehmonlar allaqachon yetib kelishgan....yaqinda marosim boshlanadi....Men ovqatlanadigan joy tomon chiqdim...u yerda Jennieni kichkina bola bilan ko‘rdim...va u g‘amgin ko‘rindi...U tomon bordim. - "Jennie!"
U menga qarab o‘girildi - "Ah!...Soyun.. aslida bu bola nimanidir xohlaydi....Men tushunolmayapman..u bilan gaplash..Xitoy tilida gapiradi!"
Rose - "Bolalar... borib Taoni chaqiringlar..vaqt bo'ldi!" Ular bosh irg'adi
Jimin - "Tae faqat kuyov bilan..ularni chaqiramiz!" dedilar va u yerdan ketishdi va biz kelinning xonasi tomon yo'l oldik
Hamma narsani tekshirib ko'rgandan so'ng... endi Tao gē qurbongohda Tae, Jimin, Chaneyol oppa birga turibdi..
Keyingi bir necha soniya ichida kelin yo‘lakda paydo bo‘ldi, qo‘llari dadasi bilan bog‘langan va kelinlar (men, Jennie, Rose, Xvasa va Tzuyu) orqada.
Men uning orqasidan pichirladim va u yo'lak tomon yurdi. U yo‘lakda ketayotgan, abeodjining qo‘lidan ushlab, oldidan kuyoviga qarab turardi..fonda sekin, mayin musiqa yangradi.
....bu juda go'zal lahza edi....
Men abeodjining yaltiroq ko'zlarini ko'rdim va mening appamning maktubi esimga tushdi, u yerda u meni to'y libosida ko'rishni istagani haqida yozgan edi.
Afsuski, otam turmush o‘tog‘imga kuzatib qo'yganini his qila olmayman va mening ukam ham yo'q.
Men ko'zlarimdagi yoshni artib shakllanayotgan yoshni nazorat qildim va qurbongoh tomon qaradim... u yerda men Tao kelinga xursand bo'lib qarab turganini ko'rishim mumkin, bu meni tabassum qildirdi... keyin nigohlarim biroz o'girildi.. va Taega qaradim... bir soniya u menga qarayotgandek tuyuldi, lekin keyin u mendan tashqari Jenniega qarayotganini angladim.
Nihoyat biz qurbongohga yetib keldik...va abeoji Onnining qo‘lini Taoga berdi....
Janob Kim - "U mening malikam.... Iltimos, unga g'amxo'rlik qil!" dedi
Uning og'ir ovozi ko'z yoshlarini qanday tutayotganini ko'rsatib turardi...Opasiga mehr ko'zlari bilan qaragan Taega qaradim.
Ruhoniy - "Endi men sizni er va xotin deb e'lon qilaman..... kelinni o'pishingiz mumkin!"
Hamma xursand bo'lib qarsak chaldi va Onni va Tao o'pishdi. Ko‘zlarimga baxtdan yosh kelardi.
-Xo'p qizlar....hozir bu yerda tez turinglar...Jisoo guldastani tashlaydi! - dedi Taening xolalaridan biri
Men aslida bunday narsalarga ishonmayman, lekin men hali ham o'sha yerda turdim ... chunki men hech qanday muammo tug'dirishni xohlamadim.
Hammamiz tasdiqlab javob berdik...va Onnie guldastasini tashladi
"To'xta..nima?.....Menga qarab kelyaptimi...Nima-....ushlab ko'rishim kerakmi?"
Guldasta deyarli boshimda edi va men refleks tufayli tezda ko'zlarimni yumdim va uni ushlab olish uchun qo'llarimni uzatdim.
Keyin qarsak chalish ovozini eshitdim. Lekin men hech narsa ololmadim.
Ko‘zimni ochdim va o‘girilib qarasam, Jennie guldastani qo‘lida keng tabassum bilan ushlab turgan edi.
Ko'rinishidan, guldasda mening orqamda turgan Jennie tomon ketdi.
Va hamma uni masxara qila boshladi... Holbuki, mening yuragim eng past darajaga tushdi. Men bunday narsalarga ishonmayman, lekin bu meni xafa qildi.
