Г
Мана, уларнинг мафкураси тайёр. Унга ҳамма қўшилади ва ишонади. Шунинг учун ҳаракат қилишади. Фаровон ҳаёт ва келажак ғояси. Ватан ғояси.
Елғиз одамни тасаввур қилиб кўринг. Унинг ўзи бу ишларни якка бажара оладими? Яшаб қолиш учун ғоя тузилди. Улар энди маълум ғояга ишонади. Мафкурага ишонувчиларнинг кўплиги ҳам бошқаларни жалб қилади. Жалб қилгани учун ҳам у кучайиб боради. Одамларда "тегишлилик" ҳисси пайдо бўлди. Фаровонлик мафкурасига эргашувчилар кўплиги аъзоларни илҳомлантиради, олдинга интилишиша сабаб бўлади. Ғоянинг кучи вақт ўтиб, бизнинг даврда ҳам ўз кучини йўқотмади.
Агар тушунтира олмаган бўлсам, қуйда Эрих Фроммнинг "Озодликдан қочиш" китобидан иқтибос келтираман.
Индивидда физиологик қониқишдан ташқари яна бир зарурий эҳтиёж борки, бу ташқи дунё билан алоқа ўрнатишга мойиллик ҳисси.
.
Индивид жисмонан ёлғиз бўлиши мумкин, лекин, шу билан бирга ғоя, аҳлоқ қоидаси, ҳеч бўлмаганда бирор бир ижтимоий нормага амал қилади. У одамлар орасида яшаб туриб ҳам ўзини якка сезиши мумкин. Агар бу ўзинингмаълумбир чегарасидан чиқса, унда руҳий бузилиш рўй беради.
Индивидда қайсидир қадрияга, бирор бир жамиятга тегишлилигини кўрсатувчи белгиси бўлмаса у ҳолда биз уни маънавия ёлғиз дея оламиз.
Маънавий ёлғизлик ҳам физиологик яккалик каби бош бериб бўлмас; ундан ташқари жисмоний яккалик маънавий ёлғизликни олиб келадиган бўлса чидаб бўлмас ҳолатга айланади.
Индивид жисмонан ёлғиз бўлиши мумкин, лекин, шу билан бирга ғоя, аҳлоқ қоидаси, ҳеч бўлмаганда бирор бир ижтимоий нормага амал қилади. У одамлар орасида яшаб туриб ҳам ўзини якка сезиши мумкин. Агар бу ўзинингмаълумбир чегарасидан чиқса, унда руҳий бузилиш рўй беради.
Маънавий ёлғизлик ҳам физиологик яккалик каби бош бериб бўлмас; ундан ташқари жисмоний яккалик маънавий ёлғизликни олиб келадиган бўлса чидаб бўлмас ҳолатга айланади.
"Индивидда физиологик қониқишдан ташқари яна бир зарурий эҳтиёж борки, бу ташқи дунё билан алоқа ўрнатишга мойиллик ҳисси.
".
Б