ꜱᴛᴇᴩꜱɪꜱᴛᴇʀ
Min yoongi 29 yoshda juda ham sovuqon qors inson u faqatgina onasi va singlisi oldida umuman boshqa inson amo boshqalar oldida sovuqon uni qadashlarini ozi odamni oldradi boy oiladan otasi yoq onasi va bir singlisi bor holos singlisi Min Ronnie 19 yoshda u ham akasi kabi doktrlikni tanlagan hozirda seoul insitutining 2 kurs talabasi
Y/n: kechirasiz janob siz kim bo'lasiz...
Y/N hayratda qoldi. U shoshilinch tarzda o'zini yig'ishtirdi, to'g'ri munosabatda bo'lishi kerak edi.
Y/N: Kechirasiz, men tushunmadim. Nima uchun men bilan bunday gaplashyapsiz?
Suga: Men sizni yangi ish uchun tayyorlayapman. Bugun siz bilan birga ishlashimiz kerak.
Suga: Bu eng yaxshi natijalarni berish uchun muhimdir. Mijozlarimizga shifokor sifatida xizmat qilamiz. Sizning bilimlaringiz va ko'nikmalaringiz kerak.
Y/N ichida bir qizg'inlik his qildi. U bu ishda o'zini ko'rsatmoqchi edi, lekin Suga bilan ishlash oson bo'lmasligini bilardi.
Y/N: Yaxshi, men tayyorman. Lekin siz qanday qilib boshliq bo'ldingiz?
Suga: Bu, siz bilganingizdek, har doim buni anglatmaydi. Mening maqsadim, sizga yordam berish va birga o'rganishdir.
Y/N: Yaxshi, o'rganishga tayyorman. Lekin sizni yanada yaxshi tanishishni xohlayman...
Suga: Hammamiz o'zimizning muammolarimiz bilan kurashamiz. Faqatgina o'zimiz uchun muhim bo'lgan narsalarni bilamiz.
Y/Nning yuragi bir oz yumshadi. Suga bilan ishlash shart emas edi, lekin uni bilib olish istagi uning ruhini ko'taradi.
Bu paytda Jungkook o'zini ishlari bilan kampaniyada band edi
Kampaniyada Jungkook o'z ishlarida to'liq band edi. U, jamoasining yuqori natijalarga erishishiga ishonch hosil qilish uchun har kuni qo'shimcha vaqt sarflardi. Bugun u yangi loyiha ustida ishlayotgan edi, bu loyiha brendning o'sishi va rivojlanishi uchun juda muhim edi.
Jungkook: Barchangizni qo'llab-quvvatlaganingiz uchun rahmat. Bizning maqsadimiz — bu kampaniyaning muvaffaqiyatli o'tishini ta'minlashdir.
Uning jamoasi uni diqqat bilan tinglayotgan edi. Jungkook o'z ishchilari bilan muomala qilishda doimo ochiq va samimiy edi. Ular o'rtasidagi aloqa kuchli va hamjihat bo'lib, ularning har biri o'z rolini yaxshi bajarishga harakat qilardi.
Jungkook: Biz har biringizdan yangi g'oyalarni kutyapmiz. O'z fikrlaringiz bilan baham ko'ring.
bugun Y/n uchun og'ir kun bo'ldi U ancha qiynaldi yangi boshlig'i injiq va talabchan edi U uyga qaytganda ota onasi nimadir ga tayorgarlik qilishardi bu paytda Jungkook ham uyga qaytgandi
Y/N va Jungkookning ota-onalari maxsus ziyofatga tayyorlanishardi. Ota galstukni tuzatdi, ona esa sochlarini ko'zgu oldida oxirgi marta to'g'irlayotgan edi.
Jeon xonim: Bolalar, biz kechki ziyofatga ketmoqdamiz. O'zingizga yaxshi qaranglar va kech bo'lmasdan uxlanglar.
Y/N: Ziyofatmi? Qanaqa tadbirga borasizlar?
Janob Jeon: Bu bizning do'stlarimizning yubiley kechasi. Yaxshi vaqt o'tkazamiz.
Jungkook: Sizlar yaxshi vaqt o'tkazinglar. Bizga xavotir olmang.