Jennie uyatchan jilmayib Taega qarab turardi...va Taening yuzida kichik tabassum ham bor edi... go'yo bolalar ham uni masxara qilishayotganga o'xshardi.
Hammasi o'tdi..to'y bo'ldi, qabul qilindi...onnie va Tao ssi zudlik bilan asal oyiga jo'nab ketishdi....mana men xonada karavotimda tizzalarimni quchoqlab o'tirib bugungi kunni o'ylayman.
Meni xafa qilgan bir narsa sodir bo'ldi..... lekin bu hammasi kutilmaganda emas...
Bu to'y mening ta'tilimni uzaytirishimning so'nggi sababi edi..lekin endi boshqa sabab yo'q.....Endi men Koreyani tark etishim kerak..va Amerikadan pul topadigan joyga qaytish vaqti keldi...bu yerdagi ovoragarchilikni tashlab, nihoyat odatdagi ish tartibimga qaytish vaqti keldi....aiish, ish, uxlash....bir o'rinli kun tartibimga qaytmadim.'
Bu yerda javobsiz sevgimni qoldirib, davom etishga harakat qilish vaqti keldi. Men faqat uni baxtli va sog'lom bo'lishini tilayman.
Men ma’yus jilmayib, oyoqlarimni uzatdim. - "Xayrli tun, dunyo..."
O‘zimga ko‘rpani yopdim va uxlab qoldim
Uyg'onib, tayyorgarlik ko'rganimdan so'ng... endi men abeoji, Xvang xonim, Tae va Jennie bilan nonushta stolida o'tirardim.
Ha, Jennie to'y uchun shu yerda yashagan va u bugun ketadi. Stol ancha jim edi... hech kim gapirmasdi.
Lekin gapirishim kerak... Bilmayman, lekin buni qanday qilib boshlashni bilmayapman.
Og‘zimdagi ovqatni yutib yubordim, keyin tomog‘imni tozaladim... hamma menga qarashga majbur qildim. Bu to'satdan e'tibor meni asabiylashtirdi.
Xvang xonim - "Sizga biror narsa kerakmi?"
Soyun - "Men-men....Yo'q!" U boshini qimirlatib, ovqat yeyishda davom etdi...
Men chuqur nafas oldim va nihoyat gapirishga qaror qildim.
Soyun - "Onniening to'yi qiziqarli bo'ldi, to'g'rimi?" – dedim va u ma’yus jilmayib qo‘ydi
Janob Kim - "Ha... shunday edi... lekin men uni hozir sog'indim!"
"Oh!...bu noto'g'ri burilish bo‘ldi!"
Jennie - "Appa...xavotir olmang...men hali ham shu yerdaman!" U uning kayfiyatini ko'tarish uchun aytdi, men unga rahmat aytdim. Abeodji kuldi va bosh irg'adi
Soyun - "Abeoji..... endi onnining to'yi bo'ldi....shuning uchun..."
Menga diqqat bilan qarab o‘tirganlarning yuziga qaradim.
Soyun - "Men ham Amerikaga qaytishim kerak deb o'ylardim!"
Biz ovozga o'girildik va Tae tasodifan stakanni stol bilan urib yuborganini ko'rdik.
Tae - "Kechirasiz!"- deb g‘o‘ldiradi.
Janob Kim - "Lekin Soyun... to'y kecha tugadi... yana bir oz qolishing mumkin!"
Tae "Ha!" U qo'shib qo'ydi. Men unga jahl bilan qaradim....
abeoji bilan bu haqda gaplashish allaqachon qiyin edi va u ko'proq muammolarni yaratmoqda...... aslida u men uni boshqa birov bilan ko'rishga majbur bo'lmasligim uchun imkon qadar tezroq ketishni xohlayotganimning sababi!
Soyun - "Nega?...men bu yerda nima qilaman?"— dedim jahl bilan unga qarab
Mening jahldor ovozimdan hamma hayratda qoldi va men nima qilganimni tushundim.
Soyun - "Men-ya'ni..men bu yerda nima qilaman...men Amerikada to'liq o'rnashib qolganman!...men u yerda barqaror ishim bor..menda deyarli hamma narsa bor....va ishimdan ko'proq ta'til ololmayman". - dedim ohista va fikrimni ochib berishga urindim.
