Historia Kościoła Katolickiego
Historia Kościoła Katolickiego
Wersja II - poprawiona merytorycznie i rozszerzona
"Po czynach ich - poznasz ich"
120 r. - Pierwsze wzmianki o używaniu wody święconej do „wypędzania duchów” nieczystych.
156 (lub 167) r. - Po męczeńskiej śmierci biskupa Polikarpa i jedenastu wiernych z kościoła w Smyrnie (Turcja) zainicjowano praktykę czczenia zmarłych "świętych" i ich relikwii.
II w. - Święty Klemens z Aleksandrii napisał: "Każda kobieta powinna być przepełnioną wstydem przez samo tylko myślenie, że jest kobietą".
II w. - Pod koniec II wieku wyznawcy chrystianizmu głosić nauki o dziewictwie Maryi. Dalej nikt tego nie słyszał.
200 r. - Ustanowiono „stan duchowny” przez wprowadzenie ordynacji. Chrześcijanie podzielili się na duchownych i laików - przedtem wszyscy byli na równi, jednocześnie biorąc udział i kapłanami przed Bogiem.
312r. - Bitwa pod mostem mulwijskim, w której Konstantyn pokonał i zabił Maksencjusza. Z powodu wizji sennej, którą zobaczyłeś przed bitwą Konstanty (miał dzięki symbolowi krzyża), rok później powstał edykt zrówujący religię chrześcijańską z religią pogańskimi. Odtąd, z roku na rok, dzięki prochrześcijańskim nastawieniom Konstantyna, pozycja chrześcijaństwa się stanie, a inne religie będą wypierane. Polityka ta w ostateczności doprowadziła do powstania i mordowania niechrześcijan przez fanatyków religijnych. Prześladowani stali się prześladowcami.
314r. - Uchwalono ekskomunikę dla dezerterów. Dotąd Kościół zabraniał zabijania w obronie koniecznej.
321 r. - Cesarz Konstantyn nakazuje oficjalnie święcić niedziele zamiast dotychczasowej soboty. Dekret Konstantyna brzmi następująco: "Czcigodny dzień Słońca winien być wolny od rozpraw sądowych i od wszelkich zajęć ludności miejskiej; natomiast mieszkańcy wsi mogą w tym dniu swobodnie uprawiać rolę" (Codex Justinianus, III, 12).
325 r. - Sobór nicejski. W wyniku głosowania 250 biskupów sprowokowanego naukami Arrio, księdza heretyka z Aleksandrii, który głosił że Jezus nie jest Bogiem, tylko bóstwem niższej klasy, 248 biskupów głosowało za uznaniem, że "Syn Boga został zrodzony, a nie stworzony, współistotny Ojcu czyli, że Bóg Syn jest tak samo Bogiem, jak Bóg Ojciec i że Bóg jest jeden, ale w różnych Osobach".
360 r. - Wprowadzenie zwyczaju czczenia aniołów.
364 r. - Na synodzie w Laodycei Kościół zabronił świętowania soboty. W Kanonie XXIX tegoż Soboru widnieje następujący zapis: "Chrześcijanie nie powinni judaizować i próżnować w sobotę, ale powinni pracować w tym dniu; powinni szczególnie uczcić Dzień Pański będąc chrześcijanami, i jeśli to możliwe, nie pracować w tym dniu. Jeśli jednak będą judaizować w tym dniu zostaną odłączeni od Chrystusa" (C. J. Hefele, History of the Councils of the Church).
382 r. - Synod w Rzymie zwołany przez Damazego ustanawia zwierzchnictwo Kościoła rzymskiego nad pozostałymi. Uchwała głosi: "Choć kościoły katolickie rozsiane na ziemi są jedną komnatą ślubną Chrystusa, święty kościół rzymski jednak został wywyższony ponad wszystkie kościoły nie uchwałami żadnych synodów, lecz otrzymał prymat słowami Pana i Zbawiciela naszego". Dotąd nie istniał jeden, wielki Kościół katolicki, tylko wiele pomniejszych i nieraz konkurujących ze sobą.
385 r. - Po raz pierwszy katoliccy biskupi polecili ściąć innych chrześcijan z powodów wyznaniowych. Miało to miejsce w Trewirze.
390 i 393 r. - Synody w Hipponie i Kartaginie ratyfikują kanon "Pisma Świętego".
IV w. - Pierwsza uroczystość Wszystkich Świętych Męczenników zainicjowana przez kościół w Antiochii.
IV w. - Początek okresu mordowania pogan i plądrowania ich świątyń przez chrześcijan podjudzanych przez biskupów, opatów i mnichów. W 347 r. Ojciec Kościoła Firmicus Maternus zachęca władców: "Niechaj ogień mennicy albo płomień pieca hutniczego roztopi posągi owych bożków, obróćcie wszystkie dary wotywne na swój pożytek i przejmijcie je na własność. Po zniszczeniu świątyń zostaniecie przez Boga wywyższeni".
431 r. - Sobór w Efezie przyjmuje zasadę wiary w boską naturę Jezusa i uznaje Marię za "Bożą Rodzicielkę".
449 r. - Leon I wprowadza prymat biskupa Rzymu nad innymi biskupami i tym samym staje się pierwszym papieżem w dzisiejszym rozumieniu tego słowa. Dotąd istniało wiele rozproszonych tez o prymacie, a każdy biskup większego miasta nazywany był papieżem, czyli "papa".
V w. - W połowie V wieku dzień 15 sierpnia staje się świętem M.B., a cesarz Maurycjusz ustanawia ten dzień świętem dla całego Cesarstwa.
539 r. - Ustanowiono władzę papieży oraz ofiarę mszy świętej.
VI w. - Za sprawą mnichów irlandzkich spowiedź "na ucho" rozprzestrzenia się w całej Europie. Do tego czasu spowiedź na ogół odbywano publicznie i to bardzo rzadko w ciągu całego życia.
VI w. - Na mocy cesarskiego dekretu, wszyscy poganie zostali uznani za ludzi bez majątku i praw: "iżby ograbieni z mienia, popadli w nędzę".
600 r. - Wprowadzenie "godzinki" do M.B. oraz łacinę do liturgii.
638 r. - Szósty sobór w Toledo nakazuje przymusowe ochrzczenie wszystkich Żydów zamieszkałych w Hiszpanii.
694 r. - Siedemnasty sobór toledański uznaje wszystkich Żydów za niewolników. Ich kapitały ulegają konfiskacie, zostają im też odebrane dzieci od siódmego roku życia wzwyż.
715 r. - Wprowadzono modlitwy do świętych.
726 r. - W Rzymie zaczęto czcić obrazy.
783 r. - Nastał zwyczaj całowania nóg papieża.
835 r. - Papież Jan XI ustanawia osobne święto ku czci Wszystkich Świętych, wyznaczając na dzień im poświęcony 1 listopada.
X w. - Odo z Cluny głosi: "Obejmować kobietę to tak, jak obejmować wór gnoju..."
993 r. - Papież Leon III zaczął kanonizować zmarłych.
1015 r. - Wprowadzono przymusowy celibat dla duchownych, aby rozwiązać problem przejmowania spadków przez ich rodziny. Dotąd duchowni mieli żony i dzieci.
1054 r. - Michał Ceruliusz, patriarcha kościoła wschodniego i Leon IX (pośrednio) obrzucili się nawzajem klątwami.
1077 r. - Papież Grzegorz VII ustanowił formalną "klątwę", czyli wyklęcie przez instytucję Kościoła (nie mylić ze zwykłą klątwą).
1095 r. - Papież Urban II krytykuje prześladowania pielgrzymów przez Turków. W efekcie rycerze Europy i prości ludzie ruszyli na Jerozolimę. Zainicjował w ten sposób pierwszą wyprawę krzyżową.
1099 r. - Masakra Muzułmanów i Żydów w Jerozolimie (w tym ok. 70 000 Saracenów). Kronikarz Rajmund d'Aguilers pisał: "Na ulicach leżały sterty głów, rąk i stóp. Jedni zginęli od strzał lub zrzucono ich z wież; inni torturowani przez kilka dni zostali w końcu żywcem spaleni. To był prawdziwy, zdumiewający wyrok Boga nakazujący, aby miejsce to wypełnione było krwią niewiernych" ("Historia Francorum qui ceperunt Jeruzalem").
XII w. - Uczony i filozof, święty Tomasz z Akwinu głosił, że zwierzęta nie mają życia po śmierci ani wrodzonych praw, oraz że "przez nieodwołalny nakaz Stwórcy ich życie i śmierć należą do nas".
1140 r. - Ułożono i przyjęto listę 7 sakramentów świętych. Do tego czasu udzielano sakramentów w sposób nieuporządkowany (np. słowiańscy księża za jeden z sakramentów uznawali postrzyżyny!).
1204 r. - Zaczęła działać Święta Inkwizycja. Słudzy Kościoła zamęczyli lub spalili żywcem setki tysięcy ludzi.
1202-1204 r. - IV krucjata zainicjowana przez Innocentego III, by wesprzeć krzyżowców w Palestynie. Na skutek polityki Henryka Dandolo, żołnierze Chrystusa zwrócili się przeciwko Bizancjum i zdobyli Konstantynopol, z zaciekłością grabiąc i wyrzynając mieszkańców. Na koniec spalili miasto. Zrabowano niesłychane ilości złota i srebra a skala przemocy przekroczyła wszelkie ówczesne normy wojenne. Na zdobytym terenie utworzono efemeryczne państewko nazwane Cesarstwem Łacińskim. Przypieczętowało to rozłam między chrześcijaństwem wschodnim a zachodnim.
1208 r. - Innocenty III zaoferował każdemu, kto chwyci za broń, oprócz prolongaty spłat i boskiego zbawienia, również ziemię i majątek heretyków oraz ich sprzymierzeńców. Rozpoczęła się krucjata, której celem było wymordowanie Katarów. Szacuje się, iż krucjata pochłonęła milion istnień ludzkich, nie tylko Katarów, ale dotknęła większą część populacji południowej Francji.
1229 r. - Z powodu potajemnych zebrań wiernych dla czytania Biblii i interpretowania jej w sposób godzący w nauczanie i praktykę kościelną, papież Grzegorz IX zakazał czytania "Biblii" pod sankcją kar inkwizycyjnych.
1231 r. - Nakaz papieski zalecał palenie heretyków na stosie. Pod względem technicznym pozwalało to uniknąć rozpryskiwania się krwi.
1234 r. - Papież Grzegorz IX nakłania do krucjaty przeciw chłopom ze Steding, którzy odmawiają arcybiskupowi Bremy nadmiernej daniny. Pięć tysięcy mężczyzn, kobiet i dzieci ginie z rąk krzyżowców, a zagrody owych chłopów zajmują osadnicy obdarzeni nimi przez Kościół.
1244 r. - Na soborze w Narbonne zdecydowano, aby przy skazywaniu heretyków nikogo nie oszczędzano. Ani mężów ze względu na ich żony, ani żon ze względu na męża, ani też rodziców ze względu na dzieci. "Wyrok nie powinien być łagodzony ze względu na chorobę czy podeszły wiek. Każdy wyrok powinien obejmować biczowanie".
1252 r. - W bulli "Ad extripanda" papież Innocenty IV przyrównał wszystkich chrześcijan-niekatolików do zbójców i zobowiązał władców do tego, by winnych heretyków zabijano w ciągu pięciu dni.
1263 r. - Zatwierdzono przyjmowanie komunii pod jedną postacią.
1264 r. - Ustanowiono uroczystość Bożego Ciała.
1275 r. - Pojawiły się dyskusje na temat płacenia daniny. W odpowiedzi papież ekskomunikował całe miasto - Florencję.
XIV w. - Wybucha epidemia czarnej śmierci. Kościół wyjaśniał, że winę za ten stan rzeczy ponoszą Żydzi, zachęcając przy tym do napaści na nich.
1311 r. - Papież Klemens V jako pierwszy ukoronował się potrójną koroną władcy.
1313 r. - Sobór w Zamorze ponownie zarządza zniewolenie Żydów i pod groźbą ekskomuniki żąda wykonania postanowienia przez władze świeckie. Antysemickie dekrety kościelne będą pojawiać się aż do XIX w.
1349 r. - W ponad 350 niemieckich miastach i wsiach giną niemalże wszyscy Żydzi, na ogół paleni żywcem. W ciągu jednego roku chrześcijanie wymordowali więcej Żydów niż niegdyś, w ciągu dwustu lat prześladowań, poganie wymordowali chrześcijan. To tylko jeden z wielu epizodów pogromów Żydów, gdyż podobne zdarzenia miały miejsce przez cały okres panowania chrześcijaństwa.
1377 r. - Robert z Genewy wynajął bandę najemników, którzy po zdobyciu Bolonii ruszyli na Cessnę. Przez trzy dni i noce, począwszy od 3 lutego 1377 roku, przy zamkniętych bramach miasta, żołnierze dokonali rzezi jego mieszkańców. W 1378 roku, Robert z Genewy został papieżem i przyjął imię Klemensa VII. W tym samym roku papieżem Urbanem VI został Bartolomeo Prignano i Kościół miał dwóch zwalczających się papieży. Klemensa VII uznano później za antypapieża.
1450-1750 r. - Okres polowania na czarownice. Straszliwymi torturami zamęczono setki tysięcy kobiet posądzanych o czary.
1484 r. - Papież Innocenty VIII oficjalnie nakazał palenie na stosach kotów domowych razem z czarownicami. Zwyczaj ten był praktykowany przez trwający setki lat okres polowań na czarownice.
1492 r. - Kolumb odkrył Amerykę. Inkwizycja szybko postępuje śladami odkrywców. Tubylców, którzy nie chcieli nawrócić się na wiarę chrześcijańską mordowano. Gdy była taka sposobność, przed zabiciem oporni Indianie byli przymusowo chrzczeni.
1493 r. - Bulla papieska uprawomocniła deklarację wojny przeciwko wszystkim narodom w Ameryce Południowej, które odmówiły przyjęcia chrześcijaństwa. W praktyce kobiety i mężczyzn szczuto psami karmionymi ludzkim mięsem i ćwiartowanymi żywcem indiańskimi niemowlętami. Wbijano ciężarne kobiety na pale, przywiązywano ofiary do luf armatnich i puszczano je z dymem. Mordowano, gwałcono, ucinano ręce, nosy, wargi, piersi. Gdy katoliccy "misjonarze" zawitali do Meksyku, żyło tam około 11 milionów Indian, a po stu latach już tylko półtora miliona. Szacuje się, że w ciągu 150 lat zabito co najmniej 30 milionów Indian.
XV i XVI w. - Na soborze Florenckim i Trydenckim wprowadzono dogmat o czyścu. Kwitnie praktyka sprzedaży odpustów od kar czyśćcowych.
1542 r. - Papież Paweł III wzmacnia pozycję Inkwizycji. Inkwizycja otrzymuje nad całym katolickim terytorium taką samą władzę, jaką wcześniej cieszyła się w Hiszpanii.
1545-1563 r. - Na Soborze Trydenckim ogłoszono, że prawdę religijną wyraża w równym stopniu Biblia, co tradycja, a jedyne i wyłączne prawo interpretacji Pisma Świętego spoczywa w rękach Kościoła. Uznano, że sakramenty są niezbędne do uzyskania zbawienia. Utworzono indeks ksiąg zakazanych, który przez 400 lat będzie krępować wolność myśli, sumienia i naukę.
1568 r. - Hiszpański trybunał inkwizycji wydaje nakaz śmierci na trzy miliony Niderlandczyków, którzy - jak brzmi hasło wypisane na kapeluszach "gezów" - wolą być "raczej Turkami niż papistami".
1572 r. - We Francji 24 sierpnia w masakrze znanej pod nazwą Dnia Świętego Bartłomieja zamordowano 10 000 protestantów. Papież Grzegorz XIII napisał potem do króla Francji Karola IX: "Cieszymy się razem z tobą, że z Boską pomocą uwolniłeś świat od tych podłych heretyków".
1584 r. - Papież Grzegorz XIII w bulii "In coena Domini" zrównuje protestantów na równi z piratami i zbrodniarzami.
1585-1590 r. - Krótka kadencja Sykstusa V zaowocowała zakazem wstępu do watykańskich archiwów dla świeckich uczonych. Na rozkaz papieża wyryto przed wejściem napis: "Kto tutaj wejdzie, będzie natychmiast ekskomunikowany". 1 czerwca 1846 r. zakaz ten zostanie rozszerzony nawet na kardynałów, a wstęp będzie możliwy tylko za specjalną zgodą papieża.
1600 r. - 17 lutego spalono na stosie Giordano Bruno, który głosił że wszechświat jest nieskończony i jednorodny (z czego wynikał pogląd, że ludzie nie są jedynymi inteligentnymi istotami w kosmosie). Religię uznawał za uproszczoną wersję filozofii a liturgię za wynik zabobonu. Kościół skazał go za herezję doketyzmu.
1615 r. - Trybunał inkwizycyjny zabrania głoszenia teorii heliocentrycznej.
1633 r. - Trybunał inkwizycyjny skazuje 70-letniego Galileusza za to, iż głosił zasady heliocentryzmu nie potrafiąc ich udowodnić. Gdyby nie zawarta z Inkwizycją ugoda polegająca na publicznym wyrecytowaniu formuły odwołującej i przeklinającej swoje "błędy", zostałby skazany na stos. Galileusz do końca życia znajdował się pod nadzorem Inkwizycji.
1648 r. - Na fali antysemityzmu, wymordowano w Polsce ok. 200 000 Żydów.
1650 r. - W Nowej Anglii prawnie zakazano noszenia ubrań z "krótkimi rękawami, gdyż mogłyby zostać odsłonięte nagie ramiona". Chrześcijanie zaczęli uważać, że wszystko, co zwraca uwagę na świat fizyczny jest bezbożne.
1789 r. - Papież Grzegorz XVI gani wolność sumienia jako "szaleństwo", "zaraźliwy błąd" i wypowiada się przeciwko wolności handlu książkami.
1836 r. - Grzegorz XVI w nowym wydaniu indeksu ksiąg zakazanych uzależnia czytanie Biblii w językach narodowych od zgody Inkwizycji. Zakaz obowiązywał do 1897 r.
1846 r. - 1 czerwca wydano zakaz wstępu do watykańskiego archiwum nawet kardynałom, bez specjalnego zezwolenia papieża.
1852 r. - Wprowadzono nabożeństwo majowe do N.M.P.
1854 r. - Wprowadzono dogmat o tzw. Niepokalanym Poczęciu N.M.P.
1855 r. - Sprzeciw Kościoła wobec Konstytucji Stanów Zjednoczonych. Kościół głosił: "Wolność to bluźnierstwo, wolność to odwodzenie innych od prawdziwego Boga. Wolność to mówienie kłamstw w imię Boga". Wcześniej, do Kongresu Stanów Zjednoczonych, Kościół wniósł projekt ustawy zabraniającej wydobywania z łona ziemi ropy naftowej, którą Bóg tam umieścił, aby czarci w piekle mieli czym pod kotłami palić.
1870 r. - Wprowadzono dogmat o nieomylności papieża.
1897 r. - Papież Leon XIII dopisuje "Biblię" do "Indeksu ksišg zakazanych"!!!
początek XX w. - Papież Leon XIII uzasadnia karę śmierci: "Kara śmierci jest niezbędnym i skutecznym środkiem dla osiągnięcia celu Kościoła, gdy buntownicy wystąpią przeciw niemu i naruszą jedność duchową".
początek XX w. - Pius X oświadczył dosłownie: "Religia żydowska była podstawą naszej religii, została jednak zastąpiona nauką Chrystusa i nie możemy uznać dalszej racji istnienia tamtej".
1910 r. - 1 września Pius X nakazał katolickim duchownym składać "Przysięgę modernistyczną", która każe wierzyć, że "Kościół (...) został bezpośrednio i wprost założony przez (...) Chrystusa", oraz nakazuje potępiać "tych, którzy twierdzą, że Wiara, przez Kościół podana, może stać w sprzeczności z historią" oraz "sposób rozumienia i wykładania Pisma św., który, pomijając tradycję Kościoła, analogię Wiary i wskazówki Stolicy Apostolskiej, polega na pomysłach racjonalistycznych". Przysięga miała zapobiec "zamętowi w umysłach wiernych co do istoty dogmatów" wynikającego z postępującej edukacji społeczeństwa. Przysięgę zniesiono w 1967 r.
1917 r. - Heretycy mogą odetchnąć ulgą. Po prawie 700 latach nowy "Codex Juris Canonici" znosi tortury! Duży wpływ na decyzję miało powstanie komunizmu w Rosji, którego Kościół się przestraszył.
1939 r. - Papież Pius XII w liście do hierarchii kościelnej USA dopatruje się przyczyny "dzisiejszych nieszczęść" nie w faszyzmie, lecz m.in. w krótkich spódnicach pań. Poparcie Piusa XII dla hitlerowskiej napaści na Polskę znalazło swój wyraz w encyklice z 20 października 1939 r. Papież uznał ją za "walkę interesów o sprawiedliwy podział bogactw, którymi Bóg obdarzył ludzkość."
1941 r. - Tuż po agresji III Rzeszy na ZSRR z watykańskich drukarni wysłano do sztabu wojsk niemieckich duże transporty ukraińskich i rosyjskich modlitewników. Watykan podbite obszary ZSRR podporządkował nuncjaturze berlińskiej oficjalnie akceptując zagarnięcie tych ziem przez Hitlera.
1941 r. - Watykan akceptuje antysemickie poczynania rządu Vichy i wyraża zgodę na uchwalenie tzw. "Statutu Żydów". Wyrażono nadzieję, że nie ograniczy on prerogatyw Kościoła.
1945 r. - Pius XII w orędziu wigilijnym staje w obronie głównych oskarżonych o zbrodnie przeciwko ludzkości. Kuria rzymska interweniuje w sprawie ułaskawienia 200 zbrodniarzy hitlerowskich, w tym m.in. katów polskiego narodu, Franka i Greisera. To niewielki epizod w szeroko zakrojonej akcji ratowania hitlerowców przed odpowiedzialnością karną.
1946 r. - Studenci wydziału prawa Uniwersytetu w Cardiff, rozważają, czy Pius XII powinien zasiąść na ławie oskarżonych przed Międzynarodowym Trybunałem w Norymberdze za całokształt prohitlerowskiej polityki Watykanu w okresie 2. wojny światowej.
1950 r. - W petycji do Watykanu, Katolicy proszą o dogmatyzację fizycznego wniebowzięcia Maryi. W odpowiedzi Watykan uchwala dogmat o wniebowzięciu N.M.P., choć w Ewangeliach nie ma o tym słowa.
1954 r. - Pius XII poucza: "To, co nie jest zgodnie z prawdą czy z normą obyczajową nie ma prawa istnieć". Chodzi oczywiście o prawdy i moralność zgodne z nauczaniem Kościoła.
1966 r. - Watykan znosi indeks ksiąg zakazanych, bo nie spełnia już zadania i naraża Kościół na ostrą krytykę.
1975 r. - Papież Paweł VI wyjaśnia w liście do arcybiskupa Coggana, że kobieta ma zakazany wstęp do stanu duchownego, ponieważ "wykluczenie kobiet z kapłaństwa jest zgodne z zamysłem Boga wobec swego Kościoła", choć specjalnie powołana Papieska Komisja Biblijna (składająca się z wybitnych biblistów) orzekła wcześniej, że nie ma przeciwskazań. Zdanie papieża nadal jest ważniejsze od wniosków wypływających z lektury Biblii. Pawła VI poparł Jan Paweł II.
1980 r. - Beatyfikacja jezuity José de Anchieta, który twierdził: "Miecz i żelazny pręt to najlepsi kaznodzieje". Podczas beatyfikacji masowego mordercy Indian, papież Jan Paweł II nazwał go apostołem Brazylii, wzorem dla całej generacji misjonarzy i siebie samego. Nie pierwszy to przypadek wyniesienia zbrodniarza na ołtarze.
1992 r. - Papież Jan Paweł II ogłasza, że potępianie Galileusza za głoszenie heliocentrycznego poglądu, iż Ziemia krąży wokół Słońca (a nie na odwrót), było błędem. Rehabilitacja Galileusza trwała 359 lat.
1993 r. - Watykan uznaje istnienie państwa Izrael.
2000 r. - 13 marca Kościół przyznaje, że w ciągu wieków popełnił wiele grzechów w dziedzinie praw człowieka i wolności religijnej. O przebaczenie proszeni są m.in. Żydzi, kobiety i ludy tubylcze. Za przebaczeniem nie idą żadne czyny, które mogłyby naprawić lub upamiętnić wyrządzone krzywdy, ale za to wizerunek Kościoła poprawia się w oczach wiernych.
2006 r. - 2 lipca przewodniczący Papieskiej Rady do Spraw Rodziny kardynał Alfonso Lopez Trujillo mówi w wywiadzie dla dziennika "Il Tempo", że aborcja "to zbrodnia bardziej przerażająca niż wszystkie wojny światowe". Czyli, że usuwanie nieświadomych istnienia embrionów lub zapłodnionej komórki jajowej jest gorsze niż mordowanie świadomych dzieci przez żołnierzy i w obozach zagłady.
"Kościół Rzymski nigdy nie pobłądził i po wszystkie czasy w żaden błąd nie popadnie". "Dictatus Papae" papieża Grzegorza VII (1073-1086).
"Używajmy papiestwa teraz, gdy Bóg nam go dał".
"Patrzcie, co bajka o Jezusie Chrystusie dla nas zrobiła". Papież Leon X.
"Kościół Rzymskokatolicki przelał więcej niewinnej krwi, niż jakakolwiek inna instytucja". W. E. H. Lecky.
"Wszystko, co sprzyja osobistej godności człowieka, co podtrzymuje równouprawnienie obywateli, wszystko to powołał do życia, otaczał troską i zawsze chronił Kościół katolicki". Papież Leon III.
https://tajne.tarot-marsylski.pl/forum/read.php?f=1&t=97805&p=2
Historia kościoła rzymskokatolickiego
http://www.biblia-bog.pl/pismo-swiete-w-zyciu/170-historia-ko%C5%9Bcio%C5%82a-rzymskokatolickiego.html
Historia kościoła katolickiego
Póki żyli Apostołowie Kościół trzymał się nauk Jezusa, pilnując by odstępstwo nie przeniknęło do zborów. Jednak, gdy zabrakło bezpośrednich świadków, ?tajemnica nieprawości? zaczęła powoli działać. Zgodnie z proroctwem Apostoła Pawła; owieczki na manowce skierowali sami pasterze ? owe ?wilki w owczej skórze?.
Choć kościół rzymsko-katolicki mówi, że wywodzi swe pochodzenie od Apostołów i twierdzi, że się nie zmienia, to jego praktyki i dogmaty nie znajdują potwierdzenia w biblijnych naukach apostolskich. Gdy na początku IV wieku (za cesarza Konstantyna), chrześcijaństwo stało się oficjalną religią Imperium Rzymskiego do kościoła weszło wielu połowicznie nawróconych pogan, którzy nadal celebrowali pogańskie święta, kłaniając się obrazom, posągom i bożkom, tyle że pod chrześcijańskimi nazwami. Przyznał to sam kardynał J.H.Newman, pisząc: ?(...) świątynie, kadzidło, świece, ofiary, woda święcona, święta, procesje, błogosławienie pól, szaty kapłańskie, habity, rzeźby i obrazy mają pogańskie korzenie?. To poganie mieli ulec chrystianizacji, a tymczasem żądza władzy i zachłanność hierarchów oraz duchowy kompromis uczyniły z oficjalnego chrześcijaństwa pogańską religię. Oto chronologiczne dzieje odstępstwa:
Paręnaście lat już po śmierci Jezusa, apostołowie Wędrując po kontynentach Azji, Afryki i Europy, sprawiali że coraz większa rzesza ludzi przyjmowała chrzest. Głoszona przez nich Ewangelia, W świecie pełnym zła i okrucieństwa wiążącego się z wielobóstwem i ich zezwierzęconymi praktykami rytualnymi była ewenementem w tamtych czasach. Ludzie czując potrzebę dobra i miłości zaczęli porzucać swoich Bogów, starając się żyć według nauk Jezusa i apostołów.
Spłonięcie Rzymu i pierwsze prześladowanie chrześcijan.
Proces Ewangelizacji i porzucania aktualnych Bogów, wkradał się na salony Rzymskiej arystokracji.Przez co coraz bardziej nie podobało się to kolejnym władcom cesarstwa Rzymskiego. Pierwszą falę prześladowań chrześcijan wiąże się właśnie z pożarem Rzymu, o podpalenie którego cesarz Neron oskarżył chrześcijan (wciąż młodej religii).
W wyniku prześladowań, wielu rzymskich chrześcijan poniosło okrutną śmierć, Tacyt pisze, że oskarżeni chrześcijanie byli, rzucani na arenach dzikim zwierzętom, paleni żywcem, oraz krzyżowani.
W zależności od rządzących cesarzy Rzymu chrześcijanie byli na zmianę prześladowani i tolerowani. Prześladowania i brutalne widowiskowe egzekucje, nie przynosiły jednak skutku. Chrześcijanie ukrywając się często ze swoją religia,zdemaskowani byli w stanie zginąć za swoją wiarę.
Bitwa pod mostem mulwijskim. Chrześcijaństwo staje się jedna z religii państwowych Rzymu. Aktualnie rządzący cesarstwem Rzymski, cesarz Konstantym borykał się z dwoma problemami, pierwszym był jego wróg Maksencjusz chcący aktualnej władzy,oraz coraz bardziej rozpowszechniającego się chrześcijaństwa, którą nazywał sektą. Między Konstantynem a Maksencjuszem doszło do wielkiej bitwy pod mostem Mulwejskim którą wygrał Konstantyn.Chcąc upiec dwie pieczenie na jednym ogniu, w myśl zasady jeśli nie możesz pokonać wroga to się do niego przyłącz, ogłosił, że przed bitwą ukazał mu się na niebie krzyż i to z jego pomocą odniósł zwycięstwo, co poniosło za sobą dalej idące konsekwencje.
Powstaje zalążek instytucji Kościoła Katolickiego.
Cesarz konstantyn był nie tylko twórcą dzisiejszego "chrześcijaństwa", ale także mianował się pierwszym biskupem i nie oficjalnie pierwszym papieżem. Zbudował też pierwsza katedrę chrześcijańską i nazwał ją imieniem matki Chrystusa - Hagia Sofio. Zorganizował też w późniejszych latach pierwsze religijne zebranie, nazwane w późniejszych czasach Pierwszym Soborem w Nicei. Które miało na celu stworzenia i połączenia wszystkich panujących obecnie wyznań, w całym cesarstwie Rzymskim, w jedną uniwersalną religię.
Cesarz Konstantyn ustanowił prawo zwalniające kler od płacenia podatków i służby w armii.
Cesarz Konstantyn nakazuje święcić niedziele zamiast dotychczasowej soboty.
Konstantyn Wielki, którego rodzina czciła bożka słońca zwanego Sol Invictus, gdy zaczął przewodzić soborom chrześcijańskim, wywyższył specjalnym edyktem pogańskie święto słońca ? niedzielę: ?W czcigodny dzień Słońca [venerabili die Solis] niech urzędnicy i mieszkańcy miast wypoczywają, zaś wszystkie sklepy i warsztaty niech będą pozamykane?. Prof. Aleksander Krawczuk podsumował, że ?edykt Konstantyna obowiązuje w większości
krajów świata aż po dzień dzisiejszy; ów bowiem ?dies Solis? to oczywiście nasza niedziela?.
Cesarz Konstantyn na soborze nicejskim ustanawia kanon pisma "świętego" i "dwójce świętą" awansując Jezusa do miana Boga. Jezus z Betlejem ma zastąpić dotychczas czczonego Mitre.
- W Ewangeliach nie jest wspomniana data narodzin Jezusa Chrystusa, dlatego narodziny Boga Mitry przypadające na dzień 25 grudnia, staja się datą przyjścia na świat Jezusa. Kult Mitry był bardzo popularny w Rzymie oraz na Bliskim Wschodzie.
- Wniebowzięcie Mitry w okresie równonocy wiosennej staje się chrześcijańskim świętem Wielkanocy, które wywodzi się z żydowskiego święta Paschy i zostało oficjalnie narzucona całemu Kościołowi.
- Tradycje kościoła rzymsko-katolickiego Bożego Narodzenia oraz Wielkanocy jakie dziś znamy wzięły się stąd, że
ekspansywny kościół nie mogąc przez pokolenia wyplenić pogańskich według niego zwyczajów obecnych
zamieszkałych na północy i wschodzie europy Słowian, zasymilował je i sprytnie połączył z ważnymi wydarzeniami z życia Jezusa. Tak więc choinka, 12 potraw, wolne miejsce przy stole, prezenty, a palemka, baranek, króliczek czy w końcu jajko to stare słowiańskie zwyczaje. Kiedy kościół nie mogąc wyplenić zwyczaju jedzenia jajek na obchodzone przez nich mimo narzucania siłą chrześcijaństwa, święto wiosny, zadeklarował, że można je jeść po wcześniejszym poświęceniu. Stąd też zwyczaj święconki.
- W Rzymie na Wzgórzach Watykańskich, chrześcijanie przejmują święta grotę Mitry, czyniąc z niej siedzibę Kościoła katolickiego
Wprowadzenie zwyczaju czczenia zmarłych ("świętych") i ich relikwii.
- Aż do IV wieku wyznawcy chrystianizmu nie słyszeli o wieczystym dziewictwie Maryi. Ewangelia Mateusza informuje , iż Józef "nie zbliżał się do Maryi, aż porodziła syna". "Zbliżenie się" oznacza w Biblii małżeńskie współżycie. (Fakt współżycia Józefa z Maryja po narodzinach Jezusa będzie oczywisty dla każdego, komu kościelne dogmaty nie zakazują logicznego wnioskowania.)
Biskupi zostają uwolnieni spod nadzoru sądów świeckich.
Wprowadzenie zwyczaju czczenia aniołów
Na drugim soborze w Konstantynopolu Cesarz Teodozjusz I jako następny już papież po Konstantynie I, do obowiązującej dotychczas "Dwójcy świętej",dołączył trzecia osobę tzw. "Ducha świętego". Oszustwo i jednocześnie pogaństwo polega na tym, że ojciec słońce, czyli Mitra, i matka - Zawsze Dziewicza Mądrość, czyli Sofia lub Atena (różne tłumaczenia), mieli syna światło - czyli Chrystusa. Świętej trójcy nie ma w Biblii. Teodozjusz I ustanowił religię rzymsko-katolicką, religią panującą w całym Rzymie. Rzym jako pierwsze Państwo w Europie (i na świecie), przyjęło tak zwany "chrzest", który potem siłą został narzucany innym Państwom w całej Europie. Dało to początek prześladowania i mordowania przedstawicieli innych wyznań.
W Aleksandrii Chrześcijanie spalili największa na Ziemi bibliotekę, w której przechowywano około 700 000 starożytnych zwojów. Zamknięto starożytne akademie, skończyło się nauczanie kogokolwiek poza murami kościołów.
Sobór w Efezie przemianował Maryję z Christo Tokos (matka Chrystusa) na Theo Tokos (Matka Boska), choć Maria była matką Jezusa tylko jako człowieka. Co ciekawe, Efez, gdzie uchwalono ten dogmat, był stolicą kultu Królowej Niebios ? Diany. Poganie stawiali jej kapliczki przy drogach, a jej wizerunki umieszczali w domach. Sześć wieków później (podczas pierwszych krucjat), chrześcijanie przejęli różaniec. Służył on poganom do odmawiania modlitw ku czci bogini Kali, czczonej na Wschodzie jako Dziewica i Królowa Niebios. Różaniec rozpowszechnił rodzaj mechanicznej modlitwy: modlący się powtarza w kółko te same słowa, czasem i bezmyślnie, jak to czynili poganie, którym chodziło o ilość pacierzy, a nie o jakość modlitwy. Jezus przestrzegł przed taką modlitwą, mówiąc: ?A modląc się, nie bądźcie wielomówni jak poganie; albowiem oni mniemają, że dla swej wielomówności będą wysłuchani? (Mateusza 6:7). Rozpędu nabrał kult maryjny całkiem niedawno. W 1854 roku papież Pius IX ogłosił dogmat o Niepokalanym Poczęciu Marii. Wbrew stanowisku Biblii, która naucza, że ?wszyscy zgrzeszyli?, papież oznajmił, że Maria urodziła się bez grzechu. Oznacza to, że jej matka urodziła Marię w sposób nadprzyrodzony, a Jezus nie jest jedynym, który narodził się niepokalany, jak naucza Słowo Boże (Rzymian 3:23-24). Maria była służebnicą Pańską, wzorem posłuszeństwa i oddania Bogu, ale nie była bezgrzeszna ? sama to rozumiała, mówiąc o potrzebie własnego zbawienia: ?Raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy? (Łukasza 1:47) i składając ofiarę ustanowioną za grzech (Kapłańska 12:7-8; Łukasza 2:22-24). Kolejny dogmat maryjny (o wniebowzięciu) ogłosił zaledwie 54 lata temu (w roku 1950) Pius XII, wynosząc kult Marii jako ?Orędowniczki?, choć Pismo Święte mówi, że ?jedynym orędownikiem między Bogiem i człowiekiem? jest Jezus Chrystus (1 Tymoteusza 2:5). Apostoł Jan napisał: ?Jeśliby kto zgrzeszył, mamy orędownika u Ojca, Jezusa Chrystusa, który jest sprawiedliwy. On ci jest ubłaganiem za grzechy nasze? (1 Jana 2:1-2). Watykan od lat czyni przygotowania do kolejnego dogmatu maryjnego, tym razem o współudziale Maryi w odkupieniu ludzkości (łac. Coredemptrix), choć Biblia mówi, że imię Jezusa jest jedynym, przez które ludzie mogą być zbawieni (Dzieje Apostolskie 4:12). Kilka lat temu jedna z drukarni kościelnych wydrukowała obrazki z Marią przybitą do krzyża...
Władze świeckie podlegają Kościołowi. Kościół katolicki od zawsze rościł sobie prawo do koronowania cesarzy i królów. Po zwycięstwach pierwszego katolickiego króla Franków, Chlodwiga, który pokonał resztki Wizygotów, Kościół rzymski podporządkował sobie niemal całą Europę Zachodnią. Tymczasem Biblia nazywa taki związek między Kościołem a władzą świecką ?nierządem? (Jeremiasza 2:20-31; Ezechiela 16:17-19; Ozeasza 2:5) i ?obrzydliwością? (Apokalipsa 18:9). Pismo Święte stoi na stanowisku rozdziału państwa i Kościoła. Biblijną ideę oficjalnie potępił papież Grzegorz XVI w 1846 roku. W encyklice Mirari Vos nazwał wolność sumienia ?zgubnym błędem, który przywodzi państwa do ruiny?. Jego następca, Pius IX oznajmił, że ?doktryny czy brednie w obronie swobód sumienia to absurd i najzaraźliwszy błąd, straszliwa plaga, której należy się wystrzegać jak ognia?.
W całym cesarstwie Rzymskim, czas mierzyło się od założenia Rzymu w 753 r p.n.e., dlatego aktualnie obowiązującym czas był rok 1378 (od założenia Rzymu). Na polecenia aktualnego Papierza Jana I, pewien mnich i teolog Dionizjusz mały, miał przy pomocy Bibli ustalić w którym roku urodził się ów zbawca ludzkości Jezus. Obliczył on, że Chrystus urodził się 753 r. od założenia Rzymu, a 525 lat temu, i w ten sposób zaczęto liczyć czas do przodu 526, 527 itp. Dionizy popełnił jednak błąd w swych obliczeniach wyznaczając początek ery chrześcijańskiej na rok 754 ery rzymskiej, podczas gdy poprawną datą jest 748. Dionizjusz ustalił również sposób obliczania daty Wielkanocy.
Wywyższenie biskupa Rzymu. W życie wszedł dekret cesarza Justyniana, który stawiał biskupa Rzymu ponad innymi biskupami. Odtąd biskupi rzymscy powoływali się na sukcesję apostolską, wywodząc ją od Piotra (który prawdopodobnie nigdy nawet nie był w Rzymie), choć pierwszym biskupem Rzymu był Linus, a Piotr nigdy nie sprawował tej funkcji. Pierwszemu soborowi w Jerozolimie przewodniczył z kolei apostoł Jakub. Sukcesji apostolskiej nie potwierdza Biblia, a weryfikują ją też wydarzenia historyczne ? na przykład trzy osoby jednocześnie piastowały urząd papieża, ekskomunikując się nawzajem oraz nabywając lub sprzedając tron papieski za pieniądze.
Ustanowiono władze papieży oraz ofiarę mszy świętej.
- Na soborze w Macon biskupi glosowali nad problemem, czy kobiety mają dusze.
Papież Grzegorz I wymyślił i wprowadził naukę o czyśćcu.
O miejscu, gdzie dusze zmarłych cierpią dopóki nie spłacą długu lub nie zostaną wykupione przez ofiary żywych, nie ma żadnej wzmianki w Biblii. Potwierdza to nawet sam kardynał N.Wiseman w swym wykładzie doktryn katolickich: ?W Piśmie Świętym czytelnik nie znajdzie ani słowa o czyśćcu?. Jest tam za to zawarta nauka, że ?postanowione ludziom raz umrzeć, a potem sąd? (Hebrajczyków 9:27). Ludzie otrzymają nagrodę lub karę przy zmartwychwstaniu, a nie zaraz po śmierci, jak wierzyli poganie. Jezus powiedział: ?Oto przyjdę wkrótce, a zapłata moja jest ze mną, by oddać każdemu według jego uczynku?. (Apokalipsa 22:12). Dla ciekawostki; Symbolem papieża Grzegorza był szatański smok, do dzisiaj obecny w Watykanie.
Wprowadzono łacinę do liturgii. Grzegorz I narzucił łacinę jako jedyny język używany do nabożeństwa, mimo że łacina nie była wówczas wszystkim znana. Nakaz ten był sprzeczny z Biblią, która zaleca, aby do nabożeństwa używać tylko języka powszechnie zrozumialego (1 Kor 14:9). Przez wiele wieków prosty lud nie miał dostępu do Słowa Bożego, bo drukowano je po łacinie.
Całowanie nóg papieża. Od tego roku zaczęto praktykować całowanie nóg papieża. W ten sposób Kościół usankcjonował pogański zwyczaj, niezgodny z naukami i duchem ewangelii (zob. Dzieje 10:25-26 / Apokalipsa 19:10; 22:9). Apostoł Piotr ? w przeciwieństwie do powołujących się na jego sukcesję papieży ? nigdy nie pozwoliłby, by jakikolwiek człowiek oddawał mu w ten sposób hołd.
Wprowadzono modlitwy do Marii Panny oraz świętych. Pierwsi chrześcijanie modlili się wyłącznie do Boga, tak jak nakazał Jezus. W późniejszych wiekach zaczęto jednak modlić się do zmarłych ludzi, uznanych za świętych i szukać ich pośrednictwa. Tymczasem Jezus uczył: ?Ja jestem droga i prawda, i żywot, nikt nie przy chodzi do Ojca, tylko przeze Mnie? (Jana 14:6). Słowa te wykluczają pośrednictwo żywych (np. kapłanów), zmarłych (świętych czy Maryi), niebiańskich istot (np. aniołów). Jezus przestrzegł przed innymi pośrednikami: ?Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, kto nie wchodzi przez drzwi do owczarni, lecz w inny sposób się tam dostaje, ten jest złodziejem i zbójcą (...) Ja jestem drzwiami dla owiec? (Jana 10:1, 7).
W Rzymie zaczęto czcić obrazy, oraz zmieniono dekalog.
- Kościół rzymski z Dziesięciu Boskich Przykazań usunął drugie zabraniające kultu wizerunków, które dpkładnie brzmi:
"Nie uczynisz sobie obrazu rytego ani żadnej podobizny tego, co jest na niebie w górze i co na ziemi nisko, ani z tych rzeczy, które są
w wodach pod ziemia. Nie będziesz się im kłaniał ani służył" (Wyjścia 20.4-5). Zeby każdy rozumiał jasno drugie przykazanie, Bóg dał przykazanie uzepełniające, "Abyście nie postąpili niegodziwie i nie uczynili sobie obrazu lub rzeźby, przedstawiającej podobiznę mężczyzny lub kobiety" (Księga Powturzonego Prawa 4.16).
- Otwarło to drogę do handlu obrazami, szkaplerzami, krzyżami, posagami itp. Przykazań jednak musiało pozostać dziesięć. Podzielił wiec kościół ostatnie przykazanie, choć dotyczą tego samego grzechu ? pożądania, mówiące o "niepożądaniu ani żony, ani osła, ani wolu...", na dwie części i odtąd katolicy maja tez Dziesięć Przykazań, tak jak i Żydzi. Tymczasem Jezus polecił oddawać Bogu cześć w duchu i w prawdzie, a nie poprzez przedmioty wykonane ludzką ręką (Jana 4:23-24). Kościół katolicki tłumaczy, że święte przedmioty tylko symbolizują Boga, ale poganie, którzy je czcili, wierzyli podobnie, a jednak Bóg nazywał ich praktyki bałwochwalstwem (Izajasza 44:9-20). Ks. W.Zaleski przyznaje w podręczniku ?Nauka Boża. Dekalog?, że ?w Nowym Testamencie nie mamy świadectw
potwierdzających cześć wizerunków?. Cztery wieki później sobór w Nicei oficjalnie dopuścił kult krzyża, relikwii i obrazów świętych, choć jeszcze synod w Elwirze (306 r.) orzekł, że ?nie należy czcić obrazów ani modlić się przed nimi?
Nastał zwyczaj całowania nóg papieża.
Ustanowiono święto Wniebowzięcia Maryi
Papież Leon III zaczął kanonizować zmarłych.
- Cala Europa znalazła się pod panowaniem Kościoła. Załamuje się aktywność na polu medycyny, techniki, nauki, edukacji, sztuki i handlu. Rozpoczyna się mroczny okres w historii Europy.
Ustanowiono Uroczystość Wszystkich świętych i Dzień Zaduszonych.
Papież Bonifacy VII,wprowadził celibat dla duchownych aby rozwiązać problem przejmowania spadków przez ich rodziny. Do XI wieku duchowni mieli żony i dzieci, żonaci byli także apostołowie. Biblia naucza, że duchownym czy biskupem może być tylko ten, kto się wcześniej sprawdził jako głowa rodziny: "Kto o biskupstwo się ubiega, pięknej pracy pragnie. Biskup zaś ma być nienaganny, mąż jednej żony, trzeźwy, rozsądny, przyzwoity, gościnny, dobry nauczyciel. Nie oddający się pijaństw, niewybuchowy, ale opanowany, niekłótliwy, niechciwy na grosz. Który by własnym domem dobrze zarządzał, dzieci trzymał w posłuszeństwie i wszelkiej uczciwości. Bo jeżeli ktoś nie potrafi własnym domem zarządzać, jakże będzie mógł troszczyć się o kościół Boży? (1 Tymoteusza 3:1-4). Pismo Święte jednoznacznie nazywa tych, którzy łamią naturalne prawo Boże: ?A Duch wyraźnie mówi, że w późniejszych czasach odstąpią niektórzy od wiary i przystaną do duchów zwodniczych i będą słuchać nauk szatańskich uwiedzeń, obłudę kłamców, naznaczonych w sumieniu piętnem występku, którzy zabraniają zawierania związków małżeńskich...? (1 Tymoteusza 4:1-3).
IV sobór laterański ustanowił spowiedź "na ucho". Taka forma spowiedzi pozwalała na sprawowanie większej kontroli nad ludźmi, oraz na "wywiad środowiskowy". Tymczasem Pismo Święte nie zawiera ani jednego przykładu takiej
spowiedzi. Mówi o spowiedzi serca, do której nie trzeba pośrednictwa żadnego człowieka (Psalm 51:1-11). Jezus zachęca do wyznawania grzechów Bogu: ?Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego (...) Wy zatem tak się módlcie: Ojcze nasz, który jesteś w niebie (...) przebacz nam nasze winy? (Mateusza 6:6-12). Apostołom nie przyszło do głowy odpuszczać grzechy. Gdy Szymon z Samaru popełnił grzech, Piotr ? zamiast go wyspowiadać ? polecił mu, żeby wyznał grzech Bogu: ?Odwróć się od tej nieprawości swojej i proś Pana, czy nie mógł by ci być odpuszczony zamysł serca twego? (Dzieje Apostolskie 8:22).
Papież Grzegorz VII ustanowił "klątwę"
Papież Urban II wezwał rycerzy Europy do zjednoczenia i marszu na Jerozolimę. Zainicjował w ten sposób pierwsza wyprawę krzyżowa.
Papież ogłosił, iż "Wyklęty będzie ten, kto powstrzyma swój miecz przed rozlewem krwi".
Masakra Muzułmanów i Żydów w Jerozolimie. Kronikarz Rajmund pisał: "Na ulicach leżały sterty Głów, rak i stop. Jedni zginęli od strzałów lub zrzucono ich z wież; inni torturowani przez kilka dni zostali w końcu żywcem spaleni. To był prawdziwy, zdumiewający wyrok Boga nakazujący, aby miejsce to wypełnione było krwią niewiernych."
- Uczony i filozof, święty Tomasz z Akwinu głosił, ze zwierzęta nie maja życia po śmierci ani wrodzonych praw, oraz ze "przez nieodwołalny nakaz Stwórcy ich życie i śmierć należą do nas".
Ułożono i przyjęto 7 sakramentów świętych.
Kościół zaczął sprzedawać odpusty za grzechy, choć Nowy Testament uczy, że zbawienie jest darem Bożym w Chrystusie i nie można go nabyć za pieniądze: ?Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga: nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił? (Efezjan 2:8-9). Zbawienia nie można nabyć za pieniądze (cóż mają powiedzieć biedacy?), gdyż jest owocem doskonałej ofiary Jezusa, do której nie można dodać niczego. Można ją tylko przyjąć lub odrzucić. Gdybyśmy mogli zbawić się z grzechów sami, np. cierpieniem czy ofiarami, Chrystus nie musiałby przychodzić, aby umrzeć za nas. Dobre uczynki są istotną częścią chrześcijaństwa, jednak są one rezultatem przyjęcia zbawienia, a nie środkiem prowadzącym do niego (Galatów 5:22-23). Tymczasem dobrze płatne odpusty i msze za dusze zmarłych okazały się dla Kościoła tak intratnym biznesem, że sobór we Florencji uchwalił w 1439 roku dogmat, według którego można nabyć zbawienie poprzez oczyszczające cierpienie w czyśćcu i ofiar. Sobór Watykański II utrzymał ten dogmat. Ale Pismo Święte nazywa zbawienie z ludzkich uczynków ?tajemnicą bezbożności?, przeciwstawiając mu ?tajemnicę pobożności?, a więc Dobrą Nowinę o zbawieniu dzięki ofierze Jezusa Chrystusa.
Handel odpustami praktykowany przez Kościół rzymski doprowadził do podziału, tj. reformacji, i przyczynił się do powstania kościołów protestanckich.
Zmiana formy chrztu. Do XII wieku chrzczono przez zanurzenie, gdyż tylko taki chrzest symbolizował według Biblii śmierć Chrystusa i Jego zmartwychwstanie oraz pogrzebanie starego człowieka i wynurzenie nawróconego. Nowotestamentowe słowo ?chrzczę? (gr. baptidzo) znaczy ?zanurzam? (Mateusza 3:16 / Dzieje 8:38-39). Kardynał J.Gibbons przyznał: ?Najstarszą formą Chrztu św. było zanurzenie. Jest to widoczne nie tylko z lektury Ojców Kościoła i wczesnych rytuałów łacińskich oraz wschodnich, lecz także z listów św. Pawła, który pojmuje Chrzest jako kąpiel? (Efezjan 5:26 / Rzymian 6:4 / Tytusa 3:5). W pierwszych wiekach, zgodnie z nauką biblijną, chrzczono tylko dorosłych. Bowiem warunkiem chrztu jest pouczenie o zasadach wiary, wiara w Jezusa oraz pokuta rozumiana jako zmiana życia (Mateusza 28:19 / Marka 16:16 / Dzieje 2:38). Niemowlę nie może spełnić żadnego z tych trzech warunków. Za chrztem dzieci opowiedział się dopiero sobór w Kartaginie w 418 roku.
Zaczęła działać święta Inkwizycja. Sobór w Tours prowadzony pod wodzą papieża Aleksandra III nakazał władzom świeckim więzić ludzi uznanych przez Kościół rzymski za heretyków. Słudzy kościoła zamęczyli i spalili żywcem miliony ludzi, praktyki stosowane w XX wieku przez nazistów, po raz pierwszy zastosowane było na skale masowa przez chrześcijańska inkwizycje. 21 lat później, papież Lucjusz III zażądał dla Kościoła części dobytku po zamordowanych, dlatego majątki "heretyków" przejmowane były przez kościół i inkwizytorów. Konfiskata mienia oskarżonych była dla władz świeckich dodatkową motywacją, aby więzić i palić na stosie jak najwięcej skazańców. Wraz z cesarzem niemieckim, Fryderykiem Barbarossą, wydał nakaz prześladowania i uśmiercania heretyków za pośrednictwem władz świeckich, co oznaczało formalny początek inkwizycji jako instytucji kościelno-państwowej. Była to obelga dla ewangelii. Pan Jezus i apostołowie nigdy nie narzucali nikomu swoich przekonań, ani nie posługiwali się siłą czy władzą świecką, aby narzucać ludziom swe nauki.Jak na ironie inkwizytorzy wybierani byli najczęściej spośród dominikanów i franciszkanów, którzy ślubowali życie w ubóstwie. Nawet w XXI w Watykan nie dopuszcza nikogo do archiwów dotyczących inkwizycji.
Papież Innocenty III zaoferował każdemu, kto chwyci za bron, oprócz boskiego zbawienia, również ziemie i majątek heretyków. Rozpoczęła sie Krucjata Albigenska, której celem bylo wymordowanie Katarów. Szacuje się, ze Krucjata Albigenska pochłonęła milion istnień ludzkich, i dotknęła większa cześć populacji południowej Francji. Przeor, dowodzący wojskami krucjaty, gdy mu się skarżono, ze trudno jest odróżnić wiernych od heretyków, odpowiedział: "Zabijać wszystkich. Bóg ich odróżni".
- Papież Innocenty III twierdzi: "Każdy kto próbuje stworzyć własny wizerunek Boga niezgodny z dogmatem Kościoła musi być bez litości spalony".
Papież Grzegorz IX zakazał czytania Biblii pod sankcja kar inkwizycyjnych. Sobór w Tuluzie pod karą śmierci zakazał wszystkim (z wyjątkiem duchownych) posiadania, a nawet czytania Pisma Świętego, nie tylko w językach narodowych, ale i po łacinie! Bóg natomiast, którego poznajemy z kart Biblii zalecał, aby wszyscy wierzący czytali, rozumieli i znali Słowo Boże: ?Całe Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości, aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła przygotowany? (2 Tymoteusza 3:16-17).
Nakaz papieski zalecał palenie heretyków na stosie. Pod względem technicznym pozwalało to uniknąć rozpryskiwania się krwi.
Wprowadzenie tortur. Papież Innocenty IV zatwierdził bullą Ad extirpanda użycie tortur i głodu wobec posądzonych o herezję.
- Inkwizytorzy (zwykle dominikanie), torturowali ludzi m.in. poprzez wykręcanie, miażdżenie i łamanie kości, wyrywanie paznokci, miażdżenie palców i głowy, oślepianie, przypiekanie rozpalonym żelazem, łamanie na kole, wieszanie za ręce z ciężarami u nóg, uciskanie czułych części ciała, sadzanie na gorących węglach lub żelazie, wyłamywanie stawów, gotowanie żywcem itp. Była to "ludzka" - jak zapewnia kościół - metoda badań.
- Na narzędziach tortur umieszczano motto: "Chwała niech będzie panu"...
Zatwierdzono przyjmowanie komunii pod jedna postacią. Kościół rzymsko-katolicki zdefiniował zasadę transsubstancjacji, czyli przeistoczenia wina i chleba w krew i ciało Chrystusa, które następnie ofiarowane są za grzechy. Ofiara mszy świętej jest kluczową ceremonią Kościoła rzymskiego. Według podręcznika dla duchownych katolickich, autorstwa kardynała Alfonsa de Liguori, ?sam Bóg posłuszny wypowiedzianym przez kapłanów słowom Hoc est corpus meum (To jest ciało moje) ? zstępuje na ołtarz, przychodzi, gdzie go zawołają, ilekroć go zawołają, oddając się w ich ręce, choćby byli jego nieprzyjaciółmi. Gdy już przyjdzie, pozostaje całkowicie w ich gestii; przesuwają Go z miejsca na miejsce, jak im się podoba, mogą też, jeśli sobie życzą, zamknąć Go w tabernakulum, zostawić na ołtarzu l
ub usunąć na zewnątrz kościoła, mogą też, jeśli tak postanowią, spożyć Jego ciało lub podać innym jako pokarm?. Według katechizmu katolickiego, w czasie mszy ?ofiaruje się prawdziwe ciało i krew Chrystusa, a nie ich symbol? Dogmat mówi, że ?msza święta jest prawdziwą i dosłowną ofiarą składaną Bogu? i do tego powtarzalną. Tymczasem
Biblia mówi o ofierze Jezusa: ?Złożywszy raz na zawsze jedną ofiarę za grzechy, zasiadł po prawicy Boga (...) Jedną bowiem ofiarą udoskonalił na wieki tych, którzy są uświęceni (...) gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam już więcej nie zachodzi potrzeba ofiary za grzechy? (Hebrajczyków 10:12-14, 18). Tak, więc, ofiara powtarzalnej mszy świętej jest nie tylko zbędna, ale kwestionuje doskonałość i wystarczalność ofiary Chrystusa!!! Zaledwie 5 lat później papież Honoriusz nakazał, aby ludzie oddawali hostii taki sam kult, jaki należy się tylkoBogu (łac. latria). Katolicy oddają taką cześć opłatkowi, czyniąc znak krzyża w kościele przed tabernakulum lub na widok hostii obnoszonej w procesji. Opłatek jest jednak wytworem ludzkiej ręki, dlatego oddawanie mu czci należnej tylko Bogu jest bałwochwalstwem, sprzecznym zarówno z II przykazaniem Bożym (Wyjścia 20:4-6), jak i z
Ustanowiono uroczystość Bożego Ciała.
Pojawiły się dyskusje na temat płacenia daniny. W odpowiedzi papież ekskomunikował cale miasto, Florencję.
Wybucha epidemia czarnej śmierci, Kościół wyjaśniał, ze winę za ten stan rzeczy ponoszą Żydzi, zachęcając przy tym do napaści na nich.
Papież Klemens V jako pierwszy ukoronował się potrójna korona władcy.
Niezgodność przesadnie bogatej organizacji Kościoła z głoszonymi przez nią ideami Jezusa Chrystusa, doprowadziła do ogłoszenia bulli papieskiej "inter nonnullos", w której uważano za herezje twierdzenia, jakoby Jezus i Jego apostołowie nie posiadali żadnej własności w postaci dóbr materialnych.
Dochodzi do tzw. "Wielkiej Schizmy". Władza jest podzielona miedzy dwóch papieży - jednego urzędującego w Rzymie, drugiego w Avignon. Spory nie dotyczyły religii, ale polityki i władzy
Okres polowania na czarownice. Straszliwymi torturami zamęczono setki tysięcy kobiet posądzanych o czary.
- Dzieci można było również oskarżać o czary: dziewczynki po ukończeniu 9,5 lat, chłopców po ukończeniu 10 lat. Młodsze dzieci torturowano w celu uzyskania zeznań obciążających rodziców. W procesach o czary brane były pod uwagę "zeznania" dwulatków
-Tortury obejmowały : łamanie kołem, wieszanie za ręce, biczowanie, przypiekanie, gotowanie w oleju, wbijanie kolców w oczy, wyrywanie obcęgami piersi i narządów płciowych.
Papież Innocenty VIII oficjalnie nakazał palenie na stosach kotów domowych razem z czarownicami. Zwyczaj ten był praktykowany przez trwający setki lat okres polowań na czarownice.
- Wiara, ze zwierzęta są pośrednikami diabla, doprowadziła do załamania się naturalnej kontroli liczebności populacji gryzoni. Celem ataku gorliwych chrześcijan najczęściej były koty, wilki, węże, lisy, i białe koguty. Ponieważ wiele z tych zwierząt polowało na roznoszące choroby gryzonie, ich eliminacja wzmogła wybuchy epidemii.
Kolumb odkrył Amerykę . Inkwizycja szybko postępuje śladami odkrywców.
Bulla papieska uprawomocniła deklaracje wojny przeciwko wszystkim narodom w Ameryce Południowej, które odmówiły przyjęcia chrześcijaństwa.
- Rozpoczęła się kolejna bestialska rzęź w imię Boga. Wbijano ciężarne kobiety na pale, ćwiartowano żywcem indiańskie niemowlęta, przywiązywano ofiary do luf armatnich i puszczano je z dymem, rozrywano ludzi przy pomocy koni, mordowano, gwałcono, ucinano ręce, nosy, wargi, piersi.
-Jezuita Jose de Anchieta, twierdził: "Miecz i żelazny pręt to najlepsi kaznodzieje". Ten oto barbarzyńca, został beatyfikowany w 1980 r. przez papieża, który nazywał go "apostołem Brazylii, wzorem dla całej generacji misjonarzy". Bandyta, który w bestialski sposób unicestwił tysiące ludzkich istnień, uznany został za świętego...
- Gdy katoliccy "misjonarze" zawitali do Meksyku, żyło tam około 11 milionów Indian, a po stu latach już tylko 1,5 miliona. Słowo Boże zawiezione w tamte rejony "pięknie zaowocowało".
- Podczas pobytu na tamtych ziemiach, papież nazwał ta zbrodnie przeciwko ludzkości "dziełem ewangelizacji i pokoju".
Ustalono, ze tradycja Kościoła jest ważniejszym źródłem objawienia od Słowa Bożego.Sobór w Trydencie uznał ludzkie tradycje, przyjęte przez Kościół, za autorytet w sprawach wiary równy Biblii. Jezus zaś ocenił je tak: ?Ten lud czci mnie wargami, lecz sercem swym jest daleko ode mnie. Ale czci mnie na próżno, ucząc zasad podanych przez ludzi. Uchyliliście przykazanie Boże, a trzymacie się ludzkiej tradycji? (Marka 7:6-8).
Drugim krokiem tego soboru było dodanie do kanonu Pisma Świętego kilku apokryficznych ksiąg (Tobiasza, Judyty, 1 i 2 Machabejskiej, Mądrości, Syracha, Barucha, modlitwy trzech młodzieńców i dwóch rozdziałów do Księgi Daniela). W katolickich wydaniach Biblii nazywa się je ?drugokanonicznymi?, jednak Słowo Boże przestrzega przed dodawaniem czegokolwiek do swej treści: ?Do słów Jego nic nie dodawaj, by cię nie skarał: nie uznał za kłamcę? (Przysłów 30:6). Znacznie mocniej określił takie działanie Jezus w Apokalipsie: ?Ja świadczę każdemu, kto słucha słów proroctwa tej księgi: jeśliby ktoś do nich cokolwiek dołożył, Bóg mu dołoży plag zapisanych w tej księdze? (Apokalipsa 22:18).
Księgi apokryficzne nie są pismami natchnionymi i zawierają szereg błędów teologicznych stojących w opozycji do klarownej nauki biblijnej.
We Francji 24 sierpnia zamordowano 10 000 protestantów. Papież Grzegorz XIII napisał potem do króla Francji Karola IX: "Cieszymy się razem z tobą, ze z Boska pomocą uwolniłeś świat od tych podłych heretyków"
Kopernik publikuje teorie heliocentryczna. Jego dzieło trafia na kościelny indeks ksiąg zakazanych i pozostaje tam aż do 19 wieku. (Czyli aż do 19 wieku kościół uznaje, iż ziemia tkwi nieruchomo w centrum Wszechświata).
Giordano Bruno twierdzi iż gwiazdy są innymi Słońcami, wokół których mogą krążyć inne planety, a na nich żyć inne istoty. Za swoje poglądy zostaje spalony żywcem na stosie. Egzekucje opóźniono o dwa lata z rozkazu papieża Klemensa VIII. Papieżowi zależało, by stos na Campo dei Fiori stal się jedna z atrakcji dla pielgrzymów.
Galileusz próbuje rozpowszechniać teorie heliocentryczna. Zostaje zatrzymany przez Inkwizycje i pod groźba tortur zmuszony do odwołania swych poglądów. Inkwizycja skazuje go na dożywotni areszt domowy.
- Poglądy świętego Augustyna odzwierciedlały "naukowe" podejście Kościoła do świata: "Jest to niemożliwe, aby po przeciwnej stronie Ziemi znajdowali się ludzie,
gdyż w Piśmie świętym nie ma wzmianki o takim rodzie wśród potomków Adama."
Wprowadzono dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny.
Sprzeciw Kościoła wobec Konstytucji Stanów Zjednoczonych. Kościół głosił iż "wolność to bluźnierstwo, wolność to odwodzenie innych od prawdziwego Boga. Wolność to mówienie kłamstw w imię Boga".
Pius IX ogłosił dogmat o nieomylności papieskiej, zrównując przywódcę Kościoła katolickiego (papieża) z Bogiem, gdyż według Biblii tylko Bóg jest nieomylny. W ten sposób papiestwo wypełniło jeszcze jeden element biblijnego proroctwa zapowiadającego ODSTĘPCZĄ MOC, która miała prześladować ludzi w średniowieczu, wprowadzając związek Kościoła i państwa (Daniela 8:11); próbować zmienić przykazania Boże (Daniela 7:25); zasiąść w Kościele Bożym (2 Tesaloniczan 2:2-12); odwrócić uwagę ludzi od ofiary Chrystusa i Jego pośrednictwa, a zwrócić ją na swoje ofiary i na ludzkich pośredników (Daniela 8:11-12); przypisywać sobie Boże atrybuty, np. nieomylność czy prawo do odpuszczania ludziom grzechów (Marka 2:7). Biblia nazywa tę moc ?ANTYCHRYSTEM?. Słowo ?antychryst? (gr. antichristos) oznacza tego, ?który stawia siebie w miejscu Chrystusa?. Takie znaczenie ma zaś oficjalny papieski tytuł Vicarius Filii Dei, a więc ?ten, który stoi w miejscu Syna Bożego?.
DROGA zbawienia jest (według Biblii) tak prosta, że ?nawet głupi na niej nie zbłądzi? (Izajasza 35:8). Jedynie znając Słowo Boże, można zweryfikować nauki soborów i papieży; stwierdzić czy to, co mówią księża i biskupi jest prawdą, czy nie. Tak właśnie postępowali biblijni Berejczycy, którzy ?byli szlachetniejsi od Tesaloniczan, przyjęli naukę z całą gorliwością i co dziennie badali Pisma, czy istotnie tak jest? (Dzieje 17:11). Jest to o tyle ważne, że ?jeśli ślepy prowadzi ślepego, obaj w dół wpadną? (Mateusza 14:15). Ci, którzy głoszą ?inną ewangelię?, będą przeklęci (Galatów 1:8).
Nie daj sobą manipulować, sprawdzaj każde słowo, byś mógł razem z Apostołem Pawłem powiedzieć: ?Wiem, komu uwierzyłem? (Tymoteusza 1:12). Posłuchaj wezwania Jezusa, który nakłania swoje dzieci do opuszczenia fałszywej religii: ?Ludu mój, wyjdźcie z niej, byście nie mieli udziału w jej grzechach i żadnej z jej plag nie ponieśli? (Apokalipsa 18:4). Idź tam, gdzie wierzący ?trwają w nauce apostolskiej, we wspólnocie? (Dzieje 2:42) i ?przestrzegają przykazań Bożych i wiary Jezusa? (Apokalipsa 14:12).
- Papież Leon XIII nadal udowadnia, ze najwyższa kara daje się uzasadnić następująco: "Kara śmierci jest niezbędnym i skutecznym środkiem dla osiągnięcia celu Kościoła, gdy buntownicy wystąpią przeciw niemu i naruszą jedność duchową".
Tortury były prawnie dozwolone przez Kościół od roku 1252, w którym zostały ustanowione przez papieża Innocentego IV, aż do roku 1917, w którym to zaczął obowiązywać nowy Codex Juris Canonici.
Papież Pius XI wydaje encyklikę "Non abbiamo bisogno", w której jest mowa o wdzięczności kościoła dla faszyzmu za zlikwidowanie wroga - socjalizmu.
