"𝑩𝒊𝒕𝒕𝒆𝒓𝒔𝒘𝒆𝒆𝒕"1-𝒒𝒊𝒔𝒎 "𝘁𝗮𝗾𝗱𝗶𝗿𝗺𝗶 𝘆𝗼 𝘁𝗮𝘀𝗼𝗱𝗶𝗳"
Zayla – 25 yoshda, Koreyada yulduz maqomidagi mashhur model va qo‘shiqchi. Tashqi dunyoga u kuchli, shaddod, so‘zidan qaytmaydigan, erksevar ayol sifatida tanilgan. Ammo aslida uning ichki olami — bo‘shliq, og‘riq va yolg‘izlikdan iborat. Ko‘zlaridagi muzdek yaltirash, aslida «meni o‘qib ol» deya qichqirayotgan jim chaqiriq.
U Indoneziyada bo‘lib o‘tayotgan yuqori darajadagi model ko‘rgazmasiga taklif etiladi. Ko‘rgazma orqasi biznes bitimi, reklama shartnomalari — u katta imkoniyat deb hisoblaydi. Ammo… reallik boshqa bo‘ladi.
Zayla yorqin nurda qad ko‘targan osmono‘par binoga tikildi. Uning oldida katta banerlar, modellarning suratlari, yirik harflarda yozilgan:
“Jakarta Luxury Model Night”
“Asia’s Rising Icons”
Tashqarida jurnalistlar, paparatsilar, qizil gilam, og‘ir parfyum havoda suzardi. Ammo Zayla na bir zum jilmaydi, na suratga tushdi. U ko‘ksini baland tutgancha ichkariga kirib ketdi.
“Men bu yerni orzularim uchun tanladim, shunday emasmi?” — dedi ichida.
“Bu yerdan ilhom olib, yangi albomim uchun shartnoma tuzaman, modellik brendlar bilan ish boshlayman… Sen bunga loyiqsan, Zayla.”
Ichkaridagi shovqin, kameralar chaqnashi, brend vakillari orasida — u yakka. Uning yuragi har doimgidek sovuq edi.
Yuzi yumshoq, ammo nigohi sovuq, ichki tili esa silliq bir erkak yoniga keldi. Uning yengil kostyumi, chiroyli yelkalari va qimmat soati ko‘zga tashlanardi.
“Ha. Koreya vakiliman. Brend shartnomasi haqida suhbat bo‘ladi deyishgandi. dedi Zayla”
“Men Leon. ‘Orchid Asia Models’ asoschisi. Siz bilan ishlashni orzu qilganmiz.”
Zayla uning qo‘lini qisqagina siqdi. Issiq, lekin orqasida haddan tashqari ishonch bor edi.
“Men orzularni emas, aniq kelishuvlarni yoqtiraman,” dedi Zayla yengil tabassum bilan.
“Zo‘r. Unda kechki gala-dinner’da batafsil suhbatlashamiz. Mehmonxonam… Maxsus siz uchun band qilingan.” – dedi Leon, nigohini biroz uzoqqa qaratib.
“Kechirasiz?” Zayla boshini qiyshaytirdi.
“Noto‘g‘ri tushunmang, bu sizga qulaylik uchun. Biz siz bilan o‘sha yerda faqat ikki kishi… Umumiy qiziqishlar haqida suhbatlashamiz.”
Zayla bir lahza jim qoldi. Uning yuragida nimadir g‘imirladi. Bu taklifni rad etish oson edi, ammo u professional niqobini yechmadi.
“Men hech qayerda yolg‘iz qolmayman, Bayonotnoma bo‘lmasa.”
“Albatta, albatta,” — deb kuldi Leon, lekin ko‘zlarida noaniq bir kulgi chaqnadi.
“Men o’ylab ko’raman. Kechqurun ko‘ramiz,” dedi Zayla va o‘z yo‘liga yurdi.
U bu insonni yomon ko‘rmasdi — Ammo ishonmasdi ham.
Gala Dinner. Ko‘rgazmadan keyin. Soat 10:23
Zayla yirik shaffof derazali, qorong‘u yoritilgan restoranda o‘tirardi. Qandil ostida faqat u va Leon.