Jeon xonim: Yana bir bor eslataman, bir-biringiz bilan yaxshi chiqishinglar va uyni tartibda saqlang.
Jeon va Jeon xonim kechki ziyofatga otlandilar. Yomg'ir asta-sekin tomchilay boshladi, ammo ular buning uchun xavotir olishmadi.
Y/N va Jungkook ularni eshikdan kuzatib qo'ydilar. Tez orada kuchli yomg'ir boshlanib, tinmay yoqqan yomg'ir derazalarni urar, tashqarida esa momaqaldiroq ovozi balandlashdi.
Jungkook oynadan tashqariga qaradi.
Jungkook: Yomg'ir kuchayibdi. Uyda qolishimiz yaxshi bo'ldi.
Y/N: Ha, ota-onamiz ham umid qilamanki, yaxshi yetib olishadi.
Kutilmaganda, momaqaldiroq bilan birgalikda chiroqlar o'chib qoldi. Uy zulmatga cho'mdi.
Jungkook: Tinimsiz yog'ayotgan yomg'ir tufayli elektr uzilibdi, shekilli. Hamma narsa yaxshi bo'ladi. Fonar bor, men uni olib kelaman.
Y/N: Bu shunchaki yomg'ir lekin men qo'rqyapman
Jungkook fonarni qidirish uchun xonadan chiqdi, Y/N esa zulmatda qolgan uyda sokin ovozda yomg'ir tomchilari eshitilayotganini tingladi. Ularning ota-onalari yo'q paytda, bu kichik hodisa vaziyatni yana ham murakkablashtirayotgandi.
Yomg'ir tashqarida tinimsiz yog'ardi, derazalarni urayotgan tomchilar va momaqaldiroq tovushi uyning ichini yanada sovuq va g'alati his qildirardi. Chiroqlar o'chgach, butun uy zulmatga cho'mdi. Jungkook fonar topish uchun xonadan chiqib ketdi, lekin uy ichida qadam tashlash qiyin edi.
Y/N yurak urishini tez-tez his qildi. U qorong'uda yo'lini topishga urinib, Jungkookni ko'rmay qoldi va birdan uning ustiga yiqilib tushdi.
Jungkook: Hey! Qara, nima qilyapsan?!
Y/N o'zini Jungkookning ko'ksiga tushganini sezdi. Uning yuragi shiddat bilan urayotgan edi, ammo bu safar qorong'udan emas, balki o'gay akasiga juda yaqin bo'lishdan kelib chiqqan hislar edi.
Jungkook ham beixtiyor to'xtab qoldi. Y/Nning iliq nafasini his qilganida, ichida bir narsa o'zgardi. Bir necha soniya ichida ikkovi ham sukunatda qoldi, nafas olishlari ham sekinlashdi, ammo yuraklari urib turardi.
Y/N asta-slow harakat bilan Jungkookdan uzoqlashishga urinib, asta gapirdi.
Y/N: Kechirasan... Men seni ko'rmay qoldim...
Jungkook bir oz xijolat bo'lib, lekin yumshoq ohangda javob berdi.
Jungkook: Hammasi joyida. Men ham seni ko'rmay qoldim.
Ularning ko'zlari qorong'ida bir-biriga to'qnashdi, go'yo atrofdagi barcha shovqinlar yo'qolib, faqat ikkovining hislari qolganday tuyuldi. Jungkook fonarni ushlab, uni yoqdi, ammo bu yorug'lik ularning o'rtasidagi yaqinlikni sezilarli darajada o'zgartirmadi.
Y/N: Bu kecha... juda boshqacha... — deya, sekin gapirdi u, hali ham hushyor, ammo ichki hislarini jilovlay olmasdan.
Jungkook unga bir qarash qilib, tabassum qildi. Ularning o'rtasida biror-bir so'zsiz tushuncha bor edi, lekin bu hislar juda yangilik edi.
Jungkook: Ha, haqiqatan ham boshqacha... Lekin bu yomon emas.
Ikkovi bir-birlariga yaqin turishar, ammo ular orasidagi nozik his-tuyg'ular yanada yaqinlikni chaqirardi. Yomg'ir, zulmat, va momaqaldiroq ularni atrofdan uzib, faqat shu lahzaga, bir-biriga e'tibor qaratishga majbur qilganday edi.