Aytilmagan haqiqat
U sevgidan ko'r edi, lekin men uni itarib yuborishim mumkin edi ... Men kamroq xudbin bo'lishim mumkin edi...
Xayolimdan boshqa bir fikr o‘tganda shu o‘ylar ichida edim.
Tae - "Ah!... Men bu qizlarga juda ko'p ichmanglar degandim, balki meni tinglab ham mast bo'lishdi." Boshimni chayqab xo‘rsindim.
Men mashinani to'xtatib qo'ydim... va birinchi navbatda Jennieni olib chiqib, uni karavotga yotqizish uchun ichkariga kirdim.
Shundan so'ng men Soyunni olish uchun chiqdim. Lekin men uning yashash xonasida chayqalayotganini ko'rdim.
"Yo Xudo!..u qachon o'rnidan turdi!"
Men tezda unga qarab yugurdim. - "Soyun.... kut!"
Men uni ushlab turishga harakat qildim - "Ha... meni tark et.... Qiz do'sting yoniga bor...!!" - U menga dedi, meni itarib yubordi, lekin men hamon uning qo'lidan ushlab ergashdim.
Nihoyat uning xonasiga yetib keldik. U hali ham mening borligimga e'tibor bermay, kiyimlarini olib yuvinish xonasiga kirdi ... u yerda ko'p vaqt o'tkazgandan so'ng, mast bo'lish oqibatlariga duch keldi.
U meni hali ham shu yerda payqab qoldi va dedi - "Bu yerda nima qilyapsan... ket endi.... shou..shou!"
Tae - "Men boraman..avval sen uxlaysan..."
Men unga ochiq aytdim.... lekin nima uchunligini bilmayman, bu uning jahlini chiqardi. U yonimga keldi va jahl bilan yoqamdan ushlab oldi.
Soyun - "Sen o'zingni kim deb o'ylayapsan..huh?....nega menga bir vaqtda yaxshi munosabatda bo'lasan va boshqa paytda sen... shunchaki meni qanday unutding..... Ha?.. ayt..." Men xijolat bo'lib unga qaradim va ko'zlarimni yumdim.
Soyun - "Meni qiyinlashtiryapsan..... buni tushundingmi?"
Men u nimani nazarda tutganini tushunolmadim, lekin uning so'zlari va uning yaqinligi meni asabiylashtirdi va yuragim tezroq urdi. Ikkimiz bir-birimizga qarab turaverdik.
"Nima uchun uning ko'zlarida bu tuyg'u..sevgiga o'xshaydi ... nega uning yuragi eziladi ..."
Soyun - "Nega menga bu chuqur va go'zal ko'zlaring bilan qaraysan..... ular mening yuragimga nima qilishlarini bilmaysanmi?" Uning gapidan ko‘zim biroz ochilib ketdi
"U shunday bo'lishi mumkinmi?"
Uning mayin lablarini lablarimda his qilganimda xayollarimda edi. Va nafasim tomog'imga tiqilib qoldi.
Men unga hayron bo'lib qaradim, u ko'zlarini yumib, meni o'payotgan edi. Men o'zimni yo'qotib, belini ushlab, men ham o'pdim. Ikkimiz ham lablarimizni sekin qimirlatdik.
Bu o'pish uning menga bo'lgan sevgisini ko'rsatdi.... va men tasdiqladim..... ha, u meni sevadi.
Shu lahzada men unashtirilgan qizimga hiyonat qilayotgan edim...lekin bu xayollar xayolimga kelmasdi...boshi yelkamga tushgandagina..Nima qilayotganimizni tushundim. To‘satdan aybdorlik to‘lqini vujudimni qamrab oldi.
Men uni tezda yotqizdim va o'zimga nisbatan g'azablanib xonadan chiqib ketdim va u meni sevishini anglab biroz baxtiyor bo'ldim.
Men o'sha o'pichni eslab biroz jilmayib qo'ydim.. garchi bu o'pish bo'lmasligini bilsamda... lekin bu menga haqiqatan ham hech qachon unutolmaydigan baxtiyor tuyg'uni berdi. Ammo keyin miyamga yana bir fikr keldi, bu mening kayfiyatimni keskin o'zgartirdi.
U mendan nima bo'lganini so'radi... va men unga Jennie menga turmushga chiqishni rad etgani haqida aytdim.