“Zayla,” — dedi Leon ohista, qo‘lini stolda yotgan qadah tomon surarkan.
“Sizga bir sirni aytsammi? Siz bu ko‘rgazmadagi eng go’zal ayolsiz. Boshqalari… qog‘ozdan. Siz esa…” – u qo‘lini uning qo’llariga tekkizmoqchi bo‘ldi.
“Men san’atkorman, sir emas. Lekin bu meni shaxsiy hayotimdan ajratmaydi.”
“Men sizni ilhomlantirishni istayman.”
“Ilhom tananing yaqinligidan emas, qalbdan keladi. Siz men bilan shartnoma tuzishni istayapsizmi, yoki…?”
Leon jim bo‘ldi. So‘ng birdan yana jilmaydi.
“Faqat gaplashamiz. Men sizni mehmonxonamga taklif qilmoqchiman, iltimos. U yerda tinchroq. O‘zingizni yaxshi his qilasiz. Qulflash yo‘q. Ixtiyoriy.”
Zayla qo‘lidagi qahvani og‘ziga olib, ko‘zlarini qamashtirgan chiroqlarga qaradi.
“Nega bunday joylarda ayol doim o‘ljaga aylanadi?”
“Men jinoyatni kutayotganim yo‘q, ammo tanasini emas, san’atini olib kelganimni unutishmasin.”
U indamay bosh irg‘adi. Borishka qaror qildi. Lekin sababsiz emas – isbot uchun, o‘z kuchini ko‘rsatish uchun. U o‘zi kimligini bu yerga eslatib ketmoqchi edi.
Zayla ichkariga kirgan zahoti noto‘g‘ri bir narsa borligini his qildi. Derazalar yopiq, havosi og‘ir. Fon musiqasi asta.
U taklif qilingan xonaga kirayotib atrofni ko’zdan kechirdi..
Leon orqasidan eshikni yopdi….va qizga dedi:
– “Ichimlik?”
– “Yo‘q, rahmat.”
U kresloga o‘tirdi. Leon esa unga to‘g‘ri qarab turardi.
“Nega bu yerga kelding? dedi Leon”
“Biznes haqida gaplashamiz degandingiz. deb javob berdi Zayla tushunarsiz nigoh bilan qarab.”
“Men sizga haqiqiy yulduzlikni taklif qilmoqchiman. Shartnoma, reklama, to‘g‘ridan-to‘g‘ri shou-biznesning ichiga kirish. Faqat bitta shart - dedi qizga g’alati nigoh bilan qarab.”
Zayla jim. Quloqlari “shart” degan so‘zda qotib qoldi.
“Menga faqat bir kecha ajrating. Men sizni bozorga chiqaraman.”
“Bozorga? Men mahsulot emasman.- dedi qiz”
Leon unga yaqinlasha boshladi. Ammo Zayla sekin turdi, sumkasidan telefonini oldi.
“Yig‘ishtir. Sen eshitayotgan narsalaring yozilmoqda. Qadam tashlasang, bu sening tugashing bo‘ladi deb ogohlantirdi Zayla”
“Sening darajangdagi ayollar men bilan ko‘p marotaba yotishgan.”
“Men ularga o‘xshamayman. Men Zaylaman. Va bu yerda ortiq qolmayman.”
Shu zahoti Leon u tomonga tashlandi. Qop-qora niqob ortidagi haqiqiy yuz chiqdi. Uning qo‘llari Zaylaning tirsagiga tegdi, lablari zorlanib kelayotgan edi.
Ammo Zayla bunday sahnalarga tayyor edi. U butun gavdasini orqaga olib, yelkasini qo‘lidan bo‘shatdi, so‘ng chap qo‘li bilan yuziga musht tushirdi. Erkak tizzasiga qadar egilib qolgandi — Zayla tishlarini g‘ijirlatib, to‘g‘ri bo‘yin ostiga, belining pastrog‘iga, jinsiy azosiga zarba berdi.
Leon qichqirib orqaga yiqildi, og‘riqdan tipirchilay boshladi.
“Tegishga urinish — zo‘ravonlik. Buni yozib olganman. Endi advokatimni kut - dedi g’azab bilan Zayla.”
