Aytilmagan haqiqat
Kunlar o'tishi bilan.... negadir Jennie bizning guruhimizga, ayniqsa Taega ancha yaqinlashdi. Biz esa uni doim Jennie bilan masxara qilar edik.
Biz sinfda o'tirgan edik, dars tugaganini bildiruvchi qo'ng'iroq chalindi.
Odatdagidek Men, Rose, Jimin va Tae Rosening stoli yonida yig'ilishdi.
Tae - "Bolalar, men sizlarga bir narsani aytmoqchiman. - dedi u keng jilmayib
Tae - "Umm..men..." - U biroz ikkilanib qoldi
Tae - "Aslida Jennieni yoqtirishimni bilasizlarmi?"
Tae - "Demak, men uni bugun taklif qilmoqchiman." - dedi u uyatchan jilmayib.
U bosh irg'ab gapirdi: - "Umid qilamanki, sizlarda hech qanday muammo bo'lmaydi."
Soyun - "Nega bizda muammo bo'lishi kerak?" — dedim uning belini silab.
U bosh chayqadi, lekin biroz pastga qaradi. Jimin buni sezib qo'llarini yelkasiga o'rab oldi.
Jimin - "Ha! Xavotir olma... bilamizki, u ham seni yaxshi ko'radi... u "ha" deydi."
Rose - "Ha, to'g'ri!... u senga qanday qarashini bilmaysanmi?"
Jimin - "Yaxshi endi ket." - dedi u uni biroz Jennieni stoli tomon itarib.
U uning stoli tomon bordi, nimadir gaplashdi va ular sinfdan chiqib ketishdi.
Hozir tushlik tanaffusi edi va biz Taedan uning uchrashuvi qanday kechganini so'rashga vaqt topolmadik... va hatto hozir uni hech qayerdan topa olmayapmiz. Shunday qilib, stolda faqat men, Rose va Jimin o'tirardik.
Suhbatlashib ovqatlanib o'tirdik, birdan Tae va Jennie qo'llarini bir biriga bog'lab, jilmayib biz tomon kelayotganini ko'rdik.
Jennie - "Salom bolalar!" — dedi u tabassum bilan
Tae - "Umm... bolalar.. biz endi uchrashamiz." – dedi u ikkilanib, hammamiz keng jilmayib qo‘ydik.
Soyun - "Qoyil!!!. Demak, bugun Tae va Jennie bizning ovqatimizni to'laydilar." — dedim hayajonlanib
Tae va Jennie taxminan ikki-uch hafta uchrashganiga bir necha vaqt o'tdi. Ular juda mehribon emaslar, lekin ha, ba'zida ular jinnilik qiladilar. Hozir men Taening uyida u bilan TV tomosha qilyapman.
Shu payt uning telefoni jiringladi. U telefon tomon qaradi va jilmayib qo'ydi. Keyin o'rnidan turdi
Tae - "Jennie menga uchrashish uchun SMS yubordi, shuning uchun men u bilan uchrashmoqchiman."
Soyun - "Oh mayli!....Shunday ekan, meni ham tashlab ket... Men ham uyga ketaman."
Tae - "Ha! O'zing ket.... Men kech qolaman." - dedi u kiyinish uchun xonasiga yugurib.
Soyun - "Yaxshi, men yolg'iz qaytaman."
Soyun - "Men ketyapman .... xayr."- Eshitishi uchun baqirdim.
U javob berdi va men uning uyidan chiqib ketdim
Do'stligimiz o'rtasidagi ozgina masofa ana shunday shakllandi. Lekin bu juda oz... ko'proq narsa hali oldinda edi.
Bugun haqida gapiradigan bo'lsam, Taening sevgan insoni borligidan va hatto unga unashtirilganidan xursand bo'ldim...Uning yumshoq tomonini ko'rsatadigan odam borligini bilishdan xursandman.
Lekin bir joyda ular birga ekanliklarini bilganimdan keyin biroz xafa bo'ldim... lekin men bu tuyg'uga e'tibor bermaslikka harakat qildim.
Shkafga narsalarimni joylashtirayotgan edim, telefonim jiringladi. Xabarni tekshirish uchun karavot tomon yurdim.
-Umid qilamanki, endi bilasan!
-Mening raqamimni qanday olding?
-Men sening raqamingni hech qachon o'chirmaganman.
-Yolg'onchi!...Bilaman, Lisadan olgansan.
-Xohlagan narsangga ishonishing mumkin
-Ok! Unut!....Menga nima uchun yozding, tezroq ayt.
-Senda mening eski raqamim bormi, bilmayman, lekin yangi raqamimni bermoqchi edim.
-Men buni hech qachon so'ramaganman.
-Men hech qachon so'raganingni aytmadim.