U mendan yana nimadir so'rayapti....lekin men uni eshitmayapman..ko'zlariga qarayman. Men singanman, aybim meni o'rab olgan va yuragimdagi chidab bo'lmas og'riq meni o'ldiradi.
Men ko'p o'ylamadim.. va nimadir so'radim, men doimo undan so'ramoqchi bo'lgan narsam, faqat uni.
Yuragim uni so'rashni aytdi va men qildim. - "Menga turmushga chiqasanmi?"
U meni tinglab qotib qoldi. Men unga bir qadam yaqinlashdim. U hali ham hayratda edi.
Men qo‘limni ko‘tarib, so‘zlarimni takrorlab, uning yonoqlarida ohista ushlab turdim.
Tae - "Menga turmushga chiqasanmi?"
Men uni ha deyishini, tabassum qilishini va meni quchoqlashini kutgandim... lekin u o'zini xuddi kimnidir o'ldirishini so'ragandek tutdi.
Soyun - "Nima deyapsiz Tae?"— so‘radi u qo‘rqib ketgan ohangda.
Tae - "Ayt-chi.... qilasanmi?"
Soyun - "T-tae..s-sen m-mastsan!" Uning xatti-harakati meni g'azablantirdi.
Tae - "Mavzuni o'zgartirma Soyun... Men so'raganimga javob ber!"– dedim qattiq jahl bilan.
U mening qo‘limni yonog‘idan olib tashladi. - "ALBATTA...YO'Q!.."
Shunaqa dedi...u ham boshqa gap aytdi..lekin eshitmadim....
Men jag'imni mahkam qisdim. - "SOYUN O'YIN O'YNASHNI TO'XTA....QACHONGACHA SHUNDAY YURMOQCHISAN?...Meni SEVISHINGNI BILAMAN!" Men unga baqirdim
Men unga hamma narsani aytdim....lekin uning yuzi “ha” deganini ko‘rsatmadi.
Qo'llarimni beliga qo'ygancha yoniga yaqinlashdim. Men uni o'zimga yaqinligini his qilishni xohlayman...Endi uni qo'yib yuborishni xohlamayman....Men uni xohlayman.....Men uni sevaman.
Men uning lablari tomon egildim, chunki ularni yana o'zimda his qilgim keldi... Ko'zlarimni yumdim. Lekin keyin bir turtki sezdim... Ko'zlarimni ochdim va uni jahl bilan ko'rdim.
Soyun - "HA...SENI SEVAMAN...UNDA NIMA?....HUH?..UNDAY BO'LSA NIMA?...NIMA FARQI BOR?"
"U meni sevishini aytdi..u buni qabul qildi...lekin u nima demoqchi, buning ahamiyati yo'qmi..... nega u o'zini shunday tutyapti... nega u meni shunchaki qabul qila olmayapti..uni endi nima to'xtatmoqda".
Men unga teng g‘azab bilan qaradim. Ammo uning keyingi so'zlari..g'azabimni yo'qotdi va yuragimni yana ezdi..yana.
Soyun - " NIMA MUHIM SEN KIMNI SEVASAN?.....KIM TAEHYUNG MENI SEVASANMI?"
"U hali ham mening sevgimga shubha qiladimi?"
Tilim bog'langanini his qildim... og'zim qurib qolganini... hatto hech narsa gapira olmasligimni his qildim.
O'sha voqeani eslab, yana g'azablandim.
" Bu ahmoq ayol..u hali ham mening sevgimni ko'ra olmaydi...men uni tom ma'noda taklif qildim.. va u mendan uni sevishimni so'radi...u men unga qaraganimda ko'zlarimdagi sevgini hech qachon ko'rmaganmidi.....agar uning mast holatida sevgisini anglay olsam..u holda nega u menikini ko'rmaydi? u ham meni sevadimi yoki men adashdimmi?" Men rulning ushlagichini mahkamladim.
" Mayli... agar u shuni xohlasa, yaxshi.... chunki men charchadim.. Qayta-qayta xafa bo'lishdan charchadim..... endi yuragimni sinishiga kuchi yo'q.... Agar u yana yuragimni sindirsa, chiday olmayman....... Bilmayman... Menimcha... biz bir birimizdan uzoqroq bo'lganimiz yaxshidir...."
