~ Sevgi asirligida ~
|| ogohlantirish! BL janrda! Yoqmasa òqimang! ||
Kechgi payt, osmonda oy nuri huddi chiroqdek Seul kòchalarini yoritar edi. Kòchalar insonlar bilan gavjum, tungi sayrga chiqqanlar kòp bòlsa kerak? Hamma òzi bilan, lekn bir uyda...
— iltimos, meni òldirma... — bir erkak tizzalab olib yig'lardi. Uning qarshisida edi, erkakning òng yellasiga bir oyog'ini qòyib olib, unga tepadan pastga bir inson achinishlarsiz qarardi...
— men sizga barcha pulimni berdimku...aa..barcha ma'lumotlarni aytdim..
—... - u inson jim turar edi. Birdan unga qòng'iroq keldi;
< alo, Hwang, tezda u yerdan ket! U it seni kelishingni sezib politsiyani oldindan chaqiribdi! Bu tuzoq!>
deya u telefonni qòydi. Bu ovoz 27-28 yoshli odam ovoziga òxshardi. Hwang Hyunjin qora kiyimlarda, òng qòlida pistolet bilan ,,òljasi" oldida turardi. Hyunjinning lablari asta kòtarildi;
— Men senga kòp ham akillama dedimku — uning kulgi aralash yovuzona ovozni tizzalab òtirgan insonni seskintirib yuborardi.
— m..men..
— shuning uchun kòp chòzilibsanda? — Hyunjin u insonni gapirtirish uchun 2-3martta urishiga tòg'ri keldi, lekn uning oddiy zarbasidan ham u insonning yuzi kòkarib, kòzlari shishib ketdi.
— y..yo'q!! Men..
BAM! Gapini tugatmasdan Hyunjin qòlidagi pistolet bilan uning peshonasini teshib qòydi. Undan otilgan qonlar Hyunjinga sachramadi, chunki Hyunjin qonli ishlarda qanday bòlishni yaxshi bilardi!
— kòp akillayapsan — deya Hyunjin hech qanday reaksiyalarsiz yerdagi òlikka qarardi. U endi ketmoqchi bòlib turganda, oynadan uni qidirib kelgan politsiyachilarni kòrib qoldi.
(Shibal...) deya hayolan sòkinib, Hyunjin qora plashini kishib, yuzini qora maska bilan berkitib uyning tomiga chiqdi. Politsiyachilar uyga kirib, nimalar bòlganini aniqlaguncha Hyunjin baland domning tomidan kegingisiga sakrab yugurib ketayotgan edi. Politsiyachilardan buri uni sezib baqurdi;
— ana u!
Hyunjin orqasiga qarab, politsiyachilarga òrta barmog'ini chiqardi. Politsiyachilar g'azablanganini kòrib, u kulib qòydida tezda orqasiga burilib baland binodan pastga tushdi.
[Avtordan qande qilib u baland domdan pastga tushganini sòlamila, balki u 4-5 qavatlidir? Hudo biladi qande tushgan, Hyunjin bu ffyimda jinniroq va psixroq😂 mushukcha pyram😂❤✨]
Hyunjin bunday uzoq qocha olmasligini sezib atrofga qaray boshladi. Uning kòzlari bir burilishda telefonini kòrib turgan kepkadagi yigitga tushdi. Hyunjin tezda uning oldiga borib, yigitning bir qòlidan ushladida, òsha qorong'iroq burilishga tortib kirdi. Yigitning reaksiyanini kòrishga uning kepkasi tòsardi, Hyunjin qora maskasini yechib, yigitning kepkasini òzi kiyib oldi va uni devorga qisdi.
