Millionerning turmush o‘rtog‘i
Jungkook uning yonida turganida, uning qo'li qanchalik nozik va yumshoq ekanini sezmay qolardi, barmoqlari uning qo'lida biroz burishdi. U qo'lini cho'zganida yuragi zirqirab ketdi, qo'li biroz titrardi. Ehtiyotkorlik bilan u barmoqlarini uning barmoqlari bilan bog'lab, go'yo ular bir-biri uchun yaratilgandek, ular orasidan taralayotgan iliqlikdan hayratda qoldi.
Ularning qo‘shilgan qo‘llariga nigohi tikilgancha, vaqt to‘xtab qolgandek edi.
Ammo keyin Seona sekin ko'zlarini ochdi, uning nigohi unikiga to'qnashdi. Uning ajablangani yaqqol ko'rinib turardi, ko'zlari bir zum kattalashib ketdi, u hali ham uning qo'lidan ushlab stoldan boshini ko'tardi. Ularning ko'zlari bir biriga qulflandi va ular orasida son-sanoqsiz his-tuyg'ular o'tdi.
Jungkookning yonoqlari biroz qizarib ketdi, yuragi ko'kragida urardi. U lahzaning shiddatliligidan, nigohini tezda oldi. Seona qoshlarini chimirdi, chalkashlik va qiziqish ifodasida yaqqol ko'rinib turardi, u pastga qaradi va ularning bir-biriga bog'langan qo'llarini ko'rdi.
U xijolat bo'lib, uning qo'lini tezda qo'yib yubordi va duduqlanib uzr so'radi: "Men... kechirasiz..."
U gapini tugatmasdanoq Jungkook "Ketaylik" deb uning gapini kesib tashladi. U nigohini chetlab, sovuqqonlik bilan o'ynashga harakat qildi, go'yo ularning qisqacha aloqasi ahamiyatsiz edi, lekin uning tez urgan yuragi bunday demasdi.
Seona unga bir zum tikilib qoldi, xayoli o‘ylar bilan edi. U meni kutdimi? Ammo bu mumkin emas deb o‘ylab, bu fikrdan tezda voz kechdi. U ham ortiqcha ishlagan bo'lsa kerak.
U bu haqda o'ylamaslikka qaror qilib, tezda narsalarini yig'di va stolini tozaladi, qo'lida sumkasi va fayllari bilan Jungkookning ortidan shoshib ketdi.
[Keyinroq mashinada]: [Seonaning pov]
Mashinaning yo'lovchi o'rindig'iga o'tirarkanman, o'zimni Jungkokning yonida ko'rdim, uning kuchli qo'li ishonch bilan rulni mahkam ushlab turardi. Bir necha daqiqa oldin nima sodir bo'lgan bo'lsa, hali ham hayolimda edi. Men uning qo'lini ushlab turganim uchun u ofis binosidan yugurib chiqdi. Unga shunchalik yoqmadimi? Men buni ataylab qilmagandim.
Xavfsizlik kamariga qo‘l cho‘zdim, barmoqlarim bir oz tebrandi. Men uni tanam bo'ylab tortib olishga harakat qildim, lekin u o'jarlik bilan menga bo'ysunmasdi. Bu xavfsizlik kamarining egasi kabi kuchli. Men o'zimcha shunday deb o'yladim va u bilan kurashishda davom etdim.
Jungkookning nigohi unga qaradi, qoshlari chimirilib, uni kuzatib turardi. Uning kurashayotganini sezib, u yaqinroq egildi, issiq nafasi uning yonoqlariga tegdi. Seonaning yuragi tez urib ketdi, chunki u uning yonida o'zini juda yaqin his qildi. U beixtiyor oldinga qaradi, o‘zini tutishga urindi, lekin xayoli o‘ylar girdobida yugurdi.
S-Shunday... yaqin... biroz qimirlasa, lablarimiz tegishi mumkin.