Hitler oświadczył, ze w chrześcijaństwie widzi "niezachwiany fundament moralności; dlatego "obowiązkiem naszym jest utrzymanie i rozwijanie przyjaznych stosunków ze Stolicą Apostolską". W czasie II Wojny światowej papież Pius XII przyjmował na codziennych audiencjach niemieckich zbrodniarzy wojennych, udzielając im błogosławieństwa.
W petycji do Watykanu, katolicy proszą o dogmatyzacje fizycznego wniebowzięcia Maryi. W odpowiedzi Watykan uchwala dogmat o wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny (w Ewangeliach nie ma słowa o tym).
Dopiero w 1965 roku kościół unieważnił potępienie Galileusza.
Papież Paweł VI ogłasza encyklikę "Humanae vitae", z której skutkami rodziny katolickie borykają się do dzisiaj. Jedynymi środkami regulacji urodzin dopuszczonymi przez kościół pozostaje wstrzemięźliwość płciowa i metoda kalendarzyka, a każdy stosunek płciowy ma mieć na celu poczęcie życia. Encyklika papieska nie przeszkadza jednak Watykanowi na posiadanie udziałów i czerpanie zysków z produktów firmy "Instituto Farmacologico Serono", która wypuszcza na rynek niezwykle dochodowy środek antykoncepcyjny o nazwie "luteolas".
FBI wpada na trop sfałszowanych przez nowojorskich gangsterów papierów wartościowych na sumę 14 milionów dolarów. Odbiorca okazuje się Bank Watykański. FBI ustala ze był to zabieg próbny przed docelowa operacja na kwotę 1 miliarda dolarów.
Papież Paweł VI wyjaśnia, ze kobieta ma zakazany wstęp do kapłaństwa, ponieważ "nasz Pan był mężczyzną".
Papieżem zostaje Albino Luciani, nazwany Janem Pawłem I , człowiek niezwykle skromny, postępowy i uwielbiany przez masy , którego pontyfikat trwał tylko 33 dni. Zgadzał się na stosowanie środków antykoncepcyjnych, dopuszczał kapłaństwo kobiet, sprzeciwiał się celibatowi. Postanawia zniszczyć mafijne struktury watykańskich finansów, a następnie oczyścić Watykan i Kościół z oszustów i aferzystów. Sporządził listę 121 purpuratów watykańskich do natychmiastowego zdymisjonowania. Tuż przed rozpoczęciem zaplanowanych czystek umiera 28 wrzenia po "zjedzeniu niestrawnego posiłku" (zostaje otruty). Nie przeprowadzono sekcji zwłok. Jego testament ginie w tajemniczych okolicznościach.
Tekst pochodzi od czytelnika i pokrywa się ze spisem podanym w książce Apokalipsa Jonatana Dunkiela.
https://tajne.tarot-marsylski.pl/forum/read.php?f=1&t=97805&p=2
wersja 3 bardzo bardzo bardzo rozszerzona:
http://www.biblia-bog.pl/pismo-swiete-w-zyciu/170-historia-ko%C5%9Bcio%C5%82a-rzymskokatolickiego.html
Historia kościoła katolickiego
Póki żyli Apostołowie Kościół trzymał się nauk Jezusa, pilnując by odstępstwo nie przeniknęło do zborów. Jednak, gdy zabrakło bezpośrednich świadków, ?tajemnica nieprawości? zaczęła powoli działać. Zgodnie z proroctwem Apostoła Pawła; owieczki na manowce skierowali sami pasterze ? owe ?wilki w owczej skórze?.
Choć kościół rzymsko-katolicki mówi, że wywodzi swe pochodzenie od Apostołów i twierdzi, że się nie zmienia, to jego praktyki i dogmaty nie znajdują potwierdzenia w biblijnych naukach apostolskich. Gdy na początku IV wieku (za cesarza Konstantyna), chrześcijaństwo stało się oficjalną religią Imperium Rzymskiego do kościoła weszło wielu połowicznie nawróconych pogan, którzy nadal celebrowali pogańskie święta, kłaniając się obrazom, posągom i bożkom, tyle że pod chrześcijańskimi nazwami. Przyznał to sam kardynał J.H.Newman, pisząc: ?(...) świątynie, kadzidło, świece, ofiary, woda święcona, święta, procesje, błogosławienie pól, szaty kapłańskie, habity, rzeźby i obrazy mają pogańskie korzenie?. To poganie mieli ulec chrystianizacji, a tymczasem żądza władzy i zachłanność hierarchów oraz duchowy kompromis uczyniły z oficjalnego chrześcijaństwa pogańską religię. Oto chronologiczne dzieje odstępstwa:
Paręnaście lat już po śmierci Jezusa, apostołowie Wędrując po kontynentach Azji, Afryki i Europy, sprawiali że coraz większa rzesza ludzi przyjmowała chrzest. Głoszona przez nich Ewangelia, W świecie pełnym zła i okrucieństwa wiążącego się z wielobóstwem i ich zezwierzęconymi praktykami rytualnymi była ewenementem w tamtych czasach. Ludzie czując potrzebę dobra i miłości zaczęli porzucać swoich Bogów, starając się żyć według nauk Jezusa i apostołów.
Spłonięcie Rzymu i pierwsze prześladowanie chrześcijan.
Proces Ewangelizacji i porzucania aktualnych Bogów, wkradał się na salony Rzymskiej arystokracji.Przez co coraz bardziej nie podobało się to kolejnym władcom cesarstwa Rzymskiego. Pierwszą falę prześladowań chrześcijan wiąże się właśnie z pożarem Rzymu, o podpalenie którego cesarz Neron oskarżył chrześcijan (wciąż młodej religii).
W wyniku prześladowań, wielu rzymskich chrześcijan poniosło okrutną śmierć, Tacyt pisze, że oskarżeni chrześcijanie byli, rzucani na arenach dzikim zwierzętom, paleni żywcem, oraz krzyżowani.
W zależności od rządzących cesarzy Rzymu chrześcijanie byli na zmianę prześladowani i tolerowani. Prześladowania i brutalne widowiskowe egzekucje, nie przynosiły jednak skutku. Chrześcijanie ukrywając się często ze swoją religia,zdemaskowani byli w stanie zginąć za swoją wiarę.
Bitwa pod mostem mulwijskim. Chrześcijaństwo staje się jedna z religii państwowych Rzymu. Aktualnie rządzący cesarstwem Rzymski, cesarz Konstantym borykał się z dwoma problemami, pierwszym był jego wróg Maksencjusz chcący aktualnej władzy,oraz coraz bardziej rozpowszechniającego się chrześcijaństwa, którą nazywał sektą. Między Konstantynem a Maksencjuszem doszło do wielkiej bitwy pod mostem Mulwejskim którą wygrał Konstantyn.Chcąc upiec dwie pieczenie na jednym ogniu, w myśl zasady jeśli nie możesz pokonać wroga to się do niego przyłącz, ogłosił, że przed bitwą ukazał mu się na niebie krzyż i to z jego pomocą odniósł zwycięstwo, co poniosło za sobą dalej idące konsekwencje.
Powstaje zalążek instytucji Kościoła Katolickiego.
Cesarz konstantyn był nie tylko twórcą dzisiejszego "chrześcijaństwa", ale także mianował się pierwszym biskupem i nie oficjalnie pierwszym papieżem. Zbudował też pierwsza katedrę chrześcijańską i nazwał ją imieniem matki Chrystusa - Hagia Sofio. Zorganizował też w późniejszych latach pierwsze religijne zebranie, nazwane w późniejszych czasach Pierwszym Soborem w Nicei. Które miało na celu stworzenia i połączenia wszystkich panujących obecnie wyznań, w całym cesarstwie Rzymskim, w jedną uniwersalną religię.
Cesarz Konstantyn ustanowił prawo zwalniające kler od płacenia podatków i służby w armii.
Cesarz Konstantyn nakazuje święcić niedziele zamiast dotychczasowej soboty.
Konstantyn Wielki, którego rodzina czciła bożka słońca zwanego Sol Invictus, gdy zaczął przewodzić soborom chrześcijańskim, wywyższył specjalnym edyktem pogańskie święto słońca ? niedzielę: ?W czcigodny dzień Słońca [venerabili die Solis] niech urzędnicy i mieszkańcy miast wypoczywają, zaś wszystkie sklepy i warsztaty niech będą pozamykane?. Prof. Aleksander Krawczuk podsumował, że ?edykt Konstantyna obowiązuje w większości
krajów świata aż po dzień dzisiejszy; ów bowiem ?dies Solis? to oczywiście nasza niedziela?.
Cesarz Konstantyn na soborze nicejskim ustanawia kanon pisma "świętego" i "dwójce świętą" awansując Jezusa do miana Boga. Jezus z Betlejem ma zastąpić dotychczas czczonego Mitre.
- W Ewangeliach nie jest wspomniana data narodzin Jezusa Chrystusa, dlatego narodziny Boga Mitry przypadające na dzień 25 grudnia, staja się datą przyjścia na świat Jezusa. Kult Mitry był bardzo popularny w Rzymie oraz na Bliskim Wschodzie.
- Wniebowzięcie Mitry w okresie równonocy wiosennej staje się chrześcijańskim świętem Wielkanocy, które wywodzi się z żydowskiego święta Paschy i zostało oficjalnie narzucona całemu Kościołowi.
- Tradycje kościoła rzymsko-katolickiego Bożego Narodzenia oraz Wielkanocy jakie dziś znamy wzięły się stąd, że
ekspansywny kościół nie mogąc przez pokolenia wyplenić pogańskich według niego zwyczajów obecnych
zamieszkałych na północy i wschodzie europy Słowian, zasymilował je i sprytnie połączył z ważnymi wydarzeniami z życia Jezusa. Tak więc choinka, 12 potraw, wolne miejsce przy stole, prezenty, a palemka, baranek, króliczek czy w końcu jajko to stare słowiańskie zwyczaje. Kiedy kościół nie mogąc wyplenić zwyczaju jedzenia jajek na obchodzone przez nich mimo narzucania siłą chrześcijaństwa, święto wiosny, zadeklarował, że można je jeść po wcześniejszym poświęceniu. Stąd też zwyczaj święconki.
- W Rzymie na Wzgórzach Watykańskich, chrześcijanie przejmują święta grotę Mitry, czyniąc z niej siedzibę Kościoła katolickiego
Wprowadzenie zwyczaju czczenia zmarłych ("świętych") i ich relikwii.
- Aż do IV wieku wyznawcy chrystianizmu nie słyszeli o wieczystym dziewictwie Maryi. Ewangelia Mateusza informuje , iż Józef "nie zbliżał się do Maryi, aż porodziła syna". "Zbliżenie się" oznacza w Biblii małżeńskie współżycie. (Fakt współżycia Józefa z Maryja po narodzinach Jezusa będzie oczywisty dla każdego, komu kościelne dogmaty nie zakazują logicznego wnioskowania.)
Biskupi zostają uwolnieni spod nadzoru sądów świeckich.
Wprowadzenie zwyczaju czczenia aniołów
Na drugim soborze w Konstantynopolu Cesarz Teodozjusz I jako następny już papież po Konstantynie I, do obowiązującej dotychczas "Dwójcy świętej",dołączył trzecia osobę tzw. "Ducha świętego". Oszustwo i jednocześnie pogaństwo polega na tym, że ojciec słońce, czyli Mitra, i matka - Zawsze Dziewicza Mądrość, czyli Sofia lub Atena (różne tłumaczenia), mieli syna światło - czyli Chrystusa. Świętej trójcy nie ma w Biblii. Teodozjusz I ustanowił religię rzymsko-katolicką, religią panującą w całym Rzymie. Rzym jako pierwsze Państwo w Europie (i na świecie), przyjęło tak zwany "chrzest", który potem siłą został narzucany innym Państwom w całej Europie. Dało to początek prześladowania i mordowania przedstawicieli innych wyznań.
W Aleksandrii Chrześcijanie spalili największa na Ziemi bibliotekę, w której przechowywano około 700 000 starożytnych zwojów. Zamknięto starożytne akademie, skończyło się nauczanie kogokolwiek poza murami kościołów.
Sobór w Efezie przemianował Maryję z Christo Tokos (matka Chrystusa) na Theo Tokos (Matka Boska), choć Maria była matką Jezusa tylko jako człowieka. Co ciekawe, Efez, gdzie uchwalono ten dogmat, był stolicą kultu Królowej Niebios ? Diany. Poganie stawiali jej kapliczki przy drogach, a jej wizerunki umieszczali w domach. Sześć wieków później (podczas pierwszych krucjat), chrześcijanie przejęli różaniec. Służył on poganom do odmawiania modlitw ku czci bogini Kali, czczonej na Wschodzie jako Dziewica i Królowa Niebios. Różaniec rozpowszechnił rodzaj mechanicznej modlitwy: modlący się powtarza w kółko te same słowa, czasem i bezmyślnie, jak to czynili poganie, którym chodziło o ilość pacierzy, a nie o jakość modlitwy. Jezus przestrzegł przed taką modlitwą, mówiąc: ?A modląc się, nie bądźcie wielomówni jak poganie; albowiem oni mniemają, że dla swej wielomówności będą wysłuchani? (Mateusza 6:7). Rozpędu nabrał kult maryjny całkiem niedawno. W 1854 roku papież Pius IX ogłosił dogmat o Niepokalanym Poczęciu Marii. Wbrew stanowisku Biblii, która naucza, że ?wszyscy zgrzeszyli?, papież oznajmił, że Maria urodziła się bez grzechu. Oznacza to, że jej matka urodziła Marię w sposób nadprzyrodzony, a Jezus nie jest jedynym, który narodził się niepokalany, jak naucza Słowo Boże (Rzymian 3:23-24). Maria była służebnicą Pańską, wzorem posłuszeństwa i oddania Bogu, ale nie była bezgrzeszna ? sama to rozumiała, mówiąc o potrzebie własnego zbawienia: ?Raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy? (Łukasza 1:47) i składając ofiarę ustanowioną za grzech (Kapłańska 12:7-8; Łukasza 2:22-24). Kolejny dogmat maryjny (o wniebowzięciu) ogłosił zaledwie 54 lata temu (w roku 1950) Pius XII, wynosząc kult Marii jako ?Orędowniczki?, choć Pismo Święte mówi, że ?jedynym orędownikiem między Bogiem i człowiekiem? jest Jezus Chrystus (1 Tymoteusza 2:5). Apostoł Jan napisał: ?Jeśliby kto zgrzeszył, mamy orędownika u Ojca, Jezusa Chrystusa, który jest sprawiedliwy. On ci jest ubłaganiem za grzechy nasze? (1 Jana 2:1-2). Watykan od lat czyni przygotowania do kolejnego dogmatu maryjnego, tym razem o współudziale Maryi w odkupieniu ludzkości (łac. Coredemptrix), choć Biblia mówi, że imię Jezusa jest jedynym, przez które ludzie mogą być zbawieni (Dzieje Apostolskie 4:12). Kilka lat temu jedna z drukarni kościelnych wydrukowała obrazki z Marią przybitą do krzyża...
Władze świeckie podlegają Kościołowi. Kościół katolicki od zawsze rościł sobie prawo do koronowania cesarzy i królów. Po zwycięstwach pierwszego katolickiego króla Franków, Chlodwiga, który pokonał resztki Wizygotów, Kościół rzymski podporządkował sobie niemal całą Europę Zachodnią. Tymczasem Biblia nazywa taki związek między Kościołem a władzą świecką ?nierządem? (Jeremiasza 2:20-31; Ezechiela 16:17-19; Ozeasza 2:5) i ?obrzydliwością? (Apokalipsa 18:9). Pismo Święte stoi na stanowisku rozdziału państwa i Kościoła. Biblijną ideę oficjalnie potępił papież Grzegorz XVI w 1846 roku. W encyklice Mirari Vos nazwał wolność sumienia ?zgubnym błędem, który przywodzi państwa do ruiny?. Jego następca, Pius IX oznajmił, że ?doktryny czy brednie w obronie swobód sumienia to absurd i najzaraźliwszy błąd, straszliwa plaga, której należy się wystrzegać jak ognia?.
W całym cesarstwie Rzymskim, czas mierzyło się od założenia Rzymu w 753 r p.n.e., dlatego aktualnie obowiązującym czas był rok 1378 (od założenia Rzymu). Na polecenia aktualnego Papierza Jana I, pewien mnich i teolog Dionizjusz mały, miał przy pomocy Bibli ustalić w którym roku urodził się ów zbawca ludzkości Jezus. Obliczył on, że Chrystus urodził się 753 r. od założenia Rzymu, a 525 lat temu, i w ten sposób zaczęto liczyć czas do przodu 526, 527 itp. Dionizy popełnił jednak błąd w swych obliczeniach wyznaczając początek ery chrześcijańskiej na rok 754 ery rzymskiej, podczas gdy poprawną datą jest 748. Dionizjusz ustalił również sposób obliczania daty Wielkanocy.
Wywyższenie biskupa Rzymu. W życie wszedł dekret cesarza Justyniana, który stawiał biskupa Rzymu ponad innymi biskupami. Odtąd biskupi rzymscy powoływali się na sukcesję apostolską, wywodząc ją od Piotra (który prawdopodobnie nigdy nawet nie był w Rzymie), choć pierwszym biskupem Rzymu był Linus, a Piotr nigdy nie sprawował tej funkcji. Pierwszemu soborowi w Jerozolimie przewodniczył z kolei apostoł Jakub. Sukcesji apostolskiej nie potwierdza Biblia, a weryfikują ją też wydarzenia historyczne ? na przykład trzy osoby jednocześnie piastowały urząd papieża, ekskomunikując się nawzajem oraz nabywając lub sprzedając tron papieski za pieniądze.
Ustanowiono władze papieży oraz ofiarę mszy świętej.
- Na soborze w Macon biskupi glosowali nad problemem, czy kobiety mają dusze.
Papież Grzegorz I wymyślił i wprowadził naukę o czyśćcu.
O miejscu, gdzie dusze zmarłych cierpią dopóki nie spłacą długu lub nie zostaną wykupione przez ofiary żywych, nie ma żadnej wzmianki w Biblii. Potwierdza to nawet sam kardynał N.Wiseman w swym wykładzie doktryn katolickich: ?W Piśmie Świętym czytelnik nie znajdzie ani słowa o czyśćcu?. Jest tam za to zawarta nauka, że ?postanowione ludziom raz umrzeć, a potem sąd? (Hebrajczyków 9:27). Ludzie otrzymają nagrodę lub karę przy zmartwychwstaniu, a nie zaraz po śmierci, jak wierzyli poganie. Jezus powiedział: ?Oto przyjdę wkrótce, a zapłata moja jest ze mną, by oddać każdemu według jego uczynku?. (Apokalipsa 22:12). Dla ciekawostki; Symbolem papieża Grzegorza był szatański smok, do dzisiaj obecny w Watykanie.
Wprowadzono łacinę do liturgii. Grzegorz I narzucił łacinę jako jedyny język używany do nabożeństwa, mimo że łacina nie była wówczas wszystkim znana. Nakaz ten był sprzeczny z Biblią, która zaleca, aby do nabożeństwa używać tylko języka powszechnie zrozumialego (1 Kor 14:9). Przez wiele wieków prosty lud nie miał dostępu do Słowa Bożego, bo drukowano je po łacinie.
Całowanie nóg papieża. Od tego roku zaczęto praktykować całowanie nóg papieża. W ten sposób Kościół usankcjonował pogański zwyczaj, niezgodny z naukami i duchem ewangelii (zob. Dzieje 10:25-26 / Apokalipsa 19:10; 22:9). Apostoł Piotr ? w przeciwieństwie do powołujących się na jego sukcesję papieży ? nigdy nie pozwoliłby, by jakikolwiek człowiek oddawał mu w ten sposób hołd.
Wprowadzono modlitwy do Marii Panny oraz świętych. Pierwsi chrześcijanie modlili się wyłącznie do Boga, tak jak nakazał Jezus. W późniejszych wiekach zaczęto jednak modlić się do zmarłych ludzi, uznanych za świętych i szukać ich pośrednictwa. Tymczasem Jezus uczył: ?Ja jestem droga i prawda, i żywot, nikt nie przy chodzi do Ojca, tylko przeze Mnie? (Jana 14:6). Słowa te wykluczają pośrednictwo żywych (np. kapłanów), zmarłych (świętych czy Maryi), niebiańskich istot (np. aniołów). Jezus przestrzegł przed innymi pośrednikami: ?Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, kto nie wchodzi przez drzwi do owczarni, lecz w inny sposób się tam dostaje, ten jest złodziejem i zbójcą (...) Ja jestem drzwiami dla owiec? (Jana 10:1, 7).
W Rzymie zaczęto czcić obrazy, oraz zmieniono dekalog.
- Kościół rzymski z Dziesięciu Boskich Przykazań usunął drugie zabraniające kultu wizerunków, które dpkładnie brzmi:
"Nie uczynisz sobie obrazu rytego ani żadnej podobizny tego, co jest na niebie w górze i co na ziemi nisko, ani z tych rzeczy, które są
w wodach pod ziemia. Nie będziesz się im kłaniał ani służył" (Wyjścia 20.4-5). Zeby każdy rozumiał jasno drugie przykazanie, Bóg dał przykazanie uzepełniające, "Abyście nie postąpili niegodziwie i nie uczynili sobie obrazu lub rzeźby, przedstawiającej podobiznę mężczyzny lub kobiety" (Księga Powturzonego Prawa 4.16).
- Otwarło to drogę do handlu obrazami, szkaplerzami, krzyżami, posagami itp. Przykazań jednak musiało pozostać dziesięć. Podzielił wiec kościół ostatnie przykazanie, choć dotyczą tego samego grzechu ? pożądania, mówiące o "niepożądaniu ani żony, ani osła, ani wolu...", na dwie części i odtąd katolicy maja tez Dziesięć Przykazań, tak jak i Żydzi. Tymczasem Jezus polecił oddawać Bogu cześć w duchu i w prawdzie, a nie poprzez przedmioty wykonane ludzką ręką (Jana 4:23-24). Kościół katolicki tłumaczy, że święte przedmioty tylko symbolizują Boga, ale poganie, którzy je czcili, wierzyli podobnie, a jednak Bóg nazywał ich praktyki bałwochwalstwem (Izajasza 44:9-20). Ks. W.Zaleski przyznaje w podręczniku ?Nauka Boża. Dekalog?, że ?w Nowym Testamencie nie mamy świadectw
potwierdzających cześć wizerunków?. Cztery wieki później sobór w Nicei oficjalnie dopuścił kult krzyża, relikwii i obrazów świętych, choć jeszcze synod w Elwirze (306 r.) orzekł, że ?nie należy czcić obrazów ani modlić się przed nimi?
Nastał zwyczaj całowania nóg papieża.
Ustanowiono święto Wniebowzięcia Maryi
Papież Leon III zaczął kanonizować zmarłych.
- Cala Europa znalazła się pod panowaniem Kościoła. Załamuje się aktywność na polu medycyny, techniki, nauki, edukacji, sztuki i handlu. Rozpoczyna się mroczny okres w historii Europy.
Ustanowiono Uroczystość Wszystkich świętych i Dzień Zaduszonych.
Papież Bonifacy VII,wprowadził celibat dla duchownych aby rozwiązać problem przejmowania spadków przez ich rodziny. Do XI wieku duchowni mieli żony i dzieci, żonaci byli także apostołowie. Biblia naucza, że duchownym czy biskupem może być tylko ten, kto się wcześniej sprawdził jako głowa rodziny: "Kto o biskupstwo się ubiega, pięknej pracy pragnie. Biskup zaś ma być nienaganny, mąż jednej żony, trzeźwy, rozsądny, przyzwoity, gościnny, dobry nauczyciel. Nie oddający się pijaństw, niewybuchowy, ale opanowany, niekłótliwy, niechciwy na grosz. Który by własnym domem dobrze zarządzał, dzieci trzymał w posłuszeństwie i wszelkiej uczciwości. Bo jeżeli ktoś nie potrafi własnym domem zarządzać, jakże będzie mógł troszczyć się o kościół Boży? (1 Tymoteusza 3:1-4). Pismo Święte jednoznacznie nazywa tych, którzy łamią naturalne prawo Boże: ?A Duch wyraźnie mówi, że w późniejszych czasach odstąpią niektórzy od wiary i przystaną do duchów zwodniczych i będą słuchać nauk szatańskich uwiedzeń, obłudę kłamców, naznaczonych w sumieniu piętnem występku, którzy zabraniają zawierania związków małżeńskich...? (1 Tymoteusza 4:1-3).
IV sobór laterański ustanowił spowiedź "na ucho". Taka forma spowiedzi pozwalała na sprawowanie większej kontroli nad ludźmi, oraz na "wywiad środowiskowy". Tymczasem Pismo Święte nie zawiera ani jednego przykładu takiej
spowiedzi. Mówi o spowiedzi serca, do której nie trzeba pośrednictwa żadnego człowieka (Psalm 51:1-11). Jezus zachęca do wyznawania grzechów Bogu: ?Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego (...) Wy zatem tak się módlcie: Ojcze nasz, który jesteś w niebie (...) przebacz nam nasze winy? (Mateusza 6:6-12). Apostołom nie przyszło do głowy odpuszczać grzechy. Gdy Szymon z Samaru popełnił grzech, Piotr ? zamiast go wyspowiadać ? polecił mu, żeby wyznał grzech Bogu: ?Odwróć się od tej nieprawości swojej i proś Pana, czy nie mógł by ci być odpuszczony zamysł serca twego? (Dzieje Apostolskie 8:22).
Papież Grzegorz VII ustanowił "klątwę"
Papież Urban II wezwał rycerzy Europy do zjednoczenia i marszu na Jerozolimę. Zainicjował w ten sposób pierwsza wyprawę krzyżowa.
Papież ogłosił, iż "Wyklęty będzie ten, kto powstrzyma swój miecz przed rozlewem krwi".
Masakra Muzułmanów i Żydów w Jerozolimie. Kronikarz Rajmund pisał: "Na ulicach leżały sterty Głów, rak i stop. Jedni zginęli od strzałów lub zrzucono ich z wież; inni torturowani przez kilka dni zostali w końcu żywcem spaleni. To był prawdziwy, zdumiewający wyrok Boga nakazujący, aby miejsce to wypełnione było krwią niewiernych."
- Uczony i filozof, święty Tomasz z Akwinu głosił, ze zwierzęta nie maja życia po śmierci ani wrodzonych praw, oraz ze "przez nieodwołalny nakaz Stwórcy ich życie i śmierć należą do nas".
Ułożono i przyjęto 7 sakramentów świętych.
Kościół zaczął sprzedawać odpusty za grzechy, choć Nowy Testament uczy, że zbawienie jest darem Bożym w Chrystusie i nie można go nabyć za pieniądze: ?Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga: nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił? (Efezjan 2:8-9). Zbawienia nie można nabyć za pieniądze (cóż mają powiedzieć biedacy?), gdyż jest owocem doskonałej ofiary Jezusa, do której nie można dodać niczego. Można ją tylko przyjąć lub odrzucić. Gdybyśmy mogli zbawić się z grzechów sami, np. cierpieniem czy ofiarami, Chrystus nie musiałby przychodzić, aby umrzeć za nas. Dobre uczynki są istotną częścią chrześcijaństwa, jednak są one rezultatem przyjęcia zbawienia, a nie środkiem prowadzącym do niego (Galatów 5:22-23). Tymczasem dobrze płatne odpusty i msze za dusze zmarłych okazały się dla Kościoła tak intratnym biznesem, że sobór we Florencji uchwalił w 1439 roku dogmat, według którego można nabyć zbawienie poprzez oczyszczające cierpienie w czyśćcu i ofiar. Sobór Watykański II utrzymał ten dogmat. Ale Pismo Święte nazywa zbawienie z ludzkich uczynków ?tajemnicą bezbożności?, przeciwstawiając mu ?tajemnicę pobożności?, a więc Dobrą Nowinę o zbawieniu dzięki ofierze Jezusa Chrystusa.
Handel odpustami praktykowany przez Kościół rzymski doprowadził do podziału, tj. reformacji, i przyczynił się do powstania kościołów protestanckich.
Zmiana formy chrztu. Do XII wieku chrzczono przez zanurzenie, gdyż tylko taki chrzest symbolizował według Biblii śmierć Chrystusa i Jego zmartwychwstanie oraz pogrzebanie starego człowieka i wynurzenie nawróconego. Nowotestamentowe słowo ?chrzczę? (gr. baptidzo) znaczy ?zanurzam? (Mateusza 3:16 / Dzieje 8:38-39). Kardynał J.Gibbons przyznał: ?Najstarszą formą Chrztu św. było zanurzenie. Jest to widoczne nie tylko z lektury Ojców Kościoła i wczesnych rytuałów łacińskich oraz wschodnich, lecz także z listów św. Pawła, który pojmuje Chrzest jako kąpiel? (Efezjan 5:26 / Rzymian 6:4 / Tytusa 3:5). W pierwszych wiekach, zgodnie z nauką biblijną, chrzczono tylko dorosłych. Bowiem warunkiem chrztu jest pouczenie o zasadach wiary, wiara w Jezusa oraz pokuta rozumiana jako zmiana życia (Mateusza 28:19 / Marka 16:16 / Dzieje 2:38). Niemowlę nie może spełnić żadnego z tych trzech warunków. Za chrztem dzieci opowiedział się dopiero sobór w Kartaginie w 418 roku.
Zaczęła działać święta Inkwizycja. Sobór w Tours prowadzony pod wodzą papieża Aleksandra III nakazał władzom świeckim więzić ludzi uznanych przez Kościół rzymski za heretyków. Słudzy kościoła zamęczyli i spalili żywcem miliony ludzi, praktyki stosowane w XX wieku przez nazistów, po raz pierwszy zastosowane było na skale masowa przez chrześcijańska inkwizycje. 21 lat później, papież Lucjusz III zażądał dla Kościoła części dobytku po zamordowanych, dlatego majątki "heretyków" przejmowane były przez kościół i inkwizytorów. Konfiskata mienia oskarżonych była dla władz świeckich dodatkową motywacją, aby więzić i palić na stosie jak najwięcej skazańców. Wraz z cesarzem niemieckim, Fryderykiem Barbarossą, wydał nakaz prześladowania i uśmiercania heretyków za pośrednictwem władz świeckich, co oznaczało formalny początek inkwizycji jako instytucji kościelno-państwowej. Była to obelga dla ewangelii. Pan Jezus i apostołowie nigdy nie narzucali nikomu swoich przekonań, ani nie posługiwali się siłą czy władzą świecką, aby narzucać ludziom swe nauki.Jak na ironie inkwizytorzy wybierani byli najczęściej spośród dominikanów i franciszkanów, którzy ślubowali życie w ubóstwie. Nawet w XXI w Watykan nie dopuszcza nikogo do archiwów dotyczących inkwizycji.
Papież Innocenty III zaoferował każdemu, kto chwyci za bron, oprócz boskiego zbawienia, również ziemie i majątek heretyków. Rozpoczęła sie Krucjata Albigenska, której celem bylo wymordowanie Katarów. Szacuje się, ze Krucjata Albigenska pochłonęła milion istnień ludzkich, i dotknęła większa cześć populacji południowej Francji. Przeor, dowodzący wojskami krucjaty, gdy mu się skarżono, ze trudno jest odróżnić wiernych od heretyków, odpowiedział: "Zabijać wszystkich. Bóg ich odróżni".
- Papież Innocenty III twierdzi: "Każdy kto próbuje stworzyć własny wizerunek Boga niezgodny z dogmatem Kościoła musi być bez litości spalony".
Papież Grzegorz IX zakazał czytania Biblii pod sankcja kar inkwizycyjnych. Sobór w Tuluzie pod karą śmierci zakazał wszystkim (z wyjątkiem duchownych) posiadania, a nawet czytania Pisma Świętego, nie tylko w językach narodowych, ale i po łacinie! Bóg natomiast, którego poznajemy z kart Biblii zalecał, aby wszyscy wierzący czytali, rozumieli i znali Słowo Boże: ?Całe Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości, aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła przygotowany? (2 Tymoteusza 3:16-17).
Nakaz papieski zalecał palenie heretyków na stosie. Pod względem technicznym pozwalało to uniknąć rozpryskiwania się krwi.
Wprowadzenie tortur. Papież Innocenty IV zatwierdził bullą Ad extirpanda użycie tortur i głodu wobec posądzonych o herezję.
- Inkwizytorzy (zwykle dominikanie), torturowali ludzi m.in. poprzez wykręcanie, miażdżenie i łamanie kości, wyrywanie paznokci, miażdżenie palców i głowy, oślepianie, przypiekanie rozpalonym żelazem, łamanie na kole, wieszanie za ręce z ciężarami u nóg, uciskanie czułych części ciała, sadzanie na gorących węglach lub żelazie, wyłamywanie stawów, gotowanie żywcem itp. Była to "ludzka" - jak zapewnia kościół - metoda badań.
- Na narzędziach tortur umieszczano motto: "Chwała niech będzie panu"...
Zatwierdzono przyjmowanie komunii pod jedna postacią. Kościół rzymsko-katolicki zdefiniował zasadę transsubstancjacji, czyli przeistoczenia wina i chleba w krew i ciało Chrystusa, które następnie ofiarowane są za grzechy. Ofiara mszy świętej jest kluczową ceremonią Kościoła rzymskiego. Według podręcznika dla duchownych katolickich, autorstwa kardynała Alfonsa de Liguori, ?sam Bóg posłuszny wypowiedzianym przez kapłanów słowom Hoc est corpus meum (To jest ciało moje) ? zstępuje na ołtarz, przychodzi, gdzie go zawołają, ilekroć go zawołają, oddając się w ich ręce, choćby byli jego nieprzyjaciółmi. Gdy już przyjdzie, pozostaje całkowicie w ich gestii; przesuwają Go z miejsca na miejsce, jak im się podoba, mogą też, jeśli sobie życzą, zamknąć Go w tabernakulum, zostawić na ołtarzu l
ub usunąć na zewnątrz kościoła, mogą też, jeśli tak postanowią, spożyć Jego ciało lub podać innym jako pokarm?. Według katechizmu katolickiego, w czasie mszy ?ofiaruje się prawdziwe ciało i krew Chrystusa, a nie ich symbol? Dogmat mówi, że ?msza święta jest prawdziwą i dosłowną ofiarą składaną Bogu? i do tego powtarzalną. Tymczasem
Biblia mówi o ofierze Jezusa: ?Złożywszy raz na zawsze jedną ofiarę za grzechy, zasiadł po prawicy Boga (...) Jedną bowiem ofiarą udoskonalił na wieki tych, którzy są uświęceni (...) gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam już więcej nie zachodzi potrzeba ofiary za grzechy? (Hebrajczyków 10:12-14, 18). Tak, więc, ofiara powtarzalnej mszy świętej jest nie tylko zbędna, ale kwestionuje doskonałość i wystarczalność ofiary Chrystusa!!! Zaledwie 5 lat później papież Honoriusz nakazał, aby ludzie oddawali hostii taki sam kult, jaki należy się tylkoBogu (łac. latria). Katolicy oddają taką cześć opłatkowi, czyniąc znak krzyża w kościele przed tabernakulum lub na widok hostii obnoszonej w procesji. Opłatek jest jednak wytworem ludzkiej ręki, dlatego oddawanie mu czci należnej tylko Bogu jest bałwochwalstwem, sprzecznym zarówno z II przykazaniem Bożym (Wyjścia 20:4-6), jak i z
Ustanowiono uroczystość Bożego Ciała.
Pojawiły się dyskusje na temat płacenia daniny. W odpowiedzi papież ekskomunikował cale miasto, Florencję.
Wybucha epidemia czarnej śmierci, Kościół wyjaśniał, ze winę za ten stan rzeczy ponoszą Żydzi, zachęcając przy tym do napaści na nich.
Papież Klemens V jako pierwszy ukoronował się potrójna korona władcy.
Niezgodność przesadnie bogatej organizacji Kościoła z głoszonymi przez nią ideami Jezusa Chrystusa, doprowadziła do ogłoszenia bulli papieskiej "inter nonnullos", w której uważano za herezje twierdzenia, jakoby Jezus i Jego apostołowie nie posiadali żadnej własności w postaci dóbr materialnych.
Dochodzi do tzw. "Wielkiej Schizmy". Władza jest podzielona miedzy dwóch papieży - jednego urzędującego w Rzymie, drugiego w Avignon. Spory nie dotyczyły religii, ale polityki i władzy
Okres polowania na czarownice. Straszliwymi torturami zamęczono setki tysięcy kobiet posądzanych o czary.
- Dzieci można było również oskarżać o czary: dziewczynki po ukończeniu 9,5 lat, chłopców po ukończeniu 10 lat. Młodsze dzieci torturowano w celu uzyskania zeznań obciążających rodziców. W procesach o czary brane były pod uwagę "zeznania" dwulatków
-Tortury obejmowały : łamanie kołem, wieszanie za ręce, biczowanie, przypiekanie, gotowanie w oleju, wbijanie kolców w oczy, wyrywanie obcęgami piersi i narządów płciowych.
Papież Innocenty VIII oficjalnie nakazał palenie na stosach kotów domowych razem z czarownicami. Zwyczaj ten był praktykowany przez trwający setki lat okres polowań na czarownice.
- Wiara, ze zwierzęta są pośrednikami diabla, doprowadziła do załamania się naturalnej kontroli liczebności populacji gryzoni. Celem ataku gorliwych chrześcijan najczęściej były koty, wilki, węże, lisy, i białe koguty. Ponieważ wiele z tych zwierząt polowało na roznoszące choroby gryzonie, ich eliminacja wzmogła wybuchy epidemii.
Kolumb odkrył Amerykę . Inkwizycja szybko postępuje śladami odkrywców.
Bulla papieska uprawomocniła deklaracje wojny przeciwko wszystkim narodom w Ameryce Południowej, które odmówiły przyjęcia chrześcijaństwa.
- Rozpoczęła się kolejna bestialska rzęź w imię Boga. Wbijano ciężarne kobiety na pale, ćwiartowano żywcem indiańskie niemowlęta, przywiązywano ofiary do luf armatnich i puszczano je z dymem, rozrywano ludzi przy pomocy koni, mordowano, gwałcono, ucinano ręce, nosy, wargi, piersi.
-Jezuita Jose de Anchieta, twierdził: "Miecz i żelazny pręt to najlepsi kaznodzieje". Ten oto barbarzyńca, został beatyfikowany w 1980 r. przez papieża, który nazywał go "apostołem Brazylii, wzorem dla całej generacji misjonarzy". Bandyta, który w bestialski sposób unicestwił tysiące ludzkich istnień, uznany został za świętego...
- Gdy katoliccy "misjonarze" zawitali do Meksyku, żyło tam około 11 milionów Indian, a po stu latach już tylko 1,5 miliona. Słowo Boże zawiezione w tamte rejony "pięknie zaowocowało".
- Podczas pobytu na tamtych ziemiach, papież nazwał ta zbrodnie przeciwko ludzkości "dziełem ewangelizacji i pokoju".
Ustalono, ze tradycja Kościoła jest ważniejszym źródłem objawienia od Słowa Bożego.Sobór w Trydencie uznał ludzkie tradycje, przyjęte przez Kościół, za autorytet w sprawach wiary równy Biblii. Jezus zaś ocenił je tak: ?Ten lud czci mnie wargami, lecz sercem swym jest daleko ode mnie. Ale czci mnie na próżno, ucząc zasad podanych przez ludzi. Uchyliliście przykazanie Boże, a trzymacie się ludzkiej tradycji? (Marka 7:6-8).
Drugim krokiem tego soboru było dodanie do kanonu Pisma Świętego kilku apokryficznych ksiąg (Tobiasza, Judyty, 1 i 2 Machabejskiej, Mądrości, Syracha, Barucha, modlitwy trzech młodzieńców i dwóch rozdziałów do Księgi Daniela). W katolickich wydaniach Biblii nazywa się je ?drugokanonicznymi?, jednak Słowo Boże przestrzega przed dodawaniem czegokolwiek do swej treści: ?Do słów Jego nic nie dodawaj, by cię nie skarał: nie uznał za kłamcę? (Przysłów 30:6). Znacznie mocniej określił takie działanie Jezus w Apokalipsie: ?Ja świadczę każdemu, kto słucha słów proroctwa tej księgi: jeśliby ktoś do nich cokolwiek dołożył, Bóg mu dołoży plag zapisanych w tej księdze? (Apokalipsa 22:18).
Księgi apokryficzne nie są pismami natchnionymi i zawierają szereg błędów teologicznych stojących w opozycji do klarownej nauki biblijnej.
We Francji 24 sierpnia zamordowano 10 000 protestantów. Papież Grzegorz XIII napisał potem do króla Francji Karola IX: "Cieszymy się razem z tobą, ze z Boska pomocą uwolniłeś świat od tych podłych heretyków"
Kopernik publikuje teorie heliocentryczna. Jego dzieło trafia na kościelny indeks ksiąg zakazanych i pozostaje tam aż do 19 wieku. (Czyli aż do 19 wieku kościół uznaje, iż ziemia tkwi nieruchomo w centrum Wszechświata).
Giordano Bruno twierdzi iż gwiazdy są innymi Słońcami, wokół których mogą krążyć inne planety, a na nich żyć inne istoty. Za swoje poglądy zostaje spalony żywcem na stosie. Egzekucje opóźniono o dwa lata z rozkazu papieża Klemensa VIII. Papieżowi zależało, by stos na Campo dei Fiori stal się jedna z atrakcji dla pielgrzymów.
Galileusz próbuje rozpowszechniać teorie heliocentryczna. Zostaje zatrzymany przez Inkwizycje i pod groźba tortur zmuszony do odwołania swych poglądów. Inkwizycja skazuje go na dożywotni areszt domowy.
- Poglądy świętego Augustyna odzwierciedlały "naukowe" podejście Kościoła do świata: "Jest to niemożliwe, aby po przeciwnej stronie Ziemi znajdowali się ludzie,
gdyż w Piśmie świętym nie ma wzmianki o takim rodzie wśród potomków Adama."
Wprowadzono dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny.
Sprzeciw Kościoła wobec Konstytucji Stanów Zjednoczonych. Kościół głosił iż "wolność to bluźnierstwo, wolność to odwodzenie innych od prawdziwego Boga. Wolność to mówienie kłamstw w imię Boga".
Pius IX ogłosił dogmat o nieomylności papieskiej, zrównując przywódcę Kościoła katolickiego (papieża) z Bogiem, gdyż według Biblii tylko Bóg jest nieomylny. W ten sposób papiestwo wypełniło jeszcze jeden element biblijnego proroctwa zapowiadającego ODSTĘPCZĄ MOC, która miała prześladować ludzi w średniowieczu, wprowadzając związek Kościoła i państwa (Daniela 8:11); próbować zmienić przykazania Boże (Daniela 7:25); zasiąść w Kościele Bożym (2 Tesaloniczan 2:2-12); odwrócić uwagę ludzi od ofiary Chrystusa i Jego pośrednictwa, a zwrócić ją na swoje ofiary i na ludzkich pośredników (Daniela 8:11-12); przypisywać sobie Boże atrybuty, np. nieomylność czy prawo do odpuszczania ludziom grzechów (Marka 2:7). Biblia nazywa tę moc ?ANTYCHRYSTEM?. Słowo ?antychryst? (gr. antichristos) oznacza tego, ?który stawia siebie w miejscu Chrystusa?. Takie znaczenie ma zaś oficjalny papieski tytuł Vicarius Filii Dei, a więc ?ten, który stoi w miejscu Syna Bożego?.
DROGA zbawienia jest (według Biblii) tak prosta, że ?nawet głupi na niej nie zbłądzi? (Izajasza 35:8). Jedynie znając Słowo Boże, można zweryfikować nauki soborów i papieży; stwierdzić czy to, co mówią księża i biskupi jest prawdą, czy nie. Tak właśnie postępowali biblijni Berejczycy, którzy ?byli szlachetniejsi od Tesaloniczan, przyjęli naukę z całą gorliwością i co dziennie badali Pisma, czy istotnie tak jest? (Dzieje 17:11). Jest to o tyle ważne, że ?jeśli ślepy prowadzi ślepego, obaj w dół wpadną? (Mateusza 14:15). Ci, którzy głoszą ?inną ewangelię?, będą przeklęci (Galatów 1:8).
Nie daj sobą manipulować, sprawdzaj każde słowo, byś mógł razem z Apostołem Pawłem powiedzieć: ?Wiem, komu uwierzyłem? (Tymoteusza 1:12). Posłuchaj wezwania Jezusa, który nakłania swoje dzieci do opuszczenia fałszywej religii: ?Ludu mój, wyjdźcie z niej, byście nie mieli udziału w jej grzechach i żadnej z jej plag nie ponieśli? (Apokalipsa 18:4). Idź tam, gdzie wierzący ?trwają w nauce apostolskiej, we wspólnocie? (Dzieje 2:42) i ?przestrzegają przykazań Bożych i wiary Jezusa? (Apokalipsa 14:12).
- Papież Leon XIII nadal udowadnia, ze najwyższa kara daje się uzasadnić następująco: "Kara śmierci jest niezbędnym i skutecznym środkiem dla osiągnięcia celu Kościoła, gdy buntownicy wystąpią przeciw niemu i naruszą jedność duchową".
Tortury były prawnie dozwolone przez Kościół od roku 1252, w którym zostały ustanowione przez papieża Innocentego IV, aż do roku 1917, w którym to zaczął obowiązywać nowy Codex Juris Canonici.
Papież Pius XI wydaje encyklikę "Non abbiamo bisogno", w której jest mowa o wdzięczności kościoła dla faszyzmu za zlikwidowanie wroga - socjalizmu.
Hitler oświadczył, ze w chrześcijaństwie widzi "niezachwiany fundament moralności; dlatego "obowiązkiem naszym jest utrzymanie i rozwijanie przyjaznych stosunków ze Stolicą Apostolską". W czasie II Wojny światowej papież Pius XII przyjmował na codziennych audiencjach niemieckich zbrodniarzy wojennych, udzielając im błogosławieństwa.
W petycji do Watykanu, katolicy proszą o dogmatyzacje fizycznego wniebowzięcia Maryi. W odpowiedzi Watykan uchwala dogmat o wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny (w Ewangeliach nie ma słowa o tym).
Dopiero w 1965 roku kościół unieważnił potępienie Galileusza.
Papież Paweł VI ogłasza encyklikę "Humanae vitae", z której skutkami rodziny katolickie borykają się do dzisiaj. Jedynymi środkami regulacji urodzin dopuszczonymi przez kościół pozostaje wstrzemięźliwość płciowa i metoda kalendarzyka, a każdy stosunek płciowy ma mieć na celu poczęcie życia. Encyklika papieska nie przeszkadza jednak Watykanowi na posiadanie udziałów i czerpanie zysków z produktów firmy "Instituto Farmacologico Serono", która wypuszcza na rynek niezwykle dochodowy środek antykoncepcyjny o nazwie "luteolas".
FBI wpada na trop sfałszowanych przez nowojorskich gangsterów papierów wartościowych na sumę 14 milionów dolarów. Odbiorca okazuje się Bank Watykański. FBI ustala ze był to zabieg próbny przed docelowa operacja na kwotę 1 miliarda dolarów.
Papież Paweł VI wyjaśnia, ze kobieta ma zakazany wstęp do kapłaństwa, ponieważ "nasz Pan był mężczyzną".
Papieżem zostaje Albino Luciani, nazwany Janem Pawłem I , człowiek niezwykle skromny, postępowy i uwielbiany przez masy , którego pontyfikat trwał tylko 33 dni. Zgadzał się na stosowanie środków antykoncepcyjnych, dopuszczał kapłaństwo kobiet, sprzeciwiał się celibatowi. Postanawia zniszczyć mafijne struktury watykańskich finansów, a następnie oczyścić Watykan i Kościół z oszustów i aferzystów. Sporządził listę 121 purpuratów watykańskich do natychmiastowego zdymisjonowania. Tuż przed rozpoczęciem zaplanowanych czystek umiera 28 wrzenia po "zjedzeniu niestrawnego posiłku" (zostaje otruty). Nie przeprowadzono sekcji zwłok. Jego testament ginie w tajemniczych okolicznościach.
Tekst pochodzi od czytelnika i pokrywa się ze spisem podanym w książce Apokalipsa Jonatana Dunkiela.
https://tajne.tarot-marsylski.pl/forum/read.php?f=1&t=97805&p=2
http://www.biblia-bog.pl/pismo-swiete-w-zyciu/170-historia-ko%C5%9Bcio%C5%82a-rzymskokatolickiego.html
ver 1 i ver 2 powyżej w linkach źródła
-— ver 3 bardzo bardzo bardzo rozszerzona:
http://grzegorz.jagodzinski.prv.pl/pl/historiakk.html
HISTORIA KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO
CZYLI O CZYM NIE WIE 90% KATOLIKÓW I PROTESTANTÓW
KAŻDY DOBRY KATOLIK MA OBOWIĄZEK ZNAĆ JĄ JAK 10 PRZYKAZAŃ
XVIII–XIV wiek p.n.e. — Postać i kult bóstwa solarnego Mitry są poświadczone na terenach Azji Mniejszej, Persji i Indii.
XIV w. p.n.e. — Krystalizuje się pojęcie grzechu i ideał monoteizmu za panowania egipskich faraonów Totmesa IV, Amenhotepa III, a szczególnie Echnatona (Amenofisa IV), które to pojęcia zostają przejęte przez Hebrajczyków ostatecznie około VII w. p.n.e. Istnieje więcej podobieństw wskazujących, że hebrajski monoteizm miał swoje źródło w Egipcie:
hebrajskie wezwanie modlitewne „amen” przypomina imię boga Amona,
istnieje tylko wiara w jednego jedynego Boga,
obowiązuje zakaz przedstawiania osoby boskiej,
egipskie Aton przypomina hebrajskie Adon – [Wielki] Pan,
Bóg utrzymuje wszystko przy życiu,
Bóg troszczy się o wszystkich ludzi i całe swoje stworzenie,
Wielki Hymn do Atona przypomina biblijny Psalm 104,
Aton był personifikacją tarczy słonecznej, a Bóg Hebrajczyków kojarzony był często ze światłością.
VII–VI wiek p.n.e. — W Persji okres działalności Zoroastra / Zaratustry, reformatora dawnej religii irańskiej mazdaizmu, twórcy zaratustrianizmu. W religii tej występuje wiele koncepcji, znanych potem w religii hebrajskiej lub chrześcijańskiej, np.:
łaska Boża (chwała, charyzma, określana mianem xvarənah, później farrah, farr),
osobista odpowiedzialność za swoje czyny przed Bogiem,
wędrówka duszy po śmierci do piekła lub nieba,
czyściec jako miejsce przebywania dusz oczekujących na wybawienie,
wiara w istnienie diabła (irań. Angra Mainyu) żyjącego w ciemności i przeciwstawnego jedynemu dobremu bogu (irań. Ahura Mazda) żyjącemu w światłości,
Mitra, dosł. Pakt, Przymierze, słoneczne bóstwo pomocnicze będące sędzią w zaświatach,
Duch Święty (lub Duch Stworzyciel), w religii irańskiej Spenta Mainyu, będący emanacją Ahura Mazdy,
VI wiek p.n.e. — Mitra, zwany Sol Invictus (Słońce Niezwyciężone) albo Deus Sol Invictus Mithra, to bóstwo słoneczne religii urzędowej Sasanidów. Mitra zrodził się ze skały (Petra Genetrix) i bardziej przypominał herosa niż boga. Mitra to bóg reprezentujący wartości humanistyczne, stanowi siłę opiekuńczą ładu, porządku i bezinteresownej przyjaźni.
12–5 p.n.e. — Narodził się Jezus (hebr. Jeszua), syn Miriam (znanej w zgrecyzowanej formie pod imieniem Maryi, według Protoewangelii Jakuba – wychowanicy świątynnej) i rzymskiego legionisty Ben Panthery (Pandery; Celsus, „Prawdziwe słowo”). Będąc z nieprawego łoża, musiał opuścić dom rodzinny. Źródła żydowskie (Toledot Jeszu) podają, że Miriam (Maryja) była fryzjerką (trefnis) i zarabiała na rzecz swojej świątyni. Gdy okazało się, że jest w ciąży, kapłani byli zmuszeni natychmiast wydać ją za mąż. Idealnym kandydatem był Józef – miejscowy cieśla, rzemieślnik, człowiek w podeszłym wieku, wdowiec. Józef usynowił Jezusa, chociaż miał kilkoro własnych dzieci. Opisy narodzin Jezusa zamieszczone są w tylko dwóch spośród 4 ewangelii, u Mateusza i Łukasza. Są to opisy sprzeczne, a wiele faktów wskazuje, że także nieautentyczne – zostały dodane dopiero w IV wieku.
— Legioniści rozpowszechniają przywieziony z Persji kult boga Mitry w Cesarstwie Rzymskim. Początkowo istnieje rodzaj tajemnego Bractwa Rycerskiego wyznawców Mitry wśród legionistów i ich przyjaciół.
30 lub 33 — W Jerozolimie ukrzyżowano Jeszua, Jezusa Chrystusa, uznawanego przez niektórych Żydów za długo oczekiwanego Mesjasza, a podejrzanego o wzniecanie waśni religijnych, obrazę uczuć wyznawców religii żydowskiej, sekciarstwo i wszczynanie powstania przeciwko okupantom Rzymskim.
33 lub 34 — Pierwsza egzekucja publiczna w zborze chrześcijańskim dokonana przez apostoła Piotra na Ananiaszu i Safirze. Zostali zamordowani za rzekome ukrycie części swojego majątku przed świeżo powstałym kościołem chrześcijańskim w Jerozolimie. Egzekucja została przeprowadzona z pomocą chrześcijańskiej czarnej magii. Modły chrześcijan wedle zapisu z Dziejów Apostolskich mogą być bardzo szkodliwe dla otoczenia i nowo nawróconych! Zdarzenie to jest uważane za historyczny archetyp mrocznej strony chrześcijaństwa, w szczególności katolicyzmu i papiestwa.
66 — Wybuch żydowskiego powstania antyrzymskiego kierowanego w dużej mierze przez wyznawców Jezusa. Najważniejszym momentem było oblężenie Jerozolimy w 70 roku. Miasto padło 11 września 70 roku. Tacyt podaje, że w walkach zginęło 600 tysięcy ludzi. Całe miasto zostało zamienione w ruinę. Zniszczeniu uległa Świątynia Jerozolimska, tzw. Druga Świątynia, a wszyscy pozostali przy życiu Żydzi, w tym chrześcijanie uważani za jedno ze stronnictw żydowskiej religii, zostali wygnani z terenu miasta.
70 — Zauważalne zjawisko odsuwania się od siebie społeczności wczesnochrześcijańskich i żydowskich.
Z judaizmu wyniesiono założenie, że w odróżnieniu od wyznawców starszych religii politeistycznych, chrześcijanie modlą się tylko do jednego boga. Jednak szybko okazało się, że adresatem ich modłów stał się także Jezus.
Jezusa zaczęto uważać jednocześnie za człowieka i Syna Bożego, za kogoś w rodzaju półboga, jak Herkules, choć w innym rozumieniu, bo mającego dwoistą naturę.
Jezus, w pełni bóg i w pełni człowiek jednocześnie, tworzy z ojcem jeden byt, mimo to chrześcijanie z niewiadomych powodów zaczęli modlić się do każdego z osobna.
— Najstarsze znane mitrea, miejsca sprawowania kultu Mitry, boga Słońca. Pochodzą z połowy II wieku, najnowsze z połowy V wieku n.e.
— Chrześcijanie w dalszym ciągu nie uważają Jezusa za współistotnego – równego Bogu. Przyznają mu drugie miejsce po „niezmiennym i wiecznym Bogu, Stwórcy świata”.
120 — Pierwsze wzmianki o używaniu wody święconej do „wypędzania duchów nieczystych”.
132 — Rzymski cesarz Hadrian postanowił odbudować Jerozolimę jako miasto hellenistyczne ze świątynią Jowisza i nazwą Colonia Aelia Capitolina. Wywołało to wybuch kolejnego powstania żydowskiego pod wodzą Bar Kochby (lata 132–135). Żydzi, wśród których dominowali chrześcijanie, odzyskali przejściowo Jerozolimę, jednak w 135 roku ich opór został złamany. Jerozolima została doszczętnie zniszczona, a na jej miejscu założono rzymskie miasto o nazwie Aelia Capitolina. Plac, na którym stała świątynia żydowska oraz jej otoczenie, został zaorany. Rzymianie zmienili nazwę kraju z Judei na Syria Palestina (Syria palestyńska, czyli filistyńska). Zakazano Żydom wstępu do miasta, a w miejscu ich dawnej świątyni powstała okazała Świątynia Boga Jowisza.
ok. 136–142 — Wprowadzenie instytucji rodziców chrzestnych przez „świętego” Hygina, biskupa Rzymu.
138 — Przypuszczalny rok śmierci Karpokratesa, „heretyka”, judeochrześcijanina nieuznającego boskiej natury Jezusa, uważającego go za prawdziwego syna Józefa.
Karpokrates był przywódcą jednej z sekt gnostyckich.
Wedle Klemensa Aleksandryjskiego głosił naukę promującą wśród mężczyzn wspólne posiadanie kobiet.
O kobietach pisał: „Kobiety ze swej natury są przeznaczone do wspólnych uciech”.
156 (lub 167) — Precedens kultu zmarłych dotyczący na razie kilkunastu osób, także pierwsze wzmianki o kulcie relikwii. Po męczeńskiej śmierci biskupa Polikarpa i jedenastu wiernych z kościoła w Smyrnie (Turcja) zainicjowano praktykę czczenia zmarłych „świętych” i ich relikwii.
157 — Po raz pierwszy zastosowano formy pokuty.
Wprowadzenie kar kościelnych i klątw, czyli zamordyzmu. Była to skuteczna broń Kościoła w walce z własnymi wiernymi.
ok. 170 — Tacjan Syryjczyk w swoim dziele „Diatessaron” porównuje 4 ewangelie. W żadnej z nich nie ma jeszcze opisu narodzin Jezusa.
172 — Pierwsze obwąchiwanie z władzą państwową. Meliton z Sardes kieruje apologię do Marka Aureliusza z podkreśleniem, że dobre stosunki między państwem a Kościołem leżą w interesie obu stron.
178 — Rzymski filozof Celsus poświadcza fałszowanie i modyfikowanie treści Ewangelii i innych pism chrześcijańskich, które i tak, w jego opinii, dalej są pełne sprzeczności. Mówi o rewizjonistach: „przepisywali i przerabiali Pisma Święte z ich pierwotnej postaci i usunęli wszystko, co pozwalało im na odparcie skierowanych przeciwko nim zarzutów” (Orygenes, Alethes logos).
Pomimo zakazania przez Kościół prowadzenia jakichkolwiek dalszych badań dotyczących pochodzenia Ewangelii, uczeni wykazali, że wszystkie cztery uznane przez Kościół Ewangelie zostały przerobione i poprawione.
178 — Mniej więcej wtedy powstał pierwszy znany wykaz ksiąg Nowego Testamentu, uznawanych za natchnione, tzw. kanon Muratoriego. Są w nim znane dziś 4 ewangelie, nie ma Listu do Hebrajczyków, Listu Jakuba, Listów Piotra ani Trzeciego Listu Jana; jest natomiast deuterokanoniczna Księga Mądrości oraz uznawane dziś za apokryfy: Apokalipsa Piotra i Pasterz Hermasa.
180–200 — Powołanie do życia kleru. Ustanowiono „stan duchowny” przez wprowadzenie ordynacji. Chrześcijanie zostali podzieleni na duchownych i laików. Przedtem wszyscy byli na równi, jednocześnie będąc braćmi i kapłanami przed Bogiem.
180–192 — Cesarz Kommodus. Został wyznawcą mitraizmu, co sprawiło, że religia ta podbiła Imperium Rzymskie. Bóg Mitra jako (łac.) Sol Invictus („Słońce Niezwyciężone”) czczony był przede wszystkim od czasów Aureliana przez cesarzy rzymskich, wśród których znalazł się także młody Konstantyn I (306–337), zanim nie przystąpił do chrześcijaństwa.
Ok. 180 — Po raz pierwszy w kontekście chrześcijańskim pojawia się słowo „mnich” (z gr. monos – samotny) u eremity Symmacha.
190 — Wykluczenie z Kościoła m.in. Theodotasa za utrzymywanie, że Jezus był człowiekiem wypełniającym jedynie wolę boską.
195 — Sławę zdobywa Aleksandryjska szkoła katechetów specjalizująca się tworzeniu (fałszowaniu?) dokumentów mających pomóc w „zwycięskim pochodzie chrześcijaństwa”.
— Pod koniec II wieku wyznawcy chrystianizmu zaczynają głosić nauki o wieczystym dziewictwie Maryi. Wcześniej nikt tego nie twierdził. Ewangelia Mateusza informuje, iż Józef „nie zbliżał się do Maryi, aż porodziła Syna”. „Zbliżenie się” oznacza w Biblii małżeńskie współżycie. Stwierdzenie to nie oznacza, że nikt nie współżył wcześniej z Maryją. Nowy Testament informuje także, że Maryja urodziła inne dzieci po Jezusie: „Był pierworodnym między wielu braćmi” (Rz 8:29). Fakt współżycia Józefa z Maryją po narodzinach Jezusa będzie oczywisty dla każdego, komu kościelne dogmaty nie zakazują logicznego wnioskowania.
— Pierwsze wzmianki na temat odbywania przez księży stosunków z tzw. świętymi dziewicami (duchowa małżonka, poświęcona Bogu dziewica). Przed III wiekiem żaden ojciec Kościoła nic nie wiedział na temat dziewictwa Maryi. „Do IV wieku nie słyszano też o jej cielesnym wniebowzięciu; zamieniona później w dogmat wiara w Niepokalane Poczęcie była zwalczana jako zabobon przez największych luminarzy i Ojców Kościoła, takich jak Bernard, Bonawentura, Albert Wielki i Tomasz z Akwinu”.
— Powstają traktaty, celebrujące dziewictwo „pod niebiosa”.
212 — Umiera Klemens z Aleksandrii (ur. ok. 150), filozof i teolog chrześcijański, ojciec Kościoła, uważany przez katolików i prawosławnych za świętego.
Klemens pisał: „Każda kobieta powinna być przepełniona wstydem przez samo tylko myślenie, że jest kobietą”. W innej wersji: „U kobiety sama świadomość jej istnienia powinna wywoływać wstyd”.
„(…) Klemens Aleksandryjski, który jako pierwszy użył słowa «asceci» w stosunku do żyjących w skrajnej wstrzemięźliwości chrześcijan, zabronił stosowania szminki i noszenia ozdób, a nawet uczestnictwa w tańcach i zalecał wstrzymywanie się od spożywania mięsa i picia wina aż do starości”.
217–235 — Walka o władzę w łonie Kościoła. Hipolit, powołany na tron papieski nieprawnie, zostaje pierwszym antypapieżem. Po pojednaniu się z Kościołem i męczeńskiej śmierci uznano go za świętego.
220 — Przyjęto dogmat o konieczności pewnych czynności kościelnych, niezbędnych do zbawienia. Chrzest okazał się niewystarczający.
225–230 — Biskup Rzymu („papież”) Urban I zastępuje zwykły stół ołtarzem i zaleca używanie do ceremonii mszy kielichów wykonanych ze złota lub srebra. Nie była to jeszcze koncelebracja, ani nawet msza w obecnym rozumieniu tego słowa. Kościół już jednak przejmował ceremoniał mitraizmu i powoli proste spotkania modlitewne przekształcał w ceremoniał. Po raz pierwszy zamiast greki użyto łaciny w ceremoniach kościelnych.
235 — Umiera biskup Rzymu Hipolit (ur. przed 170), antypapież. W statucie kościelnym zakazuje kategorycznie wstępowania chrześcijan do wojska: „Jeśli katechumen albo człowiek ochrzczony chce być żołnierzem, to trzeba go odtrącić, sprzeniewierzył się bowiem Bogu!”
240 — Umiera Tertulian, łaciński teolog z Afryki Północnej (ur. między 150 a 160), „ojciec Kościoła”.
Tertulian głosił, że nigdy nie jest za późno na chrzest.
O kobietach pisał: „Kobiecie przystoi jedynie szata żałobna. Skoro tylko przekroczy próg wieku dojrzałego, winna zasłonić swe gorszące oblicze, by nie utracić szczęśliwości wiecznej”.
„Kobieta to bezbożne furie chuci”.
„[Kobieta] to brama, przez którą wdziera się diabeł”.
Oskarża ogół kobiet: „Tyś jest tą, która dopuściła diabła, ty złamałaś pieczęć owego drzewa, ty jako pierwsza naruszyłaś prawo boskie i ty skusiłaś tego, do którego diabeł nie umiał przystąpić. Tak łatwo rzuciłaś na ziemię mężczyznę, istotę stworzoną na podobieństwo Boga. Przez twoją winę, to znaczy gwoli śmierci, musiał tez umrzeć Syn Boży, a ty myślisz jeszcze o ozdobach na twoją obwiedzioną futrem szatę!?” (De cultu feminarum 1, 1)
„Podstawą małżeństwa i podstawą rozpusty jest ten sam akt. Dlatego mężczyzna postępuje najlepiej, jeżeli nie tyka kobiety”. (De exhortatione castitatis 9)
249 — Salezjanie zostają wyklęci przez synod. „(…) którzy nie tylko kastrowali swych zwolenników, ale i każdego, kto miał pecha znaleźć się w ich mocy (…)”.
250 — Wprowadzono naukę o wiecznych mękach.
Wiara w życie pozagrobowe przeniknęła do chrześcijaństwa z kultury helleńskiej. Zgodnie z teorią dualizmu wprowadzoną za Platonem przez Ojców Kościoła, Tertuliana (ok. 160–230) i Orygenesa (186–254), ludzka dusza jest nieśmiertelna, ma świadomość i żyje niezależnie po śmierci człowieka.
Według Biblii śmierć jest rodzajem snu (J 11,11–14; Mt 18,23–25), stanem niebytu, nieświadomości (Hi 14,10–12); człowiek czeka w grobie na zmartwychwstanie przy powtórnym przyjściu Chrystusa (J 6,40); ludzka dusza nie jest odrębnym, nieśmiertelnym organizmem – to tzw. dech życia, siła witalna dana przez Boga, która przy śmierci do Niego wraca (Koh 12,7).
251 — Orygenes tak pisze o współczesnych sobie kapłanach [Przeciw Celsusowi]: „… najbardziej prostackie typy, nauczające dziwnych paradoksów. Otwarcie oświadczali, że nikt inny tylko ignorant jest godny wysłuchiwać ich dyskursów – nigdy nie pojawiali się w kręgach ludzi światlejszych i lepszego gatunku, lecz zawsze starali się mieszać z ignorantami i ludźmi niekulturalnymi, włócząc się po targach i robiąc żarty – szpikowali swoje cienkie książki starymi bajkami – a jeszcze mniej rozumieją – i piszą na papierze nonsensy – i ciągle robią, nigdy nie kończąc”.
254 — Orygenes oskarżony o wprowadzanie zmian do ewangelii Mateusza i tworzenie tzw. apokryfów (przed V Soborem powszechnym) zostaje poddany torturom, a następnie umiera. Cesarz Justynian nakazuje zmiany w niektórych pismach Orygenesa.
265 — Włączenie do nabożeństw chrześcijańskich części celebracji mitrańskiej. Wprowadzono kadzidło, przed którym pierwotni chrześcijanie się wzbraniali. Zwyczaj okadzania zaczerpnięto z kultów pogańskich. Praktyka ta jeszcze długo była powodem wielkich kontrowersji w Kościele – sprzeciwiali się jej m.in. Orygenes i Cyryl Jerozolimski. Ten ostatni nie wahał się określić tę praktykę jako „służenie szatanowi”.
270–275 — Cesarz Aurelian za swego panowania wynosi mitraizm do rangi religii państwowej, a jej wyznawcy stanowią większość religijną w Imperium Romanum. Wszystkie najstarsze kościoły w Imperium Rzymskim, w tym w Niemczech wzdłuż Dunaju, to dawne świątynie kultu Mitry i innych religii. W Niemczech, w tym w okolicach Monachium odkryto już ponad 40 dawnych świątyń religii mitraickiej!
270 — Powstawanie chrześcijańskiego monastycyzmu. Antoni Pustelnik zamieszkuje na górze Kolzim. Podejmuje walkę z szatanem jako pierwszy pustelnik. Wkrótce dołączają do niego inni.
297 — Drugi przypadek uznania męczenników za osoby święte. Pierwsza uroczystość Wszystkich Świętych Męczenników zainicjowana przez kościół w Antiochii.
— Konstytucje Apostolskie opowiadały się (nadal) za małżeństwem duchownych.