Tae va Jenni hamon menga qarab turishardi va abeodji pastga qaradi. Keyin boshini ko'tarib dedi
Janob Kim - "Bizga yana qachon tashrif buyurasan?"
Men bir oz o'yladim va aqliy hisob-kitoblarni qildim va keyin aytdim. -" Umm.... Men ishonchim komil emas, abeoji.... Balki bir necha yil ichida!" U boshini chayqadi.
Janob Kim - "Men nimadir haqida o'yladim!"- dedi u sekin.
Va hamma diqqat bilan unga o'girildi. U Jennie va Taega qaradi.
Janob Kim - "Bolalar, qachon turmush qurishingiz haqida o'ylab ko'rdingizmi?"
Yuragim bir soniya to'xtab qoldi va keyin yana tezroq tezlik bilan davom etdi. Men Tae va Jenniga qaradim.
Ular biroz hayratda qolishdi... ular buni kutilmaganda so'rashini kutmagan edilar.
Tae - "Umm..appa...biz qachon qilishimiz haqida o'ylaganimiz yo'q!". dedi u Jenniega bir oz tikilib, u bosh irg'adi.
Abeoji chuqur nafas oldi va dedi - "Qarang, bolalar..... sizlar allaqachon unashtirilgansizlar.... bu yaqinda turmush qurasizlar degani... unda nega buni kechiktirish kerak... shuning uchun sizlar ham shu oy ichida nikohingizni rejalashtirishingiz kerak deb o'ylayman!"
Bu so'zlar uning og'zidan chiqib ketdi va men kimdir mening ichimni shafqatsizlarcha burishtirganini his qildim. Men ovqatim tomon qaradim.
Janob Kim - "Soyun, ham qatnasha oladi!"
"Lekin men qatnashishni xohlamayman".
Tae va Jennie bir-biriga qarab turishardi.
Aytmoqchimanki, nuna kecha turmushga chiqdi....shuning uchun u hozir mening turmushim haqida gapirishini kutmagan edim.
Men Soyun tomon qaradim...u likopchasiga qarab ovqatni o'ynayotgan edi.
Men lablarimni tishladim, keyin uning fikrini bilish uchun Jenniega qaradim. Jennie ham menga qarab turardi.
Jennie - "Tae...... biz unashtirilganmiz... demak, biz turmush qursak bo‘ladi, to'g'rimi?" U ehtiyotkorlik bilan pichirladi va men bosh irg'adim.
Jennie - "Demak, bu
erta turmush qurishda menda hech qanday muammo yo'q...!"
"Ammo men buni hozir kutmagandim!"
Bir oz o'yladim....keyin bizga umid bilan qarab turgan appaga qaradim....Unga bo'ysunmaslikni unchalik yoqtirmayman.... ayniqsa abeoji bilan sodir bo'lgan voqeadan keyin...appamda hech qanday tilak qolishini xohlamayman.......
Men Soyunga qaradim..u hali ham o'z tarelkasiga qarab turardi.......
Yana qachon uchrashishimizni bilmayman....u tez orada ketadi.....lekin men bu turmushga rozi bo'lishga qaror qilsam....keyin u yana bir muddat qoladi....U ketishdan oldin u bilan birga vaqt o'tkazish uchun yana biroz vaqt topaman.
Keyin Jennie tomon yuzlandim..... Meni juda yaxshi ko'radigan qiz....hamisha yonimda bo'lgan...baxtimda ham,bag'rimda ham...deyarli 8 yildan beri meni qo'llab-quvvatlab, yordam berib kelardi..........uni qanday qilib qo'yib yuborishim mumkin...
U menga qarab jilmayib qo'ydi.... men ham tabassum qildim. Va men appa tomon o'girildim.
Tae - "Biz rozimiz.... biz nikohimizni shu oy ichida rejalashtiramiz."
- "Biz rozimiz......nikohimizni shu oy ichida rejalashtiramiz."
Yurak larzaga kelgan ovozni eshitganmisiz?....Men ham eshitmadim....lekin his qildim.
Hamma keng tabassum qildi.... appa va missis Xvang qarsak chalishdi.
