Aytilmagan haqiqat
Jisoo - "Jennie bu nikohdan bosh tortdi."
"Nima?.. to'g'ri eshityapmanmi?" Men hozir juda sarosimaga tushdim!
Soyun - "U buni keyinga qoldirdi demoqchimisiz?...U endi turmushga chiqmoqchi emasmi?"
Janob Kim - "U nikohni bekor qildi va nikohni buzdi, u Taehyungga turmushga chiqmoqchi emas!" - dedi Abeoji menga qarab. Men unga ko‘zlarim katta-katta qilib qaradim! Men hozir chalkashlikdan boshqa narsani his qilayotganimni bilmayman.
Soyun - "Bekor-.......lekin nega?..... ular orasida nimadir bo'ldimi?"
Janob Kim - "Biz hech narsani bilmaymiz!"- dedi va xo'rsindi.
Soyun - "Ikkalasi qayerda?...Tae qayerda?"
Jisoo - " Taehyung uyga yolg'iz qaytdi, uning kayfiyati yo'q edi...... yarim soatdan keyin... Jennie keldi va u buni e'lon qildi....u ketdi....va Tae uni orqasidan ketdi. Lekin u qayerga ketganini bilmayman.
Men u nima uchun bunday deganini o'ylashga harakat qilardim. Men divanga o'tirdim.
"Ular janjal qilishdimi?.... Qanday qilib Jennie Taega buni qila oladi?....... Tae Jennie xafa qiladigan biror narsa qildimi?...... lekin qanday qilib u nikohni bekor qilishi mumkin bo'lgan ishni qila oladi... Axir uni juda yaxshi ko'radi!"
Hozir men butunlay Taening eng yaxshi do'stiman deb o'ylardim... va ularning munosabatlarini yaxshi ko'radigan kishi...... o'z xohishlarim hozir xayolimga kelmasdi!
Taeni sevadigan qiz bo'lib...baxtli bo'lishim kerak...lekin yo'q men buni istamayman....uning bunday yuragi ezilishini xohlamayman.....u Jennieni sevadi....agar u uning yuragini sindirsa....men buni yoqtirmayman!
Chunki men yurak ezilishining og'rig'ini bilaman... Men buni ikki marta boshdan kechirganman.
Allaqachon tun bo'ldi....aniqrog'i 23:00..va Tae hali qaytmadi....Men Jennie va Taega qo'ng'iroq qildim, lekin ular ko'tarmadilar....Men Taening yordamchisiga, uning haydovchisiga qo'ng'iroq qildim, lekin ular hech narsani bilishmadi.
Hozir Jisoo onnie qaytib ketdi va men abeodjiga kechki ovqatni berdim.
Soyun - "Abeoji, siz borib uxlang... u tez orada qaytib keladi... ikkalasi bilan gaplashaman... xavotir olmang... haydovchisiga qo'ng'iroq qildim... Tae ishda dedi... tushunmovchilik bo'lsa kerak... dam oling... men uni kutaman". Men uni aldadim... va uni uxlash uchun xonasiga olib bordim.
Men unga stress berishni xohlamayman...Uning to'ylari uchun qanchalik hayajonlangan va xursand bo'lganini bilaman .... va bu xabar uni ham sindirgan bo'lishi mumkin. U ham Jennieni juda yaxshi ko'radi.
Hozir soat 1:00 va men hali ham yashash xonasida o'sha nopokni kutyapman. Uning haydovchisi biroz oldin menga qo'ng'iroq qildi va Tae uni chaqirganini aytdi..va u tez orada Taeni uyga tashlab qo'yadi.
Men yengil tortdim lekin juda jahlim chiqdi..u buni qanday qila oladi..qanday qilib hammani bunchalik tashvishga soladi. Eshik tomon yurdim va ochdim.. qo'ng'iroq yoki boshqa narsa bo'lmasligi uchun..
Bir necha daqiqadan so'ng... uyning ro'parasida mashina to'xtadi... va undan haydovchi chiqib keldi. U orqa eshikni ochadi va Tae undan chiqdi.... qoqilib? Unga qarab ko‘zlarimni katta qildim. U qattiq mast edi.
Soyun - "Yo Xudo!" Men tezda unga qarab yugurdim va uni ushlab oldim.
Soyun - "Nima jahannam Tae... biz hammamiz juda xavotirda edik.. va sen mast bo'lishga ketdingmi?!" U ko'zlari yarim ochilgan holda uyg'oq edi, lekin yurishda qiynalardi.
Men uning xonasiga kirishiga yordam berdim va karavotga o'tirdim.
Men uning qarshisida cho‘kkalab o‘tirdim. Uning qo'llarini ushlab oldim. Bilaman, uning yuragi eziladi va uning ahvoli menga umuman yoqmaydi.