U eshikni ochdi, shoshilmasdan chiqdi. Yuragi urardi. Ammo u o‘zini yo‘qotmadi.
Bu lahza unga kuch berdi. Buni undan hech kim tortib ololmasdi.
Zayla charchagan ko‘zlari bilan mexmonxona tashqarisiga qaradi ko’chada bir o’zi yolgiz bugungi kunni otqizib olishi haqida oylardi…u bu shartnomaga ishongan holda kelganligi bois moliyaviy tomondan toliq taminlanmagandi….oxirgi oullariga bir kecha tunash uchun yaqin oradagi mehmonxonaga yol oldi va u yerda tunni otkazdi….
Mehmonxona xonasini yarim qorong‘ulik egallagan. Tashqarida yomg‘ir yog‘ayotgan edi — ingichka tomchilar deraza oynasida iz qoldirardi…uyquga ketdi.
U asta o‘rnidan turdi. Xonasidagi jimlik, o‘zining yurak urishidan bo‘lak ovoz yo‘q edi. Bu yerda uni hech kim kutmaydi. Faqat o‘zi, yolg‘iz. Har doimgidek…koreaga qaytish uchun kecha kechasi u online tarizda chipta sotib olganligi bois xotirjam dam olardi…reys kechgi 21:30 da edi…kunni u xonasida otkazdi…
Yostiq yonida yotgan pasportini, kontrakt nusxasini va telefonini sumkasiga solarkan, birdan to‘xtab qoldi. Kechagi voqealar xayolida aylana boshladi.
Hamkorining qadamlaridagi sovuq niyat, u yuragini siqib yuborgan nigohlar, bu yerga ish uchun kelgan qizni sindirishga urinayotgan og‘ir atmosfera… Hamma narsa ich-ichidan qaqshatib yuborgandi.
“Men faqat o‘zimga tayanishim mumkin, shuni unutma.” – dedi u sekin, go‘yoki o‘ziga taskin berayotgandek. So‘zlari og‘izidan chiqqanida yuragidagi og‘irlikni bir oz yengillatdi.
Ko‘zguga bir qarab oldi. Sochlarini soddaroq yig‘di. Yuzida yengil pardoz — model, lekin bugun hech qanday podium yo‘q. Bugun faqat uyga — Seulga qaytish bor.
Sumkasini ko‘tarib, derazadan so‘nggi marta tashqariga qaradi. Bu shaharda u hech kimga kerak emas edi. Lekin Seul… Ehtimol, u yerda hammasi endi boshlanadi.
Taxi chaqirdi. Soat kechgi 20:00
Asta sekin zinapoyalardan tushib, mehmonxona resepsiyasida chek-aut qildi. Hech qanday iliqlik, hech qanday so‘roq — hammasi rasmiy, sovuq. U esa yana yurishda davom etdi.
Mashina orqa o‘rindig‘iga o‘tirar ekan, ko‘zlarini yumdi. Tanishlar yo‘q, do‘stlar yo‘q. Lekin umid bor edi.
Mashina aeroport sari yo‘l oldi. Yomg‘ir to‘xtadi. Osmon oqarayotgan edi.
Aeroport – Jakarta. Kechki soat 20:30
Aeroportdagi zal biroz jimjimador edi. Yoritilgan peshtaxta ustida choy va qahva hidi, orqa fonda esa eshitilmas darajada sokin musiqalar chalinardi. Zayla bor kuchi bilan o‘zini tinch tutishga harakat qilar, ichidagi og‘irlikni yashirishga urinardi.
U yengil tabassum bilan telefonini oldi. Signal yaxshi edi. Sevimli dugonasi – Soya bilan videochatni yoqdi.
Ekranda Soya jilmaygancha paydo bo‘ldi.
Zayla:
“Shirinim, man modellikka oid ko‘rgazma uchun Indoneziyaga ketgandim. Ishlar bilan anchaga qolib ketdim… Vanihoyat, bugun qaytyapman. Hozir aeroportga kelganman.”