— Sen..— yigit gapini tugatmasdan uning lablari birdaniga bòsa bilan yopildi. Hyunjin bu yigitdan sal balandroq edi. U yigitni bir qòli bilan iyagidan mahkam ushlar va uni boshini boshqa tomonga burishiga yòl qòymasdi. 2-qòli bilan esa yigitning belidan tutib, òziga mahkam qisardi. Yigit bunday holatda hech qanday narsa qila olmasdi, uni qòllari Hyunjinning kòkraglari itarishga harakat qilmasin har urinish ularni yanada yaqinlashtirardi. Politsiyachilarning biri yaqin atrofda yurib, ularga qaragancha turardi;
— voy...
Boshqa bir politsiyachi uni qotib turganini kòrib;
— bo'q! Nega qoqqan qozirdaqa turibsan a? — deya unga yaqinlashib, u tikilib qolgan tomonga qaradi;
— ou...
— NIMA?! Senku, piypiq! Mimillab kelguningcha u qochib ketib bòldi! - deya sherigini tortdi
— kettik, u bu tomonga ketti shekillik... - ular boshqa bir kòchaga kirib ketishdi. Politsiyachilar ketganinga ishon hosil qilish uchun Hyunjin kòzining qiri bilan qarab qòydi va rostan ham, ular yòq! Uning bu g'oyasi... sal noodatiy bòlsada, u ish berdi! Oy nuri kòcha burilishiga sal tushib tursada, sal oldin yigitdan tortib olgan kepka unig yuzini tòsardi. U birdan devorga qisgan yigitga havo yetishmayotganini sezdi va bòsa olishdan tòxtab, sal orqasiga yurdi. Yigit Hyunjinning quchog'idan qutilib sal egilgancha chuqur nafas ola bashladi. Oyning nuri bu qorong'u kòchani yoritmasada, uning nurlari sal tushib turar edi. Yigitnining sariq sochlari yuziga tushib tursada, uning yuzi qizarganini berkita olishmasdi. Uning kòk kòzari oy nuri yonib, olmos toshidek kòrinar edi.
Hyunjin unga qarab asta kulib qòydi, lekn uning tabassumida iliqliq yòq edi. U ketmoqchi bòlib turgandi lekin haligi yigit ham kulib;
— hah, chakkimas! — deya yigit tezda Hyunjinni qòlidan òziga tortib, undan bòsa ola boshladi. Hyunjin bundan hayron qoldi. Birdan yigit bir qòlini chòntagiga solib, qandaydir narasani oldi va kòtarib uni kòrsatdi. Hyunjin boshida u narsani yigitnining pasportiga òxtshatdi, chunki yigit qòlidagi pasportdaqa edi. Yigit Hyunjinga yaqinlashgancha chuqur bòsa olishdan tòxtamasdi, Hyunjin nigohini yigitnining qòlidagi narsaga qaratib uni òqib yuzi oqarib ketdi. Chunki u ,, pasportda "
< Lee Felix. Politsiya xizmatidan...>
deb yana nimalardir yozilgan edi. Hyunjin davomini òqishni hojati yòq edi chunki uning oldidagi yigit, Felix politsiyadanligi aniq edi! Felix Hyunjinning bunday holatda tushib qolganini kòrib, Hyunjinning labi chekkasidan asta tishlab oldi. Hyunjin Felixni òzidan itarib;
— Blya... — deya hayron kuldi
— Mm, qoch — deya Felix labini tili bilan yaladi va Hyunjinga ,, kulib " qarardi....
Har doimgidek Seul kòchalari odamlar bilan gavjum edi. Kattalar ishga, yoshlar esa òqishga, bazi ota onalar farzandlarini yetaklab bog'chaga olib ketishardi. Ularning yuzlaridan tabassum tushmas, òquvchilar dòstlari bilan nimalarnidir gaplashib kulib ketishar edi... Ularni oyna oldida kuzatib òtirgan Felix qòlini iyagiga tiragancha nimalarnidir òylardi. Felix òzining hayollari bilan 7-osmonda uchib yurganini kòrib, bosh rahbar uning oldiga borib baqira boshladi;
— Felix, yana bir balolarni òylayabsanmi?! Ish nima bòladi?! Sen 7-osmonda uchib yuraversang Seul tinchligi uchun kim kurashadi?
