Aytilmagan haqiqat
3 soatlik uyqumdan uyg'onib ketdim, ko'zim og'rirdi..
Men tun bo'yi uxlay olmadim, hamma narsa ko'z o'ngimdan o'tdi.... va men hayotimga nima bo'lganini bilmasdim.
O'rnimdan turib oynaga bordim..O'zimni ko'rib xo'rsindim.
Soyun - "Bugun ko'p bo'yanishim kerak!"
Bir oz kech uyg'onganim uchun tezda ovqat xonasiga bordim.
Va men u yerda Taeni kostyumida o'tirib, telefonini ko'rib nonushta qilayotganini ko'rdim. Men uning bugun ofisga borishini kutmagandim.
Nega?
Bilmadim.
Mening hayollarimni buzgancha, u o'rnidan turdi, ketishga tayyor edi va ko'zlarim ochildi.
"Yo'q, yo'q, yo'q... u hozir keta olmaydi.... Men u bilan gaplashishim kerak... Umid qilamanki, u eshitadi!"
Ishxona sumkasiga bir nechta fayllarni solib turganda uning oldiga tez yurib bordim.
U bir soniya menga qaradi, keyin ko'zlarini yumdi. U yana o'z ishini qila boshladi.
Soyun - "Tae..Men sen bilan gaplashmoqchiman..."
U gapimga quloq solmadi va eshik tomon yura boshladi. Uning nodonligi meni kuchsizlantirardi...Vaqt qo'limdan sirg'alib o'tayotganini his qildim...U mendan uzoqlashayotgandek....Men uni hech qachon qaytarib olmasligim mumkindek edi.
Shu zahoti ko‘zim yoshlandi - "Taee!!!" Men yig'lab yubordim. U hali ham to'xtamadi. Men ham uning orqasidan yura boshladim.
Soyun - "Nega bunday qilyapsan, Tae.....nega meni bir marta tinglay olmaysan.......Taee!" - dedim siniq ovozda.. Orqasidan yurib. U hamon beozor yurardi.
Men to'xtadim va mendan uzoqlashayotgan uning orqa tomoniga qaradim. Men xo'rsindim va eng muhim narsani aytdim. - "Men ketaman!"
Va u o'z joyida to'xtadi. U burilmadi, lekin o'sha yerda qoldi. Ko‘z yoshlarimni hidladim.
Soyun - "Men Amerikaga qaytishim kerak Tae...... iltimos menga hammasini tushuntirishimga imkon ber!"— deb iltimos qildim
Men uning sumkasini mahkam ushlaganini ko'rdim. Men uning nimadir deyishini kutdim, lekin u xuddi haykalday turardi.
Soyun - "Men ketmayman, agar meni to'xtatsang......bir marta ayt Tae...men ketmayman!"
Yuragim tez urdi..Uni nimadir deyishini kutgandim. Mendan jahl qilish..menga baqirish..bormaslikni so'rash.. hech narsa!!!!
Lekin u jim turdi. Men unga qarab kichik qadamlar tashladim. Lekin men unga yaqinlashmagunimcha u yana uydan chiqib keta boshladi..hech narsa bo'lmagandek.
Shu payt og'zimdan yig'i chiqdi...Oyoqlarim sezmay qoldi..keyin esa men tiz cho'kib yiqildim.
Men xonamga kirib, mag'lub bo'lib karavotimga o'tirdim. Kutilganidek, Tae mening yuzimni ko'rishni ham xohlamaydi va bu haqiqat mening yuragimni og'ritadi. Hamma narsani o'ylab indamay karavotda yotdim....
*Ring ring* telefonim jiringladi.
Men uni ko'tardim va bu Namjoonning qo'ng'irog'i ekanligini ko'rdim. Men javob berdim.
"Yo'q, yo'q, yo'q.... Men birinchi gapiraman....keyin gapirasiz...."
"Men muhim bir narsa haqida gaplashishim kerak ... keyin senga telefonni beraman"
"Yo'q... avval u bilan gaplashishga qo'yib bering.....aks holda men uning kabinasiga kirib, oynasini sindirib tashlaganingizni aytaman."
Men ongsiz ravishda kulib yubordim.. ularning janjalini eshitib. Bu ota-o'g'il dueti ularning kunini hech qachon o'tkazib yubormaydi. Ular mening kulishimni eshitib, janjal qilishni bas qilishgandir.
