My cold husband || JJK
Siz Jungkookning uyiga yetib keldingiz, atrofdagi sokin muhitni ko'rib, yengil xo'rsindingiz. Ammo tashqarida to'xtab turgan Jungkook mashinasini ko'rganingizdan so'ng barcha yengillik tez orada tashvishga aylandi. Siz u allaqachon uyda ekanligini bilar edingiz, lekin siz u bilan yuzlashishga tayyor emas edingiz, u bilan yuzlashishni xohlamadingiz.
Chuqur nafas olib, sekin eshikni ochdingiz, uy butunlay qorong'i edi. "J- Jungkook?" Siz uni chaqirdingiz, ammo javob bo'lmadi. Jasoratingizni yig'ib, chiroqni yoqdingiz va yana uni chaqirdingiz "Jungkook?" Yana javob bo'lmadi.
Siz ko'p parvo qilmadingiz, tezda oyoq kiyimingizni asosiy eshik yoniga qo'yib, yotoqxonangiz tomon yo'l oldingiz, demak uning yotoqxonasidan o'tib ketishingiz kerak edi. U uxlab yotibdi deb umid qilib, iloji boricha jimgina zinadan yuqoriga ko'tarildingiz, lekin bir narsani eshitdingiz, bu sizni izdan to'xtab qoldi.
Siz Jungkookning yotoqxonasidan burun tortayotganini eshitdingiz.
Jungkook yig'layaptimi? Lekin nega? Men tufaylimi?, Hih bo'lishi mumkin emas. Xo'sh, uning ko'z yoshlari ortida nima sabab bor?
Bu fikrlarning barchasi miyangizni xira qildi.
Eshik tomon qadam tashladingiz, u sizga ishora beradigan biror narsa aytyaptimi yoki yo'qmi? Ammo oldinga qadam bosganingizdan so'ng, bir narsani bosib olganingizni anglab, nafasingizni chiqarib yubordingiz. Pastga qarab, siz yurak shaklidagi chiroyli marjonni uchratdingiz. Uni qo'lingizga olib, marjon ochilishi mumkinligini payqaganingizda, uni diqqat bilan kuzatdingiz. Siz uni ochdingiz, uning ichida rasmdan boshqa hech narsani ko'rmadingiz
Siz yordam bera olasiz, lekin yuragingiz xafa bo'ladi. Siz nima uchun bu sodir bo'layotganini bilmas edingiz, lekin ko'zlaringizdagi yoshni his qildingiz.
Ammo birdan sizni eringiz Jeon Jungkookga tegishli bo'lgan tanish, chuqur ovozdan hayratda qoldirdingiz. — Nima qilyapsan... — qo‘lingdagi marjonni ko‘rgach, uning so‘zlari o‘chib ketdi. U to'satdan uni qo'lingizdan tortib oldi va siz biroz choʻchib ketdingiz.
— Buni qayerdan topding? Jungkook g'azablangan ovozda so'radi. "M-m-men--" deb birdan ovozi baland "QAYERDAN TOPDING!!!?!" deb qichqirganida gapingizni tugatolmay qoldingiz. Siz yana qotib qoldingiz. Siz uning jahldan qizarib ketgan yuziga qaradingiz, uning bo'yni ko'rinib turardi. Uning to‘satdan qilgan xatti- harakatidan qo‘rqishdan o‘zingizni tiya olmaysiz. Siz his qilgan birorta so'zni aytmadingiz.
O'sha paytda o'zingizni hissiz his qildingiz.
"JAVOB BER! Oh fohishadan yana nima kuta olaman--"
"JUNGKOK YETADI! YETADI! RANJITGANLARINGIZ YETADI TINGLADIM. YERGA URIB GAPIRGANLARINGIZDAN CHARCHADIM, BU MARJONNI TASODIFIY TOPIB OLDIM. BOʻLDIMI? ENDI BAXTLIMISIZ?! MEN HECH NIMA QILGANIM YO'Q, SIZ NEGA SHUNCHALIK QOʻPOLSIZ, SIZGA NIMA QILDIM?!?!" tamom, birdaniga barcha umidsizlikni tashqariga chiqardi
Bir lahzani kutmasdan, yotoqxonangiz tomon yugurdingiz va eshikni yopdingiz, ko'zlaringizdan tinmay yosh oqardi. Sabringiz tugayotgandek his qildingiz oʻzingizni, ko‘proq chiday olmasdingiz. Siz bu tuyg'uni yomon ko'rdingiz va siz barchasi uchun Jungkookdan nafratlandingiz.