Felix boshliqning bunday baqiriqlariga òrganib qolgandi, u oynadan tashqariga boqqancha burilib ham qaramadi, faqatgina bir chuqur xo'rsindida;
— yerda yuribman, mana Seulga qarab turibmanku! Hamma xursand, tinchlik...men esa shu jinnicha politsiya mahkamasida! — Felix hatto boshliqqa burilib ham qaramadi. Politsiya boshlig'i Do Jim juda qattiq qòl odam, u 45yoshda bòlsada uning tanasi baquvvat va kuchga tòla edi, undan hamma qòrqardi faqat bir insondan tashqari.. Politsiya mahkamasidagi boshqa ishchilarning dami ichiga tushib ketti, hozir boshliq Do g'azabda ularga nimadir qilib qòymasin deb hamma òzini sekingina olib qochardi.
— Senga shunday tuyilyabdi! Senga bergan missiyalarim nima bòldi?! — deya boshliq Do Felixni qarshisiga òtirdi. Felix politsiya mahkamasida bir stol atrifida oynadan tashqariga boqardi. Birozdan sòng Felix yonidan bir tòda allaqanday hujjatlarni chiqardida boshliq Doga uzatdi, lekn uning nigohlari hali ham oyna ortidagi shodlikdan yayrayotgan odamlarda edi.
— Nima bular? — deya boshliq Do hujjatlarni olib, varaqlay bòshladi. Har varaqlaganinda uning yuzi hayratdan qotardi. U hayron ohangda:
— Hammasini..hammasini bajarib bòldingmi? BITTA ÒZING AA?! - Boshliq Do òrnidan turib ketti
— ay baqiravermang! — Felix quloqlarini qòllari bilan yopdi, kòzlari esa boshliq Doni baqirig'idan qattiq yopildi.
— Yaqinda garang bòlishim aniq! Òzi yaqinda lorga borib keldim sizni deb.. — òziga òzi pichirladi. U sekin boshliq Doga qaradida, avval 1kòzini sekin ochdi, boshliq Do òzini bosib òtniga òtirganini kòrib, 2-kòzini ham ochib, qòllarini quloqlaridan oldi. Endi boshliq Do oldida qandaydir bir yigit òtirmasdi! Qordek oppoq yuzli, uning kòk kristalldek toza kòzari quyosh nurida yonayotgandek, uni yanada ajoyib qilib turuvchi yuzidagi mayda sepkillar, uning oltin rang sochlariga oynadan tushayotgan quyosh nurlari...
— Siz meni bu politsiya mahkamasiga olib kelayotganingizda ,,bu yerda yovuz odamlarni mahfiy sirlarini ochasan, ularni qamoqqa tiqasan" degandingiz. Oxir oqibat men ularni emas, siz meni bu #!$? politsiya mahkamasiga qamadiz!
— s..senga missayalar berdimku!
— aha, mana ular haqida ma'lumotlar! — Felix boshliqning qòlidagi tugatgan ishlar hujjatlarni qòli bilan kòrsatib davom ettirdi;
— aldagani men yaxshi a? Siz jiddiy jinoyatlar bòladi degandingiz, qani ular?
— bularni hammasi jiddiy edida! — boshliq Do bir bir qòlidagi qog'ozga qarab qòyar edi;
— Meni aybim emasku, sen tezda bu ishlarni yopishing!
— Bular jiddiy jinoyatlar?! — Felix boshliqqa qarab suzuldi, va qòllarini kòkraglariga chalishtirib olgancha;
— N°1 ish; ,,meni qòshnim, uyim oldiga òz axlatlarini tòkib ketadi, uni ogohlantirdim lekin qòshnim quloq solmadi. Mr. Policmen iltimos yordam bering"
N°2 ish; ,, men kechasi dòstlarim bilan ,,aylanishga" chiqqandik, kegn men,, òzimdamasligimda" mendagi 80wonimni òg'irlawibdi.."