- "Salom...Soyun onam!"— hayajonlanib baqirdi u.
- "Sizni juda sog'indim Soyun onam!" Men uning yoqimli ovoziga tabassum qildim.
- "Yaxshi, bo'ldi..menga hozir ber!.....Salom"
- "Hey.. Namjoon.... yana nimadir sindirdingizmi!"
- "Uhh!... Ha ......Men bundan afsusdaman..Men senga yangisini sotib olaman....lekin bu hozir muhim emas.....Men senga muhimroq va shoshilinchroq narsani aytishim kerak."
- "Hmmm.. nima?"– so‘radim qoshlarimni chimirib.
- "Soyun... Amerikaga keyingi reys bilan kelishing kerak!" Ko‘zlarim hayratdan ochilib ketdi
- "Ha.. Bilaman... senda to'y bor... lekin sen haqiqatan ham uchishing kerak... chunki ikki kundan keyin yillik uchrashuvimiz bo'ladi!"
Og'zim ochilib ketdi. - "Yillik uchrashuv??.... Lekin men bora olmayman!" — dedim vahima ichida.
- "Yaxshimisan Soyun?.... bu yillik yig'ilish, barcha yuqoriroqlar u yerda bo'ladi.... qanday qilib yig'ilishni o'tkazib yuborishing mumkin!"- dedi u hayratga tushgan ovozda
- "Sening yo'qligingning sababini ularga aytaman Soyun... sening xizmat ta'tiling tugadi.. va sen bir yilda oladigan ta'til kunlarini tugatding!"
Uning ovozi, bu yig'ilishda qatnashishdan bosh tortganimni eshitib, qanchalik hayratda qolganini aniq ko'rsatdi.
- "Bundan tashqari...sen uchun juda ko'p elektron pochta xatlarimiz bor......bu xatlarga nega javob berilmayapti deb so'rashsa, nima deyman.!"
Endi bilaman, u menga g'azablanyapti.
- "Joon.. Menda juda muhim narsa bor u..."
- "Soyun...ikkalamizni ham ishdan bo'shatasan!" U menga jahl bilan aytdi.
Bu vaqtda men ishimni yo'qotishdan qo'rqmadim..lekin o'sha yig'ilishda bo'lmasligim...bu Namjoonga juda ko'p muammo tug'dirardi.
U allaqachon yolg'iz ota... uning hayoti allaqachon juda mashaqqatli ... va men uning ishini yo'qotishiga va ko'proq muammolarga duch kelishiga sabab bo'lishni xohlamayman.
Soyun - "Xo'p....Men keyingi reys bilan uchaman!"
Qo'limni cho'ntagimga solib kompaniyamga kirdim..va men tez qadamlar bilan lift tomon yurdim. Hamma menga ta’zim qildi..lekin men ularga qaramadim.
Mening kayfiyatim butunlay buzildi.
Soyunning ovozi xayolimda aks-sado berdi. Men masxara qildim.
Tae - "Bu qiz.... men uchun bir kun ham qola olmaydi... lekin meni sevishini da'vo qilmoqda." Men liftni ochdim va ichkariga kirdim.
Tae - "U nimani tushuntirmoqchi bo'lsa ham... u hech qanday noto'g'ri qilmagan... men noto'g'ri, men uni hali ham sevib xato qildim.." Ichimdagi g'azab va umidsizlikni tinchlantirish uchun chakkalarimni massaj qildim.
Tae - "Agar meni to'xtatsang.. Men ketmayman!" Men uning so'zlarini takrorladim va masxara qildim.
Tae - "U ketaman deganda hayotidagi ahamiyatimni ko'rsatdi.... uni to'xtatib qo'yishimning ahamiyati yo'q edi!...... u endi mendan nimani xohlaydi?.. men bilan qolishini iltimos qilishmi?.... agar u meni sevsa... nega u meni kuta olmaydi!"
"To'g'ri!!!..Bu dramaning hammasi to'g'rimi?....sen uni sinab ko'rmoqchi edingmi?...qanday qilib ko'rmoqchi eding?... u seni qanchalik kutishi mumkinligini ko'rmoqchi bo'ldingmi?... u sen uchun qanchalik uzoqqa borishi mumkin? ... u seni qanchalik sevishi mumkin?"