303 — Euzebiusz (późniejszy biskup Cezarei) napisał pierwszą znaczącą historię Kościoła. Dokończył ją potem Hieronim do roku 378.
Ok. 306 — Synod w Eliberri (Elvira — Elwira w Hiszpanii, najprawdopodobniej część późniejszej Granady).
„Dokonał rozróżnienia między świętymi dziewicami, które spółkowały tylko raz (semel), a takimi, które czyniły to stale (libidini servierint)”.
Zabroniono duchownym stosunków płciowych przed odprawianiem mszy. „Biskupi, księża i diakoni, w ogóle wszyscy duchowni, sprawujący świętą posługę przy ołtarzu, muszą się wstrzymać od obcowania ze swymi żonami pod karą zawieszenia”. Zakaz ten obowiązywał początkowo tylko część kościoła hiszpańskiego. Duchowni powszechnie byli żonaci, jak nakazywała to Biblia (1Tm 3,1–13; Tt 1,6–9): „Biskup powinien być nienaganny, mąż jednej żony” (1Tm 3,2).
O (zamężnych) kobietach postanowiono: „Kobietom nie wolno we własnym imieniu pisać ni otrzymywać listów”.
Na tym samym synodzie mówiło się o „rozpustnych biskupach, księżach i diakonach”, „cudzołożnych żonach księży”, „katechumenach dzieciobójcach” i „deprawatorach chłopców”.
Tradycja pedofilii wśród duchownych liczy sobie już wiele stuleci…
Duchownym z wyższymi święceniami kapłańskimi zabroniono wstępowania w związki małżeńskie.
Zakazano (w kanonie 36) umieszczać obrazów w kościołach, potwierdzający tym samym biblijny zakaz zawarty w Dekalogu.
Wyznaczono karę dla małżeństw mieszanych chrześcijańsko–żydowskich.
Zakazano duchownym i ludziom świeckim kontaktów z Żydami, poganami i heretykami pod groźbą pozbawienia komunii.
Zakazano też uczestnictwa w pogańskich festiwalach i innych publicznych zabawach.
310 — Wprowadzono praktykę modlitwy za zmarłych. Pierwsza uroczystość Wszystkich Świętych Męczenników zostaje zainicjowana przez kościół w Antiochii.
310 — Wprowadzono zwyczaj żegnania się znakiem krzyża.
312 — Bitwa przy Moście Mulwijskim niedaleko Rzymu, w czasie której Konstantyn obwołany przez wojsko cesarzem zwyciężył i zabił Maksencjusza.
Według legendy, z powodu wizji sennej, którą ujrzał przed bitwą, Konstantyn (krzyż z napisem „tym zwyciężysz”), rok później wydał edykt zrównujący religię chrześcijańską z religiami pogańskimi.
W rzeczywistości w tamtym czasie chrześcijańscy kapłani wierzyli w licznych bogów, a ich wiara nie była spójna. Problem ten istniał od dawna: grupy kapłaństwa stworzyły „wielu bogów i panów” (1 Kor 8,5), istniały liczne sekty religijne, każda z odmienną doktryną (Gal 1,6). „Ołtarz stawał przeciw ołtarzowi” w rywalizacji o słuchaczy (Optatus z Milevis, 1:15, 19, wczesny IV w.). Konstantyn chciał okiełznać naganne praktyki „Ojców Kościoła” tamtych czasów, o których pisano, że są „oszalali” [Życie Konstantyna, przypisywane Euzebiuszowi Pamphiliusowi z Cezarei, ok. 335, tom iii, s. 171].
Według Euzebiusza, Konstantyn zauważył, że w odłamach kapłaństwa „spór narósł do tak poważnego stanu, że potrzebne jest energiczne działanie, aby ustanowić bardziej religijne państwo”. Dostrzegł w tym pogmatwanym systemie fragmentarycznych dogmatów okazję do stworzenia nowej ujednoliconej religii państwowej.
W wyniku tych konsolidacyjnych zabiegów doszło do powstania instytucji Kościoła Katolickiego, a chrześcijaństwo staje się jedną z religii państwowych Rzymu. Odtąd, z roku na rok, dzięki prochrześcijańskiemu nastawieniu Konstantyna, pozycja chrześcijaństwa będzie się umacniać, a inne religie będą wypierane. Polityka ta w ostateczności doprowadziła do prześladowania i mordowania niechrześcijan przez fanatyków religijnych. Prześladowani stali się prześladowcami.
W wyniku prześladowań wyznawcy kultów niechrześcijańskich zostali wkrótce eksterminowani wraz ze swymi bóstwami…
313 — Chrześcijaństwo uzyskuje równouprawnienie z mitraizmem. Edykt w Mediolanie wydany przez Konstantyna i Licyniusza, przyznający chrześcijanom wolność wyznania.
314 — Synod w Arelate uchwalił ekskomunikę dla dezerterów. Dotąd Kościół zabraniał zabijania w obronie koniecznej.
314 — Synod w Ancyrze zezwolił diakonom mieć żony, jeśli je sobie wcześniej zastrzegli.
314 — Konstantyn zwołuje synod w Arles.
Zakończenie schizmy donatystów. Donatyści, czyli zwolennicy „Kościoła męczenników” lub „Kościoła ludzi doskonałych”, negowali ważność sakramentów, jeżeli udzielał ich kapłan znajdujący się w stanie grzechu. Sprzeciwiali się też ponownemu dopuszczaniu do Kościoła tych, którzy wyrzekli się wiary w czasach prześladowań. Przeciwni byli posłuszeństwu władzy cesarskiej.
Synod groził klątwą każdemu chrześcijaninowi, który zgodziłby się na zagranie roli w teatrze.
317 — Po tym jak chrześcijaństwo staje się oficjalną religią imperium, biskupi zaczynają towarzyszyć wojskom jako kapelani i tego roku pojawia się prawdopodobnie pierwsza chorągiew z inicjałami Chrystusa.
317 — W Rzymie na Wzgórzach Watykańskich chrześcijanie przejmują świętą grotę Mitry, czyniąc z niej siedzibę Kościoła Katolickiego (późniejszy Lateran). Zgodnie z późniejszymi wierzeniami, w tym roku uwięziono Lewiatana w podziemiach Lateranu. W miejscach kultu Mitry stawiane są nowe kościoły. Podziemne sanktuaria Mitry można do dziś zwiedzać m.in. pod kościołem Santa Prisca i San Clemente.
318 — Za sprawą Konstantyna jurysdykcja duchowna została zrównana z państwową, co ostatecznie doprowadziło do strasznych nadużyć. Władzę sądowniczą odebrano biskupom kilkadziesiąt lat później.
319 — Cesarz Konstantyn ustanowił prawo zwalniające kler od płacenia podatków i służby w armii.
320 — W kościołach wprowadzono świece wotywne.
320 — W Tabennis (Egipt) powstaje klasztor założony przez byłego rzymskiego żołnierza – Pachomiusza. Stworzył on również pierwszą regułę zakonną (iście wojskową), która wpłynęła na reguły Bazylego, Kasjana i Benedykta.
321 — Cesarz Konstantyn zezwala wszystkim na darowizny na rzecz Kościoła.
321 — Konstantyn oficjalnie nakazuje święcić tzw. chrześcijańską niedzielę zamiast dotychczasowej tzw. żydowskiej soboty (na pamiątkę zmartwychwstałego boga Mitry, którego kult dotarł do Rzymu, a także dla uczczenia słońca uznawanego za boga przez wyznawców kultu Sol Invictus). Dekret Konstantyna brzmi następująco: „Czcigodny dzień Słońca winien być wolny od rozpraw sądowych i od wszelkich zajęć ludności miejskiej; natomiast mieszkańcy wsi mogą w tym dniu swobodnie uprawiać rolę” (Codex Justinianus, III, 12).
324 — Po zwycięstwie nad Licyniuszem Konstantyn zostaje jedynym władcą i wyraźnie już popiera chrześcijaństwo. Zezwala na budowę kościołów w Nikomedii, Antiochii, Jerozolimie (kościół Grobu Świętego), Betlejem (kościół Bożego Narodzenia) i w Rzymie (Laterański). Zwalnia kler z płacenia podatków i świadczenia usług publicznych oraz zrównuje go w prawach z wysokimi urzędnikami państwowymi. Nadaje też prawo przyjmowania majątków ziemskich w formie darowizn.
324 — Euzebiusz z Cezarei napisał „Historię Kościoła”, w którym nie ma wzmianki o narodzinach Jezusa, a Józef jest określony mianem jego ojca. W tym czasie żadna z ewangelii nie mogła więc zawierać opisu narodzin. Wcześniej inni ojcowie Kościoła (Orygenes, Terturian) także nie wspominają faktu narodzin jako rzeczy opisanej w ewangeliach, a jedynie w pismach apokryficznych.
325–367 — W tym przedziale czasowym do ewangelii Mateusza i Łukasza dodano opis narodzin Jezusa. O to fałszerstwo podejrzewani są ojcowie kapadoccy: Grzegorz z Nazjanzu, Grzegorz z Nysy oraz Bazyli Wielki, ponieważ to oni w swoich dziełach szeroko analizowali narodziny Jezusa, przemilczane przez ówczesne wersje ewangelii.
325 — Sobór Nicejski I, pierwszy sobór ekumeniczny. Powszechny sobór biskupów, zorganizowany w celu ujednolicenia dogmatyki ówczesnego podzielonego chrześcijaństwa.
Areios (Ariusz), prezbiter z dzielnicy Baukalis w Aleksandrii, głosi, że Jezus nie jest Bogiem, tylko bóstwem niższej klasy, co było kontynuacją wcześniejszej tradycji teologicznej. Aleksandryjski biskup Aleksander doszedł do przekonania, że chodzi o niebezpieczną, błędną naukę i, gdy Ariusz nie chciał swej nauki odwołać, ekskomunikował go razem z jego zwolennikami.
W wyniku głosowania 250 biskupów sprowokowanego naukami Ariusza, 248 zastraszonych przez Konstantyna biskupów głosowało za uznaniem, że „Syn Boga został zrodzony, a nie stworzony, współistotny Ojcu, czyli że Bóg Syn jest tak samo Bogiem, jak Bóg Ojciec i że Bóg jest jeden, ale w różnych Osobach”. Tym samym usankcjonowano „Dwójcę Świętą”, awansując Jezusa do miana Boga: przysłany na ziemię Jezus i Bóg, który go przysłał, to ten sam Bóg.
Dwóch opornych biskupów (Sekundus z Ptolemaidy i Teonas z Marmaryki) zostało złożonych z urzędu i wygnanych. Ariusza również wygnano, a jego księgi spalono.
Sformułowano chrześcijańskie wyznanie wiary i ogłoszono 20 przepisów prawa (kanonów).
Jezus z Betlejem miał oficjalnie zastąpić dotychczas czczonego Mitrę.
Podstawą kultu Mitry była wiara w nieśmiertelność duszy oraz 10 przykazań podobnych do żydowskich. Mitrze poświęcano chleb i wino lub wodę (oraz ofiary ze zwierząt), a jego wyznawcy łączyli się w gminy, na czele których stali ojcowie. W odróżnieniu od chrześcijan, wyznawcy Mitry nie uważali niewolnictwa za stan zgodny z wolą Bożą, lecz skutek przemocy.
Narodziny Boga Mitry, przypadające na dzień 25 grudnia, stają się datą przyjścia na świat Jezusa. Ułatwia to wypieranie z rynku konkurencji. Wcześniej narodziny Jezusa obchodzono 6 stycznia.
Na tymże soborze „ustalono” datę zmartwychwstania Chrystusa. Przyjęto termin obchodów Paschy: Wielkanoc obchodzić się będzie w pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni księżyca (po zrównaniu wiosennym). W ten sposób Wniebowzięcie Mitry w okresie równonocy wiosennej staje się chrześcijańskim świętem Wielkanocy.
Występowanie wyraźnych podobieństw do mitraizmu ojcowie chrześcijaństwa tłumaczą działalnością diabła.
Sobór Nicejski wprowadził też zasadę syneizaktyzmu: zakaz wspólnego życia duchownych z dziewicami, którą później przekształcono w zasadę celibatu.
Zabroniono duchownym od subdiakona po biskupa wprowadzać w progi swojego domu kobiety z wyjątkiem matki, siostry i ciotki. W wyniku tej decyzji, poszczególnym duchownym przybyło nagle żeńskich członków rodziny, a zwłaszcza wzrosło pogłowie sióstr i ciotek.
Zabroniono duchownym stosunków płciowych. Zezwolono jednocześnie duchownym, którzy dotychczas mieli żony, pozostać w związku.
Po Soborze cesarz (jeszcze wówczas nieochrzczony) wydał dla biskupów okazały bankiet, w czasie którego zdarzało im się zajmować cesarskie łoże biesiadne (Euzebiusz z Cezarei, Vita Constantini). Wydarzenie to jest pierwszym udokumentowanym przykładem korzystania przez kler z przywilejów przysługujących władcom świeckim.
330 — Konstantynopol zostaje ogłoszony przez Konstantyna nową stolicą cesarstwa. Wprowadzenie dogmatyki czczenia zmarłych „świętych” (początkowo byli nimi wyłącznie męczennicy za wiarę) i ich relikwii. Rozpowszechniła się tradycja przenoszenia całych relikwii świętych, lub ich części, na inne miejsca. W ten sposób chciano jakoby podkreślić, że święci są własnością całego Kościoła.
337 — Konstantyn na łożu śmierci przyjmuje chrzest z rąk ariańskiego biskupa Euzebiusza z Nikomedii, mimo że Sobór Nicejski potępił nauki Ariusza. Przed przyjęciem chrztu Konstantyn był wyznawcą Mitry.
337–361 — Na tronie cesarskim zasiada Konstancjusz II, zwolennik arianizmu. Wciela ten odłam chrześcijaństwa siłą na synodach w Arles (353), Mediolanie (355) i Béziers (356). Aby zastraszyć biskupów, na synod w Mediolanie wchodzi z obnażonym mieczem. Nie pierwszy to raz, gdy władca świecki decyduje w sprawach wiary. Za sprawą Konstancjusza potępiono i skazano na zesłanie Atanazego Wielkiego, Hilarego z Poitiers, Dionizego z Mediolanu, biskupa rzymskiego Liberiusza i Hozjusza z Kordoby.
340 — Maria, siostra Pamomiusza, zakłada pierwszy klasztor żeński.
341 — W bardzo sędziwym wieku umiera Paweł z Teb, pierwszy pustelnik chrześcijański (ur. ok. 228), patron paulinów, uważany za świętego przez katolików i prawosławnych. Od 16 roku życia mieszkał na pustyni i był rzekomo karmiony przez kruka posyłanego przez Boga. Przed śmiercią odwiedził go święty Antoni, a jego grób wykopały dwa lwy. Uzupełnieniem tych legend jest przekonanie niektórych, że Paweł jest twórcą modlitwy różańcowej. W rzeczywistości pierwsze przejawy kultu maryjnego są ok. 100 lat późniejsze. Paweł mógł jednak modlić się przy pomocy sznurów z węzłami, jednak były to najpewniej modlitwy do Jezusa, a nie do Maryi. Modlitwę Jezusową do dziś odmawia się przy pomocy czotków (zwanych też brojanicą lub komboskionem) w prawosławiu. Użycie tego typu przedmiotów było jednak nieznane w Europie jeszcze przez co najmniej kilkaset lat. Pierwowzorem takiego modlitewnego sznura mogła być buddyjska mālā, służąca do wykonywania mantr lub innych powtarzalnych praktyk religijnych, znana też w hinduizmie. Służy ona m.in. do odmawiania modlitw ku czci bogini Kali, czczonej w Indiach jako Dziewica i Królowa Niebios.
343 — Precedens mający posłużyć późniejszej dominacji Rzymu nad Kościołem. Synod w Sardyce ustanowił prawo odwoływania się odwołanych przez synod biskupów do biskupa Rzymu (z szacunku dla Piotra, pierwszego niby biskupa Rzymu, o którym większość historyków mówi, że nigdy nie był nawet w Rzymie).
347 — Początek okresu mordowania przedstawicieli innych wiar (pogan) i niszczenia ich świątyń przez chrześcijan podjudzanych przez biskupów, opatów i mnichów. Publiczne nawoływanie przez Kościół do mordowania innowierców i przejmowania ich majątków oraz plądrowania ich świątyń przerabianych następnie na kościoły. Tak zniszczono kult Mitry.
Ojciec Kościoła Firmicus Maternus zachęca władców: „Niechaj ogień mennicy albo płomień pieca hutniczego roztopi posągi owych bożków, obróćcie wszystkie dary wotywne na swój pożytek i przejmijcie je na własność. Po zniszczeniu świątyń zostaniecie przez Boga wywyższeni”. Jest to wyraźny początek zbrodniczej działalności Inkwizycji, w tym faszyzmu, nazizmu i masowego ludobójstwa dokonywanego przez chrześcijan i katolików na innowiercach.
Chrześcijanie wszędzie prześladowali czcicieli Mitry, mitrea zagrabiali, a kapłani kultu Mitry byli zabijani i grzebani w zrównanych z ziemią świątyniach. W ruinach mitreum w Saalburgu znaleziono szkielet spętanego pogańskiego kapłana. Chrześcijaństwo w IV i V wieku wymordowało nawet 5 milionów wyznawców mitraizmu, nieomalże wymazując tę swoją konkurencję z kart historii. Palono masowo woluminy klasyków i filozofów mitraistycznych.
348 — Uznanie życia klasztornego za święte. Jak ta „świętość” wyglądała, nie ma potrzeby się rozwodzić.
Ok. 350 — Już wtedy pospolity lud uważał urząd biskupi za siedlisko ludzi chciwie bogacących się. Znamienne są słowa Ammianusa Marcellinusa, historyka z IV w., który uważał, że „(…) ktokolwiek zostaje biskupem Rzymu, ten łatwo dochodzi do bogactwa i może wieść żywot feudała”.
355 — Biskupi zostają uwolnieni spod nadzoru sądów świeckich.
356 — Chrześcijaństwo rozpoczyna masowe ofensywne zamykanie innych niż chrześcijańskie świątyń, w tym likwidowanie i przejmowanie największych mitreów.
357 — Rzym wprowadza podatek od wyzwalanych niewolników. W odpowiedzi biskupi wydaja zakaz wyzwalania niewolników stanowiących własność Kościoła. Kapłani wprawdzie nadal wieszczą niewolnikom perspektywę szczęśliwego życia pozagrobowego, ale mogą na nie liczyć tylko niewolnicy posłuszni i ulegli. Kary dla nieposłusznych niewolników przewidywało Objawienie Piotra (w II i III w. uważane przez chrześcijan za pismo kanoniczne), które zapowiadało, że tacy „będą niespokojnie gryźć się w język i cierpieć od wiecznego ognia” (Ap. P 11), oraz nauka dwunastu apostołów, która poucza niewolników, aby odnosili się do swych panów tak jak do samego Boga, oraz aby okazywali im „pokorę i bojaźń” (Didache 4, 11).
360 — Wprowadzenie zwyczaju czczenia aniołów. Powstaje nowa „nauka” – angelologia.
Aniołowie są obecni także w judaizmie i islamie.
Chrześcijanie mogą modlić się do aniołów nie tylko o orędowanie u boga, ale także o bezpośrednią pomoc.
Każdy ma własnego anioła stróża, do którego powinien się modlić. W monoteistycznym chrześcijaństwie jest więc więcej adresatów modlitw niż ludzi na ziemi…
361–363 — Chwilowy regres chrześcijaństwa. Julian Apostata ogłoszony przez armię imperatorem usiłuje przeprowadzić reformę państwa. Tępi przepych i blichtr. Odwraca się też od chrześcijaństwa, widząc jego drapieżność i zakłamanie (głoszenie prawd całkowicie sprzecznych z postępowaniem kapłanów). Niestety ma okazję się jeszcze przekonać, jak chrześcijanie traktują boskie przykazanie „nie zabijaj”. Ginie zamordowany przez własnego żołnierza chrześcijanina w imię „świętości wiary”. Dzieje się to podczas wyprawy przeciw Szarpurowi II nad rzeką Tygrys.
364–378 — Cesarz Walens. W czasie jego rządów zostaje przywrócone chrześcijaństwo, jednak w wersji ariańskiej. Kolejny władca ingerujący w wewnętrzne sprawy Kościoła.
364 — Na synodzie w Laodycei Kościół zabronił świętowania soboty.
W Kanonie XXIX tegoż synodu widnieje następujący zapis: „Chrześcijanie nie powinni judaizować i próżnować w sobotę, ale powinni pracować w tym dniu; powinni szczególnie uczcić Dzień Pański będąc chrześcijanami, i jeśli to możliwe, nie pracować w tym dniu. Jeśli jednak będą judaizować w tym dniu, zostaną odłączeni od Chrystusa” (C.J. Hefele, History of the Councils of the Church).
Kanon VIII nakazuje chrzcić powtórnie niektórych nieortodoksyjnych chrześcijan – Frygijczyków, zwolenników gnostyka Montana.
367 — Ostateczne ukształtowanie się kanonu 27 ksiąg Nowego Testamentu (List wielkanocny Atanazego Wielkiego). Wcześniej różne grupy chrześcijan uznawały za natchnione różne pisma, w tym więcej ewangelii niż cztery dziś uznawane. W tym czasie w ewangeliach Mateusza i Łukasza pojawiły się już (sprzeczne ze sobą) opisy narodzenia Jezusa.
375–383 — Cesarz Flawiusz Gracjan zrzeka się tytułu Pontifex Maximus, czyli najwyższego kapłana.
Od tego momentu najwyższym kapłanem staje się biskup Rzymu.
Zrzekając się tytułu, cesarz pozbawił pogańską religię poparcia państwowego. Zaczął stosować represje przeciw poganom i nieortodoksyjnym chrześcijanom.
375 — Wprowadzono po raz pierwszy kult „świętych” obrazów.
378 — Hieronim kończy historię Kościoła, rozpoczętą przez Euzebiusza w 303.
379 — Umiera ojciec Kościoła Bazyli Wielki z Cezarei Kapadockiej (ur. 329), który ustalił piętnastoletnią pokutę za małżeństwo kazirodcze.
380 — Po wstąpieniu na tron cesarski Teodozjusza I Wielkiego, ostatniego cesarza władającego całym Imperium Romanum, początkowo wraz z Gracjanem i Walentynianem II, chrześcijaństwo staje się oficjalną religią Imperium, zaś Kościół organizacją polityczną, zawsze popierającą działania Cesarzy.
Kościół rzymski staje się podporą istniejącego ustroju politycznego, społecznego i gospodarczego, mimo że przez wielu chrześcijan było to uznane za odstępstwo od zasad głoszonych przez Jezusa i tradycję apostolską.
Teodozjusz I wydaje 27 lutego tegoż roku okrutnie krzywdzący tolerancję edykt religijny, który czynił przyjęcie wiary katolickiej obowiązkiem dla każdego obywatela Imperium Rzymskiego – „pod groźbą kar niebiańskich i doczesnych”.
381 — Sobór Konstantynopolitański I.
Skoro wiernym nie przeszkadzał dualizm Ojca i Syna, biskupi zgromadzeni na soborze poszli za ciosem i postanowili sprawę jeszcze bardziej skomplikować.
Do obowiązującej dotychczas Konstantyńskiej „Dwójcy Świętej” cesarz Teodozjusz dołączył oficjalnie trzecią osobę, tzw. „Ducha Świętego”. To właśnie od tego roku pełnoprawnie istnieje dogmat o Trójcy Świętej.
Bezcielesny Duch Święty zyskuje na mocy synodu ekumenicznego w Konstantynopolu pełnię „jestestwa Bożego”. Mimo to utrzymywano, że chrześcijaństwo wciąż jest religią monoteistyczną.
Wcześniej m.in. Orygenes zabraniał wręcz okazywania czci trzeciej osobie Boga.
Takiego samego zdania był zresztą ojciec Kościoła Klemens.
Dziw bierze, że obok trzeciej osoby boskiej nie pojawiła się za jakiś czas czwarta, piąta, …
Do trzech osób boskich dołączono jednak matkę Boską, dziewicę, z której zrodzony jest Jezus.
Uzupełniono nicejskie wyznanie wiary do postaci Credo (czyli wyznania wiary) nicejsko-konstantynopolitańskiego.
W tym samym roku ukonstytuowano na II soborze powszechnym ortodoksyjny (prawosławny) katolicki Kościół państwowy.
382 — Synod w Rzymie zwołany przez Damazego ustanawia zwierzchnictwo Kościoła rzymskiego nad pozostałymi. Uchwała głosi: „Choć kościoły katolickie rozsiane na ziemi są jedną komnatą ślubną Chrystusa, święty kościół rzymski jednak został wywyższony ponad wszystkie kościoły nie uchwałami żadnych synodów, lecz otrzymał prymat słowami Pana i Zbawiciela naszego”. Dotąd nie istniał jeden, wielki Kościół Katolicki, tylko wiele pomniejszych kościołów chrześcijańskich, nieraz konkurujących ze sobą. Cesarz zyskuje pośrednio władzę nad wszystkimi chrześcijanami.
385 — Po raz pierwszy katoliccy biskupi polecili ściąć innych chrześcijan z powodów wyznaniowych. Miało to miejsce w Trewirze.
385 — Hieronim przekłada Biblię na łacinę. Nazwano ją Wulgatą. Od VIII w. jest ona powszechnie używana przez Kościół.
385 — Papież Syrycjusz po raz pierwszy w historii Kościoła opowiedział się za celibatem duchowieństwa. Zakaz spółkowania księży ze swoimi żonami odnoszący się tylko do jednej prowincji kościelnej rozciągnął na cały Zachód.
390 — Synod w Hipponie dobiera odpowiednie ewangelie i podania, rozpoczynając tworzenie kanonu „Pisma Świętego”.
391 — Cesarz Teodozjusz I uznał chrześcijaństwo za religię państwową, a praktykowanie innych kultów, w tym mitraizmu zagrożone zostaje karą śmierci.
Rozpoczyna się trwająca dwa wieki rzeź wyznawców mitraizmu i przejmowanie ich świątyń oraz niektórych obrzędów przez chrześcijaństwo.
78 lat po uznaniu chrześcijaństwa za religię tolerowaną, a nawet uprzywilejowaną przez cesarza Konstantyna Wielkiego, zostaje ono uznane za religię państwową przez cesarza Teodozjusza.
391 — Podjudzany przez katolickich hierarchów, w szczególności przez patriarchów Teofila i Cyryla, motłoch chrześcijański wdziera się do budynków Biblioteki Aleksandryjskiej, niszcząc wszelkie jej dzieła.
Dorobek ludzkości, bezcenne skarby literatury, ginie bezpowrotnie w płomieniach.
Ludzkość na Zachodzie utraciła 700 tysięcy bezcennych dzieł z zakresu architektury, filozofii, matematyki, astronomii i innych nauk.
Jest to początek masowego niszczenia dorobku nauki i kultury oraz światłej cywilizacji starożytnej, początek prześladowania ludzi uczonych, a propagowania ciemnoty i zabobonu pod sztandarami chrześcijaństwa.
Potem Watykan usiłuje ten barbarzyński czyn przypisać kalifowi Omarowi I. Jest to nieusprawiedliwione, bowiem kiedy ten zdobył Aleksandrię, nie było już czego niszczyć.
Chrześcijanie spalili „niechrześcijańskie” pisma i księgi. Wkrótce zamknięto starożytne akademie, skończyło się nauczanie kogokolwiek poza murami kościołów. Zastój spowodowany działaniami świętego kościoła zahamował rozwój cywilizacji i opóźnił postęp naukowy o tysiąc pięćset lat… Proces walki księży z prawdą naukową trwa nadal…
393 — Synod w Kartaginie kończy ratyfikować kanon „Pisma Świętego”.
394 — Mają miejsce ostatnie starożytne igrzyska olimpijskie. Zerwanie z wielowiekową tradycją następuje pod ogromnym wpływem ówczesnych chrześcijan.
Teodozjusz zabronił kontynuacji „barbarzyńskiej” tradycji olimpiad. Od tego momentu zaczyna się umartwianie, wieczne poczucie winy u wiernych nie wiadomo z jakiego powodu. To znaczy wiadomo. Chodzi o bełkot dotyczący grzechu pierworodnego.
394 — Wprowadzono dla kapłanów obowiązek codziennej celebracji mszy.
395 — Podział cesarstwa przez synów Teodozjusza, Arkadiusza i Honoriusza, na Wschodnie i Zachodnie. Arkadiusz otrzymuje Cesarstwo Wschodnie, Honoriusz – Zachodnie. W ślad za podziałem politycznym w przyszłości nastąpi także podział chrześcijaństwa na prawosławne i rzymskokatolickie, ostatecznie w roku 1054.
395 — Augustyn (zwany świętym) zostaje biskupem Hippony.
397 — Umiera Ambroży, biskup mediolański (ur. 339), mędrzec i jeden z tzw. Ojców Kościoła (zachodniego).
Ambroży dokonał reformy liturgii i śpiewu kościelnego. Zamiast praktykowanych spotkań na wspólną modlitwę wprowadza formę nabożeństw ze śpiewem i koncelebracją. Przekształca pobożność w multimedialne widowisko opierając się w dużej części na obrządkach mitralnych.
Ambroży spowodował usunięcie z gmachu senatu rzymskiego posągu bogini Victorii, ostatniego świadectwa dawnej religii w Rzymie.
O kobietach pisze: „Kobieta winna zasłaniać oblicze, bowiem nie zostało ono stworzone na obraz Boga”.
„Jezus mówi do niej: «Kobieta». Ta, która nie wierzy, jest kobietą i [ludzie] zwracają się do niej określając jej płeć; kobieta natomiast, która wierzy – przekształca się w osobę doskonałą, w mężczyznę.” (CSEL 23, 3, 514)
398 — W cesarstwie wschodnim odebrano władzę sądowniczą biskupom, nadaną im przez Konstantyna w 318. Przywilej ten prowadził bowiem do strasznych nadużyć.
398 — Maksym z Turynu (zm. między 408 a 423) zostaje biskupem tego miasta. Jest on autorem słynnego do dziś twierdzenia: „Przyczyną wszelkiego zła jest niewiasta”.
400 — Synod Toledański postanawia: „Jeśli poświęcona Bogu córka biskupa, księdza lub diakona upadnie albo wyjdzie za mąż, ani ojciec, ani matka nie mogą jej przyjąć ponownie; ojciec będzie musiał odpowiedzieć przed soborem; kobieta owa nie będzie dopuszczana do komunii, jeśli po śmierci męża nie uczyni pokuty, jeśli jednak opuści go i zapragnie pokuty, to po jej zakończeniu może przystąpić do stołu świętego”.
— Od V w., co poświadczają liczne, nie tylko Deschnerowskie źródła, biskup Rzymu jest właścicielem największej ilość dóbr ziemskich w całym imperium.
404 — Usunięto Żydów z armii (dotyczyło to imperium rzymskiego).
407 — Umiera Jan Chryzostom, biskup Konstantynopola (ur. 349), który pisał:
„Kobiety są przeznaczone głównie do zaspokajania żądzy mężczyzn”.
„Cała płeć żeńska jest słaba i lekkomyślna. Uświęcona zostaje jedynie poprzez macierzyństwo”.
„Za twym mężem winno iść twe pożądanie, i on winien być twoim panem… zniż się zatem do poddaństwa… bądź jedną z podległych”.
„Istnieje przecież wiele okazji w świecie, które osłabiają sumienność duszy. Należy do nich nade wszystko obcowanie z kobietami. Sprawując pieczę nad rodzajem męskim, zwierzchnik nie powinien zapominać o niewieścim, który właśnie z powodu swej większej skłonności do grzechu wymaga też większej troski”. (O kapłaństwie VI)
408 — W cesarstwie zachodnim odebrano władzę sądowniczą biskupom, nadaną im przez Konstantyna w 318. Przywilej ten prowadził bowiem do strasznych nadużyć.
411 — Początek sporu o pelagianizm (Pelagiusz – asceta irlandzki, 384–410), czyli o wolność woli człowieka, który z natury nie jest ani dobry, ani zły. Chodzi tu o negację wpływu grzechu pierworodnego na człowieka. Grzech pierworodny Adama i Ewy jest tu jedynie złym przykładem, a nie obciążeniem dziedziczonym przez następne pokolenia.
412 — Potwierdzone są przypadki chrztu niemowląt, zatwierdzonego kilka lat później jako obowiązujący. Było to spowodowane wysoką śmiertelnością wśród dzieci w tamtym czasie. Chrzczenie dzieci powodowane było zabobonnym przekonaniem, że jeśli umrą bez tego obrzędu, nie zostaną zbawione, czego przyczyną jest grzech pierworodny.
415 — Tłuszcza zamordowała Hypatię, opiekunkę biblioteki aleksandryjskiej.
W marcu, w drodze do pracy, Hypatia, córka Teona z Aleksandrii, opiekunka Biblioteki Aleksandryjskiej, została zaatakowana przez rozjuszony tłum parafian „proboszcza” Cyryla nazywanego patriarchą.
Dla ówczesnych chrześcijan Hypatia była symbolem nauki i wykształcenia – czyli światopoglądu sprzecznego z rosnącym w świecką siłę chrześcijaństwem. Rozum, wiedzę i osobiste doświadczenie uważano za zbędne i szkodliwe dla wiary, do tego były to nauki głoszone przez kobietę, spadkobierczynię grzesznej Ewy. Utożsamiano je z błędnym i grzesznym pogaństwem.
Hypatia była kobietą wielkiej urody, wiedzy i inteligencji. Jej działalność i osoba kłóciły się ze światem religii chrześcijańskiej (rządzonym przez mężczyzn) i oczekiwaniem na rychłe przyjście Sądu Ostatecznego (ważna była wiara, nie wiedza). Działalność Hypatii była powodem napięć pomiędzy poganami a chrześcijanami, kilkakrotnie przeradzających się w zamieszki.
Bojówkarze Cyryla wyciągnęli ją z wozu, którym jechała, zawlekli do kościoła, podarli jej szaty, na żywca wyłupili jej oczy, porżnęli jej ciało i obdarli je do kości wielkimi ostrymi muszlami. Następnie jej zwłoki spalono, jej dzieła zniszczono, a pamięć po niej starano się wszelkim sposobem zatrzeć.
Zdarzenie to wstrząsnęło nawet chrześcijanami, miało też inne konsekwencje dla całego miasta – w poczuciu zagrożenia wielu uczonych opuściło wkrótce potem Aleksandrię i promieniujący na cały antyczny świat ośrodek naukowy podupadł.
Zbrodniarza Cyryla z Aleksandrii ogłoszono „świętym”. Rozpoczęto mordowanie uczonych.
415 — Wizygoci podbijają Akwitanię i Prowansję. Ich król Euryk przepędza stamtąd biskupów katolickich i osadza na ich miejscu podległych mu biskupów ariańskich. Chrześcijaństwo nicejskie jest bowiem trudniejsze do kontrolowania przez władców.
416 — Teodozjusz wydaje edykt nakazujący spalenie wszystkich pism antychrześcijańskich.
418 — Synod w Kartaginie wprowadza chrzest niemowląt, co służy automatycznemu przyrostowi szeregów Kościoła.
Od XII w. przekształcono go w chrzest przez pokropienie.
Biblia zaleca chrzest dorosłych jako wyraz świadomej i osobistej decyzji zawarcia przymierza z Bogiem, którą powinno poprzedzać poznanie zasad wiary i pokuta rozumiana jako zmiana życia oraz wiara w Jezusa (Mt 28,19; Mk 16,16; Dz 2,38). Nie można za kogoś zdecydować ani kogoś przymusić do chrztu.
419 — Synod w Kartaginie pozbawia niewolników uczestnictwa w sądach, jako świadka lub powoda, co wcześniej nie budziło większej opozycji.
419 lub 420 — Umiera Hieronim ze Strydonu (Eusebius Sophronius Hieronymus, ur. między 331 a 347), ojciec Kościoła, sekretarz i przyjaciel papieża Damazego, patron uczonych i biblistów. Oto jego wypowiedzi na temat kobiet:
„Tak długo, jak kobieta żyje po to, by rodzić, i dla dzieci, tak długo między nią i mężczyzną istnieje taka sama różnica, jak między ciałem i duszą; jeżeli jednak pragnie Chrystusowi bardziej służyć niż światu – wówczas przestanie być kobietą i nazwą ją «mężczyzną», gdyż życzymy sobie, by wszyscy zostali podniesieni do stanu doskonałego mężczyzny”. (Komentarz do Listu do Efezjan 5)
„Jeśli dobrze jest nie zadawać się z niewiastą, to źle jest zadawać się z nią” (Adversus Jovinianum 1, 4)
„Małżonkowie żyją niczym bydło” (Adversus Jovinianum)
Spółkowanie z kobietami upodabnia mężczyzn do świń i innych nierozumnych bydląt, jak pisał do Jowiniana: „Przychylni tobie są ludzie opaśli, pogodni z usposobienia, lubiący się stroić. Dołącz do nich wszystkie świnie i psy, a że lubisz mięso, to i sępy, orły, jastrzębie i sowy… Wszyscy ludzie o pięknych obliczach, wszyscy z wymyślnymi lokami, wszyscy ludzie o rumianych policzkach to twoja trzoda, albo lepiej powiedzieć, że chrząkają oni razem z twoimi świniami... Każdy z twoich świniopasów jest bogatszy niż nasz pasterz, a kozły przyciągają ku sobie wiele kóz. Stali się oni podobni rumakom tęskniącym do klaczy: rżą na sam widok niewiast. Marne kobietki też śpiewają pieśń stworzoną przez ich mistrza: Bóg żąda tylko nasienia”.
423 — Papież Celestyn I zarządza, iż nie wolno wznosić żadnej synagogi bez zgody Kościoła.
428 — Nestoriusz, patriarcha Konstantynopola, zwolennik chrystologii antiochskiej, odrzuca w stosunku do Marii określenie „rodzicielka boga” i przyjęcie „rodzicielka Chrystusa” (czyli dualizm istoty bosko-człowieczej… dwie natury Jezusa).
430 — Umiera Augustyn z Hippony, filozof i teolog (ur. 354), twórca pierwszej doktryny filozoficznej Kościoła Katolickiego. Nawrócony i ochrzczony przez Ambrożego, stał się gorącym zwolennikiem chrystianizmu. Rozgłos zdobyły jego „Wyznania” (autobiografia religijna), dzieło historyczne „Państwo Boże” oraz traktaty teologiczne „O prawdziwej religii” i „O Trójcy”.
Augustyn potępia pogląd o niepokalanym poczęciu Maryi i traktuje go jako zabobon. W 1854 wbrew jego opinii ustanowiono taki dogmat.
Postuluje natomiast, że Maryja musi być dziewicą. Pogląd ten przyjęto jako dogmat w 649 roku na Synodzie Laterańskim.
Naucza (odwrotnie niż prawnicy i myśliciele rzymscy), że niewolnictwo to stan zgodny z naturą, i przekonuje niewolników chrześcijańskich, że ich położenie jest zgodne z wolą Bożą. Jednocześnie karci „nieuświadomionych” chrześcijan stanu niewolnego powołujących się na Stary Testament (który przewidywał wyzwolenie po sześciu latach niewoli). Panom zaś mówi o doczesnym pożytku z Kościoła, który w taki sposób wpływa na świadomość niewolników (In Psalmos 124, 7).
Wszelka władza pochodzi od Boga, a państwo na ziemi powinno wzorować się na państwie niebieskim. Usprawiedliwia to rządy absolutne, a wszelki występek przeciwko władzy czyni przestępstwem.
Twierdzi też, że aborcja nie stanowi aktu zabójstwa. Aborcja zatem wymaga pokuty jedynie z powodu seksualnego aspektu grzechu. Augustyn pisze: „nie można jeszcze stwierdzić z całą pewnością, że istnieje dusza w ciele pozbawionym czucia, gdyż nie jest ono w pełni uformowane, a zatem nie obdarzone zmysłami”.
O kobietach pisze: „Kobieta jest istotą poślednią, która nie została stworzona na obraz i podobieństwo Boga. To naturalny porządek rzeczy, że kobieta ma służyć mężczyźnie”.
„Nie wiem, do jakiej pomocy mężczyźnie została stworzona kobieta, jeśli wykluczymy cel prokreacji. Dlaczego mimo to cel ten się wyklucza, nie rozumiem. Jeśli kobieta nie została dana mężczyźnie do pomocy w rodzeniu dzieci, w takim razie do czego? Może do tego, by razem uprawiali ziemię? W takim razie lepszą pomocą dla mężczyzny byłby mężczyzna. To samo tyczy się pociechy w samotności. O ileż przyjemniejsze jest życie i rozmowa, gdy mieszkają ze sobą dwaj przyjaciele niż mężczyzna i kobieta”. (De Gen. ad litt. 9,5-9)
O prześladowaniach pisze: „Jest prześladowanie niesprawiedliwe, to, którym bezbożni nękają Kościół chrystusowy, i jest prześladowanie sprawiedliwe, to, którym Kościół chrystusowy nęka bezbożnych. Kościół prześladuje z miłości, bezbożni z nienawiści”.
Augustyn wywodził materialistyczną filozofię z „Babilonu” i uważał, że literatura sprzeciwiająca się doktrynie Kościoła nie powinna istnieć w idealnym społeczeństwie chrześcijańskim. Zalecał pozostawianie tylko tych starożytnych materiałów, które były zgodne z punktem widzenia Kościoła. Uważał m.in. że nie należy czytać poezji czy dramatów obrażających moralność seksualną chrześcijan i twierdził, że powstały one z inspiracji przewrotnych pogańskich demonów.
431 — Sobór Efeski I potępia nestorianizm, przyjmuje zasadę wiary w boską naturę Jezusa i uznaje Maryję za „Bożą Rodzicielkę” (pierwszy dogmat maryjny), tj. że człowiek urodził Boga. Logika tego stwierdzenia jest porażająca: człowiek rodzi Boga, który nie ma początku. W każdym razie wyrażenie Christo Tokos – Matka Chrystusa – zostało zastąpione przez Theo Tokos – Boga Rodzica.
Początek kultu Maryi, który odwzorowuje pogański kult bogini-matki. Według Biblii cześć, pokłony, modlitwy należą się tylko Bogu.
Na zgliszczach świątyni Artemidy Efeskiej (przypadek?) wzniesiono pierwszy kościół ku czci Marii.
Wcześniej ustanowiono dwójcę świętą, a następnie trójcę świętą. Mimo to, że czczono trzy różne osoby, utrzymywano, że chrześcijaństwo jest formą monoteizmu. Dalej poszło już gładko: nie minęło dużo czasu, a zaczęto się modlić do Matki Boskiej. Stała się ona popularniejszą adresatką modlitw niż Duch Święty, zatem faktycznie doszło do ustanowienia świętej czwórcy.
Ten i następne sobory nie są uznawane przez Kościół asyryjski.
435 — Umiera Jan Kasjan (ur. ok. 360), mnich, teolog, asceta, popularyzator monastycyzmu i ascetyzmu wschodniego w Kościele zachodnim, opat z Massilii (Marsylii). Założyciel jednej z pierwszych wspólnot monastycznych w Europie Zachodniej. Wliczany w poczet ojców pustyni i Kościoła, święty Kościoła wschodniego, oraz nieoficjalnie Kościoła zachodniego. Oto co pisał na temat kobiet:
„W samotności pustynnej i w milczeniu doszedł ojciec Paweł do takiej czystości serca, że nie tylko nigdy nie spojrzał w twarz niewiasty, ale nawet na szatach niewieścich nie spoczęło oko jego. Gdy pewnego razu w towarzystwie ojca Archelbejusza, mieszkającego w tej samej pustyni, podążał do celi któregoś ze starszych ojców, spotkali przypadkiem niewiastę. Tak się przeraził tym spotkaniem ojciec Paweł, że poniechawszy tych pobożnych odwiedzin zaczął uciekać do swego klasztoru z takim pośpiechem, że nikt by przed lwem lub okrutnym jakim smokiem tak nie pierzchał.”
449 — Sobór Efeski II zwołany przez cesarza Teodozjusza II w celu zakończenia sporu o naturę Jezusa. Wzięło w nim udział około 150 biskupów.
Obradami soboru kierowali Teodozjusz II i patriarcha Aleksandrii Dioskur, obaj będący zwolennikami monofizytyzmu. Do obrad w soborze nie dopuszczono wielu przeciwników monofizytyzmu, chcąc utrzymać liczebną przewagę jego zwolenników. Dioskur nie zezwolił na odczytanie listu papieża Leona I.
Kiedy nieliczna mniejszość przeciwników monofizytyzmu zaczęła protestować przeciwko uchwałom soboru, do kościoła w którym odbywały się obrady, wtargnęła uzbrojona grupa i siłą usunęła opornych biskupów z miejsca obrad. Z powodu tych zdarzeń sobór ten zyskał miano synodu zbójeckiego.
Sobór uznał nauki Eutychesa za prawowierne i przyjął monofizytyzm. Leon I odmówił uznania uchwał soboru.
449 — Leon I (biskup Rzymu, a nie cesarz o tym samym imieniu, który panował nieco później) wprowadza prymat biskupa Rzymu nad innymi biskupami i tym samym staje się pierwszym papieżem w dzisiejszym rozumieniu tego słowa. Dotąd istniało wiele rozproszonych tez o prymacie, a każdy biskup większego miasta nazywany był papieżem, czyli „papą”. Leon wykorzystał fakt podziału Cesarstwa Rzymskiego na wschodnie i zachodnie, i przywłaszczył sobie wszelkie uprawnienia dotychczasowych cesarzy, w tym zwierzchność nad władzą świecką.
449 — Leon I rozszerzył zakaz małżeństw na subdiakonów.
450 — Śmierć Teodozjusza II i wstąpienie na tron nowego cesarza, będącego przeciwnikiem monofizytyzmu, doprowadziła do zwołania w 451 nowego soboru w Chalcedonie, na którym zostały cofnięte wszystkie uchwały synodu zbójeckiego.
450 — W połowie V wieku dzień 15 sierpnia staje się świętem Wniebowzięcia NMP. Sto kilkadziesiąt lat później cesarz Maurycjusz ustanowi ten dzień świętem dla całego Cesarstwa.
451 — Sobór Chalcedoński, czwarty sobór powszechny. Odrzucił monofizytyzm, sformułował doktrynę o dwóch naturach Chrystusa: boskiej i ludzkiej. Ten sobór i następne nie są przyjmowane przez tzw. kościoły przedchalcedońskie (dawniej nazywane monofizyckimi).
475 — Gmina rzymska od tej pory musiała oddawać czwartą część dochodów kościelnych biskupowi. Druga ćwierć wędrowała do kleru, trzecią rozdzielano między biednych, ostatnią zaś przeznaczano na utrzymanie budynków kościelnych.
476 — Koniec starożytności i początek średniowiecza. Ostateczny upadek zachodniego cesarstwa rzymskiego — nieletni cesarz Romulus Augustulus zostaje odsunięty od władzy przez pretorianina i germańskiego (skirskiego lub herulskiego) wodza Odoakera. Wschodnie cesarstwo (Bizancjum) będzie trwać jeszcze prawie przez tysiąc lat.
476 — Cesarz bizantyński Bazylisk (nie: Bazyli) potępia uchwały soboru powszechnego w Chalcedonie, a poparło go w tym ok. 500 biskupów orientalnych. Jest to kolejny dobitny przekład tego, że od V w., wraz z rozpoczęciem ery cezaropapizmu, to monarchowie podejmowali decyzje dotyczące wiary (!) bez zasięgania opinii „duchownych”. Tymczasem biskup rzymski Symplicjusz broni postanowień soboru chalcedońskiego wbrew woli cesarza bizantyńskiego.
480 — Odoaker odsyła insygnia cesarskie cesarzowi Zenonowi do Konstantynopola, na znak, że czuje się zależny od władzy cesarzy wschodniorzymskich. Każe nazywać się patrycjuszem. Zależność od cesarza jest jednak tylko formalna, wkrótce zaczyna mu zagrażać militarnie. W tym samym czasie także biskup rzymski Symplicjusz utrzymuje kontakty z cesarstwem wschodnim, jednak bardziej dba o utrzymanie władzy w Rzymie.
481–511 — Panowanie króla Franków Chlodwiga. Zgodnie ze spisanym za jego czasów przez mnichów „prawem salickim” (na podstawie istniejącego prawa zwyczajowego):
niewolnik był wart mniej niż wół, kradzież niewolnika wyceniono na 1200 denarów czyli 30 solidów, zaś kradzież wołu na 1400 denarów lub 35 solidów;
„liczba razów przewidywanych dla dziewki służebnej waha się od stu dwudziestu do dwustu czterdziestu”
ziemia jest własnością indywidualną, ale dziedziczyć ją może tylko męski potomek, kobiety nie mają takiego prawa.
482 — Cesarz Zenon ogłasza list do Kościoła Egiptu zwany Henotikon (Akt Jedności). Dokument uznaje za podstawę wiary jedynie kanony pierwszych trzech soborów i nakłada anatemę na tych, którzy głoszą inne doktryny, w tym chalcedońską. W ten sposób rzymscy katolicy zostają usunięci z Kościoła powszechnego na mocy postanowienia świeckiego władcy. Kościół wschodni przywraca jedność z monofizytami, jednak za cenę zerwania jedności z Rzymem.
484–519 — Schizma akaćjańska. Biskup rzymski Feliks III wzywa cesarza Zenona do przyjęcia postanowień soboru w Chalcedonie i okłada ekskomuniką patriarchę Konstantynopola Akacjusza.
489–493 — Władca Ostrogotów Teodoryk Wielki (goc. Þiuda-reiks ‘Król Ludów’) z rodu Amalów, wyznawca arianizmu, z podpuszczenia cesarza Zenona wytacza wojnę Odoakerowi, zakończoną jego podstępnym otruciem w czasie uczty wydanej rzekomo w celu ustalenia podziału władzy w Italii. Zamordowani zostają także żona, syn i zwolennicy Odoakera. Jak widać, ani główny odłam ówczesnego chrześcijaństwa, ani jego odłam antytrynitariański, nie wymagały od swoich wyznawców przestrzegania przykazania Nie zabijaj.
493–526 — Panowanie Teodoryka w Italii. Będąc Gotem i arianinem, ale władając ludźmi wyznającymi wiarę chalcedońską (katolicką), na początku swoich rządów wprowadza zasadę pełnej tolerancji religijnej, co było jaskrawo sprzeczne z panującą ówcześnie tradycją krwawych wojen religijnych. Tolerancja nie podobała się zwłaszcza cesarzowi Justynowi (rządzącemu od 518), i Teodoryk tylko dzięki sprawności swojej policji uniknął śmierci z rąk nasłanych skrytobójców.
500 — Teodoryk podczas wizyty w Rzymie organizuje ostatni starożytny adventus, czyli uroczysty i szczegółowo opracowany ceremoniał rzymski, realizowany z okazji przybycia cesarza do miasta. Taki właśnie „pogański” rodowód ma adwent, dziś będący okresem wyczekiwania na narodziny Zbawiciela.
— Aż do VI w. w Hiszpanii synody nie podejmowały sprawy abstynencji seksualnej księży żonatych.
— Małżeństwa zawarte przez duchownych po wyświęceniu uznawane są za nieważne (praktyka poszła inną drogą).
— Za sprawą mnichów irlandzkich spowiedź „na ucho” rozprzestrzenia się po całej Europie. Do tego czasu spowiedź na ogół odbywano publicznie i to bardzo rzadko w ciągu całego życia.
— Początek represji wobec chrześcijan święcących sobotę. Sobota – siódmy dzień tygodnia – jest w Biblii dniem świętym jako pamiątka stworzenia świata (Rdz 2,2–3); nakaz święcenia soboty (szabatu) zawarty jest w Dekalogu (Wj 20,8–11) i przestrzegany przez Jezusa, apostołów i pierwszych chrześcijan.
508 — Zwycięstwo króla Franków Chlodwiga, zwolennika chrześcijaństwa rzymskiego, nad innymi książętami frankijskimi. Kościół rzymski podporządkował sobie prawie całą Europę zachodnią. Od tamtego czasu jest stale uwikłany w politykę. Biblia nakazuje rozdział Kościoła od państwa; związek między Kościołem a władzą świecką nazywa nierządem (Jr 2,20–31; Ez 16,17–19; Oz 2,5) i obrzydliwością (Ap 18,9).
519 — Nowy cesarz Justyn I wycofuje się z postanowień swoich poprzedników Bazyliska, Zenona i Anastazjusza I, i uznaje postanowienia soboru chalcedońskiego, odrzucając monofizytyzm.
Otwiera to drogę do zakończenia schizmy akaćjańskiej i wycofania się z rzuconych na siebie nawzajem anatem.
Po raz kolejny to świecki władca decyduje o kanonie wiary Kościoła.
Zakończeniu ulega pierwszy religijny rozłam między Wschodem a Zachodem, będą jednak następne. Tym razem zwycięża Rzym, Bizancjum ponosi porażkę.
Sześć Kościołów wschodnich (przedchalcedońskich): koptyjski, etiopski, erytrejski, jakobicki, malankarski, ormiański oddziela się ostatecznie od reszty Kościoła powszechnego.
Modlitwa Abyście byli jedno pozostaje odtąd głosem wołającego na puszczy.
Formalną przyczyną rozpadu chrześcijaństwa były różne koncepcje co do natury Jezusa. Kościoły wschodnie przyjęły monofizytyzm. Według obecnie przyjmowanego przez nie poglądu Cyryla z Aleksandrii Słowo stało się ciałem, tworząc jedną hipostazę, przy jednoczesnym zachowaniu niezmienionej natury ludzkiej.
Rzeczywistą przyczyną rozpadu chrześcijaństwa jest jednak tak naprawdę imperialna polityka Cesarstwa Bizantyńskiego, a nie metafizyczne różnice doktrynalne.
Dopiero od połowy XX wieku zaczynają się próby przywrócenia jedności Kościołów wschodnich i prawosławia.
Ok. 524–526 — Umiera chrześcijański filozof i teolog Boecjusz (Anicius Severinus Boëthius), tłumacz Arystotelesa.
O kobietach pisał: „Kobieta jest świątynią zbudowaną na bagnie”.
Boecjusz został stracony, ponieważ zaciekle bronił zbirów nasłanych przez cesarza Justyna na gockiego i italskiego władcę Teodoryka.
Przyczyną chęci zamordowania władcy była jego tolerancja religijna, która nie podobała się Justynowi.
527–565 — Czasy panowania Justyniana I Wielkiego (zwanego nawet Pobożnym), który:
Stworzył podstawy co do tego, jak nawracać przemocą.
Nakazał przeprowadzać przymusowe chrzty.
Wprowadził karę śmierci dla pogan.
Uznał pogan za niezdolnych do aktu prawnego.
Na mocy cesarskiego dekretu, wszyscy poganie zostali uznani za ludzi bez majątku i praw: „iżby ograbieni z mienia, popadli w nędzę”. Dekret ten pozwalał traktować innowierców jako podludzi niemających żadnych praw majątkowych i bezkarnie ich ograbiać, czyli dawał prawo bezkarnego mordowania i grabienia niechrześcijan.
Rozporządził, że nie mógł zostać biskupem ten, kto miał dzieci („Nie: kto był żonaty!”). Ten często cytowany dekret miał źródła natury prawno-majątkowej.
527 — Drugi Synod w Toledo. Stwierdzono, że „księża, którzy udzielają noclegu kobietom i doznają przy tym z podniety, muszą zostać ukarani. Kobiety natomiast mają zostać sprzedane przez biskupa jako niewolnice”.
528 — Benedykt z Nursji zakłada we Włoszech pierwszy zakon na Monte Cassino, w miejscu przedchrześcijańskiego sanktuarium.
529 — Pod wpływem ówczesnych chrześcijan pada antyczny uniwersytet ateński z racji propagowania filozofii pogańskiej (po prostu niezgodnej z chrystianizmem).
538 — Cesarz Justynian wywyższył biskupa Rzymu Linusa. Faktyczny początek instytucji papiestwa. Papież jako następca Piotra jest skałą i głową Kościoła; według Biblii Jezus jest skałą i głową Kościoła (1Kor 3,11; 10,4; 1P 2,8).
539 — Ustanowiono władzę papieży oraz ofiarę mszy świętej. Prymat papieży zastąpiono zwierzchnictwem nad całym Kościołem. Zaczęto wpajać przekonanie, iż msza jest „ofiarą”, a Chrystus realnie jest obecny na ołtarzu. Wcześniej chrześcijaństwo nie sprawowało ofiary mszy świętej.
547 — W klasztorze na Monte Cassino umiera Benedykt z Nursji, autor tradycji benedyktyńskiej, eremita, uważany za świętego (także przez kościoły prawosławny, ormiański, anglikański, luterański, starokatolicki) i patrona Europy. Niekiedy uważany za twórcę wczesnej formy modlitwy różańcowej, choć bardziej wiarygodne jest lokowanie tej formy pobożności 500 lat później. Do benedyktyńskiej tradycji należą inne formy chrześcijańskiej mantry, jak wspólne odmawianie 150 psalmów w ciągu tygodnia.
547 — Ustanowienie postu czterdziestodniowego.
550 — Wprowadzono ostatnie namaszczenie chorych.
553 — Za pontyfikatu rzymskiego biskupa Wigiliusza Kościół zaczyna szerzyć sprzeczne z Biblią nauki o czyśćcu, jako trzecim miejscu, gdzie dusze trafiają po śmierci.
553 — Sobór Konstantynopolitański II, piąty sobór powszechny. Potwierdził doktryny i kanony poprzednich soborów. Potępiono na nim Trzy Rozdziały Orygenesa, w tym teorię preegzystencji dusz, oraz papieża Wigiliusza (ale nie Kościół Rzymski). Cesarz nakazał skreślić jego imię z wykazu papieży.
553 — Justynian wydaje zakaz korzystania z Talmudu. W dalszym ciągu nasilała się wyraźnie antysemicka (czy też bardziej antyżydowska) tendencja pośród cesarzy imperium.
567 — Synod w Tours postanawia: „Ponieważ bardzo wielu dziekanów na wsi, jak też diakonów i subdiakonów, jest podejrzanych o niezaprzestanie obcowania z żonami, dziekan winien mieć zawsze koło siebie kleryka, który będzie mu wszędzie towarzyszył i miał z nim łóżko w jednej celi”. „Siedmiu subdiakonów lub też świeckich (!) miało (w cotygodniowym systemie zmianowym) pilnować dziekana. W wypadku odmowy groziła kara chłosty”.
582 — Ustanowienie przez cesarza bizantyńskiego Maurycjusza (Maurycego) święta Wniebowzięcia Najświętszej Maryi dla całego Cesarstwa Rzymskiego. Jest to odtąd święto poddaństwa pod władzę Imperium Romanum i jako takie należy je traktować. W Europie zachodniej święto to zaczęło upowszechniać się począwszy od połowy VIII wieku.
583 — Trzeci synod lyoński groził złożeniem z urzędu (duchownego) „w razie przyjścia na świat dziecka”. Małżeństwo nie groziło w tym wypadku sankcją, jeśli duchowny zawarł je przed święceniami.
585 — Drugi Synod w Maçon, gdzie zastanawiano się nad takim oto dylematem duchowym: „czy zasłużona niewiasta, w trakcie zmartwychwstania ciała nie będzie musiała przeistoczyć się najpierw w mężczyznę, nim wejdzie do raju”. Podczas synodu jeden z biskupów błysnął oświadczeniem, że kobieta nie może być zwana człowiekiem (mulierem hominem non posse vocari). Czasem twierdzi się także, że na tym synodzie biskupi głosowali nad problemem, czy kobiety mają duszę, i ustalili, że jednak mają.
589 — Trzeci Synod w Toledo poleca biskupom, by sprzedawali kobiety podejrzane o spółkowanie z księżmi, a uzyskane ze sprzedaży pieniądze przeznaczali na cele charytatywne (podobny nakaz wydaje Czwarty Synod w Toledo w 633).
Żydom zakazano posiadania niewolników (chrześcijańskich), do czego chrześcijanie mieli prawo.
590–604 — Papież Grzegorz I Wielki, uznawany za świętego i doktora Kościoła.
Był prawnukiem papieża Feliksa III i krewnym papieża Agapita.
Był pierwszym mnichem, który został biskupem Rzymu.
Za jego pontyfikatu przyjęto politykę eksterminacji rodzimych wierzeń, która sprzyjała mieszaniu się różnych elementów i wchłanianiu niektórych zwyczajów i wierzeń „pogańskich” przez Kościół katolicki. Dla skuteczniejszego wytępiania pamięci o dawnych kultach papież ten zalecał budowę kościołów chrześcijańskich w tych samych miejscach co dawne świątynie „pogańskie”, w tym mitraickie.
Pierwszy używał tytułu Pontifex Maximus, tzn. uznał siebie za najwyższego kapłana wszystkich religijnych kultów w Rzymie. Cynicznie podpisywał się przy tym Servus Servorum Dei — Sługa Sług Bożych. Zwyczaj ten przejęli jego następcy.
W wiernych umacniał nieuzasadnione poczucie winy, mówiąc „przychodzimy na świat z zepsucia i z zepsuciem i nosimy zepsucie w sobie”.
Wprowadził zyskowną zasadę udzielania odpustów i odpuszczania grzechów.
Jako pierwszy pomylił Marię Magdalenę z cudzołożnicą, uratowaną przez Jezusa. Ten błąd pokutował przez wieki (i wciąż pokutuje).
Przypisuje mu się (niesłusznie) wynalezienie chorału gregoriańskiego i rozpoczęcie działalności misyjnej.
Był kolejnym, który próbował usilnie (acz nieudanie) wprowadzić celibat wśród kapłaństwa.
Uważał się za wielkiego specjalistę od spraw seksu. Za największą zbrodnię, większą nawet od kazirodztwa i obcowania ze zwierzętami, uważał coitus interruptus (stosunek przerywany). Zastanawiał się, czy kapłani po nocnej ejakulacji mają prawo do odprawiania mszy. Proponował akty oczyszczenia po „splugawieniu się stosunkiem seksualnym”.
Cierpiał na obsesje seksualne i wprowadził dotkliwe kary za czyny wstydliwe. Karą za masturbację w kościele było 30 dni postu (dla biskupa 50), za coitus interruptus dwa lata pokuty, za seminem in ore (seks oralny) od 3 do 15 lat o chlebie i wodzie, podobnie za stosunek analny.
Przypisuje mu się autorstwo cynicznego zdania: „Nieświadomość nie jest grzechem, więc pozostańcie wiecznie głupcami”.
Ograniczył kształcenie wyłącznie do duchowieństwa, inną sytuację uważał za głupotę i nikczemność.
Nakazał spalenie wielu „niechrześcijańskich” dzieł, nakazał nawet spalić bibliotekę znajdującą się w Palatynie Apolla, „aby jej świecka literatura nie odciągała wiernych od kontemplacji niebios”.
Gardził gramatyką: „Gardzę prawidłową budową zdań i przypadkami, gdyż uważam za rzecz wielce niestosowną, aby słowa boskiej wyroczni byty krępowane przez zasady Donata”.
Wysłał do nowego cesarza Fokasa list gratulacyjny, gdy dowiedział się o zamordowaniu poprzednika Maurycjusza, razem z całą rodziną.
591 — Grzegorz I zrywa z wcześniejszą tradycją (m.in. Hipolita) uznającą Marię Magdalenę za „Apostołkę Apostołów”. Stwierdza: „Wierzymy, że kobieta, którą Łukasz nazywa grzesznicą a Jan Marią, to ta sama osoba, z której, według Marka, Jezus wypędził złe duchy”. Odtąd Maria Magdalena zostaje w tradycji zachodniej uznana za nawróconą prostytutkę i staje się patronką nawrócenia kobiet lekkiego prowadzenia, typem kobiety porzucającej życie nierządne, symbolem nowej Ewy, kobiety oczyszczonej przez pokutę i żyjącej, dzięki łasce Chrystusa zmartwychwstałego, nowym, świętym życiem.
591 — Grzegorz I potwierdza obowiązujący duchowieństwo zakaz utrzymywania stosunków seksualnych ze swymi żonami.
593 — Grzegorz I wprowadził oficjalnie wiarę w czyściec, dla uzdrowienia finansów kurii rzymskiej poprzez sprzedaż odpustów od kar czyśćcowych.
Dusza wierzącego najczęściej ląduje w wymyślonym przez papieża czyśćcu, gdzie czasowo cierpi za grzechy, a czas trwania cierpień zależy od rodzaju grzechów i płacenia księdzu przez krewnych na ziemi. Dusza niewierzącego ląduje w piekle (miejsce wiecznych męczarni).
Od tej pory bóg na sądzie ostatecznym nie stawiał dusz po prawicy i po lewicy, lecz po prawicy, po lewicy i po środkowicy, i ci po środkowicy szli do czyszczalni, by kąpać się w kwasie azotowym, a nie w smole… W związku z powyższymi zmianami organizacyjnymi piekło musiało otworzyć dodatkowe oddziały czyśćcowe, z których dusze po odbyciu kary leciały do nieba. Za tę przysługę bóg obiecał Lucyferowi coroczną odpłatność i darowanie części kar za pomoc w szczytnym dziele zbawienia.
W czyśćcu dusze zmarłych cierpią, dopóki nie spłacą długu lub nie zostaną wykupione przez ofiary żywych. Ci mają możliwość wykupienia cierpiących zmarłych poprzez wskazane przez Kościół czynności i datki prowadzące do uzyskiwania odpustów. Początkowo nieśmiało, rozpoczyna się handel zbawieniem.
600 — Wprowadzenie „godzinek” do Matki Bożej oraz łaciny do liturgii. Wcześniej nabożeństwa oprawiano często po hebrajsku, aramejsku lub grecku.
— Odnośnie mnichów – Jan Klimak: „Mnich powinien być posłusznym, obdarzonym rozumem zwierzęciem”.
— Zaczyna dominować spowiedź indywidualna.
610 — Papież Bonifacy IV otrzymał od cesarza starożytną świątynię pogańską Panteon i kazał złożyć tam liczne relikwie. Budowlę tę poświęcił na kościół pod wezwaniem Matki Bożej Męczenników. Od tego czasu oddawano cześć wszystkim zmarłym męczennikom, w dniu 13 maja.
638 — VI Synod w Toledo nakazuje przymusowe ochrzczenie wszystkich Żydów zamieszkałych w Hiszpanii.
638 — Jerozolima, kolebka chrześcijaństwa, zostaje opanowana przez muzułmanów. „Święty Grób Pański” i inne miejsca ważne dla chrześcijan wpadają w ręce innowierców.
649 — Synod Laterański. Pod wpływem nauk Augustyna z Hippony ogłoszono dogmat, że Maryja poczęła Jezusa za sprawą Ducha Świętego, bez nasienia, i pozostała na zawsze dziewicą. Jest to drugi dogmat maryjny. Stwierdzono ponadto, że Maryja poczęła bez przyjemności i urodziła bez bólu.
Ok. 650 — Synod w Rouen „(…) za złamanie ślubów czystości orzekał karę odosobnienia i surowej chłosty”. Ilość batów zależna od wagi czynu.
653 — VIII Synod w Toledo „przewidywał nie tylko sprzedaż kobiet podejrzanych lub okrytych niesławą, lecz także legalnych żon, jeśli wyszła na jaw ich „niewstrzemięźliwość”.
655 — IX Synod w Toledo wydaje postanowienie, które było źródłem dopływu niewolników dla Kościoła. Jego kanon 10 stanowił: „Kto tedy, od biskupa po subdiakona, płodzi synów w małżeństwie zasługującym na potępienie, z kobietą wolną lub niewolnicą, ten powinien podlegać karze kanonicznej; dzieci z takiego haniebnego związku nie tylko nie powinny otrzymać spadku po rodzicach, lecz na zawsze, jako niewolnicy, stanowić własność Kościoła, którego kapłanami byli ich ojcowie, gdyż ci spłodzili ich w nagannych okolicznościach”.
662 — Zapoczątkowano kult krzyża, jako narzędzia męki zadanej Chrystusowi. W pierwszych wiekach chrześcijaństwa krzyż nie był wcale symbolem chrześcijaństwa. Jedynym znakiem rozpoznawczym, jakiego używali chrześcijanie pierwszych wieków, była ryba.
675 — Synod w Bradze „(…) zakazał duchownym jakichkolwiek spotkań z kobietami (z wyjątkiem matki) bez towarzystwa godnego zaufania szpicla”.
680–681 — Sobór Konstantynopolitański III, szósty sobór powszechny. Potępił monoteletyzm (pogląd, że Chrystus, zarówno w swojej naturze boskiej, jak i ludzkiej, kierował się jedną wolą). Zaczęto używać krzyża jako godła.