Soya:
“Ko‘rishamiz ekandeee… San uchun juda xursandman. Model bo‘lish orzuying edi, hammasiga erishding. Men esa hali debyut qilmadim, faqat kompaniyada ishlayapman. U yer ham men sevgan insoniki, ammo sevgim yashirin…..Gaplarim ko‘p, kelsang gaplashamiz!”
Zayla:
“Oyy, zo‘rku! U kim, baxtli inson…balki u ham seni sevsa kerak….Sen uchun xursandman, Doim baxtli ko‘rishni xohlayman, dugonajon.”
Soya:
Ha, bu ajoyib… U doimo oldimda bo‘lganida, huddi birinchi tanishganimizdagidek hayajonlanaveraman. U oddiy inson emas. Hech qachon men uchun oddiy bo‘lmagan. O‘zgacha xarakterga ega, hech kimda yo‘q nigohlarga ega. Ko‘rinishidan sovuq, qahrli… ammo men uchun doim yumshoq bo‘lgan insondir u. Uni ko‘rsang, hammasining guvohi bo‘lasan. Unga bolgan hislarim haqida uning habari yo’q…ammo dedi qiz va: Sani intiqlik bilan kutaman.”
Zayla:
– “Bu gaplaringni eshitib, unga yanayam qiziqib qoldim. Sen juda baxtliga o‘xshaysan… Uni ismi nima?”
Soya:
– “Ha, ismi – Kim Taehyung. Senham o‘z baxtingni uchratasan, bunga ishonaman. O‘zing xohlagandek, xuddi kinolardagidek tasodifan uchrashib qolasan.”
Zayla:
“Ha, bunga ishonaman… Xuddi kinolardagidek bo‘lishini xohlayman. Tasodifan, kutilmaganda hayotimga, o‘zim bilmagan holda kutmagan insonim bo‘lib kirib kelishini istayman. Va o‘sha kunni kutaman… Balki uni uchratgan taqdirimdayam, u aynan o‘sha odam ekanligini bir qarashda bilmasman. Lekin u aynan men uchun, menga kerakli inson ekanligini isbotlab, buni menga ko‘rsatishiga ishonaman. Va o‘sha kuni kutaman.”
Soya:
– “Albatta. Har bir qiz shunday sevgiga, shunday sevilib, baxtli yashashga loyiq. Ishonaman, albatta o‘sha insonni uchratasan. Balki allaqachon hayotingda bordir… Balki endi uchrar Nima bo‘lgan taqdirda ham chin muhabbatingni topishingni istayman…”
*Chon xonadan chiqqach Aeroport tomon yol oldi….telefonini yoqotib qoygandi unda zarur narsalari borligi sabab uni qidirib Aeraportga yol oldi Telefonini osha Airaportda qoldirp ketdimmikan degan hayollar ichida yurib borardi. Mashinasiga mindi va deyarli 20 daqiqa deganda aeroportga yetib keldi.. Ichkariga kirarkan .. Ozi uchgan samolyot yana qachon uchishi haqida soramoxci va uni tekshirmoxci bolib borarkan hayollari ichida yurib bordi*
"Jigarim ham rosa tel qgandir " degan hayollarni surardi.
Zayla aeroport kutish zalida dugonasi Soya bilan telefon orqali gaplashib o‘tirar ekan, vaqt qanday o‘tib ketganini sezmay qoldi. Hayajon, sog‘inch, va Soya ta’riflagan chin sevgi haqidagi so‘zlar unga iliq bir orzudek tuyuldi. Yuragining eng chekkasida u ham o‘sha kabi his qilishni, shunday sevishni xohlardi.
Soatga qarasa, allaqachon 21:00 bo‘lgan, samolyot esa 21:30 da uchishi kerak edi. Zudlik bilan o‘rnidan turdi, telefonini sumkasiga solmoqchi bo‘lib yo‘lga tushdi. Ammo yurayotgan chog‘ida, to‘satdan yo‘liga chiqqan bir yigit bilan to‘qnashib ketdi. Urilish natijasida qo‘lidan telefon uchib yerga tushdi.
U instinktiv ravishda qaradi. Shisha ekran parchalanib, sovuq marmar pol ustida yaltirab turardi. U egilib telefonini olishga uringanda, notanish yigit ham egildi. Va aynan o‘sha paytda – boshlariga urilgan kuchli zarba ularni ikkisini ham to‘xtatib qo‘ydi.