Soyun - "Tae bu nimasi?...Nima bo'ldi?..Jennie qayerda?"– so‘radim ohista.
U o‘rnidan turdi, chayqalib oynaga qarab yurdi va blazerini, galstugini va kamarini yechdi... menga umuman e’tibor bermay.
Men uni qo'lidan ushlab o'zimga burdim. - "Tae, menga nima bo'lganini ayt?"
Bu mast holatda undan so'ramasligim kerakligini bilaman, lekin sabrim chidamaydi.. shuncha vaqt kutganimdan keyin... ko'proq kuta olmayman. Va, ehtimol, u menga bu mast holatda butun haqiqatni aytadi.
U menga qaradi va dedi. - "Soyun?"
Soyun - "Ha, Tae!... Ayt!"— dedim yonog‘ini silab.
Tae - "Jennie!.....U....U...Menga turmushga chiqmoqchi emasligini aytdi!!"
U mast holatda xijolat tortdi va pastga qaradi.....lekin u yig'lamadi...chunki u hech qachon yig'lamasdi...va bu meni ko'proq xafa qildi... shuncha azobdan keyin ham..u yig'lamayapti...
Tomog‘imdagi bo‘lakni yutdim. - "Nega Tae?...nega u shunday dedi?"— deb so‘radim qo‘shib.
U boshini ko‘tarib, menga qaradi. Men unga ayt deb ishora qildim. Uning ko'zlarida og'riqli ifoda bor edi ... lekin u yig'lamadi. U o‘sha og‘riqli qiyofasi bilan menga qarab turdi.
U hamon menga qarab turardi. - "Tae....ayt-chi?"— deb so‘radim yonoqlarini silab.
Tae - "Menga turmushga chiqasanmi?"
Uning mast ovozida bu so'zlarni eshitganimdan keyin o'zimni butunlay bo'sh va qotib qolgandek his qildim.
Uning yonoqlaridan qo‘limni olib, bir qadam orqaga tashladim. - "Nima-"
U men tomon bir qadam tashladi... gaplarimni bo‘g‘zimda qoldirdi. Men hali ham hayratda qoldim.
U qo'lini ko'tarib, yonoqlarimda ohista ushlab turdi. - "Menga turmushga chiqasanmi?"
U yana nafas olishimni qiyinlashtirib, yuzimni sekin silab so'radi. - "Nima deyapsan Tae?"— so‘radim qo‘rqinchli ohangda.
Tae - "Menga ayt.... Turmushga chiqasanmi?"
Tae - "Mavzuni o'zgartirma Soyun.... Men savolimga javob ber!"— dedi qattiq jahl bilan.
Men uning qo'lini yonog'imdan olib tashladim. Bu juda shafqatsiz....u haqiqatan ham hozir mening yuragim bilan o'ynashyapti...u buni qila olmaydi!
Soyun - "ALBATTA...YO'Q!...senda Jennie bor!" Men javob berdim.
U jag'ini mahkam qisdi. - "SOYUN O'YIN O'YNASHNI TO'XTA....QACHONGACHA SHUNDAY YURMOQCHISAN?...MENI SEVISHINGNI BILAMAN!" U menga baqirdi
Va uning so'nggi so'zlari meni titratdi. – “Nima-…..Yo‘q!” – dedim og‘ir nafaslar orasida.
U men tomon yana qadam tashladi.. lekin men joyimda qotib qoldim. U men tomon egildi.
Tae - "Mast holatda meni o'pgan kuning... Meni sevishingni angladim!" U yuzimga yaqin kelib pichirladi.
Endi men yanada hayratda qoldim. U qo'lini belimga qo'ydi.
"Men uni o'pdim?...qachon?....mast holatdami?.....Men tush deb o'ylagan o'pishimni...haqiqiy bo'sa ekanligini aytma!!!???....Yo Xudo!"
Menga qarab egilib turganini ko'rib xayolimdan chiqib ketdim..bir qo'lini belimga qo'ygancha...Yuzimni orqaga egdim...lekin u meni joyimda ushlab yana oldinga egilib ko'zlarini yumdi. Men uning yumuq ko'zlarini ko'rdim va uning go'zal chehrasini ko'rdim va yuragim urib ketdi.
Men ham uning teginishiga suyanib ko'zlarimni yumdim.... lablarimiz eng kichik masofada edi...
"Nima qilyapsan Soyun?....Uning aqli joyida emas?..mast va yuragi ezilgan....Jennieni sevadi..yo unutadi yoki ertasi kuni ertalab afsuslanadi!"
Vijdonim meni chaqirdi va men uni tezda itarib yubordim .... ichimdagi g'azab bilan. U uni sevishimni biladi lekin u hali ham men bilan o'ynashyapti....u sevgimdan o'z manfaati uchun foydalanmoqda.