Shu lahzada uning nigohi uning lablaridan bir necha sm uzoqda joylashgan lablariga tushdi va u qotib qoldi. U ko'zlarini uning lablaridan ko'targanida, ularning ko'zlari to'qnashdi va jimgina ko'zlar bilan aloqada bo'lishdi. U ko'kragida yuragi tez urayotganini, lahzaning shiddati uning his-tuyg'ularini chalkashligini his qildi.
"U nima qilyapti?" Miyasiga fikr keldi, lekin Seona buning ahamiyati yo‘qligini anglab, tezda undan ko'zini olib qochdi. U o‘zini o‘nglashga urinarkan, nigohini pastga tushirdi, yonoqlari biroz qizarib ketgandi.
Jungkook tezda vaziyatni nazoratga oldi. U epchil harakat bilan xavfsizlik kamarini uning tanasi bo'ylab bemalol tortdi va uni joyiga mahkam bog'ladi.
Mashina dvigateli jonlanar ekan, Seonaning xayoli Jungkook unga xavfsizlik kamarini taqishda yordam berayotgandagi xolatda qoldi. Ko‘nglini xijolat tuyg‘usi bosib oldi, lekin u buni ko‘rsatishiga yo‘l qo‘ymadi va nigohini deraza tomon burib, tashqariga qaradi.
Atrofimizda noqulay sukunat hukm surdi. Taranglik sezilib turardi, to'satdan, mening oshqozonim baland ovozda shovqin chiqardi. Beixtiyor qo‘limni och qornimga qo‘yganimda, yuzim xijolatdan qizarib ketdi. “Ertalabdan beri hech narsa yemadim”, deb o‘yladim.
Shovqinni eshitgan Jungkook tezda menga qaradi. Ko‘zlari oldinda turgan yo‘lga qaratildi, u beparvo so‘radi: “To‘xtab, nimadir yeyishimiz kerakmi?” Uning oshqozonimni eshitishini o‘ylab, g‘oyib bo‘lib qolgim keldi.
Uyalganimni yashirmoqchi bo‘lib, “Yo‘q, qornim och emas”, deb javob berdim, lekin ichim yana bir bor g‘uvillab, xiyonat qilib, jim bo‘lib, yana ham qizarib ketdim. Ahhhh, nima bo'lyapti?! Yana eshitsa-chi?!
Noqulay sukunat oramizda davom etdi, lekin Jungkook oramizdagi sukunatni buzib gapirdi. — Xo‘p, mening ham qornim och, kel, bir nima yeb olaylik, — taklif qildi.
Men o'rnimda qotib qoldim, javob berishga so'z topolmay qoldim, chunki Jungkook sekin burilib, yaqin atrofdagi ovqat joyi tomon yo'l oldi.
Biz gavjum shahardan uzoqda joylashgan maftunkor kichkina restoranga yetib keldik. Issiq yorug'likning yumshoq porlashi samimiy muhit yaratib, bizning yuzimizga yumshoq nur sochib turardi, faqat bir nechta stollarni boshqa mehmonlar egalladi. Restoran, o'lchami kichik bo'lsa-da, shinam va jozibali muhitni yaratib, uni tinch kechki ovqat uchun ideal joyga aylantirdi.
Nigohlarim Jungkookda, uning huzurida edi. Uni bu yerga nima olib kelganiga hayron bo‘ldim. Bu men kutganimdan boshqacha tuyuldi. Men shikoyat qilganimdek emas, shaxsan men afzal ko'rgan joy edi. Men "Jeon Jungkook" bunday joyda tushlik qilishini kutmagan edim.
Biz o‘z o‘rnimizga o‘tirar ekanmiz, men unga qaray olmadim. Bugun kechqurun boshqacha edi, bir muncha vaqt oldin men unga jahli qildim deb o'yladim, lekin u meni restoranga tushlik qilish uchun olib keldi. Men och qolganim uchun shunday qildimi? Bunday fikrlashim qanchalik ahmoqlik. Nega u shunday qiladi? U bu yerda, balki ochligi uchundir.