Ashh… Jin ursin! deyishdi ular bir ovozda.
Yigit birinchi bo‘lib telefonni olib, singan ekranga qaradi. Sovuq ko‘zlari jimjitlikda qandaydir ezgulikni yashirib turgandek edi.
Kechirasan… Telefoning sinibdi. Agar istasang, dokonga borib, yangisini olib berishim mumkin, – dedi u sokin, ammo mas’uliyatni sezdiruvchi ovozda.
Zayla qoshlarini chimirib unga qaradi. Jahl aralash ohangda javob berdi:
kozinga qarab yursen bomidimi yaramaaa…
Gapini oxrgacha gaprmastan yigitning began savoliga javob berdi….
“yoq rahmat shartmas ozim amaliman dedi qolidan telefonini olib kozdan kecirarkan…”
“Ashsh yonmayapti jin ursin….dedi”
Chon qizning qopol sozlarini eshitib miyig'ida kuldi.. Lkn unga qopollik qimadi..*
"Bunaqa sozlani brinchi marta eshitishimmasku - dedi kulib oziga ozi pichirladi Chon”
*Jk qizni ornidan turishiga qol uzatmoxci edi. Lkn qzning hozirgina qilgan qaysarligidan fikridan qaytdi.. past ovozda gapirdi….
"Rad etishi aniq - dedi ichida shu o’y hayyolar bilan”
Jk qaddini rostlarkan qiz ham ornidan turdi..
" Buyerdaliginga qaraganda qatgadir ketmoxcidin.. shakl
... Ustiga-ustak telefoninam sinib qoldi.. Man erke kishiman.. Singani uchunam yengisini qoplab berishim kere.. Buni tori chunasan dgan umiddaman dedi Chon qizga yuzlanib.”
Aha Koreaga ketvoman hozi 15daqiqadan kn reysim uchadi man bosa Boyoda notanish bir axmoq bn gaplawib turibman yana yetmaganiga telefonimiyam sinisgiga sababchi bogan inson bilan - deb kinoyali oxangda gapirdi Zayla.
Shunday degancha jaxli chiqib atrofga qarab pichirladi….
“tenkat ovsar kozinga qarab yursen olib qolasanmi endi sani dp reysga kec qosamchiiii…ayshshsh….”
*Chon qzning gaplari va qvotkan harakatlarini korib jilmayishdan toxtamasdi*
"Ashhh.. Buncha qopol bomasa a bu qiz.. "
"Manam kechagina Koreadan uchib keldim. Ustiga-ustak telefonimmi yoqotip qoydm . Manimcha osha Koreaga ucadigan samolyotda qopketkan bosa kere dgan maxsatta keludim.. Telefonimni yoqotkanmga 1 kun bovotkan bosada qadri bilinvotti. Shunchunam saniki singani uchun .. yordam bergm kevotkandi.."
Ashh.. mayli songgi reys uchib ketmaguncha borib korishim keree. Sanam buyoqda otirmastan tezroq yursen bolardi.. Aks holda kechqolasan - Chon shunday degancha tezro yurib borardi*
Zayla hech narsa demadi. Lekin yuragining chuqur bir nuqtasida, hozirgina uchragan bu notanish yigit – u aytgan “axmoq” — qandaydir sabab bilan uning xotirasida qolganini his qildi. Go‘yo taqdir uni biror o‘zgarish sari sudrab ketayotgan edi…
Qiz shoshgancha orqasidan ergashti….ortidan yurib borarkan unga qarab gaplarini analiz qilib bolgan ishlarni hayolidan otqizib ichida yigitni sokib unga buqa qarash qilardi(🤣)
Yigitdan oldinlab otishka harakat qilib qadamlarini tezlashtirdi sochini bir qoli bilan orqaga tashlab yigitning yonidan otb ketdi…
*Qiz Chon dan oldinlab otib tez-tez yurib borarkan.. Chon qolidigi soatga qaradi.. Soat kecqurun "21:23"*
Atrofga qaradi va songgi reys "21:39" haqida xabar signali berildi*
Endi u ulgurmasligini aniq bilardi.