Men Taening uyiga yetib keldim. Endi menda kimgadir nima deyish haqida reja bormi?
Men hali ham hamma bilan qanday yuzlashishni bilmayman. Men qo'ng'iroqni bosdim.... Xvang xonim eshikni ochdi. Men unga qaradim va u menga ozgina tabassum qildi.
Men ichkariga kirdim va abeodjini yashash xonasida o'tirganini ko'rdim. U meni payqab qoldi.. o‘rnidan turdi.
Men pastga qarab charchagancha unga qarab yurdim.
Janob Kim - "Soyun...sen Jennie bilan uchrashdingmi??" U mendan umid bilan so'radi. Men indamay qoldim. Men jumlalarni tuzatmoqchi edim.
Janob Kim - "U bularning barchasi haqida nima dedi?"
"Unga qanday aytaman, nima deyman!"
Men hech narsa deya olmadim, lekin yig'lab yubordim. Men uning oldida tiz cho'kdim.
Soyun - "Kechiring...abeoji..." Boshimni egib baqirib yubordim
Soyun - "Men haqiqatan ham afsusdaman... Bularning barchasi men tufayli!..."
Men baland ovozda yig‘ladim. U ko'zlarini pirpiratdi va menga ma'nosiz qaradi.
Soyun - "Men afsusdaman a-abeoji!"– dedim qo‘llarimni birlashtirib.
U egilib yelkamdan ushlab turdi. Men boshimni ko'tarib, unga qaradim.
Janob Kim - "Tur!"— dedi u qisqagina.
Ko‘z yoshlarimni hidlab o‘rnimdan turdim. U meni divanga o'tirishga majbur qildi. U Xvang xonimga qaradi va unga bir stakan suv olib kelishni ishora qildi.
Men hamon pushaymon bo‘lib, ko‘z yoshlarimni hidlab, ko‘proq to‘kmaslikka harakat qilardim. U menga bir stakan suv berdi ... va men uni bir marta yutib yubordim.
Bilaman, u hali hech narsani bilmaydi..bu nikohning bekor qilinishiga sababchi ekanligimni bilganidan keyin mendan nafratlanishi mumkin. U mening orqamni silab qo'ydi.
Janob Kim - "Sen nimanidir bilmoqchimisan?"– deb so‘radi u menga jilmayib. Men unga qiziqib qaradim.
Janob Kim - "Sening eommangning qornida bir qiz va xotinimning qornida bir o'g'il borligini bilganimizdan keyin ... ikkala eommangiz ham sizlarni turmush qurishga qaror qilishgan.."- dedi u va biroz kulib yubordi
"Nega u birdan menga bularning hammasini aytib berdi?.... U allaqachon biladimi?"
Janob Kim - "Ikkalangiz katta bo'lganingizda.. ikkalangiz ham ajoyib do'st bo'lib qoldingiz... bu bizning umidlarimizni oshirdi, ehtimol birga bo'larsiz deya."
Men unga biroz hayratda qaradim. U xo'rsindi - "Lekin men Taehyung Jennie bilan uchrashayotganini bilganimdan keyin...to'g'risini aytsam..Biroz xafa bo'ldim...lekin hech narsa demadim.. chunki u uni yoqtirsa yaxshi bo'ladi deb o'yladim... bundan tashqari tez orada sen ham birov bilan uchrashishni boshlading!"
Men uni diqqat bilan tinglardim.
Janob Kim - "Ba'zida men Taehyungda, senga nisbatan boshqacha narsani sezdim va sen qaytib kelganingda ham xuddi shu narsani senda payqadim..."
Janob Kim - "Garchi.. Jennie ajoyib qiz..lekin men doimo u Taehyung uchun emas degan noma'lum tuyg'uni his qilardim........ shuning uchun sen ketishingdan oldin ularni turmush qurishga qaror qildim... agar ular birga bo'lishlari kerak bo'lsa.. unda yaxshi... aks holda..bu munosabatlar to'xtab qolishi kerak..... Men ikkalangizga ham o'z sevgingizni himoya qilish uchun nimadir qilish imkoniyatini berdim....... - dedi xo'rsinib.