Ichimdagi bor kuchimni tabassum qilish uchun sarfladim, Tomog‘imni tozalab, jilmayib qo'ydim..... tabassum bunchalik charchatadi deb o'ylamagandim.
Janob Kim - "Endi Soyun..yana bir oy kut!"
Soyun - "Abeodji men va'da bera olmayman.. lekin men o'zimning yuqori xo‘jayinlarim bilan gaplashishga harakat qilaman." Men unga kafolat bermadim, chunki nega isyon qilmoqchi ekanligimni bilmayman.
Xonaga ketmoqchi bo'ldim...sumkani yig'ib, bu yerdan darhol chiqib ketsam edi, lekin buni qilolmayman..bilaman.....men namjoon bilan gaplashishim kerak.
- "Yana bir oy....Joon!" Men dangasalik bilan gapirdim...
- Soyun... 2 oydan oshdi... Yo'qliging uchun yuqoridagilarga javob berishim kerak!"
- "Men ham qolishni istamayman....lekin majburman.....Bu yerda Koreyada qila oladigan ishim yo'qmi.... muzokarachi kerak bo'lgan har qanday kichik kompaniyada?"
Baxtimga..yoki baxtsizlikka... Namjoon ta'tilimni uzaytirishga rozi bo'ldi va men ishlashim mumkin bo'lgan har qanday kompaniya haqida ma'lumot yuborishini ham aytdi...kechgacha..
Shunday qilib, ha, men sevgimning to'yiga uning eng yaxshi do'sti sifatida qatnashish uchun shu yerda qolaman ... Qanchalik yaxshi do'stman to'g'rimi?
Ertalab tayyorlandim va tezda nonushta qildim va kompaniyaga jo'nab ketdim, Namjoon menga tafsilotlarni yubordi. Ertalabdan beri Taeni uchratmadim..shuning uchun u qayerdaligini bilmayman.
Janob Nam - "Biz uchun ishlashga qaror qilganingizdan juda minnatdorman... Miss Li!"
Men unga javoban tabassum qildim.- "Yaxshi......men hozir ketaman.....Rahmat... Yaxshi qoling!"
U bosh irg'ab qo'ydi va nihoyat bu kompaniyadagi birinchi kunim juda yaxshi o'tdi.... hamma yaxshi, lekin shunchaki ular menga qo'rquv bilan qarashadi.... Men shuni aytmoqchimanki, men Miss Li Soyun ular uchun ishlayman, men boshqa hech qanday kompaniyada ishlamayman, shuning uchun..ha!
Men uyga qaytib, xonamning balkonida o'tirib, bo'shliqqa tikilib qoldim... xonamning eshigini ochilganini eshitdim.
Orqaga o‘girilib, Tae kirganini ko‘rdim. Men yana oldinga qaradim... va nega asabiylashganimni bilmayman.
"Jiddiy..salom, salom?.... biz bir uyda yashaymiz.... bu salom salom nima!"
Men bir oz sirg'andim va unga mendan tashqari o'rindiqni qo'yishiga ruxsat berdim. Menga o‘xshab o‘tirib oldinga qaradi. Negaligini bilmayman..lekin atrofimizdagi havo juda noqulay edi.... Ya'ni, men u bilan hech qachon bunday his qilmaganman.......
Qarama-qarshi jinsdagi do'stlardan biri turmushga chiqqanda/uylanmoqchi bo'lganida shunday bo'ladimi?
Men tomog'imni tozaladim..bu noqulay sukunatni buzish uchun.
Soyun - "Senga biror narsa kerakmi?"
U birdan o'pkamdan havo chiqarayotganda menga qaradi....u bir muddat qarab turdi va Yo'q deb boshini chayqadi...va men tezda ko'z bilan aloqani uzdim.
Tae - "Appa ... menga kichik kompaniyada ishlay boshlaganingni aytdi!" - dedi u yana oldinga qarab.
Soyun - "Hmmm!" Men g'o'ldiradim
U men tomonga o‘girildi. - "Sen mening kompaniyamdagi boshqa loyihada ishlagan bo'larding..."
"Yo'q...men xohlamadim....Senga ko'proq ko'nikishni istamayman..... chunki sendan ketishim kerak!"