692 — Sobór (Synod) in Trullo (dosł. w sali pod kopułą), który był przedłużeniem poprzedniego. Jest też zwany II Soborem in Trullo (Secundum Concilium in Trullo), gdyż w tej samej sali jedenaście lat wcześniej odbył się Sobór Konstantynopolitański III. Inną jego nazwą jest Sobór Piąto-szósty (łac. Concilium Quinisextum, gr. Penthéktē), ponieważ jego ideą było uzupełnienie kanonami kościelnymi dwóch poprzednich soborów, które nie wydały żadnych spisanych zasad. Zajął się głównie sprawami administracji i dyscypliny kościelnej.
Nie uczestniczyli w nim biskupi Zachodu (wyjątek: Bazyli z Gortyny na Krecie, podlegającej wówczas jurysdykcji Rzymu) i jego kanony nie są uznawane przez Kościół Katolicki, stąd w teologii katolickiej przyznawana jest mu ranga synodu lokalnego i konsekwentnie jest nazywany Synodem in Trullo. Prawosławni traktują go jako część szóstego soboru powszechnego.
Podjęto temat oczyszczenia zwyczajów z pewnych praktyk pogańskich, które pobożność ludowa włączała do obchodów świąt kościelnych.
Wiele ustaleń Soboru dotyczyło pogodzenia różnic w praktykach liturgicznych i zwyczajach duchowieństwa na Wschodzie i Zachodzie. Potępiono szereg zwyczajów liturgicznych Zachodu: celebrowanie Eucharystii w dni powszednie w Wielkim Poście (zamiast sprawowania Liturgii uprzednio poświęconych darów), poszczenia w soboty w ciągu roku, opuszczanie „Alleluja” w Wielkim Poście, ukazywanie Chrystusa w postaci baranka.
Potwierdzono prawo żonatych mężczyzn do otrzymywania święceń prezbiteratu i diakonatu. Postanowiono też, że duchowni, którzy z powodu święceń podjęliby separację ze swoją żoną, oraz ci, którzy porzucili swe żony, podlegają ekskomunice.
Stwierdzono, „(…) że w Afryce, Libii i innych miejscach najbardziej bogobojni biskupi obcują ze swymi żonami”. Ów synod był przeciw małżeńskim stosunkom u biskupów, jednak zezwalał na nie subdiakonom, diakonom oraz księżom, „jeśli związali się małżeństwem przed święceniami na subdiakonów”.
Biskup Rzymu Sergiusz I odmówił podpisania postanowień Soboru, stwierdzając, że woli raczej umrzeć niż podpisać się pod takimi „błędnymi nowinkami”. W odpowiedzi cesarz wysłał armię na Rzym w celu uwięzienia papieża. Nie doszło jednak do aresztowania, ponieważ w obronie papieża stanął lud Rzymu oraz wojsko. Wysłannicy cesarscy zostali wypędzeni.
Sobór in Trullo doprowadził do krótkotrwałej schizmy. Zakończyła się ona w 710 roku.
693 — XVI Synod w Toledo proponuje zadośćuczynienie tym, którzy oddawali cześć drzewom, ustroniom leśnym, źródłom i skałom: „jeśli szlachetny urodzony – trzy funty złota, jeśli mizerny – sto uderzeń rózgą”.
694 — XVII Synod w Toledo uznaje wszystkich Żydów za niewolników. Ich kapitały ulegają konfiskacie, zostają im też odebrane dzieci od siódmego roku życia wzwyż celem przymusowej katolicyzacji w rodzinach zastępczych, katolickich. Pretekstem była zaś rzekoma działalność antypaństwowa oraz znieważanie krzyża (dziś za znieważanie krzyża funkcjonują zdecydowanie łagodniejsze kary).
705 — Papież Jan VII odrzucił uchwały Soboru in Trullo, który orzekł, że nad Kościołem powszechnym stoi nie jeden papież, ale dwóch papieży o równych prawach – papież Konstantynopola i Rzymu.
709 — Za pontyfikatu papieża Konstantyna zapoczątkowano upokarzający wiernych i niższy stopniem kler zwyczaj całowania nóg papieskich przez poddanych.
710 — Koniec schizmy zapoczątkowanej na Soborze in Trullo. Podczas spotkania z papieżem Konstantynem cesarz Justynian II zwolnił Kościół Zachodni z obowiązku przestrzegania kanonów soboru.
715 — Wprowadzono i upowszechniono modlitwy do Marii Panny i świętych uznawanych przez Kościół.
Po ustanowieniu świętej dwójcy, później świętej trójcy, jeszcze później oficjalnego kultu Matki Boskiej (co faktycznie dało świętą czwórcę) chrześcijaństwo wciąż jakoby pozostawało religią monoteistyczną, w odróżnieniu od starszych religii politeistycznych. Nic nie stało na przeszkodzie, by do listy adresatów kultu dopisać kolejne pozycje.
Do trzech osób boskich i Matki Boskiej dodano szybko dwunastu Apostołów, a następnie mnożących się w zawrotnym tempie świętych. Dziś mamy ich już ponad dziesięć tysięcy.
Podobnie jak bogowie „pogańscy”, każdy święty ma inne moce i w inny sposób może wspomóc modlącego się doń człowieka. Mimo to chrześcijaństwo nadal uznawane jest za monoteizm.
Zgodnie z kościelną logiką, święci nie mają boskich mocy, a jedynie wstawiają się za modlącego u boga. Jednak faktycznie to oni są adresatami modlitw i to oni są obiektem religijnej czci. W istocie nie ma więc żadnej różnicy między modlitwą o dobre plony zanoszoną do świętego Jacka a modlitwą o dobre plony zanoszoną do Świętowita.
721 — Synod rzymski zagroził „klątwą każdemu, kto wejdzie w związek małżeński z osobą, z którą trzymał do chrztu dziecko”. Rodzicom chrzestnym odtąd nie wolno ze sobą wchodzić w związek małżeński, o ile razem trzymali czyjeś dziecko do chrztu.
726 — W Rzymie zaczęto czcić obrazy świętych.
Kościół rzymski z Dziesięciu Boskich Przykazań usunął drugie, które brzmi: „Nie uczynisz sobie obrazu rytego ani żadnej podobizny tego, co jest na niebie w górze i co na ziemi nisko, ani z tych rzeczy, które są w wodach pod ziemia. Nie będziesz się im kłaniał ani służył”.
Otwarło to drogę do handlu medalikami, obrazami, szkaplerzami, krzyżykami, posągami, itp.
Przykazań jednak musiało pozostać dziesięć. Podzielił więc kościół ostatnie przykazanie, mówiące o niepożądaniu ani żony, ani wołu, ani osła, na dwie części i odtąd katolicy mają też dziesięć przykazań, tak jak i Żydzi.
731 — Papież Grzegorz III przeniósł święto męczenników z 13 maja na 1 listopada pod wpływem kultów pogańskich. Oficjalnym, rzekomym powodem były trudności z wyżywieniem rzesz pielgrzymów przybywających do Rzymu na wiosnę.
742–743 — Pierwszy niemiecki sobór narodowy za złamanie ślubów czystości „(…) przez służebnicę Chrystusa nakazywał karę „więzienia o chlebie i wodzie”, a ponadto trzykrotną chłostę i ogolenie głowy” – karę w średniowieczu bardzo poniżającą, stanowiącą ponadto symbol kastracji”.
747 — Papież Zachariasz „wyróżniający się przede wszystkim dobrocią” „(…) kazał wtrącić do więzienia mnichów i mniszki, którzy złamali śluby, dla czynienia tam stałej pokuty aż do śmierci”.
753 — Synod w Metzu. Zdarzało się, iż duchowni hańbili kobiety w świątyniach. Dopuszczali się tego nawet wobec najbliższych krewnych i chyba nierzadko. Dlatego też na synodzie postanowiono: „Jeśli duchowni uprawiają porubstwo z zakonnicami, matkami (!), siostrami itd., to posiadających wyższe święcenia trzeba pozbawiać ich stanowisk, a kapłanów z niższymi święceniami chłostać”. Była to reakcja władzy kościelnej na masową niemoralność kleru, zarówno biskupów jak i zwykłych duchownych.
754 — Umiera benedyktyn Bonifacy Winfrid (ur. między 672 a 675), apostoł Niemców, który twierdził, że „kobietom nie wolno śpiewać w kościele”.
769 — Synod na Lateranie pod przewodnictwem papieża Stefana III ustanowił nowy dekret dotyczący wyboru papieży. Odtąd o prawo wyboru może ubiegać się wyłącznie duchowny. Od elekcji całkowicie odsunięto osoby świeckie, a przede wszystkim oligarchów rzymskich.
783 — Nastał powszechny zwyczaj całowania nóg papieża. W owym czasie papież kąpał się, w tym mył nogi, zwykle nie częściej niż raz w miesiącu.
785 — Synod w Paderborn, podobnie jak synod w Toledo (proponuje zadośćuczynienie tym, którzy oddawali cześć drzewom, ustroniom leśnym, źródłom i skałom): „ukarać szlachetnie urodzonego – sześćdziesięcioma, wolnego – trzydziestoma, niewolnego – piętnastoma solidami. Jeżeli grzywny nie może spłacić, ma służyć Kościołowi do czasu uiszczenia opłaty”.
787 — Sobór Nicejski II, siódmy sobór powszechny, na którym mimo sprzeciwu dwóch poprzednich papieży zatwierdzono niektóre postanowienia Soboru in Trullo, a także ostatecznie usunięto drugie przykazanie biblijnego Dekalogu, potępiając ikonoklazm, dopuszczając kult relikwii, krzyża i obrazów oraz modlitwy do świętych. Zakaz kultu wizerunków to jedno z dziesięciorga przykazań (Wj 20,4–5); Biblia zawiera zakaz zmiany przykazań (Mt 5,18). „Dopóki nie przeminie niebo i ziemia, ani jedna litera, ani jedna kreska nie może być zmieniona w Prawie” (Jezus). „Nawet gdybym ja przyszedł i próbował wprowadzić małą zmianę do tego, co podałem pierwotnie, niechaj będę przeklęty” (Paweł).
800 — Papież Leon III stał się świeckim księciem.
801 — Leon III ustanowił Dni Krzyżowe.
813 — Oznajmiono o wzięciu Marii Panny do nieba. Ustanowiono Święto Wniebowzięcia NMP.
816 — „W Niemczech wielki synod w Akwizgranie zezwalał na wyświęcenie żonatych mężczyzn”.
Postanowiono, że „kapłanowi nie wolno zdradzić grzechu biskupa, gdyż jest on ponad nim”.
Na tym samym synodzie ogłoszono: „liczne nieszczęścia, jakie spadły na Kościół i państwo, są karą za powszechnie uprawianą rozpustę, pederastię, bestiofilię, zażyłe obcowanie wiernych nawet ze zwierzętami”.
„W miejscu, w którym zatrzyma się ksiądz, nie powinna przebywać żadna kobieta”.
835–837 — Papież Grzegorz IV wprowadza obchody święta ku czci Wszystkich Świętych. Odtąd 1 listopada jest dniem poświęconym pamięci nie tylko męczenników, ale wszystkich świętych Kościoła Katolickiego. Na prośbę cesarza Ludwika Pobożnego rozszerzono to święto na cały Kościół.
850 — Zniszczenie autonomii biskupów (podporządkowanie ich Rzymowi) przez fałszywe dekretalia rzekomego Izydora.
863–867 — Schizma Focjusza. Patriarcha Konstantynopola Focjusz uznał za herezję rozesłał list do pozostałych patriarchów informując o szerzącej się w Kościele zachodnim herezji Filioque (Duch Św. pochodzi od Ojca i Syna, a nie tylko od Ojca) i ekskomunikował papieża Mikołaja. Rzeczywistym powodem tej decyzji była rywalizacja o strefy wpływów wśród chrystianizowanych ludów bałkańskich i wśród Słowian. Na terenach tych swoją misję rozpoczęli bracia Cyryl i Metody, którzy jako uczniowie Focjusza rozpowszechniali ryt bizantyjski adaptując go do lokalnych potrzeb. Za pontyfikatu Mikołaja ich misja była skutecznie blokowana przez duchownych łacińskich.
867 — Nowy cesarz Bazyli I wypędza Focjusza z Konstantynopola.
869–870 — Sobór Konstantynopolitański IV (katolicki), według Kościoła Katolickiego ósmy sobór powszechny, nieuznawany przez prawosławie. Potępiono Focjusza, uznając go za schizmatyka. Potępienie to, odrzucone przez biskupów wschodnich, usankcjonowało podział chrześcijaństwa na katolicyzm i prawosławie.
879–880 — Sobór Konstantynopolitański IV (prawosławny). Zrehabilitował i przywrócił patriarchę Focjusza na zajmowane stanowisko. Początkowo uznany na Zachodzie jako powszechny. Jednak następnie odrzucony, podtrzymano opinię o błędach Focjusza. Sam Focjusz cofnął wydaną wcześniej ekskomunikę na papieża. Stosunki między Rzymem a Bizancjum unormowały się na półtora wieku.
888 — Synod w Moguncji przyznał, że popełniono „bardzo wiele zbrodni”, polegających na tym, że „księża spółkowali z własnymi siostrami i płodzili z nimi dzieci”.
890 — Pierwsze wzmianki o kulcie Józefa, męża Marii i opiekuna Jezusa.
897 — Synod trupi. Papież Stefan VII wykopuje z grobu Formozusa, jednego z ze swoich poprzedników (z którym rywalizował o papiestwo) i urządza mu kilkudniowy proces. Akt oskarżenia zawiera trzy zarzuty: krzywoprzysięstwo, niezdrowe ambicje, naruszenie kanonów. Za karę martwemu papieżowi kat odrąbuje trzy palce, następnie zrzuca trupa z tronu, przebiera w zwyczajne szaty i wlecze ulicami Rzymu, po czym wrzuca do zbiorowego grobu z biedakami. Po kilku dniach papież Stefan dochodzi jednak do wniosku, że to za mało i nakazuje ponowne wydobycie szczątków Formozusa i wrzucenie ich do Tybru. Kilka dni później Stefan umiera „nagłą śmiercią”, a lud Rzymu wydobywa zwłoki Formozusa z rzeki.
— Cała Europa znalazła się pod panowaniem papieży.
— 95 procent ludności nie umiało ani czytać, ani pisać; ludzie żyli w ciemnocie i brudzie; wodę uważano za szkodliwą dla zdrowia, a mycie się za grzech; kwitły przesądy i gusła. Załamuje się aktywność na polu medycyny, techniki, nauki, edukacji, sztuki i handlu. Rozpoczyna się mroczny okres w historii Europy. W tym okresie kraje islamskie rozwijały się prężnie. Kwitł handel, nauka, sztuka, przemysł.
904–964 — W Kościele okres pornokracji, obejmujący pontyfikaty 12 kolejnych papieży.
Kilka kobiet opanowuje Lateran na kilkadziesiąt lat. Nie mogąc osobiście założyć korony papieskiej, rządzą Kościołem za pośrednictwem swych kochanków i synów, stając się de facto papieżycami.
Główną bohaterką tego okresu jest Marozja Mariuccia, senatorka i patrycjuszka Rzymu, urodzona ok. 890 r., córka Teodory, kochanka Sergiusza III (czego dowodzi Liutprand z Cremony), matka Jana XI, babka Jana XII, ciotka Jana XIII, prababka Benedykta VIII (1012–24) oraz Jana XIX (1024–32). Częścią jej polityki były też zmiany mężów, przy czym dwaj z nich Gwidon i Hugon byli jej rodzonymi braćmi. Związki te legalizowali kolejni papieże.
Upadek moralny walnie przyczynia się do definitywnego rozpadu chrześcijaństwa na część wschodnią i zachodnią.
Kardynał Boroniusz pisał o papieskim dworze: „Jakżeż wyglądał rzymski Kościół w tych czasach? Jaki ohydny! Tylko wszechwładne kurtyzany rządzą w Rzymie! One to nadają, zmieniają i odbierają biskupstwa, a wstyd mówić, one to sadzają na tronie św. Piotra swych kochanków, fałszywych papieży…”.
904 — Papież Sergiusz III morduje swoich poprzedników: Leona V i Krzysztofa, i dzięki protekcji Teodory Starszej obejmuje papiestwo. Sergiusz wkrótce uwiódł córkę swej mecenaski i kochanki, piętnastoletnią piękną Marozję, która dała mu syna, jednego z przyszłych „ojców świętych”, Jana XI.
911 — Papież Sergiusz umiera „nagłą śmiercią”, a jego miejsce zajmują kolejno trzej figuranci z nadania Teodory, a zarazem jej kochankowie: Anastazy III (911–913), Lando (913–914) i Jan X (914–928). Po tym pontyfikacie głównie skrzypce w polityce papieskiej należą już wyłącznie do Marozji – jej matka zmarła.
915 — Umiera kronikarz Regino, opat klasztoru w Prüm, a później w Trewirze, który w ślad za Bonifacym Winfridem, żyjącym 150 lat wcześniej, „(…) zabronił wszystkim kobietom śpiewu w kościele”.
927 — Dalsza rozbudowa kościelnej hierarchii, ustanowienie Kolegium kardynalskiego.
928 — Marozja z pomocą męża Gwidona z Toskanii doprowadza do uwięzienia papieża Jana X w zamku św. Anioła, a następnie do jego uduszenia poduszkami. Następnie Marozja doprowadza do wyboru na papieży kolejno Leona VI (który zostaje następnie uwięziony i otruty z jej polecenia) oraz Stefana VII.
931 — Następcą zmarłego papieża Stefan VII zostaje 21–letni syn Marozji, który przybrał imię Jan XI.
942 — Umiera Odo z Cluny (ur. 878), który głosił:
„Obejmować kobietę to tak jak obejmować wór gnoju…”. W innej wersji: „A któżby chciał brać w objęcia worek pełen łajna (ipsum stercoris saccum)?”
Woda była szkodliwa dla zdrowia, więc się ówczesne chrześcijanki nie myły z przyczyn religijnych, nadto samo dotykanie „tych” części ciała było grzechem…
I dalej: „Gdyby ludzie mogli dostrzec to, co kryje się pod skórą… oglądanie kobiety powodowałoby tylko wymioty… Skoro sami nawet koniuszkami palców nie chcemy dotykać śluzu i łajna, dlaczego tak gorliwie pożądamy objęcia naczynia z nieczystościami”.
953–965 — Szanowany (do dzisiaj) książę Kościoła, św. Bruno, arcybiskup Kolonii. Choć uchodził za jednego z najbardziej wykształconych ludzi swojej epoki, (wciąż) nie uznawał kąpieli. Cudowny zatem aromat „czarciej woni” roznosił się od wielu arcybiskupów i ich podwładnych!
955 — Na tron papieski wstępuje osiemnastoletni Oktawian (wnuk Marozji), który przybrał imię Jana XII (zm. 964).
W przeciwieństwie do swych poprzedników, pełni w Rzymie zarówno władzę duchowną, jak i świecką. koronował króla Niemiec Ottona I na cesarza.
Oskarża się go o wykastrowanie pewnego kardynała.
Podobno pił wino za zdrowie diabła, przy grze w kości zaklinał się na Wenerę i Jowisza, a na szyi nosił woreczek z amuletami ochronnymi.
Jan XII ma bzika na punkcie koni. W stajniach odprawia msze, dziesięcioletniego chłopca stajennego czyni diakonem. Niczym Kaligula, swą ulubioną klacz mianuje senatorem.
Za jego pontyfikatu rozpusta i rozpasanie sięga zenitu. Z pałacu laterańskiego czyni dom publiczny dla „złotej młodzieży rzymskiej” (synów i córek patrycjuszy) oraz „czarnoksięską świątynię”. Za usługi kurtyzan i wróżek Jan XII płaci kielichami do mszalnego wina i innymi dewocjonaliami. Kremoński biskup Liutprand opowiadał o nim: „… żadna kobieta nie miała odwagi pokazać się na ulicach Rzymu, ponieważ Jan gwałcił wszystko: dziewczęta, mężatki i wdowy, nawet na grobach świętych apostołów”.
Jan XII zakończył życie bardzo romantycznie, jak w najlepszym melodramacie: uwiódł mianowicie żonę jednemu z bardziej pobożnych a zarazem krewkich Rzymian, a ten przydybawszy swoją żonę w objęciach Namiestnika Chrystusa, tak go obił wbrew miłosierdziu ewangelicznemu, iż papież Jan XII zmarł w kilka dni później wskutek zadanych ran.
965 — Wprowadzono „chrzest dzwonów”, wymyślony przez biskupa Rzymu Jana XIII.
966 — Wprowadzenie chrześcijaństwa rzymskiego w Polsce.
Książę Mieszko I, z pomocą Czechów i niemieckich biskupów, rozpoczął brutalną i krwawą chrystianizację Polski, w której od kilku wieków kwitła wspaniała cywilizacja oparta na tradycjach indoeuropejskich.
W masowym ludobójstwie Słowian na ziemiach polskich w X i XI wieku zginęło nawet do dwóch milionów ludzi.
Chrześcijaństwo nie toleruje współistnienia innych religii, wierzeń i bogów. Zrazu spotyka się to ze zdziwieniem tolerancyjnego politeizmu Słowian. Niszczone są wszelkie oznaki rodzimej wiary.
w Polsce i innych krajach na miejscach palonych świętych gajów i burzonych świątyń stawiane są kościoły, w dniach świąt tradycyjnych wprowadzane są święta kościelne, lokalne bóstwa zastępowane są kultem świętych (np. św. Brygida to celtycka bogini Brigit).
Jak podaje biskup Thietmar: „W państwie [polskim] lud wymaga pilnowania na podobieństwo bydła, i bata na podobieństwo upartego osła (…) Jeśli stwierdzono więc, że ktoś jadł po Siedemdziesiątnicy mięso [wielki post], karano go surowo poprzez wyłamanie zębów. Prawo Boże bowiem świeżo w tym kraju wprowadzone, większej nabiera mocy przez taki przymus, niż przez post ustanowiony przez biskupów” (VIII,2).
Post (pierwotnie 9, potem 6 tygodni przed Wielkanocą) polegał nie tylko na powstrzymywaniu się od pokarmów mięsnych, zakazem spożywania w tym okresie obejmowano wszelkie pokarmy pochodzenia zwierzęcego, w tym mleko. Słowianie nie rozumieli jednak, jaki sens ma niejedzenie mięsa.
Ludność terenów nad Morzem Śródziemnym mogła łatwo zastąpić mięso rybami i owocami morza, tłuszcze zwierzęce – oliwą z oliwek, a mleko mogła robić z migdałów. Dla ludów północnej Europy produkty te były w praktyce nieosiągalne, a wprowadzone zasady sprzeczne z ich dotychczasowymi przyzwyczajeniami.
Bezduszny wymóg przestrzegania postu powodował niedobór tłuszczu, który dla większości ludzi był głównym źródłem energii. Nasze roślinne oleje tłoczone na zimno są nietrwałe i nie bardzo nadają się do obróbki termicznej. Tłuszcz zwierzęcy, czyli smalec czy słonina, był natomiast zakazany.
Do końca XVIII w. chrześcijaństwo wyparło ze świadomości społecznej całej słowiańskiej tradycji religijnej, która częściowo została zniszczona, a częściowo przeformułowana i wchłonięta do systemu chrześcijańskiego.
983 — Biskup Thietmar opisuje pierwsze wielkie powstanie słowiańskich ludów niedawno siłą i terrorem nawróconych na chrześcijaństwo, które miało wybuchnąć na północy Połabia.
988 — Wprowadzono i zaczęto upowszechniać (początkowo wyłącznie w klasztorach benedyktyńskich związanych z „reformą kluniacką”) dzień „zaduszny”, będący dniem modlitw za wszystkich zmarłych. Pomysłodawcą był Odilo, opat klasztoru w Cluny.
988 — Wprowadzono post piątkowy.
993 — Wprowadzono zwyczaj ogłaszania świętych jedynie przez papieży. Wcześniej decydował o tym cały lud chrześcijański. Wiązało się to również i z tym, że dla zmarłego krewnego można było – za odpowiednią kwotę – kupić wyniesienie go na ołtarze. Papież Jan XV zaczyna kanonizować zmarłych – mianuje pierwszych świętych i rozpowszechnia kult matki Jezusa jako Matki Boga. Szczególny to zaszczyt dla paulinów, bowiem napędza im wypłacalną klientelę. Kult świętych to dla Kościoła prawdziwa żyła złota.
997 — W bestialskim tłumieniu kolejnego powstania Słowian przeciwko chrześcijańskiej okupacji wyróżnił się bohaterstwem biskup Ramward.
1000 — Ostateczne ustanowienie przez papieża Sylwestra II odrębnych uroczystości: Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny.
1000 — Ostateczne zatwierdzenie nauki o czyśćcu.
1000 — Chrześcijanie całej Europy oczekiwali w wielkim przerażeniu końca świata. Wierzyli w uwięzienie w roku 317 pradawnego potwora „Lewiatana” w podziemiach Lateranu (ówczesnej siedziby papieży) przez papieża Sylwestra I. Magia okrągłej liczby 1000 kazała spodziewać się nadzwyczajnych zdarzeń. Proroctwa Sybilli zapowiadały, że z przełomem tysiąclecia potwór wydrze się z więzienia i zniszczy ziemię i niebo. Przerażenie wzmagała zbieżność tych wizji z nowotestamentową Apokalipsą św. Jana. Znaku zapowiadającego katastrofę dopatrywano się również w osobie ówczesnego papieża, który uprawiał jakoby praktyki czarnoksięskie (budował zegary i instrumenty astronomiczne), a przy tym przybrał imię Sylwestra II, co budziło skojarzenie „jeden Sylwester uwięził smoka, drugi go wypuści”. Kataklizm miał nastąpić, gdy „Lewiatan” śpiący w rzymskich katakumbach przebudzi się z woli Pana i w ramach kary za grzechy pożre cały świat chrześcijański…
1000 — Powyższe zajście nie miało miejsca, więc szczęśliwy Papież wraz z owieczkami zarządził wielką fetę i czas zabaw i dziękczynienia Panu za dobroć i ratunek dla świata… Tak powstał KARNAWAŁ.
A TAK WYGLĄDAŁ ŚWIAT ZIEMSKI I NADPRZYRODZONY
NA PRZEŁOMIE PIERWSZEGO I DRUGIEGO TYSIĄCLECIA
Bóg był wówczas feudalnym panem, władcą niebiańskiej fortecy, podobnej na niektórych sztychach do pałacu Karola Wielkiego w Akwizgranie. Siedział na tronie i z wysoka spoglądał na anioły i ludzi – swoich wasali. A wasale gestem dłoni złożonych do modlitwy, który jeszcze do niedawna oznaczał przejście pod władzę suwerena, oddawali mu się na służbę.
Świat ziemski i nadprzyrodzony trwały w przemieszaniu. Między niebem a ziemią odbywał się nieustanny ruch. Czuwający aniołowie w razie potrzeby przybywali ludziom z pomocą, kohorty demonów stale kusiły do grzechu. Diabeł, wiarołomny wasal Boga, miał jeszcze wówczas sporo z fauna czy satyra, ale jego moc rosła.
Już nawet klasztorne mury nie dawały pewnej obrony. Doświadczył tego mnich (…), któremu zły ukazał się pewnej nocy przed jutrznią w nogach łóżkach. „Postaci był, na ile ocenić mogłem, niewielkiej, szyję miał cienką, twarz chudą, oczy bardzo czarne, czoło pomarszczone, nos wąski, wargi grube, podbródek ścięty i mały, capią bródkę, uszy włochate i postrzępione, włosy zjeżone i gęste, zęby psie, czaszkę spiczastą, pierś bombiastą, garb na plecach, trzęsący się tyłek, odzienie plugawe” – opisywał wstrząśnięty mnich.
KOŚCIÓŁ POTWIERDZIŁ TO OBJAWIENIE I TAKI OBRAZ DIABŁA PRZYJĄŁ W SWYCH NAUKACH… ANIOŁ WYGLĄDAŁ ZGOŁA INACZEJ… A JAK??? PÓJDŹCIE SE DO KOŚCIOŁA, TAM ICH PEŁNO, TO SOBIE OBEJRZYJCIE…
— O francuskich biskupach jeden z historyków tego okresu, pisał:
„Opactwa, biskupstwa, nawet arcybiskupstwa znalazły się po większej części w rękach prałatów, którzy prowadzili hulaszczy żywot drobnych feudałów. Za czasów Filipa I biskupem Beauvais był człowiek niepiśmienny i rozpustny. Angeran, biskup w Lens, dogmaty wiary obrócił w błazeństwa; Pons, opat Saint-Médard w Soissons, okradał własne opactwo; opat Saint-Denis, Iwo, poddawał torturom tych, którzy donosili o jego orgiach; Manasjasz, arcybiskup Reims, był człowiekiem nieokrzesanym, trudniącym się raczej polowaniem i rozbojem niż służbą bożą… Ci gorszyciele-prałaci z kolei sprzedawali urzędy kościelne, którymi dysponowali, i oczywiście na myśl im nie przychodziło, by od księży i mnichów wymagać czystości obyczajów, której sami nie posiadali”.
Oto biskup Ranulph z Durham, który żyje jak sułtan. Nagie dziewczęta usługują mu do stołu; kuzynka biskupa dzieli łoże z papieskim legatem. Biskup Henryk z Luttich ma kochankę w osobie przełożonej klasztoru, oraz harem, w którym spłodził 14 synów. Biskup z Tarentu będąc legatem papieskim w Szwajcarii, pisał, że zakonnice pozwalały sobie tam na wszystko, a jedynie zajście w ciążę karane było ciemnicą. Natomiast nic nie wspomina o dzieciach zakonnic.
Biskup bazylejski, Henryk, pozostawił po sobie 20 dzieci, a jego imiennik, biskup z Leodium, za niemoralne prowadzenie się, wykluczony został ze stanu duchownego. Jednakże nie tak łatwo dał się spławić z posady biskupa… Zamordował następcę, a po swojej śmierci zostawił 61 sierot.
Zakonnice w Bamberii musiały zarabiać na chleb płatną miłością z powodu skąpstwa matki przełożonej. Przeorysza klasztoru Corella w Navarze, miała kilkoro dzieci z prowincjałem karmelitów bosych, któremu dała później za kochankę swoją siostrzenicę, „iżby czyn ten miał większą zasługę w oczach Boga”. Widziano zakonnice i mnichów przy połogach innych mniszek, których nowo narodzone niemowlęta natychmiast duszono, a czyniono to wszystko pośród „postów i tysiąca innych oznak świątobliwej pobożności”.
„Według relacji opata Ailreda z Revesby, w klasztorze Wattun, w którym ciąża jednej z zakonnic stała się trudna do ukrycia, kilka sióstr doszło do wniosku, że nieostrożną należałoby obedrzeć ze skóry, inne wypowiedziały się za jej spaleniem, jeszcze inne za położeniem jej na rozpalonych węglach”.
„Kler zezwolił położnicom, przynajmniej teoretycznie, na wstęp do kościoła” – temat w kontekście czystości kobiety przy porodzie.
1002 — Umiera papież Sylwester II, uznawany za najwybitniejszego matematyka X wieku. Sylwester II rozpowszechnił w chrześcijańskiej Europie cyfry arabskie i system dziesiętny. Jako jeden z pierwszych uczonych europejskich zajmował się logiką formalną. Posługiwał się organami, liczydłem oraz globusami (ziemskim i niebieskim). Potrafił posługiwać się tzw. notami tyrońskimi oraz abakusem, co u niewykształconych ludzi wywoływało kontrowersje. Ze względu na swoją rozległą matematyczną wiedzę, podejrzewany bywał o kontakty z siłami piekielnymi. Zginął w Rzymie, w tajemniczych okolicznościach, co stało się podstawą do legendy, że został porwany przez diabły.
1008–1015 — Pomorze broniło się dzielnie przed brutalną chrystianizacją i nie zamierzało poddać się łatwo. Już w 1008 roku wygnany został biskup kołobrzeski, Reinberg, który „niszczył i palił świątynie z posągami bożków”. Reakcja słowiańska obaliła biskupstwo kołobrzeskie w roku 1015.
1015 — Po doświadczeniach pornokracji Bonifacy VII wprowadził przymusowy celibat dla duchownych, aby rozwiązać problem przejmowania w spadku majątków kościelnych przez ich rodziny (przedtem duchowni zwykle mieli żony i dzieci). Także apostołowie mieli żony (Mt 8,14–14; 1Kor 9,5). Biblia pozostawia wybór człowiekowi (Mt 19,12), zachęcając do wyboru duchownych spośród wiernych mężów (1 Tym 3, 1–4).
1019 — Synod w Goslarze „groził ekskomuniką za utrudnianie sprawowania urzędu żonatym duchownym”.
1022 — Poważniejsze wystąpienie, jak podaje kronikarz Długosz (ks. 2), miało miejsce w roku 1022, kiedy to wybuchła „straszliwa zawierucha”, bunt przeciwko płaceniu dziesięcin. Czeski kronikarz Kosmas napisał, że w roku tym „w Polsce nastało prześladowanie chrześcijan”. Po ujarzmieniu buntu, jego przywódcy zostali ścięci.
1022 — Wielki Synod w Pawii zażądał od księży oddalenia ich żon, zwanych odtąd konkubinami. Ponadto „oddawał na zawsze w niewolę synów i córki księży, niezależnie od tego, czy zostali zrodzeni z wolnych czy niewolnych żon albo konkubin”.
1022 — Pierwsze wzmianki o katarach. Po raz pierwszy grupę katarów spalono na stosie, za panowania i z rozkazu króla Francji Roberta II Pobożnego, mimo stanowczego sprzeciwu wielu biskupów. Katarzy byli jednocześnie gnostykami i chrześcijanami, łączyli podstawowe pojęcia wiary chrześcijańskiej ze zeuropeizowaną wersją dualizmu zaratusztriańsko-manichejskiego. Występowali przeciw ustrojowi feudalnemu i hierarchii kościelnej, dlatego byli zwalczani jako niebezpieczni heretycy. Głosili i praktykowali zasadę dobrowolnego ubóstwa, nie uznawali składania przysiąg, służby w wojsku, oddawania czci krzyżowi, obca im była idea czyśćca. Wierzyli, że świat został stworzony przez złego boga, toczącego walkę z bogiem dobrym. Byli weganami. Sprzeciwiali się małżeństwu i seksualności, którą uważali za zło.
1029–1040 — Reakcja słowiańska w Polsce odbija większą część władzy i gontyn, likwiduje kler katolicki i powraca do starej wiary przodków. Trwa ogólnopolskie powstanie przeciwko okupacji sumień przez imperium papieskie. Niestety po około dziesięciu latach walk powstanie się wykrwawia, a wiele dawnych miejsc kultu i kultury Słowian zostaje bezpowrotnie zniszczonych.
1031 — Synod w Bourges ponownie zażądał od księży oddalenia żon. Opornych duchownych usuwano ze stanowisk, nieraz przy pomocy wiernych. Jedynym powodem wymuszenia celibatu była ochrona majątku kościelnego. Dlatego wprowadzono regulacje, które uniemożliwiały dzieciom księży dziedziczenie mienia należącego do Kościoła.
1032 — w Polsce wybucha powstanie przeciw biskupom. Powodem jest ubożenie ludności na skutek przejmowania majątków przez Kościół oraz prześladowania religijne dawnej rodzimej wiary.
1034–1038 — W tych latach umiejscawia się panowanie „pogańskiego” księcia polskiego, zwanego Bolesławem Mieszkowicem lub Bolesławem Zapomnianym, który obalał chrześcijaństwo, przywracał rodzimą wiarę. Jak podają niemieckie roczniki, „po śmierci Mieszka II (1034) w Polsce całkowicie wyginęło chrześcijaństwo”. W XIII-wiecznej Kronice wielkopolskiej (która wszelako ma być oparta na jakichś wcześniejszych zaginionych źródłach) pojawia się informacja o tym Bolesławie, pierworodnym synu Mieszka II, który objął rządy po śmierci ojca. Kronikarz jest wyraźnie wrogo nastawiony do Bolesława. Wspomina, że z powodu jego „okropnych zbrodni” nie odnajdujemy go w poczcie królów i książąt polskich, gdyż został skazany przez Kościół na wieczne zapomnienie. Największe nasilenie „reakcji” odnotowano w Wielkopolsce i na Śląsku. Trzy lata powstania zniszczyły budowaną mozolnie dotąd organizację kościelną w Polsce. Zburzono katedrę wrocławską, stolice biskupie, szereg kościołów i klasztorów.
1039 — Chrześcijaństwo w Polsce zaczyna być przywracane przez siły zewnętrzne. Przez papieża i cesarza, mieczami wojska niemieckiego. Podjęta po 1040 roku zmasowana akcja niszczenia pogańskich ośrodków kultowych tudzież nowo powstałych świątyń rodzimowierczych oraz posągów konsekwentnie pogrąża polskie „pogaństwo”. W masowym ludobójstwie Słowian na ziemiach polskich zginęło nawet do dwóch milionów ludzi.
1043–1072 — Adalbert, arcybiskup Bremy. Podobnie jak wiek wcześniej Bruno, (wciąż) nie uznaje kąpieli.
1047 — Klemens II powtórzył wcześniejsze zakazy utrzymywania przez duchownych związków z kobietami, najwidoczniej nie odnosiły one żadnego skutku.
1049–1054 — Papież Leon IX. W czasie swojego pontyfikatu zwoływał liczne synody, które zajmowały się głównie zwalczaniem symonii w Kościele i wprowadzeniem celibatu wśród kleru. Ostro potępił małżeństwa księży oraz zaostrzył za nie kary kościelne. Ponadto „uczynił niewolnicami wszystkie kobiety w Rzymie, które współżyły z duchownymi”.
1054 — Wielka schizma wschodnia – rozłam w chrześcijaństwie na Kościół wschodni i zachodni. 16 lipca Michał Ceruliusz, patriarcha Kościoła wschodniego, i kardynał Humbert na polecenie papieża Leon IX, przywódca Kościoła zachodniego, obrzucili się nawzajem klątwami. Powstały zatem dwa przeklęte wzajemnie przez siebie kościoły, zachodni, katolicko-papieski, i wschodni, zwany ortodoksyjnym, prawosławnym. Kościelne imperium rozpadło się na Kościół zachodni (uznający zwierzchność papieża) i na Kościół wschodni, odrzucający jego władzę. Katolicyzm, odchodząc od rdzenia chrześcijaństwa, staje się najliczniejszą sektą w jego łonie.
1055 — Synod w Coyanza (Concilium Coyacense).
Papież Wiktor II powtarza rozporządzenia antymałżeńskie dla kleru.
Stwierdzono, że „kobiecie nie wolno mieszkać w pobliżu kościoła”.
1056 — Stefan IX powtarza niedawny zakaz małżeństw kleru.
1059 — Mikołaj I ogłosił suspensę (zawieszenie w czynnościach kapłańskich) dla żonatych księży, a wiernym zakazał uczestniczyć w mszach przez nich odprawianych.
1060 — W ośrodku prawosławnego monastycyzmu na terenie Półwyspu Athos wchodzi w życie zakaz przebywania kobiet i zwierząt płci żeńskiej, obowiązujący do dziś. Podobne zakazy wprowadzono na terenie wielu innych klasztorów męskich, ponieważ kobiety i samice zwierząt były często przez mnichów gwałcone.
1061–1073 — Aleksander II wysyła legatów do krajów katolickich, aby kontrolować dekrety celibatowe.
1071 — Bitwa pod Manzikertem. Turcy Seldżuccy podbijają niemal całą bizantyńską Azję Mniejszą.
1072 — Jerozolima zostaje podbita przez Turków Seldżuckich,. Cenne chrześcijańskie relikwie zostają zagrabione i wywiezione do Persji. Niektórzy zaczynają myśleć o odbiciu Ziemi Świętej z rąk „niewiernych”.
1073–1085 — Pontyfikat papieża Grzegorza VII.
Jego przewodnią ideą było „wyniesienie papiestwa” (nie Chrystusa) nad wszystkie trony i mocarstwa świata. Wprowadził zasadę kanonicznego wyboru papieży przez kardynałów (konklawe). Grzegorz VII wprowadził też ostatecznie celibat, tj. obowiązek bezżeństwa księży. Zmuszając podległy sobie kler do przyjęcia „czystości”, wprowadził w Kościele totalny nierząd.
Tenże Grzegorz VII mianował ukochaną hrabinę, Matyldę Toskańską, „córką św. Piotra”, chcąc wobec otoczenia usankcjonować i usprawiedliwić obiekt swoich namiętności. Być może, iż kierował się opinią św. Hieronima, który chrześcijańskie dziewice, nazwał „synowymi Boga”. Ale czy rzeczywiście Matylda była dziewicą, w to należy wątpić.
1075 — Grzegorz VII wydał dekret o zniesieniu świeckiej inwestytury (prawo nadawania godności kościelnych). Odtąd nadawanie godności osobom duchownym miało być dokonywane wyłącznie przez papieża. Tylko papieże są zdolni do wybierania i kwestionowania wyboru cesarzy, cesarstw i królestw, a także majątków wszystkich ludzi. Tylko papieże mogą dawać i odbierać państwa i wszelkie bogactwo.
1077 — Grzegorz VII ustanowił formalną „klątwę”, czyli wyklęcie przez instytucję Kościoła (nie mylić z od dawna stosowaną zwykłą klątwą).
1079 — Grzegorz VII zadekretował pozbawienie urzędów żonatych księży. Przelał o to wiele krwi, „księża świeccy, przeważnie żonaci, rzucali się na legatów obwieszczających celibat, byliby ich targali; ale podniesiono przeciwko nim laików, tj. ludność parafialną, której zapowiedziano, że sakramenty udzielone przez księży żonatych nie są ważne”. Zarządzenia poprzednich papieży w tej kwestii nie były respektowane, jeszcze w drugiej połowie XI w. większość księży miała żony. Reforma gregoriańska pozwoliła ostatecznie zatriumfować celibatowi.
Narzucając klerowi celibat, „święty” Grzegorz VII spowodował tragedię wielu ludzi. Rozrywanie małżeństw, porzucanie żon i dzieci, lub odejście ze stanu duchownego. Ale wraz z wprowadzeniem celibatu, upadła moralność kleru. Z całym tragizmem okazało się niebawem, że cel, jaki osiągnął Grzegorz VII, był jednoznaczny z walką człowieka z przyrodzonymi cechami. Mimo wszystko, wołanie matki natury okazało się silniejsze od autorytetu papieża i jego poronionych doktryn. I w dziedzinie celibatu Kościół poniósł druzgocącą klęskę.
Porywać się do walki z naturalnymi potrzebami człowieka jest w najwyższym stopniu niemoralne, a nade wszystko chore. Zbrodnią jest zmuszanie zdrowych jednostek do wstrzemięźliwości płciowej. Celibat nie jest niczym zdrowym. Jest rzeczą udowodnioną wielokrotnie, że celibat na całe życie łatwo prowadzi do zboczeń płciowych. Tak więc z punktu widzenia fizjologii, czystości gatunku człowieka, oraz moralności, celibat jest antyludzki. Wstrzemięźliwość seksualna ma zawsze podłoże chorobowe, a nie nadprzyrodzoną zdolność oraz umiejętność „wytrzymania” bez stosunku płciowego.
Osobnicy płci obojga, oficjalnie żyjący w celibacie, zaspakajają swoje chucie w wyrafinowanych formach, często znajdując wśród „swoich”, partnerów o podobnych skłonnościach. I tak przykładowo, Kościół tępiąc homoseksualizm, wykazuje najwyższą formę obłudy, bowiem ta akurat forma zaspakajania seksualnych potrzeb, jest w szeregach kleru najbardziej rozpowszechniona. To samo odnosi się do kobiet – zakonnic.
1079 — Piotr Pustelnik (Eremita) z Amiens zaczyna upowszechniać modlitwę różańcową. Wedle niektórych teorii sam różaniec (łańcuszek z koralikami) przejęty został nieco później z kultów pogańskich i rozpowszechniony przez powracających z wypraw krzyżowych.
1079 — Zdrajca i renegat biskup Stanisław Szczepanowski staje po stronie zbuntowanych mieszczan przeciwko królowi Bolesławowi Śmiałemu (ok. 1043 — ok. 1082). Kiedy biskup poniósł zasłużoną śmierć za zdradę majestatu, Kościół ogłosił go „świętym” i patronem Polski; leży w sarkofagu na Wawelu.
1080 — Wprowadzono zakaz czytania Biblii przez wiernych, upoważniając do tego jedynie duchownych, którzy następnie mieli ją wykładać wiernym w zgodzie z naukami Kościoła.
1081–1118 — Aleksy I Komnen na tronie cesarskim w Bizancjum. W obliczu zagrożenia ze strony Seldżuków, a także Połowców, Kumanów i Serbów, prosi, mimo niedawnej klątwy, o pomoc militarną papieża. W rezultacie dochodzi do zorganizowania wypraw krzyżowych.
1089 — Synod w Melfi „wydał rozporządzenie, na mocy którego kobietę można było sprzedać władzom świeckim, jeśli jej małżeństwo z księdzem wbrew wszystkim zakazom trwało”.
1095 — Synod w Clermont: ustanowienie odpustów grzechów.
Papież Urban II skrytykował prześladowania pielgrzymów przez Turków i oferując boskie zbawienie, wezwał rycerstwo Europy do zjednoczenia i walki o oswobodzenie grobu Chrystusa w Jerozolimie. Wezwanie, połączone z zapowiedzią odpuszczenia grzechów uczestnikom wyprawy i nadzieją zdobycia bogactwa Wschodu, znalazło żywy oddźwięk wśród feudalnego rycerstwa. Posłuchali go nie tylko rycerze, ale i prości ludzie. W ten sposób papież zainicjował pierwszą inkwizycyjną wyprawę krzyżową.
Papież ogłosił, iż „wyklęty będzie ten, kto powstrzyma swój miecz przed rozlewem krwi”.
Kościół wprowadza odpusty za grzechy, najbardziej wynaturzoną formę zapracowywania sobie na zbawienie. Umożliwiają uwolnienie się za pieniądze nawet od przyszłych grzechów, a płatne msze i wypominki dopomagają w zbawieniu zmarłych. Po śmierci można pieniędzmi i modlitwą wykupić człowieka od kary za grzechy i skrócić jego cierpienie.
Według Biblii o przyjęciu lub odrzuceniu Bożej oferty zbawienia człowiek decyduje za życia; w momencie śmierci zostaje osądzony (Hbr 9,27); zmarłemu nie można pomóc ani modlitwą, ani odpustem, ani wykupieniem mszy za duszę (Koh 9,4–5, 10), każdy odpowiada za siebie (Ez 18,20; Hi 7,9–10).
1096–1272 — Okres siedmiu krucjat czyli wypraw krzyżowych.
Krucjaty z założenia toczono przeciwko muzułmanom w celu odzyskania Ziemi Świętej i udzielenia pomocy Bizantyńczykom atakowanym przez Seldżuków.
W praktyce miały na celu także przeciwstawienie papiestwa cesarstwu bizantyńskiemu i rozszerzenie szlaków handlowych włoskich kupców.
Celem krucjat było także propagowanie chrześcijaństwa, szczególnie w wersji zachodniej.
IV wyprawa krzyżowa zamieniła się w wyprawę przeciwko prawosławnym chrześcijanom.
Podczas pierwszych krucjat chrześcijanie przejęli od „pogan” różaniec, wieniec koralików nanizanych na sznur, służący do wielokrotnego odmawiania pewnych modlitw (np. ku czci bogini Kali, czczonej na Wschodzie jako Dziewica i Królowa Niebios). Bezpośrednim źródłem była zapewne muzułmańska subḥa (misbaḥa, tasbīḥ) złożona z 33 paciorków i służąca do wychwalania 99 atrybutów Allaha. Do dziś jedna z odmian prawosławnego komboskionu zawiera 33 paciorki.
W XIV i XV wieku próbowano organizować kolejne krucjaty, wymierzone przeciw Tatarom i Turkom. Należy do nich wyprawa pod Warnę w 1444.
Krucjaty dały zajęcie licznemu rycerstwu bez ziemi, spowodowały rozwój ruchu pielgrzymkowego, przyczyniły się do poznania orientalnych kultur (co doprowadziło do zakończenia średniowiecza), rozwoju miast włoskich, a także do rozwoju handlu, żeglugi, architektury, medycyny, astronomii i innych nauk.
Krucjaty spowodowały śmierć setek tysięcy ludzi, zniszczenie wielu dzieł sztuki i architektury, wzrost ksenofobii, niechęci do pogan, pogorszenie stosunków z wyznawcami prawosławia i osłabienie Cesarstwa Bizantyńskiego i wschodniego chrześcijaństwa, zakończone ostatecznym upadkiem Konstantynopola w 1453.
Oprócz krucjat przeciwko muzułmanom organizowano także inne wyprawy: przeciwko Wieletom, Prusom, Liwom, Finom, Litwinom, albigensom, husytom, waldensom.
1096 — Piotr Pustelnik z Amiens we Francji odpowiada na wezwanie Urbana II do krucjaty i organizuje wyprawę ludową, w której wzięły udział nieliczni rycerze oraz tłumy chłopów, biedoty i pospolitych przestępców. Liczba uczestników tej „ludowej krucjaty” jest szacowana nawet do 180 000 osób, głównie z Niemiec i południowej Francji. Po drodze rycerze atakują z różnym skutkiem lokalne niemieckie gminy żydowskie w Wormacji, w Moguncji oraz w Kolonii, dopuszczają się rozbojów, rzezi i gwałtów, niczym nie różniąc się od wrogich Saracenów. Na wschód rusza tylko część armii. 1/4 nieszczęśników ginie z wycieńczenia i głodu. Wyprawa dociera do Kserigordon w Anatolii, gdzie zostaje rozbita przez Turków Seldżuckich pod wodzą sułtana Kilidż Arsłana. Niektórych uczestników krucjaty zmuszono do zmiany wiary i sprzedano w niewolę, opierających się wymordowano. Sam Piotr dezerteruje w czasie oblężenia, zostaje jednak schwytany. Potem nie sprawdza się jako poseł. 21 października pod Civetot doznają pogromu główne siły krucjaty. Z krucjaty do Konstantynopola uchodzi z życiem około 3000 ludzi.
1096–1099 — Pierwsza wyprawa krzyżowa rycerstwa przede wszystkim francuskiego, włoskiego i niemieckiego z Gotfrydem de Bouillon, księciem Lotaryngii na czele.
1098 — Król Filip I wynosi swojego homoseksualnego kochanka do godności biskupa Orleanu.
1099 — Krzyżowcy po długim oblężeniu zdobyli Jerozolimę i splądrowali miasto.
Nastąpiła ludobójcza masakra muzułmanów i Żydów (w tym około 70 000 Saracenów). Kronikarz Rajmund d’Aguilers pisał: „Na ulicach leżały sterty głów, rąk i stóp. Jedni zginęli od strzał lub zrzucono ich z wież; inni torturowani przez kilka dni zostali w końcu żywcem spaleni. To był prawdziwy, zdumiewający wyrok Boga nakazujący, aby miejsce to wypełnione było krwią niewiernych” (Historia Francorum qui ceperunt Jeruzalem).
Utworzono feudalne państwo – Królestwo Jerozolimskie, którego pierwszym władcą został Gotfryd de Bouillon z tytułem obrońcy Grobu Świętego.
1109 — Kolejna bitwa o Jerozolimę. Oto relacja naocznego świadka: „Wkrótce wszyscy obrońcy uciekli z murów poprzez miasto, a nasi ścigali ich, pędzili ich przed sobą, zabijając, wyrzynając, aż do świątyni Salomona, gdzie doszło do takiej rzezi, iż nasi brnęli po kostki we krwi… Niebawem krzyżowcy rozbiegli się po całym mieście, przywłaszczając sobie złoto, srebro, konie i muły; plądrowali pełne bogactw domy. Potem zaś, szczęśliwi, płacząc z radości, poszli nasi oddać cześć grobowi naszego Zbawiciela. (…) Pozostali przy życiu Saraceni wywlekali zmarłych z miasta i złożyli ich na stosach, których wysokość dorównywała wysokości domów. Nikt przedtem nie słyszał i nie widział podobnej rzezi wśród pogan”.
1109 — Umiera Anzelm z Canterbury, znany także jako Anzelm z Aosty (ur. 1033), włoski duchowny katolicki, benedyktyn, filozof uważany za jednego z twórców scholastyki, teolog katolicki, doktor Kościoła i święty Kościoła katolickiego. O kobietach pisze: „Kobieta ma jasną twarz i miłą postać. Podoba się bardzo, ta mleczno-biała kreatura! Ale gdy otworzy się jej wnętrze i wszystkie inne regiony jej ciała, okaże się jak plugawą tkankę zawiera ta biała skóra”.
1123 — Sobór Laterański I, dziewiąty sobór powszechny.
Sobór zatwierdził „spowiedź na ucho”. Dotychczas od około 500 roku forma taka była stosowana tylko wyjątkowo w przypadku wątpliwości co do zaistnienia bądź natury grzechu. Taka forma spowiedzi pozwalała na sprawowanie większej kontroli nad ludźmi, oraz na „wywiad środowiskowy”.
Uregulowano kwestię inwestytury i zakazano księżom zawierania małżeństw.
W Kościele katolickim celibat jest wymagany od osób wyświęconych (niektórych diakonów, prezbiterów, biskupów) w rytuale rzymskim od XI–XII wieku i ma związek z reformą kościelną papieża Grzegorza VII, w Polsce obowiązujący od 1197. Początkowo był jednak domeną zakonów, w których składa się ślubowanie czystości.
Jak zakaz zawierania małżeństw przez księży ma się do zaleceń katolickiego, oficjalnego wydania Biblii?
Nauka ta zasługuje na wiarę. Jeśli ktoś dąży do biskupstwa, pożąda dobrego zadania. Biskup więc powinien być nienaganny, mąż jednej żony, trzeźwy, rozsądny, przyzwoity, gościnny, sposobny do nauczania, nie przebierający miary w piciu wina, nieskłonny do bicia, ale opanowany, niekłótliwy, niechciwy na grosz, dobrze rządzący własnym domem, trzymający dzieci w uległości, z całą godnością.
Jeśli ktoś bowiem nie umie stanąć na czele własnego domu, jakżeż będzie się troszczył o Kościół Boży? Nie [może być] świeżo ochrzczony, ażeby wbiwszy się w pychę nie wpadł w diabelskie potępienie. Powinien też mieć dobre świadectwo ze strony tych, którzy są z zewnątrz, żeby się nie naraził na wzgardę i sidła diabelskie.
Diakonami tak samo winni być ludzie godni, w mowie nieobłudni, nie nadużywający wina, niechciwi brudnego zysku, [lecz] utrzymujący tajemnicę wiary w czystym sumieniu. I oni niech będą najpierw poddawani próbie, i dopiero wtedy niech spełniają posługę, jeśli są bez zarzutu.
Kobiety również – czyste, nieskłonne do oczerniania, trzeźwe, wierne we wszystkim.
Diakoni niech będą mężami jednej żony, rządzący dobrze dziećmi i własnymi domami. Ci bowiem, skoro dobrze spełnili czynności diakońskie, zdobywają sobie zaszczytny stopień i ufną śmiałość w wierze, która jest w Chrystusie Jezusie.
(1Tm 3,1–13, Biblia Tysiąclecia, wyd. IV)
1124 — Słowianie Pomorscy (Szczecinianie) oświadczają biskupowi Ottonowi Mistelbachowi von Bamberg: „U was, chrześcijan, pełno jest łotrów i złodziei; u was ucina się ludziom ręce i nogi, wyłupuje oczy, torturuje w więzieniach; u nas, pogan, tego wszystkiego nie ma, toteż nie chcemy takiej religii! U was księża dziesięciny biorą, nasi kapłani zaś utrzymują się, jak my wszyscy, pracą własnych rąk” (Żywot świętego Ottona).
1135 — Synod pizański — „(…) zgromadzenie podjęło decyzję o anulowaniu małżeństw księży”.
1139 — Sobór Laterański II, dziesiąty sobór powszechny.
Potępiono i wygnano z Włoch Arnolda z Brescii, wytykającego Kościołowi symonię i nadmierne rozpasanie kleru.
Zlikwidowano skutki schizmy za życia antypapieża Anakleta II. Wszystkie konsekracje przez niego dokonane uznano za nieważne, usunięto z urzędów kościelnych mianowanych przez niego duchownych.
Ogłoszono ekskomunikę króla Sycylii Rogera II.
Postanowienia tego soboru można potraktować jako pierwszą w historii Europy międzynarodową konwencję o zasadach prowadzenia wojny. Chrześcijanie wyrzekli się stosowania kuszy w walkach pomiędzy sobą.
Sobór ogłosił celibat wiążącym prawem, zdelegalizował małżeństwa księży i uznał wyższe święcenia kapłańskie za przeszkodę do zawarcia małżeństwa. W uzasadnieniu ojcowie soborowi napisali: „Ponieważ kapłani muszą być świątynią Boga, naczyniami Pana, świątynią Ducha Świętego, nie godzi się, aby służyli łóżku małżeńskiemu i nieczystości”.
Sobór ogłosił „wszystkie małżeństwa księży za nieważne, a zrodzone w nich dzieci za nieślubne i nielegalne”.
Warto wiedzieć, że jeszcze w VII i VIII wieku Kościół groził klątwami, jeśli ktoś nie chciał brać udziału we mszy sprawowanej przez żonatego księdza.
1140 — Ułożono, zatwierdzono i zaczęto wpajać wiernym przekonanie o istnieniu siedmiu „świętych” sakramentów: chrztu, bierzmowania, eucharystii, pokuty, namaszczenia chorych, święceń kapłańskich i małżeństwa. Eucharystia zajmuje wyjątkowe miejsce w życiu katolików, jako „sakrament sakramentów”. Do tego czasu udzielano sakramentów w sposób nieuporządkowany (np. słowiańscy księża od Cyryla i Metodego za jeden z sakramentów uznawali postrzyżyny).
1140 — Gracjan, prawnik z Bolonii, zestawił pierwszy kodeks prawa kanonicznego, nazwany później Dekretem Gracjana. Zbiór ten stosowano jako instruktażowy podręcznik dla księży aż do 1917 roku, kiedy to powstał nowy kodeks prawa kanonicznego. W kanonie „Aliquando” Gracjan stwierdza, że „aborcja jest zabójstwem jedynie wówczas, gdy płód jest uformowany”. Dopóki płód nie jest jeszcze w pełni ukształtowaną ludzką istotą, aborcja nie jest aktem zabójstwa.
1142 — Piracka napaść szwedzkiego księcia Eryka i biskupa Henryka wraz z flotą 60 statków na 3 handlowe statki Nowogrodu. Później przedstawiano ją jako część I krucjaty szwedzkiej, której rzekomym celem miała być chrystianizacja Finlandii.
1143 — Za Celestyna II (1143–1144) w Rzymie wybuchł bunt przeciwko władzy papieża. Jego następca, Lucjusz II (1144–1145), ginie podczas ataku na Kapitol.
1145–1153 — Pontyfikat papieża Eugeniusza III, który nalegał na zorganizowanie kolejnej krucjaty, zaś jej uczestnikom obiecywał życie wieczne.
1147–1149 — Druga całkowicie nieudana wyprawa krzyżowa z królem francuskim Ludwikiem VII i cesarzem niemieckim Konradem III na czele. W wyniku niepowodzeń tej wyprawy (Turcy skutecznie zatrzymali i rozgromili krzyżowców) ruch krucjatowy przygasł w Europie na długi czas.
1147 — Wyprawa krzyżowa na Słowian (krucjata połabska). Zbrojna wyprawa feudałów niemieckich pod dowództwem Henryka Lwa i Albrechta Niedźwiedzia, a także niektórych książąt polskich, przeciw (nie tylko pogańskim!) Słowianom połabskim. Udział w krucjacie zwalniał od uczestnictwa w II wyprawie krzyżowej. Pod pretekstem szerzenia nowej religii próbowano zdobyć i zgermanizować nowe ziemie. Choć spustoszono katolickie Księstwo Kopanickie, nie zdołano zdobyć chrześcijańskiego Szczecina ani pokonać władcy Obodrzyców Niklota. Krucjata kończy się fiaskiem, ale zapoczątkowuje proces, którego efektem staje się eksterminacja i starcie z map tych narodów słowiańskich, które nie poddały się chrystianizacji.
1159 — Arnold z Brescii zostaje powieszony za nawoływanie Kościoła do wyrzeczenia się dóbr doczesnych i przywilejów oraz rezygnacji przez episkopat ze sprawowania władzy świeckiej.
1163 — Synod w Tours. Powołanie Świętej Inkwizycji. Konfiskata majątków, tortury i płonące stosy dla heretyków. Biblia nie zezwala na siłowe nawracanie ludzi, lecz zachęca do pokojowego głoszenia Dobrej Nowiny (Łk 9. 52–56).
Ok. 1170 — Bogaty kupiec Piotr Waldo (Valdès) zawiązuje chrześcijańskie ugrupowanie „ubogich z Lyonu”, które głosi konieczność odrzucenia autorytetu papieża, żąda reform w Kościele i ograniczenia zbytku duchowieństwa. Później znani są jako waldensi.
1179 — Sobór Laterański III, jedenasty sobór powszechny. Zajmował się problemami moralnymi, potępił albigensów i waldensów. Nałożono klątwę (anatemę, ekskomunikę) na heretyków i ich protektorów, a także wszystkich tych, którzy będą z nimi utrzymywać jakiekolwiek stosunki, w tym również handlowe. Sądzeniem miały się zająć instancje kościelne, a wymierzanie kary pozostawiono ramieniu świeckiemu. Grzechem było też przyjmowanie heretyków w swoich domach i wspieranie w jakikolwiek sposób. Na soborze uchwalono także, iż chrześcijanie „którzy ośmielą się współżyć z Żydami, podlegają ekskomunice”.
1180 — Synod w Łęczycy czyni ustępstwa dla kleru. Dobra zmarłych biskupów pozostają własnością duchowieństwa pod karą śmierci dla rodziny lub panów, którzy odważyliby się je zająć, bowiem „Bóg drwić z siebie nie pozwala”.
1182 — Król Filip August wypędza wszystkich Żydów z Francji, konfiskując jednocześnie ich mienie. Ta sama sytuacja miała miejsce w 1394 roku.
1184 — Synod w Weronie nakazuje biskupom ścinanie kacerzy (odstępców od wiary, heretyków). W zasadzie prawo to ciągle biskupów obowiązuje, bo nikt go nie zniósł!
1184 — Waldensi i inni heretycy zostają potępieni przez papieża Lucjusza III w bulli Ad abolendam. Otwiera to drogę do trwających całe wieki prześladowań ze strony Inkwizycji. Waldensi muszą żyć w ukryciu w niedostępnych górskich dolinach w Alpach. Część rozprzestrzenia się jednak po całej Europie.
1189–1192 — Trzecia wyprawa krzyżowa z udziałem cesarza niemieckiego Fryderyka I Barbarossy, króla francuskiego Filipa II Augusta i króla angielskiego Ryszarda Lwie Serce. Kiedy cesarz utonął w jednej z rzek syryjskich, wojska niemieckie wróciły do Europy. Francuzi również zarządzili odwrót i na placu pozostał tylko Ryszard III z Anglikami. Najistotniejszym osiągnięciem trzeciej wyprawy krzyżowej było zdobycie przez Anglików Cypru, który pozostał w ręku krzyżowców przez mniej więcej 250 lat.
1190 — Początki kupczenia odpustami.
1190/1191 — Nieformalne powstanie Niemieckiego Zakonu Krzyżackiego NMP służącego krucjatom i podbojom ziem oraz ludów niechrześcijańskich. Zakon formalnie zatwierdził papież w 1198 roku. Znany z podboju ziem pruskich, czarnego krzyża oraz później z symboliki niemieckiego hakenkreutza.
1197 — Wprowadzenie celibatu w Polsce (utrwalił się w XIV wieku).
Paweł Jasienica pisał: Aż do roku 1197 małżeństwa księży zaliczały się w Polsce do rzeczy zwyczajnych i uznawane były za ważne. Inaczej – ale też nie zawsze – działo się tylko z biskupami, którzy w znacznej części rekrutowali się spośród zachodnioeuropejskich zakonników. Jeszcze w połowie XIII wieku żył w Wielkopolsce niejaki Ogierowicz, legalny syn biskupa włocławskiego, Ogiera.
W 1197 przybył do Polski legat papieski, kardynał Piotr z Kapui, przywożąc zakaz małżeństw księży. Duchowieństwo polskie zachowało się wobec niego spokojnie, za to czeskie omal go nie zgładziło. O synach księży czyta się w źródłach jeszcze długo potem, gdyż nowe prawo przyjmowało się powoli i z oporami.
1202–1204 — IV krucjata zainicjowana przez Innocentego III, by wesprzeć krzyżowców w Palestynie.
Na skutek polityki doży weneckiego Henryka Dandolo, żołnierze Chrystusa zwrócili się przeciwko Bizancjum i zdobyli Konstantynopol, z zaciekłością grabiąc i wyrzynając mieszkańców (prawosławnych chrześcijan). Na koniec splądrowali i spalili miasto. Zrabowano niesłychane ilości złota i srebra, a skala przemocy przekroczyła wszelkie ówczesne normy wojenne.
Na zdobytym terenie utworzono efemeryczne państewko nazwane Cesarstwem Łacińskim, które przetrwało do roku 1261, kiedy to cesarz Michał VIII Paleolog usunął rycerstwo zachodnie i odbudował państwo bizantyńskie. Przypieczętowało to rozłam między chrześcijaństwem wschodnim a zachodnim.
Według relacji kronikarza Geoffreya Villehardeuina, nigdy przedtem, od stworzenia świata, nie wywieziono z miasta tylu bogactw.
1202 — Panowanie Władysława Laskonogiego (ok. 1164–1231) to okres walki z nieposłusznym klerem rzymskim, który chwyta się rozpaczliwie papieskich roszczeń do panowania nad światem.
1202 — Zakon kawalerów mieczowych zostaje założony w Inflantach, a jego celem jest ochrona i poszerzanie chrześcijańskich posiadłości kosztem terenów dotąd nieopanowanych, w tym Litwy.
1204 — Zaczęto szerzyć przekonanie o świętości hostii.
1204 — Początek oficjalnej i rzeczywistej działalności znanej z ludobójstwa „Świętej” Inkwizycji, służącej do eliminacji, wymordowania innowierców oraz kacerzy (heretyków, odstępców). Słudzy Boga i Kościoła z miłości do bliźniego i Chrystusa zamęczyli lub spalili żywcem setki tysięcy albo i miliony ludzi na całym świecie.
Spalanie ludzi, praktykowane w XX wieku przez nazistów, po raz pierwszy zastosowane było na skalę masową przez chrześcijańską Inkwizycję.
Majątki „heretyków” przejmowane były przez Kościół i inkwizytorów. Jak na ironię, inkwizytorzy wybierani byli najczęściej spośród dominikanów i franciszkanów, którzy ślubowali życie w ubóstwie… Nawet w XXI w. Watykan nie dopuszcza nikogo do archiwów dotyczących Inkwizycji.
Można się zgodzić, że Inkwizycja dbała o rozwój niektórych dziedzin nauki, np. tortur, wymyślając mnóstwo nowych technik, np. żelazną dziewicę, czyli metalową trumnę w kształcie człowieka podzielona na dwie zamykające się połowy z kolcami w środku… umieszczony wewnątrz człowiek był przebijany tymi kolcami bardzo powoli i konał godzinami, wyjąc z potwornego bólu… kochajmy nieprzyjacioły swoje…
„Encyklopedia katolicka” twierdzi, że Inkwizycja „dużo zdziałała dla cywilizacji”. Inwencja Inkwizycji w tej dziedzinie nie miała sobie równych w historii ludzkości. Nawet chińska mafia nie wymyśliła takich tortur co katolicy, możecie być więc dumni ze swych dokonań…
1207 — Początek krucjaty liwońskiej. Pod pretekstem niesienia chrześcijańskiej wiary Niemcy i Duńczycy rozpoczynają podbój terenów określanych wówczas jako Ziemia Maryi (Terra Mariana). Zdobywcy ostatnich nieschrystianizowanych połaci w Europie dzielą podbity obszar na niemieckie Inflanty i duńską Estonię.
1208 — Papież Innocenty III zaoferował każdemu, kto chwyci za broń, oprócz prolongaty spłat, odpustu zupełnego i boskiego zbawienia, również ziemię i majątek heretyków oraz ich sprzymierzeńców.