Men esa uning xatti-harakatlarining ma’nosini tushunganimdan so‘ng oqayotgan ko‘z yoshlarimni jilovlashga urinib, lablarimni tishladim. U boshimni silab qo'ydi.
Janob Kim - "Sen noto'g'ri qilgan yagona narsa bu Taening taklifini qabul qilmaslik edi...... o'g'lim ham seni yaxshi ko'radi."- dedi u g'amgin ohangda va men unga biroz hayratda qaradim. U mening hayratimni tushundi va tushuntirdi.
Janob Kim - "Kecha sening baqirishing juda baland edi."
Men darhol xijolat bo'ldim ...
"Yo Xudo!.. Hammasini eshitdimi?"
Janob Kim - "Bu nikoh hech qachon bo'lishi kerak emas edi ......... shuning uchun o'zingni aybdordek his qilma.."- dedi u tabassum bilan. Men biroz bosh irg'adim.
Janob Kim - Endi xonangga bor va dam ol!... ortiqcha o'ylanma." - dedi meni undab.
U xo'rsindi - "U shoshib ketdi.. lekin qayerga ketganini bilmayman!" Boshimni qimirlatib o‘rnimdan turib xonam tomon yurdim.
Yaxshi, juda kerakli uyqudan keyin..Uyg'onib soatga qaradim.
Soat 19:00 edi. Men taxminan 3 soat uxladim
Men tezlik bilan balkon tomon yurdim va Taening mashinasi tashqarida turganini ko'rdim. Bu uning qaytib kelganini anglatadi. Men chuqur nafas oldim.
Men u bilan gaplashmoqchi edim.. lekin juda asabiy edim... Nima deyishni bilmayman...
"Men uning ko'zlariga qanday qarayman?"
Ich-ichimdan g‘oyib bo‘ldim va asabiy chiqib ketdim. Mehmonxonada hech kim yo'q edi. Men Taening xonasi tomon yurdim. Ochiq edi..Yuzimni biroz ishqalab asabiylashib ichkariga kirdim
Men atrofga qaradim, hech kim yo'q edi. Shu payt hammom eshigi ochilib, Tae chiqib keldi. Va yuragim urib ketdi.
Men hamma so'zlarni unutdim, u bilan gaplashishga tayyorlandim. U men tomon qaradi va jag'ini qisdi.
Tae -"Chiq! — deb g'o'ldiradi.
Uning ohangi shu qadar qattiq ediki, yuragim tirnalgandek bo'ldi. U mendan uzoqqa qaradi, bu meni yanada pushaymon qildi.
Soyun - "Men qilmoqchi edim..." U bir zumda men tomon o'girilib, men muzlab qoldim.
Tae - "Endi gaplashadigan nima qoldi?... Hech narsa....kecha sen xohlagan hamma narsani gapirding....ket!"
"Bu kechagi voqeani eslaganini anglatadi ... uning taklifini, mening rad etishimni, qattiqqo'lligimni va xafagarchilikni ... u hamma narsani eslaydi." To'satdan o'zimni shunday aybdor va og'ir his qildimki, boshimni egdim.
Tae - "Men aytganlarimni eshitmadingmi... Chiq!!"
U qichqirdi va men qorqib ketdim..Ko'zlarim yoshga to'la unga qaradim. Men unga iltijo bilan qaradim. Ammo bu uning g'azabini yanada kuchaytirdi.
U jahl bilan men tomon yurdi va meni xonasidan sudrab olib chiqdi, keyin eshikni yuzimga yopdi. Og'zimdan yig'i ovozi chiqmasligi uchun lablarimni qisib qo'ydim.
Qanchalik jahldorligini, naqadar xafa ekanligini ko‘rsatdi...
Men 2 kun ichida sodir bo'lgan hamma narsani qayta o'ylashga harakat qilardim.
Nima bo'layotganiga haligacha ishonmayapman, Jennie unashtiruvni buzdi, men Soyunga taklif qildim, u meni rad etdi, Jennie mamlakatni tark etdi. Bularning barchasi men uchun ortiqcha edi. Mening oddiy hayotim butunlay tartibsizlikka aylandi... va men buni qanday boshqarishni bilmayman.
Men hammomdan chiqdim. Va men uni xonamda turganini ko'rdim.