Birdan jimlikni bir ovoz buzdi. "Oh, Jungkook, bu yerga oxirgi marta ovqatlanish uchun kelganingizga ancha bo'ldi", deb do'stona ovoz eshitildi. O‘girilib qarasam, yuzi iliq tabassum bilan bezatilgan, dasturxonimiz tomon yo‘l olgan yoqimli xonimni ko‘rdim. Unga qarasa, yoshi 50 larda bo‘lsa kerak.
Jungkookning qiyofasi yumshab, salomlasharkan, lablarida samimiy tabassum paydo bo'ldi. "Men band edim", deb javob berdi u ovozida iliqlik va sog'inch hissi paydo bo'lib. U tabassum qilishni biladimi? Uning bu avval ko‘rmagan tomonini ko‘rib, hayratdan o‘zimni ushlab turolmadim.
Ehtiyotkorlik bilan ushlanib qolgan xonimga e'tiborimni qaratdim, u endi nigohini menga qaratdi. "Bu go'zal xonim kim?" — so‘radi u ko‘zlari qiziquvchanlik bilan chaqnab. Yonoqlarim iltifotdan qizarib ketdi, hayrat va zavq aralashmasini his qildim.
- Siz bu yerga hech qachon xonim olib kelmagansiz, - deya qo'shib qo'ydi ayol ovozida o'ynoqi qiziqish uyg'onib. Nigohim beixtiyor yana Jungkookga qaradi va javob izladi. U bu yerga olib kelgan birinchi ayolmanmi? Bu uning yashirin joyimi yoki boshqa narsami? Ammo u javob berishidan oldin, men bu masalani o'z qo'limga olishga qaror qildim.
"Men uning xodimiman", deb javob berdim men ovozim bir xilda. Jungkookning ko'zlari mening so'zlarimdan biroz katta bo'ldi, uning yuzida bezovtalik miltillab turardi. Nega bunday munosabatda bo‘lganiga hayron bo‘ldim. Unga nima bo'ldi? Bu qarash nima? Men unga xuddi u so'raganidek, munosabatlarimizni dunyodan yashirishga yordam beraman.
Xonim e'tiborini yana Jungkookga qaratishdan oldin javobimni tan olib, tushungancha bosh chayqadi. "Men odatdagi buyurtmani olishim kerakmi?" — so‘radi u ovozida tanishlik va iliqlik uyg‘unligi bor edi. Jungkook shunchaki bosh irg'adi, ular o'rtasida jimgina kelishuv bo'ldi.
Men telefonimni aylantira boshladim. Oramizdagi bu keskin o'zgarishi nima? Kimdir menga xanjar uloqtirgandek, titrab ketaman. Xayolimni savollar bilan ovora qildim, lekin ularni bir zumga chetga surib qo‘yishga qaror qildim. Buning o'rniga, men restoranning maftunkor muhitiga e'tibor qaratdim.
Mei xonim bizning oldimizga buyurtma qilgan taomlarimizni qo'ydi. Seonaning ko'zlari hayajondan porlaganini payqadim. U mazali ko'rinishga ega bo'lgan taomni kovlashni kuta olmadi. Unga qarasa, u bugun tushdan keyin tushlik qilmaganga o'xshaydi. Biroq, u birinchi luqmasini olganida, uning yuzida umidsizlikning bir ishorasi chaqnadi.
Men uning qiyofasidagi o‘zgarishlarni payqab, ovqatdan ham tishladim. Oziq-ovqat yumshoqroq edi, xuddi men yoqtirgan usul. Unga u xohlagan achchiq ta'm yetishmadi. Muammo nima ekanligini tushundim. Men Mei xonimga: “Kechirasiz, Mei xonim”, deb chaqirdim. [Izoh: Mei xonim - avvalgi xonimning ismi, shuningdek, ular ovqatlanayotgan restoranning egasi ham u.]
Qiziq va biroz hayron bo'lib, Mei xonim stolimizga yaqinlashdi. Men muloyim, ammo qat'iy ohangda: "Iltimos, buni olib, bizga achchiqroq narsa olib kela olasizmi?"
Mei xonimning qoshlari hayratdan chimirildi, bu iltimosni kutmaganligi aniq. U bir zum taraddudlanib, to'g'ri eshitdimi, deb hayron bo'ldi: "Siz buni achchiqroq qilmoqchimisiz?" – so‘radi u tasdiq izlab.
