Rostini aytganda birinchi ish kunimni doim o’ylasam ichimdan qandaydir hayajon o’tadi. Ishga keldim: begona joy, begona odamlar, begona muhit. Ustozlar bu yerda amal qilishim kerak bo’lgan hayot xavfsizligi qoidalari, ehtiyot bo’lib ishlashim kerakligi, hech qachon xushyorlikni yo’qotmasligim kerakligi, bu yerda kiyiladigan ish kiyimi va ish qurollari bilan tanishtirishdi. Shu bilan yer ostiga tushdik. U yerda eng avvalo sezganim namlik, havoning yetishmay borishi va zax edi. Pastga tushganimizdan so’ng ustozim u yerdagi asbob-uskunalarni ko’rsatdi, qanday ishlashi, vazifalarim nimadan iborat ekanligini tushuntirdi. Bizning vazifamiz yer ostidagi suvni tortib olish , albatta o’zining asbob-uskunalari ya’ni nasos yordamida. Biz suv tortib tashqariga chiqaradigan asbob-uskunalarga javobgar shaxsmiz, ya’ni uni ishga tushirishimiz, ishlash holatini nazoratda ushlashimiz , unda qandaydir nosozlik yuzaga kelsa darrov bartaraf etishimiz lozim. Ishimiz xoh kun bo’lsin , xoh tun bo’lsin bizdan xushyorlik va ehtiyotkorlikni talab etadi. Yuqorida keltirganimdek, soniya ichidagi loqaydlik butun korxonaning ish jarayonini to’xtatib qo’yishi mumkin. Ba’zilar uchun ishimiz juda osondek tuyilishi , bitta uskunaga qarab o’tirishni hech qanday qiyinchiligi yo’g’u deyishi mumkin. Lekin ishimiz yer ostidaligi, nam va zax ob-havoda ishlashning o’zi insondan katta sabr-matonat talab qiladi. Bu yerga ishga kelganimda bu yerga ishga ko’nika olmayman deb qo’rqardim. Chunki hali hayot qiyinchiliklarini ko’rmagan , maktab, kollejda o’qish bilan vaqtini o’tkazgan bunday yer ostidagi ish jarayoni, kasb ma’suliyati boshiga tushmagan yigit uchun boshqa muhitga tushib, u yerga ko’nikib ketish juda qiyin. To’g’ri bu kasbda ishlay boshlaganimga atigi 4 oy bo’ldi lekin ustozlarimning sa’y-harakatlari, onajonimning ishonchi va duolari , kasbimga bo’lgan muhabbat va qunt bilan o’rganish natijasida men o’z ishimga ko’nikdim, nafaqat ko’nikdim , balki bu kasbni tanlaganimga, shu ishim orqali xalqimizga oz bo’lsada nafim tegayotganidan faxrlandim, kasbimga bo’lgan mehrim oshdi, niyatlarim , maqsadlarim ko’paydi. . Qayerdadir eshitgandim “Inson biror narsani orzu qilsa, butun koinot insonni orzusiga yetkazish payida bo’larkan!”. Men endi shu soha bo’yicha Oliy Ta’lim Muassasasiga topshirib, kasbimning yetuk , tajribali xodimi bo’lishni , butun umrimni mening faxrim bo’lgan kasbim bilan o’tkazishni, ustozim Abdug’afur aka singari shogirdlarga yillar davomida o’rganib boradigan bilimlarimni o’rgatishni niyat qildim va albatta niyatimga yetaman! Mannopov I.I. Tab N° 0505 Shaxta qurilish boshqarmasi