Jungkook esa keyin nima qilishini bilmay lol qoldi. U bundan qochishga harakat qilsa ham, sizni xafa qilgani uchun o'zini aybdor his qildi. Yig'layotganingni ko'rib xafa bo'ldi, lekin negaligini bilmasdi.
Jungkook tezda sizning xonangizga ergashdi, lekin juda kech edi, siz allaqachon ichkariga kirgansiz.
Tutib turolmaysan, o‘tgan voqealarni eslab, ko‘zingdan cheksiz yosh oqardi.
Men uning xonasidan kelayotgan edim Y/ N ning nolalarini eshitdim. Negadir chiday olmadim. Bu juda yomon tuyuldi. Men gunoh qilgandek bo'ldim. Men o'zimni juda aybdor his qildim. Sekin- asta uning yig'lashlari butunlay g'oyib bo'lguncha hushidan keta boshladi.
"Y/N?" Men yana uni chaqirdim, bu safar biroz balandroq, lekin yana javob bermadi. Yuragimning urishi har soniyada kuchayib borayotganini, fikrimni eng yomon imkoniyatlarga yo'naltirayotganini his qildim.
Ko‘zim yoshlana boshladi. Men ilgari hech qachon bunday his qilmaganman. Men tezda xonamdan zaxira kalitni olib keldim va uning xonasiga yugurdim va u yerda uxlab yotganini ko'rdim. Men chuqur nafas oldim va uni kravatga yotqizdim. Uning tinch uxlayotganini ko'rib, yuzimga behush tabassum paydo bo'ldi.
Men uning yonoqlarida dog'langan ko'z yoshlarini ko'rdim, bu mening qalbimni parcha- parcha qilib yubordi, bunga sababchi men ekanligimni juda yaxshi bilardim. Uning mo‘rt tanasini adyol bilan yopdim va xonadan chiqdim.
Siz qattiq bosh og'rig'i bilan uyg'ondingiz. Siz kechagi hech narsani eslay olmadingiz, faqat siz va Jungkook janjallashib qoldingiz, shuning uchun yig'lab uxlab qoldingiz.
Pastga tushib, Jungkook nonushta qilayotganini ko'rdingiz. Siz uni tayyorlagan o'zingiz emasligingizni bilganingiz uchun sarosimada qoshlaringizni chimirdingiz.
U o'zining sovuq qiyofasi bilan sizga qaradi. "Xayrli tong" U sizni monoton ovozda kutib oldi.
"Sizga ham" deb javob berdingiz unga e'tibor bermaslikka harakat qilib.
Siz ketmoqchi bo'lgan edingiz, u yana "nonushta qiling uni men tayyorladim" dedi.
"Men och emasman", deb javob berdingiz va xonangizga ketdingiz.
Jungkook chuqur xo'rsinib ovqatini yeyishni davom ettirdi lekin birdan kimningdir telefoni jiringlay boshladi. U atrofga qaradi va sizning telefoningizni oshxona peshtaxtasida yotganini topdi
"U kecha buni unutib qo'ygan bo'lsa kerak", - deb g'o'ldiradi u qo'ng'iroq qiluvchining identifikatoriga qarashdan oldin
U qoshlarini chimirdi, unda yozilgan ismni o'qidi "Taehyung... "
Ishingizga ketayotganingizdan beri xonangizdan rasmiy kiyimda chiqdingiz, lekin tanish kuyning jiringlashi sizni xalaqit qildi. Oshxonaga borib, telefoningni ushlab turgan Jungkokni ko'rding.
Siz tezda uning oldiga borib telefoningizni qo'lidan tortib oldingiz. Qo'ng'iroq qiluvchining identifikatoriga qaramay, siz qo'ng'iroqni qabul qildingiz va bir necha soniya ichida kayfiyatingiz butunlay o'zgarib ketdi.