-Ha, nima bo'lsa ham! Men ketishim kerak... bandman
Shunday qilib, bugun mening bo'sh kunlarim tugadi va men yana Budongsanda uchrashuvga keldim, bu uchrashuvda ko'p odam bo'lmadi, faqat men, Jin va yana ikki kishi bo'lib, Taening kelishini kutmoqdamiz...
Shu payt Tae xonaga kirdi va hamma o'rnidan turib unga ta'zim qilishdi, u boshini qimirlatib qo'ydi. U xonaga shoh kabi kirib kelgandi.
Uning ovozi meni haqiqatga qaytardi va men unga juda uzoq tikilib qolganimni angladim.
Jin - "Umm... aslida prezident... oxirgi marta siz odamlar bilan gaplashish uchun mendan o'sha yerga borishimni so'ragan edingiz, ayniqsa o'sha kampir yoniga." - U to'xtadi va Tae unga sarosimaga tushib bosh irg'adi.
Jin - "Men, janob Choy va Ki xonim u erga bordik ... lekin tashrif unchalik muvaffaqiyatli bo'lmadi." - dedi u biroz aybdor chehra bilan.
Jin - "O'sha kampir... bizni ko'rgan zahoti... u bizni itarib yubordi... uyiga kirishimizga ham ruxsat bermadi..."
Janob Choi - "Kirishni qo'ya turing, u bizga bir og'iz ham gapirishga ruxsat bermadi."
Ki xonim- "Biz u yerga uch marta bordik, lekin u hech narsani tinglashga toqat qilmaydi ... uning qarori qat'iy." — dedi va boshini egib.
Xona jim bo'lib qoldi. Shunda men hayolga berilib qoldim.
Tae - "Siz bolalarmisiz?" – dedi jahl bilan va hammaning diqqatini o‘ziga qaratib.
Tae - "Menga natija berishdan ko'ra, siz bu yerda 3 yoshli bolalar kabi shikoyat qilyapsiz."- U uchalasiga ham halokatli nigoh bilan qaradi. Ularning hammasi boshlarini egdi.
Tae - "Sizlar bir ishni ham to'g'ri qilolmaysizlar... kampir bilan gaplashishning nimasi qiyin?" - u xo'rsindi
Tae - "Endi sizlardan hech narsa kutmayman.....men u yerga o'zim boraman".
Hamma unga hayajon bilan qaradi. Men tomog'imni tozaladim.
Soyun – “Prezident... men sizga hamrohlik qilmoqchiman... muzokarachi sifatida bu borada yordam bera olaman deb o‘ylayman”.
U bir soniya o‘ylanib, keyin bosh irg‘adi
Tae- "Yaxshi!". O‘rnidan turdi-da, uchalasiga ham qaradi.
Tae - "Qanday qilishimni sizlarga ko'rsataman....yig'ilish tugadi." - dedi va chiqib ketdi.
Janob Choy va Ki xonim ham chiqib ketishdi. Men g'amgin qarab turgan Jinga qaradim.
Men uning yelkasiga qoqib qoydim.
Soyun - "Xafa bo'lmang... Bilaman, siz haqiqatan ham harakat qilgansiz.... Qani, nima bo'lganini ayting?"
Jin - "Soyun....o'sha xonim aqldan ozgan... Agar biz uning ruhiy kasal ekanligini bilib olsak, hayron bo'lmayman..... Biz uning yerini sotib olish haqida gaplashish uchun bordik ... u esa bizni la'natlagan holda haydab yubordi ".
U tom ma'noda onasiga maktabidagi bezorilar haqida shikoyat qilayotgan bola kabi gapirdi. Men kulishimni tiyish uchun lablarimni qisib qo‘ydim.
Jin - "Ertasi kuni yana bordik....baxtimizga u bizni tanimadi...chunki ko'zi unchalik yaxshi emas....lekin biz uning yerlari haqida gapira boshlashimiz bilan...u supurgi olib keldi. Yo'q joydan, bizni kaltaklay boshladi"
Kulmaslikka urinib og‘zimni yopdim
Jin - "U yerdan qanday qochib ketganimizni faqat o'zimiz bilamiz.... Uchinchi marta borganimizda... u hatto yoniga supurgi tayoqchani ko'tarib eshikni ochish uchun chiqdi... shuning uchun biz qila olmadik.
OK, men o'zimni zorg'a tutib turgandim, men bu voqeadan va uning dahshatli yuzidan kulib yubordim.
Jin - "Hey! Kulmang." - dedi u asabiy, lekin men kulishda davom etdim.
Jin - "Bu aqldan ozgan qariyani ishontirish qiyin!" - dedi u kulimsirab
Men hayotimning eng yaxshi vaqtlarini o'tkazayotgandim..... nima qilyapman? Albatta uxlash... bu dunyoda to'shak va yostig'imdan yaxshiroq nima bor.