Ishonch bilan bosh irg‘ab qo‘ydim. Men bu kutilmagan iltimosim uning qoshlarini ko'tarishi mumkinligini bilardim, lekin men bunga unchalik ahamiyat bermadim.
Mei xonim yengil tabassum bilan idishlarni yana oshxonaga olib bordi, uning fikrlari ham qiziqish, ham o'yin-kulgiga to'la edi. “U achchiq ovqatga dosh berolmaydi”, deb o‘yladi o‘zicha, “Lekin nima bo‘lsa ham, qilaylik”.
Hali ham Jungkookning hayratlanarli iltimosini ko'rib chiqayotgan Seona unga bir-ikki marta qarab qo'ydi. U ham achchiq ovqatni yaxshi ko‘rarmikan, deb hayron bo‘ldi. Qiziquvchanlik tuyg'usi uning fikrlarini to'ldirdi, chunki u ularning ziravorli taomlari kelishini intiqlik bilan kutardi.
Jungkook uy bekasi Nensi Seona achchiq ovqatni yaxshi ko'rishi haqida gapirganini eshitgan. Uning yuzidagi quvonch ifodasini ko'rib, lablarida zaif tabassum paydo bo'ldi.
[keyingi kun]: [Seonaning pov]:
Men gavjum ofisdagi stolimga o‘tirardim, barmoqlarim noutbukda yozib, Nora tomonidan belgilangan muddatlarni bajarishga harakat qilardim. Ishning og‘irligi yuzimdan yaqqol ko‘rinib turardi, lablarimdan xo'rsinib qo'ydim. Men oldingi kundagi ishimni topshirishni tugatgan edim, faqat kechqurungacha yakunlashim kerak bo'lgan yangi fayllar to'plami bilan meni yana ishga bog'lab qo'yishdi.
Nora qasddan meni ag‘darib yuboryaptimi, deb o'yladim, O‘ylarimga adashib qolganimda, stolim taqillagani meni haqiqatga qaytardi. Men o'girilib qarasam, Ellaning yuzida xavotir borligini ko'rdim. U iliq tabassum qildi va qo'lini cho'zdi, bir piyola qahvani ushlab oldi.
"Siz juda qattiq mehnat qildingiz", dedi u ovozida chinakam g'amxo'rlik. "Men o'zimga qahva olish uchun bordim va sizga kerak bo'lishi mumkin deb o'yladim."
Uning qo'lidan kofeni olganimda lablarimda tabassum paydo bo'ldi. - Rahmat, - minnatdorchilik bilan javob berdim men u mendan havotirlanganidan ta'sirlanib. Birgalikda tushlik qilish taklifi bir zum bo‘lsa ham kayfiyatimni ko‘tardi. "Yaqinda tushlik tanaffusi bo'ladi. Keling, bugun birga tushlik qilaylik", dedi mehribonlik bilan Ella.
Men javob berishga ulgurmay, suhbatimizni bir ovoz buzdi. “Seona, Nora xonim sizni kabinasida so‘radi”, deb xabar berdi bizga o‘tib ketayotgan xodim. Noraning chaqiruviga borishim kerakligini anglab, kofe piyolasini stolimga qo‘yganimda tabassumim so‘ndi. Men o‘rnimdan turdim, uning kabinasiga yo‘l olishga tayyorman.
Ella Seonaning ketishini tashvishli ifoda bilan kuzatdi va o'ziga o'zi g'o'ldiradi: "Nora xonim haqiqatan ham hozir juda xudbinlik qilmoqda".
Seona Noraning kabinasiga kirish uchun jasorat to'plashdan oldin bir oz taraddudlandi. U ichkariga kirgach, stol ustida to‘planib qolgan yana ko‘p fayllarni ko‘rib, ko‘zlari katta-katta ochilib ketdi. Seona bir og‘iz so‘z aytishga ulgurmasidan, Nora zudlik bilan fayllarni oldiga qo‘ydi va “Sen ham shu hafta oxirigacha tugatishing kerak”, dedi.