Tae -"nima foydasi bor?... U bu ishda omadsizlikka uchradi!"– dedim jag‘imni qisib.
Va shu bilan birga..lift eshigi ochildi. Va men kotibamni u yerda turganini ko'rdim.
Kotiba - "Xayrli tong, Prezident.... Bugun siz..."
Men unga baqirdim va tez qadamlar bilan kabinam tomon yurdim. Eshikni qarsillatib yopib, boshimni ushlab kursiga o‘tirdim.
Tae - "Li Soyun.... sen qanday jodugarsan.?"
Men baland ovoz bilan stolimni mushtladim.
Bugun eng yomon kun.... hech narsa to'g'ri kelmasdi, men hech qanday ishga diqqatimni jamlay olmadim..mening uchrashuvim dahshatli o'tdi va men duch kelgan har bir xodimga baqirardim.
Mening shaxsiyatim Soyun kelishidan oldingi vaqtga qaytib ketayotganini his qilyapman. Shu payt kabinam eshigi ochildi.
Eshik oldida nunamni ko'rib, so'zlarim uzilib qoldi.
Tae - "Bu erda nima qilyapsiz?"
U xo'rsindi va mening stolim tomon yurdi va men yana fayl tomon o'girildim.
Jisoo - "Men bu yerda nima qilyapman?... savol sen bu yerda nima qilyapsan?"
Men unga sarosimada qaradim - "Bu mening ishxonam... bu yerda bo'lmasam, qayerda bo'lishim kerak?"
Jisoo - "Tae, nega bunday qilyapsan, tushunmadim?" Men qoshlarimni chimirdim.
Jisoo - "Soyun...u ketyapti va sen buni bilasan..lekin sen hali ham shu yerdasan!"
Mening yuzim ifodasiz bo'lib qoldi va men faylimga e'tibor berdim.
Tae - "Nima qilishim kerak..agar u ketsa?"
Bu gaplarni aytayotganda yuragim yonayotganini his qildim.
Jisoo - "Tae... bu to'g'ri emas... bu juda bolalarcha... agar uni sevsang... nega bunday qilyapsan... nega borib uni to'xtatmaysan?"— dedi u jahl bilan.
Tae - "Agar u ketmoqchi bo'lsa..men uni to'xtatadigan kimman!"— dedim va ich-ichimdan og‘riq bilan.
Jisoo - "UNI TO'XTATSANG KETMAYMAN DEB AYTDI." U menga baqirdi. Men jahl bilan unga qaradim.
Tae "Keyin U NIMA QILISHNI XOHLAYDI?..... UNGA KETMASLIKNI AYTSAM... NEGA U MEN UCHUN QOLOLMAYDI?"
U bir soniya ko'zlarini yumdi va chuqur nafas oldi. - "Hech bo'lmaganda u bilan gaplashsang bo'lardi... sening harakatlaring uni sindiradi!"
Men g'amgin jilmayib, pastga qaradim, keyin unga qaradim.
Tae - "Uni sindiradi?" Men istehzo bilan bosh irg‘ab qo‘ydim.
Tae - "Hamma uning singanini ko'radi.... Lekin men-chi... Men allaqachon singanman... bir marta emas, ko'p marta va u tomonidan...!"- dedim ohangimdagi og'riq bilan.
Nunaning qiyofasi g'amgin bo'lib ketdi. U yonimga keldi, yuzimni ohista tutdi.
Jisoo - "Bilaman... Tushundim seni ukam... lekin bu ham seni xafa qilmayaptimi... Aytchi... uning ketishini bilganingdan xursandmisan?" Men uning yonog'imdagi qo'lini ushlab, dedim
Tae - " Nuna...men ishonchsizman....Men butun umrim davomida faqat o'sha qizni sevib kelganman....Men uni to'xtatmoqchi emasman deb o'ylaysizmi?...Men xohlayman.... lekin men ishonchsizman....U meni chindan ham sevishiga ishonchim komil emas... Men nimanidir kutishni va keyin yana sinishimni xohlamayman... Yana sinish uchun menda unchalik kuch yo'q!"
Men unga his-tuyg'ularimni aytdim. U yuzimni silab qo'ydi.
Jisoo - "Nega sendan hali ham Soyunni yoqtirasanmi deb so'raganimda yolg'on gapirganding?"
Men u bilan ko‘z aloqasini uzdim va pastga qaradim.