Ammo bu uzoqqa cho'zilmadi, chunki men dunyodagi eng zerikarli ovozni eshitdim - budilnik.
Men ingrab, o‘rnimdan turdim. Men o'sha yomon budilnikga qaradim va birdan bugun hech qayerga borishim shart emasligi esimga tushdi.
Men tabassum qildim va o'sha yomon narsani o'chirdim va yana uxlab qoldim.
Siz bu tuyg'uni bilasizmi...... uyg'otuvchi signal tufayli turish va dam olish kuni ekanligini anglab keyin yana uxlash..... bu tuyg'u eng zo'r...
Bir necha daqiqadan so'ng men yana bir zerikarli ovozni eshitdim, lekin bu safar telefonimdan.
Soyun - "Ahhhh!....Uxlashimga ruxsat bering."
Men identifikatorni tekshirib ko'rdim ... bu "budongsan" dan edi. Men tezda o'rnimdan turdim va telefonni ko'tarayotganda sochlarimni orqaga taradim.
Men tomog'imni qirib tashladim, chunki ertalab bo'g'iq ovozda gapirdim
Kotiba - "Men miss Li Soyun bilan gaplashyapmanmi?"
Kotiba - "Xayrli tong xonim... Bir soatdan keyin prezident sizni kompaniyada kutayotganini ma'lum qilish uchun qo'ng'iroq qildim".
Soyun - "Bugunmi?.....Lekin bugun hech qanday uchrashuvim yo'q."
Kotiba - Ha, xonim, sizda hech qanday uchrashuv yo'q... lekin prezident bir soatdan keyin sizni o'z kabinasida kutayotganini bildirish uchun bizga qo'ng'iroq qildi.
Soyun - "Sababini bilsam bo'ladimi?" — deb so‘radim dovdirab qolgan holda.
Kotiba - Kechirasiz, xonim, bu haqda menda xabar yo'q.
Soyun - "Oh, mayli..... Rahmat."
Soyun - "Nimaa?.... Bugun dam olish kuni deb o'yladim..... va bu ahmoq odam ham meni 1 soat oldin ogohlantiradi." - deb yig'ladim
Hozir men "Sizga istalgan vaqtda qo'ng'iroq qilishim mumkin - Prezident" kabinasi oldida turibman. Men eshikni ikki marta taqillatdim va sovuq ovozni eshitdim.
Soyun - "Meni kutganmidingiz Tae?" – deb so‘radim o‘rindiqni egallab.
U menga ko'zlarini qisib qaradi, chunki kompaniyada uni Tae deb chaqirganim unga yoqmagani aniq edi. Ammo keyin men bilan bahslashishdan foyda yo‘qligini bilganidan xo‘rsindi.
Tae - "Ha!... Tayyor bo'ling....... biz o'sha yerga o'sha kampir bilan uchrashish uchun boramiz." - dedi u fayllarini tartibga solarkan.
Men unga katta ko‘zlarim bilan qaradim.
Soyun - "Hozirmi?.......lekin menga oldindan aytmadingiz.... Men hali hech qanday reja tuzmaganman."
Tae - "Keksa ayol bilan gaplashish uchun qanday rejalar kerak?" — dedi
Soyun - "Jin u bilan gaplashish oson emas deganini eshitmadingizmi..... u bilan gaplashish uchun bahona yoki yaxshi reja o'ylab topishimiz kerak."
Tae - "Ha, men "Jin" nima deganini eshitdim...... va ular u bilan gaplasha olishmadi.. chunki ular yetarlicha samimiy emas edi." - u Jin so'ziga urg'u berib dedi.
Tae - "Agar bormoqchi bo'lsangiz, menga qo'shiling, aks holda men buni yolg'iz hal qila olaman." – dedi u kursidan turib chiqish tomon yurdi.
Men xo‘rsinib boshimni chayqagancha uning ortidan bordim.
Biz mashinaga o'tirdik va o'sha hudud tomon yo'l oldik ... bu muz odam bilan uzoq vaqt yurishimiz kerak.
U bilan zerikarli edi ..... chunki agar men u bilan gaplashmoqchi bo'lsam u menga qo'pol javob qaytarardi.......shuning uchun musiqani yoqmoqchi bo'ldim, lekin u uni o'chirib qo'ydi...
Tae - "Men haydash paytida keraksiz shovqinni xohlamayman"
Shunda men naushniklarimni taqib qo'ydim, lekin u ularni tortib oldi.
Tae - "Men senga haydovchiga o'xshaymanmi.... seni o'sha joyga haydab boraman.... sen esa musiqadan zavqlanib o'tirib dam olasan."
Men unga ishonchsizlik bilan qaradim.