Katta hajmdagi ish Seonada hayratni uyg'otdi va uning ko'zlari bir fayldan ikkinchisiga o'girildi. Nora davom etdi: "Unda men bilan bir nechta yig'ilishlarda qatnashishing kerak, shuning uchun men bergan topshiriq ustida ishlashga ishonch hosil qil." Buni aytib, Nora o‘rindig‘iga bir oz orqasiga suyanib o‘tirdi.
Seona joyida qotib qoldi, uning ichida ish yukining og'irligi va umidsizlik paydo bo'ldi. Nihoyat, u jasorat to‘plab, gapirdi. "Siz buni ataylab qilyapsizmi?" — soʻradi Seona, Nora qarab koʻzlarini yumib.
Nora boshini bir oz egdi, uning yuzida o'yin-kulgi bor edi. U qo'lidagi faylni yopdi va yana stol ustiga qo'ydi. U “Nima?” deb javob berganida, uning lablaridan kulgi chiqdi. Uning qoshlari biroz chimirilib, Seonaning ayblovini tushunishga urindi.
"Bu mening ishdagi ikkinchi kunim va siz meni eshakka o'xshab ishlashga majbur qilyapsiz", deb javob berdi Seona, uning ohangi to'g'ridan-to'g'ri va uzrsiz. Uning ovozidan umidsizlik sezilib turardi.
Noraning ermaki kulgiga aylandi. — Ishdan noliyapsanmi? — deb so'radi u ovozida kinoya bilan.
"Yo'q, men ishning ko'pligidan shikoyat qilyapman", deb javob qaytardi Seona, orqaga qaytmay. "Bu idorada hech kim siz menga topshirgan darajada ko'p ishni bir kunda bajarmaydi."
— Bizning shaxsiy kelishmovchiliklarimizni ishga solayotganingiz aniq emasmi? Seona so‘radi, Noraning jilmayishi o‘chib, o‘rnini jiddiy ifoda egalladi.
"Shunday deb o'ylaysanmi? Keyin men bunga qo'shilaman. Ha, men buni ataylab qilyapman." — deb javob qildi Nora.
Seona qoshlarini chimirdi, uni qabul qilganidan hayratda qoldi. "Senga o'xshagan odamlar bu erda turishga ham loyiq emas", dedi Nora, uning so'zlari havoni kesib o'tib, Seona bir lahzaga indamay qoldi.
"Sen aloqalar orqali kompaniyaga qo'shilganingni eshitdim. Bu yerga kirish uchun nima qilding?" — soʻradi Nora.
Havoda og'ir sukunat hukm surdi, Noraning so'zlari o'tkir pichoq kabi xonadagi keskinlikni kesib tashladi. Noraning ovozi biroz yumshab, davom etdi, uning ohangida qiziqish va shubha bor edi.
— Xo‘sh, ayt-chi, qaysi universitetni bitirgansan? uning ko'tarilgan qoshi uning so'zlariga og'irlik qo'shib, Seonaning ishonchini so'ndirib yubordi.
"Men.." Seonaning ovozi pichirlashdan zo'rg'a chiqdi, u javob berishga ikkilanib qoldi.
Kutilmaganda kabina eshigi ochildi, og'ir sukunatni Ellaning ovozi buzgancha Noraning nigohi Seonadan eshik tomon o'girildi. To'satdan uzilish Seonaning ko'zlarida yengillik chaqnadi. "Janob Jeon sizni so'rayapti", deb e'lon qildi Ella. va Nora unga qaradi.
— Janob Jeon meni so‘rayaptimi? Nora eshik tomon yo'l olganida, uning yuzida hayrat qiyofasi paydo bo'ldi, lekin u ketishga ulgurmasidan, Ellaning ovozi uni yo'lidan to'xtatdi.
- Siz emas, Nora xonim, janob Jeon Seonani chaqirdi.
Wattpaddan tarjima qilindi.
Muallif: @𝒕𝒕𝒂𝒆𝒒𝒊𝒐𝒓