Shoshib borayotgan qizning ortidan borishga qaror qildi.. Shuncha sokishlari evaziga uning ham reysga kechqolgani uchun oz bolsada ustidan kulishni xoxladi*
*Yetib borarkan.. qzning asabiylashib yer tepinib turganini kordi*
Qizning bu ahvolini korib kula boshladi..*
Ochakishib otirmasdan tezro yurganinda reysga kech qolmasdin olifta -dedi qizga qarab va gapini davom etirdi. Keyin bitta manmas sanam manga turtildin sani dp manam kech qoldim. Bleee endi telimmi qattan topam - yuziniburishtirgan holatda gapirardi.
Yigitning bu sozlarini eshitib qiz shok holatida unga qarab kozlarini katta katta ochib turarkan: ashshsh….nimala dvosan yaramas san manga turtilib ketmaganinda manbu olayib turgan kozlarini kota kota ochib yolinga qaraganinda man reysimga kech qomasdim, uzur sorashni orniga mani aybdor qvosanmi Besonaqey tonka….dedi yigitga soz bermastan icidagi bor gapini gaprb song chuqur nafas olib yengil tortdi va sekin atrofga qaradi hamani kozi ularda edi….
Jamoat joyida biroz ogzini yumsen bolardi.
Hamma bzaga qaravotti. Umuman oganda boshqala bn ishim yo. Nu man kotta kompaniyalar rahbari boganm un.. Bu mani obroymga tasir qilishi mumkin..
Ahhhh bl### nmaga ozi san bilan pachakilashib turibman - dedi Chon va barmoqlarini sochi orasidan otkizdi*
Yodinda bosa sani telefonin singani uchun kecirasan dgandim oyimtilla. San etmadn shunchun qiz bola db etiborsz qoldirdim. Yengisini olamz dganimda noz qgan kimm..?
Yigitning yana qizga qarata kelgan gaplarini eshtib qiz yanada jaxli chqti Oyimtilla…..”what”sani yaramas disam yana girt surbetakansanu uyalmisanmi qiz bolaga shunaqa odobsizli qigani qiz bolaga sal bosayam yaxshi gapirishi bilmisanmi girt tonka ekansan hali manmi sani vohtini olib turgan ozinku yonmga keldin….bor yolindan qoma sani db endi Koreaga uchomiman yaqinlarimi koromiman bilasanmi qancha kutkandim bu kunni san bosa hamasini barbot qildin…dedi qiz koziga yosh kelib
Uyat haqida san gapirvossanmi..?
Hahahaa..
*Chon kula boshladi*
Ozn brinchi mensimiy haqoratlab boshladin. Man sanga boshidan beri norim gapirishka harakat qvomman. Chunki qiz bolasan..
"Indoneziyaga nechchi marta kelishin.. Endi qatta tunab qomoxcisan..? ... Vaxt allamahal boldi….Havotirlanib soradi qizdan.
Qizning yiglaganini kuzatarkan shunday dedi: "Kozyoshlarini art qiz bola yiglasa chidomiman"
yigit kiyimi chontegidigi romolchani qzga uzatti*
Romolchada Jkning eng sevimli atiri sepilgan edi*
Qiz yiglagancha undan dasromolni olib gaprdi…indoneziyaga birinchi martta kelishim ish boyicha kegandm hichqanaqa tanishm yoq. xamkorli qmohci bogan odami mehmonhonasida qoludm hamkorli qilishdan bosh tortim chunkiiii…..gapini yarim chala qoldirib gapirishtan bosh tortdi….shuning uchun vaqtidan oldin koreaga qaytmohchi edim afsus bugunga nasib qmaganakan ertaga urinib koraman reys bosa…..qolidagi dasromolda koz yowlarini artarkan yuziga yaqinlashtirishi bilanoq undagi yoqimli hid qizni aqldan ozdray dedi koz yoshini artib dastromolni sekin kozlarini yumib hidladi…..
*Qizning yiglab etayothan gaplarini eshitarkan Jungkook ni koyni boshashdi... Qiz gapining yarmida toxtab gapirvotkanida Chon ning jaxli chiqa boshladi..*
Toxta.. U sanga nmadir yomon taklif berganmidi? - soradi qizdan.