Soyun - "HA...SENI SEVAMAN...UNDAY BO'LSA NIMA?....HUH?. NIMA FARQI BOR?" U menga xuddi menikidek jahl bilan qaradi.
Soyun - " SENGA NIMA MUHIM? KIMNI SEVASAN?.....KIM TAEHYUNG MENI SEVASANMI?"
Men og'ir nafaslar bilan baqirdim..va u yerda uning g'azablangan ko'zlari mayin va og'riyotganini ko'rdim....Hatto ularning yaltirab turganini ko'rdim deb o'ylayman....u pastga qaradi va yana yuragimni sindirdi.
"Tae yuragimni necha marta sindirasan?.... nega menga umid berib, keyin ularni shafqatsizlarcha sindirasan!"
Soyun - "Mana!......sen meni sevmaysan!...demak, sen menga shunday baqirishga haqqing yo'q!" — dedim jahl bilan u hamon pastga qarab turardi.
"Nega men haligacha uning boshini ko'tarib, seni sevaman deyishini kutayapman.......bunday hech qachon bo'lmasligini bilasam ham....nega bunday umidlar bilan yurasan Soyun?!"
Va bu yerda ko'zlarim sho'r suvga to'ldi..
"Men endi bunga chiday olmayman!"
Men uni shu yerda qoldirdim... va yuragim siqilib, ko‘zlarim yoshlangan holda xonasidan chiqib ketdim.
Bizning baqiriqlarimizdan hech kim uyg'onmaganidan juda xursandman. Men xonamga kirib, uni qulfladim va o'zimni karavotga tashladim va nihoyat yig'ladim.
Soyun - "Nega men bunchalik omadsizman?...... nega men sevgan odamlar men bilan qolmaydi?" Ko'z yoshlarim orasida aytishga muvaffaq bo'ldim.
Soyun - "Jungkookni sevardim..u meni tashlab ketdi...men appamni yaxshi ko'raman....u ham meni tashlab ketdi...Men Taeni sevaman....uning yuragiga shu qadar kuchli ildiz o'tgan.... Men uni buning uchun ayblamayman.....lekin nega menga bunchalik ko'proq azob berishadi.....nega?....nega?.....kimning sevgisidan buncha azob tortib oldim!" Ko'zlarim yig'lab, qachon uxlab qolganimni bilmayman.
Men uyg'onganimdan keyin...... yaxshi, men qanday uyg'onganimni jiddiy bilmayman....lekin bilganim shuki, men hozir uyg'oqman.
Men karavotga o'tirdim va yostig'im ho'l bo'lganini ko'rdim..... va o'shanda kechagi voqeani eslab qoldim..... juda og'riqli kecha.
Qo'llarim bilan yuzimni ishqaladim...bu haqda o'ylamaslikka harakat qildim....O'rnimdan turib yuvinish va tayyorlanish uchun hammomga bordim.
Ertalabki tartibimni tugatgandan so'ng, men mehmon xonaga chiqdim ... odatdagidek abeodji u yerda o'tirgan edi, lekin u gazeta o'qimasdi ... u bo'shliqqa tikilib o'tirardi.
Soyun - "Xayrli tong abeodji!"– dedim zaif ovozda.
U menga qaradi - "Xayrli tong Soyun..." Men uning yonidan joy oldim.
Janob Kim - "Ummm... Gaplashdingmi?"
Soyun - "Ha...u kecha ancha kech keldi...Men u bilan gaplashdim..L-lekin u menga hech narsa demadi....Menimcha, unga vaqt kerak!" dedim pastga qarab.
U bosh irg'adi. - "Menimcha ham."
Xvang xonim - "Janob Kim, nonushta tayyor!" U unga bosh irg‘adi.
Janob Kim - "Soyun..bor va uni chaqirib chiq!"
Men ikkilanib bosh irg'ab qo'ydim. Kecha tundan keyin men u bilan qanday yuzlashishni bilmayman...
"Bu juda noqulay bo'ladi.... hech narsa bo'lmagandek ko'rinsam... ha.. to'g'ri... hatto u hech narsani eslamaydi shekilli..!"
Men o'yladim va uning xonasi tomon yurdim. Men uning eshigini ikki marta taqillatdim, lekin hech qanday javob bo'lmadi.
Men o'zimni g'alati his qildim. - "Taee!!!" Men taqillatayotganda chaqirdim.
Yana javob yo'q... va endi men qo'rqib ketdim.... ongim meni eng yomon narsalar haqida o'ylashga majbur qilardi.
Men uning eshigini tezda taqillatdim. - "Tae...... u yerdamisan?...e-eshikni och!"
Javobsiz. Yuragim tez urayotganini his qildim. Yana taqillatmoqchi edim, bir ovoz eshitdim... siniq ovoz.
Tae - "Men och emasman... iltimos meni bezovta qilma!"