Rozpoczęła się trwająca do 1229 krucjata albigeńska (katarska), której celem było wymordowanie katarów. Szacuje się, że krucjata albigeńska pochłonęła milion istnień ludzkich, nie tylko katarów i innych heretyków (waldensów), ale dotknęła większą część populacji południowej Francji.
1209 — 22 lipca zdobyto Béziers, zamieszkane przez katolików i katarów. W kościele św. Marii Magdaleny zabito w imię wiary 7000 ludzi, w tym kobiety i dzieci. Na ulicach miasta zabito i okaleczono dalsze kilka tysięcy. Legat papieski Arnaud Amaury, opat z Cîteaux, dowodzący wojskami krucjaty, gdy mu się skarżono, że trudno jest odróżnić wiernych od heretyków, odpowiedział: „Zabijać wszystkich. Bóg ich odróżni” („Caedite eos! Novit enim Dominus qui sunt eius”; wiarygodność cytującego te słowa niemieckiego mnicha Cesara z Heisterbach jest jednak podawana w wątpliwość).
1209 — Synod w Awinionie przyznaje, że laicy pod względem nierządu są daleko w tyle za duchowieństwem, a ono samo zepsuło społeczeństwo.
1212 — Synod paryski zarzuca mnichom, że czerpią dochody z udzielania pozwoleń na rozpustę. Stwierdza, że biskupi pobierają stosowną opłatę od podległych sobie księży za pozwolenie utrzymywania konkubin. Kanclerz praskiego uniwersytetu także opowiadał się wówczas za konkubinatem, ponieważ – jak twierdził – „ksiądz, który ma utrzymankę, szanuje przynajmniej honor żon i córek parafian”. Ponadto synod głosi: „Podejrzane drzwi i pomieszczenia w opactwach, przeorstwach i wszelkich miejscach pobytu zakonnic, winny być zabarykadowane przez biskupów, aby diabłu nie dawać okazji”. W tym samym roku biskup Strasburga kazał spalić żywcem około 100 przeciwników celibatu.
1212 — Jedna z większych zbrodni papieskich: wyprawa krzyżowa dzieci z Francji i Niemiec. Dzieci zostały przewiezione do Aleksandrii przez nieuczciwych właścicieli okrętów. Około 30 tysięcy francuskich chłopców i dziewcząt zmarło, zanim skończył się rejs, albo po znalezieniu się na pokładzie statku stało się niewolnikami. Nie powróciła również większość spośród około 20 000 dzieci niemieckich – zostały sprzedane w niewolę, głównie do domów publicznych. Potem już tylko hitlerowcy, którzy przecież przejęli pewne metody działania katolików, posłali w 1945 roku dzieci na wojnę, tak jak niegdyś Kościół rzymski.
1215 — Sobór Laterański IV, dwunasty sobór powszechny. Sformułowano dogmat o przeistoczeniu, potępiono naukę Joachima di Fiore, sformułowano doktrynę o prymacie papieskim.
Wprowadzono obowiązkową spowiedź uszną w okresie wielkanocnym; kapłan otrzymał władzę odpuszczania grzechów. Zgodnie z Biblią tylko Bóg może odpuszczać grzechy; należy je wyznawać bezpośrednio Bogu (tzw. spowiedź serca) i bliźnim, wobec których zawiniliśmy, i prosić ich o wybaczenie (Mt 6,6–12; 9,2–3; Dz 8,22).
Papież Innocenty III twierdzi: „Każdy, kto próbuje stworzyć własny wizerunek Boga niezgodny z dogmatem Kościoła, musi być bez litości spalony”.
Wprowadzono dogmat o transsubstancjacji – „cudownej przemianie” chleba i wina w ciało i krew Jezusa dokonującej się podczas mszy. Od tamtego czasu eucharystia jest rzeczywistą i powtarzalną ofiarą za grzechy, składaną Bogu; hostia jest prawdziwym ciałem, a wino prawdziwą krwią Jezusa. Nie są to symbole; przemienienie (transsubstancjacja) następuje na skutek formułki automatycznie wypowiadanej przez kapłana – Jezus na jego hasło pojawia się w opłatku; wierni konsumują prawdziwego Chrystusa.
Według Biblii eucharystia jest ofiarą symboliczną i pamiątką prawdziwej, jednorazowej i niepowtarzalnej ofiary Jezusa na krzyżu (Hbr 10,12–18; J 19,30).
1216–1227 — Papież Honoriusz III
Papież formalnie zatwierdził powstający od 1206 roku katolicki zakon dominikanów (właściwie Ordo Praedicatorum – Zakon Kaznodziejów) założony przez Dominika Guzmána, oparty na naukach Augustyna, którego celem pierwotnym była langwedocka misja nawrócenia lub zlikwidowania katarów (albigensów). W późniejszym okresie dominikanie zwykle sprawowali urzędy inkwizytorów, zajmowali się likwidacją mniejszości religijnych i kacerzy. Przylgnęło do nich określenie „psy pańskie”, ze względu na ich profil działalności, ale też z uwagi na grę słów: dominicani = pochodzący od Dominika – Domini canes = psy Pana. Dominikanie stanowią rodzaj policji religijnej, stąd i do policji przylgnęła nazwa „psy”.
W liście do biskupów Burgos i Walencji nakazał, by zabronili przeoryszom głoszenia kazań z ambony, co było wówczas powszechną praktyką: „Kobiety nie powinny przemawiać, gdyż noszą na wargach piętno Ewy, która przypieczętowała los mężczyzny”.
1217–1270 — Kolejne wyprawy krzyżowe, które ogniem i mieczem próbowały przenieść chrześcijaństwo do niewiernych, kończą się fiaskiem. Kiedy podczas siódmej wyprawy wybucha wśród krzyżowców epidemia dżumy (Ludwik IX, dowódca wyprawy, również pada jej ofiarą), resztki armii wracają do Europy. Od tego czasu posiadłości krzyżowców przechodzą stopniowo w ręce tureckie.
1222 — Dominikanie zostali sprowadzeni do Polski przez biskupa krakowskiego Iwo Odrowąża, aby likwidować kacerzy, heretyków oraz pogan.
1226 — Umiera Franciszek z Asyżu (zwany świętym, ur. 1181 lub 1182), który mówił:
Kto obcuje z kobietami, narażony jest na „skalanie swego ducha, tak samo jak ten, kto idzie przez ogień, naraża się na poparzenie stóp”.
„Kobieta ma jasną twarz i miłą postać. Podoba się bardzo, ta mleczno-biała kreatura! Ale gdy otworzy się jej wnętrze i wszystkie inne regiony jej ciała, okaże się jak plugawą tkankę zawiera ta biała skóra”.
1226 — Konrad Mazowiecki, za namową Jadwigi Śląskiej, zaprasza Krzyżaków (Zakon Krzyżacki NMP, zwany także Maryjnym Zakonem Niemieckim), przyznając im w dzierżawę ziemię chełmińską oraz ziemię michałowską. Konrad zachował jednak całość swoich prerogatyw książęcych. Ziemia chełmińska i michałowska stanowiła dla zakonu bazę do rozpoczęcia walk z plemionami Prusów, które rzekomo zagrażały północnym rubieżom Mazowsza, a w rzeczywistości nie chciały się dać schrystianizować. Krucjaty przeciwko Prusom doprowadzają w ciągu kolejnych wieków do ich całkowitego wynarodowienia. Wkrótce zakon uniezależnia się od Polski i staje się jej wrogiem. Powstaje państwo zakonne Krzyżaków czyli Prusy Zakonne.
1228 — Synod w Valladolid — ogłosił „niezdolność dziedziczenia po ojcu wszystkich zrodzonych po IV Soborze Laterańskim (1215 r.) dzieci księży. Jednocześnie wykluczał je ze stanu kapłańskiego”.
1229 — Z powodu potajemnych zebrań wiernych dla czytania Biblii i interpretowania jej w sposób godzący w nauczanie i praktykę kościelną, papież Grzegorz IX zakazał czytania Biblii pod sankcją surowych kar inkwizycyjnych. By ludzie nie widzieli jawnych sprzeczności między teorią a praktyką. Synod w Tuluzie postanawia: „Ludzie świeccy nie mogą posiadać ksiąg Starego i Nowego Testamentu”.
1229 — Na tym samym synodzie postanowiono w odniesieniu do Świętej Inkwizycji, że biskupi mają obowiązek posiadać w każdej parafii ludzi świeckich, którzy by ścigali heretyków (odstępców). Jeśli ktokolwiek udzielał schronienia heretykowi jego dom należało zburzyć, majątek zabrać a samą osobę poddać karze cielesnej.
1230–1249 — Zakon Krzyżacki, dzięki stale napływającemu wsparciu i posiłkom przysyłanym przez Fryderyka II, całkowicie zajął i spacyfikował dawne tereny Prusów aż do rzeki Pasłęki (Pomezania). System walki Krzyżaków to stopniowe eliminowanie rozproszonych „gniazd oporu” Prusów i umacnianie zdobytej władzy terrorem z systemu błyskawicznie budowanych fortyfikacji.
1230 — Papież Grzegorz IX wydaje bullę Vox in Rama, w której potępiając pewna sektę, przy okazji uznał koty za diabelskie bestie i nakazał je wytępić. W następnych latach populacja kotów znacznie zmalała w zachodniej Europie. Nie dlatego, żeby ludzie uwierzyli powszechnie w psychozę zabobonnego papieża i jego katów, ale mając kota w domu, łatwo było paść ofiarą oskarżeń o czary. A już nie daj Boże czarnego kota. Z powodu braku kotów w stosunkowo gęsto zaludnionych rejonach południowej Europy rozmnożyły się szczury, które były nosicielami dżumy.
1231 — Ustanowienie sądów Inkwizycji, które rozpoczynają prześladowania waldensów. Nakaz papieski zalecał palenie żywcem heretyków (odstępców) na stosie. Pod względem technicznym pozwalało to uniknąć rozpryskiwania się krwi. Kościół wciąż chwali się, że nie przelewał krwi, gdyż nakazywał palić ludzi żywcem. Krew była święta i nie można było jej przelewać… więc np. zabijano ludzi pałkami (zwłaszcza Inków i Azteków).
1234 — Papież Grzegorz IX nakłania do krucjaty przeciw (katolickim) Stedingerom – chłopom ze Stedingen, którzy odmawiają arcybiskupowi Bremy nadmiernej daniny. Pięć tysięcy mężczyzn, kobiet i dzieci ginie z rąk krzyżowców, a zagrody owych chłopów zajmują ich mordercy – osadnicy obdarzeni nimi przez Kościół katolicki.
1235 — Litewski książę Mendog (Mindaugas) przyjmuje pod przymusem chrzest, chcąc w ten sposób ratować swój kraj przed groźbą inwazji ze strony zakonu kawalerów mieczowych i zakonu krzyżackiego.
1239 — Inkwizytor Robert le Bougre skazał na stos 183 katarów jednocześnie w siedzibie katarskiego biskupstwa w Montwimer. Groził stosem kobietom, które nie chciały być mu powolne.
1244 — Na synodzie w Narbonne zdecydowano, aby przy skazywaniu heretyków (odstępców) nikogo nie oszczędzano. Ani mężów ze względu na ich żony, ani żon ze względu na męża, ani też rodziców ze względu na dzieci. „Wyrok nie powinien być łagodzony ze względu na chorobę czy podeszły wiek. Każdy wyrok powinien obejmować biczowanie”. Tych katolickich praw i zaleceń nigdy nie zniesiono.
1244 — Zdobycie przez krzyżowców twierdzy Montsegur i spalenie ukrywających się tam katarów. Koniec kataryzmu.
1245 — Sobór Lyoński I, trzynasty sobór powszechny. Ekskomunikowano cesarza Fryderyka II, zarządzono nową krucjatę przeciwko Saracenom.
1249–1250 — II krucjata szwedzka. Zbójecki wypad szwedzkiego jarla Birgera na Finlandię pod pretekstem jej chrystianizacji. Początek okupacji Finlandii przez Szwedów.
1252 — W bulli Ad extripanda papież Innocenty IV przyrównał wszystkich chrześcijan-niekatolików do zbójców i zobowiązał władców do tego, by winnych heretyków (odstępców) zabijano w ciągu pięciu dni.
1252 — Tortury zostają prawnie dozwolone przez Kościół (przez papieża Innocentego IV).
Tortury obejmowały: łamanie stawów i kości kołem, wieszanie za ręce z ciężarami u nóg, biczowanie, wbijanie kolców w oczy, wlewanie wrzątku do uszu, wyłamywanie stawów, ściskanie czułych części ciała, wyrywanie obcęgami piersi i narządów płciowych, sadzanie na rozżarzonych węglach lub żelazie, przypiekanie, gotowanie żywcem w oleju itp. Była to „ludzka” – jak zapewnia kościół – metoda badań.
Na narzędziach tortur umieszczano motto: „Chwała niech będzie Panu”…
1253 — Ochrzczony władca Litwy Mendog otrzymuje papieską koronę i zostaje koronowany w Nowogródku.
1260 — Wybuchło dobrze zorganizowane II powstanie Prusów pod wodzą Herkusa Monte, które zakończyło się niemal sukcesem, jednak ponowne, szybkie wsparcie cesarza niemieckiego dla zakonu oraz sprawdzona technika budowania twierdz i stosowanie terroru spowodowały, że w 1283 roku powstanie upadło. Przywódca został pojmany przez katolickich Krzyżaków i powieszony, a Prusowie wycięci w pień w wielkich rzeziach lub zamienieni w niewolników. Szacunkowo wymordowano kilkaset tysięcy Prusów.
1263 — Zatwierdzono przyjmowanie komunii pod jedną postacią: chleba. Bez wina, bo ludzie się upijali…
1263 — Mendog zostaje zamordowany, następuje powrót do dawnej wiary. Rozpoczynają się krucjaty przeciwko Litwie. Mimo to Wielkie Księstwo Litewskie się rozwija, podbija niektóre tereny Polski, Rosji, Białorusi i Ukrainy, stając się największym państwem w Europie.
1264 — Papież Urban VI wprowadza święto Bożego Ciała.
1269 — Zmarł 100–letni kantor kapituły krakowskiej, prałat Trojan. Jego łoże śmierci otaczały dzieci, których był ojcem. Doczekał się nawet wnuków, którzy również przyszli pożegnać dziadka. Polskie duchowieństwo trzymało się hardo na poziomie papieskiego świata, i nic cnotliwsze od reszty wcale nie było. I ono kultywowało chrześcijańskie tradycje w omawianym temacie.
1270 — Święty Bonawentura (wł. Johannes Fidanza, 1221–1274) tak charakteryzuje moralność kleru w swoich czasach: „Większość wikariuszy jest tak zepsuta, iż uczciwa kobieta boi się skompromitować, spowiada się sama. Stwierdzamy, że znaczna większość kleru składa się z notorycznych rozpustników, mających utrzymanki czy to u siebie (w domu), czy też poza domem, i którzy utrzymują jawne stosunki z licznymi kobietami”.
1273 — Krakowski biskup, Paweł z Przemiankowa (zm. 1296), dla którego zabić człowieka było niczym, utrzymywał cały harem, a nade wszystko cenił sobie mniszki. Jedną z nich, klaryskę Biankę Toporczankę, wykradł z klasztoru w Skale i włączył do haremu. Jakiś oburzony głos grzmiał na niego: „Biada tobie Pawle! Lepiej by było, gdybyś się nie narodził!”
1274 — Umiera dominikanin Tomasz z Akwinu (ur. 1225), teolog i scholastyczny filozof katolicki, doktor i ojciec Kościoła, uznany za świętego, którego doktryna zastąpiła filozofię Augustyna i obowiązuje z pewnymi zmianami do dziś. Jest znany z licznych stwierdzeń podkreślających nierówność płci. Oto kilka złotych myśli tego „doktora anielskiego”, jak zaczęto go tytułować po śmierci, pochodzących z jego dzieła Summa theologicae:
Zarodek płci męskiej staje się człowiekiem po 40 dniach, zarodek żeński po 80.
Dziewczynki powstają z uszkodzonego nasienia lub też w następstwie wilgotnych wiatrów.
Wartość kobiety polega na jej zdolnościach rozrodczych i możliwości wykorzystania do prac domowych.
Kobiety są błędem natury… z tym ich nadmiarem wilgoci, temperaturą ciała świadczącą o cielesnym i duchowym upośledzeniu… są rodzajem kalekiego, chybionego, nieudanego mężczyzny… Pełnym urzeczywistnieniem rodzaju ludzkiego jest mężczyzna.
Kobieta ma się do mężczyzny tak jak rzecz niedoskonała i ułomna do doskonałej.
Kobieta z natury jest podległa mężowi, gdyż z natury mężczyzna ma większe rozeznanie rozumu.
Obraz Boga znajduje się w mężczyźnie w inny sposób niż w kobiecie, gdyż mężczyzna jest początkiem i celem kobiety, tak jak Bóg jest początkiem i celem całego stworzenia.
Kobieta jest jedynie pomocą w płodzeniu (adiutorium generationis) i pełni pożyteczną rolę w gospodarstwie domowym.
[Kobiety] dzięki temu, że składają śluby dziewictwa lub stanu wdowieńskiego i przez to zostają zaślubione Jezusowi – zostają podniesione do godności mężczyzn.
Państwa są dziełem ludzi, ale idea władzy pochodzi od Boga. To uzasadnia nieograniczoną władzę monarchy. A każde wystąpienie przeciwko (pochodzącej od Boga) władzy jest grzechem (Kościół m.in. z tego powodu potępiał wszystkie polskie powstania, solidaryzując z zaborcami).
Ludzie stanu dziewiczego otrzymają sto procent nagrody w niebiesiech, owdowiali – sześćdziesiąt procent, a żonaci – trzydzieści procent. (Summa Theologiae 2-2 q.152)
Nieochrzczone, a przedwcześnie zmarłe dzieci przebywają w otchłani, limbus puerorum. Otchłań jest częścią piekła, gdzie ich dusze nie doświadczają męki, ale też nie widzą Boga, doświadczając jedynie typowych dla dzieci przyjemności naturalnych.
Zwierzęta nie mają życia po śmierci ani wrodzonych praw. „Przez nieodwołalny nakaz Stwórcy ich życie i śmierć należą do nas”.
Święty Franciszek twierdzi jednak coś innego. Ciekawe, jak dogadują się w niebie…
1274 — Sobór Lyoński II, czternasty sobór powszechny. Wprowadził filioque do wyznania wiary, uregulował zasady wyboru papieża. Filioque – „i Syna” – jest częścią katolickiego (i protestanckiego) wyznania wiary; wynika z dogmatu o pochodzeniu Ducha Świętego od dwóch innych osób boskich – Boga Ojca i Syna Bożego, który podkreśla ich równość. Dogmatu tego nie przyjęły kościoły wschodnie.
1275 — Zwierciadło Szwabskie (kodeks prawa sporządzony w oparciu o Zwierciadło Saskie) orzekało: „Mąż jest w prawie sprzedać swoje dziecko, jeśli prawdziwa bieda go do tego przymusza”.
1275 — Pojawiły się dyskusje na temat płacenia daniny. W odpowiedzi papież ekskomunikował całe miasto – Florencję.
1280 — Umiera Albert Wielki (ur. ok. 1193), kościelny przyrodnik, doktor Kościoła i nauczyciel Tomasza z Akwinu, który o kobietach pisał tak: „Kobieta jest mniej skłonna (niż mężczyzna) do obyczajności. Gdyż kobieta zawiera więcej płynu niż mężczyzna, a właściwością płynu jest, że łatwo przyjmuje, a trudno zatrzymuje. Płyn łatwo się porusza. Dlatego kobiety są niestałe i wścibskie. Gdy kobieta ma z mężczyzną stosunek, chciałaby możliwie jednocześnie leżeć pod innym. Kobieta nie zna wierności. Wierz mi, jeśli dasz jej wiarę, będziesz rozczarowany. Wierzaj doświadczonemu nauczycielowi. Dlatego mądry mężczyzna jak najmniej zwierza się swej żonie ze swych planów i czynów. Kobieta jest nieudanym mężczyzną i w porównaniu z mężczyzną ma uszkodzoną i wadliwą naturę. Dlatego jest niepewna siebie. Czego sama nie potrafi zdobyć próbuje osiągnąć zakłamaniem i diabelskimi oszustwami. Dlatego, mówiąc krótko, należy się strzec każdej kobiety jak jadowitego węża i rogatego diabła. Gdybym mógł powiedzieć, co wiem o kobietach, cały świat by się zdumiał… Dokładnie mówiąc, kobieta nie jest mądrzejsza, lecz przebieglejsza (podstępniejsza) od mężczyzny. Mądrość ma posmak dobra, przebiegłość – zła. Dlatego też w uczynkach złych i perwersyjnych jest kobieta mądrzejsza, tzn. przebieglejsza od mężczyzny. Uczucia pchają kobietę w stronę wszystkiego, co złe, tak jak rozum porusza mężczyznę w stronę wszystkiego, co dobre”. (Questiones super de animalibus XV q.11)
1281 — Synod w Telge głosił: „choroba rozwiązłości wśród sług Bożych jest tak rozpowszechniona, iż niewielu, a może żaden nie jest od niej wolny”.
1283–1325 — Krzyżacy 75 razy wtargnęli na Żmudź, Litwę i Ruś Czarną. Litwini odpowiedzieli 44 atakami na ziemie zakonu w Prusach i Inflantach. W wyniku konfliktu pogranicze żmudzkie uległo wyludnieniu, ale Żmudzi nie udało się Krzyżakom podbić. Ilości wymordowanych doprawdy trudno zliczyć.
1284 — Mieszkańcy Sycylii, poddani króla Piotra III Wielkiego Aragońskiego, podnoszą bunt przeciw propapieskim władcom z francuskiej dynastii Andegawenów. W odpowiedzi Papież Marcin IV ogłasza krucjatę aragońską, będącą najskrajniejszym wynaturzeniem idei krucjat, bowiem jej celem byli chrześcijanie, do tego katolicy. Historyk H.J. Chaytor napisał później o tej wojnie, iż była „prawdopodobnie najbardziej niesprawiedliwą, niepotrzebną i tragiczną wyprawą w dziejach monarchii Kapetyngów”.
1293 — III krucjata szwedzka. Militarna wyprawa szwedzka do Karelii pod pretekstem chrystianizacji. W rzeczywistości tereny te były kontrolowane przez Republikę Nowogrodu Wielkiego, zatem po raz kolejny rzekome niesienie wiary chrześcijańskiej poganom miało przesłonić prawdziwy cel najazdu dokonanego celem powiększenia okupowanego terytorium. Zachodnia Karelia pozostała pod szwedzką władzą przez 400 lat.
1294–1303 — Papież Benedykt VII wyraził opinię, iż nierząd, prostytucja, cudzołóstwo i kazirodztwo nie są grzechem, bo przecież Bóg stworzył mężczyznę i kobietę w tym właśnie celu. Benedykt, dając przykład, żył z zamężną kobietą i jej córką w konkubinacie. Swoich paziów wykorzystywał seksualnie, tak, że w otoczeniu papieża Benedykta nazywano ich „małżonkami”.
1295 — Statut miasta Villefranche najspokojniej w świecie pozwalał na karanie żony, pod warunkiem, by „z tego powodu nie umarła”.
1298 — „Wówczas to pewien katolicki szlachcic, Rindfleisch, powołał się na rozkaz otrzymany od Pana Boga i zebrał grupę współwyznawców, z którymi nie tylko wymordował wszystkich Żydów z Rottingen, ale także — do jesieni tego roku — zniszczył prawie 140 osad żydowskich”.
1300 — Kościół wprowadził zwyczaj corocznego wyklinania ludzi o innych przekonaniach niż nauki hierarchów Kościoła – dokonywano tego w „Wielki Czwartek”.
1300 — Wprowadzono nabożeństwo szkaplerzne i różaniec.
— „(…) kiedy w sprawach o cudzołóstwo władza karania należała prawie wyłącznie do kleru, mąż, który złapał żonę na gorącym uczynku, mógł zabić zarówno ją, jak i jej partnera, bez obawy o karę wyższą niż kościelna pokuta”.
1301 — Inkwizytor Foulques de Saint-George nadużywał swojej władzy, zamykając oporne kobiety pod zarzutem herezji.
1308 — Własnymi siłami Zakon Krzyżacki NMP zajął i okupował bezprawnie Pomorze Gdańskie, co wywołało protest Władysława Łokietka i pozwanie przed sąd papieski w Inowrocławiu, który 10 lutego 1321 roku nakazał zakonowi zwrot Pomorza, do którego jednak wyroku zakon się nie zastosował.
1310 — Małgorzata Porete, Marguerite Porete lub też Marguerite Porète / Porrette / Poirette / Marguerite z Hainaut (ur. ok. 1260), francuska mistyczka należąca do beginek, autorka dzieła Zwierciadło dusz prostych czyli Speculum simplicium animarum (znane też jako Zwierciadło dusz unicestwionych). Prześladowana i skazana na śmierć przez Inkwizycję. Wykonanie wyroku (spalenie na stosie) przekazano władzom świeckim, co wykonano 1 czerwca 1310 roku w Paryżu.
1311–1312 — Sobór w Vienne, piętnasty sobór powszechny. Potępiono templariuszy, fraticelli, beginki i begardów.
1311 — Papież Klemens V jako pierwszy ukoronował się potrójną koroną władcy wszechświata.
1313 — Synod w Zamorze ponownie zarządza zniewolenie Żydów i pod groźbą ekskomuniki żąda wykonania postanowienia przez władze świeckie. Antysemickie dekrety kościelne będą pojawiać się aż do XIX w.
1314 — Rozpowszechnia się zwyczaj udzielania chrztu przez pokropienie. Chrzest przez zanurzenie – według wzorców znanych z Biblii – ostatecznie zamieniono na polewanie wodą głowy osoby chrzczonej. Trudno było bowiem w krajach północy w zimie przeprowadzać chrzest klasyczny poprzez zanurzenie w wodzie. Biblia zaleca chrzest przez zanurzenie (gr. baptízō, „chrzczę”, znaczy dosłownie „zanurzam”).
1314 — Zostaje stracony Jacques de Molay (ur. ok. 1243), ostatni wielki mistrz zakonu templariuszy w latach 1293–1312. Oskarżony o herezje, stosowanie magii i czarów, homoseksualizm, dzieciobójstwo, wyrzeczenie się Chrystusa, bezczeszczenie krzyża, czczenie demona o imieniu Baphomet. Poddany w twierdzy Temple, w której został zamknięty w lochach, torturom, przyznał się do zarzucanych zbrodni. Gdy następnie odwołał swoje zeznania, katolicki król Francji Filip IV Piękny nakazał spalić go na stosie. Wyrok został wykonany w Paryżu 18 marca 1314.
1315 — W Świdnicy bestialsko zamordowano przez spalenie na stosie 50 waldensów, zwolenników reform w Kościele.
1316–1334 — Papież Jan XXII. Alvarez Palayo, jego spowiednik, poświadcza, że w Hiszpanii jest nieco więcej dzieci laików niż dzieci duchowieństwa, oraz że bardzo często się zdarza, że księża uprawiają rozpustę z kobietami oczekującymi na spowiedź.
1320 — Umarł biskup Jan Muskata z Krakowa, dla którego okradanie kościołów było normalnym zajęciem. W ten sposób zdobywał fundusze na cele „reprezentacyjne”, aby móc dogodzić sobie i paniom, które stale były u jego boku. Nie stronił od cudzołóstwa.
1321 — Księga praw miejskich Rupprechta z Freisingu „przewidywała ukaranie męża, który zabił żonę, lecz tylko wtedy, gdy zatłukł ją «niezasłużenie»”.
1322 — Synod w Valladolid postanawiał: „ksiądz, który nie oddaliłby swej «konkubiny» w ciągu dwóch miesięcy, tracił trzecią część swych dochodów, po dwóch dalszych miesiącach znów tracił ich część, a po następnych dwóch — całość”.
1326 — Niezgodność przesadnie bogatej organizacji Kościoła z głoszonymi przez nią ideami Jezusa Chrystusa doprowadziła do ogłoszenia bulli papieskiej „Cum inter nonnullos”, w której uważano za herezję twierdzenia, jakoby Jezus i Jego apostołowie nie posiadali żadnej własności w postaci dóbr materialnych.
Podobno mieli kupę szmalu, bo im ludzie musieli płacić dziesięcinę w całym ówczesnym Rzymie, a Chrystus nauczał: „Co cesarskie cesarzowi, a kasę Chrystusowi”.
1327 — niemiecki Zakon Krzyżacki NMP zaatakował Kujawy oraz Wielkopolskę, przeprowadzając wiele łupieżczych najazdów, terroryzując mieszkańców, paląc wsie i mordując ludność. Wtedy stoczono w 1331 roku nierozstrzygniętą bitwę pod Płowcami, która mimo że nie zmusiła zakonu do oddania Pomorza, obaliła mit, o niezwyciężonych Krzyżakach i niezwyciężonej Maryi.
1331 — Umiera biskup i inkwizytor Bernard Gui (ur. 1261), który zasłynął maksymą: „Dobry chrześcijanin nie prowadzi dialogu z niewierzącym, ale dźga go mieczem w brzuch jak najgłębiej potrafi”.
1341–1351 — Sobór Konstantynopolitański V, uznawany przez część prawosławia. Uznał ortodoksyjność nauki Grzegorza Palamasa o hezychazmie i przebóstwieniu człowieka i potępił nauki Barlaama z Kalabrii, inspirowanego zachodnią filozofią.
1346 — Wybucha epidemia czarnej śmierci, czarnej ospy. Kościół wyjaśniał, że winę za ten stan rzeczy ponoszą Żydzi, zachęcając przy tym do napaści na nich. Zaczynają się eksterminacje. A Żydzi to nasi starsi bracia w wierze… Kary Bożej za własną niemoralność i swoje zbrodnie Kościół jakoś nie zauważył.
1349 — W ponad 350 niemieckich miastach i wsiach giną niemalże wszyscy Żydzi, na ogół paleni żywcem na stosach Inkwizycji za wyznawanie „innej wiary”, za herezję. W ciągu jednego roku chrześcijanie wymordowali więcej Żydów niż niegdyś, w ciągu dwustu lat prześladowań, poganie wymordowali chrześcijan. To tylko jeden z wielu epizodów pogromów Żydów, gdyż podobne zdarzenia miały miejsce przez cały okres panowania chrześcijaństwa.
1360 — Jan (Giovanni) Colombini (błogosławiony) zakłada bractwo „Świętych Głupców” — jezuatów (Apostolskich Kleryków św. Hieronima). „Udawajcie głupich, jak tylko potraficie, z miłości do Chrystusa, wtedy będziecie mędrcami”.
1377 — Początek głębokiego kryzysu w Kościele. Robert z Genewy wynajął bandę najemników, którzy po zdobyciu Bolonii ruszyli na Cesenę. Przez trzy dni i noce, począwszy od 3 lutego 1377 roku, przy zamkniętych bramach miasta, żołnierze dokonali rzezi jego mieszkańców.
1378–1417 — Dochodzi do tzw. „Wielkiej Schizmy Zachodniej”. Władza jest podzielona między dwóch papieży – jednego urzędującego w Rzymie, drugiego w Awinionie. Spory nie dotyczyły religii, ale polityki i władzy.
1378 — Robert z Genewy dzięki poparciu kardynałów francuskich zostaje papieżem i przyjmuje imię Klemensa VII.
1378 — W tym samym roku papieżem Urbanem VI został w Rzymie Bartolomeo Prignano i Kościół miał dwóch zwalczających się papieży. Klemensa VII, rezydującego w Awinionie, uznano później za antypapieża. Kościół i papież są święci.
1382 — Biskup Zawisza Dobiesław z Kurozwęk stracił życie z rąk ojca lub narzeczonego pięknej wiejskiej dzieweczki, do której skradał się nocą po sianie. Dokumenty z tego samego roku stwierdzają, że poznański biskup, Jan z Kępy w „pożądliwościach ciała się lubował”, a biskup Mikołaj z Kórnika, pijak i hulaka, tarzał się w rozpuście, i z powodów grzechów przeciwko naturze zaczął mu żywcem gnić język.
1384 — Pierwsza polska kobieta lekkich obyczajów, której istnienie udokumentowano: Ewa z Kunowa zwana „Pierdolonką” (meretrix Heva dicta Pierdolonka). Była etatową miejską, „służbową” nierządnicą.
Polska moralność podbudowana wartościami chrześcijańskimi w niczym nie odbiegała od papiesko-europejskiej normy.
1386 — Wielki Książę Litewski Jagiełło przyjmuje chrzest (po raz drugi w historii Litwy), co jednak nie oddala zagrożenia krzyżackiego. kolejny raz religia okazała się tylko narzędziem do realizacji celów politycznych.
1400 — Wprowadzenie Litanii Loretańskiej do NMP.
— Mniej więcej w tym wieku powstało pierwsze getto żydowskie.
1403 — „Mateusz z Krakowa, (…) po półrocznym pobycie w Rzymie, pisał swój nadzwyczaj ostry traktat „O nieporządkach Kościoła rzymskiego”.
Nieudana próba zakończenia Wielkiej Schizmy, nieuznana przez papieża za legalny sobór. Nie doszły do skutku próby rozwiązania sporu między papieżem Grzegorzem XII a antypapieżem Benedyktem XIII na drodze jednoczesnej rezygnacji obu z nich albo zawarcia jakiegoś kompromisu.
Sobór wytoczył proces obu papieżom, uznał ich za niegodnych tiary, za wrogów jedności kościelnej i zdetronizował jako heretyków. Nowym papieżem wybrany został kardynał Piotr Philargi jako Aleksander V.
Sobór w Pizie nie tylko nie zdołał przywrócić jedności w Kościele, ale przyczynił się do pogłębienia schizmy: żaden z odwołanych papieży nie zrezygnował ze swoich uprawnień, a do walki o władzę papieską dołączył trzeci papież.
1410–1415 — Antypapież Jan XXIII, zanim usadowił się na Stolicy Piotrowej, zajmował się (jako pirat) rabunkami i mordowaniem ludzi. Oskarżano go o kazirodztwo, cudzołóstwo i sodomię. Uwiódł 300 dziewic, a niektóre z nich w nagrodę mianował przeoryszami najbogatszych klasztorów. Jego osobisty sekretarz opowiadał o nim, że w Bolonii utrzymywał harem, złożony z 200 młodych dziewcząt. Należy przyznać, że Jan XXIII żył w zgodzie z naturą ludzka, jakkolwiek nieco wybujałą.
1414–1418 — Sobór w Konstancji, szesnasty sobór powszechny. Początkowo nieformalny, stał się soborem z chwilą zwołania przez Papieża Grzegorza XII.
Sobór zakończył Wielką Schizmę Zachodnią, wybierając na papieża Marcina V.
Potępiono Johna Wycliffe’a i Jana Husa, w wyniku czego Hus został spalony na stosie.
Zabroniono laikatowi spożywania wina w czasie komunii. Według Biblii Jezus wprowadził komunię pod dwiema postaciami – chleba i wina – symbolami jego umęczonego ciała i przelanej krwi (Mt 26,27; 1Kor 11,24–26). Kościół ogłosił komunię pod jedną postacią, szerząc odtąd nauczanie, że jest to symbol zarówno ciałą, jak i krwi Pańskiej.
Zygmunt Luksemburski (1368–1437) nalegał na soborze w Konstancji na zniesienie celibatu, argumentując, iż na tysiąc księży, można znaleźć ledwie jednego, który stosuje się do jego wymagań, a i to na dodatek z powodu przyrodzonej impotencji. Reszta kleru, jego zdaniem, prowadzi życie pełne wyuzdania i rozpusty, a poza tym, „są złodziejami małżeńskiej wierności”.
1414 — Rektor Akademii Paryskiej, Mikołaj de Clemengis, stwierdza w swoim dziele, że klasztory żeńskie to lupanary. Ale czemu się dziwić?! Medycy wieku XIII będący duchownymi i świeckimi jako lekarstwo na niektóre przypadłości zalecali rozpustę, jako niezbędną dla zdrowia…
Mikołaj de Clemengis również optował za konkubinatem ówczesnych stróżów wiary chrystusowej: „… laicy tak są przekonani o niepowściągliwości księży, iż w większości parafianie odrzucają każdego księdza, który nie ma utrzymanki. Widzą oni w tym (parafianie) pewność co do własnych żon, które mimo to nie są poza niebezpieczeństwem”.
1415 — Jan Hus (ur. 1370 w Husincu) zostaje 6 lipca żywcem spalony na stosie katolickiej Inkwizycji w Konstancji, poza murami miasta. Hus to czeski duchowny i bohater narodowy, reformator ortografii, filozof, reformator Kościoła, twórca ruchu religijnego husytyzmu, prekursor protestantyzmu, profesor Uniwersytetu Praskiego. Protestował przeciwko hulaszczemu trybowi życia kościelnych dostojników, domagał się komunii pod dwiema postaciami. Na miejscu kaźni znajduje się dziś pomnik upamiętniający jego śmierć. Śmierć Husa stała się powodem do wybuchu powstania w Pradze, które ogarnęło całe Czechy i stało się początkiem wojen husyckich.
1418 — Skandal na szczytach władzy katolickiej. Papież Marcin V unieważnił korzystne dla Polski bulle Jana XXIII, potwierdził wszystkie poprzednio uzyskane przywileje Zakonu Krzyżackiego (również te fałszywe). Interweniujący w tej sprawie Polacy nie zostali wpuszczeni do pałacu papieskiego, więc dostali się do niego siłą wyłamując bramę.
Zawisza Czarny z Garbowa i Janusz z Tuliszkowa w obecności papieża oświadczyli, że czci króla polskiego będą bronić „gębą i ręką” – i uzyskali od Marcina V potępienie traktatu Falkenberga. Na oficjalną bullę papieską trzeba było jednak czekać do 10 stycznia 1424.
1418 — Mikołaj Trąba został nominowany przez papieża Primas Regni – pierwszym prymasem Polski.
1419–1436 — Krucjaty organizowane przeciwko chrześcijańskim husytom, domagających się sekularyzacji dóbr kościelnych i komunii pod dwiema postaciami.
1420 — Kanclerz uniwersytetu paryskiego ganił rozwiązłość i rozpustę kleru: „Klasztory, zamieszkałe stale przez mnichów, przedstawiają się jako kramy handlujące; klasztory zaś zakonnic, są domami nierządu. Katedry zaś jaskiniami złodziei i zbójców. Pod imieniem służących i krewnych, księża utrzymują nałożnice. Różnorodne obrazki, rozpowszechniane masami, wnoszą do ludu bałwochwalstwo. Nieskończona ilość różnych zakonów religijnych nie może nie wywołać różnych nadużyć i zamieszek w kraju”.
Nagminne były przypadki, że spowiednik pod groźbą nieudzielenia rozgrzeszenia, zmuszał penitentki do uległości. Kler często był tak doskonałym materiałem rozrodczym, a przy tym niebywale płodnym, iż w niektórych miastach, na skutek aktywności rzymskiego duchowieństwa, liczba nieślubnych dzieci przekraczała ilość zrodzonych z prawowitych związków. Nie wiemy np. ile kobiet musiał uszczęśliwić biskup Liège, Henryk III, który był spłodził 65 bękartów – owieczek dla swojej owczarni.
W niektórych parafiach Hiszpanii, Szwajcarii, Niemiec, Francji i innych państwach a także w Polsce, domagano się, aby księża mogli żyć „legalnie” w konkubinacie, co miało zapobiec deprawowaniu mężatek i dziewic.
1423 — Sobór w Sienie. Zajmował się kwestiami reformy w Kościele, ale uznano go za heretycki i skreślono z listy soborów powszechnych.
1427 — Powstaje „Bractwo Napletka Świętego”. Kult napletka Jezusa był bardzo rozpowszechniony w późniejszym średniowieczu.
1431–1445 — Sobór w Bazylei, Ferrarze, Florencji i Rzymie, siedemnasty sobór powszechny. Kontynuował kwestie reformy Kościoła i podjął temat unii z Grekami.
Mimo orzeczeń soborowych, przypominanych przez synody prowincjalne i diecezjalne, zasada celibatu była nagminnie łamana. Dlatego u schyłku średniowiecza pojawiły się w Kościele postulaty zniesienia zasady bezżenności duchowieństwa. Jednak sobór w Bazylei wydał w 1435 ustawę zabraniającą księżom życia w konkubinacie.
Po uchwaleniu dogmatu o wyższości soboru nad papieżem, Eugeniusz IV ogłosił nieważność soboru. W odpowiedzi sobór wybrał na papieża Feliksa V.
1431 — Joanna d’Arc, francuska bohaterka narodowa, została schwytana przez Burgundczyków i przekazana Anglikom, osądzona przez sąd kościelny i spalona na stosie w wieku 19 lat. Spalona z oskarżenia o herezję za mistyczne wizje uwolnienia Francji spod angielskiej okupacji i działalność partyzancką dla wolności. Później beatyfikowana przez papiestwo.
1438 — Sobór w Ferrarze, zwołany przez Eugeniusza IV, po rozłamie na soborze w Bazylei. Zajął się problemem unii z prawosławiem. Na początku 1439 przeniesiony do Florencji.
We Florencji zatwierdzono unię z Kościołem bizantyńskim oraz Apostolskim Kościołem Ormiańskim.
Ustalono, że każdy, kto umarł w stanie grzechu śmiertelnego, a także każdy nieochrzczony (a więc także poganin lub Żyd), bezpośrednio po śmierci zostaje potępiony.
Po prawie tysiącu lat dyskusji i obiekcji w końcu wprowadzono dogmat o czyśćcu, nieznajdujący żadnego potwierdzenia w Biblii. Kwitnie praktyka sprzedaży odpustów od kar czyśćcowych.
Wprowadzono formalny zakaz święcenia soboty.
Zatwierdzono dogmat o siedmiu sakramentach.
Na zbawienie można „zapracować” – np. cierpieniem czy ofiarami; na przebaczenie można było zasłużyć np. biczowaniem się, pielgrzymkami, budowaniem kaplic. Według Biblii zbawienie jest z łaski, darmo, przez wiarę (Ef 2,8–9); nie można go nabyć za pieniądze ani przez uczynki; warunkiem przebaczenia jest skrucha oraz pojednanie z bliźnim i naprawienie krzywd (o ile zadośćuczynienie jest możliwe); zbawienie dokonuje się dzięki ofierze Chrystusa, a nie zabiegom człowieka.
1444 — W obronie interesów papieża i jego religii ginie pod Warną królewicz Władysław III Warneńczyk (1424–1444). Klęska oręża polskiego.
1450–1782 — Okres polowania na czarownice. Straszliwymi torturami zamęczono setki tysięcy kobiet posądzanych o czary.
Dzieci można było również oskarżać o czary: dziewczynki po ukończeniu 9,5 lat, chłopców po ukończeniu 10 lat. Młodsze dzieci torturowano w celu uzyskania zeznań obciążających rodziców. W procesach o czary brane były pod uwagę „zeznania” dwulatków!!!
„Najostrzejszy przebieg miały polowania na czarownice odbywające się na terenach Niemiec, Szwajcarii, Francji, Polski i Szkocji (…)” (cytat z H. Ellerbe, op. cit., powołującej się na: Levack, “The Witch-Hunt in Early Modern Europe”, s. 105).
1455 — Papież Kalikst III ekskomunikował króla Kazimierza Jagiellończyka i polską szlachtę za udział w walkach z Krzyżakami w wojnie trzynastoletniej.
1458–1464 — Pontyfikat papieża Piusa II (Enea Silvio).
Papież stwierdza: „Kiedy widzisz kobietę, pamiętaj, to diabeł! Ona jest swoistym piekłem!”.
1466 — Papież Paweł II, homoseksualista lub transseksualista, nazywany przez swojego poprzednika, Piusa II, „dobrą Marysią” a przez kardynałów „Naszą Panią Żałosną” rozpoczął krucjatę przeciwko husytom.
1471–1484 — Papież Sykstus IV, ten od kaplicy sykstyńskiej, nakazał wybudować kosztem papiestwa dom publiczny, który następnie został wydzierżawiony. Kościół pod pozorem walki z nierządem, w praktyce przejął nad nim kontrolę, czerpiąc z tego tytułu niebotyczne korzyści materialne. W Sisteron w czasach tegoż Sykstusa, prostytutki musiały płacić po 5 soldów na rzecz klasztoru św. Klary.
1475 — Dla poprawienia finansów kurii oskarżany o kazirodztwo z siostrą i udział w homoseksualnych orgiach papież Sykstus IV opodatkowuje prostytutki.
1476 — wprowadzenie Święta Niepokalanego Poczęcia przez papieża Sykstusa IV, fundatora Kaplicy Sykstyńskiej oraz burdelu, z którego pobierał rocznie podatek w wysokości 20 tysięcy dukatów. Papież Sykstus IV utrzymywał intymne stosunki ze swą siostrą i dziećmi.
1483 — Giovanni Giacomo Sclafenati w wieku 32 lat zostaje najmłodszym kardynałem świata. Swoją nominację zawdzięcza romansowi z Sykstusem IV.
1484–1492 — Pontyfikat Innocentego VIII. Papież zyskuje przydomek „ojca ojczyzny”. Mimo celibatu miał 16 dzieci, które uznał. Był to pierwszy taki przypadek w historii, gdyż zwykle papieże albo wypierali się potomstwa, albo zostawało ono „siostrzeńcami”.
1484 — Papież Innocenty VIII oficjalnie nakazał palenie na stosach kotów domowych razem z czarownicami. Zwyczaj ten był praktykowany przez trwający setki lat okres polowań na czarownice (kapłanki rodzimowiercze, znachorki).
Zostaje oficjalne sformułowana „bulla o czarownicach” przez papieża Innocentego VIII. Jak pisał: „Nie bez wielkiego smutku (…) dowiedzieliśmy się niedawno, że w niektórych częściach Górnych Niemiec, w miastach i wsiach, jest wiele osób płci obojga, które obcują cieleśnie z lubieżnymi nocnymi duchami, czarodziejskimi sposobami, z pomocą diabła, udaremniają porody niewiast, niweczą płodność zwierząt i niszczą owoce ziemi (…), a ponadto potrafią uniemożliwić mężczyźnie spłodzenie, niewieście zaś wydanie dziecka na świat, potrafią przeszkadzać obojgu w spełnianiu ich małżeńskich obowiązków”.
Mordowanie niewinnych kobiet Innocenty III uzasadnił biblijnym nakazem „nie pozwolisz żyć czarownicy” (Wj 22,17). Stoi on w rażącej sprzeczności z przykazaniem „nie zabijaj”. Jest chyba oczywiste, że tego rodzaju nakazy, pochodzące przecież od samego Boga i zawarte w Jego świętej księdze, cofały ludzkość do epoki kamienia łupanego.
Wiara, że zwierzęta są pośrednikami diabła, doprowadziła do załamania się naturalnej kontroli liczebności populacji gryzoni. Celem ataku gorliwych chrześcijan najczęściej były koty, wilki, węże, lisy, i białe koguty. Ponieważ wiele z tych zwierząt polowało na roznoszące choroby gryzonie, ich eliminacja wzmogła wybuchy epidemii i napaści na Żydów!!!
1487–1489 — Krucjata przeciw waldensom, ekskomunikowanym za potępienie dla nadmiernego bogactwa Kościoła, odrzucanie autorytetu papieża i żądania reform. Ich osady w trudno dostępnych rejonach Alp na pograniczu Francji i Sabaudii zostały spacyfikowane, czemu towarzyszyło wyjątkowe okrucieństwo; przykładem tego była masakra waldensów (3000 zabitych, w tym 400 dzieci), którzy schronili się w grocie La Balme-Chapelue. Na szczęście wielu zdołało uciec rzezi prowadzonej w imię Boga, ich potomkowie do dziś mieszkają we Włoszech.
1487 — W Niemczech wydano Malleus maleficarum („Młot na czarownice”), tekst na temat magii i czarów, spisany przez dominikańskiego inkwizytora Heinricha Kramera (Institorisa), we współpracy z innym inkwizytorem z tego zakonu Jacobem Sprengerem. Tekst ten został po raz pierwszy opublikowany w 1487 i stał się znany jako podręcznik łowców czarownic od XV do XVII wieku. Był uważany za jedno z podstawowych kompendiów wiedzy o czarach, czarownicach i ich związkach z Szatanem. Dzieło to było wielokrotnie wydawane. Do 1520 roku ukazało się jego 13 edycji, a w latach 1574 — 1669 było ono wydawane aż 16 razy zarówno w krajach katolickich, jak i protestanckich.
1492 — Papież Aleksander VI urządza publiczne orgie z własną córką Lukrecją (Borgią) i synem Cezarem.
1492 — Krzysztof Kolumb odkrył dla Europejczyków Amerykę. Inkwizycja katolicka szybko postępuje śladami odkrywców. Tubylców, którzy nie chcieli nawrócić się na nową dla nich wiarę chrześcijańską, brutalnie mordowano. Gdy była taka sposobność, przed zabiciem oporni Indianie byli przymusowo chrzczeni.
Po odkryciach Kolumba Hiszpanie natychmiast rozpoczęli kolonizację Ameryki oraz jej chrystianizację. W wyniku nawracania orężem na katolicyzm całkowicie wyginęły wielkie narody i cywilizacje: Majów, Tolteków, Azteków oraz Inków. Większość świątyń i wspaniałych budowli została zburzona. Na ich ruinach wzniesiono kościoły chrześcijańskie.
Indian w Ameryce nazywano „Czerwonymi Małpami” i generalnie nie uważano za ludzi, ale za dzikie zwierzęta człekopodobne.
Katoliccy rycerze pod przewodem kapelanów czynili z „pogan” niewolników lub mordowali całe wioski. Nieszczęśnicy ginęli w okrutnych torturach, jeśli nie chcieli uznać „panów krzyża”. Hiszpanie opatentowali np. wymyślny sposób użyźniania gleby pod zasiewy – Indianom, a zwłaszcza mniej przydatnym w pracy kobietom i dzieciom, otwierano szablami trzewia, a ich wnętrzności były nawozem…
Warto dodać, że wspaniała kultura Inków czy Azteków swym dobrobytem i wspaniałością dorównywała krajom ówczesnej Europy. Krzyż jednak zwyciężył.
1493 — Bulla papieska uprawomocniła deklarację wojny przeciwko wszystkim narodom w Ameryce Południowej, które odmówiły przyjęcia chrześcijaństwa.
Rozpoczęła się kolejna bestialska rzeź w imię Boga.
W praktyce kobiety i mężczyzn szczuto psami karmionymi ludzkim mięsem i ćwiartowanymi żywcem indiańskimi niemowlętami.
Wbijano ciężarne kobiety na pale, przywiązywano ofiary do luf armatnich i puszczano je z dymem.
Rozrywano ludzi przy pomocy koni, mordowano, gwałcono, ucinano ręce, nosy, wargi, piersi.
Jezuita José de Anchieta twierdził: „Miecz i żelazny pręt to najlepsi kaznodzieje”. Ten oto barbarzyńca został beatyfikowany w 1980 przez papieża, który nazwał go „apostołem Brazylii, wzorem dla całej generacji misjonarzy”. Bandyta, który w bestialski sposób unicestwił tysiące ludzkich istnień, uznany został za błogosławionego…
Gdy katoliccy „misjonarze” zawitali do Meksyku, żyło tam około 11 milionów Indian, a po stu latach już tylko półtora miliona. Szacuje się, że łącznie w ciągu 150 lat chrystianizacji obu Ameryk zabito co najmniej 30–50 milionów tubylców.
Słowo Boże zawiezione w tamte rejony pięknie zaowocowało. Zniknęły całe plemiona, np. Mohikanie, a najskuteczniejszym sposobem było np. wysłanie księdza chorego na gruźlicę, by udzielał Indianom komunii!!!
Obecnie Ameryka Południowa jest pełna wierzących i oddanych katolików i jest ostoją kościoła katolickiego.
„Papież tysiąclecia” JP II podczas pobytu na tamtych ziemiach nazwał tę zbrodnię przeciwko ludzkości „dziełem ewangelizacji i pokoju”, mówił też o „zwycięstwie fundamentalnych praw człowieka”.
1493 — Papież Aleksander VI zaraża się syfilisem.
1498 — zamordowany i spalony na stosie Gieronim Savonarola (Girolamo Savonarola) z Ferrary, florencki reformator religijno-polityczny, dominikanin, bohater wiary wielu wspólnot protestanckich, święty Kościoła anglikańskiego i mariawickiego. W dniu 22 maja 1498 w obecności dwóch komisarzy papieskich władze Florencji wydały wyrok śmierci na Savonarolę i jego dwóch współtowarzyszy wiary: braci Domenica Buonvicini i Silvestra Maruffi. Uznano ich za heretyków i schizmatyków, zdegradowano i przekazano Signorii, która skwapliwie zatwierdziła i wykonała wyrok 23 maja 1498 roku na placu publicznym, gdzie skazańców najpierw powieszono na szubienicy, a potem ich ciała spalono na stosie, aby nie pozostała po nich żadna relikwia.
1500 — Wprowadzenie Litanii do Najświętszego Imienia Jezus.
1501 — Syn papieża Aleksandra VI (Cezar Borgia) wydaje w pałacu apostolskim „Bankiet Kasztanów”, znany także jako „Balet Kasztanów”, na którym pięćdziesiąt nagich prostytutek i kurtyzan na czworaka zbiera waginami porozrzucane pomiędzy świecznikami kasztany. Impreza kończy się zbiorową orgią i seksualnymi zawodami gości i dworzan. Dla najlepszych ogierów przewidziane są nagrody.
1512 — Sobór Laterański V, osiemnasty sobór powszechny. Potępił koncyliaryzm.
1513–1521 — Papież Leon X. Za jego pontyfikatu zjawisko kurestwa kleru było tak powszechne, iż wydał artykuł odnoszący się do księży „nałożników jawnych”:
Po objęciu władzy papież zaapelował do kardynałów bardzo osobliwie: „Niech nasz pontyfikat będzie radosny’.
Leon X wobec arystokratycznego towarzystwa zawsze pozostawał sobą: „Ileż korzyści przyniosła Nam i naszym ludziom ta bajeczka o Chrystusie, wiadomo” (za: Horst Hermann, Książęta Kościoła. Między słowem pasterskim a godzinkami owieczek, Uraeus, Gdynia 2000, s.145).
„Stanowimy, że każdy duchowny, jakiego bądź stanu, rodu, godności acz byłby papieskiej, lub innej dostojności, który okaże się nałożnikiem jawnym, po dojściu do wiadomości o tej ustawie i po upływie dwóch miesięcy od jej ogłoszenia w kościele katedralnym, niech będzie zawieszonym od pobierania dochodów ze wszystkich beneficjów swoich przez trzy miesiące. Jeżeli zaś opuściwszy nałożnicę, znowu ją weźmie duchowny, ogłoszonym będzie niezdolnym na urzędy, godności i beneficja”.
Współcześni dobrze zdawali sobie sprawę z panującego zepsucia, zwłaszcza wyższych warstw kleru. Niccolò Machiavelli (1469–1527) pisał: „Chcę iść do piekła, nie do nieba. W piekle będę miał towarzystwo papieży, królów i książąt, a w niebie są sami żebracy, mnisi, pustelnicy i apostołowie”.
1514 — Leon X pilnie potrzebuje środków na wykończenie bazyliki św. Piotra w Rzymie, wydaje więc dekret o zbieraniu odpustów za dusze w czyśćcu, pozwalając na udzielanie żywym dyspensy za grzechy.
Odpust można było otrzymać za każdy grzech, według ustalonej taryfy.
Misję sprzedaży odpustów na terenie Niemiec przekazano dominikaninowi z Lipska o imieniu Jan Tetzel, który właśnie odsiadywał dożywocie za korupcję i niemoralność. Arcybiskup moguncki Albrecht, potrzebując obrotnego handlarza, wyciągnął go z więzienia, gdyż papież Leon X przyobiecał arcybiskupowi połowę zysków ze sprzedaży odpustów w Saksonii. W ten sposób Tetzel stał się głównym kolektorem odpustów.
Tetzel stawiał przed ołtarzem czerwony krzyż, a pod nim szkatułę na pieniądze. Zachęcał ludzi do kupowania odpustów dla siebie i bliskich. Twierdził, że cierpienia czyśćcowe zmarłych ulegną skróceniu z każdym talarem, który trafi do jego szkatuły. Biedni odchodzili więc z niczym. Natomiast bogaci płacili ogromne sumy, aby nabyć odpust nie tylko za przeszłe, ale i za przyszłe grzechy, po czym udawali się do karczmy, aby hulać i swawolić.
Ten bezczelny proceder wywołał zgorszenie wielu duchownych, ale tylko jeden ośmielił się mu otwarcie sprzeciwić. Był nim Marcin Luter, doktor teologii wykładający na katolickim uniwersytecie w Niemczech.
1520 — W „100 zażaleniach narodu niemieckiego” odnotowano: „Podobnie w wielu miejscach biskupi i ich oficjałowie nie tylko tolerują konkubinat księży, o ile zostanie wpłacona określona suma, ale jeszcze zmuszają wstrzemięźliwych księży, żyjących bez konkubinatu, by uiszczali grosz konkubinowy, mówiąc im, że biskup potrzebuje pieniędzy: jeśli pieniądze zostały wpłacone, ksiądz może wybierać, czy chce żyć wstrzemięźliwie, czy też weźmie sobie konkubinę”.
1521–1525 — Upadek krzyżackiego państwa zakonnego, przejście wielkiego mistrza zakonu na luteranizm, przeniesienie siedziby zakonu do zamku Mergentheim w Wirtembergii. Zakon staje się wspólnotą trzech wyznań po przejściu części braci na luteranizm i kalwinizm. Wielki mistrz musi być jednak katolikiem. Zakon w XVI wieku stał się ideową i militarną siłą Rzeszy Niemieckiej, a trzy wyznania silnie współpracują dla potęgi Niemiec, stając się maryjnym Zakonem Niemieckim NMP.
1521 — Marcin Luter (1483–1546) pali publicznie bullę papieską w Wittenberdze. Luter odrzuca instytucję kościelną oraz całą hierarchię i większość katolickich obrzędów. W swoich pismach atakuje papiestwo i wzywa do uwolnienia się spod zależności Rzymu.
Luter niespecjalnie propagował czystość małżeńską, mówił bowiem „żona nie chce, chodź ty, dziewczę!”.
1523–1534 — Papież Klemens VII, chcąc umniejszyć zarobek publicznym niewiastom, postanowił, że cokolwiek zadecydują o swoim majątku, i tak jego połowa musi przejść na klasztor Santa Maria della Penitenza.
1537 — Papież Paweł III stwierdza, że Indianie nie są ludźmi, bo nie ma o nich wzmianki w Biblii. W związku z tym można ich bezkarnie zabijać do woli, a ich ziemia należy odtąd do Kościoła.
1540 — Umiera prymas Jan Latalski (1463–1540), pseudo „Kufel” vel „Bachus”. Rozwiązła natura, zdegenerowany pijaczyna.
1542 — Papież Paweł III wzmacnia pozycję Inkwizycji. Inkwizycja otrzymuje nad całym katolickim terytorium taką samą władzę, jaką wcześniej cieszyła się w Hiszpanii.
1542 — W Rzymie pobrano podatek „dochodowy” od 4500 zarejestrowanych, licencjonowanych prostytutek. Nie wliczono tutaj nierządnic arystokracji!
1543 — Sprawami o czary jako problemem karnym zajął się Sejm Rzeczpospolitej, oddając te sprawy pod jurysdykcję duchowieństwa. To prawo obowiązywało aż do konstytucji sejmowej z roku 1776. W razie czyjejkolwiek szkody wynikającej z czarów, sądy świeckie miały prawo mieszania się do rozpoznawania przestępstwa.
1543 — Kopernik publikuje teorię heliocentryczną. Jego dzieło trafia na kościelny indeks ksiąg zakazanych i pozostaje tam aż do XIX wieku. (Czyli aż do XIX wieku kościół uznaje, iż Ziemia tkwi nieruchomo w centrum Wszechświata).
1545–1563 — Sobór Trydencki, dziewiętnasty sobór powszechny.
Potępiono Lutra i innych zwolenników reformacji, rozpoczęto okres kontrreformacji.
Uznano, że sakramenty są niezbędne do uzyskania zbawienia.
Ostatecznie zatwierdzono chrzest dzieci poprzez polanie im głowy wodą.
Wprowadzono konfesjonał – mebel obowiązkowy w każdym kościele, służący do wysłuchiwania spowiedzi usznej.
Zatwierdzono ostatecznie dogmat o czyśćcu. Praktyka sprzedaży odpustów od kar czyśćcowych rozkwitła pełna parą. Obecnie większość wyznań chrześcijańskich uważa nauczanie o czyśćcu za niebiblijne i je odrzuca.
Podkreślono wyższość dziewictwa i celibatu nad małżeństwem.
Dotąd małżeństwo bez udziału księdza uważano za ważne. Nie oznacza to jednak, że wcześniej nie udzielano ślubów bez księży.
Utworzono indeks ksiąg zakazanych, który przez 400 lat będzie krępować wolność myśli, sumienia i naukę.
Kościół rozważał kwestię małżeństw księży na soborze w Trydencie, ale nie wyraził na nie zgody.
Ogłoszono autorytet „Świętej Tradycji” Kościoła jako równoznaczny z autorytetem Biblii, co wiąże się z uznaniem „Świętej Tradycji” za część objawienia Bożego. Odtąd prawdę religijną wyraża w równym stopniu Biblia, co tradycja, a jedyne i wyłączne prawo interpretacji Pisma Świętego spoczywa w rękach Kościoła.
Jezus stał na stanowisku, że żadne ludzkie nauki nie mogą być wynoszone ponad nakazy Boga; potępiał tradycję, która znosi naukę Biblii, wprowadzając sprzeczne z nią zasady (Mk 7,6–8). Na Soborze ludzkie tradycje przyjęte przez Kościół uznano za autorytet w sprawach wiary równy Biblii. W praktyce tradycja stoi ponad Pismem Świętym. A to oznacza, że księża mogą sobie pismem podetrzeć…
1545 — Król Francji Franciszek I nakazuje wymordować w imię Chrystusa 3000 waldensów w regionie Luberon w Prowansji. Ten i kolejne akty bestialstwa sprawiają, że francuscy waldensi są zmuszeni (do roku 1686) do ucieczki z kraju lub przejścia na katolicyzm.
1545 — Umiera biskup Piotr Gamrat (1487–1545), który słynął z nieokiełznanej rozwiązłości. Ks. kanonik Szymon Starowolski pisał o nim: „Wenery i Bachusa zwoleniec zuchwały, biskup Gamrat nie miał poczciwego imienia u nikogo, ale z ohydą palcem go sobie wytykano, tak, że słowo różnego rodzaju «gamractwo» zostało od niego dla tych, co wiedli życie nieporządne”.
1548 — Podczas Soboru Trydenckiego zapada decyzja o dodaniu do Pisma Świętego pewnych ksiąg apokryficznych, nieuznawanych przez Żydów ani przez protestantów. Księgi te zwie się obecnie „wtórnokanonicznymi”, z łac. „deuterokanonicznymi”, i są to: Księga Tobiasza, Księga Judyty, Pierwsza Księga Machabejska, Druga Księga Machabejska, Księga Mądrości, Mądrość Syracha i Księga Barucha. Ponadto do kanionu Pisma Świętego włączono fragmenty ksiąg Estery, Daniela, Hioba i Jeremiasza, znane tylko z greckiego przekładu zwanego Septuagintą i nieobecne w kanonie Biblii hebrajskiej. Częściowo miało to służyć uwiarygodnieniu doktryny katolickiej.
1550–1555 — Pontyfikat Juliusza III.
Ksiądz Stanisław Orzechowski (1513–1566) z racji swojej pisarskiej działalności spowodował podwójny przewrót religijny w naszym kraju. Kłócił się z biskupami, zadarł też z papieżem. Miał szczery zamiar zostać mężem pewnej kobiety, którą kochał, i z zaciekłością walczył z celibatem.
Kiedy biskup Dziaduski dowiedział się, że Orzechowski chce się ożenić, odstręczył pierwszą narzeczoną, ale szlachta znalazła księdzu drugą. I ożenił się nie ksiądz, ale normalny mężczyzna, który był księdzem katolickim!
„Ci, co bronią celibatu” – Pisał Orzechowski – „bronią rozpusty; życie ich świadczy przeciwko nim. To prawo sprzeciwia się Bogu i przyrodzeniu… Natura ludzka nie zmienia się, jeśli kto zostanie księdzem… Bóg nie stworzył kobiety królom, żołnierzom, księżom, ale ludziom… Należy uznać szalonym tego, co walczy z przyrodzeniem drugiego…”.
Za to spadła na niego klątwa biskupia. Napisał wówczas do papieża „suplikacyę”, w której pouczył Namiestnika Chrystusa: „Nie z Włochem, ale z Polakiem masz do czynienia. U nas prawo ponad wszystkim. Nie powie mi król na twój rozkaz: «Orzechowski, Juliusz papież, chce, abyś szedł na wygnanie». Prawa nasze zabraniają mu w przyzwoitym sądzie imać i wywoływać. Skaż mnie ty na gardło, sprawa pójdzie przed sejm…”.
1554 — Papież Juliusz III zwalnia z celibatu żonatych księży angielskich.
1556 — spaleny na stosie w Anglii został Thomas Cranmer, przywódca reformy anglikańskiej i arcybiskup Canterbury za Henryka VIII Tudora, Edwarda VI Tudora i przez krótki czas królowej Marii I Tudor, z rozkazu której został stracony. Kiedy skrajnie katolicka Maria I Tudor została królową Anglii w 1553 roku, w ramach akcji obrony katolicyzmu został on uwięziony pod zarzutem zdrady. W 1556 roku skazano go na śmierć przez spalenie żywcem na stosie.
1559 — Papież Paweł IV (1555–1559) wydał pierwszy indeks ksiąg zakazanych, na którym znalazły się najdonioślejsze dzieła myśli ludzkiej.
1559 — Poseł Ząbski z sandomierskiego na sejmie piotrkowskim domagał się ślubów cywilnych: „Mówią, że władza świecka nie może stanowić w materii małżeństwa; ale zdaniem samych teologów małżeństwo jest kontraktem cywilnym, a zatem z natury swej do władzy świeckiej należy. Władza krajowa winna się opiekować tym związkiem, będącym pod bezpieczeństwem rządu, jako szczególnie interesującym dobrze rządzony naród”.
Z kolei o celibacie, powiedział: „Niech ginie ten blask fałszywej cnoty, która rodzi odstępstwa od wiary, płodzi cudzołóstwa, rozpustę i zbrodnię!”.
O zniesienie celibatu rzymskiego kleru zabiegali nawet świeccy katolicy, wiedząc, że jest to jedyny sposób na powstrzymanie nierządu w szeregach kleru, ale co ważniejsze, na poprawę moralności społeczeństwa.
1561 — król Zygmunt August nakazał władzom miejskim oddawać pod sąd kościelny wszystkich innowierców.
1561 — Waldensi z Kalabrii są mordowani lub sprzedawani w niewolę Maurom.
1562–1598 — Krwawe wojny religijne we Francji między katolickim obozem królewskim a hugenotami.
1563 — Małżeństwo, kapłaństwo, bierzmowanie uczyniono sakramentami.
1563 — Relikwie zaczęły stanowić o sile danego obiektu sakralnego.
1563 — Ustalono, że tradycja Kościoła jest ważniejszym źródłem objawienia od Słowa Bożego.
1567 — Ukazało się zarządzenie „zabraniające pochówku księży i ich synów w tym samym miejscu i nakazujące wymazanie z nagrobków jakichkolwiek słów wzmiankujących potomstwo”.
1568 — Hiszpański trybunał Inkwizycji wydaje nakaz śmierci na trzy miliony Niderlandczyków, którzy – jak brzmi hasło wypisane na kapeluszach „gezów” – wolą być „raczej Turkami niż papistami”.
1569 — Arcybiskup Salzburga przyznawał, że dekrety o celibacie „tylko rzadko odnosiły sukces… tak że kler gnije w najobrzydliwszych nieczystościach lubieżności, iże stały mu się one opacznym (!) przyzwyczajeniem”.
1570 — Papież Pius V obłożył królową angielską Elżbietę I klątwą i zwolnił jej poddanych z obowiązku posłuszeństwa wobec niej, po tym jak królowa całkowicie oderwała Kościół anglikański od Kościoła rzymskiego. Wcześniej z własnych funduszy wyłożył 80 tysięcy koron jako zapłatę dla osoby, która ją zamorduje. Wysłał w tym celu odpowiednich „pielgrzymów”, jednak zamach skończył się fiaskiem.
W liście do Katarzyny Medycejskiej pisał: „Niech pani nie odważy się uwierzyć, że może być dla Boga coś przyjemniejszego, jak prześladowanie i wymordowanie wszystkich przeciwników Kościoła Katolickiego”.