Ashhhh...- Jungkook ning jahli chiqa boshladi..
*Qzning dastromolni hidlavotkanini korib kuzatib turarkan...Jungkook kozlarida mehr aks etti*
Buyerlarni unchali yaxshi blmas ekansan.. Man tunagan mehmonxonaga olib borishim mumkin.. Oshatta xoxlagan xoneni buyurtma qp.. Dam ovolasan.. Keyingi reysgacham.. Sanga noquleyli tugdirgan narsalani qoplashka harakat qilaman..
Yigitning sovolidan unga qarab qotib qoldi…
“haligi Mmm….shunaqa dsayam boladi…u mani ozini mehmonxonasiga taklif qilib aldab chaqirsi ish yuzasidan gaplashib olish uchun borgandim va….tengajonli qilmoqchi boldi lekin manam bosh kemadim uniiiii….. dedida yigitning pastiga kozlari bilan ishora qilib haligi joyiga bir tepib bukchaytirib qoydim keyin esa qochib ketdim, bolaligimda karate, boks bilan shugulanganman ozimni hafa qildirib qoymiman…..dedi kulib qoshlarini qoqoib qoydi….
Jungkook ning mexmonxonaga taklif qilgan gapiga javob qaytardi:
Yoq begona yigitga qanaqilib ishonishim mumkn yana manga qopoli qgan yigitgaya sanam usha pastkashga oxshab ozini nafsin un manga tegishga urinsenchi…dedi qiz
*Qzning bu gaplaridan Chon ning ham jahli chiqardi ham ozini kulgidan toxtatolmasdi.
Jahli cqqani erkakning unga nisbatan qilgan tegajonligidan bolsa Kulgisi qzning gaplaridan tinmasdi..
Sanincha man shunchali pastkashga oxshavommanmi..?
Man hischqachon nafsim yolida qzladan foydalanmiman. To ula xoxlamaguncha zorlamaganman..
Agar ishonish nyatin bomasa okeey unda sanga tun yarmida maroqli hordiq tiliman.
"Yordamim kere bosa toxtatb qolarsan -degancha orqa ogirib keta boshladi”
Qiz bu gaplaridan joyida qotib qoldi nima qilishini bilmastan…yigit ketarkan unga toxta demohci bolib gaprishga urindi ammo gururi ustunli qilib jim boldi….
ozim hamasini eploliman shu paytgaca hamasini ozim udalaganman buniyam udasidan chiqaman dedi va aeraportdan tashqariga chiqti almaxal bolib qogani un taksi qidira boshladi u korgan hama taksi lar band edi taksi chaqirishi un telefonini oldi va qarab uni buzilgani esiga tushti….ashshsh jin ursin nega doim man bilan bu sodir boladi aaaaa dedi oyogini yerda urib
*Chon qizning turarga joy topomasligini aniq bilardi.. Shunchun ketayotkanidayam qadamlarini sekinlashtirib borardi.. Ortiga goh goh qarab qoyardi.. Keyin esa aeroportdan chiqgach qzning ortidan kuzatib bordi.. Uzoqdan kuzatib turarkan.. Qiz minishga taksi ham topa olmaganini korib uning yoniga borishga qaror qildi*
*Chon yurib borib yer tepinayotkan qzning oldida toxtadi..*
Blvomman gururin yol qoymayapti.. Lekin bu yer sanga notanish joy.. Ozin etkanindey anavi mexmonxonadigi ishga oxshab kimdir sanga nmadir qmasligiga kim kafolat beradi?..
Yaxshisi man bn birga yur. Erkeli sozm sanga ortiqcha teginmiman.. Mashinamda hattoki kameralar ornatilgan - dedi qizga muloyim gapirib.
Yoniga kelib toxtagan Yigitni korib tinchilandi unga goh goh qarab hudi arazlagan yosh boladek yuzini burib qoyardi….hmm mayli yaxshi ishondm sanga….noilojlikdan bunga rozi bovoman kochada qolishni holamiman oxirgi oullarimgayam bilet ogandim. yordam berganin uchun yoq diyomayaman - dedi Zayla.
