๐ ๐๐๐๐๐ ๐๐๐๐๐๐๐๐
๐๐ก๐๐ฉ๐ญ๐๐ซ 12
"Xavfsizlik" va men hali tugatmasdan turib, u xavfsizlik uchun baqirdi. Va tez orada qo'riqchi biz tomon yugurdi. - Muammo bormi, miss Li?, - deb so'radi u unga qarab. "Ha, iltimos, bu xonimni bu yerdan olib keting", u ko'rsatkich barmog'ini menga qaratdi.
Qo'riqchi menga bir muddat qaradi. "Nimani kutyapsan? Uni hoziroq tashqariga chiqarib yubor", dedi u. โU jurโat eta olmaydiโ, degan baland va chuqur ovoz yangradi, hammani bizga yaqinlashib kelayotgan odamga qarashga majbur qildi.
Biz tomon yurgan Jungkookdan boshqa hech kimning yuzida qattiq nigoh yoq edi. Men unga qaraganimda u yonimda turdi. Menga ortiga qaramay davom etdi: โKetishing mumkinโ, deb qoโriqchiga qaradi va ketishni buyurdi, qorovul rozi boโlgandek bosh irgโab, unga oxirgi marta taโzim qilib, uzoqlashdi.
"Janob Jeon, bu xonim ataylab bu yerda juda ko'p muammolarni keltirib chiqardi", dedi qabulxona xodimi menga qarab. Shu vaqt davomida men unga qaraganimda yuzimda qattiq va sovuq nigoh bor edi.
"Ishdan bo'shashga dosh bera olasanmi?", Jungkookning to'satdan savoli uni indamay qoldirdi. U butunlay hayratda unga qaradi. โ Nima? Uning yuzi birdan oqarib ketdi, u menikiga qaradi va yana Jungkookning yuziga qaradi. Jungkookning yuz ifodalari umuman yumshamadi, chunki u unga dushmanona nigoh bilan qaradi: "U bilan nima qilishni xohlaysan?", Jungkook menga yuz o'girdi.
โKim xonimโ degan orqadan kelgan ovoz eโtiborimni tortdi. Taehyungning kotibasi Jen esa yuzida mayin tabassum bilan biz tomon yurardi.
โKim xonim...โ, deb ohista pichirladi qabulxona xodimi hayratdan koโzlari katta-katta ochilib. "Xo'jayinimizni sog'inganingiz uchun shu yerdamisiz?", Jen kuldi va men "yo'q" degandek boshimni qimirlatib qo'ydim. โMen unga bu faylni yetkazib berish uchun keldimโ, deb javob berdim va qoโlimdagi faylni koโrsatdim.
"Oh.." u to'xtab qoldi va ko'zlari shu vaqtgacha unda bo'lgan Jungkookga qaradi. "Janob Jeon", dedi u Jungkokning gapini bo'lib, nihoyat uning e'tiborini tortdi. "Mhm?", Jungkook unga qaradi. "Bu yerda nima bo'lyapti?", deb so'radi u hozirgi keskin vaziyatni sezib.
U Jungkookning orqasiga qaradi va u yerda turgan qabulxona xodimini ko'rdi. "Nima bo'ldi?", deb so'radi u o'rniga hech birimiz javob berishga tayyor emas edik. Qabulxona xodimi boshini pastga tushirgancha, duduqlanib: โMen xatoga yoโl qoโydim....
Jen qoshini ko'tardi, "va bu xato nima edi?", uning yuzida bo'lgan tabassum to'satdan so'roqqa tutildi. Endi aytish mumkinki, u albatta Kim Taehyung uchun ishlaydi. U savol berganda aura juda kuchli edi.
"Biz shu yerda to'xtashimiz mumkin", Mina uning gapini bo'ldi va qabulxona xodimi hayratda tezda unga qaradi. Hatto Jungkook hayron bo'ldi, lekin tez orada u bunday bo'lishini bilgandek o'zining odatdagi qiyofasiga qaytdi. "U hech qanday xato qilmadi. U shunchaki o'z ishini qildi", - Jenga jilmayib qo'ydi, u esa Minaga xijolat tortdi.
U qabulxonadagi qizga yuz o'girdi va davom etdi: "Bu yerda xavfsizlik juda qattiq ekanligini ko'rish juda zo'r, lekin..", u nigohini pastga tushirganda, Mina to'xtadi, "biror qaror qabul qilishdan oldin kelajakda odamlarni eshitganingizga ishonch hosil qiling", dedi sovuqqonlik bilan u javoban bosh irg'ab, hatto unga qarashga ham tayyor emas. U deyarli qaltirab ketardi.
Bunday odamlar bilan birinchi marta uchrashgani uchun emas, lekin bu kompaniyaga birinchi marta tashrif buyurgani uchun u yerda keraksiz dramalarni keltirib chiqarmoqchi emas edi. "Men seni uning kabinasiga olib boraman", dedi Jungkook sukunatni buzib. Mina va Jen tezda Jungkookning yuziga qaradi. "Ah...", Mina uni rad etish uchun imkoniyat topdi.
U tezda Jenga qaradi, u ikkovingizga tushunmay qarab turardi. "Jen, meni Taehyungning kabinasiga olib bora olasizmi?", deb so'radi, Jungkookni nigohini pastga tushirib. U, albatta, Minaning u bilan sovuqqonligidan xafa bo'ldi. Har safar ikkalasining yo'llari kesishganida, yuragida unga nisbatan qanchalik nafrat borligini ko'rsatish uchun birorta ham imkoniyat qoldirmadi.