Efektem takiej aprobaty mordowania była „noc św. Bartłomieja”.
Pius V jest świętym Kościoła Katolickiego.
1572 — We Francji noc z 23 na 24 sierpnia, znana jako „noc św. Bartłomieja”, w Paryżu i nie tylko. Za poduszczeniem papieża i jego nuncjusza Salviatiego, katolicka królowa Katarzyna Medici, matka Karola IX, króla Francji, namawia do pogromu hugenotów. Trzy dni i noce trwała rzeź, katolicy podżegani przez księży zamordowali, według różnych szacunków, ok. 10–70 tys. protestantów: mężczyzn, kobiet i dzieci.
Papież Grzegorz XIII napisał potem do króla Francji Karola IX: „Cieszymy się razem z tobą, że z Boską pomocą uwolniłeś świat od tych podłych heretyków”.
1574 — Biskup Stanisław Karnkowski sprowadza jezuitów do Kalisza i Poznania w celu walki z innowiercami w Wielkopolsce.
1579 — Umiera Stanisław Hozjusz (ur. 1504 w Krakowie), biskup chełmiński i warmiński, kardynał prezbiter. Polski humanista, poeta, sekretarz królewski Zygmunta I Starego od 1538 roku, sekretarz wielki koronny od 1543 roku, dyplomata (przedstawiciel dyplomatyczny Rzeczypospolitej w Państwie Kościelnym w 1569 roku), teolog-polemista, jeden z czołowych przywódców polskiej i europejskiej kontrreformacji. Udało mu się wielokrotnie błysnąć:
„Pismo św. bez autorytetu Kościoła ma rangę równą bajkom Ezopa”. (O powadze Pisma św., s. 210)
„Wprawdzie apostoł Paweł nakazał, by nabożeństwa odbywały się w języku zrozumiałym dla uczestników, jednak Kościół nie jest zobowiązany tych nakazów przestrzegać, gdyż ma moc je zmieniać, stosownie do potrzeb, zaś odprawianie nabożeństw w języku zrozumiałym dla uczestników przynosi jedynie złe owoce”. (Godzi li się laikom…, s. 80–83)
Hozjusz był przeciwnikiem tłumaczenia Biblii na język polski, gdyż według niego pożyteczniejsza jest ignorancja ludu, a nie znajomość Biblii. Uważał, że język polski nie nadaje się do przełożenia Pisma św. (Godzi li się laikom…, s. 84–87)
Był oburzony faktem, że przełożone na język polski Pismo Święte jest czytane przez rzemieślników (piekarzy, krawców, szewców), a co gorsza przez kobiety.
Wieść o masakrze protestantów w noc św. Bartłomieja w Paryżu sprawiła mu niewysłowioną rozkosz – szczególnie wieść o zamordowaniu admirała de Coligny. (The New Schaff – Herzog Encycopedia of Religious Knowledge,vol. 5c, s. 375, Baker Book House, Grand Rapids, 1954)
Na wieść o zburzeniu w październiku 1574 kościoła, należącego do protestantów w Krakowie przez rozjuszony tłum, napisał w liście do dostojników kościelnych: „Czego nie śmiał ani król, ani biskup, to zrobić ośmielili się studenci Akademii Krakowskiej, godni wiekuistej pamięci, których chwałę cały kościół sławić będzie”. (J. Tazbir, Świt…)
Kiedy otrzymał list od biskupa Uchańskiego napisany po polsku, oburzył się, że ten ośmielił się pisać do niego w języku polskim a nie łaciną, nadmieniając: „lingua catholica hoc est latina”.
Twierdził że msza święta nie powinna być zrozumiała dla ludu, argumentując to następująco, cyt. „Ten, co mniej rozumie, jest zazwyczaj bardziej pobożny. Ci, którzy wszystko w Kościele rozumieją, nabierają łatwo pogardy dla religii. Ci, którzy niczego nie rozumieją, są pełni podziwu dla wszystkiego, co związane jest z Kościołem”.
1580 — Pierwsze w Kaliszu procesy o czary — Barbara z Radomia skazana na spalenie żywcem.
1582 — Landgraf Jerzy z Darmstadtu informuje swojego przedstawiciela w augsburskim Reichstagu: „Jako że uporaliśmy się nieomal ze starymi (kobietami) i zostały one na nasze polecenie pozbawione życia, teraz zabierzemy się do młodych”.
1584 — Giordano Bruno twierdzi, iż gwiazdy są innymi słońcami, wokół których mogą krążyć inne planety, a na nich żyć inne istoty. Dominikanin, filozof hermetyczny, okultysta, humanista, zajmujący się także mnemotechniką, to właściwie Filippo Bruno; Giordano to jego imię zakonne. Za swoje poglądy zostaje spalony żywcem na stosie. Egzekucję opóźniono o dwa lata z rozkazu papieża Klemensa VIII. Papieżowi zależało, by stos stał się jedną z atrakcji dla pielgrzymów.
1584 — Papież Grzegorz XIII w bulli In coena Domini zrównuje protestantów (chrześcijan) z piratami i zbrodniarzami, zezwalając katolikom na ich mordowanie.
1585–1590 — Krótka kadencja Sykstusa V zaowocowała zakazem wstępu do watykańskich archiwów dla świeckich uczonych. Na rozkaz papieża wyryto przed wejściem napis: „Kto tutaj wejdzie, będzie natychmiast ekskomunikowany”. 1 czerwca 1846 zakaz ten zostanie rozszerzony nawet na kardynałów, a wstęp będzie możliwy tylko za specjalną zgodą papieża.
1585 — Arcybiskup Trewiru Jan zamordował tyle kobiet sądzonych jako czarownice, że w dwóch wioskach ocalały tylko dwie kobiety.
W ogień wrzucano stuletnie kobiety, roczne dzieci, kalekich i ślepych, chorych, ciężarne kobiety, nawet duchownych i zakonnice.
Każdy kto przeciwstawiał się temu szaleństwu, był uważany za protektora czarownic i najczęściej sam kończył na stosie.
(Źródło: K. Deschner, Opus diaboli)
1591 — Luterańscy teologowie roztrząsali w Wittenberdze problem, czy kobiety są ludźmi.
1593–1692 — Przez wieki wierzono, że zło czai się na Północy. Stąd odległe ziemie Norwegii uznawane były przez Kościół za krainę szatana, na których z wielką zaciętością organizowano polowania na czarownice, głównie kobiety pochodzenia lapońskiego. W efekcie ich tylko na terenie Skandynawii zginęło około dwóch tysięcy osób. Najwięcej w Vardø, znanym jako „norweska stolica czarownic”, położonym w okolicach Morza Barentsa, w okolicznych wioskach rybackich, Vadsø, Ekkerøy, Kiberg, i w osadach Lapończyków.
W ciągu stu lat w Vardø odbyło się ponad 140 procesów osób oskarżonych o czary i kontakty z diabłem.
Co najmniej 91 osób, w tym 77 kobiet i 14 mężczyzn, straciło życie na stosie lub w wyniku tortur.
Co najmniej jedna trzecia tych procesów dotyczyła Lapończyków, którzy wzbudzali w Norwegach nieufność i wrogość, ponieważ nie byli chrześcijanami i praktykowali swoje rytuały.
Kobiety, których mężowie wypływali w morze na długi czas, oskarżano o cudzołóstwo z demonami.
Oskarżenia miały miejsce, gdy padły zwierzęta w gospodarstwie, rybacy nie przywieźli ryb z połowu, zaginęli na morzu.
Czasami powodem do oskarżeń była po prostu zła pogoda.
Aby wymusić zeznania, zadawano tortury, mimo że było to nielegalne. Zanim zaczął się proces, oskarżeni musieli przejść próbę wody: wiązano im stopy i dłonie, i wrzucano do Morza Barentsa. Wodę uważano za coś czystego, co wypchnie na wierzch wszystko, co nie jest święte i bezgrzeszne. Jeśli oskarżeni nie tonęli, to znaczyło, że mieli konszachty z szatanem.
1593 — „Nie wiem, nie wiem, przebóg, już tu umrę na tym krzyżu, nie powiem nic więcy” – krzyczała przypiekana Apolonia Porwitowa z Glinek, przesłuchiwana 23 kwietnia 1593 roku z powodu oskarżenia o czary. „Więcej ja cierpię niż Pan Bóg!” – dodawała w trakcie dalszych tortur.
1595 — Opublikowanie naukowej rozprawy Disputatio nova contra mulieres, qua probatur eas homines non esse (Nowa rozprawa przeciwko kobietom, w której dowodzi się, że nie są one ludźmi). W założeniu miała być prawdopodobnie satyrycznym esejem, była jednak traktowana zupełnie poważnie.
Jej autorem był przypuszczalnie Valens Acidalius. Jedno ze stwierdzeń: mulieres scilicet non esse homines, et, quod inde sequitur, Christum ergo pro iis non esse passum, nec eas salvari – kobiety nie są w pełni ludźmi, i, co z tego wynika, ani Chrystus nie cierpiał za nie, ani będą one zbawione.
1598 — Edykt nantejski, w którym Henryk IV ustala zasady pokojowego współżycia katolików i innowierców we Francji.
1600 — 17 lutego spalono na stosie Giordana Bruno (1550–1600), który głosił, że wszechświat jest nieskończony i jednorodny, z czego wynikał także pogląd, że ludzie nie są jedynymi inteligentnymi istotami w kosmosie. Religię uznawał za uproszczoną wersję filozofii, a liturgię za wynik zabobonu. Kościół skazał go za herezję doketyzmu.
— Okres kontrreformacji i eskalacja polskich procesów o czary. W samej Wielkopolsce i w okolicach stosy płonęły często w Rydzynie, Tomyślu, Bedlewie, Opalenicy, Srocku, Trzemesznie, Witkowie, Wągrowcu, Poznaniu, Zbąszyniu.
1609 — Utworzenie Ligi Katolickiej z księciem bawarskim Maksymilianem na czele. Liga zawiązana została, aby dać odpór protestantom. W krótkim czasie doprowadziło to do wyniszczającej wojny trzydziestoletniej (1618), systematycznego niszczenia protestanckiej literatury, morderstw i pogłębienia ucisku religijnego.
1611 — Synod w Tyrnau: „Wszelka złość jest mała wobec złości kobiety. Lepsza jest bezbożność mężczyzny niż dobroczynność kobiety” – synod pod kierownictwem kardynała Forgatsa i w obecności nuncjusza papieskiego.
1614 — Polskie ukazało się tłumaczenie podręcznika Inkwizycji „Młot na czarownice”, dokonane przez Stanisława Ząbkowica z Krakowa. Tłumaczenie to było szeroko znane, a księża chętnie i masowo się nim posługiwali w kazaniach.
1615 — Trybunał inkwizycyjny zabrania głoszenia naukowej teorii heliocentrycznej Mikołaja Kopernika. Utrzymuje, że Ziemia jest płaska i stanowi centrum Wszechświata, wokół którego wszystko krąży.
Ziemia jest płaska i unoszą ja na grzbiecie słonie – to poglądy Kościoła. „Naukowe” podejście Kościoła do świata odzwierciedlały poglądy „świętego” Augustyna: „Jest to niemożliwe, aby po przeciwnej stronie Ziemi znajdowali się ludzie, gdyż w Piśmie Świętym nie ma wzmianki o takim rodzie wśród potomków Adama”.
1616 — Spalenie znachorki Reginy ze Stawiszyna, za czary i leczenie ludzi z chorób oraz wyznawanie dawnych bogów słowiańskich.
1619 — Wolde Albrechts nazwana później „Grubą” Wolde Albrechts to zielarka i wróżbiarka, która 28 lipca została 1619 roku została aresztowana. 18 sierpnia 1619 roku została oskarżona o czary i kontakty seksualne z diabłem. Podczas procesu, na torturach musiała wyznać, iż wspólnie z Sydonią von Bork i z pomocą diabła uśmierciły marianowskiego pastora i furtiana. W pobliżu Marianowa, nieopodal wsi Wierzchowo, znajduje się Diabelska Góra. To na jej szczycie, 9 października 1619 roku żywcem spłonęła na stosie Wolde Albrechts z Brzeziny, samotna matka nieślubnego dziecka. Dokumentacja z tej rozprawy o czary ma ponad tysiąc stron!
1620 — Sydonia von Borck (ur. 1545, Strzmiele, w zamku „Wilcze Gniazdo”), pomorska szlachcianka, torturami zmuszona do przyznania się do winy, została ścięta i spalona na stosie jako jasnowidząca czarownica i medium obcujące ze złymi duchami, za to, że zajmowała się zielarstwem. Większość z jej przepowiedni i klątw, w tym na rodzinę książąt pomorskich się sprawdzało, co przysparzało jej wielu wrogów.
1620 — Szantaż wobec pewnego mieszczanina z Kalisza, że jeśli w ciągu 2 tygodni nie przejdzie z protestantyzmu na katolicyzm, zostanie wygnany z miasta.
1623 — François Garasse SJ, mówił: „Kobiety trzeba trzymać z dala od tego niebezpiecznego tekstu (Biblii), i od wszelkiej nauki w ogóle. Kobieta uczona to coś gorszego niż brodata. Poważnego uszczerbku doznałaby cnota dzieweczki, gdyby wolno jej było czytać Pieśń Salomona albo historię Zuzanny”.
1627 — Katharina Henoth skazana w Kolonii za czary na spalenie na stosie. Wyrok wykonano.
1628 — Skazany na śmierć za czary w Bambergu Johannes Junius opuchniętymi po torturach palcami pisał do swojej córki w pożegnalnym liście z więzienia: „Dobranoc, moja kochana córko. Jestem niewinny. Byłem torturowany i muszę umrzeć. Możesz mi wierzyć: jestem niewinny. W tym więzieniu ludzie są torturowani, aż wyznają rzeczy, które nigdy nie miały miejsca. Gdy zostaliśmy sami w celi, kat namawiał mnie do wyznania prawdy lub wymyślenia czegoś, bym mógł uniknąć dalszych tortur. Miałbym wyznać, że jestem czarownikiem. Miałbym zaprzeczyć Bogu – nie zrobiłem tego nigdy w swoim życiu”.
1631 — w Rheinbach w Niemczech spalono żywcem 130 czarownic.
1633 — Trybunał inkwizycyjny skazuje 70–letniego naukowca, astronoma i przyrodnika Galileusza za to, iż głosił zasady heliocentryzmu, rzekomo nie potrafiąc ich udowodnić. Gdyby nie zawarta z Inkwizycją ugoda polegająca na publicznym wyrecytowaniu formuły odwołującej i przeklinającej swoje „błędy”, zostałby skazany na spalenie żywcem na katolickim stosie. Galileusz do końca życia znajdował się w areszcie domowym pod nadzorem katolickiej Inkwizycji.
1648 — Na fali katolickiego antysemityzmu wymordowano w Polsce ok. 200 000 Żydów. Tak, dwieście tysięcy wyznawców religii mojżeszowej i narodowości żydowskiej! Był to taki jednorazowy mord czyszczący Polskę z Żydów, taki holocaust, o którym historia nie powinna zapominać.
1649 — W Aachen w Niemczech 13–letnia Cyganka została zamordowana za wróżenie, czyli za uprawianie czarów. Zabijanie wróżących Cyganek rzadko odnotowywano w kronikach.
1650 — W Nowej Anglii prawnie zakazano noszenia ubrań z „krótkimi rękawami, gdyż mogłyby zostać odsłonięte nagie ramiona”. Chrześcijanie zaczęli uważać, że wszystko, co zwraca uwagę na świat fizyczny, jest bezbożne.
1651–1652 — Na stosach spłonęło około 250 kobiet na terenie samego Księstwa Nyskiego, czyli w Jeseníku (Jesionik), Nysie i innych miejscowościach tego księstwa. Księstwo Nyskie (niem. Fürstentum Neisse, cz. Nisské knížectví) to biskupie księstwo feudalne na Dolnym Śląsku z ośrodkiem w Nysie. Pokazuje to ilość palonych czarownic rocznie na około 125 w regionach wielkości Księstwa Nyskiego.
1652 — Opalenicki sąd miejski uznał Maruszę Staszkową z Jastrzębnik za czarownicę i skazał na spalenie na stosie.
1655 — Wielkanoc piemoncka, masakra waldensów z Pra de la Tour.
1660 — Kolejne procesy czarownic. Spalone żywcem na stosie zostają: Ewa Kałuszyna, Dorota Mielkowa, Jadwiga Rybaczka, Katarzyna Moskwina, Agnieszka Odrobina.
1664–1669 — Stracono poprzez spalenie żywcem na stosie 39 osób oskarżonych o czary w Kolsku (Śląsk) i w najbliższej okolicy. Wiedźmy na nocne sabaty, który odbywały się na pobliskiej świętej dla rodzimej wiary Słowian górze Lipce, dojeżdżały na koniach, nie na miotłach. Sabatowy grajek relacjonował, że w pląsach brało udział kilkaset osób, jednak nie wszystkie znał.
1670 — Barbara Królka, mieszkanka Wizny lub najbliższych okolic, oskarżona o bycie czarownicą i spalona na stosie przez tamtejszego burmistrza dekretem sądu wójtowskiego zapisanym w łomżyńskiej księdze miejskiej z roku 1670 nr 15 fol. 143–144. Barbara Królka była oskarżona o rzucenie czarów na poborcę ziemi wiskiej Wacława Jeziorkowskiego i jego rodzinę. Przypisywano jej: oczarowanie Zygmunta Augusta, spowodowanie śmierci królowych: Elżbiety Habsburżanki (1545) i Barbary Radziwiłłówny (1551) oraz przyniesienie do Łomży morowej zarazy, która w 1624 roku w ciągu 2 miesięcy spowodowała śmierć 5021 mieszkańców.
1672 — Synod Jerozolimski, uznawany przez część prawosławia. Ustalił relacje prawosławia z katolicyzmem i protestantyzmem oraz grecki kanon Biblii.
1672 — W Wittenberdze ukazuje się rozprawa zatytułowana „Femina non est homo”. „Była to ta sama dekada, kiedy w tej samej Wittenberdze dysputowano temat «możliwości, że wielbłąd rzeczywiście może przejść przez ucho igielne» i opublikowano «Naukowo-przyrodniczą rozprawę na temat łez czarownic»”.
1678 — Arcybiskup Salzburga kazał osobiście spalić 97 kobiet, które jakoby odpowiedzialne były za zarazę bydła.
1681 — W tym roku odbyło się w Zbąszyniu w Wielkopolsce posiedzenie sądu, w trakcie którego kilkunastu osobom, między innymi Krystynie Flanderce ze Starej Kramnicy i Jadwidze Ciemnej z Pierszyna, zarzucano udział w sabacie czarownic na Łysej Górze, jak również to „że przyczynili narodowi wiele szkód w bydle i koniach oraz za pomocą czarów swoich robili żywe koniki polne z koniczyny”. Oskarżone oczywiście spalono żywcem na stosach.
1686 — Ostateczny pogrom waldensów, broniących się w Alpach francuskich. Ocalali są przymusowo wysiedlani lub konwertowani na katolicyzm.
1689 — 30 marca w Warszawie na Rynku Starego Miasta spłonął Kazimierz Łyszczyński, oskarżony o ateizm, a wraz z nim jego traktat „De non existentia Dei” (O nieistnieniu Boga). Pisał on: „Człowiek jest twórcą Boga, a Bóg jest tworem i dziełem człowieka. Tak więc to ludzie są twórcami i stwórcami Boga, a Bóg nie jest bytem rzeczywistym, lecz bytem istniejącym tylko w umyśle, a przy tym chimerycznym, bo Bóg i chimera są tym samym. Prosty lud oszukiwany jest przez mądrzejszych wymysłem wiary w Boga na swoje uciemiężenie: tego samego uciemiężenia broni jednak lud, w taki sposób, że gdyby mędrcy chcieli prawdą wyzwolić lud z tego uciemiężenia, zostaliby zdławieni przez sam lud”.
1690 — Lincz oskarżonych o czary w Gnieźnie, których sąd chciał uniewinnić. Wściekli wyznawcy katolicyzmu doprowadzili do rozruchów, gdy sąd odmówił skazania oskarżanych o czary. Ludność podburzona przez księży doprowadziła do rozruchów oraz samosądów, zarówno na oskarżonych, jak i ich rodzinach.
1700 — Reginę Frakową postawiono przed sądem w Obrażejowicach, bo „zbierała coś, a potem bydło chorowało”, a sąsiad widział, jak „nago, tylko w koszulce przez swój ogród biegła bardzo prędko do swojej chałupy”.
1700 — Wprowadzono Nabożeństwo Czerwcowe.
— Jeszcze u schyłku XVIII wieku zdarzało się, że przełożonymi klasztorów byli ludzie (na przykład opat Trauttmannsdorff w czeskim Tepl), których noga przez lata nie postała w prezbiterium czy konwencie, a kościół zaszczycali tylko w największe święta, za to w klasztorze, obsługiwani przez lokajów w błyszczących liberiach, wydawali wystawne przyjęcia i bale.
1701 — Spalono żywcem na stosie najsłynniejszą czarownicę ze Słupska, Trinę Papisten, znaną z nazwiska po drugim mężu jako Katarzyna Zimmermann.
1707 — Wprowadzono „nabożeństwa pasyjne” – kult Męki Pańskiej.
1709 — Umiera Abraham a Santa Clara (ur. 1644), który twierdził, „że piękna i wystrojona kobieta jest świątynią, która została zbudowana nad wielką kloaką (super Cloacum) … Kto będzie chciał wielbić łajno jako Boga?”
1722 — Nastoletnie córki następcy brytyjskiego tronu zostały poddane wariolizacji, zabiegowi wtarcia strupów osoby chorej na ospę do nacięcia na skórze (poprzedzającego właściwe szczepienie wynalezione kilkadziesiąt lat później przez Jennera). Dowiedziono, że metoda ta jest bezpieczna i chroni przed ostrym zachorowaniem na ospę, dlatego znalazło się wielu chętnych gotowych się zaszczepić w taki sposób. W odpowiedzi na tak „nienaturalny” sposób leczenia księża opowiadali na kazaniach, że „«niebezpieczna i grzeszna praktyka szczepienia» jest dziełem diabła, promuje występek i «uzurpuje sobie władzę, której nie odnajdujemy ani w naturze, ani w religii»”.
(Źródło: Ch. Graeber, „Przełomowa terapia”, Znak Horyzont, Kraków 2021, str. 255)
Kościół zawsze był i wciąż jest przeciwnikiem postępu, a skutkiem kościelnej promocji ciemnoty i zacofania są dziś ruchy antyszczepionkowe.
1728 — Papież Benedykt XIII pielgrzymuje do napletka Abrahama — jeszcze wtedy była to dość ważna relikwia… Kult świętych napletków rozwinął się w średniowieczu. Powstawały wtedy nawet całe zakony poświęcone danemu napletkowi, danego świętego.
1737 — Dopiero teraz pojawił się obrońca w procesach o czary i rzucanie uroków, a gdy 40 lat później (w 1776 r.) zakazano karania śmiercią za czary, nadal nie rozwiązano głównego problemu. Wbrew temu, że lubimy myśleć o Polsce jako o oazie tolerancji, za domniemane czary skazano w Polsce, a także zlinczowano w ramch licznych samosądów, setki tysiący osób.
1749 — Walentyn hrabia Potocki, znany także jako Abraham ben Abraham (ur. około 1720,) to jedyny polski arystokrata, który oficjalnie zmienił wyznanie z katolicyzmu, powracając na judaizm. W tradycji żydowskiej uznawany jest za męczennika za wiarę. Zginął spalony żywcem na stosie 24 maja 1749 w Wilnie. Herbarze arystokratyczne na polecenie Kościoła wymazały nawet jego metrykę urodzenia, nie tylko status arystokraty.
1759 — Prymas Adam Komorowski (1699–1759), notoryczny pijaczyna, zapił się na śmierć.
1766 — Na wolnym sejmie ordynaryjnym w Warszawie biskupi, Sołtyk i Załuski, wspierani przez intryganta – papieskiego nuncjusza Antoniego Eugeniusza Viscontiego – w iście katolickim duchu apelowali do zebranych, aby nie czynić żadnych ustępstw na rzecz innowierców. „Prowadzi was – przekonywał Visconti – jedna wiara, jedna siła, jedna idea. Winniście we wrogów waszych uderzyć jedną gromadą, zuchwalstwo ich odeprzeć wspólnym naporem”. Wpływ watykańskiego dygnitarza na przebieg obrad był absolutny.
1771 — W Brześciu Kujawskim Zofia Marchewka, Polka uznana za czarownicę, skazana została na spłonięcie na stosie. Została oskarżona przez ustosunkowanego mieszkańca Brześcia, Kwiatkowskiego, o rzucenie uroku na jego żonę, a następnie zamordowana na stosie po dwóch seriach tortur.
1775 — w Polsce w Doruchowie k. Ostrzeszowa odbył się proces czternastu czarownic. Trzy z nich zmarły zakatowane podczas bestialskich tortur, resztę zaś spalono na stosie w obecności kilku tysięcy bezmyślnych katolickich gapiów. Szczegółową relację naocznego świadka tego procesu oraz tortur i egzekucji tych niewinnych kobiet (takiego określenia wobec nich używał w swojej relacji autor) wydrukowano w 1835 roku w gazecie „Przyjaciel Ludu” (nr 16, 17 i 18). Józef Siemek w książce „Śladami Klątwy” informuje, iż „wiadomość o tej zbrodni zmobilizowała co śmielsze i uczciwsze umysły do walki z pokutującymi tak długo upiorami średniowiecza. W wyniku tego na najbliższym Sejmie w roku 1776 podjęta została uchwała, która zabraniała sądom stosować tortury i rozpatrywać sprawy o czary”.
1776 — Uchwałą Sejmu zniesiono w Polsce tortury i karę śmierci za czary, a właściwie zakazano rozpatrywać spraw o czary.
1782 — W Glarus w Szwajcarii została zgładzona Anna Göldi (lub Göldin), uznana za czarownicę. Był to ostatni tego typu wypadek w Europie. Ciekawe, na jakiej podstawie cofnięto biblijny nakaz mordowania czarownic (Wj 22,17: „Nie pozwolisz żyć czarownicy”), obowiązujący od 1484 roku. Kościół Rzymski bowiem ponoć nigdy nie pobłądził…
1789 — Papież Grzegorz XVI gani wolność sumienia jako „szaleństwo”, „zaraźliwy błąd” i wypowiada się przeciwko wolności handlu książkami.
1791 — „Podstawowe prawa zagwarantowane w Deklaracji Praw Człowieka — Powszechne równouprawnienie oraz wolność myśli, słowa i prasy, zwłaszcza w kwestiach religijnych — zostały już w brewe Piusa VI Quod aliquantum z 10 marca 1791 roku potępione jako „potworności”. „Czyż można wymyślić coś bardziej absurdalnego – pisze ów papież – niż zadeklarowanie takiej wolności i równości dla wszystkich?”. Kościół nigdy nie odwołał swojego potępienia dla wolności myśli, słowa i prasy.
1791 — Uchwalenie Konstytucji 3 Maja. Kościół uznaje ją za zamach stanu.
1791 — Zgromadzenie Narodowe Francji uznało papieża, arystokratów i opornych kapłanów za największych wrogów narodu.
1792 — Konfederacja targowicka (w proteście przeciw Konstytucji 3-go Maja), której faktycznym inicjatorem jest bp inflancki Józef Kossakowski. Oprócz niego do Targowicy przystępuje prymas Michał Jerzy Poniatowski i sześciu innych biskupów: bp chełmski Wojciech Skarszewski, bp żmudzki Jan Stefan Giedroyć, bp poznański Antoni Onufry Okęcki, bp łucki Adam Naruszewicz, bp wileński Ignacy Jakub Massalski, bp przemyski Michał Sierakowski.
O takich kreaturach jak Szczęsny Potocki, Xawery Branicki, czy Seweryn Rzewuski lepiej nie wspominać!
Całej tej bandzie zdrajców Ojczyzny błogosławi i życzy powodzenia na tzw. Konfederacji Obojga Narodów – Targowiczan Litwy i Polski – papież Pius VI.
Jednym z elementów konfederacji było wezwanie Rosji do interwencji.
W kościołach warszawskich czytano list pasterski biskupa Okęckiego z 2. września 1792, w którym wzywał do modłów „ażeby Bóg błogosławił pracom konfederacji generalnej dla dobra ojczyzny podjętym”.
1793 — Konwent Narodowy Francji uchwalił wniosek skierowany do Komitetu Oświecenia Publicznego z propozycją wzniesienia pomnika proboszczowi Janowi Meslier – pierwszemu księdzu, który miał odwagę i siłę przekonania, aby wyrzec się błędów religijnych katolików. Janowi Meslier po swej śmierci zostawił parafianom dzieło swego życia – testament duchowy, w którym wyznaje całą prawdę o religii, której był funkcjonariuszem. Meslier napisał: „Religia rzymska w samej swojej istocie jest wrogiem radości i dobrobytu ludzi. Błogosławieni ubodzy! Błogosławieni, którzy płaczą! Błogosławieni są ci, co cierpią! Biada tym, którzy żyją w obfitości i radości! Oto rzadkie odkrycia, głoszone przez ten chrystianizm! (…) Myślę, drodzy parafianie, że dostatecznie zabezpieczyłem was przed tymi szaleństwami. Rozum wasz sprawi więcej jeszcze niż moje wywody. (…) Kończąc błagam Boga, tak przez tę sektę znieważonego, aby raczył nas przywrócić do religii naturalnej, której chrystianizm jest otwartym wrogiem, do tej świętej religii, którą Bóg włożył w serca wszystkich ludzi i która uczy, byśmy nie czynili bliźniemu, co nam nie jest miłe. A wtedy świat składać się będzie z dobrych obywateli, ze sprawiedliwych ojców, posłusznych dzieci i czułych przyjaciół”.
1793 — 7 listopada biskup Paryża, Gobel, staje przed konwentem, zdejmuje krzyż z piersi oraz pierścień z palca i oświadcza, że wraz z 11 kanonikami i kilkunastoma księżmi wyrzeka się „przestarzałego zabobonu”.
1794 — Podczas insurekcji kościuszkowskiej dnia 9 maja wokół ratusza warszawskiego zebrał się kilkutysięczny tłum do którego przemawiał sekretarz Hugona Kołłątaja Kazimierz Konopka, nawołując do powieszenia zdrajców. Powstańcy Kościuszki okazali swoją dojrzałość i patriotyzm, gdyż powiesili na szubienicy tylko biskupa Kossakowskiego oraz biskupa Massalskiego. Prymas Michał Poniatowski (1736–1794), gnębiony chorobami wenerycznymi, zażył truciznę w cieniu budowanej dla niego szubienicy. Wszyscy trzej byli płatnymi kolaborantami cara Rosji (znaleziono u nich pokwitowania za pieniądze od carskich agentów).
1795–1918 — Rozbiory Polski. Przez cały ten okres zarówno zwykli księża, jak i hierarchowie, regularnie kolaborowali z zaborcami, denuncjując nieposłusznych ich interesom mieszczan i chłopstwo. Wielu patriotów (w tym Kościuszko) uszło za granicę lub zostało wywiezionych na Sybir.
1795 — 21 lutego Zgromadzenie Narodowe Francji ogłasza wolność kultów religijnych (pod wpływem pertraktacji z Hiszpanią i Toskanią) i rozdział Kościoła od państwa. W historii ludzkości zaczyna się nowa era.
1801 — Papież Pius VII decyduje się uznać małżeństwo francuskich księży. Decyzja była skutkiem Rewolucji Francuskiej oraz decyzji francuskiego Zgromadzenia Narodowego.
1802–1885 — Victor Hugo. Wielki francuski pisarz epoki romantyzmu tak podsumował znaczenie Kościoła dla społeczeństwa: „W każdej wsi jest pochodnia – nauczyciel i wygaszacz świec – ksiądz”.
1806 — Salzburski konsystorz zauważał, że „od pewnego czasu w tutejszej diecezji jest więcej niż kiedykolwiek rozwiązłych i moralnie upadłych księży”.
1811 — Ostatni na dzisiejszych ziemiach polskich (jednocześnie ostatni w Europie) przypadek spalenia domniemanej czarownicy na stosie miał miejsce w miejscowości Reszel na Warmii 21 sierpnia 1811 roku na terenie ówczesnego Królestwa Prus włądanego przez Zakon Niemiecki NMP (Maryi). Ofiarą zbrodni katolickiej religii była Barbara Zdunk. Przed spaleniem skazaną duszono i podtapiano. Miała rzekomo czarami wywołać pożar na zamku. Inkwizycja w Polsce trwała najdłużej w Europie, skoro ostatnią spaloną czarownicą, w swej istocie Słowianką, rodzimowierczą Poganką, była Polka. O czary były oskarżane głównie osoby potajemnie wyznające tradycje dawnej wiary, wiary ojców!
1820 — Stanisław Kostka Potocki w satyrycznej powieści „Podróż do ciemnogrodu” oskarża kler o obskurantyzm i wzywa naród do walki przeciwko tym, „którzy chcieli nas wrócić do ciemnoty i przesądów feudalnych wieków średnich”. Termin „obskurantyzm” (oznaczający ciemnotę umysłową, wstecznictwo, kołtuństwo i wrogie nastawienie do postępu i oświaty) powstał w okresie oświecenia i określał pierwotnie doktrynę katolicką i nastawienie kościoła wobec kultury.
1823–1830 — W Państwie Kościelnym za rządów Leona XII i Piusa VIII odbywały się liczne procesy przeciwko uczestnikom tajnych stowarzyszeń rewolucyjnych. I tak na przykład tylko w 1825 roku wydano 508 wyroków skazujących…
1829 — Prymas Jan Paweł Woronicz koronował na króla Polski cara Mikołaja.
1831–1846 — Papieżem jest Grzegorz XVI. Przywódca Kościoła zakazuje wszelkiej obrony niewolników. W całej znanej historii Kościoła pokonstantyńskiego niewolnicy byli traktowani co najmniej na równi z „towarem”.
1832 — Grzegorz XVI uznaje wolność sumienia za „szaleństwo” (podobne są w tej kwestii poglądy Leona XIII).
1832 — Encyklika papieża Grzegorza XVI „Cum primum” do wyższego duchowieństwa polskiego, potępiająca powstanie listopadowe.
1836 — Grzegorz XVI w nowym wydaniu indeksu ksiąg zakazanych uzależnia czytanie Biblii w językach narodowych od zgody katolickiej Inkwizycji. Zakaz obowiązywał do 1897 r.
1846 — 1 czerwca wydano zakaz wstępu do watykańskiego archiwum absolutnie wszystkim, nawet kardynałom, bez specjalnego zezwolenia papieża.
1846 — Po kolejnym wsparciu Watykanu przez Rothschildów nastąpiło w roku 1846 decyzją Piusa IX uwolnienie Żydów od konieczności cotygodniowego wysłuchiwania kazań chrześcijańskich.
1850 — Pius IX otrzymał od Rothschildów nową pożyczkę w wysokości aż 50 milionów franków, dzięki której mógł powrócić z Gaety, dokąd uciekł po rewolucji 1848 r.
1850 — Pius IX odrzuca indyferentyzm, a więc pogląd i możliwość uznania dla siebie takiej religii, która nam odpowiada.
1850 — Papież Pius IX (1846–1878) wrócił do Rzymu i objął ponownie rządy nad Państwem Kościelnym (jego głównym współpracownikiem był znany udziałowiec różnych afer, kard. Antonelli). W „Państwie Kościelnym” w latach 1850–1855 wykonano ponad 90 wyroków śmierci na politycznych skazańcach. Natomiast w Bolonii w latach 1849–1855 aż 276.
1852 — Do życia liturgicznego wprowadzono nabożeństwo majowe do NMP, czyli do Maryi, żydowskiej matki Jezusa.
1854 — Pius IX wprowadza dogmat o tzw. Niepokalanym Poczęciu NMP (w bulli Ineffabilis Deus), mimo zwalczania przez Ojców Kościoła (w tej liczbie Augustyna) takiego poglądu jako zabobonu. Jest to trzeci dogmat maryjny.
Nie wiadomo, jak ten fakt pogodzić z przekonaniem, że Kościół Rzymski nigdy nie pobłądził…
Według Biblii tylko Jezus jest bez grzechu, wszyscy ludzie zgrzeszyli (Rz 3,23–24; Iz 64,6).
Polacy nadal modlą się o macierzyńska niewolę miłości do NMP…
1854 — Uroczyście ogłoszono, że zbawienie można pozyskać tylko w Kościele rzymsko-katolickim.
1855 — Sprzeciw Kościoła wobec Konstytucji Stanów Zjednoczonych. Kościół głosił, że „wolność to bluźnierstwo, wolność to odwodzenie innych od prawdziwego Boga. Wolność to mówienie kłamstw w imię Boga”.
Wcześniej do Kongresu Stanów Zjednoczonych Kościół katolicki wniósł projekt ustawy zabraniającej wydobywania z łona ziemi ropy naftowej, którą Bóg tam umieścił, aby „czarci w piekle mieli czym pod kotłami palić”.
Księża mimo to używają samochodów, przeszkadzając diabłom w wykonywaniu ich statutowych obowiązków i spychając piekło na skraj kryzysu energetycznego…
1856 — Do życia liturgicznego wprowadzono święto Serca Jezusowego.
1856 — Ksiądz Jan Dzierżon, ojciec nowoczesnego pszczelarstwa, odkrył, że trutnie rozwijają się z niezapłodnionych jaj, co spotkało się ze skrajnym niedowierzaniem środowiska naukowego. Kościół uznał to za herezję, oznaczało to bowiem, że samce pszczół mają matkę, lecz nie mają ojca. Mimo potępienia przez zwierzchników, ksiądz nie odwołał swoich poglądów. Uznano je ostatecznie za prawdziwe pięćdziesiąt lat później.
1863 — Papież Pius IX potępia powstanie styczniowe.
1863 — Podczas powstania styczniowego, na wschodnich kresach zniewolonej Polski, powstańcy powiesili kilkudziesięciu księży katolickich, którzy zdradzili ich carskiej „ochranie”.
1864 — Salezjanka Marguerite Marie Alacoque (1647–1690) została świętą. Kobieta „(…) wycięła sobie na piersi monogram Jezusa, a następnie, gdy zbyt szybko się goił, przypalała go płomieniem świecy”. W swej autobiografii opisała uczucie szczęścia, jakiego doznała, gdy wypełniła usta fekaliami człowieka, który cierpiał na biegunkę. Za podobne przypadki kanonizowano również Katarzynę z Genui w 1737.
1864 — Papież Pius IX ogłasza encyklikę Quanta cura, w której potępia rozdział kościoła od państwa, laickie nauczanie, wolność prasy i wolność sumienia. Załącznikiem do tej encykliki był tzw. Syllabus Errorum, będący listą 80 poglądów, idei i doktryn, będących błędami w opinii Kościoła. Wśród nich wymieniono: racjonalizm (rozdz. I, 1–7), socjalizm, komunizm, tajne stowarzyszenia, towarzystwa biblijne, liberalne stowarzyszenia duchownych (rozdz. IV), prawo do buntu przeciwko władzy uznanej za legalną (rozdz. VII, 63), patriotyzm prowadzący do zabijania wrogów (rozdz. VII, 64) i liberalizm (rozdz. X). Za błędne uznano m.in. poglądy, że filozofia (nauka) może stać ponad religią, a nawet być jej równa (rozdz. II, 8–14), że człowiek ma swobodę wyboru religii (rozdz. III, 15–18), że immunitet duchownych miałby zależeć od prawa świeckiego (rozdz. V, 30–32), że władza świecka ma prawo udzielania rozwodów (rozdz. VIII), że w kraju uznanym za katolicki wyznawcy innych religii mają prawo publicznego odprawiania swoich nabożeństw (rozdz. X, 78), a nawet pogląd, że do podziału kościoła na wschodni i zachodni przyczyniły się samowolne działania papieży (rozdz. V, 38).
1864 — Na temat niedawno ogłoszonej teorii ewolucji Pius IX powiedział: „System przeciwny zarówno historii, jak tradycji wszystkich ludów, wiedzy ścisłej, zaobserwowanym faktom a nawet samemu Rozumowi, nie wymagałby obalania, gdyby oderwanie się od Boga i skłonność ku materializmowi, pochodzące z zepsucia, nie szukały chciwie oparcia na tych wszystkich bredniach”.
1864 — Pius IX odrzucił indyferentyzm „pozwalający każdemu uznać za swoją tę religię, która danemu człowiekowi wydaje się prawdziwa”.
1866 — Na tajnym konsystorzu w Watykanie Pius IX wygłasza alokucję Luctinosum et nunquam, w której jeszcze raz potępia polski ruch powstańczy – powstanie styczniowe z lat 1863–1864. Dało to podstawę do dalszych represji powstańców przez carski reżim w okupowanej Polsce.
1868 — Pius IX nazywa przyjętą rok wcześniej konstytucją austriacką „ohydną ustawą”. W tej konstytucji: „zostaje ustanowiona wolność poglądów, prasy, wyznania, sumienia i nauczania oraz zostają zrównane i uzyskują akceptację ze strony państwa wszelkie wspólnoty religijne”.
1868–1870 — Sobór Watykański I, dwudziesty sobór powszechny przerwany wojną francusko-pruską.
Papież Pius IX uroił sobie, że papieże są „nieomylni” i „fakt” ten został ogłoszony światu katolickiemu w formie dogmatu. O tym szczególnym „przywileju” papieży mówiono już w XVI wieku na soborze trydenckim. Zgodnie z Biblią żaden człowiek nie jest nieomylny z uwagi na grzeszną naturę (Rz 3,10).
Papież zaczął rozwiązywać równania różniczkowe i ani razu się nie pomylił, co stwierdzili biskupi na konklawe!!!
1869 — Pius IX podczas Soboru Watykańskiego potępia aborcję; od tamtego momentu uznawana ona jest za grzech śmiertelny.
1870 — Pomimo oporu części hierarchii Kościoła i duchowieństwa ogłoszono dogmat o nieomylności papieży.
1870 — W sierpniu wybuchło w Rzymie powstanie przeciwko władzy papieskiej. Niebawem przeprowadzone w Wiecznym Mieście referendum o przyłączenie go do państwa włoskiego wykazało, jakim szacunkiem i autorytetem wśród rzymian cieszył się „Namiestnik Chrystusa”. Za odebraniem Rzymu „Nieomylnemu” głosowało 40 785 mieszkańców stolicy, natomiast za papieżem opowiedziało się „aż” 46 osób. Natomiast w całej prowincji rzymskiej przeciwko opowiedziało się 133 681 osób, a za papieżem – tylko 1057.
1889 — W Rzymie na Campo de’ Fiori postawiono pomnik w miejscu męczeńskiej śmierci Giordana Bruno (w 1600).
1891 — W sierpniu oszuści w sutannach wystawili w Trewirze „święte odzienie” (szatę), rzekomo należące do Chrystusa. Przez dwa miesiące przybyło ponad milion głupców-pielgrzymów, by oglądać „najdroższą pamiątkę” po Zbawicielu i napełnić setki skarbon.
1894 — Papież Leon XIII w encyklice Charitatis providentiaeque nakazuje polskim biskupom i wszystkim obywatelom posłuszeństwo wobec zaborców.
1897 — Papież Leon XIII w swej nieomylności ponownie dopisuje „Biblię” do indeksu ksiąg zakazanych.
1901 — Papież Leon XIII nadal udowadnia, że najwyższa kara daje się uzasadnić następująco: „Kara śmierci jest niezbędnym i skutecznym środkiem dla osiągnięcia celu Kościoła, gdy buntownicy wystąpią przeciw niemu i naruszą jedność duchową”. Teraz wiecie, dlaczego wybuchło tyle potwornych wojen religijnych i kto je rozpętał???
1903–1914 — Pontyfikat Piusa X (Giuseppe Melchiorre Sarto), który był synem polskiego emigranta, Jana Krawca z okolic Toszka i Włoszki Margherity.
Jako pierwszy będąc jeszcze kardynałem Wenecji wprowadził do seminariów studia biblijne, historię Kościoła i ekonomię społeczną.
Surowo potępiał modernizm katolicki, agnostycyzm i immanentyzm.
Wprowadził wczesną komunię dzieci od wieku 7 lat.
Oświadczył dosłownie: „Religia żydowska była podstawą naszej religii, została jednak zastąpiona nauką Chrystusa i nie możemy uznać dalszej racji istnienia tamtej”.
Był prekursorem faszystowskiej Akcji Katolickiej i duchowym ojcem faszyzmu.
Nakazał koronację wielu polskich obrazów Maryi Matki Bożej, m.in. w Dzikowie (1904), Lwowie (1905), Krakowie (1907) i Sulisławicach (1913).
1906 — Pius X wyniósł do godności bazyliki świątynię jasnogórską w Polsce.
1906 — Na międzynarodowej konferencji przyrodniczej uznano oficjalnie za udowodnioną teorię partenogenezy (dzieworództwa) trutni. Wcześniej wypowiedział się na jej temat Kościół, uznając ją za herezję, czyli odstępstwo od wiary.
Kościół często wtrącał się do osiągnięć nauki i próbował siłą i groźbą narzucać własną opinię. Po pewnym czasie z reguły musiał się z tego wycofywać. To, co wcześniej rzekome autorytety Kościoła uznawały za fałsz, okazywało się bowiem prawdą (lub odwrotnie).
1910 — Pius X podarował drogocenną koronę dla obrazu w Częstochowie i wydał dekret, w którym potwierdzał kult Maryi Matki Bożej jako Królowej Korony Polskiej.
1910 — 29 czerwca „katoliccy egzegeci Starego i Nowego Testamentu musieli przysiąc, że zaakceptują wszystkie decyzje papieskiej komisji biblijnej, nie tylko wydane uprzednio, ale i te, które zostaną wydane w przyszłości.
1910 — 1 września Pius X nakazał katolickim duchownym składać „przysięgę modernistyczną”, którą sam napisał w 1908, a która każe wierzyć, że „Kościół (…) został bezpośrednio i wprost założony przez (…) Chrystusa”, oraz nakazuje potępiać „tych, którzy twierdzą, że Wiara, przez Kościół podana, może stać w sprzeczności z historią” oraz „sposób rozumienia i wykładania Pisma św., który, pomijając tradycję Kościoła, analogię Wiary i wskazówki Stolicy Apostolskiej, polega na pomysłach racjonalistycznych”.
Przysięga miała zapobiec „zamętowi w umysłach wiernych co do istoty dogmatów” wynikającego z postępującej edukacji społeczeństwa. Przysięgę zniósł w 1967 roku papież Paweł VI.
1917 — Heretycy i innowiercy mogą odetchnąć ulgą. Po prawie 700 latach nowy Codex Iuris Canonici formalnie znosi tortury! Duży wpływ na decyzję miało powstanie komunizmu w Rosji radzieckiej, którego Kościół się wielce przestraszył. Tortury były prawnie dozwolone przez Kościół od roku 1252, w którym zostały usankcjonowane przez papieża Innocentego IV, aż do roku 1917, w którym to zaczął obowiązywać nowy Codex Iuris Canonici. Kościół zaczął udawać że jest dobreńki i mileńki i nawet muchy by nie skrzywdził!!! A wszystkie zarzuty wobec niego to kłamstwa i pomówienia!!!
1918 — Corpus Iuris Canonici, obowiązujący do 1918 zbiór katolickich przepisów prawnych, nakazywał żonie podążać za mężem wszędzie, jemu zaś zezwalał na ogłoszenie jej ślubów za niewiążące, na bicie jej, więzienie, krępowanie i głodzenie.
1919 — Dopiero pod naciskiem państw zachodnich Watykan uznaje polską niepodległość, po 6 miesiącach od jej deklaracji.
1923 — Episkopat Niemiec „zażądał od kobiet i dziewcząt, by rękawy noszonych przez nie sukienek sięgały poniżej łokci”.
1925 — W lipcu Watykan bezczelnie skierował do rządu Czechosłowacji ostry „protest” przeciwko narodowym obchodom pamięci Jana Husa, którego Kościół spalił na soborze w Konstancji 6 lipca 1415 roku.
1929 — „Święte Oficjum zabroniło wywoływania wytrysku dla umożliwienia rozpoznania choroby na podstawie nasienia”. Inkwizycja szalała w najlepsze, niszcząc medycynę i nauki ścisłe.
1929 — Papież Pius XI (1922–1939) po podpisaniu przez Stolicę Apostolską układów laterańskich z faszystowskimi Włochami oświadczył, że dla dobra Kościoła „gotów jest sprzymierzyć się nawet z diabłem”.
1930 — Według oficjalnych statystyk, na 565 stałych obywateli państwa Watykan aż 220 było pod bronią w służbie papieża. Stanowi to prawie 50% stanu osobowego „miasta mężczyzn”. Statystki przerażające, zważywszy że zmilitaryzowane Niemcy w czasie I wojny światowej miały pod bronią tylko 12% ogółu ludności!
1931 — Papież Pius XI wydaje encyklikę „Non abbiamo bisogno”, w której jest mowa o wdzięczności Kościoła dla faszyzmu za zlikwidowanie wroga – socjalizmu.
1933–1939 — Kardynał tysiąclecia, Wyszyński, jeszcze jako zwykły ksiądz i teolog był orędownikiem nazizmu i samego Hitlera, co znajdowało wyraz w redagowanych przez niego publikacjach.
1933 — Hitler oświadczył, że w chrześcijaństwie widzi „niezachwiany fundament moralności”; dlatego „obowiązkiem naszym jest utrzymanie i rozwijanie przyjaznych stosunków ze Stolicą Apostolską”.
1933 — Arcybiskup Fryburga Grober przekonuje 25 kwietnia, iż „Nie ma zatem żadnych przeszkód, by flagi i emblematy Narodowosocjalistycznej Robotniczej Partii Niemiec tolerować w Kościele katolickim i zezwalać na umieszczanie ich w nawach świątyń”. Trzecia Rzesza Adolfa Hitlera podpisuje Konkordat z Watykanem, stając się całkowicie zależna politycznie od papieża z Watykanu.
1934 — Katolik Adenauer (były kanclerz RFN) w liście do ministra spraw wewnętrznych z 10 sierpnia pisał: „Zawsze zachowywałem się bardzo poprawnie wobec NSDAP, przy czym niejednokrotnie sprzeniewierzałem się ówczesnym instrukcjom ministerialnym i popadałem w konflikt z poglądami frakcji Centrum w kolońskiej Radzie Miejskiej. Otóż przez wiele lat, wbrew rozporządzeniom pruskiego ministra spraw wewnętrznych, udostępniałem NSDAP boiska sportowe i zezwalałem, by podczas swoich imprez partia ta umieszczała na miejskich masztach flagi z Hakenkreutzem (złamanym krzyżem)”.
1935 — 27 sierpnia w trakcie przygotowań faszystowskich Włoch do wojny papież oświadczył, iż wojna obronna mająca ze cel ekspansję coraz liczniejszej ludności może być sprawiedliwa i słuszna.
1936 — Austriacki biskup Alois Hudal publikuje książkę Die Grundlagen des Nationalsozialismus (Podstawy narodowego socjalizmu), z imprimatur arcybiskupa Wiednia, kardynała Theodora Innitzera. Biskup chwali w niej Hitlera oraz przekonuje, że większość nazistów broni chrześcijaństwa, a co za tym idzie, katolicy powinni współpracować z głównym nurtem nazizmu, izolując w ten sposób antychrześcijańskich radykałów.
1936 — 20 listopada ewangeliccy biskupi oświadczają: „Wraz z Radą Kościołów Rzeszy stajemy po stronie Führera, skoro naród niemiecki toczy walkę na śmierć i życie z bolszewizmem. (…) Niezmordowanie będziemy nawoływać nasze gminy do tego, by nie szczędziły swych chrześcijańskich sił w toczącej się walce, mamy bowiem pewność, iż w ten sposób można najlepiej przysłużyć się narodowi niemieckiemu”.
1937 — 3 stycznia niemieccy biskupi katoliccy, w nawiązaniu do Hiszpanii, głoszą: „Umiłowani diecezjanie! Nasz Führer, kanclerz Rzeszy Adolf Hitler, przewidział zawczasu ekspansję bolszewizmu i dołożył wszelkich starań, by odsunąć to straszne niebezpieczeństwo od narodu niemieckiego i od świata zachodniego. Niemieccy biskupi uważają za swój obowiązek wspierać przywódcę Rzeszy w tej walce obronnej wszystkimi środkami, jakimi obdarzył ich Bóg!”
1938 — 12 stycznia arcybiskup Nogara w Palazzio Venezia wygłosił przemówienie (w obecności biskupów i księży), w którym „prosił Boga o to, by wspierał przywódcę Włoch we wszystkich walkach — na pożytek chrześcijańskiej Italii”.
1939–1945 — Papież Pius XII (1939–1958) zachował „taktyczne” milczenie w sprawie zbrodni hitlerowskich w czasie II wojny światowej. Wydał m.in. specjalne orędzie do mieszkańców stolicy Anglii, aby nie mścili się na Niemcach za naloty Luftwaffe oraz bombardowania pociskami V–1 i V–2. Jego obłuda przekraczała wszelkie granice, bowiem niektóre części do rakiet V–2 były produkowane we Włoszech przez należące do salezjanów wytwórnie broni „Rasetti”.
Poza tym Watykan był właścicielem m.in. zakładów materiałów wybuchowych Montecatini, a książę Giulio Pacelli, bratanek papieża Piusa XII, zarządzał zakładami Sogene di Roma, produkującymi gazy trujące i bomby napalmowe.
O ukrywaniu zbrodniarzy hitlerowskich po zakończeniu wojny, zaopatrywaniu ich w fałszywe dokumenty, a następnie przerzucaniu kościelnymi kanałami do krajów Ameryki Południowej, Watykan także nie pamięta.
W czasie II Wojny Światowej papież Pius XII przyjmował na codziennych audiencjach niemieckich zbrodniarzy wojennych, udzielając im błogosławieństwa.
1939 — Papież Pius XII w liście do hierarchii kościelnej USA dopatruje się przyczyny „dzisiejszych nieszczęść” nie w faszyzmie, lecz m.in. w krótkich spódnicach pań.
1939 — Pomimo ciągłych próśb m.in. ze strony aliantów, a szczególnie rządu francuskiego i polskiego emigracyjnego, a także ówczesnego prymasa Hlonda, papież Pius XII milczy i nie potępia niemieckiej i sowieckiej agresji. Jedyną reakcją była informacja, że „papież przesyła swoim wiernym błogosławieństwo”.
1939 — Niektórzy polscy biskupi otwarcie współdziałają z niemieckim agresorem. Biskup Katowic Stanisław Adamski 13 września pisze list pasterski nawołujący do współpracy z niemieckimi władzami i zaufania im. Do posłuszeństwa wzywa biskup kielecki Czesław Kaczmarek. Biskup częstochowski Teodor Kubina wydaje mordującym Einsatzgruppen listę ze wszystkimi katolickimi organizacjami i ich aktywistami w jego diecezji. Carl Splett, biskup Wolnego Miasta Gdańska, a od grudnia 1939 administrator apostolski diecezji chełmińskiej, po zajęciu Gdańska przez Niemców celebruje mszą powrót miasta do macierzy.
1939 — 30 września niemieccy i austriaccy biskupi nakazują rozdzwonić wszystkie dzwony kościelne, aby świętować zwycięstwo nad Polską.
1939 — 20 października Pius XII wyraża poparcie dla hitlerowskiej napaści na Polskę. Papież uznał ją za „walkę interesów o sprawiedliwy podział bogactw, którymi Bóg obdarzył ludzkość”. Tak całkowicie zaakceptował i poparł zajęcie Polski przez katolicki reżim Adolfa Hitlera. Na ziemiach polskich ustanawia biskupów niemieckich, łamiąc konkordat.
1941 — Tuż po agresji III Rzeszy na ZSRR z watykańskich drukarni wysłano do sztabu wojsk niemieckich duże transporty ukraińskich i rosyjskich modlitewników. Watykan podbite obszary ZSRR podporządkował nuncjaturze berlińskiej nadzorującej gestapo oraz SS, oficjalnie akceptując zagarnięcie tych ziem przez katolicki reżim konkordatowy Adolfa Hitlera.
1941 — Watykan akceptuje antysemickie poczynania rządu Vichy we Francji i wyraża zgodę na uchwalenie tzw. Statutu Żydów. Wyrażono nadzieję, że nie ograniczy on prerogatyw Kościoła katolickiego.
1942 — Serrano Suner, wielki przyjaciel Mussoliniego i Hitlera, zostaje odznaczony przez papieża Krzyżem Wielkim Orderu Piusa IX.
1943 — Watykan udziela błogosławieństwa ukraińskim formacjom SS Galizien, pacyfikującym w czasie wojny wschodnie rubieże Polski.
1944 — Ostatnią osobą w Europie skazaną za czary na karę więzienia była Helen Duncan – medium spirytystyczne z Wielkiej Brytanii. W roku 1944 została ona skazana na 9 miesięcy więzienia. Wyrok wydano na podstawie ustawy Witchcraft Act z 1735 roku.
1944 — Za czary skazano w Wielkiej Brytanii inne medium – Jane Rebeccę Yorke. Przekazywała ona informacje o osobach walczących na froncie z pomocą mediumizmu, wywoływania duchów, przy czym oskarżano ją o wywoływanie paniki w społeczeństwie. Z uwagi na podeszły wiek (72 lata) i liczne protesty społeczne skazano ją jedynie na niską grzywnę – 5 funtów – i poddano trzyletniemu okresowi próby. Jane Rebecca Yorke była ostatnią osobą w Europie, co do której zapadł wyrok skazujący za czary. Wielka Brytania z jej anglikanizmem i katolicyzmem nie jest nazbyt postępowa.
1945 — Pius XII w orędziu wigilijnym staje w obronie głównych oskarżonych o zbrodnie przeciwko ludzkości.
1945 — Wysoki urzędnik Watykanu, chorwacki franciszkanin Krunoslav Draganović, oraz austriacki biskup Alois Hudal, zwolennik narodowego socjalizmu, we współpracy z oficerem SS Reinhardem Koppsem pomagają niemieckim zbrodniarzom nazistowskim w ramach operacji „Szczurzy korytarz”, chroniąc ich w ten sposób przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym. „Szczurzy korytarz” lub „linia szczurów” była opartą na klasztorach trasą przerzutową, przez którą setki zbrodniarzy hitlerowskich uciekły do Ameryki Południowej. Z pomocy Kościoła skorzystali m.in. Josef Mengele – pseudolekarz z Auschwitz, Adolf Eichmann – koordynator zagłady Żydów, Erich Priebke – szef Gestapo w Brescii, odpowiedzialny za wykonanie egzekucji 335 Włochów w 1944, czy Ante Pavelić – szef faszystowsko-katolickiego reżimu w Chorwacji.
1945 — Kuria rzymska interweniuje w sprawie ułaskawienia 200 zbrodniarzy hitlerowskich, w tym m.in. katów polskiego narodu, Franka i Greisera. To niewielki epizod w szeroko zakrojonej akcji ratowania hitlerowców przed odpowiedzialnością karną.
1945 — Treść listu prezydenta Stanów Zjednoczonych Harry’ego Trumana do papieża Piusa XII, napisanego po zakończeniu II wojny światowej.
Jako baptysta i jako głowa jednego z największych i najpotężniejszych narodów świata, gdzie wszyscy nazywają mnie po prostu panem Trumanem, nie mogę stosować zwrotu „Jego Świątobliwość”, ponieważ ten tytuł jest zarezerwowany tylko dla Boga. My w Stanach Zjednoczonych uważamy wszystkich ludzi za równych przed Bogiem i zwracamy się do siebie naszym własnym, prawdziwym imieniem. W konsekwencji tego piszę do Pana jako do Pana Pacellego.
Jestem przekonany, że ani Pan, ani Pański Kościół nie należą do tych, którzy prawdziwie szukają pokoju i pracują dla niego. Twórcy naszego narodu, poznawszy całą historię i cechy Pańskiego Kościoła, tak bardzo lubiącego politykę i wojnę, ustalili jako główną zasadę obowiązującą nasz rząd, by nigdy papież nie miał prawa mieszać się do naszych spraw. Dobrze poznaliśmy doświadczenie historii Europy i jesteśmy pewni, że nasza demokracja nie trwałaby długo, jeśli pozwolilibyśmy – na podobieństwo rządów europejskich – oplątać się waszymi doktrynami i politycznymi intrygami.
Tomasz Jefferson, jeden z najmądrzejszych ludzi naszego kraju, powiedział jasno: „Historia nie dostarczyła nam ani jednego przykładu państwa pod wpływami Kościoła, któremu udałoby się zachować wolność religijną”.
W konsekwencji Pan nie posiada najmniejszych kwalifikacji, aby móc mnie pouczać o sposobie prowadzenia mego narodu drogą pokoju. Kilka faktów mogłoby pomóc Panu w odświeżeniu swej pamięci. Pański poprzednik w Watykanie, papież Pius XI rozpoczął atak faszystowski, zawierając układy z Mussolinim w 1929 r. Cywilizacja chrześcijańska w tym roku została haniebnie zdradzona. Sławny pisarz i historyk naszego kraju, Lewis Mumford – ani komunista, ani antykatolik – napisał w książce „Faith for Living” z 1940 r.: „Perfidia świata chrześcijańskiego jasno urzeczywistniła się w 1929 r. przez konkordat, który powiązał Mussoliniego z papieżem”.
Wówczas tylko nieliczni w Stanach Zjednoczonych znali prawdziwe oblicze faszyzmu tak dobrze jak Pan i papież Pius XI, a wy dwaj pomogliście do jego sukcesu i związaliście z nim wasz Kościół. Pan sam – jako młody ksiądz i dyplomata – wykonywał specjalne zadanie – pomocy Niemcom w przygotowaniach do drugiej wojny światowej. Spędził Pan dwanaście lat w Niemczech. W porozumieniu z von Pappenem pomógł Pan Hitlerowi wzmocnić się oraz – jako kardynał Pacelli – położył Pan podpis pod konkordatem, który powiązał Watykan i Wielkie Niemcy w 1933 r.
Nie udowodni mi Pan swojej niewiedzy o tym, że Hitler i naziści przygotowywali spisek przeciwko nam. Nawet katoliccy biografowie piszą, że przez wiele lat był Pan najlepiej poinformowaną osobą w całej Trzeciej Rzeszy. Po podpisaniu konkordatu, tak ważnego dla Hitlera, von Pappen, który w Norymberdze z wielkim trudem uratował swoje życie, powiedział: „Trzecia Rzesza jest pierwszym mocarstwem nie tylko uznającym, lecz w dalszym ciągu wprowadzającym w życie szczytne zasady papiestwa”.
Pańscy kardynałowie i biskupi w Rzymie błogosławili oręż użyty przeciw bezbronnym Abisyńczykom. Pański kardynał Schuster z Mediolanu ogłosił podbój Abisynii, jako świętą wojnę, która pozwoli zatriumfować w tym kraju krzyżowi chrześcijańskiemu. Pan rości sobie prawa, aby nadal nazywać swój kościół Kościołem Bożym i w konsekwencji żądać, abym ja, szef cywilnego, konstytucyjnego państwa zgodził się uznawać Pana jako mojego zwierzchnika, a w ten sposób jako zwierzchnika narodu amerykańskiego.»
List opublikował paryski miesięcznik „Sennaciulo” nr 647/1959.
1946 — Studenci wydziału prawa Uniwersytetu w Cardiff rozważają, czy Pius XII powinien zasiąść na ławie oskarżonych przed Międzynarodowym Trybunałem w Norymberdze za całokształt prohitlerowskiej polityki Watykanu w okresie II Wojny Światowej.
1948 — Wybucha wielka afera finansowa z udziałem najwyższych dygnitarzy Watykanu, którzy zarobili miliony dolarów na dostawach z UNRRA. Mózgiem tego przedsięwzięcia był prałat Cippico, złodziej, defraudant i oszust. Policja włoska ustaliła, że Watykan był największą centralą handlu zagraniczną walutą, a lewe transakcje przeprowadzano za pośrednictwem zakonów, głównie z terenów Szwajcarii.
1950 — Kościół polski deklaruje, że będzie zwalczał żołnierzy wyklętych. Nazywa ich „bandami podziemia”.
1950 — W petycji do Watykanu katolicy inspirowani przez maryjnych księży i biskupów proszą o dogmatyzację fizycznego wniebowzięcia Maryi. W odpowiedzi Watykan uchwala dogmat o wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny (jest to czwarty dogmat maryjny), choć w Ewangeliach nie ma o boskości czy wniebowzięciu Maryi ani słowa. W ten sposób Maryja otrzymuje ostatecznie 4 atrybuty w formie dogmatów wiary: matka Boga (431), zawsze dziewica (649), niepokalanie poczęta (1854), wniebowzięta (1950). Katolicyzm z kultu Matki Boskiej robi religię w religii.
Maryja staje się pośredniczką między ludźmi a Bogiem, choć według Biblii jedynym pośrednikiem jest Jezus Chrystus (1Tm 2,5; J 14,6; 1J 2,1–2; Dz 2,18).
Katolicy pokazują w ten sposób, że też mają słowo Boże gdzieś, a liczy się hierarchia kościelna i nieomylność papieża…
WIELU BYŁO NIEOMYLNYCH NA ZIEMI… – WSZYSCY PAPIEŻE I CHRYSTUS… SZKODA, ŻE JEDNI DRUGIM PRZECZĄ…
1950 — W Monachium przy Dachaustrasse otwarto katolicką szulernię pod nazwą Chrześcijańskie Kasyno Gry. Była to pierwsza niemiecka filia międzynarodowego holdingu Pacellich, rodziny prohitlerowskiego papieża Piusa XII.
1952–1957 — Wielki skandal walutowy związany ze spekulacją cukrem sprowadzanym z Kuby. Głównym „akcjonariuszem” był zakon franciszkanów, ślubujący dobrowolne ubóstwo. Ci „biedacy” zainwestowali w to dochodowe przedsięwzięcie 4,5 mln dolarów żywej gotówki.
1954 — Pius XII poucza: „To, co nie jest zgodne z prawdą czy z normą obyczajową, nie ma prawa istnieć”. Chodzi oczywiście o prawdę i moralność zgodną z nauczaniem Kościoła katolickiego.
1957 — Papież Pius XII oświadcza, że „powtórne małżeństwo pozostałego przy życiu partnera jest niepożądane”.
1957 — Robert A. Wild zostaje jezuitą. Stwierdza, że „dziewczęta noszące spódniczki mini pójdą do piekła”.
1962–1965 — Sobór Watykański II, dwudziesty pierwszy sobór powszechny, mający na celu odświeżenie Kościoła.
1962 — Papież Jan XXIII przekazuje biskupom w czasie soboru wewnątrzkościelną napisaną po łacinie instrukcję, dokument Instructio de modo procendendi in causis sollicitationis, znany też jako Crimen sollicitationis, odnoszący się do licznych przypadków homoseksualizmu i zoofilii wśród duchownych, a zwłaszcza do pedofilii, która stała się już plagą. Zgodnie z instrukcją, zakazuje się ujawniania przypadków pedofilii wśród księży pod groźbą klątwy. Duchownym oskarżonym o pedofilię zabrania się współpracy ze świeckimi organami ścigania, a jako jedyną karę przewiduje przeniesienie do innej parafii lub wydalenie ze stanu duchownego. Duchowni pedofile mają być objęci opieką psychologiczną; o jakiejkolwiek pomocy ofiarom dokument nie wspomina. Przesłuchiwanie ofiar ma się odbywać w kurii bez notariusza, by nie pozostały pisemne ślady przestępstwa, a ofiara oraz ewentualni świadkowie zobowiązani są do bezwzględnego milczenia pod groźbą ekskomuniki. Innymi słowy, jeżeli rodzice zgwałconego dziecka chcą ujawnić przestępstwo, wówczas grozi im (oraz dziecku) klątwa i wydalenie z kościoła. Instrukcja pozostaje tajna przez wiele lat, i w roku 2017 jest wciąż oficjalnym dokumentem Kościoła.
1962 — Papież Jan XXIII ogłasza Maryję „królową Polski”. Władca obcego państwa intonizuje polskiego władcę.
1965 — Paweł VI ogłosił Maryję „Matką Kościoła”, nadinterpretując słowa skierowane przez Chrystusa z krzyża do Marii i apostoła Jana.
1965 — Kościół rzymskokatolicki unieważnił potępienie Galileusza. Do tego czasu Ziemia była płaska, zaś od tego roku się wybuliła i wypięła na wszystkie naukowe teorie kościoła…
1965 — Papież Paweł VI i patriarcha Atenagoras cofają anatemy rzucone wzajemnie w 1054 roku.