Soyun - "Unda mendan nima qilishimni kutyapsiz?"- dedim jahlim chiqib.
Tae - "Hech narsa qilmasdan o'tir." - dedi sovuq ohangda
Men jahldan xirilladim. U tom ma'noda o'zini bolaga o'xshab tutadi, u e'tiborni jalb qilish uchun keraksiz janjallar chiqarishga harakat qiladi............. nima u e'tiborni xohlaydimi?
Men unga qaradim. U juda sovuq ko'rinardi va old tomonga qarab qattiq haydab ketardi... go'yo u hozir atrofida hech kimni xohlamayotgandek... u e'tiborni xohlaydigan odamga o'xshamasdi. Men unga kerak bo'lgandan ham ko'proq tikilib turardim.
Tae - "Menga qarab turishni bas qil... xanjardek ko'zlaring bilan." - dedi u menga tikilib turganimni payqab
Soyun - "Qarang-a, kim mening ko'zimni xanjar deb aytmoqda....... unda nega men u bilan birga keldim." - deb o'zimcha g'oldiradim.
Biz o'sha hududga yetib keldik va mashinada o'tirdik.... biz o'sha kampirning uyidan bir necha qadam narida edik. Tae bu xavfsizlik kamarini yechdi, lekin men hali ham tirnoqlarimni tishlagancha o'tirardim va Jin menga qanday qilib o'sha xonim ularni supurgi bilan haydab yuborganini aytgani haqida o'ylardim.
Rostini aytsam, men bir oz qo'rquvda edim... chunki hech qanday tayyorgarliksiz keldim.
Lekin Taening ovozi meni hayollarimdan chiqishimga yordam berdi.
Tae - "Endi mashinadan chiqmaysanmi?"
Tirnoqlarimni tishlashni to‘xtatdim va tomog‘imni tozaladim.
Soyun - "Ummm.... Prezident." — dedim ohista.
U mening birdaniga rasmiy xatti-harakatimga qoshini ko‘tardi.
Soyun - "Menimcha, siz juda qobiliyatli, juda dono va juda bilimli odamsiz.... Menimcha, men sizga kerak emasman... bu vaziyatni juda yaxshi hal qila olasiz..... shuning uchun sizdan iltimos qilaman davom eting va men kabi yangi boshlanuvchilarga bunday suhbatlar qanday amalga oshirilishini ko'rsating." — dedim o‘ta muloyimlik bilan... va rasmiyatchilik bilan va oxirida biroz ta’zim qildim.
Albatta, bularning barchasini o'sha xonim bilan hozir uchrashmaslik uchun qildim.
Tae g'urur bilan jilmayib qo'ydi. - "Xo'sh... mayli.... meni diqqat bilan kuzating va ishlar qanday amalga oshirilayotganini bilib oling." - dedi u mag'rur va g'urur bilan mashinadan tushdi.
Men kulishimni nazorat qilish uchun lablarimni burishtirdim, chunki bu yaxshi bo'lmasligini bilaman..... lekin uning harakatini ko'rish juda qiziqarli bo'lardi.
U uy eshigi tomon yurdi va men ularni aniq ko'radigan va eshitadigan joyga tez yugurdim... Hatto biron bir voqea yuz bersa, videoni yozib olish uchun telefon kameramni ham ochdim.
Men o'sha kampirning eshigi oldida turdim... Xodimlarim nega u bilan gaplasha olmaganini bilmayman... ular xuddi men ularni arvoh oviga jo‘natgandek qo‘rqib ketishgandi.
Eshikni taqillatdim, chunki eshik qo'ng'irog'i yo'qligi aniq. Bir daqiqadan so'ng eshik qo'rqinchli qichqiriq bilan ochildi va ko'zimga bir kampir ko'rindi.
Tae - "Annyeohaseyo." – dedim biroz ta’zim qilib.
U yuzimni va tanamni tekshirmoqchi bo‘lib ko‘zlarini qisib qo‘ydi.
Dong xonim - "Siz kimsiz?" — dedi biroz jahl bilan.
Tae - "Dong xonim... Men "Budongsan".... ko'chmas mulk kompaniyasining bosh direktoriman, Kim V." – dedim men kichik tabassum bilan.
Dong xonim - "Sizga nima kerak?"— dedi u sovuqqonlik bilan
"U meni ichkariga kiritmaydimi?"
Tae - "Umm.. aslida men siz bilan gaplashmoqchi edim."
U hech narsa demadi, faqat egilgan umurtqa pog‘onasi bilan sekin ortiga o‘girilib, ichkariga kirdi... Menimcha, bu mening uning ortidan ergashishim uchun ishora... shunday qildim.
Wattpaddan tarjima qilindi.
Muallif: @PayalSharma671