"Xo'sh.. Men sizga hamroh bo'lishni istardim, lekin.. Men uchrashuvga ketyapman", - u Minani jim qoldirib, noqulay jilmayib qo'ydi. Demak, u nima bo'lishini allaqachon bilgan. "Meni kuzatib bor" dedi Jungkook e'tiborini jalb qilib.
Mina unga qaradi va u allaqachon oldinga yura boshlagan edi. Uning orqasidan ergashishdan boshqa chorasi qolmadi. U indamay uning orqasidan ergashdi.
Lift eshigi yopilgach, ikkovini orasida noqulay sukunat paydo bo'ldi.
U lift tugmachasini bosib, yonimga yo'l olganida, uning baland qomatiga tikilib qoldim. U yonimda tursa ham oramizdagi masofa ancha uzoq edi. U mendan uzoqda turardi. Tushunmayapman, nega men unga vaqti-vaqti bilan qarashda davom etaman? Qanchalik men uning mavjudligiga e'tibor bermaslikka harakat qilmayin, lekin oxir-oqibat u hali ham o'zgarmaydi.
Men uni doimiy ravishda ko'zlarim bilan kuzatib turardim. Men unga tikilib qoldim, deyishim mumkin edi.. lekin u menga qarash uchun boshini bir oz yon tomonga egmaguncha, men buni aniq ko'rsatayotganimni bilmasdim. Ko'zlarim uning jigarrang qora ko'zlari bilan to'qnash kelganda, men tezda boshqa tomonga qaradim.
U bir muddat menga qarab turdi, โKechirโ, deb past ovozda g'o'ldiradi, lekin bu men uchun eshitilardi. Men uning aytganlarini aniq eshitdim. Men darhol unga qaradim, u qaradi. "Nima dedingiz?", deb so'radim. "Hech narsa", deb javob berdi u, hali menga orqaga qarashni istamay.
"Kechir dedingizmi?" - deb yana so'radim. Nima deyishni bilgandek bir zum jim turdi. "Yo'q, men qilmadim", dedi u uzoq daqiqa sukutdan keyin. Va yana o'sha noqulay sukutnat hukm surdi. Men boshqa gapirolmadim.
Men unga bir qadam oldinga bosdim va uni qo'lidan ushlab, boshini kuch bilan aylantirib, menga qarashga majbur qildim. "Nega bunday qilyapsiz? Bularning hammasini qilib, nimani isbotlayapsiz? Buni hazil deb o'ylaysizmi? Meni tashlab ketganingizdan keyin hayotimda qaytadan paydo bo'lasiz!", men unga nigohimni qisib qo'ydim.
Men undan javob olmoqchi edim. Men nima uchun u nima qilmoqchi bo'lsa, buni qilishni to'xtata olmasligini bilmoqchi edim. Meni yolg'iz qoldirishini xohlayman. Har safar uni ko'rganimda u meni axlatday tashlab yuborgan kunni eslatadi. Men undan qolishini iltimos qildim va u nima qildi? Meni unga hech qachon ahamiyat bermagandek tashlab ketdi va u hech qachon hech narsa bo'lmagandek, yana mening oldimda. U shunchaki mening hayotimni shu tarzda qiyinlashtirmoqda.
"Hayotimni vayron qilganingizdan keyin hamon qoniqmadingizmi? Nega hayotimni qayta-qayta yo'q qilish uchun paydo bo'laverasiz?", uning savollarini tinglab yuragi siqilib ketdi. Ichkaridan qon oqardi. Goโyo birov uning yuragiga bir necha marta pichoq sanchgandek tuyuldi.
U nigohini tushirib, yerga tikilarkan, mushtlarini mahkam qisib oldi. U boshdan kechirgan og'riqni bir necha so'z bilan tasvirlab bo'lmaydi. Ularni so'z bilan ifodalash yoki ramkaga solish uchun hozirda so'zlar etarli emas edi.
U javob berish uchun uzoq vaqt talab qildi. "Nega og'riyapti?", - deb so'radi u lablarida achchiq-shirin tabassum paydo bo'lganda. Uning boshi hamon past edi, lekin uning bu so'zlari Minada nimanidir hayajonga soldi. U gaplashishi yoki nima haqida gapirayotganini so'rashidan oldin u Minani ikkala qo'lidan ushlab, ko'ziga tik qarab devorga mahkamladi.
U uning to'satdan harakatidan hayratda qoldi.
"Jungkook-" "Agar men seni sevishdan to'xtamagan bo'lsam-chi?", - deb so'radi u, yuzida o'qib bo'lmaydigan ifoda bor edi. Uning lablaridan chiqqan so'zlarni eshitib, ko'zlari katta-katta ochilib ketdi. "Agar seni boshqa erkak bilan ko'rishni yomon ko'raman desam-chi?", u yuziga yaqinroq egildi.
Uning nafasi yonoqlariga iliq tegardi. โMen..โ, bir ogโiz soโz ham aytolmasdi. U Minadan ko'zlarini uzishga tayyor emas edi. U uni eshitmoqchi edi. "Men seni hammasidan uzoqlashtirmoqchiman va seni faqat o'zimga olmoqchiman", deb lablariga tegib, katta qo'llari bilan yuzini silab qo'ydi.
Mina ikkala qo'lini uning keng ko'kragiga qo'yib, uni itarmoqchi bo'ldi, lekin uning ikkinchi qo'li ikkalasini ham ushlab, uni to'xtatib qo'yish uchun yetarlicha tez edi. "Jungkook... qo'yib yuboring.. mendan uzoqlash.." ovozi yorilib ketdi lekin u bir santimetr ham qimirlamadi. "Agar men qilmasam-chi?", - deb so'radi u ko'zlarini unga qadab.
Wattpaddan tarjima qilindi.
Author: ttaeqior