Soyun - "Men sening kompaniyangdagi yirik loyihalardan farqli o'laroq, qandaydir kichik loyihada ishlamoqchi edim!"— dedim kinoya bilan.
U kulib, pastga qaradi. Bizni yana sukunat o'rab oldi.
Soyun - "Joonni ta'tilimni uzaytirganimga ishontirish uchun juda ko'p vaqt kerak bo'ldi..."
Tae - "Joon?"— so‘radi u sarosimaga tushib
Soyun - "Namjoon ....mening xo'jayinim!" U sekin bosh irg'adi.
Soyun - "Ammo u to'g'ri aytdi..... Men bu yerda kerak bo'lgandan ko'ra ko'proq vaqt o'tkazdim....!"— dedim beparvolik bilan osmonga qarab.
U biroz g'azablangan qovog'ini solib men tomonga o'girildi. - "Nega bunchalik orqaga qaytishni xohlaysan?.... sen har doim bu yerga qaytishing mumkin!"
"Yo'q, men qila olmayman.. chunki bu joy meni hozir o'ldiryapti.."
Soyun - "Yo'q.... bu mening vatanim bo'lsa ham... lekin bu joy men uchun mo'ljallangan deb o'ylamayman ......"
Men bir oz pauza qildim va unga qaradim....u bu gapdan biroz xafa bo'lib qaradi.
Soyun - "Va Amerika... menga juda ko'p narsani o'rgatdi .... bu joy meni yetuk va mas'uliyatli qildi..... va u yerda mening muhim odamlarim bor, u yerda juda ko'p go'zal xotiralar bor!"
Bilaman, mening gaplarim unga zarar yetkazishi mumkin ... va men hozir uni ataylab xafa qilmoqchiman deb o'ylayman.
Chunki u ham meni qiynayaptimi?.....lekin u meni xafa qilayotganini bilmaydi!....u hatto hislarimni ham bilmaydi.
Tae - "Bu yerdagi go'zal xotiralar-chi?" Uning ovozida og'riq bor edi.
Men afsus bilan tabassum qildim - "Bu yerdagi yomon xotiralar yaxshilarini ortda qoldirmoqda!" U jag'ini qisib, boshqa tomonga qaradi.
Bir necha soniya sukut saqladi, lekin keyin yana gapirdi. -"Sen hali ham o'sha Jungkookni unutmadingmi?"
Men unga quvnoq qaradim va biroz kulib yubordim. "Albatta, men uni unutdim... aslida men undan allaqachon voz kechganman!"
Tae - "Demak, u endi sen uchun hech narsani anglatmaydimi?"
Soyun - "Endi u men uchun hech narsani anglatmaydi demayman.....u mening birinchi sevgim edi.....u qalbimda doim yumshoq burchak bo'lib qoladi.....lekin men uni endi sevmayman!"
U sekin miltillagancha menga qaradi. - "Qanday qilib shunday qilding?....Birinchi muhabbatingdan qanday qutulib qolding?"
Men qoshimni chimirdim..... va unga qaradim, chunki bunday savolni kutmagan edim. U hali ham menga qarab turardi.. u haqiqatan ham javob kutayotgan edi.
Men yelka qisdim - "Bilmayman.....to'g'risini aytsam, oson bo'lmadi....lekin men qat'iyatli edim...azoblardan xalos bo'lishni xohlardim...shuning uchun qo'limdan kelgancha harakat qildim........O'zimni ko'proq sevishga harakat qildim!" - Men tugatdim va lablarimni burishtirdim.
Tae - "Demak, sinash kerakmi?" U asosan so'raganini aytdi
Soyun - "Ha... albatta... agar urinmasang, kimdandir yoki biror narsadan qanday qutulasan!"
Nihoyat u qaradi va dedi - "Yaxshi..hozir juda kech.. ketishim kerak.... yaxshi uxla!" Men unga tabassum qildim. Va u ketdi.
Men ham charchadim...shuning uchun men ham o'rnimdan turdim..balkon eshigini yopdim va karavotimga cho'zildim.. narsalar haqida orzu qilganim bilan baribir men haqiqiy hayotda erisholmayman!
Wattpaddan tarjima qilindi.
Muallif: PayalSharma671