1966 — Watykan znosi indeks ksiąg zakazanych, bo nie spełnia już zadania i tylko naraża Kościół na ostrą krytykę i śmieszność.
1966 — Kardynał Wyszyński oddaje Polskę w niewolę Maryi. Od tego czasu Polacy stali się niewolnikami, de facto Kościoła Katolickiego.
1967 — Papież Paweł VI znosi „przysięgę modernistyczną”.
1968 — Papież Paweł VI ogłasza encyklikę „Humanae vitae”, z której skutkami rodziny katolickie borykają się do dzisiaj. Jedynymi środkami regulacji urodzin dopuszczonymi przez kościół pozostaje wstrzemięźliwość płciowa i metoda kalendarzyka, a każdy stosunek płciowy ma mieć na celu poczęcie życia. Encyklika papieska nie przeszkadza jednak Watykanowi w posiadaniu udziałów i czerpaniu zysków z produktów firmy „Instituto Farmacologico Serono”, która wypuszcza na rynek niezwykle dochodowy środek antykoncepcyjny o nazwie „luteolas”.
1970–1982 — Banco Ambrosiano, w którym udziały miał Watykan, był wielką pralnią pieniędzy pochodzących między innymi z prostytucji, dystrybucji narkotyków i związków z mafią sycylijską i amerykańską. W machlojkach miał udział arcybiskup Marcinkus, szef Banku Watykańskiego. Przed pociągnięciem do odpowiedzialności przez włoski wymiar sprawiedliwości chronił go osobiście Jan Paweł II.
1971 — FBI wpada na trop sfałszowanych przez nowojorskich gangsterów papierów wartościowych na sumę 14 milionów dolarów. Odbiorcą okazuje się Bank Watykański. FBI ustala, że był to zabieg próbny przed docelową operacją na kwotę 1 miliarda dolarów.
1975 — Papież Paweł VI wyjaśnia w liście do arcybiskupa Coggana, że kobieta ma zakazany wstęp do kapłaństwa, ponieważ „wykluczenie kobiet z kapłaństwa jest zgodne z zamysłem Boga wobec swego Kościoła”, choć specjalnie powołana Papieska Komisja Biblijna (składająca się z wybitnych biblistów) orzekła wcześniej, że nie ma przeciwwskazań. Zdanie papieża nadal jest ważniejsze od wniosków wypływających z lektury Biblii. Pawła VI poparł bardziej konserwatywny Jan Paweł II.
1977 — Papież Paweł VI wyjaśnia, że kobieta ma zakazany wstęp do kapłaństwa, ponieważ „nasz Pan był mężczyzną”.
1978 — Papieżem zostaje Albino Luciani, człowiek niezwykle skromny, postępowy i uwielbiany przez masy. Przybiera imię Jana Pawła I. Jego pontyfikat trwał tylko 33 dni.
Jan Paweł I zgadzał się na stosowanie środków antykoncepcyjnych, dopuszczał kapłaństwo kobiet, sprzeciwiał się celibatowi.
Postanowił zniszczyć mafijne struktury watykańskich finansów, a następnie oczyścić Watykan i Kościół z oszustów i aferzystów. Sporządza listę 121 purpuratów watykańskich do natychmiastowego zdymisjonowania.
Tuż przed rozpoczęciem zaplanowanych czystek umiera 28 września po „zjedzeniu niestrawnego posiłku” (zostaje otruty).
Za sprawców tej zbrodni uważa się katolicką mafię, czyli Opus Dei.
Nie przeprowadzono sekcji zwłok.
Testament Jana Pawła I ginie w tajemniczych okolicznościach.
Postanowiono, że papieżem zostanie Polak, gdyż słusznie kalkulowano, iż dziki fanatyzm nakaże jego rodakom iść ślepo za Kościołem.
1978 — Wstąpienie na papieski tron Polaka związanego z faszystowską organizacją Opus Dei, Karola Wojtyły, który przybiera tytuł Jana Pawła II. Nominacja ta cofa Kościół katolicki do epoki początków II Soboru Watykańskiego, gdyż nowy papież jest skrajnym konserwatystą, który wstrzymuje lub usuwa wiele z postępowych reform II Soboru i oddaje władzę w ręce tajnej organizacji faszystowskiej rodem z Hiszpanii, Opus Dei. Organizacja ta staje się wywiadem watykańskim od brudnej i mokrej roboty. Pontyfikat Jana Pawła II w latach 1978–2005 wpisuje się do historii ujawnieniem na całym świecie w zasadzie masowej pedofilii i pederastii kleru katolickiego wszystkich szczebli.
1980 — Beatyfikacja jezuity José de Anchieta, który twierdził: „Miecz i żelazny pręt to najlepsi kaznodzieje”. Podczas beatyfikacji tego masowego mordercy Indian, papież Jan Paweł II nazwał go apostołem Brazylii, wzorem dla całej generacji misjonarzy i siebie samego. Nie pierwszy to przypadek wyniesienia zbrodniarza na ołtarze.
1981–1989 — Złoty okres peerelowskiej bezpieki. Co szósty ksiądz współpracuje z SB, donosząc na opozycję.
1983 — Kodeks prawa kanonicznego podtrzymuje w całej rozciągłości praktykę udzielania święceń kapłańskich wyłącznie mężczyznom nieżonatym.
Jednak sytuacja wymusza odejście od zasady przestrzegania celibatu. W komunistycznej Czechosłowacji, kiedy życie religijne zeszło de facto do podziemia, święcono potajemnie żonatych mężczyzn na księży, a nawet biskupów.
W Kościele Katolickim istnieje legalnie spora grupa żonatych duchownych. Są to księża grekokatoliccy, wywodzący się z odłamu prawosławia, który pod koniec XVI w. zawarł unię z Rzymem, zachowując swoją liturgię i obyczaje kościelne.
Coraz częściej zdarzają się konwersje żonatych duchownych anglikańskich na katolicyzm. Nie wymaga się od nich, aby przed uzyskaniem święceń kapłańskich w Kościele rzymskokatolickim rozstali się z żonami.
1983 — W ultrakatolickiej Irlandii wybucha pierwszy skandal seksualny z udziałem duchownych.
Ksiądz Bill Carney „seryjnie wykorzystywał seksualnie dzieci, zarówno chłopców, jak i dziewczynki”.
Istnieją skargi i podejrzenia o molestowanie przez Carneya 32 konkretnych osób. Są jednak dowody, że wykorzystał dużo więcej dzieci.
Carney przyznał się i został skazany za dwa przypadki seksualnego molestowania dzieci, otrzymując wyrok w zawieszeniu. Sprawa nie była nagłaśniana w mediach.
Sześciu rodzinom zostało wypłacone odszkodowanie i Carney wkrótce wrócił do pracy, gdzie nadal miał dostęp do dzieci.
Biskup James Kavanagh chronił wówczas Carneya przed wymiarem sprawiedliwości, w celu uniknięcia skandalu dla Kościoła katolickiego.
1989 — Powstaje Komisja Majątkowa, przy pomocy której Kościół grabi Polskę z majątku. Udział w tym procederze mają także dawni agenci SB.
1990 — Deklaracja z Chambéry. Kościoły chalcedońskie (m.in. koptyjski, ormiański) zostały uznane przez Kościół prawosławny za ortodoksję. Próby ich pojednania z katolicyzmem rzymskim pozostają natomiast bezowocne.
1990 — Dziewięciu byłych seminarzystów meksykańskiego zakonu o nazwie Legion Chrystusa (założonego w 1940) oskarża o molestowanie jego założyciela, ojca Marciala Maciela. Sprawa staje się jednym z najgłośniejszych przypadków oskarżeń o molestowanie w stosunku do zakonników. Ojciec Maciel zaprzeczył oskarżeniom, ale ustąpił ze stanowiska przełożonego zakonu.
1992 — Papież Jan Paweł II ogłasza, że potępienie Galileusza za głoszenie heliocentrycznego poglądu, iż Ziemia krąży wokół Słońca (a nie na odwrót), było błędem. Rehabilitacja Galileusza trwała 359 lat.
1992 — Wraca sprawa irlandzkiego księdza Carneya z 1983 roku. Kościół skazuje go w wewnętrznym postępowaniu za nadużycia seksualne wobec dzieci. Ten jednak odmawia opuszczenia parafii, więc Kościół wypłaca mu 30 tysięcy funtów, żeby skłonić go do odejścia.
1993–2012 — Watykański reżim konkordatowy w Polsce zaczyna masowe represje wobec kilkudziesięciu innowierczych mniejszości wyznaniowych, w większości spychając je do podziemia. W latach 1993–2012 odmówiono rejestracji ponad 100 (stu) związkom wyznaniowym, zawsze wszczynając wobec nich medialną kampanię nienawiści, represje policyjne i szykany parafialne. Dawne obelżywe słowa, jak kacerze, heretycy, odstępcy, poganie, zastąpiono nowomową w postaci epitetów: sekciarze, sekty, sekty destrukcyjne.
1993 — Watykan uznaje istnienie państwa Izrael.
1994 — Od kwietnia do lipca trwa bezprzykładne w czasach nowożytnych ludobójstwo w Rwandzie.
Plemię Tutsi pada ofiarą zbrodniczego plemienia Hutu. Oprawcy używają maczet, mordując prawie milion ludzi w sto dni.
Liczni miejscowi katoliccy misjonarze zachowują bierność, a nawet wspierają ludobójstwo. Troszczą się tylko o to, by nie został sprofanowany Najświętszy Sakrament. Ludzie ich nie interesują. Nie interweniują też żołnierze ONZ.
Arcybiskup Kigali zasiada w komitecie centralnym rządzącej partii i jest osobistym doradcą prezydenta kraju, kiedy na zamówienie władz z Chin do Rwandy sprowadzono kilkaset tysięcy maczet.
W episkopacie Rwandy zasiadają nacjonalistyczni biskupi Hutu, którzy nie robią nic, aby powstrzymać ludobójstwo Tutsich.
Do największych rzezi dochodzi w kościołach, w których ścigani próbują się chować. W kościele w Nyamacie ginie 5 tysięcy ludzi, w parafii Kaduha 16 tysięcy, w polskiej misji palotyńskiej Gikondo (dzielnica Kigali) zostaje wyrżniętych 110 osób w ciągu dwóch godzin, w tym wiele dzieci.
Hutu dokonywali także masowych gwałtów na kobietach Tutsi. „Prawie każda Tutsi powyżej 12 roku była zgwałcona, bo gwałt był regułą, a jego nieobecność wyjątkiem” (raport ONZ, Rene Degni-Segui). Z danych raportu wynika, że zgwałcono 250 000–500 000 kobiet. 70% z nich zostało zarażonych HIV, bo gwałtów dokonywały specjalne brygady rekrutowane przez rząd z chorych na AIDS.
W niektórych kościołach duchowni brali czynny udział w zabijaniu i gwałceniu Tutsich. Niektórzy zostali za to skazani przez międzynarodowy trybunał.
Jeden z katolickich duchownych pozwolił ludziom schronić się w przykościelnej wieży, po czym zamknął ich na klucz i wezwał morderców ze spychaczami. Krzyczał „sprzątnijcie te śmieci” i pozwolił na to, by zburzono wieżę, w której uwięził swoich parafian.
W tym czasie wysoko postawionym dostojnikiem kościelnym w tym kraju jest Polak Henryk Hoser, późniejszy arcybiskup warszawsko-praski. Ani on, ani żaden inny przedstawiciel kościoła nie robią nic, aby zapobiec choćby tylko mordowaniu dzieci.
Rwandyjski ksiądz Jean Ndorimana wywodzący się z Tutsi twierdzi, że ksiądz Henryk Hoser był w dobrych stosunkach z ludobójcami. Według Ndorimany także po ludobójstwie Hoser zachowywał się nieodpowiednio, wielokrotnie dając wyraz swojemu negacjonizmowi w kwestii rwandyjskiej hekatomby. Wielokrotnie miał wzywać do pomagania biskupom wywodzącym się z Hutu, czyli plemienia sprawców ludobójstwa.
Księża, którzy odegrali jakąś rolę w ludobójstwie, zostali przeniesieni do Ameryki i Europy. Znane były przypadki korumpowanie sędziów z zamiarem uwolnienia księży i innych duchownych, którzy odsiadują wyroki w związku ze swoim udziałem w zbrodni.
Papież Jan Paweł II wskazuje klerowi linię Kościoła w sprawie współudziału katolickich duchownych w ludobójstwie: „Udawać, że to nie my, a najlepiej milczeć”.
(Źródła: Wojciech Tochman, „Dzisiaj narysujemy śmierć”; Aleksandra Pawlicka, „Arcybiskup Henryk Hoser: Karząca ręka Boga odchodzi na emeryturę”, kkpp)
1994 — W Irlandii zostają ujawnione pierwsze masowe przypadki molestowania dzieci przez księży. Ojciec Brendan Smyth został skazany prawomocnym wyrokiem przez sąd w Belfaście za nadużycia seksualne wobec 17 dzieci.
1995 — W ultrakatolickiej Irlandii odbywa się referendum w sprawie rozwodów, dotąd zakazanych w tym kraju. Niewielką przewagą (51%) wygrywają zwolennicy ich dopuszczalności. Dla Kościoła taki wynik oznacza porażkę. To jednak dopiero zwiastun nadchodzących zmian.
1996 — Papież Jan Paweł II oznajmia, przemawiając do Polaków: „Kobieta musi wiedzieć, jak pokornie znosić upokorzenia, gdyż Bóg tak chciał”.
1997 — W Irlandii zapada kolejny wyrok w sprawie ojca Smytha, niesławnego bohatera skandalu z 1994. Tym razem zostaje on skazany za nadużycia wobec 74 dzieci. Nadużycia seksualne miały miejsce w latach 1945–1990 i mogły dotyczyć jeszcze większej grupy ofiar. Ojciec Smyth dopuścił się tych zbrodni korzystając z roli, jaką pełnił w lokalnej społeczności katolickiej. Dochodzenie wykazało, że inni duchowni należący do zakonu norbertanów przez wiele lat ukrywali zbrodnie ojca Smytha przed wymiarem sprawiedliwości.
1998 — Umiera Bernard Häring (ur. 1912), niemiecki redemptorysta, teolog moralista. Pisze: „W żadnej religii czy światopoglądzie kobieta nie jest tak szanowana i uważana, jak w chrześcijaństwie”. Biorąc pod uwagę wypowiedzi różnych katolickich pisarzy, teologów, Ojców Kościoła, a także nauki Pawła w Nowym Testamencie, z których bije wrogość wobec kobiet, trzeba stwierdzić, że jest to cyniczny żart.
1999 — W stanie Oklahoma w USA 15-letnia Brandi Blackbear została na 15 dni zawieszona w prawach ucznia za „rzucanie uroków”. Zabroniono jej również noszenia w szkole lub rysowania emblematów związanych z ruchem Wicca. Wszystko na wniosek chrześcijańskich pedagogów i wierzących rodziców. Prześladowania innowierców, w tym czarownic, jak widać wcale się jeszcze nie skończyły, a jedynie ustało palenie żywcem na stosach.
2000 — Odstępstwa szerzą się niemal pod nosem Watykanu, w Szwajcarii, gdzie 41,8% populacji wyznaje religię rzymskokatolicką.
Udział w praktykach religijnych, głównie z okazji wielkich uroczystości i najważniejszych świąt, ogranicza się do mniejszości, jedynie do około 1/5 Szwajcarów. Papiestwo, watykański centralizm i dogmatyczność Kościoła są poddawane bardzo ostrej krytyce nie tylko przez wiernych Kościoła rzymskokatolickiego, ale także przez hierarchię katolicką, która żąda większej niezależności Kościoła Szwajcarii od Watykanu. Większość istniejących w Szwajcarii parafii katolickich jest bardzo liberalna i egalitarna: w wielu kościołach, podobnie jak w kościołach reformowanych, nie ma obrazów i figurek, najwyżej wiszące na ścianach krzyże; księża wbrew nauce Kościoła nierzadko przełamują celibat i zakładają rodziny, jak również dokonują wielu zmian w tradycyjnej liturgii; msze mogą odprawiać świeccy katecheci i pastorzy czy nawet pastorki z Kościoła reformowanego, gdy brakuje księży katolickich.
2000 — 13 marca Kościół katolicki przyznaje, że w ciągu wieków popełnił wiele grzechów w dziedzinie praw człowieka i wolności religijnej. O przebaczenie proszeni są m.in. Żydzi, kobiety i ludy tubylcze. Za przebaczeniem nie idą żadne czyny, które mogłyby naprawić lub upamiętnić wyrządzone krzywdy, ale za to wizerunek Kościoła poprawia się w oczach wiernych. Wręcz przeciwnie, w wielu krajach, w tym w Polsce, wzrasta ucisk i prześladowanie mniejszości wyznaniowych wyzywanych brutalnie od złych sekt.
2000 — Chorwacki zbrodniarz wojenny, ludobójca i osobisty przyjaciel Hitlera, arcybiskup Alojzije Viktor Stepinac, uznający Serbów za renegatów Kościoła katolickiego i akceptujący zabór mienia kościoła prawosławnego na rzecz katolickiego i użycie przemocy przy nawracaniu prawosławnych na katolicyzm, zostaje beatyfikowany przez Jana Pawła II.
2001 — Jan Paweł II beatyfikuje biskupa Jozafata Kocyłowskiego, zdrajcę Polski, kolaboranta hitlerowskiego, kapelana jednostek SS Galizien, który udzielał szerokiego poparcia mordom na Polakach urządzanym przez nacjonalistów ukraińskich, i który zmarł w więzieniu, osądzony za współpracę z SS.
2002–2004 — Światem wstrząsa afera pedofilska w USA. Przez 30 lat za wiedzą biskupa Lawa (przyjaciela papieża) i innych hierarchów gwałcone były dzieci. Law zostaje przeniesiony przez papieża do Watykanu, gdzie pełni ważną funkcję.
2002 — 28 marca Jan Paweł II przyjmuje dymisję arcybiskupa poznańskiego Juliusza Paetza w związku z molestowaniem przez niego kleryków.
2003 — W Krakowie miał miejsce nie tyle proces o czary, co proces dotyczący pomówienia o czary. Jerzy M., rolnik z Woli Kalinowskiej k. Krakowa, pozwał do sądu swoją sąsiadkę Annę B., która publicznie stwierdziła, że M. jest czarownikiem, który zabiera mleko od jej krów. Jako dowód przytaczała fakt, iż odstawia on 40 litrów mleka z dwóch krów, podczas gdy ona — jedynie 17 litrów. Charakterystyczne było, iż chociaż rolnik podkreślał, że w czary nie wierzy, obawiał się, iż opowieści sąsiadki zepsują mu opinię. Ostatecznie proces zakończył się ugodą.
2004 — Jedna z ofiar niesławnego bohatera afery seksualnej z 1983, Carneya, Paul, opowiedział policji o jego gwałcie na nim w latach 80, gdy był trzynastoletnim chłopcem. Kler i policja robią jednak wszystko, by nie postawić Carneya przed sądem i uniknąć jego konfrontacji z ofiarą. To sprawia, że Paul popełnia samobójstwo. Sam Carney ucieka do Szkocji, tam się żeni, a kilka lat później zostaje odnaleziony na Wyspach Kanaryjskich.
2005 — Apogeum kryzysu w Kościele irlandzkim. Zanotowano najbardziej gwałtowny spadek uczestnictwa wiernych we mszach z 90% w latach 70. i 81% w roku 1990 do 44% w roku 2005. Irlandczycy zaczęli na niespotykaną wcześniej skalę odwracać się od Kościoła i podnosić głosy sprzeciwu i ostrej krytyki na każdą próbę przypomnienia wiernym o katolickiej etyce seksualnej i moralności. Ponad 2/3 Irlandczyków jest zdania, że Kościół zawiódł i utracił autorytet moralny. Kryzys zaufania do Kościoła wpłynął na spadek liczby powołań kapłańskich i rezygnację z posługi wielu duchownych.
2006 — 2 lipca przewodniczący Papieskiej Rady do Spraw Rodziny kardynał Alfonso Lopez Trujillo mówi w wywiadzie dla dziennika Il Tempo, że aborcja „to zbrodnia bardziej przerażająca niż wszystkie wojny światowe”. Czyli że usuwanie nieświadomych istnienia embrionów lub zapłodnionej komórki jajowej jest gorsze niż np. mordowanie świadomych dzieci przez żołnierzy i w obozach zagłady.
2006 — Opublikowano raport na temat seksualnych przestępstw duchownych w archidiecezji dublińskiej. Od roku 1940 działało tam 102 księży pedofilów, z czego 91 księżom postawiono zarzuty. Liczba ofiar molestowania seksualnego sięgnęła 400.
2007 — Uczonym teologom objawiło się miejsce pobytu nieochrzczonych, a przedwcześnie zmarłych dzieci. Do tej pory przyjmowano, że Pan przeznaczył im limbus puerorum, miejsce, które nie jest ani niebem, ani piekłem, ani nawet czyśćcem. Teologowie po tysiącletnim śledzeniu ścieżek Rozumowania Pańskiego stwierdzili jednak, że brak jest podstaw do postulowania istnienia owej „otchłani dzieci”, a zatem należy umieścić je gdzieś indziej. Dzięki Bogu wybrali niebo.
2008 — W ostatnią niedzielę grudnia polscy biskupi ogłosili, że zapłodnienie in vitro to „moralne zło”, a korzystanie z zapłodnienia pozaustrojowego jest „moralnie niedozwolone”.
2009 — Papież Benedykt XVI zdjął ekskomunikę z biskupa Richarda Williamsona, lefebrysty negującego istnienie holokaustu. Według środowisk żydowskich, uwiarygodnił tym „najbardziej wulgarny aspekt antysemityzmu”.
2009 — Do jednego z więzień w chrześcijańskiej Kanadzie trafiła w grudniu 2009 roku kobieta, którą oskarżono o czary. Zgodnie z obowiązującym w tym kraju od 1892 roku prawem, odprawianie czarów i magii jest zabronione. Pozew przeciwko 36–letniej Vishwantee Persaud został złożony w listopadzie 2009. Z zawartych w nim informacji wynika, że kobieta weszła w układ z prawnikiem Noelem Daleyem, który zapłacił jej 150 tysięcy dolarów za wsparcie przy realizacji przedsięwzięć biznesowych. W ramach wynagrodzenia, kobieta miała mu też pomóc czarami w leczeniu nowotworu.
2009 — W Irlandii ogłoszono trzy raporty w sprawie nadużyć seksualnych kleru.
20 maja Komisja Rządowo-Kościelna opublikowała Raport Ryana w sprawie molestowania i nadużywania przemocy w ponad 200 domach opieki i sierocińcach prowadzonych przez zakonnice, zakonników oraz księży (kościelnych i państwowych). Ustalono, że w latach 1936–1990 co najmniej 800 księży, zakonnic i zakonników w tych ośrodkach dopuściło się wobec wychowanków takich praktyk, jak przemoc fizyczna, przemoc psychiczna, molestowanie seksualne, gwałty i zmuszanie do niewolniczej pracy ponad siły.
W lipcu kolejny raport (obejmujący okres od 1940 roku) dotyczył 46 księży archidiecezji dublińskiej, w tym 19 biskupów i 4 arcybiskupów.
26 listopada 2009 opublikowano 700–stronicowy „Raport na temat stosunku władz kościelnych i świeckich do zarzutów i podejrzeń seksualnego wykorzystywania dzieci w archidiecezji w Dublinie”. Wynika z niego, że Kościół katolicki w Irlandii krył swoich księży, którzy molestowali i seksualnie wykorzystywali dzieci.
Kolejne raporty wzbudzały w irlandzkim społeczeństwie szok i oburzenie, i znacząco przyspieszyły i tak już drastyczny proces sekularyzacji w Irlandii. Ludzie odchodzą od Kościoła w setkach tysięcy.
2010 — Ujawniono kolejne przypadki molestowania dzieci i młodzieży przez katolickich duchownych w Bawarii. Sprawa dotyczy chóru chłopięcego w Ratyzbonie, którego kierownikiem przez 30 lat był brat papieża Benedykta XVI, Georg Ratzinger, klasztoru w Ettal, gdzie przypadków molestowania i przemocy fizycznej miało być kilkaset, klasztoru kapucynów w Burghausen. Według niemieckiej minister sprawiedliwości, wytyczne odnośnie ścigania pedofilów określa prawo, molestowanie dzieci to przestępstwo, zatem hierarchowie kościelni nie mogą decydować o tym, czy ma być ono karane czy nie. Przewodniczący episkopatu abp Zollitsch zareagował na te słowa oburzeniem. Podczas obradującego we Fryburgu walnego zgromadzenia Niemieckiej Konferencji Biskupów nazwał wypowiedź minister „najostrzejszym atakiem polityki na Kościół katolicki”.
(Źródło: Tokfm, także tutaj, tutaj i tutaj)
2010 — 1 maja, w oświadczeniu wydanym po naradzie z udziałem papieża Benedykta XVI na temat skandalu pedofilii i seksualnego wykorzystywania seminarzystów przez Marciala Maciela, założyciela Legionu Chrystusa. Jego postawa została skrytykowana. Watykan przyznał, że duchowny dopuścił się skandalu najcięższego i niemoralnego zachowania, licznych przestępstw i prowadził życie pozbawione skrupułów i autentycznych uczuć religijnych. Ojciec Marcial był ojcem co najmniej trojga dzieci, które miał z co najmniej dwiema kobietami. Obie utrzymywał z pieniędzy Legionistów. Jeden z jego synów pozwał Legion Chrystusa o odszkodowanie za molestowanie przez własnego ojca.
2010 — W czerwcu zostały cofnięte zakazy nałożone w 2002 na arcybiskupa poznańskiego Juliusza Paetza w związku z aferą seksualną (molestowaniem przez niego kleryków).
2010 — W Malawi, małym państwie we Wschodniej Afryce, gdzie większość ludności to chrześcijanie (71,5%), protestanci i katolicy, czarownik został skazany na 2 miesiące więzienia, gdyż – jak orzekł sąd – za sprawą zaklęć sprawił, że deszcz nie padał na pole jego sąsiada. Jak podał w lutym 2010 roku rzecznik malawijskiej policji, 35–letni Chikumbeni Mwanatheu został uznany za winnego „narażania porządku publicznego na niebezpieczeństwo”. Sędzia podkreślił, że kara więzienia „pozwoli wsi cieszyć się spokojem i zapewni jej bezpieczeństwo”. Malawi to ubogie państwo w Afryce, od 2009 roku doświadczające klęski suszy, a chrześcijańskie zabobony i Jezusowe gusła są tam niestety powszechne. Kodeks karny w Malawi przewiduje kary do pięciu lat pozbawienia wolności za uciekanie się do czarnej magii. Często dochodzi do samosądów na czarownikach.
2010 — Pod obrady polskiego sejmu trafia projekt refundacji zabiegów in vitro.
Kościół katolicki od początku jest przeciwny temu projektowi. Biskupi próbują ingerować w proces stanowienia świeckiego prawa, grożąc posłom ekskomuniką.
Arcybiskup warszawsko-praski Henryk Hoser nazywa in vitro „moralną schizofrenią” i „rodzajem wyrafinowanej aborcji”.
Następnie wydaje oświadczenie, że „akt poczęcia człowieka ma być aktem osobowym rodziców, a nie aktem laboratoryjnym techników. Jedynym środowiskiem, w którym człowiek powinien i może się rozwijać, jest środowisko in vivo. Wszystkie inne środowiska są dla człowieka szkodliwe, dlatego że są erzacem”.
Porównuje odkrycie in vitro do wynalezienia bomby atomowej: „Skonstruowanie bomby atomowej jest znakomitym osiągnięciem, ale jej użycie to inna kwestia”.
W imieniu Episkopatu nazywa in vitro „młodszą siostrą eugeniki” – ze względu na selekcję zarodków.
2012 — W chrześcijańskiej Oklahomie (USA), w ramach prawa stanowego, ciągle jeszcze obowiązuje zakaz rzucania czarów na nauczycieli przez uczniów. Oczywiście pod sankcjami karnymi.
2012 — w Polsce na niektóre ruchy okultystyczne i związane z duchowością Wschodu, ciągle wylewane są straszliwe pomyje w ramach katolickiej mowy nienawiści o innowiercach. Podejrzani o przynależność do innych niż katolickie i protestanckie wyznań religijnych nie mogą pełnić funkcji państwowych, np. w policji czy ABW. Jak będzie dalej, czas pokaże. Na razie w katolickich krajach jest gorzej niż źle.
2013 — Arcybiskup warszawsko-praski Henryk Hoser, z wykształcenia lekarz, ogłasza, że każdy, kto zaprzecza genetycznym obciążeniom dzieci poczętych metodą in vitro, dopuszcza się manipulacji informacjami naukowymi i głosi oczywistą nieprawdę. Ponieważ czyni to jako szef zespołu bioetycznego Episkopatu Polski, wyraża stanowisko polskiego Kościoła.
2013 — Papież Franciszek odwołuje w sierpniu arcybiskup Józefa Wesołowskiego z funkcji Nuncjusza Papieskiego w Dominikanie. Wesołowski oskarżony jest o stosunki seksualne i wykorzystywanie seksualne nieletnich chłopców. Watykan zapowiedział pierwszy w historii KK proces kryminalny o przestępstwa seksualne wobec arcybiskupa. Do procesu nie doszło ze względu na nagłą śmierć Józefa Wesołowskiego w Watykanie.
2014 — Obrady synodu biskupów w Watykanie pod przewodnictwem papieża Franciszka. Rozważano zmianę retoryki odrzucającej ludzi od tej organizacji, większą tolerancję do związków homoseksualnych i zbliżenie się do wiernych rozwiedzionych, szczególnie w kwestii uczestniczenia w rytuałach sakramentów.
Polscy hierarchowie, w tym arcybiskup Stanisław Gądecki, od razu publicznie potępili niektóre sformułowania przyjęte na synodzie, jako „antymałżeńskie” i niezgodne z nauką Jana Pawła II (ogłoszonego świętym). Czyżby początek kolejnego rozłamu w Kościele?
2014 — Zdaniem papieża Franciszka zjawisko pedofilii dotyczy 2% duchownych. Szacuje się, że w Polsce około 570 księży jest pedofilami.
2015 — Polski sejm przyjmuje konwencję antyprzemocową. Kościół nie widzi problemu w zjawisku przemocy domowej i atakuje zwolenników dostosowania polskiego prawa do standardów europejskich. Prokościelna prawica zarzuca parlamentarnej większości, że próbuje niszczyć naród.
2015 — Upadła forteca Watykanu. Irlandia, do niedawna bastion katolicyzmu, przeprowadza referendum, w którym zwyciężają zwolennicy dopuszczalności ślubów par homoseksualnych (62%). Gratulacje dla Irlandczyków spływają z całego świata („wzór dla świata”, „lekcja dla innych”, „historyczny moment” itd.), słów pochwały nie szczędzi nawet sekretarz generalny ONZ Ban Ki-moon. Jedynie Kościół, który jest jak zawsze przeciwko postępowi, głośno wyraża swoją dezaprobatę (także w Polsce w kazaniach w dniu święta Bożego Ciała). Kardynał Pietro Parolin nazwał wynik referendum klęską wartości chrześcijańskich, ale także klęską ludzkości. Przyczyną odwrócenia się Irlandczyków od katolickiego nauczania była utrata autorytetu Kościoła, udział kleru w seksualnym wykorzystaniu nieletnich, a także rewolucja społeczna i ogólna laicyzacja społeczeństwa. Jeszcze 25 lat wcześniej kościoły w tym kraju pękały w szwach, homoseksualizm był karany, a rozwody – zabronione.
2015 — 22 czerwca w świątyni waldensów w Turynie papież Franciszek przeprasza w imieniu Kościoła członków tego wyznania „za niechrześcijańskie czy nawet nieludzkie postawy i zachowania w dziejach”, jakie katolicy dopuścili się przeciwko nim. Lepiej późno niż wcale.
2018 — W uruchomionym od 1 stycznia polskim rejestrze pedofilów nie ma ani jednego księdza, choć znane są liczne przypadki wykorzystywania seksualnego młodych ludzi przez duchownych.
Co najmniej 50 księży pedofilów zostało skazanych prawomocnym wyrokiem.
Skala pedofilii w polskim Kościele jest tak duża, że duchowni boją się reakcji wiernych i ich odchodzenia od Kościoła tak, jak to miało miejsce w Irlandii.
Wszystkie Kościoły zaczęły już w jakiejś formie wypłacać ofiarom odszkodowania. Tymczasem polski Kościół wciąż stoi na stanowisku, że to odpowiedzialność konkretnego księdza, a nie instytucji, nawet wtedy, gdy ta instytucja przenosiła sprawcę z miejsca na miejsce i umożliwiała mu gwałcenie kolejnych dzieci przez całe lata.
W USA Kościół wypłacił ofiarom już około trzech miliardów dolarów odszkodowań. Tymczasem polski Kościół wysyła do ofiary prawnika, który oferuje pięć tysięcy złotych za podpisanie zrzeczenia się roszczeń i obietnicę, że nie wystąpi się na drogę prawną.
2018 — Polski episkopat ponownie wywiera nacisk na posłów, by ci zajęli się dalszym ograniczeniem dopuszczalności aborcji, mimo że obowiązująca ustawa i tak jest jedną z najbardziej restrykcyjnych w Europie. Apel biskupów znajduje błyskawiczny odzew wśród rządzącej skrajnej katolickiej prawicy, posłusznie wykonującej polecenia władzy kościelnej. Próba zaostrzenia świeckiej ustawy przez Kościół spotyka się z protestami społecznymi w formie masowych demonstracji m.in. pod pałacem biskupim w Warszawie (Czarny Piątek, 23 marca).
2018 — Biskupi w dalszym ciągu wtrącają się w proces tworzenia świeckiego prawa w Polsce. Proponują dożywocie jako karę za dokonanie aborcji. Negują też prawo kobiet do wyrażania własnych opinii.
„Nie budujmy wizji ustawy w oparciu o zakłamane dane. Nasza komisja ds. kongregacji wiary wyraźnie zaznacza, że prawa kobiet w ogóle nie są uzasadnione ekonomicznie. To anachronizm, który dawno powinien zostać w poprzedniej epoce. Przez to taka kobieta myśli, że coś może powiedzieć i mamy takie sytuacje jak w piątek”. (Biskup diecezji płockiej, tutaj).
„Kobieta winna być usłużna – rodzenie to jej obowiązek. Gwałt? A co jest złego w urodzeniu dziecka gwałciciela? To żadne męczeństwo – to OBOWIĄZEK! Zagrożenie życia matki? My bronimy tylko nienarodzonych!” (Biskup diecezji elbląskiej, dekanat Iława-Wschód).
2018 — 25 maja odbywa się referendum w Irlandii, w którym 66,4% głosujących opowiada się za prawem do aborcji na życzenie do 12 tygodnia ciąży. Średniowiecze w końcu przegrywa, i tym samym Irlandia wraca do normalności i do standardów europejskich. Wyniki referendum wprawiają Kościół w konsternację, a jako wyraz całkowitej bezsilności ogłoszony zostaje czterdziestodniowy post przebłagalny. Najbardziej zacofanym krajem kontynentu w kwestii aborcji pozostaje od teraz Polska, gdzie środowiska związane z rządem ogłaszają krucjatę modlitewną, wykpiwaną przez zdrową większość społeczeństwa.
2018 — czerwiec. Niezależna amerykańska firma badawcza Pew Research Center porównała religijność ludzi przed czterdziestką i po czterdziestce w 108 państwach na całym świecie. Wyniki są jednoznaczne: młodzi są mniej religijni niż starsi, a w mniej więcej połowie państw nastąpił spadek religijności. Ze wszystkich przebadanych państw, największy spadek religijności – z generacji na generację – nastąpił w Polsce.
2018 — 15 sierpnia w homilii w czasie obchodów Wniebowzięcia NMP na Jasnej Górze metropolita częstochowski abp Wacław Depo wzywa do obrony życia poczętego i przekonuje, że stanowione prawo powinno mieć źródło w Bogu. Poucza wiernych słowami: „bardzo boleśnie powróciły w ostatnim czasie wypowiedzi, że w Polsce rządzi Konstytucja, a nie Ewangelia, że Konstytucja ma iść przed Ewangelią”. Ta wypowiedź wywołuje negatywną reakcję nawet w gronie funkcjonariuszy Kościoła. Np. dominikanin o. Paweł Gużyński mówi o problemie, jakim jest niezrozumienie przez niektórych przedstawicieli Kościoła rozdziału zasad i praw w państwie od reguł panujących w Kościele, i dodaje: „niestety, część biskupów nie odrobiła lekcji pod tytułem wolna Polska”.
2018 — Według Depo zwycięstwo w bitwie 1920 r. to dzieło Maryi. Ciekawe, czy przegrana kampania wrześniowa i okupacja hitlerowska to też dzieło Maryi…
2018 — Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych przesłała do archidiecezji warszawskiej dekret o heroiczności cnót Czcigodnego Sługi Bożego kardynała Stefana Wyszyńskiego. Oto kilka myśli heroicznego i cnotliwego sługi bożego:
„Rasizm kryje w sobie pewne zdrowe myśli, które dotychczas znane były tylko w szczupłym gronie lekarzy i biologów. Dziś przyszedł czas na ich rehabilitację.”
„Hitler jest doskonałym znawcą psychologii tłumu i twórcą nowej, genialnej taktyki”.
„Trudno nie przyznać słuszności twierdzeniom Hitlera, że Żyd pozostał obcym ciałem w organizmie narodów europejskich (…). Żyd zwalcza obcą jego psychice kulturę, wyrosłą na podłożu chrześcijaństwa. Jego przeobrażenie może się dokonać tylko na drodze religijnej przez szczere, bezinteresowne przyjęcie chrześcijaństwa”.
„Dzisiejsza Trzecia Rzesza reprezentuje nie tylko określony system polityczny. Podejmuje ona tytaniczną próbę urzeczywistnienia wielkich idei, mających przynieść odrodzenie ludzkości (…) Dzięki swej antykomunistycznej postawie niemiecki narodowy socjalizm przyczynił się do tego, aby położyć tamę zagrożeniu Europy przez bolszewizm. W tym względzie ma zasługi dla całej ludzkości”.
2018 — Polski Kościół uważa katolików za głupców. Biskup Krzysztof Nitkiewicz powiedział: „Polscy wierni nie są na tyle mądrzy i inteligentni, by być w stanie decydować o tym, co jest słuszne, a co nie. Do tego jest niezbędny jest im Kościół. Kościół katolicki i jego duchowni”.
2019 — Ogłoszono, że Polacy są najszybciej laicyzującym się narodem spośród 108 badanych. Miarą laicyzacji jest zmniejszenie się liczby wiernych uczestniczących w nabożeństwach. Pisano o tym w wielu mediach, np. tutaj.
2019 — W reakcji na ideologiczne, prokościelne rządy PiS w Polsce pojawiają się polityczne programy laicyzacji polityki, usunięcia religii ze szkół i jej finansowania z budżetu, np. .Nowoczesnej.
2019 — 13 marca w sondzie TVN24 91% pytanych stwierdziło, że Kościół nie wspiera polskiej demokracji.
2019 — 16 marca francuskie działaczki katolickie ogłosiły swoje żądanie dekanonizacji Jana Pawła II, który był ich zdaniem „protektorem oprawców” (pedofilów wśród duchownych) oraz głosił opresyjną wobec kobiet „teologię ciała”. Ich zdaniem to właśnie Jan Paweł II doprowadził do sytuacji, w jakiej obecnie znajduje się Kościół. Przekonują, że głowa Kościoła katolickiego ponosi odpowiedzialność nie tylko za ukrywanie pedofilii, ale również za skandal seksualnego wykorzystywania zakonnic przez księży. W obu przypadkach milczenie papieża stało się powodem wielu ludzkich tragedii.
2019 — 30 marca Jan Kucharski, diecezjalny egzorcysta z gdańskiej kurii i proboszcz parafii pw. NMP Matki Kościoła i św. Katarzyny Szwedzkiej w Gdańsku dokonał wraz z innymi księżmi spalenia na stosie przedmiotów związanych jakoby z czarną magią. Spalono akcesoria Hello Kitty, afrykańskie maski i bibeloty w rodzaju stawianej na półce figurki sowy, ale przede wszystkim książki o Harrym Potterze, o bohaterach sagi „Zmierzch”, powieści P.C. Cast z serii „Dom nocy”, publikację popularnonaukową Jana Niżnikiewicza „Tajemnice starodawnej medycyny i magii”, podręcznik feng shui oraz publikację hinduskiego guru Osho „Kreatywność. Uwolnij swą wewnętrzną moc”. Celem tej akcji miało być, według jej wykonawców, zwrócenie uwagi na to, co się czyta. Książki były jakoby świętokradzkie, a postępowanie księży inspirowane tekstem Pisma Świętego. Księża postanowili „być posłuszni słowu Bożemu” i przestrzegać zapisów Katechizmu Kościoła Katolickiego, mówiących o zwalczaniu okultyzmu i wróżbiarstwa.
Zdaniem ks. Kucharskiego „tylko osoby posiadające «bożego ducha» mogą zrozumieć celowość tej akcji”.
O tym pożałowania godnym incydencie piszą Czesi, Francuzi, Niemcy, Amerykanie, a nawet Malezyjczycy. Filip Harzer, dziennikarz Czeskiego Radia piszący o Polsce, podkreślił, że to nie jest żart związany z pierwszym kwietnia i dodał, że „tego nie da się skomentować”.
Kościół należał do najbardziej aktywnych i wytrwałych niszczycieli książek zwłaszcza w pierwszych wiekach, kiedy starał się wymazać intelektualne dziedzictwo antyku. Palono książki zajmujące się magią, astrologią, szerzące herezje oraz zawierające filozoficzną krytykę chrześcijaństwa.
Chrześcijański tłum zniszczył wielką świątynię boga Serapisa w Aleksandrii w 391 r., spalono ok. 70 tys. rękopisów.
Palenie książek było ulubionym zajęciem totalitarnych reżimów i dyktatur. Palili je hitlerowcy, Serbowie Miloševića, Irakijczycy za Saddama i Chińczycy za Mao.
Dla Chińczyków i Sowietów biblioteki były podejrzane, ponieważ stanowiły potencjalne źródło nieprawomyślnych idei, a obywatel miał myśleć dokładnie to, co kazało mu państwo.
Niszczono książki także po to, aby pozbawić narody podbite tożsamości. Taki był powód zniszczenia bibliotek w Kuwejcie po najechaniu go przez armię iracką w 1990 roku.
10 maja 1933 roku członkowie nazistowskiego Związku Studentów Niemieckich spalili ponad 25 tys. tomów „nie-niemieckiej literatury” przed gmachem Opery w Berlinie.
Fundacja „SMS z nieba”, która promowała palenie książek pod kościołem, ma od 2017 roku status organizacji pożytku publicznego. Oznacza to, że można na nią przekazać 1 proc. podatku PIT.
Fundacja pisze: „Jesteśmy posłuszni Słowu” i przywołuje cytaty z Księgi Powtórzonego Prawa „Posągi ich bogów spalisz” oraz z Dziejów Apostolskich „Duża liczba uprawiających magię przynosiła swe księgi i palił je wobec wszystkich”.
„Gdzie się pali książki, dojdzie w końcu do palenia ludzi” — Heinrich Heine, poeta żydowskiego pochodzenia, 1817.
(Źródła: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10)
2019 — 28 października w Bełchatowie nastolatek wypluł komunię z powodu bólu zęba. W odpowiedzi ksiądz wezwał policję, oskarżając chłopaka o obrazę uczuć religijnych. Sprawą zainteresował się Ośrodek Monitorowania Zachowań Rasistowskich i Ksenofobicznych.
(Źródła: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12)
2019 — 15 listopada zmarł w wieku 84 lat skompromitowany arcybiskup Juliusz Paetz. Przez lata molestował młodych kleryków z seminarium w Poznaniu. Mimo skandali i kar nałożonych na duchownego przez Watykan, w tym zakazu udzielania części sakramentów oraz odprawiania i uczestnictwa w uroczystościach kościelnych, utrzymywał, że jest niewinny. Nigdy nie stanął przed sądem. Po śmierci duchownego poznańska kuria utrzymywała w tajemnicy datę i dokładne miejsce pochówku. Pogrzeb zaplanowano w poznańskiej katedrze, nikt nie miał prawa wejść do środka poza osobami zaproszonymi. Polacy, pod przewodnictwem części księży, podpisali petycję i zaapelowali, by nie chować go w katedrze, bo „byłoby to hańbą”. Ostatecznie księża się przestraszyli i pochowali abpa na cmentarzu.
2019 — 16 listopada pojawiła się informacja, że w jednej ze szkół w Ostrołęce pojawił się nowy religijny przedmiot „Religia – uczestnictwo we mszy świętej”.
2022 — 7 kwietnia podsumowano działania Watykanu w sprawie wojny rosyjsko-ukraińskiej. Najpierw papież Franciszek długo nie potrafił przyznać, że w Ukrainie trwa ludobójstwo i popełniane są zbrodnie wojenne, czym rozwścieczył cywilizowany świat. Później co prawda przyznał, że jest wojna, ale nie potrafił wydusić z siebie, kto kogo zaatakował. W końcu oznajmił ludziom, że Ukraińcy są mordowani, ich domy niszczone, życie zamienia się w piekło, a winni są… wszyscy. Nie wymienił słów Putin i Rosja. Sekretarz stanu Pietro Parolin oznajmił natomiast w wywiadzie dla katolickiego portalu Aci Stempa, że nie można pomagać Ukrainie, ma się bronić sama. Wystarczy jej współczuć.
2023 — 3 maja papież Franciszek oznajmił, że jest gotów spotkać się z prezydentem Rosji Władimirem Putinem w Moskwie, lecz obawia się, że Putin nie chce teraz tego spotkania. Nie chce też jechać do Kijowa. Według Franciszka jednym z możliwych powodów rosyjskiej napaści na Ukrainę i postawy Putina mogło być „szczekanie pod drzwiami Rosji przez NATO”. Wyznał, że nie potrafi odpowiedzieć na pytanie, czy słuszne jest dostarczanie broni Ukraińcom.
„Stałą podstawę encyklik stanowią abstrakcyjne rozważania, ogólniki. (Władza pochodzi od Boga, nie od ludu… Konieczne jest posłuszeństwo wobec zwierzchności; wszelkie zło wynika z tego, że ludzie oddalają się od Boga i Kościoła, i tak dalej). I kiedy papieże przechodzą do sedna sprawy, to krążą tylko wokół niego. Nie podają żadnego skutecznego sposobu zlikwidowania przyczyn zła”. — Były teolog papieski Alighiero Tondi.
„Po czynach ich – poznasz ich” — Jezus Chrystus.
„Kościół Rzymski nigdy nie pobłądził i po wszystkie czasy w żaden błąd nie popadnie” — Dictatus Papae papieża Grzegorza VII (1073–1086).
„Każda religia jest dobra, ale najgłupsza jest najlepsza” — Papież Aleksander VI (1492–1503).
„Używajmy papiestwa teraz, gdy Bóg nam go dał”
„Wiadomo jest od czasów niepamiętnych, ile ta bajka o Jezusie Chrystusie przyniosła korzyści nam i naszym bliskim” — Papież Leon X (w innej wersji: „Patrzcie, co bajka o Jezusie Chrystusie dla nas zrobiła”; w oryginale: „Quantum nobis nostrisque ea de Christo fabula profuerit, satis est omnibus seculis notum”).
„Kościół Rzymskokatolicki przelał więcej niewinnej krwi, niż jakakolwiek inna instytucja” — W.E.H. Lecky.
„Wszystko, co sprzyja osobistej godności człowieka, co podtrzymuje równouprawnienie obywateli, wszystko to powołał do życia, otaczał troską i zawsze chronił Kościół katolicki” — Papież Leon III.
„Kobieta ma się do mężczyzny tak, jak rzecz niedoskonała i ułomna do rzeczy doskonałej” — Tomasz z Akwinu (zm. 1274 r.)
„Jest jedna rzecz, na którą warto zwrócić uwagę w chrześcijaństwie… jest dziś sto razy lepsze niż chrześcijaństwo z Biblii, z jego ogromem zbrodni i wynalazkiem piekła. Mierząc to miarą dzisiejszego chrześcijaństwa, z całym jego złem, hipokryzją i z jego pustosłowiem, ani Bóg Ojciec, ani Jego Syn nie zakwalifikowali by się do dzisiejszego chrześcijaństwa”. — Mark Twain.
„Wszystkie religie są równie wzniosłe dla ignorantów, użyteczne dla polityków i śmieszne dla filozofów” — Lukrecjusz.
„Religia uważana jest przez prostaków za prawdziwą, przez mędrców za fałszywą, przez władców – za użyteczną” — Seneka Młodszy.
Popularny jest zwyczaj używania różańca. Diccionario Enciclopédico Hispano-Americano (Encyklopedyczny słownik hiszpańsko-amerykański) definiuje różaniec jako „sznur pięćdziesięciu lub stu pięćdziesięciu paciorków, co dziesięć przedzielonych innym, większym koralikiem. Końce sznura są połączone z krucyfiksem, obecnie poprzedzonym trzema paciorkami”. Pewne wydawnictwo katolickie tak wyjaśnia posługiwanie się różańcem: „Święty różaniec jest formą modlitwy ustnej i myślnej dotyczącej Tajemnic naszego odkupienia. Składa się z piętnastu «dziesiątków», z których każdy zawiera jedno Ojcze nasz, dziesięć Zdrowaś Maryjo oraz jedno Chwała Ojcu. Podczas odmawiania poszczególnych «dziesiątków» rozpamiętuje się jakąś tajemnicę”. Tajemnicami są doktryny, czyli nauki, które katolicy powinni dobrze znać. Dotyczą one życia, męki i śmierci Chrystusa Jezusa. Chrześcijanie zaczęli korzystać z różańca w średniowieczu, ale upowszechnił się on dopiero w XV i XVI wieku. Czy różaniec stosuje się tylko w katolicyzmie? Otóż nie. W Diccionario Enciclopédico Hispano-Americano czytamy: „Podobne paciorki są używane w islamie, lamaizmie i buddyzmie”. W Encyclopaedia of Religion and Religions (Encyklopedia religijności i religii) zauważono: „Podobno mahometanie przejęli różaniec od buddystów, a chrześcijanie od mahometan w okresie krucjat”. Niektórzy dowodzą, że różaniec jedynie pomaga pamięci podczas wielokrotnego powtarzania modlitw.
Przedstawiciele Kościoła Katolickiego twierdzą, że nie ma sprzeczności między wiarą a nauką, jednak całkowicie rozmijają się z prawdą. Oto 10 przykładów poglądów Kościoła Katolickiego, które stoją w rażącej sprzeczności z naukowym obrazem świata.
Świat został stworzony przez Boga.
Przed końcem świata nastąpi powtórne przyjście Chrystusa i sąd ostateczny.
Nawet jeśli życie na Ziemi podlegało ewolucji, to w powstaniu człowieka uczestniczył Bóg, a nie tylko sama ewolucja.
Człowiek posiada nieśmiertelną duszę.
Choroby i śmierć to skutki grzechu pierworodnego.
Źródłem informacji o świecie jest objawienie. To na jego podstawie Kościół twierdzi, że istnieją Bóg, anioły, szatan, dusza nieśmiertelna.
Pismo Święte zawiera prawdy objawione przez Boga.
Obok poznania dokonywanego przy pomocy rozumu istnieje inny rodzaj poznania – poznanie religijne przy pomocy wiary, której źródłem jest Boża łaska.
Istnieje rzeczywistość nadprzyrodzona, niedostępna poznaniu naukowemu, której poznanie opiera się wyłącznie na wierze.
Rzeczywistość naturalna nie jest jedynym rodzajem rzeczywistości, a byty nadnaturalne mogą ingerować w świat naturalny.
Na podstawie analizy: Alvert Jann – Sprzeczności między nauką a religią: 10 przykładów, opublikowanej tutaj
Dodatkowe źródła i inne wersje tekstu:
Trójca Św. w pismach Ojców Kościoła
O czym 90 katolików nie wie? – Kafeteria
Daty wprowadzenia postanowień i dogmatów Kościoła Katolickiego
O czym 90% katolików nie wie. Krótka Historia Kościoła
Chrześcijaństwo, głupota i chrześcijanie – O czym 95% katolików nie wie?
O czym 90% katolików nie wie – Nasz Tomaszów
Czego kościół katolicki nie chce, abyś wiedział
Grzegorz Roman – Matka Boska, „chory produkt myśli teologicznej”
Baigent Michael, Leigh Richard – Eliksir i kamień
Deschner Karlheinz – Kryminalna historia chrześcijaństwa
Deschner Karlheinz – Opus diaboli
http://grzegorz.jagodzinski.prv.pl/
http://grzegorj2000.000webhostapp.com/
http://grzegorz.jagodzinski.prv.pl/pl/historiakk.html
WHAT 90% OF CATHOLICS DO NOT KNOW
History of the Catholic Church
Version II - improved and expanded
"By their deeds - you will know them"
120 - First mention of the use of holy water to "expel unclean spirits.
156 ( or 167 ) - After the martyr's death of Bishop Polikarp and eleven faithful from the church in Smyrna ( Turkey ) the practice of worshiping the dead "saints" and their relics was initiated.
Second century - Saint Clement of Alexandria wrote: "Every woman should be filled with shame by just thinking that she is a woman".
2nd century - At the end of the 2nd century, followers of Christianity begin to preach the teachings of Mary's virginity. Nobody claimed it before.
200 - A "spiritual state" was established by introducing ordination. Christians were divided into clergy and laymen - before that everyone was on an equal footing, while being brothers and priests before God.
312 - Battle of the Mulwia Bridge, in which Constantine won and killed Maxentius. Because of the dream vision he saw before the battle of Konstanty ( he was to win thanks to the symbol of the cross ), a year later he issued an edict that equates the Christian religion with pagan religions. From now on, from year to year, thanks to Constantine's pro-Christian attitudes, the position of Christianity will strengthen and other religions will be denied. As a last resort, this policy led to the persecution and murder of non-Christians by religious fanatics. Persecuted have become persecutors.
314 - Excommunication for deserters was adopted. Until now, the church forbade killing in necessary defense.
321 - Emperor Constantine orders to officially celebrate Sunday instead of Saturday. Constantine's decree reads as follows: "A venerable day of the Sun should be free from court hearings and from all activities of the urban population; while rural residents can freely practice their role on this day" ( Codex Justinianus, III, 12 ).
325 - Nice Council. As a result of the vote of 250 bishops provoked by the teachings of Arrio, a heretic from Alexandria, who proclaimed that Jesus was not God but a lower class deity, 248 bishops voted in favor of recognizing that "The Son of God was born, not created, consubstantial with the Father, that God the Son is as God as God the Father and that God is one but in different Persons".
360 - Introduction of the custom of worshiping angels.
364 - At the synod in Laodicea, the Church forbade celebrating Saturday. The canon XXIX of the same Council reads as follows: "Christians should not Judaize and idle on Saturday, but they should work on that day; they should especially celebrate the Lord's Day as Christians, and if possible, don't work on that day. However, if they Judaize on this day they will be separated from Christ "( C. J. Hefele, History of the Councils of the Church ).
382 - The synod in Rome convened by Damazy establishes the authority of the Roman Church over the others. The resolution says: "Although Catholic churches scattered on earth are one wedding chamber of Christ, the holy Roman church was exalted above all churches by no synods, but he received the primacy with the words of the Lord and our Savior". Until now, there was no large Catholic Church, only many smaller and sometimes competing with each other.
385 - For the first time, Catholic bishops ordered the beheading of other Christians for religious reasons. This took place in Trier.
390 and 393 - Synods in Hippo and Carthage ratify the canon of "Holy Scriptures".
4th century - The first celebration of All Holy Martyrs initiated by the church in Antioch.
4th century - Beginning of the period of murdering pagans and plundering their temples by Christians incited by bishops, abbots and monks. In 347. Father of the Church Firmicus Maternus encourages the rulers: "Let the mint fire or the flame of the metallurgical furnace melt the statues of these idols, turn all votive gifts into your own benefit and take them over. After the destruction of the temples, you will be exalted by God".
431 - The Council of Ephesus adopts the principle of faith in the divine nature of Jesus and recognizes Mary as "God's Parent".
449 - Leon I introduces the primacy of the Bishop of Rome over other bishops and thus becomes the first pope in today's understanding of the word. Until now, there were many scattered theses about the primacy, and each bishop of a larger city was called the pope, or "papa".
V century - In the mid-fifth century, August 15 becomes the feast of M.B., and Emperor Maurycius establishes this day as a holiday for the entire Empire.
539 - The power of the popes and the sacrifice of the Holy Mass were established.
VI century - Thanks to Irish monks, confession "by ear" is spreading throughout Europe. Until then, confession was generally public and very rarely throughout life.
VI century - By virtue of the imperial decree, all pagans were recognized as people without property and rights: "that they would be robbed of property, they would fall into misery".
600 - Introduction of the "hour" to M.B. and Latin for the liturgy.
638 - The Sixth Council in Toledo orders the forced baptism of all Jews residing in Spain.
694 - The seventeenth Toledan Council recognizes all Jews as slaves. Their capitals are confiscated, and children from the age of seven and above are taken away.
715 - Prayers were introduced to the saints.
726 - In Rome, paintings began to be worshiped.
783 - It is customary to kiss the Pope's legs.
835 - Pope John XI sets a separate holiday in honor of All Saints, appointing them to be dedicated to November 1.
10th century - Odo from Cluna says: "Holding a woman is like covering a sack of dung..."
993 - Pope Leo III began to canonize the dead.
1015 - Forced celibacy for clergy was introduced to solve the problem of their families taking over inheritance. Until now, clergy had wives and children.
1054 - Michał Ceruliusz, patriarch of the Eastern Church and Leon IX ( indirectly ) cursed each other.
1077 - Pope Gregory VII established a formal "curse", that is, the curse by the institution of the Church ( not to be confused with the ordinary curse ).
1095 - Pope Urban II criticizes the persecution of pilgrims by the Turks. As a result, European knights and simple people went to Jerusalem. In this way he initiated the first cross expedition.
1099 - Massacre of Muslims and Jews in Jerusalem ( including approx. 70,000 Saracens ). The chronicler Rajmund d'Aguilers wrote: "There were piles of heads, hands and feet on the streets. Some died from arrows or were thrown off the towers; others tortured for several days were finally burned alive. It was a real, amazing judgment of God ordering that this place be filled with the blood of infidels "(" History of Francorum qui ceperunt Jerusalem ").
XII century - Scholar and philosopher, Saint Thomas Aquinas, proclaimed that animals have no life after death or innate rights, and that "by irrevocable order of the Creator, their life and death belong to us".
1140 - A list of seven sacraments was laid and adopted. Until then, the sacraments were awarded in a disordered manner ( e.g. Slavic priests considered the victims one of the sacraments! ).
1204 - The Holy Inquisition began to operate. Church servants tortured or burned hundreds of thousands of people alive.
1202-1204 - Fourth Crusade initiated by Innocent III to support the crusaders in Palestine. As a result of Henry Dandolo's policy, Christ's soldiers turned against Byzantium and captured Constantinople, raking and slaughtering the inhabitants with ferocity. Finally they burned the city. Unbelievable amounts of gold and silver were robbed and the scale of violence exceeded all war standards at the time. An ephemeral country called the Latin Empire was created in the conquered area. This sealed the split between Eastern and Western Christianity.
1208 - Innocent III offered to anyone who took up arms, in addition to the extension of repayment and divine salvation, also the land and property of heretics and their allies. A crusade began, whose goal was to murder the Cathars. It is estimated that the crusade consumed one million lives, not only Qatari, but affected most of the population of southern France.
1229 - Due to secret meetings of the faithful for reading the Bible and interpreting it in a manner that reconciles church teaching and practice, Pope Gregory IX forbade reading the "Bible" under the penalty of inquisition punishments.
1231 - The papal order recommended smoking heretics at the stake. Technically, this avoided blood splattering.
1234 - Pope Gregory IX urges the crusade against the peasants of Steding who refuse the Archbishop of Bremen excessive tribute. Five thousand men, women and children die at the hands of the crusaders, and the homesteads of these peasants are occupied by settlers endowed with them by the Church.
1244 - At the Council in Narbonne, it was decided that no one would be spared when convicting heretics. Neither husbands because of their wives, nor wives because of their husband, nor parents because of their children. "The judgment should not be mitigated by illness or old age. Each judgment should include scourging".
1252 - In the bull "Ad extripanda", Pope Innocent IV compared all non-Catholic Christians to robbers and obliged rulers to kill guilty heretics within five days.
1263 - One form of communion approved.
1264 - Corpus Christi ceremony was established.
1275 - There were discussions about paying tribute. In response, the pope excommunicated the entire city - Florence.
XIV century - An epidemic of black death breaks out. The church explained that Jews were to blame for this, encouraging them to assault them.
1311 - Pope Clement V was the first to crown himself with the triple crown of the ruler.
1313 - The Council in Zamora re-manages the enslavement of Jews and, under threat of excommunication, demands the execution of the order by the secular authorities. Anti-Semitic church decrees will appear until the 19th century.
1349 - Almost all Jews, generally burned alive, die in over 350 German cities and villages. In one year, Christians murdered more Jews than they used to, in two hundred years of persecution, pagans murdered Christians. This is just one of many episodes of Jewish pogroms, because similar events took place throughout the reign of Christianity.
1377 - Robert from Geneva hired a bunch of mercenaries who, after conquering Bologna, went to Cessna. For three days and nights, starting from February 3, 1377, at the closed gates of the city, soldiers slaughtered its inhabitants. In 1378, Robert of Geneva became pope and took the name Clement VII. In the same year, Bartolomeo Prignano became Pope Urban VI and the Church had two fighting popes. Clement VII was later considered anti-pope.
1450-1750 - Witch hunting period. Hundreds of thousands of women accused of witchcraft were tortured by terrible torture.
1484 - Pope Innocent VIII officially ordered smoking on piles of domestic cats together with witches. This custom was practiced for hundreds of years of witch hunting.
1492 - Columbus discovered America. The Inquisition quickly follows the footsteps of explorers. Natives who did not want to convert to Christian faith were murdered. When there was such an opportunity, reluctant Indians were forcibly baptized before being killed.
1493 - The papal bull validated the declaration of war against all nations in South America who refused to accept Christianity. In practice, women and men were beaten with dogs fed human meat and quartered Indian babies. Pregnant women were driven into piles, victims were tied to cannon barrels and released with smoke. Hands, noses, lips and breasts were murdered, raped. When Catholic "missionaries" came to Mexico, there were about 11 million Indians, and after a hundred years only one and a half million. It is estimated that at least 30 million Indians were killed in 150 years.
15th and 16th centuries - The dogma of purgatory was introduced at the Florence and Trent Council. The practice of selling indulgences from purgatory penalties is flourishing.
1542 - Pope Paul III strengthens the position of the Inquisition. The Inquisition receives the same power over the entire Catholic territory as it previously enjoyed in Spain.
1545-1563 - It was announced at the Council of Trent that the Bible expressed religious truth as much as tradition, and the only and exclusive right to interpret the Holy Scriptures lies in the hands of the Church. The sacraments were considered necessary for salvation. An index of banned books has been created that will restrict freedom of thought, conscience and science for 400 years.
1568 - The Spanish Inquisition Tribunal issues a death order for three million Dutch people who, as the slogan written on "gez" hats, prefer to be "turks rather than papists".
1572 - In France, on August 24, 10,000 Protestants were murdered in the massacre known as St. Bartholomew's Day. Pope Gregory XIII later wrote to the King of France Charles IX: "We are happy with you that with God's help you have freed the world from these vile heretics".
1584 - Pope Gregory XIII in the "In coena Domini" broth equals Protestants on an equal footing with pirates and criminals.
1585-1590 - The short term of office of Sixtus V resulted in a ban on access to the Vatican archives for lay scholars. At the order of the pope, the inscription was engraved before the entrance: "Whoever enters here will be immediately excommunicated." On June 1, 1846, this ban will be extended even to cardinals, and admission will only be possible with the special consent of the pope.
1600 - February 17, Giordano Bruno was burned at the stake, who proclaimed that the universe is infinite and homogeneous (, which resulted in the view that humans are not the only intelligent beings in space ). He considered religion a simplified version of philosophy and liturgy as the result of superstition. The church convicted him of heresy of docetism.
1615 - The inquisition court prohibits the proclamation of heliocentric theory.
1633 - The inquisition court condemns 70-year-old Galileo for proclaiming the principles of heliocentrism unable to prove them. If the settlement with the Inquisition were not to be publicly recited, the formula canceling and cursing its "mistakes" would be sentenced to the stake. Galileo was under the supervision of the Inquisition for the rest of his life.
1648 - On the wave of anti-Semitism, about. 200,000 Jews.
1650 - In New England, it was legally forbidden to wear clothes with "short sleeves, as bare shoulders could be exposed". Christians began to think that everything that draws attention to the physical world is godless.
1789 - Pope Gregory XVI rebukes freedom of conscience as "crazy", "contagious mistake" and speaks against the freedom of book trade.
1836 - Gregory XVI in the new edition of the index of forbidden books makes reading the Bible in national languages dependent on the consent of the Inquisition. The ban was valid until 1897.
1846 - June 1, no entry was made to the Vatican archives even to cardinals, without the Pope's special permission.
1852 - A May service was introduced to N.M.P.
1854 - Dogma was introduced about. Immaculate Conception N.M.P.
1855 - Opposition of the Church to the United States Constitution. The church proclaimed: "Freedom is blasphemy, freedom is to lead others away from the true God. Freedom is telling lies in the name of God". Earlier, to the US Congress, the Church had a bill prohibiting the extraction of oil from the bosom, which God placed there so that the devils in hell would have something to smoke under the boilers.
1870 - A dogma about the infallibility of the pope was introduced.
1897 - Pope Leo XIII adds the "Bible" to the "Index of banned books"!!!
beginning of the 20th century - Pope Leo XIII justifies the death penalty: "The death penalty is an indispensable and effective means to achieve the Church's goal when the rebels stand up against him and violate spiritual unity".
beginning of the 20th century - Pius X literally stated: "Jewish religion was the basis of our religion, but it was replaced by the teaching of Christ and we cannot recognize the further reason for that existence".
1910 - September 1, Pius X ordered Catholic clergy to take the "Modernist Oath", which makes them believe that "Church ( ... ) was directly and directly founded by ( ... ) Christ, "and orders to condemn" those who claim that Faith, given by the Church, may conflict with history, "and" a way of understanding and lecturing the Scriptures, which, apart from the tradition of the Church, the analogy of Faith and the guidance of the Holy See is rationalist ideas". The oath was to prevent "confusion in the minds of the faithful as to the essence of dogmas" resulting from the progressive education of society. The oath was abolished in 1967.
1917 - Heretics can breathe a sigh of relief. After almost 700 years, the new "Codex Juris Canonici" endures torture! The rise of communism in Russia, whose church was scared, had a great impact on the decision.
1939 - Pope Pius XII in a letter to the US church hierarchy sees the cause of "present misfortunes" not in fascism, but in short skirts of ladies. Pius XII's support for the Nazi invasion of Poland was reflected in the encyclical of October 20, 1939. The Pope considered her "a fight of interests for a fair distribution of the riches that God has given to humanity."
1941 - Shortly after the aggression of the Third Reich in the USSR, large transports of Ukrainian and Russian prayer books were sent to the staff of German troops from Vatican printers. The Vatican conquered areas of the USSR subordinated the Berlin nunciature officially accepting Hitler's capture of these lands.
1941 - The Vatican accepts the anti-Semitic actions of the Vichy government and agrees to the adoption of the so-called. "Statute of the Jews". It was hoped that it would not limit the prerogatives of the Church.
1945 - Pius XII in the Christmas Eve message defends the main accused of crimes against humanity. The Roman Curia intervenes in the matter of pardoning 200 Nazi criminals, including executioners of the Polish nation, Frank and Greiser. This is a small episode in the extensive action of saving the Nazis from criminal liability.
1946 - Students from the law faculty of the University of Cardiff are considering whether Pius XII should sit on the bench before the International Tribunal in Nuremberg for all of the pro-Hitler Vatican policy during World War 2.
1950 - In a petition to the Vatican, Catholics ask for dogmatization of the physical Assumption of Mary. In response, the Vatican adopts the dogma of the Assumption of N.M.P., although there is no word in the Gospels.
1954 - Pius XII teaches: "What is not truthful or does not exist with the moral norm". Of course, it is about truth and morality in line with the teaching of the Church.