Ovozdagi og'riq tizzalarimni zaiflashtirdi ... Men ko'zlarimni pirpiratib, paydo bo'lmoqchi bo'lgan yoshni to'xtatdim va u yerdan ketdim... Bilaman, unga vaqt kerak.
To'satdan Jennie uni shunday qilgani uchun qattiq g'azablandim....shunchalik zaif... Qanday qilib u qiz uning yuragini shunday sindira oladi!
Bilaman, men hali Jennie tomonini eshitmaganman.....Men qisman gapiryapman...lekin bilmayman..uni shunday ko'rish juda aqldan ozdiradi va g'amgin qiladi!
Hozir men hashamatli uyning oldida turibman... va tashqaridagi sarlavhada u Jennie Kimga tegishli ekani yozilgan.
Ha, men Jennie uyida u bilan yuzma-yuz ko'rishish uchun keldim... Bilaman, Tae hozir menga hech narsa aytmaydi... lekin u bilan gaplashishim kerak.
Chuqur nafas oldim va eshik qo‘ng‘irog‘ini bosdim.
Bir ozdan so'ng eshikni bir ayol ochdi...
Soyun - "Umm....Jennie shu yerdami?"
Ayol - Ha, xonim shu yerda... kimligingizni bilsam bo'ladimi?
Soyun - "Men uning do'stiman... Soyun!"
U boshini qimirlatib, kutishimni aytdi. Keyin u yana ichkariga kirdi. Birozdan keyin u qaytib keldi va dedi - "Iltimos, kiring!" Men unga ergashdim.
Ayol - Bu xonimning xonasi, siz borishingiz mumkin! - dedi u xona eshigi tomon ishora qilib.
Boshimni qimirlatib, xona tomon yurdim.
Men eshikni burab ochib ichkariga kirdim va pijamasida karavotida o'tirgan Jennieni ko'rdim....u meni payqab sochlarini silab o'rnidan turib divanga o'tirdi.
Jennie - "Salom!" Uning ovozi siniq va boshqacha edi.
Men hech narsa gapirmadim, lekin shunchaki unga qaradim yoki ko'proq uni kuzatayotgandek edim, u jim bo'lib qaraganidan sarosimaga tushdim va o'shanda u menga qaradi... va men uning ko'zlarini ko'rdim.... hammasi qizarib ketgan va shishgan!
Uning shishgan yuziga qarab, ko'zlarim katta bo'lib ketdi...... har kim uning qattiq yig'laganini aytishi mumkin!.
Boshqa tomondan, u mening jimligimdan g'azablanib, dedi - "Nima istaysan?" Bu uning men eshitgan eng sovuq, bezovta ovozi edi.
Ko‘zlarimni pirpiratib, uning qarshisiga o‘tirdim. - "Jennie... to'yni bekor qildingmi?"– so‘radim undan ohista
U jag'larini qisdi va uzoqqa qaradi va keyin menga qaradi.
Jennie - "Buni mendan so'rash uchun keldingmi?... Kecha men hammaga xabar bermadimmi!"— dedi u jahl bilan.
Soyun - "Nega bunday qilganingni bilsam bo'ladimi?"
Jennie - "Yo'q, bila olmaysan!" - dedi u va ko'zlarini yumdi.
Endi u meni g'azablantirardi. - "Jennie...senda uyat bormi.....Taening yuragini sindirding..buni bilasanmi....qanday qilib bunchalik osonlik bilan qila olasan?....nega buni qilyapsan?...uni sevmaysanmi?" Men unga qattiq talpindim.
Bir soniya men uning ko'zlarida og'riqni ko'rdim, lekin keyin u g'oyib bo'ldi yoki yashirindi. - "Chiq!" U pichirladi.
Jennie - "Agar aytadigan muhim gaping bo'lmasa..ket!" U menga yalt etib qaradi.
Soyun - "Bu muhim Jennie!"— dedim unga qattiqqo‘llik bilan.
U ko‘zlarini yumib, chuqur nafas oldi. - "Qara, bu seni ishing emas... shuning uchun tashqariga chiq!"
Soyun - "Bu mening ishim, agar bu mening do'stimga ta'sir qilsa..... u juda xafa bo'lgan Jennie buni ko'rmayapsanmi?" U hali ham hech narsa demadi, faqat pastga qaradi.
"Nega u bunchalik sir tutyapti?...Men bu yergacha keldim... va sababsiz ketmayman!"
Soyun - "Jennie... menga ayt!" U hali ham hech narsa demadi!
Soyun - "LANATI SABAB NIMA JENNIE? NEGA..." Men unga baqirdim.
Jennie - "BU SENSAN!" U birdan boshini ko'targancha baqirdi.
Wattpaddan tarjima qilindi.
Muallif: PayalSharma671