#𝗪𝗜𝗟𝗗_𝗕𝗨𝗧𝗧𝗘𝗥𝗙𝗟𝗬 ep-12
Hayot juda qiziq.... Tasodiflarga boy. Ba'zan hammaga ulkandek tuyulgan dunyo,siz uchun kichik bir tórt devor kabi tuyuladi bazan...
Shisha siniqlariga ham e'tibor bermadim. Menda ham bu surat bor edi. Bu suratga tushgan kunimizni juda yaxshi eslardim.
Oyim va dadam deyarli har kuni janjalllashishardi. Óshanda atigi 4yoshda edim. Ular oxir oqibat ajrashib ketishdi. Bu narsalarni tushinish uchun juda yoshlik qilar edim. Men oyim bilan qoladigan bóldim. Har hafta dadamni yoniga borib turardim. Dadam 1yilcha shu tarzda yashadi,keyin esa bir ayolni sevib qolib,unga uylandi. Ayol juda mehribon edi. U hech qachon menga qópollik qilmasdi. Bir kuni bolalar boğchasidan meni olishga dadam keldi. Men ularni kórib ozmi koʻpmi xursand bóldim.
--Qizaloğim, uyga boramizmi? Senga juda kóp shirinliklar olib keldim!
Shirinlik sózini eshitgach,mendanda baxtli bola yóqdek edi ósha kunda.
Uyga borganimizda butun uy chiroyli qilib bezalgan va sharlar ilingandi. Dadamning rafiqasi bizni kutib olgach,dasturxonga shirinliklar va har xil taomlar tortdi.
Biz ovqatlandik va ovqatdan sóng dadam meni qóllarimni rafiqasining qorniga qóyib tabassum bilan menga uka kelishini aytdi. Bu xabarni eshitib,butun uyni boshimga kótarib xursandchiligimdan aylanib chiqdim. Doim ukam bólishini orzu qilar edim.
Oradan vaqtlar ótgach,men bir yoshga ulğaydim. Ukam ham tuğildi va men uni juda yaxshi kórar edim. Ukam 1yoshga tólganda esa dadam oilaviy suratga tushishimiz kerakligini aytdi. Albatta oyim meni dadam va oilasi bilan bólishimni yoqtirmasdi. Oyim odatda erta-yu,kech ishda bólardi. Dadam,ukamning onasi,men va ukam,suratga tushish uchun suratxonaga yetib keldik va rasmga tushdik. Dadam menda ham bitta turishi kerakligini va yóqotmasligimni aytdib,bir dona kichik ólchamdagi suratni qólimga tutqazdi. Kechgi payt esa oyimni yoniga olib bordi.
Eshikdan ichkariga kirgach,oyimni izlay boshladim. Oyim yotoqxonada kiyimlarimizni tajang holda sumkalarga solayotganini kórib hayron qoldim.
--Mila!! Mila,tezda yonimga kel,menga quloq sol! Hozir sen bilan bir joyga ketamiz... Xópmi?
Oyimning tajangligini kórib,juda qórqib ketdim.
Ingichka va qórquv aralashgan ovoz bilan oyimni sóroq qildim.
Oyim meni sudragancha mashinaga ótirib,metroga yetib keldik. Deyarli bir kuncha metroda qayergadir yetib kelgach,qandaydir uyga keldik. Oyim bilan bu yerda bir haftacha yashaganimizdan sóng,oyim meni maktabga berdi. Oyim men bilan deyarli gaplashmay qóygandi. Ba'zan kóchaga chiqishga ham qórqar edi. Men oyimni xafa qilib qóyaman deb óylab,ularga gapirmaslikka harakat qilardim. Toki ósha mash'un kun kelmaguncha men oyimning holati haqida qayğurib yashar edim. 26-may.... Bu kun hech qachon hotiramdan óchmaydi. Maktabdan biroz charchagan holatda uyga eltuvchi yól bóylab yurib borardim. Svetaforning chiroği yonishini kutarkanman, maktabda nega meni chiqishtirmasliklarini óylash bilan band edim. Birdan yólning narigi chetida turgan oyimni kórgach,qól silkagancha xursand bóldim. Ammo oyimni sochlari tózigan,oyoğida hattoki oyokiyimi ham yóq edi. U menga baqirgancha yonimga yugurib kelarkan,kóz oldimda.... Kóz oldimda qop-qora mashina oyimni bosib ketdi. Yuzimga qip-qizil qon sachraganda,ózimdan ketib qoldim. Joyimda shu holatda qotgancha qimirlanay turaverdim. "Oyim qayerda? Oyimni topolmayabman !" Deya olomon ichiga ózimni otdim.