Ha, u Jennie bilan meni sirimni bilgan yagona odam, men o'zim uni yoqtirishimni aytgandim...Xitoyga ketishidan oldin aytganman....u qaytib kelganida..u mendan hali ham Soyunni yoqtirishimni so'radi... lekin men yo'q dedim...chunki menga u payt Jennie muhimroq edi!
U meni o'ziga qaratdi. - "U ham seni yaxshi ko'radi.....Men ayta olaman...Bu yerga kelishdan oldin u bilan gaplashganman...va bilaman u seni sevadi...u ketishiga sabab bor .....Uni to'xtat Tae!"— dedi u iltimos bilan.
Tae - "Men xohlayman, lekin nimadir meni to'xtatmoqda!"
U yana qarshimda turdi. - "Menga aybingni aytma, chunki Jennie seni to'xtatmoqda!"
Men jim qoldim..... chunki u haq.
Jisoo - "Tae...sen aybdor bo'lmasliging kerak..Jennie hozir yaxshi...bu munosabatlardan u biror yomon narsa olmadi."
Tae - "Lekin men uning sakkiz yilini yo'qotdim."
Jisoo - "Tae..u bilardi....u nima bilan shug'ullanayotganini bilardi...bu sening xatoing emas...sen..."
Uni telefonim kesib tashladi. U ekranga qaradi va qo‘ng‘iroqni uzdi. Keyin u xo'rsinib qo'ydi
Jisoo - "Qara Tae...Faqat aytmoqchimanki...kech bo'lmasdan uni to'xtat... aks holda afsuslanasan......uning parvozi soat 18:00da.....Men hozir ketaman.."- dedi va kabinamdan chiqib ketdi.
Men ko'zlarimni yumdim va hamma narsani qayta o'ylashga harakat qildim.
Keyin uni ochdim va bo'shliqqa tikildim, lekin ko'zim devordagi soatga tushdi...u soat 17:35ni ko'rsatdi..ko'zlarim ochilib ketdi. Men tezda o'rnimdan turdim va telefonim va mashinamning kalitlarini oldim va kabinadan chiqib ketdim.
Aeroport mening ofisimdan ancha uzoqda, lekin umid qilamanki, men o'z vaqtida boraman. Tezda mashinamga minib yo'lga tushdim...
Men telefonimni oldim, u o'chirilgan edi. - "Jahannam!"
Men haydab ketayotib, tezda uni yoqishga harakat qildim. Nihoyat u yoqildi va batareya quvvati 1% edi.
Men Soyun, nuna va appa dan ko'plab o'tkazib yuborilgan qo'ng'iroqlarni ko'rdim va tezda Soyunga qo'ng'iroq qildim.
Lekin qo'ng'iroq chalinguncha telefonim yana o'chdi.
Telefonni yo‘lovchi o‘rindig‘iga tashlab, jahl bilan rulni bosdim.
Bilmadim, qancha vaqt o'tib, nihoyat aeroportga yetib keldim... Tezda mashinadan tushib, kirish eshigi tomon yugurdim. Lekin meni qo‘riqchilar to‘xtatib qolishdi
Qo'riqchi - "Janob, chiptangiz?"
Tae - "Men yo'lovchi emasman... Men faqat birov bilan uchrashmoqchiman!" Men kirishga harakat qildim, lekin u yana meni to'xtatdi.
Qo'riqchi - "Janob, iltimos, shu yerda kutib turing. Ular qachon kelishsa, uchrashishingiz mumkin!"
Tae - "U chiqmayapti u kirdi..lekin men uni to'xtatishim kerak."
Qo'riqchi - "Kechirasiz janob..sizga chiptasiz kirishga ruxsat yo'q!"
Tae - "Yaxshi.. unda menga chipta bering....."
Qo'riqchi - "Janob, men sizga chiptani berolmayman!"
Tae - "Unda nima uchun bu yerdasan....."– dedim jahl bilan va keyin xo‘rsinib qo‘ydim
Tae - "Yaxshi, menga yaqinda Amerika parvozining jo'nash vaqtini ayt."– deb so‘radim o‘zimni tinchlantirishga urinib.
Qo'riqchi - "Amerika reysimi?...Janob Amerika reysi 10 daqiqa oldin jo'nab ketdi!"
Wattpaddan tarjima qilindi.
Muallif: PayalSharma671