1966 - The Vatican abolishes the index of banned books because it no longer fulfills its task and exposes the Church to harsh criticism.
1975 - Pope Paul VI explains in a letter to Archbishop Coggan that a woman has forbidden access to the clergy, because "the exclusion of women from the priesthood is in line with God's intention for her Church", although the specially appointed Pontifical Bible Commission ( consisting of eminent biblists ) ruled earlier that there are no contraindications. The Pope's opinion is still more important than the conclusions of reading the Bible. Paul VI was supported by John Paul II.
1980 - Beatification of the Jesuit José de Anchiet, who claimed: "The sword and the iron rod are the best preachers". During the beatification of the mass murderer of the Indians, Pope John Paul II called him the apostle of Brazil, a model for the whole generation of missionaries and himself. Not the first is the case of the criminal being elevated to the altar.
1992 - Pope John Paul II announces that condemning Galileo for proclaiming the heliocentric view that the Earth revolves around the Sun ( and not vice versa ) was a mistake. Galileo's rehabilitation lasted 359 years.
1993 - The Vatican recognizes the existence of the state of Israel.
2000 - March 13, the Church admits that over the centuries she has committed many sins in the field of human rights and religious freedom. Forgiveness is asked, among others. Jews, women and indigenous peoples. Forgiveness is not followed by any acts that could repair or commemorate the wrongs done, but the image of the Church improves in the eyes of the faithful.
2006 - July 2, chairman of the Pontifical Council for Family Affairs, Cardinal Alfonso Lopez Trujillo, says in an interview with the daily Il Tempo that abortion "is a more terrifying crime than all world wars". That is, removing the unconscious existence of embryos or a fertilized egg is worse than murdering conscious children by soldiers and in extermination camps.
"The Roman Church has never gone astray and will never fall into any mistake all the time". "Dictatus Papae" by Pope Gregory VII ( 1073-1086 ).
"Let us use the papacy now that God has given it to us".
"Look what the fairy tale about Jesus Christ has done for us". Pope Leon X.
"The Roman Catholic Church shed more innocent blood than any other institution". IN. E. H. Lecky.
"Everything that favors the personal dignity of man, which maintains the equality of citizens, brought all this to life, surrounded it with care and always protected the Catholic Church". Pope Leon III.
https://tajne.tarot-marsylski.pl/forum/read.php?f=1&t=97805&p=2
History of the Roman Catholic church
http://www.biblia-bog.pl/pismo-swiete-w-zyciu/170-historia-ko%C5%9Bcio%C5%82a-rzymskokatolickiego.html
History of the Catholic church
As long as the Apostles lived, the Church clung to Jesus' teachings, making sure that the apostasy did not penetrate the congregations. However, when there were no direct witnesses, ?the secret of iniquity? it started to work slowly. According to the prophecy of the Apostle Paul; the sheep were led astray by the shepherds themselves ? these ?wolves in sheep's clothing?.
Although the Roman Catholic church says that it derives its origin from the Apostles and claims that it does not change, its practices and dogmas are not confirmed by biblical apostolic teachings. When at the beginning of the 4th century ( for Emperor Constantine ), Christianity became the official religion of the Roman Empire, many half-converted pagans entered the church, who continued to celebrate pagan holidays, bowing to images, statues and idols, but under Christian names. Cardinal J.H.Newman himself admitted this by writing:? ( ... ) temples, incense, candles, sacrifices, holy water, holidays, processions, blessing fields, priestly robes, habits, sculptures and paintings have pagan roots?. The Gentiles were to be Christianized,meanwhile, the lust for power and the greed of hierarchs and spiritual compromise have made official Christianity a pagan religion. Here is the chronological history of the deviation:
A few years after Jesus' death, the apostles Wandering the continents of Asia, Africa and Europe, caused an increasing number of people to be baptized. The Gospel they proclaim, In a world full of evil and cruelty associated with polygamy and their animal ritual practices, was a sensation in those days. People feeling the need for good and love began to abandon their Gods, trying to live according to the teachings of Jesus and the apostles.
The burning of Rome and the first persecution of Christians.
The process of Evangelizing and abandoning current Gods has crept into the salons of Roman aristocracy, which is why the next rulers of the Roman Empire did not like it more and more. The first wave of persecution of Christians is associated with the fire of Rome, which the emperor Neron accused Christians of ( still young religion ).
As a result of persecution, many Roman Christians suffered a cruel death, Tacitus writes that the accused Christians were thrown in the arenas of wild animals, burned alive, and crucified.
Depending on the ruling emperors of Rome, Christians were alternately persecuted and tolerated. Persecution and brutal spectacular executions, however, did not work. Christians, often hiding from their religion, were exposed and were able to die for their faith.
Battle of the Mulwia Bridge. Christianity becomes one of Rome's state religions. Currently ruling the Roman Empire, Emperor Constantine struggled with two problems, the first was his enemy Maxentius wanting current power, and the increasingly widespread Christianity he called the sect. There was a great battle between Constantine and Maxentius under the Mulwska Bridge that Constantine won. Wanting to bake two birds with one stone, according to the rule, if you can't defeat the enemy, join him, he announced, that before the battle a cross appeared to him in the sky and with his help he won, which had further consequences.
The germ of the Catholic Church institutions is formed.
The emperor Constantine was not only the creator of today's "Christianity", but also appointed himself the first bishop and not officially the first pope. He also built the first Christian cathedral and named it after the mother of Christ - Hagia Sofio. In later years, he also organized the first religious meeting, later named the First Council in Nice. Which was aimed at creating and connecting all current denominations, in the entire Roman Empire, into one universal religion.
Emperor Constantine established a law exempting clergy from paying taxes and serving in the army.
Emperor Constantine orders to celebrate Sunday instead of Saturday so far.
Constantine the Great, whose family worshiped the sun god called Sol Invictus, when he began to lead the Christian councils, exalted the pagan festival of the sun with a special edict ? Sunday: ?On the venerable Sun Day [ venerabili die Solis ] let officials and city dwellers relax, and let all shops and workshops be closed?. Professor. Alexander Krawczuk summed up that ?the Constantine edict is mostly valid
countries of the world to this day; because that one ?dies solis? is this our Sunday of course?.
Emperor Constantine at the Council of Nice establishes the canon of the "holy" and "holy two" scriptures, advancing Jesus to the name of God. Jesus and Bethlehem are to replace the worshiped Miter.
- The date of the birth of Jesus Christ is not mentioned in the Gospels, which is why the birth of God Mitra on December 25 becomes the date of Jesus' birth. The cult of Mithra was very popular in Rome and the Middle East.
- The Assumption of Mithra during the spring equinox becomes a Christian holiday of Easter, which originates from the Jewish feast of Easter and has been officially imposed on the whole Church.
- The traditions of the Roman Catholic church of Christmas and Easter as we know it today came from that
an expansive church that cannot eradicate pagan customs of its present for generations
Slavs living in the north and east, assimilated them and cleverly combined with important events in Jesus' life. So the Christmas tree, 12 dishes, free space at the table, gifts, and the palemka, lamb, bunny or finally the egg are old Slavic customs. When the church, unable to eradicate the custom of eating eggs for the one they celebrated despite imposing the power of Christianity, the festival of spring, declared that they could be eaten after prior sacrifice. Hence the custom of the saint.
- In Rome on the Vatican Hills, Christians take over the holy cave of Mithra, making it the seat of the Catholic Church
Introduction of the custom of worshiping the dead ( "saints" ) and their relics.
- Until the 4th century, followers of Christianity did not hear about Mary's perpetual virginity. Matthew's Gospel informs that Joseph "did not approach Mary until she gave birth to a son". "Approach" means marital intercourse in the Bible. ( The fact of Józef's intercourse with Mary after the birth of Jesus will be obvious to anyone whose church dogmas do not prohibit logical reasoning. )
Bishops are released from the supervision of secular courts.
Introduction of the custom of worshiping angels
At the second council in Constantinople, Emperor Theodosius I as the next pope after Constantine I, to the "Holy Two" in force until now, joined the third person, the so-called. "Holy Spirit". Cheating and paganism at the same time is that the father of the sun, or Mitra, and mother - Always Virgin Wisdom, or Sofia or Athena ( various translations ), had a son's light - that is Christ. The Holy Trinity is not in the Bible. Theodosius I established the Roman Catholic religion, a religion prevailing throughout Rome. Rome was the first country in Europe ( and in the world ), adopted the so-called "baptism", which was later forcibly imposed on other states throughout Europe. This gave rise to the persecution and murder of representatives of other denominations.
In Alexandria, Christians burned the largest library on Earth, in which about 700,000 ancient scrolls were stored. Ancient academies were closed, anyone outside the church walls was taught.
The beginning of Marian worship.
The Council of Ephesus renamed Mary of Christo Tokos ( mother of Christ ) to Theo Tokos ( Mother of God ), although Mary was the mother of Jesus only as a human. Interestingly, Ephesus, where this dogma was adopted, was the capital of worship of the Queen of Heaven ? Diana. Pagans put her chapels by the roads, and placed her images in homes. Six centuries later ( during the first crusades ), Christians took over the rosary. He served the Gentiles to pray in honor of the goddess Kali, worshiped in the East as the Virgin and Queen of Heaven. The rosary spread a kind of mechanical prayer: the praying person repeats the same words over and over again, sometimes and thoughtlessly, as did the Gentiles, who were concerned about the number of prayers, not about the quality of prayer. Jesus warned against such a prayer, saying: ?And when praying, do not be as talkative as pagans; for they think,that they would be heard for their many words? ( Matthew 6: 7 ). The Marian cult has gained momentum quite recently. In 1854, Pope Pius IX announced a dogma about the Immaculate Conception of Mary. Contrary to the Bible's position, which teaches that ?all have sinned?, The Pope announced that Maria was born without sin. This means that her mother gave birth to Mary in a supernatural way, and Jesus is not the only one who was born immaculate, as the Word of God teaches ( Romans 3: 23-24 ). Maria was the handmaid of the Lord, a model of obedience and devotion to God, but she was not sinless ? she understood it herself, saying about the need for her own salvation: ?My spirit rejoices in God, my Savior? ( Luke 1:47 ) and making the sacrifice established for sin ( Priestly 12: 7-8; Luke 2: 22-24 ). Another Marian dogma ( about the Assumption ) announced only 54 years ago ( in 1950 ) Pius XII,raising Mary's cult as ?Advocate, although the Scriptures say that ?the only advocate between God and man? is Jesus Christ ( 1 Timothy 2: 5 ). The apostle John wrote: ?If anyone sin, we have an advocate with the Father, Jesus Christ, who is just. Is he the propitiation for our sins? ( 1 John 2: 1-2 ). The Vatican has been preparing for the next Marian dogma for years, this time about Mary's complicity in the redemption of humanity ( Latin. Coredemptrix ), although the Bible says that the name of Jesus is the only one through which people can be saved ( Acts 4: 12 ). A few years ago, one of the church printers printed pictures with Maria nailed to the cross...we have an advocate with the Father, Jesus Christ, who is just. Is he the propitiation for our sins? ( 1 John 2: 1-2 ). The Vatican has been preparing for the next Marian dogma for years, this time about Mary's complicity in the redemption of humanity ( Latin. Coredemptrix ), although the Bible says that the name of Jesus is the only one through which people can be saved ( Acts 4: 12 ). A few years ago, one of the church printers printed pictures with Maria nailed to the cross...we have an advocate with the Father, Jesus Christ, who is just. Is he the propitiation for our sins? ( 1 John 2: 1-2 ). The Vatican has been preparing for the next Marian dogma for years, this time about Mary's complicity in the redemption of humanity ( Latin. Coredemptrix ), although the Bible says that the name of Jesus is the only one through which people can be saved ( Acts 4: 12 ). A few years ago, one of the church printers printed pictures with Maria nailed to the cross...A few years ago, one of the church printers printed pictures with Maria nailed to the cross...A few years ago, one of the church printers printed pictures with Maria nailed to the cross...
Secular authorities report to the Church. The Catholic Church has always claimed the right to crown emperors and kings. After the victories of the first Catholic king of Franks, Chlodwig, who defeated the remains of the Visigoths, the Roman Church subdued almost all of Western Europe. Meanwhile, the Bible calls such a relationship between the Church and secular power ?prostitution? ( Jeremiah 2: 20-31; Ezekiel 16: 17-19; Hosea 2: 5 ) and ?abomination? ( Apocalypse 18: 9 ). The Holy Bible is a separation of state and church. The biblical idea was officially condemned by Pope Gregory XVI in 1846. In the encyclical, Mirari Vos called freedom of conscience ?a fatal mistake that brings you to ruin?. His successor, Pius IX, announced that ?doctrines or nonsense in defense of the freedoms of conscience is absurd and the most terrible mistake, a terrible plague,which should be avoided as fire?.
In the entire Roman Empire, time was measured since the founding of Rome in 753 B.C.E., which is why the current time was 1378 ( from the founding of Rome ). At the behest of the current Pope John I, a monk and theologian Dionysius the little, was to use the Bible to determine in which year this savior of humanity Jesus was born. He calculated that Christ was born 753 from the founding of Rome, and 525 years ago, and thus began to count the time forward 526, 527 etc. Dionysius, however, made a mistake in his calculations determining the beginning of the Christian era for the 754th Roman era, while the correct date is 748. Dionysius also determined how to calculate the date of Easter.
Exaltation of the Bishop of Rome. The decree of Emperor Justinian, who put the Bishop of Rome above other bishops, entered into force. Since then, Roman bishops have invoked apostolic succession, deriving it from Peter ( who probably never even was in Rome ), although the first bishop of Rome was Linus, and Piotr never performed this function. The first council in Jerusalem was presided over by the apostle James. The Bible does not confirm the apostolic succession, and historical events also verify it ? for example, three people simultaneously held the office of pope, excommunicating each other and acquiring or selling the papal throne for money.
The authorities of the popes and the sacrifice of the mass were established.
- At the Macon Council, bishops voted on the problem of whether women have souls.
Pope Gregory I invented and introduced the science of purgatory.
There is no mention in the Bible of the place where the souls of the dead suffer until they pay the debt or are bought out by the victims of the living. This is even confirmed by Cardinal N. Wiseman himself in his lecture on Catholic doctrines: ?In the Scriptures, the reader will not find a word about purgatory?. Is there a science that ?decided to die once and then judgment? ( Hebrews 9:27 ). People will receive a reward or punishment at the resurrection, not immediately after death, as the Gentiles believed. Jesus said: ?Behold, I will come soon, and my payment is with me to give to everyone according to his deed?. ( Apocalypse 22: 12 ). For curiosity; The symbol of Pope Gregory was the evil dragon, still present in the Vatican.
Latin was introduced into the liturgy. Grzegorz I imposed Latin as the only language used for the service, even though Latin was not known to everyone at the time. This order was contrary to the Bible, which recommends that only the commonly understood language ( 1 Cor. 14: 9 ) be used for the service. For many centuries, simple people did not have access to God's Word because they were printed in Latin.
Kissing the Pope's legs. From this year, kissing the pope's legs began to be practiced. In this way, the Church sanctioned a pagan custom, incompatible with the teachings and the spirit of the gospel ( see. Acts 10: 25-26 / Apocalypse 19:10; 22: 9 ). Apostle Peter ? unlike the popes referring to his succession ? he would never let any man pay homage to him in this way.
Prayers were introduced to the Virgin Mary and the saints. The first Christians prayed only to God, as Jesus commanded. In later centuries, however, they began to pray to deceased people recognized as saints and seek their mediation. Meanwhile, Jesus taught: ?I am the way and the truth and the life, no one goes to the Father but through me? ( Jan 14: 6 ). These words exclude the mediation of the living ( e.g. priests ), deceased ( saints or Mary ), heavenly beings ( e.g. angels ). Jesus warned against other intermediaries: ?Truly, truly, I tell you, whoever does not enter the door of the fold, but otherwise gets there, is a thief and robber ( ... ) I am the door for sheep? ( Jan 10: 1, 7 ).
Images began to worship in Rome, and the decalogue was changed.
- The Roman Church of the Ten Divine Commandments removed the second worship-defending images, which sounds exactly:
"You will not make an engraved image or image of what is in the sky above and what is low on earth, or of those things that are
in the waters underground. You will not bow or serve them "( Exits 20.4-5 ). That everyone would understand the second commandment clearly, God gave the complementary commandment, "That you would not act wickedly and make yourself an image or sculpture depicting the image of a man or woman" ( Book of the Repeated Law 4.16 ).
- It opened the way to trade in paintings, scapulars, crosses, dowries, etc. However, there had to be ten commandments. So he shared the church's last commandment, although it concerns the same sin ? lusts about "need for neither wife, donkey, nor will ...", in two parts, and since then Catholics have the Ten Commandments, as do Jews. Meanwhile, Jesus commanded to worship God in spirit and in truth, not through objects made with human hand ( John 4: 23-24 ). The Catholic Church explains that sacred objects only symbolize God, but the Gentiles who worshiped them believed similarly, and yet God called their practices idolatry ( Isaiah 44: 9-20 ). Ks. W. Zaleski admits in the textbook ?God's teaching. Decalogue? That ?we have no testimonies in the New Testament
confirming some images?. Four centuries later, the Council of Nice officially admitted the cult of the cross, relics and images of saints, although the synod in Elvira ( 306 ) ruled that ?should you not worship or pray for images?
It was customary to kiss the pope's legs.
The feast of the Assumption of Mary was established
Pope Leon III began to canonize the dead.
- All of Europe is under the rule of the Church. Activity in the fields of medicine, technology, science, education, art and commerce breaks down. A dark period begins in European history.
All Saints' Day and All Souls' Day were established.
Pope Bonifacy VII introduced celibacy for clergy to solve the problem of their families taking over inheritance. Until the eleventh century, clergy had wives and children, and apostles were also married. The Bible teaches that only a priest who has previously proved himself as head of the family can be a clergyman or bishop: "Whoever applies for episcopate, wants beautiful work. The bishop is to be impeccable, the husband of one wife, sober, reasonable, decent, hospitable, good teacher. Not indulging in drunkenness, unexploded, but calm, non-fibious, unwanted for a penny. Who would manage his own home well, keep children in obedience and all honesty. Because if someone cannot manage their own home, how can they care for God's church? ( 1 Timothy 3: 1-4 ). The Scriptures explicitly call those who break God's natural law:?And the Spirit clearly says that in later times some will depart from faith and join deceptive spirits and listen to the teachings of Satanic seduction, hypocrisy of liars, marked in conscience by the stigma of vice, who prohibit getting married...? ( 1 Timothy 4: 1-3 ).
The Fourth Lateran Council established confession "by ear". This form of confession allowed for greater control over people, and for "environmental interview". Meanwhile, the Holy Scriptures do not contain a single example of such
confession. He talks about confession of a heart for which no human mediation is needed ( Psalm 51: 1-11 ). Jesus encourages us to confess our sins to God: ?And when you want to pray, enter your room, close the door and pray to your Father ( ... ) So pray like this: Our Father who are in heaven ( ... ) forgive us our sins? ( Matthew 6: 6-12 ). It was not for the apostles to forgive sins. When Simon of Samar committed a sin, Peter ? instead of confessing him ? told him to confess to God: ?Turn away from this iniquity and ask the Lord, could not your heart's plan be forgiven? ( Acts 8:22 ).
Pope Gregory VII established the "curse"
Pope Urban II called on European knights to unite and march to Jerusalem. In this way he initiated the first cross expedition.
The Pope announced that "He who will stop his sword from spilling blood will be cursed".
Massacre of Muslims and Jews in Jerusalem. The chronicler Rajmund wrote: "On the streets lay heaps of Heads, cancer and stop. Some died from shots or were thrown from towers; others tortured for several days were finally burned alive. It was a real, amazing judgment of God ordering that this place be filled with the blood of infidels."
- The scholar and philosopher, Saint Thomas Aquinas, proclaimed that animals have no life after death or innate rights, and that "by the irrevocable order of the Creator, their life and death belong to us".
Seven sacraments were laid and received.
The church began selling indulgences for sins, although the New Testament teaches that salvation is God's gift in Christ and cannot be purchased for money: ?Because you are saved by faith by grace. And this comes not from you, but is a gift of God: not by works, that no one should boast? ( Ephesians 2: 8-9 ). Salvation cannot be purchased for money ( what should the poor say? ), Because it is the fruit of Jesus' perfect sacrifice, to which nothing can be added. It can only be accepted or rejected. If we could save ourselves from sins, e.g. suffering or sacrifices, Christ would not have to come to die for us. Good deeds are an essential part of Christianity, but they are the result of salvation, not the means leading to it ( Galatians 5: 22-23 ).Meanwhile, well-paid indulgences and masses for the souls of the dead turned out to be such a lucrative business for the Church that the Florence Council adopted dogma in 1439, according to which salvation can be acquired through purifying suffering in purgatory and sacrifices. The Second Vatican Council maintained this dogma. But the Scriptures call salvation from human deeds ?the secret of ungodliness? Opposing him ?the secret of piety? So the Good News of salvation thanks to the sacrifice of Jesus Christ.
The indulgence trade practiced by the Roman Church led to a division, i.e. a reformation, and contributed to the creation of Protestant churches.
Change of baptism form. Until the 12th century, they were baptized by immersion, because only such baptism symbolized, according to the Bible, the death of Christ and his resurrection, as well as the burial of an old man and the emergence of a convert. New Testament word ?I baptize? ( gr. baptidzo ) means ?I immerse? ( Mateusz 3:16 / Acts 8: 38-39 ). Cardinal J.Gibbons admitted: ?The oldest form of baptism. was immersion. This is evident not only from reading the Church Fathers and early Latin and Eastern rituals, but also from the letters of St. Paweł, who understands Baptism as a bath? ( Ephesians 5:26 / Romans 6: 4 / Titus 3: 5 ). In the first centuries, according to biblical science, only adults were baptized. For the condition of baptism is instruction on the principles of faith, faith in Jesus and penance understood as a change in life ( Matthew 28:19 / Mark 16:16 / Acts 2:38 ).An infant cannot meet any of these three conditions. The baptism of children was only supported by the Council in Carthage in 418.
The Holy Inquisition began to operate. The Council in Tours, led by Pope Alexander III, ordered secular authorities to imprison people recognized by the Roman Church as heretics. Church servants tortured and burned millions of people alive, Nazi practices in the 20th century were first applied on a mass rock by Christian inquisitions. 21 years later, Pope Lucius III demanded for the Church some of the belongings of the murdered, which is why the property of "heretics" was taken over by the church and the inquisitors. The confiscation of the accused's property was an additional motivation for the lay authorities to imprison and burn as many convicts as possible at the stake. Together with the German emperor Frederick Barbarossa, he issued an order to persecute and kill heretics through secular authorities,which meant the formal beginning of the inquisition as a church and state institution. It was an insult to the gospel. The Lord Jesus and the apostles never imposed their beliefs on anyone, nor did they use secular strength or power to impose their teachings on people. Ironically, inquisitors were most often chosen from among Dominicans and Franciscans, who vowed to live in poverty. Even in the 21st century, the Vatican does not allow anyone to archive regarding the inquisition.Even in the 21st century, the Vatican does not allow anyone to archive regarding the inquisition.Even in the 21st century, the Vatican does not allow anyone to archive regarding the inquisition.
Pope Innocent III offered to anyone who took up arms, in addition to divine salvation, also the lands and property of heretics. The Albigensian Crusade began, whose goal was to murder the Cathars. It is estimated that the Albigensian Crusade consumed one million lives, and affected most of the population of southern France. Prior, commanding the crusade army, when he was complained that it was difficult to distinguish the faithful from heretics, replied: "Kill everyone. God will distinguish them".
- Pope Innocent III says: "Everyone who tries to create their own image of God incompatible with the dogma of the Church must be burned without mercy".
Pope Gregory IX banned reading the Bible under penalty of inquisition penalties. The Council in Toulouse, under death penalty, forbade everyone ( except clergy ) to possess and even read the Holy Scriptures, not only in national languages, but also in Latin! However, God, whom we learn from the pages of the Bible, recommended that all believers read, understand and know the Word of God: ?All Scripture by God is inspired and useful for learning, for detecting errors, for improvement, for education in justice, that God's man be perfect, prepared for all good work? ( 2 Timothy 3: 16-17 ).
The papal order recommended smoking heretics at the stake. Technically, this avoided blood splattering.
Introduction of torture. Pope Innocent IV approved with bull Ad extirpanda the use of torture and hunger against those accused of heresy.
- Inquisitors ( usually Dominican ), tortured people, including by twisting, crushing and breaking bones, pulling nails, crushing fingers and heads, blinding, burning with hot iron, breaking on the wheel, hanging by the hands with weights at the feet, compressing sensitive parts of the body, planting on hot coals or iron, breaking joints, cooking alive, etc. It was a "human" - as the church assures - method of research.
- The motto was placed on the instruments of torture: "Praise be to you"...
Acceptance of communion in one form was approved. The Roman Catholic Church defined the principle of transubstantiation, i.e. the transformation of wine and bread into the blood and body of Christ, which are then offered for sins. The sacrifice of the Holy Mass is a key ceremony of the Roman Church. According to the textbook for Catholic clergy by Cardinal Alfons de Liguori, ?God Himself obedient to the words of priests Hoc est corpus meum ( Is this my body ) ? he descends to the altar, he comes where they call him whenever they call him, putting themselves in their hands, even if they were his enemies. When he comes, he is completely their responsibility; they move him from place to place, as they please, they can also, if they wish, lock him in the tabernacle, leave him on the altar l
ub remove outside the church, they can also, if they so choose, eat his body or give it to others as food?. According to Catholic catechism, during mass ?Christ's real body and blood are offered, not their symbol? Dogma says that ?is the mass a true and literal sacrifice to God? and repeatable. Meanwhile
The Bible says about Jesus' sacrifice: ?Once and for all, he made one sin offering, sat at God's right hand ( ... ) For one sacrifice has perfected forever those who are sanctified ( ... ) where there is their forgiveness, there is no need for sacrifice for sins anymore? ( Hebrews 10: 12-14, 18 ). So, the sacrifice of the repetitive mass is not only superfluous, but questions the perfection and sufficiency of Christ's sacrifice!!! Only 5 years later, Pope Honorius ordered people to worship the same cult as God's ( Latin. latria ). Catholics worship this fee by making a sign of the cross in the church in front of the tabernacle or at the sight of the host in the procession. The wafer, however, is a product of the human hand, which is why worshiping him only to God is idolatry,contrary to both God's Second Commandment ( Exodus 20: 4-6 ) and z
the spirit of the gospel ( John 4:24 ).
Corpus Christi ceremony was established.
There were discussions about paying tribute. In response, the pope excommunicated the whole city, Florence.
An epidemic of black death breaks out, the Church explained that the Jews were to blame for this, encouraging them to assault them.
Pope Clement V was the first to crown the triple crown of the ruler.
The incompatibility of the overly rich organization of the Church with the ideas of Jesus Christ it proclaimed led to the announcement of the papal bull "inter nonnullos" in which heresy of the claim was considered, that Jesus and His apostles had no property in the form of material goods.
It comes to the so-called. "Great Schism". Power is divided between two popes - one in Rome and the other in Avignon. Disputes did not concern religion, but politics and power
Witch hunting period. Hundreds of thousands of women accused of witchcraft were tortured by terrible torture.
- Children could also be accused of witchcraft: girls over 9.5 years old, boys over 10 years old. Younger children were tortured to obtain testimonies against parents. In witch trials, "testimony" of two-year-olds was taken into account
-Tortures included: wheel breaking, hanging by the hands, scourging, toasting, cooking in oil, sticking spikes into the eyes, pulling out pincers of the breast and genitals.
Pope Innocent VIII officially ordered smoking on piles of domestic cats together with witches. This custom was practiced for hundreds of years of witch hunting.
- Believing that animals are mediators of the devil has led to the collapse of natural control of the number of rodent populations. The purpose of the attack of zealous Christians was most often cats, wolves, snakes, foxes, and white roosters. Because many of these animals hunted for disease-spreading rodents, their elimination increased epidemic outbreaks.
Columbus discovered America . The Inquisition quickly follows the footsteps of explorers.
The papal bull validated war declarations against all nations in South America who refused to accept Christianity.
- Another bestial ruff in the name of God began. Pregnant women were driven into piles, Indian infants were quartered alive, victims were tied to cannon barrels and let them smoke, people were torn apart with horses, murdered, raped, hands, noses, lips were cut off, breasts.
-Jezuita Jose de Anchieta, claimed: "The sword and the iron rod are the best preachers". This barbarian was beatified in 1980 by the pope who called him "the apostle of Brazil, a model for the whole generation of missionaries". The bandit, who brutally destroyed thousands of lives, was considered a saint...
- When Catholic "missionaries" came to Mexico, there were about 11 million Indians, and after a hundred years only 1.5 million. The word of God taken to those regions "beautifully resulted".
- During his stay in those lands, the Pope called this crime against humanity "a work of evangelization and peace".
It was established that the tradition of the Church is a more important source of revelation from the Word of God. The Council in Trent recognized human traditions, adopted by the Church, as an authority in matters of faith equal to the Bible. Jesus judged them like this: ?This people worships me with their lips, but their heart is far from me. But he worships me in vain, teaching the principles given by people. Have you lifted God's commandment and stick to human tradition? ( Brand 7: 6-8 ).
The second step of this council was to add to the canon of Scripture several apocryphal books ( Tobias, Judith, 1 and 2 Maccabees, Wisdom, Syrach, Baruch, prayers of three young men and two chapters to the Book of Daniel ). In Catholic Bible editions are they called ?secondary, however, the Word of God warns against adding anything to its content: ?Do not add anything to His words that he does not punish you: he did not consider you a liar? ( Proverbs 30: 6 ). Jesus described this action much more strongly in the Apocalypse: ?I testify to anyone who hears the words of the prophecy of this book: if anyone added anything to them, God would add to him the plagues recorded in this book? ( Apocalypse 22:18 ).
Apocryphal books are not inspired and contain a number of theological errors in opposition to clear biblical teaching.
In France, 10,000 Protestants were murdered on August 24. Pope Gregory XIII later wrote to the King of France Charles IX: "We are happy with you that with God's help you have freed the world from these vile heretics"
Copernicus publishes heliocentric theories. His work goes to the church index of forbidden books and remains there until the 19th century. ( So until the 19th century, the church recognizes that the earth is still in the center of the universe ).
Giordano Bruno claims that the stars are other Suns around which other planets can revolve and other beings live on them. He is burned alive at the stake for his views. Executions were delayed by two years by order of Pope Clement VIII. It was for the Pope that the pile on Campo dei Fiori became one of the attractions for pilgrims.
Galileo tries to spread heliocentric theories. He is detained by the Inquisitions and forced to revoke his views under threat of torture. The Inquisition condemns him to life imprisonment.
- Saint Augustine's views reflected the Church's "scientific" approach to the world: "It is impossible for people to be on the opposite side of Earth,
because in the Scriptures there is no mention of such a family among Adam's descendants."
A dogma about the Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary was introduced.
Opposition of the Church to the United States Constitution. The church proclaimed that "freedom is blasphemy, freedom is to lead others away from the true God. Freedom is telling lies in the name of God".
Pius IX proclaimed a dogma of papal infallibility, equating the leader of the Catholic Church ( pope ) with God, because according to the Bible only God is infallible. In this way, the papacy fulfilled another element of the biblical prophecy announcing the DEROGATION OF POWER, which was to persecute people in the Middle Ages, introducing the relationship of the Church and the state ( Daniel 8: 11 ); try to change God's commandments ( Daniel 7: 25 ); sit in the Church of God ( 2 Thessalonians 2: 2-12 ); divert people's attention from Christ's sacrifice and mediation, and return it to your victims and to human intermediaries ( Daniel 8: 11-12 ); assign God's attributes, e.g. infallibility or the right to forgive people sins ( Mark 2: 7 ). The Bible calls this power ?ANTI-CHRIST?. Word ?antichrist? ( gr. antichristos ) means that, ?who puts himself in the place of Christ?.This is the significance of the official papal title of Vicarius of the Dei Branch, so ?the one who stands in the place of the Son of God?.
The WAY of Salvation is ( according to the Bible ) so simple that ?even stupid will not go astray on her? ( Isaiah 35: 8 ). Only by knowing the Word of God can you verify the teachings of the councils and popes; determine if what priests and bishops say is true or not. That's what the biblical Bereans did ?they were nobler than the Thessalonians, they accepted science with all zeal and studied the Scriptures every day, is it really like that? ( Acts 17: 11 ). Is it important because ?if the blind leads the blind, they both fall down? ( Matthew 14: 15 ). Those who preach ?another gospel, they will be cursed ( Galatians 1: 8 ).
Don't let yourself be manipulated, check every word so that you can say with the Apostle Paul: ?I know who I believed? ( Timothy 1:12 ). Listen to the call of Jesus, who urges his children to leave false religion: ?My people, come out of her, lest you share in her sins and bear any of her plagues? ( Apocalypse 18: 4 ). Go where believers ?are they in apostolic teaching, in community? ( Acts 2: 42 ) and ?keep God's commandments and Jesus' faith? ( Apocalypse 14: 12 ).
- Pope Leo XIII still proves that the highest punishment can be justified as follows: "The death penalty is an indispensable and effective means to achieve the Church's goal when rebels stand up against it and violate spiritual unity".
Torture was legally allowed by the Church from 1252, in which they were established by Pope Innocent IV, until 1917, in which the new Codex Juris Canonici became applicable.
Pope Pius XI publishes the encyclical "Non abbiamo bisogno", which mentions the gratitude of the church for fascism for eliminating the enemy - socialism.
Hitler declared that in Christianity he saw "an unwavering foundation of morality; therefore "our duty is to maintain and develop friendly relations with the Holy See". During World War II, Pope Pius XII received German war criminals in their daily audiences, giving them blessings.
In a petition to the Vatican, Catholics ask for dogmatization of the physical Assumption of Mary. In response, the Vatican adopts the dogma of the Assumption of the Blessed Virgin Mary ( in the Gospels there is no word about it ).
It wasn't until 1965 that the church annulled Galileo's condemnation.
Pope Paul VI announces the encyclical "Humanae vitae", which Catholic families still face today. The only means of regulating birth approved by the church are sexual abstinence and the calendar method, and every sexual intercourse is to be aimed at conceiving life. However, the papal encyclical does not prevent the Vatican from owning shares and making profits from the products of the company "Instituto Farmacologico Serono", which launches an extremely profitable contraceptive called "luteolas".
The FBI comes across the trail of $ 14 million counterfeit securities gangsters. The recipient turns out to be the Vatican Bank. The FBI determines that this was a trial procedure before the target operation of $ 1 billion.
Pope Paul VI explains that a woman has forbidden access to the priesthood because "our Lord was a man".
Albino Luciani becomes the Pope, called John Paul I, an extremely modest, progressive man and adored by the masses, whose pontificate lasted only 33 days. He agreed to use contraceptives, allowed women's priesthood, opposed celibacy. He decides to destroy the mafia structures of Vatican finance, and then cleanse the Vatican and the Church of fraudsters and scandals. He made a list of 121 Vatican purpurates for immediate dismissal. Just before starting the planned purges, 28 boils die after "eating an indigestible meal" ( is poisoned ). No autopsy was performed. His will is lost in mysterious circumstances.
The text comes from the reader and coincides with the list given in the book of Revelation Jonathan Dunkiel.
https://tajne.tarot-marsylski.pl/forum/read.php?f=1&t=97805&p=2
http://www.biblia-bog.pl/pismo-swiete-w-zyciu/170-historia-ko%C5%9Bcio%C5%82a-rzymskokatolickiego.html
History of the Catholic church
As long as the Apostles lived, the Church clung to Jesus' teachings, making sure that the apostasy did not penetrate the congregations. However, when there were no direct witnesses, ?the secret of iniquity? it started to work slowly. According to the prophecy of the Apostle Paul; the sheep were led astray by the shepherds themselves ? these ?wolves in sheep's clothing?.
Although the Roman Catholic church says that it derives its origin from the Apostles and claims that it does not change, its practices and dogmas are not confirmed by biblical apostolic teachings. When at the beginning of the 4th century ( for Emperor Constantine ), Christianity became the official religion of the Roman Empire, many half-converted pagans entered the church, who continued to celebrate pagan holidays, bowing to images, statues and idols, but under Christian names. Cardinal J.H.Newman himself admitted this by writing:? ( ... ) temples, incense, candles, sacrifices, holy water, holidays, processions, blessing fields, priestly robes, habits, sculptures and paintings have pagan roots?. The Gentiles were to be Christianized,meanwhile, the lust for power and the greed of hierarchs and spiritual compromise have made official Christianity a pagan religion. Here is the chronological history of the deviation:
A few years after Jesus' death, the apostles Wandering the continents of Asia, Africa and Europe, caused an increasing number of people to be baptized. The Gospel they proclaim, In a world full of evil and cruelty associated with polygamy and their animal ritual practices, was a sensation in those days. People feeling the need for good and love began to abandon their Gods, trying to live according to the teachings of Jesus and the apostles.
The burning of Rome and the first persecution of Christians.
The process of Evangelizing and abandoning current Gods has crept into the salons of Roman aristocracy, which is why the next rulers of the Roman Empire did not like it more and more. The first wave of persecution of Christians is associated with the fire of Rome, which the emperor Neron accused Christians of ( still young religion ).
As a result of persecution, many Roman Christians suffered a cruel death, Tacitus writes that the accused Christians were thrown in the arenas of wild animals, burned alive, and crucified.
Depending on the ruling emperors of Rome, Christians were alternately persecuted and tolerated. Persecution and brutal spectacular executions, however, did not work. Christians, often hiding from their religion, were exposed and were able to die for their faith.
Battle of the Mulwia Bridge. Christianity becomes one of Rome's state religions. Currently ruling the Roman Empire, Emperor Constantine struggled with two problems, the first was his enemy Maxentius wanting current power, and the increasingly widespread Christianity he called the sect. There was a great battle between Constantine and Maxentius under the Mulwska Bridge that Constantine won. Wanting to bake two birds with one stone, according to the rule, if you can't defeat the enemy, join him, he announced, that before the battle a cross appeared to him in the sky and with his help he won, which had further consequences.
The germ of the Catholic Church institutions is formed.
The emperor Constantine was not only the creator of today's "Christianity", but also appointed himself the first bishop and not officially the first pope. He also built the first Christian cathedral and named it after the mother of Christ - Hagia Sofio. In later years, he also organized the first religious meeting, later named the First Council in Nice. Which was aimed at creating and connecting all current denominations, in the entire Roman Empire, into one universal religion.
Emperor Constantine established a law exempting clergy from paying taxes and serving in the army.
Emperor Constantine orders to celebrate Sunday instead of Saturday so far.
Constantine the Great, whose family worshiped the sun god called Sol Invictus, when he began to lead the Christian councils, exalted the pagan festival of the sun with a special edict ? Sunday: ?On the venerable Sun Day [ venerabili die Solis ] let officials and city dwellers relax, and let all shops and workshops be closed?. Professor. Alexander Krawczuk summed up that ?the Constantine edict is mostly valid
countries of the world to this day; because that one ?dies solis? is this our Sunday of course?.
Emperor Constantine at the Council of Nice establishes the canon of the "holy" and "holy two" scriptures, advancing Jesus to the name of God. Jesus and Bethlehem are to replace the worshiped Miter.
- The date of the birth of Jesus Christ is not mentioned in the Gospels, which is why the birth of God Mitra on December 25 becomes the date of Jesus' birth. The cult of Mithra was very popular in Rome and the Middle East.
- The Assumption of Mithra during the spring equinox becomes a Christian holiday of Easter, which originates from the Jewish feast of Easter and has been officially imposed on the whole Church.
- The traditions of the Roman Catholic church of Christmas and Easter as we know it today came from that
an expansive church that cannot eradicate pagan customs of its present for generations
Slavs living in the north and east, assimilated them and cleverly combined with important events in Jesus' life. So the Christmas tree, 12 dishes, free space at the table, gifts, and the palemka, lamb, bunny or finally the egg are old Slavic customs. When the church, unable to eradicate the custom of eating eggs for the one they celebrated despite imposing the power of Christianity, the festival of spring, declared that they could be eaten after prior sacrifice. Hence the custom of the saint.
- In Rome on the Vatican Hills, Christians take over the holy cave of Mithra, making it the seat of the Catholic Church
Introduction of the custom of worshiping the dead ( "saints" ) and their relics.
- Until the 4th century, followers of Christianity did not hear about Mary's perpetual virginity. Matthew's Gospel informs that Joseph "did not approach Mary until she gave birth to a son". "Approach" means marital intercourse in the Bible. ( The fact of Józef's intercourse with Mary after the birth of Jesus will be obvious to anyone whose church dogmas do not prohibit logical reasoning. )
Bishops are released from the supervision of secular courts.
Introduction of the custom of worshiping angels
At the second council in Constantinople, Emperor Theodosius I as the next pope after Constantine I, to the "Holy Two" in force until now, joined the third person, the so-called. "Holy Spirit". Cheating and paganism at the same time is that the father of the sun, or Mitra, and mother - Always Virgin Wisdom, or Sofia or Athena ( various translations ), had a son's light - that is Christ. The Holy Trinity is not in the Bible. Theodosius I established the Roman Catholic religion, a religion prevailing throughout Rome. Rome was the first country in Europe ( and in the world ), adopted the so-called "baptism", which was later forcibly imposed on other states throughout Europe. This gave rise to the persecution and murder of representatives of other denominations.
In Alexandria, Christians burned the largest library on Earth, in which about 700,000 ancient scrolls were stored. Ancient academies were closed, anyone outside the church walls was taught.
The beginning of Marian worship.
The Council of Ephesus renamed Mary of Christo Tokos ( mother of Christ ) to Theo Tokos ( Mother of God ), although Mary was the mother of Jesus only as a human. Interestingly, Ephesus, where this dogma was adopted, was the capital of worship of the Queen of Heaven ? Diana. Pagans put her chapels by the roads, and placed her images in homes. Six centuries later ( during the first crusades ), Christians took over the rosary. He served the Gentiles to pray in honor of the goddess Kali, worshiped in the East as the Virgin and Queen of Heaven. The rosary spread a kind of mechanical prayer: the praying person repeats the same words over and over again, sometimes and thoughtlessly, as did the Gentiles, who were concerned about the number of prayers, not about the quality of prayer. Jesus warned against such a prayer, saying: ?And when praying, do not be as talkative as pagans; for they think,that they would be heard for their many words? ( Matthew 6: 7 ). The Marian cult has gained momentum quite recently. In 1854, Pope Pius IX announced a dogma about the Immaculate Conception of Mary. Contrary to the Bible's position, which teaches that ?all have sinned?, The Pope announced that Maria was born without sin. This means that her mother gave birth to Mary in a supernatural way, and Jesus is not the only one who was born immaculate, as the Word of God teaches ( Romans 3: 23-24 ). Maria was the handmaid of the Lord, a model of obedience and devotion to God, but she was not sinless ? she understood it herself, saying about the need for her own salvation: ?My spirit rejoices in God, my Savior? ( Luke 1:47 ) and making the sacrifice established for sin ( Priestly 12: 7-8; Luke 2: 22-24 ). Another Marian dogma ( about the Assumption ) announced only 54 years ago ( in 1950 ) Pius XII,raising Mary's cult as ?Advocate, although the Scriptures say that ?the only advocate between God and man? is Jesus Christ ( 1 Timothy 2: 5 ). The apostle John wrote: ?If anyone sin, we have an advocate with the Father, Jesus Christ, who is just. Is he the propitiation for our sins? ( 1 John 2: 1-2 ). The Vatican has been preparing for the next Marian dogma for years, this time about Mary's complicity in the redemption of humanity ( Latin. Coredemptrix ), although the Bible says that the name of Jesus is the only one through which people can be saved ( Acts 4: 12 ). A few years ago, one of the church printers printed pictures with Maria nailed to the cross...we have an advocate with the Father, Jesus Christ, who is just. Is he the propitiation for our sins? ( 1 John 2: 1-2 ). The Vatican has been preparing for the next Marian dogma for years, this time about Mary's complicity in the redemption of humanity ( Latin. Coredemptrix ), although the Bible says that the name of Jesus is the only one through which people can be saved ( Acts 4: 12 ). A few years ago, one of the church printers printed pictures with Maria nailed to the cross...we have an advocate with the Father, Jesus Christ, who is just. Is he the propitiation for our sins? ( 1 John 2: 1-2 ). The Vatican has been preparing for the next Marian dogma for years, this time about Mary's complicity in the redemption of humanity ( Latin. Coredemptrix ), although the Bible says that the name of Jesus is the only one through which people can be saved ( Acts 4: 12 ). A few years ago, one of the church printers printed pictures with Maria nailed to the cross...A few years ago, one of the church printers printed pictures with Maria nailed to the cross...A few years ago, one of the church printers printed pictures with Maria nailed to the cross...
Secular authorities report to the Church. The Catholic Church has always claimed the right to crown emperors and kings. After the victories of the first Catholic king of Franks, Chlodwig, who defeated the remains of the Visigoths, the Roman Church subdued almost all of Western Europe. Meanwhile, the Bible calls such a relationship between the Church and secular power ?prostitution? ( Jeremiah 2: 20-31; Ezekiel 16: 17-19; Hosea 2: 5 ) and ?abomination? ( Apocalypse 18: 9 ). The Holy Bible is a separation of state and church. The biblical idea was officially condemned by Pope Gregory XVI in 1846. In the encyclical, Mirari Vos called freedom of conscience ?a fatal mistake that brings you to ruin?. His successor, Pius IX, announced that ?doctrines or nonsense in defense of the freedoms of conscience is absurd and the most terrible mistake, a terrible plague,which should be avoided as fire?.
In the entire Roman Empire, time was measured since the founding of Rome in 753 B.C.E., which is why the current time was 1378 ( from the founding of Rome ). At the behest of the current Pope John I, a monk and theologian Dionysius the little, was to use the Bible to determine in which year this savior of humanity Jesus was born. He calculated that Christ was born 753 from the founding of Rome, and 525 years ago, and thus began to count the time forward 526, 527 etc. Dionysius, however, made a mistake in his calculations determining the beginning of the Christian era for the 754th Roman era, while the correct date is 748. Dionysius also determined how to calculate the date of Easter.
Exaltation of the Bishop of Rome. The decree of Emperor Justinian, who put the Bishop of Rome above other bishops, entered into force. Since then, Roman bishops have invoked apostolic succession, deriving it from Peter ( who probably never even was in Rome ), although the first bishop of Rome was Linus, and Piotr never performed this function. The first council in Jerusalem was presided over by the apostle James. The Bible does not confirm the apostolic succession, and historical events also verify it ? for example, three people simultaneously held the office of pope, excommunicating each other and acquiring or selling the papal throne for money.
The authorities of the popes and the sacrifice of the mass were established.
- At the Macon Council, bishops voted on the problem of whether women have souls.
Pope Gregory I invented and introduced the science of purgatory.
There is no mention in the Bible of the place where the souls of the dead suffer until they pay the debt or are bought out by the victims of the living. This is even confirmed by Cardinal N. Wiseman himself in his lecture on Catholic doctrines: ?In the Scriptures, the reader will not find a word about purgatory?. Is there a science that ?decided to die once and then judgment? ( Hebrews 9:27 ). People will receive a reward or punishment at the resurrection, not immediately after death, as the Gentiles believed. Jesus said: ?Behold, I will come soon, and my payment is with me to give to everyone according to his deed?. ( Apocalypse 22: 12 ). For curiosity; The symbol of Pope Gregory was the evil dragon, still present in the Vatican.
Latin was introduced into the liturgy. Grzegorz I imposed Latin as the only language used for the service, even though Latin was not known to everyone at the time. This order was contrary to the Bible, which recommends that only the commonly understood language ( 1 Cor. 14: 9 ) be used for the service. For many centuries, simple people did not have access to God's Word because they were printed in Latin.
Kissing the Pope's legs. From this year, kissing the pope's legs began to be practiced. In this way, the Church sanctioned a pagan custom, incompatible with the teachings and the spirit of the gospel ( see. Acts 10: 25-26 / Apocalypse 19:10; 22: 9 ). Apostle Peter ? unlike the popes referring to his succession ? he would never let any man pay homage to him in this way.
Prayers were introduced to the Virgin Mary and the saints. The first Christians prayed only to God, as Jesus commanded. In later centuries, however, they began to pray to deceased people recognized as saints and seek their mediation. Meanwhile, Jesus taught: ?I am the way and the truth and the life, no one goes to the Father but through me? ( Jan 14: 6 ). These words exclude the mediation of the living ( e.g. priests ), deceased ( saints or Mary ), heavenly beings ( e.g. angels ). Jesus warned against other intermediaries: ?Truly, truly, I tell you, whoever does not enter the door of the fold, but otherwise gets there, is a thief and robber ( ... ) I am the door for sheep? ( Jan 10: 1, 7 ).
Images began to worship in Rome, and the decalogue was changed.
- The Roman Church of the Ten Divine Commandments removed the second worship-defending images, which sounds exactly:
"You will not make an engraved image or image of what is in the sky above and what is low on earth, or of those things that are
in the waters underground. You will not bow or serve them "( Exits 20.4-5 ). That everyone would understand the second commandment clearly, God gave the complementary commandment, "That you would not act wickedly and make yourself an image or sculpture depicting the image of a man or woman" ( Book of the Repeated Law 4.16 ).
- It opened the way to trade in paintings, scapulars, crosses, dowries, etc. However, there had to be ten commandments. So he shared the church's last commandment, although it concerns the same sin ? lusts about "need for neither wife, donkey, nor will ...", in two parts, and since then Catholics have the Ten Commandments, as do Jews. Meanwhile, Jesus commanded to worship God in spirit and in truth, not through objects made with human hand ( John 4: 23-24 ). The Catholic Church explains that sacred objects only symbolize God, but the Gentiles who worshiped them believed similarly, and yet God called their practices idolatry ( Isaiah 44: 9-20 ). Ks. W. Zaleski admits in the textbook ?God's teaching. Decalogue? That ?we have no testimonies in the New Testament
confirming some images?. Four centuries later, the Council of Nice officially admitted the cult of the cross, relics and images of saints, although the synod in Elvira ( 306 ) ruled that ?should you not worship or pray for images?
It was customary to kiss the pope's legs.
The feast of the Assumption of Mary was established
Pope Leon III began to canonize the dead.
- All of Europe is under the rule of the Church. Activity in the fields of medicine, technology, science, education, art and commerce breaks down. A dark period begins in European history.
All Saints' Day and All Souls' Day were established.
Pope Bonifacy VII introduced celibacy for clergy to solve the problem of their families taking over inheritance. Until the eleventh century, clergy had wives and children, and apostles were also married. The Bible teaches that only a priest who has previously proved himself as head of the family can be a clergyman or bishop: "Whoever applies for episcopate, wants beautiful work. The bishop is to be impeccable, the husband of one wife, sober, reasonable, decent, hospitable, good teacher. Not indulging in drunkenness, unexploded, but calm, non-fibious, unwanted for a penny. Who would manage his own home well, keep children in obedience and all honesty. Because if someone cannot manage their own home, how can they care for God's church? ( 1 Timothy 3: 1-4 ). The Scriptures explicitly call those who break God's natural law:?And the Spirit clearly says that in later times some will depart from faith and join deceptive spirits and listen to the teachings of Satanic seduction, hypocrisy of liars, marked in conscience by the stigma of vice, who prohibit getting married...? ( 1 Timothy 4: 1-3 ).
The Fourth Lateran Council established confession "by ear". This form of confession allowed for greater control over people, and for "environmental interview". Meanwhile, the Holy Scriptures do not contain a single example of such
confession. He talks about confession of a heart for which no human mediation is needed ( Psalm 51: 1-11 ). Jesus encourages us to confess our sins to God: ?And when you want to pray, enter your room, close the door and pray to your Father ( ... ) So pray like this: Our Father who are in heaven ( ... ) forgive us our sins? ( Matthew 6: 6-12 ). It was not for the apostles to forgive sins. When Simon of Samar committed a sin, Peter ? instead of confessing him ? told him to confess to God: ?Turn away from this iniquity and ask the Lord, could not your heart's plan be forgiven? ( Acts 8:22 ).
Pope Gregory VII established the "curse"
Pope Urban II called on European knights to unite and march to Jerusalem. In this way he initiated the first cross expedition.
The Pope announced that "He who will stop his sword from spilling blood will be cursed".
Massacre of Muslims and Jews in Jerusalem. The chronicler Rajmund wrote: "On the streets lay heaps of Heads, cancer and stop. Some died from shots or were thrown from towers; others tortured for several days were finally burned alive. It was a real, amazing judgment of God ordering that this place be filled with the blood of infidels."
- The scholar and philosopher, Saint Thomas Aquinas, proclaimed that animals have no life after death or innate rights, and that "by the irrevocable order of the Creator, their life and death belong to us".
Seven sacraments were laid and received.
The church began selling indulgences for sins, although the New Testament teaches that salvation is God's gift in Christ and cannot be purchased for money: ?Because you are saved by faith by grace. And this comes not from you, but is a gift of God: not by works, that no one should boast? ( Ephesians 2: 8-9 ). Salvation cannot be purchased for money ( what should the poor say? ), Because it is the fruit of Jesus' perfect sacrifice, to which nothing can be added. It can only be accepted or rejected. If we could save ourselves from sins, e.g. suffering or sacrifices, Christ would not have to come to die for us. Good deeds are an essential part of Christianity, but they are the result of salvation, not the means leading to it ( Galatians 5: 22-23 ).Meanwhile, well-paid indulgences and masses for the souls of the dead turned out to be such a lucrative business for the Church that the Florence Council adopted dogma in 1439, according to which salvation can be acquired through purifying suffering in purgatory and sacrifices. The Second Vatican Council maintained this dogma. But the Scriptures call salvation from human deeds ?the secret of ungodliness? Opposing him ?the secret of piety? So the Good News of salvation thanks to the sacrifice of Jesus Christ.
The indulgence trade practiced by the Roman Church led to a division, i.e. a reformation, and contributed to the creation of Protestant churches.
Change of baptism form. Until the 12th century, they were baptized by immersion, because only such baptism symbolized, according to the Bible, the death of Christ and his resurrection, as well as the burial of an old man and the emergence of a convert. New Testament word ?I baptize? ( gr. baptidzo ) means ?I immerse? ( Mateusz 3:16 / Acts 8: 38-39 ). Cardinal J.Gibbons admitted: ?The oldest form of baptism. was immersion. This is evident not only from reading the Church Fathers and early Latin and Eastern rituals, but also from the letters of St. Paweł, who understands Baptism as a bath? ( Ephesians 5:26 / Romans 6: 4 / Titus 3: 5 ). In the first centuries, according to biblical science, only adults were baptized. For the condition of baptism is instruction on the principles of faith, faith in Jesus and penance understood as a change in life ( Matthew 28:19 / Mark 16:16 / Acts 2:38 ).An infant cannot meet any of these three conditions. The baptism of children was only supported by the Council in Carthage in 418.
The Holy Inquisition began to operate. The Council in Tours, led by Pope Alexander III, ordered secular authorities to imprison people recognized by the Roman Church as heretics. Church servants tortured and burned millions of people alive, Nazi practices in the 20th century were first applied on a mass rock by Christian inquisitions. 21 years later, Pope Lucius III demanded for the Church some of the belongings of the murdered, which is why the property of "heretics" was taken over by the church and the inquisitors. The confiscation of the accused's property was an additional motivation for the lay authorities to imprison and burn as many convicts as possible at the stake. Together with the German emperor Frederick Barbarossa, he issued an order to persecute and kill heretics through secular authorities,which meant the formal beginning of the inquisition as a church and state institution. It was an insult to the gospel. The Lord Jesus and the apostles never imposed their beliefs on anyone, nor did they use secular strength or power to impose their teachings on people. Ironically, inquisitors were most often chosen from among Dominicans and Franciscans, who vowed to live in poverty. Even in the 21st century, the Vatican does not allow anyone to archive regarding the inquisition.Even in the 21st century, the Vatican does not allow anyone to archive regarding the inquisition.Even in the 21st century, the Vatican does not allow anyone to archive regarding the inquisition.
Pope Innocent III offered to anyone who took up arms, in addition to divine salvation, also the lands and property of heretics. The Albigensian Crusade began, whose goal was to murder the Cathars. It is estimated that the Albigensian Crusade consumed one million lives, and affected most of the population of southern France. Prior, commanding the crusade army, when he was complained that it was difficult to distinguish the faithful from heretics, replied: "Kill everyone. God will distinguish them".
- Pope Innocent III says: "Everyone who tries to create their own image of God incompatible with the dogma of the Church must be burned without mercy".
Pope Gregory IX banned reading the Bible under penalty of inquisition penalties. The Council in Toulouse, under death penalty, forbade everyone ( except clergy ) to possess and even read the Holy Scriptures, not only in national languages, but also in Latin! However, God, whom we learn from the pages of the Bible, recommended that all believers read, understand and know the Word of God: ?All Scripture by God is inspired and useful for learning, for detecting errors, for improvement, for education in justice, that God's man be perfect, prepared for all good work? ( 2 Timothy 3: 16-17 ).
The papal order recommended smoking heretics at the stake. Technically, this avoided blood splattering.
Introduction of torture. Pope Innocent IV approved with bull Ad extirpanda the use of torture and hunger against those accused of heresy.
- Inquisitors ( usually Dominican ), tortured people, including by twisting, crushing and breaking bones, pulling nails, crushing fingers and heads, blinding, burning with hot iron, breaking on the wheel, hanging by the hands with weights at the feet, compressing sensitive parts of the body, planting on hot coals or iron, breaking joints, cooking alive, etc. It was a "human" - as the church assures - method of research.
- The motto was placed on the instruments of torture: "Praise be to you"...
Acceptance of communion in one form was approved. The Roman Catholic Church defined the principle of transubstantiation, i.e. the transformation of wine and bread into the blood and body of Christ, which are then offered for sins. The sacrifice of the Holy Mass is a key ceremony of the Roman Church. According to the textbook for Catholic clergy by Cardinal Alfons de Liguori, ?God Himself obedient to the words of priests Hoc est corpus meum ( Is this my body ) ? he descends to the altar, he comes where they call him whenever they call him, putting themselves in their hands, even if they were his enemies. When he comes, he is completely their responsibility; they move him from place to place, as they please, they can also, if they wish, lock him in the tabernacle, leave him on the altar l
ub remove outside the church, they can also, if they so choose, eat his body or give it to others as food?. According to Catholic catechism, during mass ?Christ's real body and blood are offered, not their symbol? Dogma says that ?is the mass a true and literal sacrifice to God? and repeatable. Meanwhile
The Bible says about Jesus' sacrifice: ?Once and for all, he made one sin offering, sat at God's right hand ( ... ) For one sacrifice has perfected forever those who are sanctified ( ... ) where there is their forgiveness, there is no need for sacrifice for sins anymore? ( Hebrews 10: 12-14, 18 ). So, the sacrifice of the repetitive mass is not only superfluous, but questions the perfection and sufficiency of Christ's sacrifice!!! Only 5 years later, Pope Honorius ordered people to worship the same cult as God's ( Latin. latria ). Catholics worship this fee by making a sign of the cross in the church in front of the tabernacle or at the sight of the host in the procession. The wafer, however, is a product of the human hand, which is why worshiping him only to God is idolatry,contrary to both God's Second Commandment ( Exodus 20: 4-6 ) and z
the spirit of the gospel ( John 4:24 ).
Corpus Christi ceremony was established.
There were discussions about paying tribute. In response, the pope excommunicated the whole city, Florence.
An epidemic of black death breaks out, the Church explained that the Jews were to blame for this, encouraging them to assault them.
Pope Clement V was the first to crown the triple crown of the ruler.
The incompatibility of the overly rich organization of the Church with the ideas of Jesus Christ it proclaimed led to the announcement of the papal bull "inter nonnullos" in which heresy of the claim was considered, that Jesus and His apostles had no property in the form of material goods.
It comes to the so-called. "Great Schism". Power is divided between two popes - one in Rome and the other in Avignon. Disputes did not concern religion, but politics and power
Witch hunting period. Hundreds of thousands of women accused of witchcraft were tortured by terrible torture.
- Children could also be accused of witchcraft: girls over 9.5 years old, boys over 10 years old. Younger children were tortured to obtain testimonies against parents. In witch trials, "testimony" of two-year-olds was taken into account
-Tortures included: wheel breaking, hanging by the hands, scourging, toasting, cooking in oil, sticking spikes into the eyes, pulling out pincers of the breast and genitals.
Pope Innocent VIII officially ordered smoking on piles of domestic cats together with witches. This custom was practiced for hundreds of years of witch hunting.
- Believing that animals are mediators of the devil has led to the collapse of natural control of the number of rodent populations. The purpose of the attack of zealous Christians was most often cats, wolves, snakes, foxes, and white roosters. Because many of these animals hunted for disease-spreading rodents, their elimination increased epidemic outbreaks.
Columbus discovered America . The Inquisition quickly follows the footsteps of explorers.
The papal bull validated war declarations against all nations in South America who refused to accept Christianity.
- Another bestial ruff in the name of God began. Pregnant women were driven into piles, Indian infants were quartered alive, victims were tied to cannon barrels and let them smoke, people were torn apart with horses, murdered, raped, hands, noses, lips were cut off, breasts.
-Jezuita Jose de Anchieta, claimed: "The sword and the iron rod are the best preachers". This barbarian was beatified in 1980 by the pope who called him "the apostle of Brazil, a model for the whole generation of missionaries". The bandit, who brutally destroyed thousands of lives, was considered a saint...
- When Catholic "missionaries" came to Mexico, there were about 11 million Indians, and after a hundred years only 1.5 million. The word of God taken to those regions "beautifully resulted".
- During his stay in those lands, the Pope called this crime against humanity "a work of evangelization and peace".
It was established that the tradition of the Church is a more important source of revelation from the Word of God. The Council in Trent recognized human traditions, adopted by the Church, as an authority in matters of faith equal to the Bible. Jesus judged them like this: ?This people worships me with their lips, but their heart is far from me. But he worships me in vain, teaching the principles given by people. Have you lifted God's commandment and stick to human tradition? ( Brand 7: 6-8 ).
The second step of this council was to add to the canon of Scripture several apocryphal books ( Tobias, Judith, 1 and 2 Maccabees, Wisdom, Syrach, Baruch, prayers of three young men and two chapters to the Book of Daniel ). In Catholic Bible editions are they called ?secondary, however, the Word of God warns against adding anything to its content: ?Do not add anything to His words that he does not punish you: he did not consider you a liar? ( Proverbs 30: 6 ). Jesus described this action much more strongly in the Apocalypse: ?I testify to anyone who hears the words of the prophecy of this book: if anyone added anything to them, God would add to him the plagues recorded in this book? ( Apocalypse 22:18 ).
Apocryphal books are not inspired and contain a number of theological errors in opposition to clear biblical teaching.
In France, 10,000 Protestants were murdered on August 24. Pope Gregory XIII later wrote to the King of France Charles IX: "We are happy with you that with God's help you have freed the world from these vile heretics"
Copernicus publishes heliocentric theories. His work goes to the church index of forbidden books and remains there until the 19th century. ( So until the 19th century, the church recognizes that the earth is still in the center of the universe ).
Giordano Bruno claims that the stars are other Suns around which other planets can revolve and other beings live on them. He is burned alive at the stake for his views. Executions were delayed by two years by order of Pope Clement VIII. It was for the Pope that the pile on Campo dei Fiori became one of the attractions for pilgrims.
Galileo tries to spread heliocentric theories. He is detained by the Inquisitions and forced to revoke his views under threat of torture. The Inquisition condemns him to life imprisonment.
- Saint Augustine's views reflected the Church's "scientific" approach to the world: "It is impossible for people to be on the opposite side of Earth,
because in the Scriptures there is no mention of such a family among Adam's descendants."
A dogma about the Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary was introduced.
Opposition of the Church to the United States Constitution. The church proclaimed that "freedom is blasphemy, freedom is to lead others away from the true God. Freedom is telling lies in the name of God".
Pius IX proclaimed a dogma of papal infallibility, equating the leader of the Catholic Church ( pope ) with God, because according to the Bible only God is infallible. In this way, the papacy fulfilled another element of the biblical prophecy announcing the DEROGATION OF POWER, which was to persecute people in the Middle Ages, introducing the relationship of the Church and the state ( Daniel 8: 11 ); try to change God's commandments ( Daniel 7: 25 ); sit in the Church of God ( 2 Thessalonians 2: 2-12 ); divert people's attention from Christ's sacrifice and mediation, and return it to your victims and to human intermediaries ( Daniel 8: 11-12 ); assign God's attributes, e.g. infallibility or the right to forgive people sins ( Mark 2: 7 ). The Bible calls this power ?ANTI-CHRIST?. Word ?antichrist? ( gr. antichristos ) means that, ?who puts himself in the place of Christ?.This is the significance of the official papal title of Vicarius of the Dei Branch, so ?the one who stands in the place of the Son of God?.
The WAY of Salvation is ( according to the Bible ) so simple that ?even stupid will not go astray on her? ( Isaiah 35: 8 ). Only by knowing the Word of God can you verify the teachings of the councils and popes; determine if what priests and bishops say is true or not. That's what the biblical Bereans did ?they were nobler than the Thessalonians, they accepted science with all zeal and studied the Scriptures every day, is it really like that? ( Acts 17: 11 ). Is it important because ?if the blind leads the blind, they both fall down? ( Matthew 14: 15 ). Those who preach ?another gospel, they will be cursed ( Galatians 1: 8 ).
Don't let yourself be manipulated, check every word so that you can say with the Apostle Paul: ?I know who I believed? ( Timothy 1:12 ). Listen to the call of Jesus, who urges his children to leave false religion: ?My people, come out of her, lest you share in her sins and bear any of her plagues? ( Apocalypse 18: 4 ). Go where believers ?are they in apostolic teaching, in community? ( Acts 2: 42 ) and ?keep God's commandments and Jesus' faith? ( Apocalypse 14: 12 ).
- Pope Leo XIII still proves that the highest punishment can be justified as follows: "The death penalty is an indispensable and effective means to achieve the Church's goal when rebels stand up against it and violate spiritual unity".
Torture was legally allowed by the Church from 1252, in which they were established by Pope Innocent IV, until 1917, in which the new Codex Juris Canonici became applicable.
Pope Pius XI publishes the encyclical "Non abbiamo bisogno", which mentions the gratitude of the church for fascism for eliminating the enemy - socialism.
Hitler declared that in Christianity he saw "an unwavering foundation of morality; therefore "our duty is to maintain and develop friendly relations with the Holy See". During World War II, Pope Pius XII received German war criminals in their daily audiences, giving them blessings.
In a petition to the Vatican, Catholics ask for dogmatization of the physical Assumption of Mary. In response, the Vatican adopts the dogma of the Assumption of the Blessed Virgin Mary ( in the Gospels there is no word about it ).
It wasn't until 1965 that the church annulled Galileo's condemnation.
Pope Paul VI announces the encyclical "Humanae vitae", which Catholic families still face today. The only means of regulating birth approved by the church are sexual abstinence and the calendar method, and every sexual intercourse is to be aimed at conceiving life. However, the papal encyclical does not prevent the Vatican from owning shares and making profits from the products of the company "Instituto Farmacologico Serono", which launches an extremely profitable contraceptive called "luteolas".
The FBI comes across the trail of $ 14 million counterfeit securities gangsters. The recipient turns out to be the Vatican Bank. The FBI determines that this was a trial procedure before the target operation of $ 1 billion.
Pope Paul VI explains that a woman has forbidden access to the priesthood because "our Lord was a man".
Papieżem, zwanym Janem Pawłem I, zostaje Albino Luciani, człowiek niezwykle skromny, postępowy i uwielbiany przez masy, którego pontyfikat trwał zaledwie 33 dni. Zgodził się na stosowanie środków antykoncepcyjnych, zezwolił na kapłaństwo kobiet, sprzeciwił się celibatowi. Postanawia zniszczyć mafijne struktury watykańskich finansów, a następnie oczyścić Watykan i Kościół z oszustów i skandali. Sporządził listę 121 purpuratów watykańskich do natychmiastowego zwolnienia. Tuż przed rozpoczęciem planowanych czystek 28 czyraków umiera po „spożyciu niestrawnego posiłku” (zostaje zatruty). Nie przeprowadzono sekcji zwłok. Jego wola ginie w tajemniczych okolicznościach.
Tekst pochodzi od czytelnika i pokrywa się z listą podaną w Księdze Objawienia Jonatana Dunkiela.
https://tajne.tarot-marsylski.pl/forum/read.php?f=1&t=97805&p=2
http://www.biblia-bog.pl/pismo-swiete-w-zyciu/170-historia-ko%C5%9Bcio%C5%82a-rzymskokatolickiego.html