Shundan sóng oyimni kórmadim. Militsiya xodimlarining gaplariga kóra oyim ósha kuni jon bergan ekanlar. Shu kundan keyin men butunlay sózdan qoldim. Hech kimni gapiga quloq ham solmadim,gapirmadim ham. Bu dunyodan ajralib qolgandim. Militsiya xodimlari meni kóp sóroq qildi, qayerdan kelganim,yana yaqinlarim bormi... Uyim qayerda.... Ammo men gapirmadim. ular 3kuncha izlash ishlarini olib borgach,hech qanday maʼlumot topolmadi. Ular meni Mehribonlik uyiga berib yuborishdan boshqa ilojlari qolmagandi.Dadam,ukam va tuğilgan maskanim haqida deyarli unutib qóydim. Hali hamon oyimning yoshga tóla kózlari,ismimni oğriq ila baqirib aytgan ovozi va achinarli kórinishi, kóz oldimdagi ólimi hayolimdan ketmagandi.
12yoshga tólgach,meni qandaydir odamga berib yuborishdi. Bu inson Kai edi. U bizni ichimizdan faqatgina meni tanlab olganini sababi,mening chiroyli kórinishim va kamgapligim bólgan. 1yil ichida uning uyida shunchaki bir zindonband maxbus bóldim. Baloğat yoshiga yetganimdan sóng,uy ishlariga yordam bera boshladim. Kech kirgach Kai uyga qaytdi va xizmatchi undan qórqqanu bois menga uning dorisini olib borib berishimni aytishdi.
Men xattoki tasavvur ham qila olmasdim... Óz oyoqlarim bilan jahannamga borayotganimni. Óshanda atigi 13yoshda edim. U mast holda meni ósha kechani ózida qiynoqlar ichida ózi uchun jazmani* qilib oldi. Ósha kechadan sóng 2hafta shifoxonada yotdim. Kai shifokorlarning oğzini pul bilan yopdi. Keyin biz Aqshga uchib ketdik. Meni boshim esa oyiming ólimidan sóng qiynoqdan chiqmadi. Dadamning bergan kichik ólchamdagi suratini tasodifan topib olgach,yana yashashga umidim osha boshlagandi. Mittigina ukamni kórish istagi bilan tunu kun yondim.
--Nahotki... Tun-u kun,hattoki tushlarimda ham izlagan insonimni topdim?!!!
Suratga qarab yiğlar ekanman,xizmatchilar yugurib kelib,shisha siniqlarini yiğishga tushishdi.
Rasmni qólimga olib,qanday qilib mehmonxonaga yetib kelganimni sezmay qoldim. Qaltiroq bosgan tanamni kórgan Jungkook,shoshganxha yonimga yugurdi.
Meni kórgan Yoongi stuldan turib,menga hayrat nigohlari bilan boqib turardi. Qólimdagi suratni kórastgancha sózga kirdim.
--Bu suratni qayerdan olgansiz?
Yiği aralash ovozim barchani junjiktirdi.
--Mila... Ahvoling yaxshimi? Nega bu suratni olib kelding?
--BU SURAT QANCHADAN BERI BOR????
baqirib aytgan sózlarimdan Yoongi chóchib tushdi.
Yoona xonim ham hayratdan yoqa ushlay boshladi.
--1yoshimdan beru bor... Nega sórab qolding???
Tamom.... Yugurib borib Yoongini qattiq quchib oldim.
--Ukaginam!!!!... Yoongiii.... Men,men Milaman,nahotki tanimayabsan?
--Nahotki.... Bu suratdagi qiz sizsiz? .... Men izlagan qiz sizmisiz? Nega bu haqida avvalroq payqamadim!!!???? Bilishim kerak edi....
Yoongi qattiqroq qucharkan kóz oldimdan butun soğinchlarim ótib, ótmishimdagi oğriqlarni unutdim. Mening yorqin hotiralarimdan biri aynan ukam edi. Onalarimiz ikkita bólishi mumkindir,ammo qonimiz bir...