Uning yuziga qaraganimda kechagi voqea xayolimda paydo bo'ldi....u men bilan qanday gaplashgani..qanday meni qabul qilmadi va ichimda g'azab kuchayib borayotganini his qildim.
Odamlar faqat ma'lum bir og'riqni ko'tara oladi...va menimcha, men yetarlicha azob chekdim..shuning uchun mening og'rig'im endi g'azabim sifatida chiqmoqda....
Men ilgari hech qachon bunday g'azablanmaganman ..... lekin u mening rivojlanishimga sabab bo'ldi va endi u buning oqibatlarini ko'tarishi kerak.
Men jag'imni qisib, undan chiqib ketishini so'radim, chunki uning borligi meni tobora g'azablantirardi. Ammo u o'zining qaysarligi tufayli tashqariga chiqmasdi.
Men unga qaradim, uning yosh ko'zlari meni kuchsizlantirdi... Yuragim urayotganini his qildim.
"Yo'q....bo'ldi...Men endi u uchun kuchsiz bo'lishni xohlamayman!"
Men unga qarab yurdim, bilagidan ushlab, xonamdan sudrab chiqdim va eshikni yuziga yopdim. Keyin karavotga bordim, urib o'tirdim va yuzimni kaftlarimga qoydim.. o'zimni tinchlantirishga harakat qildim.
Ikki soatdan oshdi, men Soyunni xonamdan haydab chiqardim. Men esa hali ham karavotda o‘tirib, hayotim haqida o‘ylardim. Qalbimning qay bir joyida unga tushuntirishga imkon bermaganim uchun xafa bo'ldim...Bilaman, nima qilsam ham, u baribir oldimda o‘zimni zaif his qildira oladi.
Shu payt eshigim taqillaganini va missis Xvangning ovozini eshitdim. Men eshikni ochdim.
Xvang xonim - "Taehyung, kechki ovqat tayyor.... chiq!" Men bosh irg‘adim
Men so‘raganimda u ketmoqchi edi - "Soyun-chi?"
Xvang xonim - "Umm.... Men uning xonasiga kirdim..u och emasligini aytdi..."— dedi u sekin.
Bilaman, men uni haydab yuborganimdan beri yuragim tinchlanmadi, u g'amgin va xafa bo'lishi mumkin, bu meni yanada bezovta qiladi. Shunday qilib, men uni kechki ovqatga o'zim chaqirishni o'yladim va ehtimol uning tushuntirishini tinglayman.
Men uning xonasi tomon yurdim. Uning eshigi yopiq edi. Men uni taqillatmoqchi edim, qandaydir shovqin eshitdim.
Faqat shovqin emas, balki kulgi. Bu Soyun edi. Men uni to'g'ri eshitish uchun eshikka yaqinroq bordim.
Soyun - "Men ham seni sog'indim."
Men qoshlarimni chimirdim. "U do'sti bilan gaplashyaptimi?"
U yana nimadir g'o'ldiradi, men eshitmasdim. Qulog‘imni eshik olib bordim.
Soyun - "Namjoon....sen ha........."
Hamma eshitganim shu. Men 'Namjoon' ismiga mushtimni siqdim.
"Bu yigit?...nega u bilan tez-tez gaplashadi, agar u uning xo'jayini bo'lsa..... va nega uni juda sog'inyapti..... Men u xafa bo'lishi mumkin deb o'yladim..shuning uchun u och emas..lekin haqiqat shundaki, u juda xursand va allaqachon juda ko'p kulgan..shuning uchun u och emas!" Mening g'azabim yana ko'tarildi.
"Nega menga soxta umidlar berasan Soyun...Menimcha, endi sen uchun unchalik muhim emasman, senda allaqachon sog'inadiganlar ko'p..... meni sevaman deb da'vo qilasan...lekin shunday deb o'ylamayman!"
Men masxara qildim. "Mana, men u bilan gaplashishni va uning tushuntirishlarini tinglashni o'ylardim.... Menimcha, hozir bunga hojat yo'q... chunki uning tushuntirishi hech narsa qilmasligini bilaman...... lekin yana bir bor yuragimni sindirib qo'yadi!"
Men uni chaqirmasdan u yerdan uzoqlashib, ovqat stoli tomon yurdim.
Wattpaddan tarjima qilindi.
Muallif: PayalSharma671