— bòldi bòldi yetarli! Hòsh, nima qilding? — boshliq Do Felixni gapini bòldi. Felix esa ezilib ketgandek boshliqqa qarab;
— N°1 ish uchun javob; qòshnizni kechasi shunday burchakka qisib uringki, qaytib ovqat yeya olmasin! N°2 ish uchun javob; Alkash bòlsez òzizda, katta odam bòlsez, kechasi yura olmasangiz, boq bormidi?
— TOMING KETTIMI?! — boshliq òzidan chiqib, Felixga yana baqirdi. U xaxolab kulib, quloqlarini berkitdi;
— yog'e! Ahaha, men ularni ishlarini jiddiylik bilan kòrdim!
Boshliq Do Felixning dadasing yaqin dòsti edi. Felixni ota-onasining òlimidan sòng, boshliq Do òz ostiga olib, uni yaxshi òqitti va òz farzandidek boqardi. Mana Felix 24 yoshga kirdi, va uning bu yerda ishlariga 6yil bòldi. U juda katta yutuqlar kòrsatdi va ,, tog'asi " Doga katta yordam bermoqda. Boshliq Do indamadi, chunki Felix u bilan kòp hazillashar edi. Birdan boshliq Do oldiga 2ta politsiya xizmatchilari kelib bosh egib salom berishdi;
— boshliq Do Jim, hayrli tong!
Xizmatchilardan biri qòlidagi 2ta qahfani boshliqning va Felixni oldiga qòyishdi. Felix ularga bir qarab qòydida javoban bosh silkidi va qahfani olib sovuta boshladi. Boshliq Do Jim esa ularga qaragancha;
Xizmatchilar jim turishardi. Ulardan biri duxini tòplab;
— u...qochib ketdi...— dedila tezda ikkalasi qulog'ini qòllari bilan yopishdi. Boshliq Do Jim òrnidan turib;
— SEN DOVDIRLARGAAA BIR ISHNI AYTIB BÒLMAAYDII!!
Felix sal òzini ortga olib qochdi, xizmatchilar esa qaltirab ketishdi. Ularning ikkinchisi;
— kecha tunda biz bilan Lee hyonnim ham bor edilar!
— ha ha! Hyonnim òg'rini òzlari tutishlarini aytdilar!
Felixga endi ular nima haqida gaplashayotganliklari yetib ketdi. U kecha tuncha burchakda Hyunjinning labidan olgan bòsanini eslab, uyalib ketti. Felix sal oldin hòplab ichgan qahfasini turupib chiqarvordi va tiqilib qoldi;
Xizmatchilar va boshliq Do Jim unga qarab qolishdi. Xizmatchilarling biri uning orqasidan sekin urib;
— kim? O'g'rimi? - xitmatchilarning biri sòradi
— m.e.n.g.a. q.a.h.v.a y.o.q.m.a.d.i! - Felix sal uyalib g'azabda òzini bosishga harakat qilib dedi. Xizmatchilarning ikkinchisi, Yon Gvon unga qarab;
— Hyonnim, eytiyot bòling! U sizni zaharlab qòymasin! Gin Xo òziga òxshab bo'q pishiradi!
— Yon qis! Qis! - deya unga qarab tishini g'ichirlatib kulib qòydi. Boshliq Do Jim birdan yana baqirdi;
— BÒLDI! ÒCHIRINGLAR! FELIX SIZLARGA BU ÒG'RINI QIDIRISHDA YORDAM BERADI! - deya Felixga qaradi. Felix boshliq Doga qarab zòrg'a kulib;
— ...ha.. - deya hayolan sòkinib ketdi
davom etdi~ mutolaa uchun Rahman❤✨
lix boshliqning bunday baqiriqlariga òrganib qolgandi, u oynadan tashqariga boqqancha burilib ham qaramadi, faqatgina bir chuqur xo'rsindida;